cranioplastie of schedelreconstructie met prothese
20-12-2013
Vrijdag - 20/12/2013 - Ik heb gisteren een verhelderend gesprek gehad met mijn kinesiste Jozefien over die flauwtes die mij de laatste dagen parten spelen. Zij is ervan overtuigd dat het mijn emoties zijn die een uitweg zoeken. Vorig weekend was er één met zeer uiteenlopende emoties (begrafenis, concert). Destijds zeiden mijn osteopaat en homeopaat ook al zoiets : emoties uiten zich via de zwakste plek van je lichaam. Vroeger was dat mijn rug, nu eerder mijn lamme kant (veel meer spasmen). Het is niet omdat ik mij mentaal sterk voel dat ik dat ook ben, blijkt nu. Ik ben geneigd om die denkpiste te volgen. Eerder dan weer naar de neuroloog te lopen, ben ik eerder aan vakantie toe. Het weekje Bretagne, vanaf volgende week zaterdag, zal ons deugd doen !
Gisteren zat er nieuws over mijn schoenen in de post. Het ziekenfonds keurt mijn aanvraag goed. Nu moet de adviserend geneesheer nog zijn fiat geven en dan beginnen ze eraan. Dat wordt dus eerder iets voor volgend jaar. Daar moet ik volgende keer rekening mee houden : wat eerder bij de neuroloog langs gaan voor dat voorschrift zodat ik de papiermolen wat eerder in gang kan zetten. We hebben weer wat bijgeleerd !
De volgende 2 weken is er geen aangepaste conditietraining omwille van de feestdagen. Dan nemen we maar eens wat vrij. Ik kan altijd nog eens wat op mijn hometrainer aan mijn conditie werken. Ook de koorrepetities, op woensdagen, vervallen omwille van de feestdagen. We missen dus niets terwijl we bij mijn broer in Bretagne zijn. Ons jongens zullen dit jaar creatief moeten zijn met oud en nieuw. Dat is voor hen ook eens wat anders. Gewoonlijk vieren wij dat in eigen land met familie of vrienden. Dit jaar wordt dat dus anders en dat komt ons goed uit !
Donderdag - 19/12/2013 - Wat zondag een onschuldige flauwte leek (spanning voor het concert) heeft zich gisteravond herhaalt op de koorrepetitie. Ik weet niet goed wat ik ervan moet denken. Mijn huisarts raadt aan om de neuroloog te contacteren. Misschien moet ik dat toch maar doen, voor alle zekerheid. Morgen moet ik nog op consultatie bij Heelkunde. Eens zien of we dan iets kunnen regelen bij neurologie. Ik hoop dat het een reactie is op de spanning na vorig weekend, met al zijn uitersten.
Eerst de begrafenis van Dries, op zaterdag. Héél veel volk ! Ze stonden rijen dik tot buiten aan te schuiven om de familie te groeten. Wij zijn Dries op donderdagavond nog gaan groeten. Hij lag daar zo vredig... Niets meer te zien van al de pijn die hij de laatste dagen en uren heeft geleden (pancreaskanker schijnt de pijnlijkste te zijn !). Het was een heel stemmige viering waarin de families afscheid namen van deze mooie, jonge man, die véél te vroeg is moeten gaan.
Het kerstconcert dat voor die avond gepland was, werd afgelast. Dat van zondag ging wel door en het liep goed vol ! De koren (wij en nog 2 kleinere koren uit Tildonk) en de fanfare, waar Dries lid van was, klonken mooi samen. Het publiek was enthousiast en wij ook ! Het maakte het afscheid van Dries compleet. We zullen hem nooit vergeten !!! Zijn gitaarsolo op ons laatste kerstfeestje, vorig jaar, en dat op het feest van zijn ouders, dit jaar, zullen ons nog lang heugen ! Deze eindejaarsperiode krijgt weer een rare bijklank, kerstconcerten ook. Hopelijk blijven we nu nog lang gespaard van zulke rampen. Ondertussen proberen we zo goed mogelijk verder te werken aan onze lopende opdrachten. Ik heb nog geen nieuws gekregen over mijn nieuwe schoenen. Ik hoop er deze week nog iets van te horen, anders zijn ze dit jaar nog niet klaar ! De fanfare 'Toeterdonk' kan je beluisteren via deze link :
Zij speelden dit nummer ook op de begrafenis van Dries. Wij zongen erbij op het kerstconcert. Dat klonk goed samen, volgens kenners in het publiek. We vulden elkaar goed aan, zonder elkaar te overstemmen, en dat is een kunst. Stemmen en orkest is niet gauw een goede combinatie, maar 't is ons gelukt ! Ondanks de flauwte voor het concert kon ik nadien nog genieten van de receptie en een leuke babbel hebben. De volgende nacht bleef de muziek maar door mijn hoofd klinken waardoor ik niet veel geslapen heb. Gelukkig was ik goed uitgerust tijdens de vorige nachten. Deze morgen heb ik mijn schade ingehaald. Ik hoorde Marcel nog opstaan om 5u en het volgende was mijn gsm om half 8. Mijn wekker heeft me weer eens in de steek gelaten om 7u. Zal wel aan mij liggen zeker !
