cranioplastie of schedelreconstructie met prothese
08-07-2013
Maandag - 08/07/2013 - De zon, een nieuwe laptop (even wennen nog), de zomer is in het land. Het kan niet meer stuk. Uiteraard hebben we gisteren onze tandem uit de garage gehaald en zijn we gaan fietsen. Via het fietsknooppuntennetwerk reden we langs rustige wegen naar Leefdaal. Daar was het dorpsfeest van de 'Jefkes'. Een jaarlijks evenement dat heel het dorp op stelten zet (een beetje zoals de jaartallen in Leuven). Alle mannen van een zekere leeftijd zijn dan 'Jefke' en worden op een praalwagen (deze keer was het een bus) door het dorp gereden onder begeleiding van een fanfare. Het eindpunt is de taverne van het nichtje van Marcel. Daar is dan een grote BBQ en een feestelijk einde van de dag. Een 4-tal jaar geleden zat ik daar nog mee aan de kassa. Nu zijn we de familie Nolmans gaan begroeten (zij waren bijna voltallig, meestal als er te feesten valt). We waren deze keer zonder fietskledij vertrokken (niet ver, geen bergen) maar dat hebben we toch gevoeld ! Een fietsbroek is toch veel comfortabeler voor een klein uurtje fietsen door bos en veld. De dagelijkse routine herneemt zich. Nu Marcel en de jongens weer aan het werk zijn, de kine weer aan de orde is, kunnen we ons weer koesteren in de herinneringen van ons avontuur in Oostenrijk. We krijgen bijna dagelijks foto's in onze mailbox van reisgenoten. Via de kine werd ik uitgenodigd om deel te nemen aan een doctoraatsonderzoek over het functioneren van de hand na een CVA. Dat houdt een paar testen in en daarna een experiment met elektrische impulsen op de hersenen bij het uitvoeren van enkele opdrachtjes. Tot nu toe werd dat getest op gezonde mensen. Nu is de doelgroep (mensen met een CVA) aan de beurt. Wie weet wat dat geeft ! Baat het niet dan schaadt het niet en als ik er iets mee win, is dat mooi meegenomen. Het is een Chinese studente die Nederlands spreekt ! Waar gaan we dat schrijven ? Ik verwachtte me aan gebroken Engels, maar Nederlands (met Exotisch accent uiteraard) hoe gaat dat klinken ? Naar het schijnt, is het even wennen maar dan gaat het vlot. Ik ben benieuwd wanneer ze me gaat bellen. Vanaf september ga ik ook naar de conditietraining voor revalidanten in het Sportkot. De kinestudenten geven daar oefeningen op maat aan revalidanten. Een lotgenote, die hier in de buurt woont, is daar voor de zomer al naartoe geweest en is daar zeer tevreden over. Zelfs het vervoer (met rolstoel) heeft zij al voor mekaar. Op deze manier zou Marcel één avond per week vrijgesteld zijn van de kine, tenzij hij mee wil om te gaan fitnessen, daar vlakbij in de fitnesszaal. Dan zijn we toch weer samen op gang maar hoeft hij mij niet te begeleiden en heeft zo ook eens een uurtje voor zichzelf. We zien nog wel wat het gaat geven. Nu eerst genieten van het mooie weer en hopen dat het nog lang blijft zomeren. Gisteravond hebben we nog genoten van een avondwandeling (met rolstoel) in het park hier vlakbij. Daar kikker je echt wel van op na de warmte van de namiddag op de fiets.