Maandag - 29/07/2013 - Een verjaardag als geen andere !  Al heel vroeg berichtjes via gsm en Facebook (waarvoor dank iedereen).  55 worden is leuk.  Het heeft 1 nadeel : ik kan de cijfers nu niet meer omdraaien om er jonger op te worden.  6 jaar wachten voor ik weer 16 ben !  Vorige week donderdag leek het alsof ik aangevallen werd : een luide knal op onze avondwandeling : een klapband links vooraan.  Marcel zou Marcel niet zijn als hij dat niet snel zou verhelpen.  Vrijdag had hij al andere wieltjes meegebracht (afdankertjes van karren van het ziekenhuis).  Nu weten we waarom die karren zoveel lawaai maken.  Die wielen zijn gewoon keihard.  Zaterdag moest hij voor een boodschap naar Vivantia, de thuiszorgwinkel van het ziekenfonds.  Daar heeft hij andere tweedehands wielen meegekregen uit het atelier, volle, geen luchtbanden, deze keer.  Deze rijden even zacht als luchtbanden, qua geluid en vering een hele vooruitgang en… ze kunnen niet afgaan of knallen !  Eens zien hoe lang het duurt eer we die op rijden.  Vermits we die rolstoel alleen gebruiken voor wandelingen in de buurt zal dat wel een hele tijd zijn !  Van de fietssimulator in Pellenberg kreeg ik vorige week het bericht dat die ten vroegste in 2014 operationeel zou zijn.  Ik kan er wel terecht in het fietsadviescentrum.  Daar hebben ze me, toen ik er nog opgenomen was, enkele ligfietsen en tandems laten proberen.  In september ga ik er eens een driewieler proberen.  Marcel dacht dat het opstappen nog een probleem zou zijn.  Ik heb hem zaterdag bewezen dat ik dat wel kan.  Alleen zelfs!  September wordt dus heel interessant : driewieler testen, eerste conditietraining op maat.  Van de sociale woningmarkt in Leuven hebben we nog steeds geen nieuws.  Wij denken dat dat voor volgend jaar zal zijn.  Ondertussen oefen ik ijverig verder met de handpedalo (dagelijks al een kwartier).  Het geeft me voldoening omdat ik dat zonder hulp kan doen.
Door de onweersdreiging zijn we dit weekend 's avonds niet op stap geweest.  Zondagmiddag zijn we met de kinderen op restaurant gaan eten voor mijn verjaardag.  Nu zijn zij heel de week druk, druk, met hun werk en zo, zodat we dat in het weekend moeten doen.  Mijn 55ste wordt dus een 2-daagse, eigenlijk een 4-daagse.  Mattias had op vrijdag al een kaart bij van mijn schoonfamilie.  Het kan niet op dit jaar !  In Pellenberg heb ik er 2 jaar geleden per vergissing een 2daagse van gemaakt.  Ik verjaarde toen op vrijdag en mijn zus had mij op woensdag al voorzien van het nodige snoepgoed om mee te trakteren. "Niet vergeten, hè ": zei ze nog voor ze wegging voor de koorrepetitie.  Dus de volgende dag ging ik, met mijn kamergenote, al op ronde en kreeg ik van iedereen gelukwensen en kussen.  De volgende dag stond er bij het middagmaal een stuk verjaardagstaart op mijn bord.  Dat heb ik toen met een rode kop opgegeten !  Ik had niet door dat het dan pas de 29ste was.  Maar 't was leuk !