|
Maandag - 19/08/2013 - Wat een deugddoende vakantie
was dat in Nederlands Limburg. We logeerden er in een gerieflijke
vakantiewoning in een bugalowpark in Arcen bij Venlo, aan de Duitse
grens. We hebben er de weide fietsomgeving rond Venlo verkend. Alle
dagen gefietst, op 1 na waarop de dreigende bewolking ons onterecht
binnenhield. Die dag hebben we de fiets laten staan, wat voor mij eerder
een straf is. Als ik moet stil zitten, krijg ik na een half uurtje al
last van verkrampte spieren in mijn rechterflank. Die moeten dan dubbele
kracht leveren omdat de linkerflank niet meer meewerkt. Op de fiets voel
ik dat niet dankzij de armsteun die het gewicht van de linkerarm opvangt en mij
helpt bij het rechtop zitten. Tegen de middag was ik dringend aan
beweging toe. Gelukkig was er nog het zwembad met een aangename
watertemperatuur. Onze reisgenoten waren daar wel voor te vinden, dus
trokken we voor de afwisseling naar het zwembad. Daar mochten we gelukkig
met de rolstoel tot aan het water (anders hadden ze me tot daar moeten dragen
want op blote voeten kan ik niet meer gaan). Het was er gelukkig niet al
te druk. Vanuit het zwembad zagen we de mensen buiten met paraplu's
rondlopen. De bui waar we 's morgens voor vreesden was er dan toch nog
gekomen. De volgende dagen hebben we altijd minstens 1 fietstocht
gemaakt. Slechts één lekke band, gevolgd door een fikse regenbui, heeft
de pret wat bedorven. De 4 windstreken
en alles wat daar tussen ligt, hebben we verkend. We kregen ook nog een
VIP rondleiding in een plaatselijke brouwerij. Daar heb ik voor gepast
omdat brouwerijen nu eenmaal niet rolstoelvriendelijk zijn. Het bier
(Hertog Jan) zal ik later wel eens proeven, als mijn alcoholdrempel nog wat
beter is. Sinds mijn ziekenhuisperiode verdraag ik dat niet goed
meer. Ik probeer er weer wat aan te wennen want Nieuwjaar vieren zonder
bubbels is maar goed voor één keer. Alleen echte Champagne gaf geen
ongewenst effect als plots vuurrood zien en jeuk in de halsstreek. Cava
lukt nog niet. Ik ben een tijdje geleden begonnen met weer half en half
(half pils, half tafelbier) te proberen. Daar reageer ik toch al niet meer
op. Nu kan ik ook al lichtere bieren drinken zoals Kriek en Ginder
Ale. Als ik kan afwisselen met water lukt witte wijn ook. Vorige
zaterdag kwamen de doctoraatsstudentes dan weer langs voor de laatste test van
mijn linkerarm. Die verliep zeer goed en ze lieten mij ook de grafieken
zien van de vorige tests. Zij waren zeer tevreden over de stijgende trend
en zullen me later de resultaten van de laatste test nog doorbellen.
Spijtig genoeg mogen zij maar één spier testen. Achteraf kan dat in
klinische situaties verder uitgebreid worden naar meerdere spieren maar deze
studie is dus beperkt tot eentje. Ze vonden dat ik flink wat kleur had
gekregen tegenover de laatste keer dat ze me zagen. Morgen heb ik dan die
afspraak met het fietsadviescentrum om een driewieler te gaan proberen.
Ik hoop dat dat wat meevalt want achterop zitten begint zijn charmes te
verliezen. Ik kan de oneffenheden in de weg niet vermijden of erop
anticiperen zodat ik elke put of bult lijdzaam moet ondergaan. Erg leuk
is dat niet. Hoe het met de armsteun moet op de driewieler moeten we ook
nog bekijken. Ik ben weer benieuwd. Volgend weekend is er dan weer
het koorweekend in onze vertrouwde stek in Cinq Fontaines in het noorden van
Luxemburg bij Troisvierges. Ook iets om naar uit te kijken !
|
