|
Dinsdag 15/10/2013 - Het leuke weekend is geëindigd in
mineur. Zaterdag was er het personeelsfeest van mijn werk. Geen
diner met dansavond maar een nieuw concept : gezinsbarbecue met springkasteel
voor de kinderen en een goochelaar tijdens het eten en nadien muziek en
dans. Omwille van het nieuwe concept waren we heel benieuwd. Het kwam
mij heel goed uit dat het geen avondfeest was. Ik maak het 's avonds
liever niet meer laat. Dit feest begon om 17u. Tegen 19u konden we
aan tafel. Na het eten heb ik nog wat leuke babbels gehad met enkele
collega's en de nieuwe directeur kwam kennis maken. Heel sympathiek van
hem want dit was de eerste keer dat ik hem zag. Tegen 21.30u waren we al
thuis en konden we nog wat TV kijken voor het slapen gaan.
De fietstraining van zondag viel letterlijk in het water door het slechte
weer. 's Middags werden we verwacht op de brunch (eigenlijk lunch) van de
wereldwinkel. Die heb ik 20 jaar geleden mee uit de grond gestampt, ze hadden dus wat te vieren (mijn
ouders waren daar toen ook bij betrokken). Mijn moeder moest voor die
maaltijd passen omwille van ziekte (buikgriepje). Ik ben in de
wereldwinkel actief geweest als vrijwilliger (boekhouding/aansturen
winkeliers/toezicht kassa/verslaggeving vergaderingen e.d.) tot 2003 ongeveer. Toen ik in 2001 begon
te werken, kon ik me daar niet veel meer in engageren maar ik volg de werking
nog van op afstand. Van de medewerkers uit die beginperiode zijn er niet
zoveel meer actief. Er waren dus veel nieuwe gezichten. Nadien
gingen we met de oudste zoon op bezoek bij de tweede (die heeft een moeilijke periode doorgemaakt). Hij evolueert goed en we hopen dat hij met de feestdagen er
weer bij is. Die zondag eindigde in mineur met een lichte aanval van
epilepsie. Ik mocht 6 maanden na de schedeloperatie de medicatie tegen
epilepsie afbouwen. Die was deze maand gehalveerd en nu wou ik die
volledig stoppen. Ik voelde die aanval opkomen maar realiseerde me dat
niet direct en trachtte Marcel nog te verwittigen. Ik kon echter al niet
meer spreken en riep dan maar wat om de aandacht te trekken. Marcel zag
direct wat er aan de hand was en belde de 100. Die moet in de buurt
geweest zijn want die was hier heel snel. Toen de ambulanciers binnen
kwamen, was ik weer helder en was het niet nodig om naar het ziekenhuis te
gaan. Ik heb die zware pillen dan maar weer ingenomen. Na overleg van mijn huisarts met de neuroloog moet de medicatie aangepast worden.
Dit wil zeggen andere (lichtere) pillen. Dat kan in het begin wat
nevenwerkingen hebben waardoor ik voorlopig de conditietraining niet kan verder
zetten. Ik was nu juist zo goed bezig !
|
