Dinsdag - 22/10/2013 - Dag 2 met de volle dosering van de nieuwe medicatie.  Vorige week mocht ik nog maar de helft nemen : opbouwen noemen ze dat.  Ik merkte er niet veel van, alleen wat wankeler op de benen (één van de nevenwerkingen).  Ik hoop dat dat niet erger wordt, dan was ik beter af met de vorige pillen !  Het weekend is weer veel te snel voorbij.  Het was leuk met een optreden van Jonas Winterland (nieuwe Vlaamse Kleinkunst) of hoe noemen ze dat tegenwoordig ?  We dachten maar tot aan de pauze te blijven om het niet te laat te maken.  Voor aanvang werd meegedeeld dat er geen pauze was en dat het optreden 90 min. zou duren.  Op deze manier moesten we niets missen.  Maar goed ook want het was een heel leuk optreden met aangename muziek.  De organisatie BLiC (Blauwput in Concert) bereikt veel oud-Chiro leden van Blauwput.  Ook een reden om te gaan !  We zien mekaar niet zo dikwijls dus dat is dan mooi meegenomen.  Na het optreden gingen we echter direct door naar huis.  Ik trek het 's avonds niet meer zo lang (spijtig genoeg).  Zodoende konden we er nog een rustig TV-moment aan vast knopen.  Zondagmorgen was het droog weer en konden we gaan fietsen met Join 2 Bike.  Dat was 3 weken geleden.  Gelukkig kan ik thuis op de hometrainer mijn conditie op peil houden.  Er is een derde groep bijgekomen.  Naast de recreanten en de revalidanten is er nu ook een snelle groep voor revalidanten.  Die vertrekken een kwartiertje vroeger vanuit Pellenberg en maken een langere tocht.  Dat is voor ons heel goed haalbaar en we denken volgende keer naar die groep over te stappen, nu rijden we nog met de tragere groep mee waardoor het voor ons niet echt een training is.    Zondagnamiddag gingen we dan de dertigste verjaardag van onze oudste vieren.  We beginnen oud te worden, denk ik dan.
Deze morgen werd ik wakker na een heerlijke droom.  Ik zou weer gaan werken !  Ik liep het gebouw door, zoals vroeger (zonder beperking), zelfs de trap was geen probleem.  Achteraf kwam dan weer het besef : "het was een droom".  Maar heerlijk toch om het nog eens gevoeld te hebben !  Dit overkomt mij niet veel, maar heel af en toe nog wel eens.  Zalig !!!  Dan wil ik er weer tegenaan gaan om weer te kunnen stappen als in die droom.  Nu gebruik ik mijn linkerbeen nog niet actief genoeg.  Dankzij die droom weet ik het weer en probeer ik het beter te doen zoals vroeger.  Ik vraag mij al eens af of dat geen utopie is.  Dat kan ik maar te weten komen door er hard aan te werken en te blijven oefenen.  Ik hoop dat die nieuwe medicatie dat niet bemoeilijkt...