Zaterdag - 07/12/2013 - Het bezoek aan de orthesist stemt mij weer hoopvol voor verbetering in mijn gangpatroon.  In de nieuwe schoenen zal de versteviging (ik vergelijk het met een ingebouwde brace) helemaal doorlopen rond de enkel.  Nu zit die alleen aan de binnenkant van de enkel.  Die steun heb inderdaad het meest nodig maar de buitenkant heeft nu nog teveel vrij spel waardoor mijn voet telkens wat wegdraait in de schoen en ik er niet goed op kan steunen.  Dat zie je nu heel goed aan de vorm van mijn linkerschoen.  Die voet staat daar al serieus in !  Daar moet de nieuwe steunzool ook bij helpen, volgens Jozefien (kine).  Ik hoop dat zij nog eens mee kan gaan als ik de eerste keer ga passen, dat wou ze graag doen (wat een toewijding toch) !

Zondag was het prachtig fietsweer (koud maar zonnig) !  Wij dus weer de tandem op en op weg om de groep tegemoet te rijden.  Die hadden echter een andere route genomen dan de vorige keer en toen we ze na een kwartier, na het afgesproken uur, nog niet zagen opdagen, zijn we maar doorgereden naar ons vast verzamelpunt op de parking van D' store in Bierbeek.  Een klein uur na ons kwamen zij daar dan ook aan en hoorden we wat er gebeurd was.  We hebben nu het contactnummer van de volgwagen zodat we in gelijkaardige omstandigheden toch iemand kunnen bellen.  Na de tussenstop, met hapje en drankje, reden we dan met de groep mee terug naar de campus in Heverlee.  Zo hebben we toch weer de meeste van onze fietsmaatjes terug gezien.  Ik heb nog wat kaarten voor het kerstconcert van Canzonetta kunnen verkopen.  Dat wordt al een heuse delegatie van Join 2 Bike deze keer !

Met mijn peter gaat het al veel beter.  Hij zal nog een paar maanden moeten aansterken voor ze hem een nieuwe heup gaan aanmeten.  Ik ben natuurlijk vooral benieuwd naar de revalidatie.  Mijn buurman heeft er enkele jaren geleden een moeten laten zetten (hij was toen ook al 70+).  Hij lijkt daar zeer tevreden over en doet nog alles zoals voorheen. 

Dinsdag heb ik in de aangepaste conditietraining mijn krachten wat gedoseerd.  De vorige keer deed ik alles te voet en had ik achteraf last van een pijnlijke enkel.  Het voordeel van dagelijkse kine (ik heb een speciaal statuut waardoor dat mogelijk is) is dan dat je daar de volgende dag de gepaste therapie voor kan vragen.  Anouk heeft dan lymfedrainage toegepast en dat heeft zijn effect niet gemist.  Ik heb er de volgende dagen geen last meer van gehad.

Vorige woensdag moest ik dan weer naar Gasthuisberg.  Voor de opvolging van mijn laatste aanval van epilepsie moest er nog een EEG en een neurologische consultatie gedaan worden.  De onderzoeksresultaten waren goed.  Ik mag dus gewoon doorgaan met de medicatie zoals ik ze nu neem.  Ik kreeg wel advies mee voor het geval ik weer een aanval zou krijgen.  Die voormiddag was zo druk dat ik er duizelig van werd.  De volgende morgen ben ik er nog mee opgestaan zodat ik dikwijls moest gaan zitten terwijl ik mijn ontbijt bereidde in de microgolfoven (havermoutpap).  Ik denk dat ik beter die medicatie weer neem zoals vroeger, toen was ik nooit duizelig en kon ik meer aan.  Ik volg nu de instructies die de neuroloog heeft meegegeven en als de huisarts volgende week langs komt, bespreek ik dat verder met hem.  Ik had gehoopt dat de halve dosis zou volstaan omdat die medicatie toch wel zwaar is en zich laat voelen onder de vorm van vermoeidheid, maar nu blijkt mijns inziens, toch dat ik een hogere dosis wel nodig heb.  Benieuwd wat de dokters daarvan gaan zeggen.

Gisteren hebben we de eerste repetitie gehad met de fanfare en de andere koren van Tildonk (mijn zus is bij allen betrokken, als stichter, dirigente of spelend lid).  Vandaar dat dit kerstconcert zo bijzonder gaat zijn.  Het is alleszins een indrukwekkende groep op het podium, dat nu weer te klein is !  De klank zit goed, volgens mijn broer Jan, die uit Frankrijk overgekomen is om zijn petekind Dries te bezoeken.  Het gaat er niet zo goed mee de laatste tijd.  De dokters doen hun best om hem pijnvrij te krijgen en lijken op goede weg te zijn, maar hoop op genezing geven ze niet meer.  We bereiden ons voor op weer een sterfgeval in de familie.  31 jaar na mijn zus (hersenbloeding), 15 jaar na mijn vader (longkanker), zou het over enkele weken zijn beurt kunnen zijn.  Gelukkig is de borstkanker van mijn zus, de spil van het kerstconcert, onder controle. We hopen dat zij gespaard blijft want onze familie heeft zijn portie nu wel gehad, vindt iedereen die ervan hoort !