Dinsdag - 24/03/2015 - De concerten van Canzonetta zijn prima verlopen op zaterdag en zondag !  De decoratieploeg heeft topwerk afgeleverd.  Via deze link zien jullie het resultaat : https://picasaweb.google.com/113929932516129395428/WaterConcertCanzonetta?authkey=Gv1sRgCPyBrpOK_K6TowE

Bij zo'n activiteiten moet ik mijn energie goed doseren : veel rusten voor en na.   Voor zaterdagmorgen had ik me verontschuldigd bij de spelotheek.  Niet dat dat zoveel inspanning vraagt maar het rumoer van spelende kinderen en het gepraat van de volwassenen daarbij maakt het toch wel vrij vermoeiend.  Dat valt mij telkens weer op na zo'n permanentiebeurt.  Je zit dan 2 volle uren in het rumoer, terwijl het thuis altijd zo rustig en stil is en dat vraagt veel energie.  Voor het concert heb ik dus extra gerust.  Ik ben ook pas een uur later dan de anderen mee gaan inzingen.  Tijdens de pauze kon ik dan even, met de voeten omhoog, gaan rusten in een relaxzetel in de sacristie.  Ik hoorde van de anderen dat het bij het inzingen niet erg vlot gegaan was.  Daardoor was iedereen blijkbaar op zijn 'qui-vive' want er waren geen grote flaters op die eerste voorstelling.  Het publiek was zeer aandachtig en enthousiast.  We mogen weer spreken van een succes !

Ook op zondagnamiddag hadden we succes.  De sfeer is dan anders door het daglicht maar de muziek kwam goed over en ook deze keer verliep alles vlotjes.  De opkomst van het publiek was behoorlijk goed.  Er waren dat weekend nog tal van andere activiteiten in het Leuvense en dat merk je dan wel.  De kerk was telkens niet volzet maar toch behoorlijk gevuld.  Na een concert is er altijd een receptie.  Deze keer ging dat in de kerk zelf door omdat de parochiezaal niet vrij was.  Dat maakte het geheel nog gemoedelijker.  Velen bleven gewoon wat napraten in de kerk, er was drank voorzien door het koor.  Lang kon ik het wel niet meer volhouden en we gingen vrij vroeg weer naar huis.

De vermoeidheid van de laatste dagen laat zich nog voelen.  Ik slaap niet zo best de laatste tijd.  Ik doe het nu overdag ook wat rustig aan.  Gisteren was het droog weer en dan wenkt mijn fiets ons naar buiten.  We zijn toch nog een ruim uur gaan rondrijden in Linden.  Vandaag is er straks weer conditietraining, dan zal ik volgende nacht wel kunnen slapen.  Ik probeer me daar niet teveel zorgen om te maken.  Af en toe slaap ik wel eens door en dan is dat weer vergeten.  Ondertussen komt de zomer weer in zicht.  Plannen worden gemaakt we kijken weer uit naar onze fietsvakanties met Join2Bike in juli en met onze vrienden in augustus.  Voor het zover is bereid ik me ook weer voor op de 20 km door Brussel op 31/05.  Daarom kiezen we voor onze fietstochtjes steeds de omringende heuvels op in voorbereiding op de tunnels van de Brusselse Ring en de bergen in Oostenrijk.  Mijn linkerbeen moet gauw weer krachtig genoeg zijn om dat zelfstandig te doen.

Ongelooflijk die bevrijding op de fiets !  Als ik stap voel ik steeds de zwaarte van mijn verlamde arm en been.  Op de fiets voel ik daar niks van.  Mijn linkerbeen trapt goed mee, al moet ik me daar wel op concentreren om mijn rechterbeen niet te overbelasten.  Dat gaat echter steeds beter zodat het bijna lijkt alsof er niks mis is als ik fiets.