Maandag - 06/04/2015 - Paasmaandag, geen kine, vrije dag, hoe vrij ben je met een verlamming?  De begrafenis op zaterdag was een heel mooie, positieve viering in het funerarium.  Zo mag de mijne ook zijn !  Om de herinnering aan Kristel intact te houden was ik haar niet gaan groeten voor de crematie.  Tijdens de uitvaart werd ook steeds herhaald dat ze zo'n positieve, vrolijke vrouw was.  Er werden een reeks foto's getoond van haar, met haar familie, haar kinderen, haar zussen.  Zij, steeds met een stralende lach.  Ik zat er met een brede glimlach naar te kijken.  Zo heb ik haar gekend en zo wil ik ook aan haar blijven denken.  Ik zat er wel 10 jaar naast wat haar leeftijd betreft.  51 was ze en niet 41. Nog steeds veel te jong om al te moeten gaan uiteraard.  Haar kinderen zijn nu tieners.  Ik heb ze nog weten geboren worden, toen ging ik vaak bij hen langs.  Gelukkig is hun vader altijd in de buurt gebleven.  Kristel was niet getrouwd maar had wel co-ouderschap met de vader van haar kinderen.  Ook mooi als dat kan !

In de paasvakantie is er geen conditietraining bij gebrek aan personeel.  Dat is spijtig want nu Marcel hier druk bezig is met klussen in de badkamer heeft hij weinig tijd voor mij.  Gelukkig is het nog geen stralend lenteweer want dan is binnen zitten helemaal zonde !  De Paasviering in de kerk van Blauwput was stemmig.  Het valt wel op dat de mensen minder vasthouden aan tradities : er was veel minder volk.  Die trend is al jaren aan de gang.  30 jaar geleden zongen wij voor een bomvolle kerk, nu was ze nog niet halfvol.  Dat was met ons concert gelukkig veel beter !!!

Het mooie weer is in aantocht, tegen het einde van de week zouden we 20° C halen en het blijft droog.  Ik probeer nog een fietsmaatje op te snorren voor zolang Marcel het nog zo druk heeft.  In de groep van Join2Bike signaleerde laatst iemand dat zij dat wel zag zitten.  Die ga ik eens contacteren voor de volgende dagen en weken.  Dat kan nog leuk worden !