Dinsdag - 07/03/2017 - Gelukkig gaan slechte dagen even snel voorbij als goede.  Die stomme verjaardag van vorige week heeft zoveel positieve reacties uitgelokt dat ik me weer helemaal beter voel.  De conditietraining in de namiddag was leuk en de donkere bui is over gewaaid.  De volgende dag heeft de repetitie met het koor eens zoveel deugd gedaan.

Ondertussen heb ik ook een oplossing gevonden voor het probleem met mijn nachtspalk.  Op het internet vond ik een inlegzool in silicone.  Die is gauw besteld en geleverd.  Ik gebruik hem nu al ruim een week en slaap nu veel beter (meestal tot 6u 's morgens zonder wakker te worden met een pijnlijke voet).  Wat een verschil met de vorige weken !  Die zool was wel heel dun, onder de voorvoet, maar aangevuld met een dikkere zool in mousse gaat het nu heel goed.

Verder heb ik nog wat last van eelt onder mijn grote teen maar daar weet de pedicure wel raad mee.  Ik stap nu al ruim een week veel minder omdat het teveel pijn doet.  In de conditietraining doe ik nu zoveel mogelijk met de rolstoel (dat voel ik de volgende dag dan weer aan mijn schouder).  Morgen gaan we nog eens langs bij de orthopedische werkplaats om te zien of ze daar nog iets kunnen verbeteren aan mijn nachtspalk of mijn schoen en dan zien we wel verder.

Zondag kon ik eindelijk nog eens gaan fietsen met Join2Bike : het was zacht, met een beetje zon en niet teveel wind, waardoor het aangenaam rijden was met de hele groep.  De volgende keer moet ik nog eens passen omdat dat in het concertweekend van het koor valt maar daarna ben ik er weer helemaal bij.

Nu is het aftellen naar het concert begonnen : de laatste repetities gaan door in de kerk om te wennen aan de ruimte en aan de begeleiding met orgel/piano.  Gisteren heb ik mijn partituren in orde gebracht met assistentie van de gezinshulp.  We werken weer met een verkleinde versie die we in een schrift plakken zodat we niet de hele tijd met een zware map op het podium moeten staan.

Tijdens het concert moeten we af en toe van plaats veranderen omdat we soms iets dubbelkorig zingen en dan is dat veel duidelijker voor het publiek.  Mijn zus, de dirigente, heeft er voor gezorgd dat ik zoveel mogelijk op dezelfde plaats kan blijven staan.  Ik kan dan steunen op een hoge kruk, die veel gebruikt wordt bij het strijken : https://www.google.be/search?q=strijkstoel&client=firefox-b&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ved=0ahUKEwi0-bbPlcTSAhUL6xoKHVzbDh4QsAQIIg&biw=1366&bih=635#imgrc=BTQVu0ixFIRNuM: .  Dat deed ik vroeger ook al om mijn rug te ontlasten.  Lang staan was toen al een probleem.  Nu gaat het minder opvallen omdat er meerdere stoeltjes zullen gebruikt worden.  Ik ben niet de enige die moeite heeft met lang staan.Op deze manier valt het wel minder op dat ik zit.