Dagelijks koop ik mijn krantevoer aan het station te Waregem. Daar staat een houten kot met een vriendelijk pratend en lachend madammeke in. Dit paleis is " eigendom" van de Press-shop, zij hebben voor negen jaar het monopolie op alle krantenzaken bij de NMBS. Het ene kot is uiteraard het andere niet. Vanaf s'morgens 5uur tot 11uur, in om het even welk weerlacht het madammeke iedereen toe. Het houten kotje schurkt zich tegen de betonnen stationsmuren maar is van electriciteit en telefoon voorzien.
Haar aanbod ligt opgestapeld en ze kan zich nauwelijks bewegen. Aan de ene kant snoep, chocolade en tabakswaren. Tuinplezier, reizen en lekker genieten op de voorgrond, echte kranten op de achtergrond. Toen de "press-shop" haar handeltje overkocht en in een keten organiseerde kreeg zij uiteraard het bezoek van een "verkoopsmanager", die haar presentatie onder de loupe nam. Hij plaatste meteen de chocolade in de zon, de sigaretten in het verdoemhoekje en een paar bijkomende displays in en voor het kotje. Met als blikvanger een verplaatsbare display met alle aanbiedingen van de Nationale Loterij van gewoon kraslotje tot win voor life aanbiedingen.
Madam verkoopt meer door haar vriendelijk woordje met de klant dan door die marketingtrukken. Zij is voor mij ook een belangrijke informatiebron: niet alleen signaleert zij mij bij het dagelijks persoverzicht de belangrijkste artikelen, zij kan me ook vertellen wat er goed verkoopt en wat niet. Meteen een betrouwbare indicator voor de krantenverkoop. Vandaag vertrouwde zij mij toe dat de puzzels en suduko boekjes in vrije val zitten. De zomer komt eraan ...