Vorige week waren er in Venezuela niet minder dan 139 gewelddadige moorden. Meteen een poilitiek punt omdat de minister van Justitie deze cijfers officieel bevestigde. Je hoort bij ronddtrekkende backpackers veel verhalen over het onveilige Caracas. En de vele privebewakers in de straten en de winkels geven aan dat er een veiligheidsprobleem bestaat in Latijns-Amerika. Een oud sociologisch tijdschrift slingert rond in Puerta Colombia. Een sociologisch tijdschrift uit 1999 " Nueva sociedad" en er staat een interessant artikel in over wat zij een "nieuw "probleem noemen in Latijns-Amerika.
Het onveiligheidsprobleem.
Natuurlijk is de armoede en de ongelijkheid een fundamentele oorzaak van geweld, alleen is er geen direct verband vast te stellen tussen het politieke protest en de toename van geweld.De auteurs zien de grootste oorzaak bij de ontgoocheling en de wanhoop van de tweede en derde generatie migranten bij hun trek naar de steden. De steden hebben een imago van vrijheid en rijkdom voor de rurale bevolking die in Latijns-Amerika massaal naar de steden trekt. Er is electriciteit, water, medische verzorging en onderwijs. Alle consumentenproducten lijken zo maar binnen handbereik. De ontgoocheling en de wanhoop zijn groot voor de tweede en de derde genratie die opeengepakt zit in overbevolkte barrio's, nog meer wanneer zij zien dat opleiding en onderwijs meer en meer voor een elite bestemd is en geen zekerheid biedt voor een carriére. Die jongeren verliezen de traditionele omkadering van familie, school, katholieke kerk en zien hun individuele inpassing in een criminele bende als oplossing. Geweld is een middel, een carrieremiddel. Geweld is geen zaak van de arme bevolking alleen. De rijken die denken dat de armen elkaar best mogen uitmoorden hebben het mis: geweld is een middel dat via de mafia en de corruptie het ganse maatschappelijk systeem verkankert....