Iedereen lijkt hier wel familie van elkaar, patrilineair. Neven, kozijns, ooms er is de plicht elkaar te helpen en elkaar bij ter staan. Het verschil tussen een veilig familiegevoel of een maffieuze clan is voor buitenstaanders niet merkbaar. Netwerking is een manier om te concureren. Concurrentie gebeurt niet door prijzen, produkten of service, maar door netwerking. Politici worden in een dergelijk systeem meteen gezien als profiteurs en zakkenvullers. Moebarak en zijn familie werken voor hun eigen clan, niet voor het volk zegt een grafbewaker me. In Luxor heeft de stad een specifiek statuut en de burgemeester wordt rechtstreeks door de minister van toerisme benoemd.Deze burgemeester is onbereikbaar en wordt door de politie beschermd. In de toeristensoek lopen controleurs rond die er voor zorgen dat de handelaars niet onder de afgesproken prijzen duiken. In die context speelt iedereen zijn kleine rol, achter de schermen verdelen grote families de winst, desnoods samen met de buitenlandse multis en investeerders. Egypte heeft een roemrijk verleden met Faraos en een rijke beschaving. Europese grootmachten vochten hier op het terrein een strijd uit om de Egyptologie en de hype naar zich toe te trekken. De Fransen, de Italianen, de Britten en zelfs de Polen wilden allen een deel van de Egyptische droom. In de grootste wereldsteden Parijs, London, Rome en New York getuigen obelisken van de geschiedenis. Alleen, over de toekomst van Egypte lijkt iedereen zich veel minder te bekommeren...
PS: Net thuis hoor ik dat Sarko naar Luxor is en logeert in de Winter Palace. Een tip voor hem: je kan er zo veel gebakjes eten als je wilt voor ongeveer 3 euro. Heel wat backpakkers doen dat....
Reacties op bericht (1)
22-12-2007
LEUK?????
ik hoop dat het wat veiliger is dan in palestina,
dus jij kunt als je problemen hebt niemand van de stad bereiken????!!!
groeten de nu 10 jaar oude neef
22-12-2007 om 10:28
geschreven door kjell ( neefje)
