Een collega verandert van werk en hij geeft een kadootje. Eigenaardig. Normaal is het eerder omgekeerd. Maar ja het is ook een promotie. Toch doet me dit terugdenken aan de "filosofie van de gift" . Prof Vandevelde (prof filosofie Fac economie Ku Leuven) kreeg ooit de hele wereld van de ontwikkelingssamenwerking over zich heen toen hij de filosofie van de gift toepaste op de wereld van de ontwikkelingssamenwerking. Wat was zijn stelling: als je iemand iets geeft, dan kweek je een gevoel van afhankelijkheid bij diegene die ontvangt. Want als je iemand iets geeft, dan wil die iets teruggeven, maar indien dit niet kan of past dan heb je het gevoel dat je in de schuld staat bij de gever. Mijn madam heeft een gelijkaardige filosofie en geeft ook graag kadootjes: zij zegt dat je altijd op een of andere manier iets terugkrijgt.Terug naar het perfecte kadootje van mijn collega: het is een biljet van het eerste geld in Cuba dat Fidel en zijn companen drukten toen er nog maar een klein stukje van Cuba bevrijd was door de Cubaanse guerilla's. Fidel heeft steeds gepoogd de geldmarkt zelf in handen te hebben, ook nu nog.Hij wist dus hoe belangrijk geld was als ruilmiddel in de ontwikkeling van een economie en hoe belangrijk eigen geld is in de erkenning van een staat. De kwijtschelding van de schulden van de derde wereld is dus geen gift,maar een vermindering van hun afhankelijkheid van de wereldbank. Een kans op eigen biljetten ! Morgen kijken zonder enig schuldgevoel naar de concerten van Live 8 .Je kan klikken op het beeldje en zo kan je de petitie van live 8 tekenen. Doen !