Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
De symptomen: Kennelhoest is een keel- en luchtpijpontsteking, met als belangrijkste verschijnsel: een droge schraaphoest, die door de eigenaar van een hond vaak wordt omschreven als 'alsof de hond een graatje in zijn keel heeft'. Vaak wordt daarmee ook wat slijm opgehoest, meestal gevolgd door kokhalzen, waarna het slijm ingeslikt of eruit gegooid wordt. In het begin van de ziekte kan een hond ook slomer zijn, koorts hebben en minder eten. Het hoesten kan in de loop van enkele weken vanzelf over gaan, maar er kunnen ook complicaties optreden zoals bronchitis of longontsteking. De keel- en luchtpijpontsteking kan ook chronisch worden en is dan moeilijk te genezen. Bij erg jonge dieren, oudere dieren of dieren die door een andere ziekte een verminderde weerstand hebben kan kennelhoest zich al in de beginfase door koorts en stoppen met eten en drinken tot een ernstig ziektebeeld ontwikkelen.
De oorzaak: Van meer dan één virus is bekend dat het luchtwegontstekingen kan veroorzaken of de hond gevoeliger kan maken voor de belangrijkste bacterie die bij kennelhoest een rol speelt. Verminderde weerstand, stress, veel blaffen of een hogere infectiedruk (veel honden bij elkaar waarvan meerdere de aandoening hebben) verhogen de kans op verspreiding en aanslaan van de infectie. De naam kennelhoest is dan ook ontstaan doordat de ziekte zich vooral laat zien op plaatsen waar veel honden dicht bij elkaar leven, zoals bijvoorbeeld in een pension het geval is. Ook kan de infectie op straat en bijvoorbeeld op het trainingsveld van hond tot hond worden doorgegeven. De ziekte wordt verspreid door deeltjes die bij het hoesten worden rond gesproeid en door opgegeven slijm. Een hoestende hond moet dus bij andere honden vandaan gehouden worden om verspreiding te voorkomen. Houd er rekening mee dat besmetting ook via mensenhanden of kleding kan plaats vinden. Ga er altijd van uit dat de infectiekans zeker blijft bestaan zolang de hond hoest.
De behandeling: Bij milde hoestklachten zonder ziekte bij volwassen jongere dieren kan kennelhoest ook met alleen rust en zonodig een kinderhoest-drankje genezen. Bij wat ergere hoestklachten, verschijnselen van algemeen ziek zijn, jonge of oude dieren is het veiliger de keelontsteking met antibiotica te behandelen. Afhankelijk van het totale ziektebeeld zullen wij een hond controleren alvorens een antibioticumkuur voor te schrijven of kunnen wij besluiten ongezien een kuurtje medicijnen klaar te leggen. Controle is vooral nodig bij de dieren waarbij de kans op complicaties groter is, maar ook als wij zonder controle van de hond er niet zeker van zijn dat het om kennelhoest gaat. Diverse hart- en longaandoeningen kunnen ook de oorzaak van het hoesten zijn en dan is het vlot inzetten van een daarop gerichte behandeling van groot belang.
Het voorkómen: Het is mogelijk om door vaccinatie de hond te beschermen tegen kennelhoest. De 'cocktailprik' geeft een zekere weerstand tegen bij kennelhoest betrokken virussen. Een aparte inenting tegen de bacterie (Bordetella) is van belang voor een echt goede bescherming. Er zij verschillende redenen om niet standaard iedere hond deze aparte kennelhoestenting te geven. In het algemeen proberen wij het vaccineren te beperken tot het noodzakelijke, onder de meeste omstandigheden is het infectierisico niet zo groot en de ziekte waartegen beschermd wordt heeft wel een heel hinderlijk, maar slechts bij uitzondering een ernstig verloop. Bovendien is de enting nogal prijzig. De vaccinatie wordt wel geadviseerd als een hond in een pension moet en in andere situaties waarin het infectierisico duidelijk groter is. Er zijn twee soorten kennelhoestvaccins: Het ene vaccin moet in de neus gedruppeld worden. Het zorgt voor de vorming van antistoffen in neus en keel, de toegangspoort voor de infectie. De werkingsduur is ongeveer een jaar. Het andere vaccin wordt ingespoten en geeft bescherming door de vorming van antistoffen in het bloed. De eerste keer moet de inenting 2 x worden gegeven met een tussentijd van een maand. Daarna is een jaarlijkse herhalingsenting voldoende. Vanwege de betere bescherming adviseren wij de neusdruppel vaccinatie.
Informatie De bosuil is in heel Europa bekend. Een bosuil leeft in Zuid-Europa. Vooral in de loof-en gemengde bossen omdat ze daar voldoende oude boomholten aantreffen om hun nest te bouwen. Je ziet ze wel in parken, kerkhoven en zelfs in de stad waar hij soms op het dak zit.
De bosuil is een echt nachtdier en jaagt het liefst s nachts. Hij blijft dan doodstil zitten, en kijkt of hij een prooi ziet, ziet hij deze, dan gaat hij er op af, zeker wetend dat hij het dier gaat pakken.. Zijn vleugels maken daarbij geen geluid dankzij de zachte veren en de getande punten aan de eerste slagpennen. Hij voedt zich in het bos met kleine zoogdieren, vogels, wormen en kevers, en in bewoonde gebieden eerder op kleine vogels.
Bosuilen zijn heel trouw, want een paartje blijft een heel leven samen. Het wijfje broedt 2-5 eieren alleen uit. De moeder neemt de jongen onder haar vleugels, terwijl de vader voedsel komt brengen. De jongen verlaten na ongeveer vijf weken het nest. Ze worden dan nog wel door hun ouders bijgevoerd tot ze ca. 2-3 maanden uit zijn. Tenslotte worden ze uit de nestomgeving verdreven en moeten ze een eigen plekje vinden. Wist je dat Bosuilen niet alleen het bekende oehoe roepen, maar ook een luide roep die lijkt op kloewiek die typisch is voor het vrouwtje en verder nog een bijna blaffend wet-wet-wet.
Bosuilen slaan soms met veel lawaai van hun vleugels boven boomkruinen of kreupelhout om vogels en kleine zoogdieren op te schrikken en uit hun schuilplaats te verjagen.
De sterfte onder de jonge uilen erg hoog is, omdat de dieren nog nauwelijks zelfstandig zijn als ze een een eigen plekje moeten zoeken. Als in de buurt dan al andere uilen zitten, waar ze weggejaagd worden, kunnen de jongen niet op jacht en lijden dan ontzettend veel honger.
Het gehoor van een bosuil zo goed is dat hij zijn buit in het pikkedonker nog weet te vinden.
Als een van de testikels van uw hond (ouder dan vier maanden) niet zichtbaar en niet voelbaar is dan heeft hij last van cryptorchisme, het niet indalen van een teelbal. Sterilisatie is dan onvermijdelijk om de nefaste gevolgen van de aandoening weg te werken.
De testikels van een pup, voor en na de geboorte
Bij mannelijke foetussen bevinden de testikels zich in het abdomen. Bij de geboorte van de pup dalen de testikels in de balzak, aan de buitenkant van het abdomen, en dat via het lieskanaal. Daar zitten ook de bloedvaten die de testikels bevoorraden. Normaal gezien zijn de twee testikels ingedaald op de leeftijd van ongeveer 10 dagen. Tot de leeftijd van tien weken zijn ze soms niet te voelen omdat ze heel klein zijn en ook omdat er vet in de balzak zit. Als alles goed gaat moeten de testikels voelbaar zijn bij pups van drie maanden oud. Maar in sommige gevallen blijven de testikels in het abdomen of in het kanaal waarlangs ze moeten indalen. Als ze op vier maanden niet volledig ingedaald zijn dan is de pup het slachtoffer van wat men cryptorchisme noemt. De aandoening kan bij beide testikels voorkomen, maar meestal tast de ziekte maar een enkele aan. De afwijking is erfelijk.
Cryptorchisme: de gevolgen
In tegenstelling met testikels die ingedaald zijn zoals het hoort, zijn testikels die in het abdomen blijven zitten niet in staat om spermatozoïden te produceren, ze maken alleen testosteron aan en dat soms in abnormaal grote hoeveelheden. Dat kan voor gedragsafwijkingen zorgen zoals agressief gedrag en een ongewoon hoog libido. Honden met bilateraal cryptorchisme zijn meestal steriel, wat niet het geval is bij hondjes met één normale teelbal . Die kunnen zich wel voortplanten, maar ze kunnen de aandoening ook doorgeven aan hun nageslacht. Testikels die zich in een abnormale positie bevinden kunnen ook tot tumoren leiden bij honden die ouder zijn dan achttien maanden. Tumoren ter hoogte van de testikels kunnen voor honden levensgevaarlijk zijn door het risico op metastasen van kwaadaardige kanker of door compressie van andere organen in het abdomen door het toenemend volume van de tumor.
Behandeling? Chirurgie
Om verwikkelingen te vermijden, moeten honden met niet ingedaalde testikels gesteriliseerd worden (de beide testikels laten verwijderen). Er zijn ook hormonale behandelingen om de testikels te doen indalen, maar die zijn vaak niet doeltreffend en ze worden beter niét voorgeschreven om te vermijden dat de honden de ziekte doorgeven.
En bij katten?
Bij katten zijn testikels die niet ingedaald zijn zelden een bron van tumoren. Ze veranderen in de meeste gevallen in inactief weefsel. Ook bij katten is de ziekte erfelijk en kunnen ze best gesteriliseerd worden.
Chihuahua's in reisbenches is heel normaal (Ereli)
Chihuahua's in reisbenches is heel normaal
Gepubliceerd op 30 juli 2007, 17:59 Laatst bijgewerkt op 30 juli 2007, 19:58
bellingwedde -
"Vrijwel alle mensen die chihuahua's houden stoppen ze net als die 72-jarige mevrouw in Bellingwedde 's nachts en als ze even weg moeten in een reisbench", zegt pupinformatrice Marga van Velzen (59) van de Nederlandse Chihuahua Club . "Zo voorkom je dat ze met elkaar om het leiderschap gaan vechten. Er zijn gevallen bekend dat sommige hondjes bij zulke gevechten compleet worden verscheurd tot de dood er op volgt."
De Landelijke Inspectie Dierenbescherming (LID) verspreidde vorige week een persbericht waarin gemeld wordt dat in en rond een woning in Bellingwedde meer dan 60 dieren zijn aangetroffen, waaronder 22 chihuahua's, die vrijwel altijd vast zaten in reisbenches. De vrouw kreeg daarvoor een proces verbaal.
Het proces verbaal is volgens Van Velzen absurd. Diverse andere chihuahua-liefhebbers zijn dezelfde mening toegedaan. Reisbenches zijn volgens hen groot genoeg voor chihuahua's, die veel kleiner zijn dan katten. Ze reageerden allemaal anoniem bij deze krant. Ze zijn bang dat de LID anders ook bij hen langs komt. En er wordt gevreesd voor wraakacties van dierenactivisten.
De 72-jarige vrouw uit Bellingwedde, waarvan de naam bij de redactie bekend is, zegt telefonisch en via internet door meerdere mensen bedreigd te zijn na de berichtgeving. Na overleg met de politie doet ze woensdag officieel op het bureau. Ze heeft stevige kritiek op de inspecteur van de LID die bij haar is geweest. De man meldde zich zes weken geleden bij haar. Op de dag dat ze uit het ziekenhuis was ontslagen na een hartinfarct. "Toen ik hem niet binnen wilde laten en vroeg om later terug te komen dreigde hij meteen met de politie", zegt de aangeslagen vrouw. Ze denkt dat de LID op een vals spoor gezet is door een hulp in de huishouding die bij haar heeft gewerkt. "Die vond het altijd zielig als ik de hondjes in de benches had gedaan als zij kwam. Maar dat deed ik juist om er voor te zorgen dat ze haar werk kon doen."
De Winschoter advocaat Frits Gosselaar zegt dat hij voor de vrouw onderzoekt of er een stappen kunnen worden ondernomen tegen de LID. Ze vindt dat er sprake is van smaad. De vrouw zegt al sinds 1962 chihuahua's te houden. Ze is jarenlang gewaardeerd lid van de Nederlandse Chihuahua Club. Ze won diverse internationale en nationale prijzen met haar hondjes. Bekenden van de vrouw omschrijven haar als een 'echte dierenliefhebster'. "Dit heeft ze niet verdiend."
LID-woordvoerder Jelko de Ruijter bevestigt dat de inspecteur zes weken geleden ook al bij de vrouw is langs geweest. De rest van haar verhaal is volgens hem 'de lezing van mevrouw'. "De reden dat er proces verbaal is opgemaakt is dat onze inspecteur de stellige indruk heeft dat deze dieren vrijwel permanent in die benches zitten. Het is het goed recht van de districtsinspecteur om te kijken of hij met ondersteuning van de politie wel onderzoek kan doen. De inspecteur gaat echt niet over een nacht ijs. Hij is geen amateur."
Anticonceptiva voor hond en kat: gevaarlijk... (Ereli)
Gezondheid Huisdieren
Anticonceptiva voor hond en kat: gevaarlijk...
Het beste anticonceptivum voor uw vrouwelijke viervoeter is de chirurgische verwijdering van de twee eierstokken. Wanneer definitieve sterilisatie niet wenselijk is, wordt er een beroep gedaan op contraceptiva, maar die kunnen gevaarlijk zijn voor de gezondheid van uw huisdier.
Sterilisatie: de beste methode
Om een overbevolking van honden en katten te vermijden, en vooral katten, is het noodzakelijk om hun voortplanting te controleren. Daar zijn verschillende middelen voor, maar de meest betrouwbare en veilige methode is vandaag nog altijd sterilisatie , met andere woorden, het chirurgisch verwijderen van de eierstokken van uw vrouwelijk huisdier. Deze ingreep wordt vaak uitgevoerd door dierenartsen en biedt bovendien het voordeel dat ze een beschermend effect heeft tegen het optreden van borsttumoren en uterusinfecties, vooral als het om jonge diertjes gaat (6 à 18 maanden). De ingreep heeft nog een pluspunt, ze remt de verspreiding van virussen zoals leukose bij katten en FIV (aids bij katten) bij viervoetertjes die al naar buiten kunnen.
Alternatieven: orale en inspuitbare anticonceptiva
Als u niet wilt dat uw huisdier definitief onvruchtbaar is, met het oog op voortplanting bijvoorbeeld, dan zijn er andere methoden die het optreden van loopsheid bestrijden. Die loopsheid gaat gepaard met gedragsverandering, bloedverlies bij teefjes en specifiek gedrag bij katten (plasjes in huis, typische houding, enz.). Geneesmiddelen kunnen die fase en voortplanting voorkomen met hormonen die inwerken op de hormonen die door het dier zelf aangemaakt worden, de hele vruchtbare periode lang. Het gaat meer bepaald om een behandeling in de vorm van injecties die toegediend worden door de dierenarts of in de vorm van orale tabletten. Maar die behandelingen brengen helaas de gezondheid van uw huisvriend in gevaar. . .
Bijwerkingen van contraceptiva
Een verlengd gebruik van contraceptiva (langer dan twaalf maanden aan een stuk door) kan de gezondheid van uw huisdier in gevaar brengen door de ontwikkeling van uterusafwijkingen en soms ook uterusinfecties. Daarnaast kunnen de anticonceptiva het risico op borsttumoren en diabetes doen stijgen, net zoals het risico op overgewicht door een grotere eetlust. Bij de behandeling in de vorm van injecties kan haarverlies en een verkleurde huid optreden op de plaats van de injectie. Bovendien wordt het gebruik van contraceptiva afgeraden wanneer het huisdier loops is. De loopsheid moet voorkomen worden, maar de fase mag niet onderbroken worden omdat de toegediende contraceptiva bovenop de hormonen die eigen zijn aan het dier voor infecties kunnen zorgen. Hetzelfde verbod geldt gedurende de twee maanden die volgen op de bevalling van de hond of kat. Het besluit? Contraceptiva mogen alleen toegediend worden als er echt geen alternatief is, het dier in kwestie moet in goede gezondheid verkeren en de behandelingsduur moet zo kort mogelijk zijn.
De een van het gezellig zo'n schooiende hond, de ander vreselijk maar het wordt toch een probleem als de hond alles wil hebben wat maar enigszins aan de term 'eetbaar' voldoet. Als het koekkiemonster met een bloedgang op een gevallen koekje afduikt en iedereen die in weg staat moet zich maar met een sprong in veiligheid brengen of wordt omgekegeld! Toch kan ook zo'n hond leren respect te hebben voor andermans eten en zelfs achteruit te gaan als er iets valt ipv vooruit te springen, vandaar de term omgekeerd schooien.
Als een hond schooit blijft hij dat eigenlijk doen maar je kan hem wel leren dit op een andere manier te doen. Een manier die voor jou minder storend is. Omdat hij bijvoorbeeld op zijn plaats moet liggen tijdens het eten waarna hij na een x tijd iets krijgt. Je kan hem leren dat hij pas wat krijgt als hij zijn kop afdraait ipv je het eten uit de mond kijkt. Ik vind het achteruit schooien het handigst omdat dat ook werkt als er iets valt. Aangezien ik medicijnen gebruik die dodelijk kunnen zijn voor honden vind ik dit een belangrijk item. Als er iets valt spring je achteruit ipv er boven op. Bovendien voorkomt dit ruzie tussen de honden onderling. Met z'n alleen bovenop een gevallen koekje springen is vragen om geduw, gegrom en mogelijk een knokpartij. Was het koekje van je zoontje dan staat hij er dus tussen, met alle risico's van dien. Zeker als hij dat koekje zelf ook perse wil hebben en ook op dat koekje af duikt. Al is het fanatisme van de honden niet tegen hem gericht hij kan wel onbedoeld het slachtoffer worden doordat hij omvalt tussen de duwende honden of onbedoeld een hap krijgt.
Hoe leer je een hond nu omgekeerd schooien?
Je begint met een brokje van zijn eigen voer en langzaam ga je steeds een moeilijker voertje gebruiken. Meer als wat brokjes en geduld heb je er niet voor nodig. Heb je al een mega vreetkees, oefen dan in het begin net nadat hij zijn eten op heeft. De schooimotivatie is op dat moment wat lager.
Variant 1 : Een brokje leg je op je open hand zodra de hond het koekje wil pakken doe je je hand dicht. De hand blijft dicht tot dat de hond een stap achteruit doet, belangrijk hierbij is niet weg trekken. Is de hond heel fanatiek dan kun je in het begin een handschoen aan trekken. Doet de hond de stap achter uit dan geef je het toverwoord en mag hij direct het koekje pakken.
Wat het toverwoord is? Dat kan zijn 'pak maar' maar ook 'luchtballon'. Gebruik je er een vreemd woord voor dan kan een ander hem niet zomaar wat geven als de hond dit spelletje kent. Je geeft in het begin dus altijd datgene wat je in je hand hebt als de hond het gewenst gedrag vertoont! Pas als de hond deze oefening beheerst dan geef je niet meer elke keer wat maar ga je afwisselend de ene keer wel belonen en de andere keer niet.
Variant 2 : Het zelfde als stap 1 maar nu leg je het koekje op de grond ipv in je hand. Je kunt er het best bij gaan zitten zodat je snel genoeg bent om het koekje met je hand te beschermen. De hond mag het koekje als hij achteruit gaat niet van de grond pakken maar je pakt het op, geeft het toverwoord en geeft het hem. Lukt ook dit dan kun je het staand proberen. Dan kun je het best je voet er op zetten als de hond toch naar voren komt.
Variant 3 is de moeilijkste! Hierbij laat je 'per ongeluk' iets vallen ... springt hij achteruit dan geef je hem het koekje. Hij mag het eten nooit van de grond pakken!!! Wat hij mag hebben wordt altijd gegeven! Lukt dit allemaal met een gewoon brokje van zijn voer dan kun je variant 1 t/m 3 herhalen met een beloningsbrokje en daarna met kaas, worst etc. Oefen dit niet alleen binnenin je eigen huis maar op allerlei plekken zowel binnen als buiten zodat de hond leert dat dit omgekeerd schooien overal het zelfde werkt!
Lukt dit allemaal met een gewoon brokje van zijn voer dan kun je variant 1 t/m 3 herhalen met een beloningsbrokje en daarna met kaas, worst etc. Oefen dit niet alleen binnenin je eigen huis maar op allerlei plekken zowel binnen als buiten zodat de hond leert dat dit omgekeerd schooien overal het zelfde werkt!
Ik moet bij deze oefeningen altijd denken aan de politiehondenoefening ¨voedsel weigeren¨. Het is een vreemde oefening die in mijn ogen zoals hij nu geoefend wordt van nul en gene waarde is. Bij deze politiehonden oefening bied de pakwerker voedsel aan de geleider geeft in de meeste gevallen het commando ¨vies¨, de hond pakt het stuk worst dan niet aan. Ik zie deze hond al in een praktijk situatie ... Ooit een inbreker gezien die een plakje worst met slaapmiddel aan een hond geeft te samen met het commando vies erbij?? In mijn ogen moet zeker de politiehond leren al het eten te weerstaan tot het 'toverwoord' is gegeven en hij het aangereikt krijgt! De hond leren eten maar van 1 persoon aan te pakken kan ook maar is in praktijk lastig bij vakanties, ziekte of overlijden van de baas. Succes met oefenen!
Dit artikel is geschreven door Yvette van Veldhuijsen, gedipl. instructrice en gedragstherapeute. Op www.alerthondentraining.nl staan meer praktijkgerichte artikelen over honden gedrag en opvoeding. Dit artikel mag samen met deze alinea kosteloos verspreid worden!
[WEBLOG FILMWERELD] - De enige rat waarvoor ik echt bang ben woont in een te groot huis aan 1600 Pennsylvania Avenue in Washington.
Ratatouille, de nieuwste ster van Pixar.
Voor het overige heb ik niets tegen deze diertjes zolang ze hun snuitjes maar niet in mijn keuken laten zien. Ik heb dan ook veel plezier beleefd aan Ratatouille, de nieuwe animatiefilm van de Pixar, waarin deze nachtmerrie zeer geestig en vindingrijk wordt uitgewerkt.
Het getuigt op zijn minst van moed om een rat als meesterkok op te voeren in het walhalla van de kookkunst: Frankrijk. Ratten zijn ook in het filmbedrijf nooit populair geweest.
De trailer van Ratatouille
Toen Werner Herzog eind jaren 70 voor zijn film Nosferatu een paar honderd ratten in de binnenstad van Delft wilde loslaten brak de hel uit. De burgervaders van die stad waren bang voor een rattenplaag, maar achteraf viel alles mee. Herzog gebruikte de uit Hongarije overgebrachte ratten als verspreiders van de pest.
Als schokeffect in horrorfilms zijn deze beroepsknagers altijd een gewild object, denk maar aan het meesterwerkje Willard . Zodra een rat als sympathiek personage wordt opgevoerd, raakt Hollywood echter in paniek.
Een recent voorbeeld is de vorig jaar vertoonde animatiefilm Flushed Away , gemaakt door de Britse Aardman Animation Studio, de bedenkers van de uitvinder Wallace en zijn hond Gromit. De hoofdpersoon is onmiskenbaar een huisrat met James Bond-ambities, genaamd Rodney.
Toen de Amerikaanse partner van Aardman, DreamWorks, de film zag werd koortsachtig geprobeerd om in de reclamecampagne van Rodney een muis te maken. Als ik me niet vergis was de Nederlandse ondertitel van de film zelfs Een Muis van Huis . Gevolg van deze actie: veel verwarring bij de Nederlandse recensenten. De ene helft sprak terecht over een rat en de rest trapte in de marketingtruc en betitelde Rodney als muis.
Ook in de latere dvd-campagne werd hij tot een muis gedegradeerd.
In Ratatouille is niets te merken van dit verstoppertje spelen. Remy, uitgerust met een geperfectioneerd reukorgaan, is een rat en vertoeft bijna de hele film in de keuken van een sterrenrestaurant. En het bijzondere is: na het zien van deze film, geregisseerd Brad Bird (die eerder het voortreffelijke The Iron Gigant maakte), verlaat je met een lekkere trek de bioscoop.
Flushed Away werd vorig jaar een flop (deels door de concurrentie van de pinguïns in Happy Feet). Of zijn collega Remy hetzelfde lot zal ondergaan? Ik verwacht het niet. Hij is een rat om echt van te houden.
Hier krijg je een heleboel tips wanneer je huisdier ziek is !! heb je zelf ideetjes kun je die ons altijd via email versturen.
Diarree
Altijd 12 uur vasten. Niet langer, dan daalt de weerstand reeds door een negatieve energiebalans! Water met druivensuiker geven. Daarna kleine beetjes licht verteerbaar voer. Na 48 uur geen verbetering of zeer veel waterdunne ontlasting met zelfs bloed: naar de dierenarts! Denk altijd aan de parvo-prik! en Norit helpt niet!
Braken
hond
Bij continu braken en met tegelijkertijd dikker worden van de buik: spoed naar de dierenarts in verband met de kans op "maagkanteling". Anders het eten en drinken weghalen tot zo'n 12 uur maximaal. Daarna weer voorzichtig opnieuw proberen met licht verteerbaar voer. Indien weer opnieuw braakklachten naar de dierenarts!
kat
Deze braakt moeilijker dan de hond, gaat gepaard met een hoop misbaar, maar is daardoor niet ernstiger dan bij de hond. Integendeel: bijna 80 procent van de braakklachten van de kat is secundair aan een andere klacht: de schilferige, droge huid met korstjes of door haarballen. Behandeling van de huid doet dan ook wonderen! Wel opletten: katten eten soms een raadje/grasspriet/elastiekje/plasticzakje/worsteloodje op: dus altijd proberen uit te sluiten of dit gebeurt is.
Oogklachten
Een geheel toegeknepen oog: naar de dierenarts! Nat oog of pus uit oog: telkens met lauwwarm water (al of niet gekookt, dat maakt niet zoveel uit) schoonhouden in verband met inkoeken van de pus. Eventueel met wat olie de oogleden soepel houden. Na twee dagen niet vanzelf beter: naar de dierenarts. Oog uit de kas: door een beet of een klap kan het oog bij rassen met bolle ogen (pekingees) uit de kas schieten: spoed! Direct afdekken om te voorkomen dat de hond eraan krabt. Nat houden met melk!
Oorklachten
Het oor stinkt. De dieren schudden met de kop, krabben en piepen: altijd naar de dierenarts, juist omdat u nooit goed in het oor kunt kijken. Let op kruipertjes (gras aartjes) in oor: zeer pijnlijk. Eventueel zolang wat lauwe slaolie in het oor. Een verwaarloosde oorinfectie kan tot een scheve kop leiden door middenoorontsteking of tot het ontstaan van een bloeding tussen de lagen van het oor waardoor een plotsling zeer pijnlijke dikke oorschelp ontstaat: de dierenarts moet dit onder narcose opereren. Bij jonge dieren zeer vaak oorklachten door nestinfectie met oormijt: besmettelijk, ook voor oude dieren.
Huidklachten
Worden vaak chronisch met alle gevolgen van dien. Vaak wordt er namelijk veel te lang gewacht. Vlooienbestrijding is advies nummer een: 90% van alle huidklachten ontstaat door vlooien! Dus het gehele jaar bestrijden. En altijd naar de dierenarts voor behandeling. Nooit zelf modderen met dierenwinkelmiddeltjes.
Plots onzindelijk
Bij volwassen dieren bijna altijd blaasontsteking. Kan ook gepaard gaan met onzindelijkheid voor wat betreft de ontlasting. Bij reuen met bloedverlies uit de voorhuid is vaak de prostaat het probleem. Dieren met een blaasontsteking zout over het eten geven om ze zo meer te laten drinken. Zo spoelt de blaas als het ware schoon. Ook extra vitamine C geeft over het algemeen een beter blaasmilieu. De urine wordt zuurder: daar groeien bacteriën niet graag in. Bij katers met blaasklachten altijd urine laten onderzoeken in verband met blaasgruis en een grotere kans tot verstoppen. Als een kater verstopt raakt, maar dat wordt niet opgemerkt, betekent dat zijn dood! Dus: naar de dierenarts ermee.
Kreupelheid
Kijk goed naar de zool en tussen de tenen: kruipertjes kunnen een klein gaatje prikken en naar binnen kruipen. Men ziet dan alleen een rood bultje. Aan de riem uitlaten: dus geen balspelen. Eventueel één paracetamol (500 mg voor een hond van 20 kg), maar als niet snel beter gaat, dan naar de dierenarts, zeker bij jonge honden!
Hoesten
Bijna altijd in eerste instantie een virusinfectie (natte ogen, droge hoest) welke gevolgd wordt door een bacteriële infectie: natte rochelhoest en soms pus in de ogen. Hoesten kan ook een gevolg zijn van een hartkwaal dus altijd naar de dierenarts ermee. Laat uw katten jaarlijks enten tegen niesziekte en kattenziekte en uw hond tegen de kennelhoest.
Niezen
Komt niet zo heel vaak voor bij honden, iets meer bij katten door de niesziektevirussen. Eventueel ook doordat een kat in de zomer gras eet en een grasspriet vanuit de keel in de neusgang krijgt: bij 's zomers niezen, dus ook even in de bek laten kijken!
Abcessen
Voor uw gevoel plots ontstane diktes of plots "bloedende" gaten in de huid. meestal aan de kop, ook wel aan de poten. Zijn tegen de tijd dat u het ziet ongeveer een week oud. Ontstaan door vechten: een beet of een nagel deponeert wat bacteriën onder de huid, alwaar ze gaan ontwikkelen tot een met pus gevulde holte. De katten kunnen er soms ook algemeen ziek van zijn met koorts. De dierenarts opent het abces meestal onder narcose en spoelt het schoon. Met een dag of 5 zie je er bijna niets meer van!
Bron :http://www.belgium-compass.be/bc/pages/templates/template1.cfm?tid=16&id=52&type=1&start=1&cid=2079
Als een hond oorpijn heeft, flappert hij automatisch met zijn oren. Als hij dit doet, dan kan hij zijn oor ergens tegenaan stoten. Doordat er een bloeding ontstaat in de oorschelp komt er een enorme bobbel vol bloed op het oor te staan. Dit heet een oorhematoom. Dit moet chirurgisch verwijderd worden. Ook hier is voorkomen beter dan genezen.
Controleer oren minimaal een keer per maand. Het oor is een à twee graden Celsius warmer dan onze huid, dus voelt het altijd iets warmer aan. De huid van het oor moet lichtroze zijn en wanneer men in het oor ruikt, mag het niet stinken.
Geen staafjes
Om het oor te reinigen zijn er producten in de handel. Het best zijn de producten die individueel verpakt zijn. De grote flacons lijken goedkoop, maar zijn meestal na opening beperkt houdbaar. Na het inbrengen van het product moet je de oren goed inmasseren. Het dier schudt de vuiligheid er zelf wel uit.
Geen wattenstaafjes gebruiken! Opgaande beweging met een wattenprop is goed om het vuil te verwijderen. Ook het regelmatig verwijderen van overvloedig haar uit de gehoorgangen is belangrijk om de gang goed te kunnen verluchten en te voorkomen dat oorsmeer zich ophoopt. Er verzamelt zich anders vuil en vochtigheid en dat is een ideale voedingsbodem voor bacteriën en schimmels.
Trek de haren er met behulp van een pincet uit. Grijp de haren zo dicht mogelijk bij de basis vast en trek met rukjes.
Oorzaak
Het oor bestaat uit drie lagen. De huid aan de buitenzijde, een laag kraakbeen en de huid aan de binnenzijde. Een hematoom (bloedopstapeling) ontstaat ten gevolge van een vechtpartij, veelvuldig schudden en krabben. In de laatste twee gevallen is meestal het primaire proces een oorontsteking; deze moet dus eerst behandeld worden.
Het hematoom is dus een bloeduitstorting tussen de huid en het kraakbeen. Het ziet eruit als een enorme bol. Als die wond opengaat bloedt, het oor enorm. De eerste hulp die moet worden uitgevoerd is het aanleggen van een drukverband.
Een ander probleem is de oorontsteking (otitis), meestal een otitis externa , die wordt veroorzaakt door een samenspel van gisten, bacteriën, schimmels, vreemde voorwerpen en/of oorhaartjes. Komt meer voor bij honden met hangende oren. Ook 'zwemmers' zijn gevoelig voor dit soort aandoeningen. (rvdc)
BRUSSEL - De eerste poppen van de eikenprocessierups zijn vlinder geworden. Verleden nacht werden er met behulp van lichtvallen elf exemplaren gevangen, wat aangeeft dat de vliegperiode waarschijnlijk is aangebroken.
Dat meldt het Agentschap voor Natuur en Bos.
Er is intussen met de monitoring van de vlinders in het kerngebied begonnen. Daarbij wordt zowel naar eikenprocessievlinders gezocht als naar andere nachtvlinders, met speciale aandacht voor soorten die leven op de zomereiken.
Gedurende twintig nachten worden de vlinders geteld en worden de gevangen eikenprocessievlinders verwijderd.
De eikenprocessievlinder zullen naar verwachting massaal beginnen uit te vliegen vanaf begin augustus. Begin september eindigt de vliegperiode.
De vlinder zelf (een soort mot) is een eerder onopvallende nachtvlinder. De eitjes worden in de loop van de volgende weken gelegd om in mei of juni 2008 uit te komen en rupsen voort te brengen.
Een kat heeft zeven kuikens geadopteerd. Nimra uit Madaba in Jordanië laat haar moedergevoelens primeren boven haar instinct en ligt nu in haar mand met vier kittens en de kuikens. De gemengde familie stelt het prima, schrijft Timesonline.
Voorbeelden van gemengde dierenfamilies komen wel vaker voor. In 2005 ontfermde een schildpad zich over een nijlpaardje dat bijna omkwam tijdens een tsunami in Kenia. (hln)
Om het einde van belangrijke werken aan de Leien, de Singel, het Centraal Station en het vernieuwde Astridplein te vieren en de stationsbuurt opnieuw in de bloemetjes te zetten, organiseren de Zoo, de stedelijke en provinciale musea en Antwerpen Open samen een groots evenement met de relatie tussen mens en dier in de stad als centraal thema.
Gedurende vijf maanden kunt u genieten van een rijk gevuld programma met enkele unieke tentoonstellingen, stadswandelingen, concerten, theatervoorstellingen en nog veel meer. Enkele toppers zijn Wonderlycke dieren, een tentoonstelling in het Museum Plantin-Moretus/prentenkabinet. Het Rockoxhuis brengt een tentoonstelling rond dieren in de kinder- en jeugdliteratuur. In de Zoo/Melkerij wordt het Rariteitenkabinet van Jacques Kets, de eerste directeur van de Zoo, gereconstrueerd. Een hele reeks platenatlassen van fauna en flora van de Zoo worden voor het eerst tentoongesteld in de Nottebohmzaal van de Stadsbibliotheek. Daarnaast zullen verscheidene Antwerpse musea, zoals het FotoMuseum en het Etnografisch museum, hun dierenwerken uitlichten in een presentatie.