Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
14-11-2008
Interessante tips voor de vogelliefhebbers
Tip!
Voerbakjes en drinkflesjes kunt u het beste schoonmaken en desinfekteren in een (afgesloten) emmer met een oplossing van water en bleekwater. Laat dit enkele dagen staan, spoel het af en alles is weer super schoon en fris!
Tip!
Zitstokken kunnen het beste gemaakt worden van natuurhout, zoals bijvoorbeeld wilgen- en fruittakken. Dergelijke takken geven de vogel tevens gelegenheid tot knagen. Een juiste dikte van de stok is, als de tenen van de vogel de stok ongeveer voor 3/4 omvatten.
Tip!
Houten wasknijpers kunnen prima gebruikt worden als bevestigingsmethode voor groente, fruit en takjes. De knijpers zelf zullen bij kromsnavels uiteindelijk ook ten prooi vallen aan hun knaaglust. Dit is voor deze vogels echter niet gevaarlijk.
Tip!
De voeding van papegaaien, zoals grijze roodstaart en amazone papegaaien moet niet uitsluitend bestaan uit "gewoon papegaaienvoer" . Ze eten hier namelijk heel selectief zonnebloempitten en pinda's uit. Hierdoor ontstaan op den duur ernstige vitaminetekorten.
Tip!
Vitamine druppels kunnen het beste gegeven worden op voedsel wat de vogel erg lekker vindt, bijvoorbeeld op een stukje appel.
Tip!
Zachtvoer is voor veel vogels onmisbaar. Als een vogel dit moeilijk wil eten kun je de hoeveelheid zaden het best een tijdje verminderen, terwijl je de rest van het voer constant houdt. Op die manier moet je vogel wel wat zachtvoer eten. Probeer je vogel nooit te dwingen door ál het zaad weg te nemen, want dat kan leiden tot een energietekort. Zon onevenwichtige voeding kan fatale gevolgen hebben!
Tip!
Bij vorst is de luchtvochtigheid in de kweekruimte vrijwel altijd te laag. Hierdoor bestaat de kans dat eitjes uitdrogen. De luchtvochtigheid is op peil te houden door een kletsnatte deken/kleed in de kweekruimte te hangen.
Tip!
Een (haar)hygrometer (instrument die de luchtvochtigheid meet) moet regelmatig geijkt worden. De eenvoudigste manier is de volgende. Wikkel een vochtige doek om de hygrometer en laat deze een uur zitten. Haal de doek weg. De hygrometer moet nu op 100% staan. Indien dit niet het geval is, de wijzer op 100% zetten met de stel- cq ijkschroef.
Tip!
Vervuild/besmet drinkwater is doodsoorzaak nummer 1 bij sterfte onder vogels. Drinkwater dient daarom elke dag ververst te worden. Verstrek het water op ongeveer kamertemperatuur.
Tip!
Ongewenst gedrag bij tamme vogels (bijvoorbeeld papegaaien) is snel aangeleerd en kan het meest effectief bestreden worden door de vogel totaal te negeren.
Tip!
Bij papegaaien kan gebrek aan aandacht en verveling leiden tot onophoudelijk krijsen en verenplukken. In een papegaaiensamenleving geldt een strikte rangorde. Dominante vogels zitten meestal op hogere plaatsen dan ondergeschikte vogels. Een papegaai die regelmatig op het hoofd van zijn baas of op andere hoge plekken mag zitten kan zich snel dominant gaan voelen en zich ontwikkelen tot bijtend en krijsend probleemdier.
Tip!
Controleer regelmatig de nagels van de vogels. Voor een goede bevruchting moeten de nagels van de man niet te lang zijn,anders steken ze als dolken in de rug van de pop.
Tip!
Nagels kunnen het beste geknipt worden door de nagels voor een lamp te houden. Op deze wijze zijn de bloedvaatjes goed zichtbaar en kunnen ze geknipt worden zonder 'in het leven' te knippen.
Tip!
Bij twijfel over de levensvatbaarheid van het jong in het ei kan 2 tot 3 dagen voor het uitkomen, het ei voorzichtig in een glas met lauw water worden 'gelegd'. Zet het glas op een stabiele plaats. Het ei zal blijven drijven en indien het jong leeft zal het ei lichtelijk schommelen in het water. Een teken dat het jong leeft. Laat het ei niet langer dan 1 minuut in het water liggen. Pas op bij het uitnemen van het ei, deze is nu zeer glad!!
Tip!
Na reiniging/ontsmetten van voerbakjes kunt u deze het beste drogen met keukenpapier i.p.v. een droogdoek. Droogdoeken bevatten namelijk, zeker als ze al in gebruik zijn geweest, bacteriën. De kans is hierdoor aanwezig dat je bacteriën overbrengt naar de voerbakjes (Tip van Anja, die ze via de dierenarts heeft gekregen).
Tip!
Om zaad te besparen kun je deze 'uit blazen'. Door het blazen worden de losse velletjes uit het voerbakje geblazen en blijft het nog aanwezige zaad liggen. Draag wel oogbescherming zodat de velletjes niet in het oog terecht kunnen komen.(Tip van Petra Hermsen)
Tip!
s' Winters als het wat vroor deed mijn vader altijd een heel klein beetje suiker in het water dat schijnt een beetje antivriezend te werken.(Tip van Petra Hermsen).
Tip!
Pas uit het ei gekomen vogels en jonge vogels als voeding gewelde puppybrokjes geven, vermengd met eivoer. De jonkies krijgen dan extra eiwitten.(Tip van John en Annette).
Tip!
Veel vogels gebruiken graag (dons)veertjes voor het bekleden van hun nest. Groot voordeel hiervan is een perfecte isolatie van de eitjes. (Voldoende) donsveertjes kunnen gemakkelijk verkregen worden uit een (oude) donzen kussen. (Tip van Ton Koek).
Tip!
Indien je een stuk schors of karton voor de opening van een nestkast hangt (voor parkietachtigen) dan zullen ze,als ze in broedstemming komen, er aan gaan knagen. Door het knagen wordt de broedlust (extra) aangewakkerd en heb je minder kans op onbevruchte eieren!(Tip van Gert Overweg).
Tip!
Het is handig om de nachthokken van binnen niet te schilderen, anders krijg je namelijk condens aan de binnenkant van het hok. Als de binnenzijde van het nachthok niet geschilderd is, heb je hier geen last van! (Tip van Phil).
Tip!
Bij last van bloedluis in het broedblok, shag of potpouri, onder de houtkrullen strooien. (Tip van Arie van Dalen)
Tip!
Bij grasparkieten en andere soorten kun een grote dennenappel gebruiken om groenvoer en of gekiemd zaad in te steken. (Tip van Brecht van Camp)
Tip!
Wanneer je een strodraad uitpluist en in kleine stukjes knipt kun je dat prima gebruiken als nestmateriaal voor kanaries, tropische vogels etc.(Tip van Gert Overweg)
Tip!
Gebruik een waterflesje voor cavia's ( met zo'n kogeltje ) eens voor je parkieten. Het water raakt niet vervuild en jonge vogels pakken deze wijze heel snel op. (Tip van Stefan Boender)
Tip!
Plaats in de broedkooien fijne gazen bodems zodat de vogels gemorst zaad dat met ontlasting in contact is geweest niet meer van de bodem kunnen eten. (Tip van H.F. Heidekamp)
Tip!
Laat kwartels op de bodem van je volière lopen. Deze zullen tussen de zaadvelletjes het gevallen of gemorste zaad nog vinden en dit opeten. Zo te handelen is erg handig want nu wordt alle zaad gegeten en wordt er niets verspild. (Tip van Brecht Van Camp)
Tip!
Rondom de volière citroengeraniums planten, weert muggen en katten. Een aantal planten kunnen in je tuin zeker helpen tegen de muggen: citroengeranium (Pelargonium crispum );citroenmelisse (Melissa officinalis ); lavendel (Lavandula officinalis ); pepermunt(Mentha piperita );eucalyptus (Eucalypus ).
(Tip van Laurenzo Walraevens)
Tip!
Maak de voorraad tonnen/emmers/blikken waarin je jouw voer bewaart elke keer dat ze leeg zijn schoon (met kokend water) om voermijt tegen te gaan.
(Tip van Laurenzo Walraevens)
Tip!
Goed nestmateriaal voor de bodem zijn beukensnippers. Deze nemen veel vocht op. De jonkies hebben ook meer houvast voor de pootjes. (Tip van John en Annette)
Tip!
Geef de vogels vers gesneden brandnetel door het eivoer. Dit is zeer gezond. Ze moeten het wel leren eten. Of geef ze koude thee van gedroogde brandnetel als drinkwater (1 a 2 keer in de week).(Tip van Jarno Bakker)
Er komt stilaan een spannende periode in zicht waarbij enige nauwlettendheid geboden is. Juli is immers de start van de dektijd. Als alles goed is, zijn de ooien in prima conditie en is de ram klaar voor de job.
Voor wie fokt overeenkomstig de Engelse rasstandaard en stamboek werking is 10 juli theoretisch de eerste dag is dat de ram bij de ooien mag. De draagtijd is immers 144 dagen en zo kom je voor het lammeren uit op 1 december, de eerste dag dat de lammeren voor het nieuwe seizoen mogen geboren worden. Dat is de mooie theorie. In de praktijk durft de duur van de dracht variëren. Ook de ooien zijn nu niet meteen tochtig op 10 juli. Dit gaat in cycli van 17 dagen en ook hier kan dus wel enige variatie optreden.
In eerste instantie heb je voor de ooien twee alternatieven. Je kan alles op zijn natuurlijk beloop laten of je kan sponsen. Dit wordt bij voorkeur gedaan door de veearts. Daardoor worden de cycli bij de ooien gelijk gezet en worden ze dus ook als het even meezit, op dezelfde dag gedekt. Spons je niet dan zullen de ooien op verschillende data worden gedekt en zal het lammeren dus over een grotere periode worden gespreid.
De ram wordt voorzien van een dektuig. Dat is een stel riemen met daarop een waskrijt gemonteerd. Wanneer de ram dekt, kleurt hij ook meteen het achterste gedeelte van de ooi zodat je meteen kan uitrekenen wanneer de lammeren komen. Start met een licht kleur en verander om de 17 dagen het kleur waarbij steeds een donkerder kleur wordt ingezet.
Ook wanneer alle ooien gekleurd zijn, moet de ram voor de volgende periode een nieuw kleur opgezet krijgen. Het dekken is immers niet altijd meteen succesvol en wanneer de ooi niet meteen drachtig is, wordt ze 17 dagen later opnieuw tochtig. De ram merkt dit en zal herdekken. De ram moet dus steeds een dektuig dragen tot minstens 17 dagen nadat de laatste ooi is gedekt.
In die periode is het belangrijk dat de groep niet al te veel wordt verontrust. Drijven van de dieren naar een andere weide bijvoorbeeld moet worden vermeden. Het is dus belangrijk dat alle nazicht van de dieren is gebeurd in de periode net voor het dekken.
Laat de ram rustig bij de ooien tot een twee weken voor het lammeren.
Hoe mooi de natuur wel kan zijn, bewijzen het schaap Albert en baby-olifant Themba. Het olifantje verloor zijn moeder toen ze in een ravijn stortte. Dierenartsen hoopten voor hem een nieuwe olifantmoeder te vinden, maar uiteindelijk ontfermde het schaap Albert zich over het weesje.
Toenadering zoeken Een week lang observeerden dierenartsen in het natuurreservaat van de Zuid-Afrikaanse Savanne het olifantje, in de hoop dat een kudde olifanten het weesje zou opnemen. Toen dat niet het geval bleek te zijn werd Themba naar het Shamwari Wildlife Rehabilitation Centre gebracht, waar hij het schaap Albert ontmoette.
Hoewel de twee de eerste uren helemaal niet overeenkwamen, zocht Themba het olifantje toch steeds meer contact met Albert. "Themba kwam naar Alberts hok gelopen en stak er nieuwsgierig zijn slurf door. Hij raakte Alberts wollige rug aan en snoof er even aan. De volgende dag waren de twee samen de vlakte aan het verkennen."
Imitatie De artsen vreesden even dat Themba zou beginnen denken dat hij een schaap was, maar het omgekeerde was waar. "Albert doet alles wat Themba doet. Het is zelfs het eerste schaap dat ik acaciabladeren zie eten", aldus een van de artsen.
Of de vriendschap nog lang zal duren, is de vraag want de artsen zijn van plan om het olifantje opnieuw in het wild los te laten. (ka)
Telenovelas zijn in. Na Emma, Sara en LouisLouise volgt Amika. Boordevol humor, avontuur en romantiek, luidt het.
Het verschil is dat Amika een telenovela voor jongeren is en Amika geen beloftevolle juffrouw, maar een paard. Reken maar dat de maneges er spoedig beter van zullen worden.
Eersteklas kreng
Amika is een duur sportpaard. Een twaalf jaar oude Arabische volbloed. Marie-Claire de la Fayette (Véronique Leysen) kreeg Amika cadeau voor haar vijftiende verjaardag. Marie-Claire Marie-Claire is een onuitstaanbaar kreng. Haar enige ambitie is de mooiste, de beste, de leukste en de duurste zijn. Merel De Ridder (Moora Vander Veken) is een stil meisje dat haar moeder heeft verloren. Ze woont met haar vader Tijs (Bert Cosemans) in een bescheiden huis. Tijs waant zich een uitvinder, maar is vooral een warhoofd.
Vraag het aan het paard
Wanneer Merel in De Paardenhoeve een baantje krijgt als stalhulp, is dat voor haar een droom die uitkomt. Al spoedig is ze heel goeie maatjes met stalknecht Jan (Ken Verdoodt). Dé vraag is: wat is er aan de hand met Amika? Waarom doet iedereen zo geheimzinnig? Waarom mag niemand in de buurt van het paard komen?
Videodagboek
Samen met de reeks loopt op ketnet.be een videodagboek waarin Merel vertelt wat ze allemaal meemaakt, ook over dingen die op het scherm helemaal niet te zien zijn.
Amika is een productie van Studio 100. Er zijn 52 afleveringen op komst. Ze duren telkens twaalfenhalf minuten en ze worden uitgezonden op maandag, dinsdag, woensdag en donderdag. De eerste 28 lopen tot Kerstmis. In de kerstvakantie worden ze herhaald en na Nieuwjaar volgen de 24 andere.
Amika, Ketnet, 18.15 uur. De vier afleveringen van de voorbije week worden op zondag op Ketnet herhaald om 18 uur.
De 19 dolfijnen uit het Japanse zeeaquarium 'Kinosaki Marine World' zijn te dik en moeten op dieet. De zwaarlijvige beestjes presteerden de laatste tijd ondermaats bij het opvoeren van hun kunstjes.
Onderzoek heeft nu uitgewezen dat de snoezige beestjes in de voorbije zomer maar liefst tien kilogram zijn aangekomen. Een feit dat volledig te wijten is aan de overdadige en té vette hapjes die de dolfijnen toegereikt kregen van bezoekers.
Makreel
Het dieet van de dolfijnen zal ook gevolgen hebben voor het dagelijkse menu dat de beesten achter de kiezen krijgen. Normaal krijgt elke dolfijn per dag 14 kilogram makreel gemengd met witvis. Dat wordt nu vervangen door iets vetarm. De beestjes zullen wel meer witvis, dat vetarm is, krijgen voorgeschoteld.
Buiten het eten van evenwichtigere voeding, zullen de Japanse dolfijnen ook meer moeten gaan bewegen.
Zalmkwekerijen hebben een desastreus effect op de oceanen in de hele wereld. Een internationale coalitie van wetenschappers, touroperators en inheemse volken pleit voor een wereldwijd moratorium.
Sinds de start van zalmkwekerijen hebben we een ineenstorting meegemaakt van het zeeleven, klaagt Bob Chamberlin, stamhoofd van de Kwicksutaineuk Ah-kwa-mish. Ik kan enkel met meewarig toezien hoe dit kan blijven doorgaan. In het territorium van de stam, in de Canadese provincie British Columbia, zijn twintig zalmkwekerijen actief.
Moratorium
Wetenschappelijke studies tonen een verband aan tussen de scherpe teloorgang van de wilde zalmbestanden in Canada en ziektes en parasieten die afkomstig zijn van de zalmkwekerijen. In Chili zijn het vooral ontsnapte exemplaren die het ecosysteem onderuit halen.
Een coalitie van actiegroepen uit Noorwegen, Canada, Chili, Schotland en Ierland wil eindelijk paal en perk stellen aan de misstanden. Die vormen een inbreuk op de 'United Nations code on Responsible Fisheries', zeggen ze. Ze hebben de VN formeel opgeroepen tot een moratorium op zalmkwekerijen.
De schaduw van een kwekerij
Het is geen geheim dat de aquacultuur van zalm een ramp vormt voor het ecosysteem en verre van duurzaam is. Er is ongeveer drie kilo wilde vis nodig om één kilo zalm te kweken.
Bovendien heeft elke kwekerij een schaduw op de bodem van de oceaan: een dikke laag uitwerpselen van de vissen die elk leven op de oceaanbodem onmogelijk maakt. Die schaduw kan zich drie of vier kilometer ver uitstrekken, afhankelijk van de stroming, zegt Wolfram Heise, directeur aan de Fundación Pumalin, een beschermingsinitiatief in Chili. Het zuurstofniveau in het water rondom de kwekerijen is soms zo laag dat ze moeten verhuizen naar een nieuwe locatie.
De Vizsla, (ook wel Hongaarse Staande Hond genoemd) is ontstaan in Hongarije uit kruisingen van inheemse Brakken en de uit Turkije meegebrachte Vogelhond, de Duitse Zweethonden en verscheidene andere Staande Honden. Het is een zuiver ras en men heeft zich veel moeite getroost vreemd bloed te vermijden. Bij de fok heeft men het zwaartepunt gelegd op zowel een goede neus als goede apporteereigenschappen. De Vizsla is een snelle zoeker geworden en een uitstekende apporteur. Het ras houdt zeer goed spoor. Waarschijnlijk is de draadharige variant ontstaan uit kruisingen met de Poedelpointer. De Vizsla is een uitstekende jachthond, maar past zich ook aan een gezinsleven aan. Het is een hond met een prettig karakter verenigd met goede werkeigenschappen.
Gebruik:
Jachthond
Activiteit:
De Vizsla heeft zeer veel lichaamsbeweging nodig.
Verschijning:
Algemeen: De Vizsla is middelgroot en oogt edel doch robuust. Zijn bewegingen zijn lenig en zeker. Het lichaam is tamelijk kort, met diepe en matig brede borst. De ribben zijn matig gewelfd. Rug is recht en kort. De buik is iets opgetrokken. De benen zijn lang met flink bot. Middelmatig lange hals zonder keelhuid.
Kleur: Donker tarwegeel.
Hoofd en schedel: Het hoofd is droog en heeft een edele uitstraling. Brede, matig lange schedel. De rechte snuit is iets langer dan de schedel en loopt niet spits toe, doch eindigt stomp. Matig diepe stop. Sterke en krachtige kaken. Bruine neus. Neusgaten tamelijk wijd. De ogen zijn iets donkerder dan de vacht en hebben een verstandige blik. Tamelijk grote, brede en hangende oren. Schaargebit.
Staart: Middelmatig dik, vrij laag aangezet. Tijdens beweging horizontaal gedragen.
Voeten: Rond met korte, gebogen en dicht aaneengesloten tenen. Korte nagels, sterk en donkerder dan de vacht.
Beharing:
draadhaar : 3-4 cm lang, dicht, ruw, aanliggend. Zachte onderwol. Hoofd, oren en benen korter behaard. Wenkbrauwen en baard gewenst.
Wij, mensen, denken altijd te weten wat anderen denken, of wat anderen van iets vinden. Zo ook bij dieren of vooral ook bij dieren. Zonder naar de lichaamstaal van een dier te kijken of er werkelijk verstand van te hebben, denken mensen altijd precies te weten wat erin een dier omgaat. Wat vaak vergeten wordt is dat we onze eigen gevoelens en gedachten projecteren op het dier, m.a.w. het is in veel gevallen niet het gevoel van het dier maar van onszelf. Met dit in gedachten kan je veel dingen op een andere manier gaan zien.
Uitspraken die je vaak hoort zijn bijvoorbeeld de volgende: ¨Die (Siberische) tijger zal het wel koud hebben¨. Bedenk dat hun vacht ervoor gemaakt is om met temperaturen van -50 graden te overleven. ¨Wat zielig dat die zebra's in de modder staan, ze mogen niet eens binnen staan!¨; hoe dacht u dat ze in het wild lopen op een natte dag? ¨Die leeuw is wel mager!¨; de meeste dierentuindieren zijn dikker zijn dan de gemiddelde dieren in het wild. Een goed doorvoerd dier vinden veel mensen blijkbaar leuk maar het is niet echt functioneel bij het jagen, en niet goed voor de gezondheid. ¨De hond blaft, dus die zal wel agressief zijn!¨; mensen praten of schreeuwen, honden blaffen of grommen nou eenmaal om iets duidelijk te maken.
Dat één van mijn katten graag met weer en wind buiten is vinden ook veel mensen zielig. Hoezo zielig als zij zelf aangeeft dit te willen vraag ik mij dan af? Het lijkt mij zieliger als je het dier tegen zijn wil binnen gaat houden.
Allemaal kleine voorbeelden van het projecteren van menselijke gedachten op dieren. Wat mensen aannemen als maatstaaf wordt als de juiste maatstaaf aangenomen. Hoe onjuist is dit en hoeveel leed doe je een dier juist aan door deze gedachten?
Sommige mensen gaan hier wel heel erg ver in, door te zeggen dat het verkrachten van dieren niet erg is want ze vinden het wel leuk. Oh ja zei het dier dat? Dit soort handelingen verricht je sowieso al niet als je de juiste normen en waarden hanteert. Je dwingt een dier tot het verrichten van onnatuurlijke handelingen. Onnatuurlijk ja, want het is niet natuurlijk als mensen en dieren met elkaar ¨paren¨. Ik begrijp dat de meeste mensen dit wel weten, maar vermeld dit er toch even bij om opmerkingen bij voorbaat de kop in te drukken zoals ¨paren is heel natuurlijk gedrag voor dieren hoor!¨.
Mishandelen van dieren is ook iets waar we het hier niet over hoeven hebben, want als je een beetje gevoel in je donder hebt doe je zoiets niet, het is niet normaal!
Maar om dan even terug te komen op het trainen van dieren waar zoveel mensen hun mening over klaar hebben. Niet alleen in het circus, maar ook in opvangcentra en sommige dierentuinen. Dieren trainen (zonder lichamelijk geweld wel te verstaan) is uit den boze volgens het merendeel van de mensen (dieren¨liefhebbers¨). Een dier mag ook geen kunstjes doen, dat is zielig, en mag niet optreden voor menselijk vermaak. Dit uiteraard in positieve zin en niet over mishandelde dansende beren, stierenvechten e.d.; van dwang en mishandeling mag geen sprake zijn).
Mensen vinden dit ¨in principe¨ zielig, maar vinden dieren dit zelf ook? Als je naar hun lichaamstaal kijkt is dit namelijk niet altijd het geval. Je moet het per dier bekijken en niet alles over één kam scheren omdat wij dat vinden.
Er zullen dieren zijn die het doen van kunstjes vreselijk vinden, en dat zal je wel aan hun zien, maar er zullen ook dieren zijn die het leuk vinden. Er zijn dieren die het reizen leuk vinden, anderen weer niet. Mijn hond is dol op autorijden (nou ja meerijden dan) terwijl zijn vriendje al nerveus wordt bij het zien van een auto. Ik ken zelfs katten die de auto inspringen als hun baasjes erin gaan. Het heeft er ook veel mee te maken hoe een dier opgegroeid is en wat hij meegemaakt heeft.
Er kan niet wetenschappelijk bewezen worden wat een dier ergens van denkt. Dierentolken die beweren met dieren te kunnen praten zijn m.i. ook gewoon oplichters. Die bestaan ook alleen omdat sommige mensen ervoor kiezen dit te geloven. Je kan er naar kijken hoe een dier in de natuur leeft, en wat wij als natuurlijk gedrag bestempelen, maar ook dan wil het niet zeggen dat dit gedrag het dier gelukkiger maakt dan ander, aangepast gedrag, of een andere leefsituatie, anders dan wij mensen als ¨de juiste leefsituatie¨ bestempelen.
Het meest in de richting kom je door te proberen het dier te begrijpen, door te kijken wat hij zelf aangeeft en nogmaals, om de lichaamstaal te begrijpen. De houding, de stand van de oren, ogen en staart, de vocale communicatie zegt zoveel meer dan de mening en gedachten waar mensen zich aan vast houden.
Dieren kunnen altijd gelukkig zijn, mits ze dier mogen zijn en er rekening gehouden wordt met hun gedrag en wensen. Dit is geen standaard gegeven, maar per situatie en per dier verschillend.
Dus, mensen, stop met denken voor dieren! Beter voor dier én mens!
Het Russische hondje Laika (Лайка) was het eerste wezen dat levend rond de aarde cirkelde. Al eerder waren er zowel door de Sovjet-Unie als door de VS dieren de ruimte ingeschoten maar die hadden geen omloop volbracht.
De naam Laika betekent "blaffer". Laika was in Moskou van de straat gehaald; ze reisde met de Spoetnik II die op 3 november1957 vanuit Baikonoer werd gelanceerd. Spoetnik II was niet ontworpen om weer te landen en verbrandde bij terugkeer in de atmosfeer op 14 mei1958 , maar Laika was lang voor dat moment al dood. Het plan was geweest haar voor die tijd door een vergif in het voedsel te laten sterven maar in oktober 2002 werd bekend dat Laika al na een paar uur in de ruimte was overleden aan oververhitting en stress , voordat de vierde omloop ten einde was. In 2006 heeft schrijfsterBibi Dumon Tak het Kinderboekenweekgeschenk van 2006 geschreven. Het boek heette Laika in de sterren en ging over Laika de hond.
Miljoenen mensen worden elke dag geconfronteerd met allergieën. Huidschilfers van een huisdier is een van de meest voorkomende oorzaken van allergieën. Deze kunnen ervoor zorgen dat je je zeer oncomfortabel voelt met symptomen zoals een droge mond, lopende ogen en jeukende huid.
Ze kunnen ook serieusere symptomen veroorzaken zoals astma aanvallen, gezwollen, rode huid en moeilijk ademhalen. Ironisch genoeg kan je een hond al sinds een lange periode hebben voor de allergische reacties zich manifesteren.
Het kan dan soms moeilijk zijn om de hond als oorzaak van de allergie te bepalen. Want, sinds de hond er al enige tijd is en de allergie pas nu opkomt, moet het wel iets anders zjin dat het veroorzaakt, niet?
Als je overweegt om je hond te houden, en het effect dat hij op je heeft wil verminderen, is een goede eerste stap een speciale anti-allergische filter te installeren op je stofzuiger. Deze zal er voor zorgen dat er geen huidpartikels door de filter raken en weer in de lucht worden geblazen, wat een gewone stofzuigerfilter niet doet.
Regelmatig stofzuigen zorgt ervoor dat de hoeveelheid huidschilfers in het huis beperkt blijft. Ideaal is om elke dag de tapijten te stofzuigen en de gordijnen eenmaal per maand. Regelmatig je hond wassen is een populaire manier om het aantal huidschilfers te reduceren. Maar, als je je hond te vaak wast, zal de hoeveelheid schilfers die je hond afwerpt juist vergroten. Het beste is om je hond niet meer dan 1 maal per maand te wassen zodat de huid niet uitdroogt.
Deze stappen naleven kan ervoor zorgen dat de hoeveelheid huidschilfers in het huis binnen een beperkte norm blijft, net zoials de allergische reacties. Wanneer je deze stappen combineert met allergiemedicatie of -spuitjes, zal je zowel je geliefde hond kunnen houden en je nog steeds goed in je vel voelen.
In het geval dat je al last hebt van allergieën en toch een hond wil, overweeg dan een hond te nemen die zijn huid traag afwerpt, zoals poedels of schnauzers. Hondensoorten die hun huid snel afwerpen zijn te vermijden (bv. cocker spaniels). Je kan ook overwegen om een hond aan te schaffen die gerust in de tuin kan wonen (wel met een hondenhok, natuurlijk). Dit zorgt ervoor dat je nog altijd het plezier van een hond kan ervaren, zonder dat je huis vol met huidschilfers ligt.
Als je allergieën nog altijd oncontroleerbaar zijn na al deze stappen en je genoodzaakt bent je hond weg te doen, kan je je huis terug schilfervrij en leefbaar maken door grondig de tapijten te stofzuigen en te schoonmaken. Je gordijnen te wassen en je muren met een vochtige doek af te gaan.
Verwijder alle speeltjes en andere objecten waarmee je hond intensief mee in contact is gekomen. Laat je beddengoed grondig, anti-allergisch wassen. Nadat al deze stappen zijn ondernomen kan het tot 3 maanden duren voor de allergie symptomen verdwijnen.
Een laatste tip om de hoeveelheid huidschilfers die worden afgeworpen te minimaliseren is door er voor te zorgen dat het voedsel dat de hond krijgt van zeer goede kwaliteit is. Kwalitatief eten maakt de hond gezonder, de huid steviger en de vacht glanzend. Dit alles zorgt voor een merkbare terugval in de hoeveelheid huidschilfers die afgeworpen worden.
hoera, hoera, leve mijn dierenarts, ik stink eindelijk niet meer uit mijn bek. En neen, dit is geen sluikreclame, maar een heel mooie realiteit. Toen mijn 'assistente' mij zo'n twee weekjes geleden naar de DA bracht, vroeg zij gelijk ook of er nu niets was dat iets zou kunnen doen aan mijn 'slechte adem'.
En ja, Hedwig, zo heet mijn DA hier in H, had iets, dat nog tamelijk nieuw was op de markt. Niet echt goedkoop (rond de 18 euro), maar ik moet er maar zo een ietsiepietsie heel klein beetje van nemen zodat ik heel lang toekom met zo'n doosje.
En, het allerbelangrijkste, ik mag nu met mijn allerliefste snoetje voor de neus van mijn 'assistente' gaan hangen zonder dat zij haar hoofd wegdraait !!
Vermits ik weet dat ik niet de enige hond met een ex-slechte adem, plak ik jullie hier heel graag de gegevens van dat product (en neen, dit is géén sluikreclame!!)
Het product van ecuphar.bv is te verkrijgen in Belgie onder de naam : " Orozyme Bucco-Fresh " ( Ascophylleum nodosum) .Te koop bij de dierenarts of apotheek.
(FCI-standaard N° 314/19-10-2001) - Rasgroep 8. Apporteer- en waterhonden
Land van herkomst
Nederland
Gebruik
Deze kleine spioen, die in de eendenkooien zo voortreffelijk werkte en soms nog werkt, met zijn harmonische bouw, fraaie kleur en schitterende beharing en bevedering is een echt jachthondje met een opgewekt karakter.
Algemene verschijning
Een kwieke, bonte hond van vrijwel kwadratische lichaamsvorm, waarbij de lengte iets meer bedraagt dan de schofthoogte. Goed bevederde staart en opgeheven hoofd. Lengte van schedel en snuit ongeveer gelijk.
Karakter
Vrolijk maar niet luidruchtig, zeer op zijn omgeving gesteld, vriendelijk, goedaardig en attent.
Kop
Schedel: voldoende breed, matig gewelfd. Stop: duidelijk, maar niet te diep. Neusspiegel: zwart. Snuit: niet te diep en profil. Lippen: niet overhangend. Jukbeenderen: goed gevuld. Aftekening: bij voorkeur bles, gekleurde wangen. Ogen: amandelvormig, donkerbruin, met vriendelijke, attente uitdrukking. Oren: matig groot, aanzetting iets boven de lijn tussen neuspunt en ooghoek, zonder wit, tegen de wangen gedragen. De oorharen zijn lang; zwarte haarpunten (oorbellen) zijn gewenst. Gebit: normaal scharend, tanggebit is toegestaan.
Hals
Recht en krachtig gespierd.
Romp
Rug: sterk. Borst: diep met voldoende gewelfde ribben. Staart: horizontaal, tot vrolijk gedragen; niet gekruld. Goed ontwikkelde bevedering met witte pluim. Lengte van de staartwervels tot de hakken reikend.
Poten en voeten
Voor: recht met niet te zware bevedering. Achter: vrij lang behaarde broek; beneden de hak geen bevedering; sprong voldoende gehoekt. Voeten: klein, goed gesloten en kort behaard.
Gangwerk
Moet vlot en elastisch te zijn, niet steppend.
Beharing
Middelmatig lang, lichtgolvend tot sluik; niet krullend en goed aansluitend. Niet te fijne haren. Goed ontwikkeld onderhaar. Gemakkelijk te onderhouden.
Kleur
Duidelijke en heldere oranjeroodkleurige platen op witte ondergrond. De kleur moet overwegen. Zwart-bont en driekleur zijn niet toegestaan.
Grootte
Schofthoogte van ca. 35 tot en met ca. 40 cm.
Reuen
Reuen moeten 2 duidelijk normale testikels hebben, die volledig in het scrotum zijn ingedaald.
Geschiedenis van het kooikerhondje
Schilderijenhondje
Kooikerhondjes behoren tot een oud, Nederlands ras. Op schilderijen van 17e eeuwse meesters o.a. Jan Steen komt men veelvuldig spioenachtige hondjes tegen die veel lijken op het huidige kooikerhondje. Ook op 18e en 19e eeuwse familie-portretten ziet men deze hondjes.
Willem de Zwijger Behalve op schildersdoek treffen we de voorvaderen van ons huidige kooikerhondje aan in geschreven woord. Geschiedschrijver Pieter Hooft maakt in zijn 'Nederlandsche Historiën' melding van een hondje, welke het leven van Prins Willem van Oranje gered zou hebben toen deze in 1572 in zijn legertent bij Hermigny door het gekrab van dit hondje gewekt werd en zodoende tijdig kon ontsnappen aan de Spaanse overvallers.
Recente geschiedenis
De geschiedenis van het kooikerhondje als werkhondje in de eendenkooi, dateert al van enkele eeuwen geleden. Door de achteruitgang van het aantal eendenkooien aan het begin van de twintigste eeuw dreigde het type kooikerhondje te verdwijnen. Het is de verdienste van mevrouw M.C.S. Baronesse van Hardenbroek van Ammerstol dat zij in de jaren veertig van de vorige eeuw de aanzet heeft gegeven om het type kooikerhondje te behouden en tot ontwikkeling te brengen tot een definitief ras. Met behulp van een marskramer die zij een lokje haar en een afbeelding van een kooikerhondje meegaf, slaagde zij erin enkele bruikbare exemplaren op het platteland op te sporen. Zo kwam zij aan het teefje 'Tommie', uit Friesland, welke algemeen beschouwd wordt als de stammoeder van het huidige kooikerhondje. Het eerste nest dat door de Baronesse werd gefokt onder de naam 'Van Walhalla' dateert van 1942. Nico, een kleinkind van Tommie's kleindochter Carlienke van Walhalla, was het eerste kooikerhondje dat ingeschreven werd in het Voorlopig Register.
Erkenning
Aanzet tot erkennig van het kooikerhondje als ras werd gegeven door de onder toezicht van Raad van Beheer op Kynologisch Gebied georganiseerde keuringsdagen ten behoeve van erkenning van het ras. Deze dagen werden georganiseerd in 1958, 1959 en in 1961. Op 18 juni 1966 vond voorlopige erkenning plaats en kort daarna kon men zijn kooikerhondje laten inschrijven in het Voorlopig Register (V.R). Inschrijvingen hiervoor verliepen via een aantal keuringsdagen voor toelating, welke van 1967 tot 1970 regelmatig werden georganiseerd. De officiële definitieve erkenning als ras verleende de Raad van Beheer op 20 december 1971. Op die datum werden ook de nu geldende raspunten van kracht.
Bron: VHNK
Interview met Baronesse van Hardenbroek van Ammerstol
Het hedendaagse kooikerhondje vindt zijn oorsprong bij de stammoeder Tommie van Baronesse van Hardenbroek van Ammerstol. N.a.v. het eerste optreden van het kooikerhondje op de 79ste internationale tentoonstelling in Nederland verscheen in 1968 ( ? ) dit interview met de baronesse in een een Nederlandse krant.
(met dank aan de Belgische club voor Kooikerhondjes
Katten zijn bij de meest verspreide en geliefde huisdieren ter wereld. Vele mensen die houden van het gezelschap van een kat vinden het moeilijk om te gaan met de allergische reacties die ze ervaren door om te gaan met hun huisdier.
De symptomen die ze ervaren kunnen gaan van een jeukerige huid over een verstopte neus, moeilijke ademhaling, niezen, to rode en droge ogen. Indien deze allergische reacties pas beginnen nadat men de kat al een tijd heeft, kan het moeilijk zijn om afstand te nemen van het huisdier.
Er zijn meerdere stappen die je kan ondernemen om de allergische reacties te verminderen, zodat je de kat toch kan houden. De voornaamste oorzaak van de allergenen zijn de huidschilfers van de kat, die zich over het hele huis kunnen verspreiden. In de gordijnen, het beddegoed en op de meubels.
Doordat een groot deel van de dag in de slaapkamer wordt doorgebracht, is het een goed idee om te verhinderen dat de kat toegang krijgt tot de slaapkamer of aan je voeteneinde slaapt. Dit zorgt ervoor dat er geen huidschilfers in je slaapplaats voorkomen. Een douche nemen voor je gaat slapen zorgt ervoor dat je ook geen huidschilfersresidue meeneemt in de slaapkamer wanneer je gaat slapen.
Door je slaapkamer compleet kat-vrij te houden, heb je altijd een veilige plaats om naar te vluchten wanneer de allergische reactie overweldigend wordt.
Als je last hebt van een kattenallergie en toch beslist je kat te houden, zorg dan dat je je beddengoed minstens ��n keer per week vervangt. Stofzuig de tapijten dagelijks en was de gordijnen maandelijks. Deze stappen gecombineerd zullen de hoeveelheid huidschilfers drastisch verminderen. Voor de beste resultaten te verkrijgen bij het stofzuigen installeer je best een anti-allergie filter in je stofzuiger, die alle huidschilfer partikels tegenhoud, in tegenstelling tot een gewone filter.
Het is altijd aan te raden om je handen te wassen nadat je een huisdier aangeraakt hebt om te voorkomen dat vuiligheid en bacteriën overgaan op jezelf. Maar als je een allergie hebt is het absoluut noodzakelijk. Een simpele beweging zoals je kat even aanraken en dan je gezicht aanraken kan ertoe leiden dat de rest van de dag zeer oncomfortabel verloopt.
Indien je je kat wil strelen zonder risico, gebruik dan een micro-vezel doek. Terwijl je het plezier hebt van het strelen, verwijder je tegelijk meer huidschilfers van de vacht dan een bad kan doen. Dit zorgt ervoor dat er minder schilfers zijn die in het huis verspreid kunnen worden.
Als al deze stappen er nog steeds niet in slagen om de allergische reacties te verminderen, probeer dan om de kat te beperken tot een specifieke zone van het huis, zodat je de tijd die gespendeerd wordt in de buurt van de kat kan controleren.
Gezond blijven is natuurlijk het belangrijkste, maar ervoor kunnen zorgen dat je niet moet scheiden van je kat moet ook overwogen worden. Door de stappen te implementeren, samen met je dokter over allergieën praten en eventueel allergie-medicatie te nemen zou je moeten in staat kunnen zijn om je zowel goed te blijven voelen als je geliefde kat te kunnen behouden.
Panosteïtis is een ziekte van het bot bij jonge opgroeiende honden. De symptomen worden gezien tussen de leeftijd van 4 en 14 maand. Zeer zelden zien we de ziekte op latere leeftijd hoewel we ze uitzonderlijk tegenkomen bij patiënten van 2 jaar.
De ziekte bestaat uit een ontsteking van de mergholte en van het been zelf. De oorzaak is ongekend. Duitse herders zijn vaak aangetast maar elk ras kan de ziekte krijgen.
De symptomen zijn erge pijn en dus manken op één poot. Soms gaat dit gepaard met koorts en algemeen ziek zijn (suf, geen eetlust). Elke poot kan aangetast zijn. De symptomen hebben de neiging ongeveer 2 tot 3 weken voort te woekeren, dan te verdwijnen om dan weer terug te komen op een andere of soms dezelfde poot. De symptoomloze tussenperiode varieert zeer sterk van enkele dagen tot meerdere maanden.
De ziekte is erg onvoorspelbaar en dat maakt de eigenaar soms wanhopig, zeker als de patiënt eten weigert, koorts heeft en veel pijn lijdt.
Soms moet de behandeling meermaals worden aangepast en veranderd en af en toe moet de patiënt helemaal opnieuw worden onderzocht om te zien of er geen andere ziekte optreedt of nog aanwezig is. Panosteitis veroorzaakt dezelfde symptomen als andere afwijkingen zoals OCD, HD, discospondylitis etc. Daarom is een grondig radiografisch onderzoek een absolute noodzaak.
Gezondheid huisdieren: hoe moet je de hond uitlaten?
Gezondheid huisdieren: hoe moet je de hond uitlaten?
Wandelingen zijn noodzakelijk voor het welzijn van uw hond en het is ook een vorm van ontspanning voor u en de viervoeter. Op voorwaarde dat uw huisdier een goede opvoeding genoot
Waarom is het belangrijk?
Minstens drie keer per dag gaan wandelen (vooral als men geen grote tuin heeft) is noodzakelijk voor het fysiek evenwicht van een hond. Het geeft hem de kans om zich uit te sloven en om te voldoen aan zijn behoefte aan spel en ruimte. Het is ook dé manier om soortgenoten te ontmoeten wat zijn sociaal leven ten goede komt. Wandelingen zijn ook nodig voor het ontdekken van duizenden geuren. De reukzin van een hond is namelijk veel meer ontwikkeld dan die van de mens. Er zijn heel wat verschillen tussen beide reukorganen. Een voorbeeld. Men schat het aantal reukcellen in de neus van een labrador op 200 miljoen, terwijl een mens er niet meer dan 5 miljoen heeft. De duur en de frequentie van de wandelingen hangen vooral af van de leeftijd van de hond en zijn gezondheidstoestand. Een jonge hond die in goede gezondheid verkeert, heeft een grotere behoefte om zich uit te leven dan een oudere of zieke hond (artrose, hartaandoening, enz.)
De anderen en de wet respecteren
Als men een hond zou kunnen vragen waar hij het liefst gaat wandelen dan is de kans groot dat hij eerder voor velden en bossen kiest dan voor de stad. Maar waar u ook op stap gaat, als u met een hond op een openbare plek komt dan moet u de wetgeving respecteren en moet uw huisdier zich kunnen gedragen. De wet verplicht u om uw viervoeter aan een leiband te houden op de meeste plaatsen en op slechts een paar plekken is het toegelaten om uw hond los te laten, op voorwaarde dat u uw hond perfect onder controle hebt zonder riem. Het is belangrijk voor de veiligheid van iedereen, ook die van de hond
Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat hoge bloeddruk bij wat oudere katten (net als bij de mens) een belangrijk gezondheidsprobleem is.
Wat veroorzaakt hoge bloeddruk bij de kat?
Nierziekte en nierfalen en dat bij 2/3 van de dieren.
Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier) met snelle hartslag en hartspierfalen.
Diabetes of suikerziekte.
Welke ziekten kan een te hoge bloeddruk veroorzaken?
Loslaten van de retina (netvlies) in het oog met blijvende blindheid.
Embolie of bloedklontervorming met verlammingen als gevolg.
Nierschade.
Hartspierschade met hartfalen.
Hoe weet ik of mijn poes hoge bloeddruk heeft?
Gedurende lange tijd werd de bloeddruk bij dieren slechts zelden gecontroleerd vermits dit een ingewikkelde procedure was. De laatste jaren zijn er echter toestellen op de markt gekomen die de bloeddruk van hond en kat heel nauwkeurig kunnen meten op een eenvoudige manier. Dit onderzoek moet om de zes maanden worden uitgevoerd en past in onze preventie campagne voor de senior katten .
Wat te doen als ik weet dat mijn kat een hoge bloeddruk heeft?
1. Dieet: zout vrij eten is aangewezen.
2. Levenslange medicatie met bloeddrukverlagers.
3. De bloeddruk laten controleren om de zes maanden.
Wat is het vooruitzicht met een goede behandeling?
Na monitoren en in orde maken van de bloeddruk is de levensverwachting van uw poes terug normaal.
Plasproblemen als gevolg van blaasgeruis komen bij katers veelvuldig voor. Katers hebben een erg nauwe urinebuis die gemakkelijk verstopt.
Symptomen
De kater zit steeds te persen en er komt nog wel een beetje urine af. Vaak plast hij dat buiten de kattenbak; hij blijft zitten persen en miauwt klagelijk en is slomer.
Wat kunt U doen?
Zo snel mogelijk contact opnemen met Uw dierenarts.
Wat kunnen dierenartsen eraan doen ?
Het is vooral van belang te controleren of de blaas niet overvuld is. Urine-onderzoek kan vervolgens uitwijzen of er spake is van een door gruis veroorzaakte blaasontsteking. Wanneer geen sprake is van gruisvorming, kan worden volstaan met het geven van een antibioticakuur. Als er sprake is van een door gruis veroorzaakte blaasontsteking, worden medicijnen gegeven die de urinebuis ontspannen, urineverzuurders en een blaasgruis verwijderend dieet gedurende 3 maanden. Dan volgt een urineonderzoek om te controleren of de urine nu ook werkelijk gruisvrij is. Later wordt overgeschakeld op een gruisvoorkomend dieet dat levenslang wordt verstrekt omdat anders 70% kans bestaat dat het gruis terugkomt! Hier is verstandig elk half jaar een urine-onderzoek te laten uitvoeren.
Plasproblemen met urinebuisverstopping
Als een propje de urinebuis verstopt, kan de kater niet meer plassen. Het gevolg is niervergiftiging. De kat wordt suf en kan braken. Binnen de 2 dagen kan deze leiden tot shock, coma of zelfs de dood.
Wat kunt U doen?
Neem zo spoedig mogelijk contact op met Uw dierenarts. Waarschuwing : soms lijkt het wel of de kat zijn ontlasting niet kwijt kan. Neem bij twijfel geen enkel risico.
Wat kunnen we als dierenarts eraan doen?
De verstopping moet zo snel mogelijk worden opgeheven, met behulp van een dun buisje (een catheter). Als het lukt, kan de blaas geleegd worden, vervolgens wordt de blaas gespoeld. Na deze behandeling krijgt de patiënt een infuus en meerdere medicijnen. De catheter blijft in de urinebuis zitten gedurende enkel uren. Nabehandeling : het belangrijkste is ervoor te zorgen dat de urinebuis niet opnieuw verstopt. Dit kan dmv medicijnen, urineverzuurders en een blaasdieet.
Vooruitzichten : als de urinebuis niet langer dan een dag verstopt heeft gezeten, is het vooruitzicht over het algemeen gunstig. De vooruitzichten worden somberder naarmate de verstopping langer heeft geduurd. In ernstige gevallen zien we ook dat de blaasinhoud bijna uit puur bloed bestaat. In die gevallen is het mogelijk dat de patiënt komt te overlijden ondanks intensieve zorgen. Dit komt doordat de niervergiftiging en de blaasbeschadiging te ernstig zijn geworden.
Operatie
In een enkel geval blijkt het niet mogelijk om de urineverstopping op te heffen. Dan is als uiterste redmiddel nog een operatie mogelijk. Deze operatie kan ook een oplossing zijn voor katers die regelmatig verstopt geraken. Het nauwe gedeelte van de urinebuis wordt verwijderd, zodat het gruis zonder problemen worden uitgeplast.
Nazorg
Als U Uw dier weer ophaalt, is het achterste kaalgeschoren en er zitten een aantal kleine hechtingen onder de anus.
Thuisgekomen zal hij nog enige tijd op de urine blijven persen, mogelijk ook buiten de kattenbak. In verreweg de meeste gevallen is de operatie afdoende en treden nooit meer blaasklachten op. Bij katers, die erg veel gruis vormen, komt ook na de operatie bij hoge uitzondering verstopping voor. Dat begint met het aankoeken van gruis aan de rand van de opening waardoor deze in de loop van de tijd als het ware dichtslibt. Het is verstandig om deze dieren toch op een blaasgruisdieet te zetten. Heel soms treedt na de operatie wat wildvleesvorming op bij de nieuwe opening. Dan is een eenvoudige wondcorrectie nodig.
Kortsnuitige hondenrassen hebben een erfelijke aanleg voor afwijkingen aan de bovenste luchtwegen. Deze afwijkingen worden gemakshalve gegroepeerd onder de noemer brachycefaal obstructief syndroom of kortweg BOS. Het syndroom omvat volgende afwijkingen: vernauwing van de neusopeningen, een te lang zacht gehemelte, een naar buiten klappen van de laryngeale luchtzakken en een inklappen van het strottenhoofd. Vernauwing van de neusopening en een verlengd zacht gehemelte zijn de primaire anatomische componenten van het syndroom. Eversie van de laryngeale luchtzakken en inklappen van het strottenhoofd treden secundair op. Rassen waarbij deze afwijkingen in hoog percentage voorkomen zijn: Shiz Tzu, boxer, Engelse en Franse bulldog, Pekinees, mopshond, shar pei, chow chow en Boston terriër. Het gaat om een progressieve aandoening die reeds op een leeftijd van 2 - 4 jaar zijn eindstadium van dodelijke larynxcollaps kan bereiken. Vroegtijdige diagnostiek en behandeling is daarom ten zeerste aangewezen.
Inleiding Door de bewuste menselijke selectie naar eerder extreme uiterlijke kenmerken zijn er verschillende anatomische fouten geslopen in de lichaamsbouw van kortsnuitige honden. We denken dan vooral aan de Engelse en Franse bulldog, de Boston terriër, de mopshond, de Pekinees, de boxer en de dog- en mastiffachtigen. De afwijkingen komen voor op het niveau van de neus (te nauwe neusgaten), de keel (een te lang zacht gehemelte) en het strottenhoofd (het uitpuilen van de laryngeale luchtzakken en het inklappen van het strottenhoofd). Deze aandoeningen worden hieronder in het kort besproken.
De ademhaling De ademhaling heeft als eerste doel lucht in de longen te brengen om het bloed van de noodzakelijke zuurstof te voorzien. Daarnaast gebruiken honden hun ademhaling ook om overtollige warmte kwijt te raken. Tijdens het hijgen zal speeksel op de tong verdampen in de in- en uitgeademde lucht zodat het lichaam afkoelt. Wanneer nu de ademhaling reeds moeizaam verloopt, is het te begrijpen dat de extra inspanning die door het hijgen wordt gevergd er teveel aan is. Dit verklaart waarom de meeste problemen zich voordoen in perioden met warm weer.
Hindernissen Vele bulldoggen hebben een onvoldoende stevig kraakbeenskelet van de neusgaten. Hierdoor zullen de neusvleugels inklappen. Zo ontstaat dan de te nauwe opening van de neusgaten, met de typische snotterende ademhaling. Hierdoor moeten kortsnuitigen soms echt moeite doen om lucht door hun neusgaten naar binnen te zuigen. Vaak wordt erg snel overgeschakeld op open mond ademen.
Een tweede barriëre bevindt zich achterin de keel en wordt gevormd door het zachte gehemelte (de huig). Deze structuur dient normaal om de slokdarm af te sluiten tijdens de ademhaling en gaat enkel open bij het slikken. Kortsnuitige honden hebben echter een te lang zacht gehemelte, dat nu niet enkel de slokdarm, maar ook de luchtpijp gedeeltelijk afsluit. Dit is hoorbaar (vooral tijdens de slaap, omdat de spieren dan verslappen) als een opvallend snurkend geluid.
Doordat kortsnuitigen een extra inspanning dienen te leveren tijdens het inademen om deze barriëres te overwinnen zal er een negatieve druk ontstaan in de bovenste luchtwegen. Deze afwijkende onderdruk zorgt voor zwelling en onsteking van het slijmvlies waardoor het probleem nog verergert.
De negatieve druk kan ervoor zorgen dat twee kleine zakvormige structuurtjes bovenaan in het strottenhoofd (de laryngeale luchtzakken) binnenste buiten keren. Hierdoor wordt de doorgang naar de luchtpijp verder belemmerd.
Wanneer een patiënt langere tijd met deze luchtwegproblemen rondloopt zal, door de afwijkende negatieve druk, de kraakbeenstructuur waaruit het strottenhoofd is opgebouwd zijn stevigheid verliezen. Hierdoor klapt het strottenhoofd in elkaar en kan er praktisch geen lucht meer passeren (larynxcollaps).
Klinische symptomen De voor de eigenaar meest opvallende afwijking is een luidruchtige en bemoeilijkte ademhaling. Patiënten met een te lang zacht gehemelte vertonen zowel bij inademing als bij uitademing een bijgeluid, onafhankelijk van het openen of sluiten van de mond. Sommige patiënten worden aangeboden voor frekwent kokhalzen of het opbraken van slijmen. Aangetaste honden kunnen slikmoeilijkheden hebben, rusteloos slapen en zelfs bewusteloosheid ten gevolge van zuurstoftekort in de hersenen komt voor. Patiënten met ingeklapt strottenhoofd hebben een ademhaling gekenmerkt door het naar achteren opspannen van de mondhoeken, ademen met open mond of continu hijgen, openspreiden van de voorpoten en uitgesproken opspannen van de buikspieren.
Behandeling Bij patiënten met minimale klachten, kan worden gedacht aan het vermijden van de uitlokkende factoren (inspanning, opwinding). Vermageren is een noodzaak door zijn invloed op de lichaamstemperatuur en de inspanningstolerantie van het dier.
Een medicamenteuze behandeling is enkel aangewezen bij spoedpatiënten om op korte termijn het acute respiratoire ongemak te verlichten. Het afkoelen van de patiënt naast het toedienen van kalmeermiddelen, ontstekingsremmers en zuurstof kunnen levensreddend zijn. Op langere termijn kan medicatie de degeneratieve veranderingen echter niet tegenhouden.
Een echte behandeling is enkel mogelijk door het uitvoeren van een chirurgische correctie. Hierbij kunnen indien nodig zowel de neusopeningen, het zachte gehemelte als de luchtzakken in één sessie worden gecorrigeerd. De neusgaten worden wijder gemaakt door een hoeveelheid kraakbeen uit de neus te verwijderen. Het zachte gehemelte wordt zorgvuldig ingekort en de naar buiten geklapte luchtzakken worden weggesneden. Het chirurgisch herstellen van een ingeklapt strottenhoofd leidt helaas niet tot bevredigende resultaten. Het maken van een permanente opening in de luchtpijp (tracheostomie) kan mogelijks een oplossing bieden.
Tijdens de ingreep dient de nodige aandacht te worden geschonken aan het verdovingsrisico. Ook het wakker worden verdient de nodige aandacht. Zuurstoftoediening is aangewezen en de dierenarts dient uitgerust te zijn om een spoed tracheostomie uit te voeren.
Prognose Zonder operatieve correctie is het vooruitzicht slecht omwille van het progressieve verloop wat leidt tot de dodelijke larynxcollaps. Wanneer stenotische neusopeningen de enige afwijkingen zijn is de prognose na chirurgische correctie uitstekend. Wanneer deze afwijking in combinatie met andere van het BOS optreedt, zullen de meeste patiënten een duidelijk verminderde inspiratoire inspanning vertonen en een betere inspanningstolerantie hebben wanneer deze afwijkingen chirurgisch worden gecorrigeerd.
mailgroep huisdieren
De ram wordt voorzien van een dektuig. Dat is een stel riemen met daarop een waskrijt gemonteerd. Wanneer de ram dekt, kleurt hij ook meteen het achterste gedeelte van de ooi zodat je meteen kan uitrekenen wanneer de lammeren komen. 
Kooikerhondjes behoren tot een oud, Nederlands ras. Op schilderijen van 17e eeuwse meesters o.a. Jan Steen komt men veelvuldig spioenachtige hondjes tegen die veel lijken op het huidige kooikerhondje. Ook op 18e en 19e eeuwse familie-portretten ziet men deze hondjes.
Door de achteruitgang van het aantal eendenkooien aan het begin van de twintigste eeuw dreigde het type kooikerhondje te verdwijnen. 
Raad van Beheer op Kynologisch Gebied georganiseerde keuringsdagen ten behoeve van erkenning van het ras. Deze dagen werden georganiseerd in 1958, 1959 en in 1961. 
