Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
08-11-2008
Ik stink niet meer uit mijn bek(je) !
Hallo lieve medehonden,
hoera, hoera, leve mijn dierenarts, ik stink eindelijk niet meer uit mijn bek. En neen, dit is geen sluikreclame, maar een heel mooie realiteit. Toen mijn 'assistente' mij zo'n twee weekjes geleden naar de DA bracht, vroeg zij gelijk ook of er nu niets was dat iets zou kunnen doen aan mijn 'slechte adem'.
En ja, Hedwig, zo heet mijn DA hier in H, had iets, dat nog tamelijk nieuw was op de markt. Niet echt goedkoop (rond de 18 euro), maar ik moet er maar zo een ietsiepietsie heel klein beetje van nemen zodat ik heel lang toekom met zo'n doosje.
En, het allerbelangrijkste, ik mag nu met mijn allerliefste snoetje voor de neus van mijn 'assistente' gaan hangen zonder dat zij haar hoofd wegdraait !!
Vermits ik weet dat ik niet de enige hond met een ex-slechte adem, plak ik jullie hier heel graag de gegevens van dat product (en neen, dit is géén sluikreclame!!)
Het product van ecuphar.bv is te verkrijgen in Belgie onder de naam : " Orozyme Bucco-Fresh " ( Ascophylleum nodosum) .Te koop bij de dierenarts of apotheek.
(FCI-standaard N° 314/19-10-2001) - Rasgroep 8. Apporteer- en waterhonden
Land van herkomst
Nederland
Gebruik
Deze kleine spioen, die in de eendenkooien zo voortreffelijk werkte en soms nog werkt, met zijn harmonische bouw, fraaie kleur en schitterende beharing en bevedering is een echt jachthondje met een opgewekt karakter.
Algemene verschijning
Een kwieke, bonte hond van vrijwel kwadratische lichaamsvorm, waarbij de lengte iets meer bedraagt dan de schofthoogte. Goed bevederde staart en opgeheven hoofd. Lengte van schedel en snuit ongeveer gelijk.
Karakter
Vrolijk maar niet luidruchtig, zeer op zijn omgeving gesteld, vriendelijk, goedaardig en attent.
Kop
Schedel: voldoende breed, matig gewelfd. Stop: duidelijk, maar niet te diep. Neusspiegel: zwart. Snuit: niet te diep en profil. Lippen: niet overhangend. Jukbeenderen: goed gevuld. Aftekening: bij voorkeur bles, gekleurde wangen. Ogen: amandelvormig, donkerbruin, met vriendelijke, attente uitdrukking. Oren: matig groot, aanzetting iets boven de lijn tussen neuspunt en ooghoek, zonder wit, tegen de wangen gedragen. De oorharen zijn lang; zwarte haarpunten (oorbellen) zijn gewenst. Gebit: normaal scharend, tanggebit is toegestaan.
Hals
Recht en krachtig gespierd.
Romp
Rug: sterk. Borst: diep met voldoende gewelfde ribben. Staart: horizontaal, tot vrolijk gedragen; niet gekruld. Goed ontwikkelde bevedering met witte pluim. Lengte van de staartwervels tot de hakken reikend.
Poten en voeten
Voor: recht met niet te zware bevedering. Achter: vrij lang behaarde broek; beneden de hak geen bevedering; sprong voldoende gehoekt. Voeten: klein, goed gesloten en kort behaard.
Gangwerk
Moet vlot en elastisch te zijn, niet steppend.
Beharing
Middelmatig lang, lichtgolvend tot sluik; niet krullend en goed aansluitend. Niet te fijne haren. Goed ontwikkeld onderhaar. Gemakkelijk te onderhouden.
Kleur
Duidelijke en heldere oranjeroodkleurige platen op witte ondergrond. De kleur moet overwegen. Zwart-bont en driekleur zijn niet toegestaan.
Grootte
Schofthoogte van ca. 35 tot en met ca. 40 cm.
Reuen
Reuen moeten 2 duidelijk normale testikels hebben, die volledig in het scrotum zijn ingedaald.
Geschiedenis van het kooikerhondje
Schilderijenhondje
Kooikerhondjes behoren tot een oud, Nederlands ras. Op schilderijen van 17e eeuwse meesters o.a. Jan Steen komt men veelvuldig spioenachtige hondjes tegen die veel lijken op het huidige kooikerhondje. Ook op 18e en 19e eeuwse familie-portretten ziet men deze hondjes.
Willem de Zwijger Behalve op schildersdoek treffen we de voorvaderen van ons huidige kooikerhondje aan in geschreven woord. Geschiedschrijver Pieter Hooft maakt in zijn 'Nederlandsche Historiën' melding van een hondje, welke het leven van Prins Willem van Oranje gered zou hebben toen deze in 1572 in zijn legertent bij Hermigny door het gekrab van dit hondje gewekt werd en zodoende tijdig kon ontsnappen aan de Spaanse overvallers.
Recente geschiedenis
De geschiedenis van het kooikerhondje als werkhondje in de eendenkooi, dateert al van enkele eeuwen geleden. Door de achteruitgang van het aantal eendenkooien aan het begin van de twintigste eeuw dreigde het type kooikerhondje te verdwijnen. Het is de verdienste van mevrouw M.C.S. Baronesse van Hardenbroek van Ammerstol dat zij in de jaren veertig van de vorige eeuw de aanzet heeft gegeven om het type kooikerhondje te behouden en tot ontwikkeling te brengen tot een definitief ras. Met behulp van een marskramer die zij een lokje haar en een afbeelding van een kooikerhondje meegaf, slaagde zij erin enkele bruikbare exemplaren op het platteland op te sporen. Zo kwam zij aan het teefje 'Tommie', uit Friesland, welke algemeen beschouwd wordt als de stammoeder van het huidige kooikerhondje. Het eerste nest dat door de Baronesse werd gefokt onder de naam 'Van Walhalla' dateert van 1942. Nico, een kleinkind van Tommie's kleindochter Carlienke van Walhalla, was het eerste kooikerhondje dat ingeschreven werd in het Voorlopig Register.
Erkenning
Aanzet tot erkennig van het kooikerhondje als ras werd gegeven door de onder toezicht van Raad van Beheer op Kynologisch Gebied georganiseerde keuringsdagen ten behoeve van erkenning van het ras. Deze dagen werden georganiseerd in 1958, 1959 en in 1961. Op 18 juni 1966 vond voorlopige erkenning plaats en kort daarna kon men zijn kooikerhondje laten inschrijven in het Voorlopig Register (V.R). Inschrijvingen hiervoor verliepen via een aantal keuringsdagen voor toelating, welke van 1967 tot 1970 regelmatig werden georganiseerd. De officiële definitieve erkenning als ras verleende de Raad van Beheer op 20 december 1971. Op die datum werden ook de nu geldende raspunten van kracht.
Bron: VHNK
Interview met Baronesse van Hardenbroek van Ammerstol
Het hedendaagse kooikerhondje vindt zijn oorsprong bij de stammoeder Tommie van Baronesse van Hardenbroek van Ammerstol. N.a.v. het eerste optreden van het kooikerhondje op de 79ste internationale tentoonstelling in Nederland verscheen in 1968 ( ? ) dit interview met de baronesse in een een Nederlandse krant.
(met dank aan de Belgische club voor Kooikerhondjes
Katten zijn bij de meest verspreide en geliefde huisdieren ter wereld. Vele mensen die houden van het gezelschap van een kat vinden het moeilijk om te gaan met de allergische reacties die ze ervaren door om te gaan met hun huisdier.
De symptomen die ze ervaren kunnen gaan van een jeukerige huid over een verstopte neus, moeilijke ademhaling, niezen, to rode en droge ogen. Indien deze allergische reacties pas beginnen nadat men de kat al een tijd heeft, kan het moeilijk zijn om afstand te nemen van het huisdier.
Er zijn meerdere stappen die je kan ondernemen om de allergische reacties te verminderen, zodat je de kat toch kan houden. De voornaamste oorzaak van de allergenen zijn de huidschilfers van de kat, die zich over het hele huis kunnen verspreiden. In de gordijnen, het beddegoed en op de meubels.
Doordat een groot deel van de dag in de slaapkamer wordt doorgebracht, is het een goed idee om te verhinderen dat de kat toegang krijgt tot de slaapkamer of aan je voeteneinde slaapt. Dit zorgt ervoor dat er geen huidschilfers in je slaapplaats voorkomen. Een douche nemen voor je gaat slapen zorgt ervoor dat je ook geen huidschilfersresidue meeneemt in de slaapkamer wanneer je gaat slapen.
Door je slaapkamer compleet kat-vrij te houden, heb je altijd een veilige plaats om naar te vluchten wanneer de allergische reactie overweldigend wordt.
Als je last hebt van een kattenallergie en toch beslist je kat te houden, zorg dan dat je je beddengoed minstens ��n keer per week vervangt. Stofzuig de tapijten dagelijks en was de gordijnen maandelijks. Deze stappen gecombineerd zullen de hoeveelheid huidschilfers drastisch verminderen. Voor de beste resultaten te verkrijgen bij het stofzuigen installeer je best een anti-allergie filter in je stofzuiger, die alle huidschilfer partikels tegenhoud, in tegenstelling tot een gewone filter.
Het is altijd aan te raden om je handen te wassen nadat je een huisdier aangeraakt hebt om te voorkomen dat vuiligheid en bacteriën overgaan op jezelf. Maar als je een allergie hebt is het absoluut noodzakelijk. Een simpele beweging zoals je kat even aanraken en dan je gezicht aanraken kan ertoe leiden dat de rest van de dag zeer oncomfortabel verloopt.
Indien je je kat wil strelen zonder risico, gebruik dan een micro-vezel doek. Terwijl je het plezier hebt van het strelen, verwijder je tegelijk meer huidschilfers van de vacht dan een bad kan doen. Dit zorgt ervoor dat er minder schilfers zijn die in het huis verspreid kunnen worden.
Als al deze stappen er nog steeds niet in slagen om de allergische reacties te verminderen, probeer dan om de kat te beperken tot een specifieke zone van het huis, zodat je de tijd die gespendeerd wordt in de buurt van de kat kan controleren.
Gezond blijven is natuurlijk het belangrijkste, maar ervoor kunnen zorgen dat je niet moet scheiden van je kat moet ook overwogen worden. Door de stappen te implementeren, samen met je dokter over allergieën praten en eventueel allergie-medicatie te nemen zou je moeten in staat kunnen zijn om je zowel goed te blijven voelen als je geliefde kat te kunnen behouden.
Panosteïtis is een ziekte van het bot bij jonge opgroeiende honden. De symptomen worden gezien tussen de leeftijd van 4 en 14 maand. Zeer zelden zien we de ziekte op latere leeftijd hoewel we ze uitzonderlijk tegenkomen bij patiënten van 2 jaar.
De ziekte bestaat uit een ontsteking van de mergholte en van het been zelf. De oorzaak is ongekend. Duitse herders zijn vaak aangetast maar elk ras kan de ziekte krijgen.
De symptomen zijn erge pijn en dus manken op één poot. Soms gaat dit gepaard met koorts en algemeen ziek zijn (suf, geen eetlust). Elke poot kan aangetast zijn. De symptomen hebben de neiging ongeveer 2 tot 3 weken voort te woekeren, dan te verdwijnen om dan weer terug te komen op een andere of soms dezelfde poot. De symptoomloze tussenperiode varieert zeer sterk van enkele dagen tot meerdere maanden.
De ziekte is erg onvoorspelbaar en dat maakt de eigenaar soms wanhopig, zeker als de patiënt eten weigert, koorts heeft en veel pijn lijdt.
Soms moet de behandeling meermaals worden aangepast en veranderd en af en toe moet de patiënt helemaal opnieuw worden onderzocht om te zien of er geen andere ziekte optreedt of nog aanwezig is. Panosteitis veroorzaakt dezelfde symptomen als andere afwijkingen zoals OCD, HD, discospondylitis etc. Daarom is een grondig radiografisch onderzoek een absolute noodzaak.
Gezondheid huisdieren: hoe moet je de hond uitlaten?
Gezondheid huisdieren: hoe moet je de hond uitlaten?
Wandelingen zijn noodzakelijk voor het welzijn van uw hond en het is ook een vorm van ontspanning voor u en de viervoeter. Op voorwaarde dat uw huisdier een goede opvoeding genoot
Waarom is het belangrijk?
Minstens drie keer per dag gaan wandelen (vooral als men geen grote tuin heeft) is noodzakelijk voor het fysiek evenwicht van een hond. Het geeft hem de kans om zich uit te sloven en om te voldoen aan zijn behoefte aan spel en ruimte. Het is ook dé manier om soortgenoten te ontmoeten wat zijn sociaal leven ten goede komt. Wandelingen zijn ook nodig voor het ontdekken van duizenden geuren. De reukzin van een hond is namelijk veel meer ontwikkeld dan die van de mens. Er zijn heel wat verschillen tussen beide reukorganen. Een voorbeeld. Men schat het aantal reukcellen in de neus van een labrador op 200 miljoen, terwijl een mens er niet meer dan 5 miljoen heeft. De duur en de frequentie van de wandelingen hangen vooral af van de leeftijd van de hond en zijn gezondheidstoestand. Een jonge hond die in goede gezondheid verkeert, heeft een grotere behoefte om zich uit te leven dan een oudere of zieke hond (artrose, hartaandoening, enz.)
De anderen en de wet respecteren
Als men een hond zou kunnen vragen waar hij het liefst gaat wandelen dan is de kans groot dat hij eerder voor velden en bossen kiest dan voor de stad. Maar waar u ook op stap gaat, als u met een hond op een openbare plek komt dan moet u de wetgeving respecteren en moet uw huisdier zich kunnen gedragen. De wet verplicht u om uw viervoeter aan een leiband te houden op de meeste plaatsen en op slechts een paar plekken is het toegelaten om uw hond los te laten, op voorwaarde dat u uw hond perfect onder controle hebt zonder riem. Het is belangrijk voor de veiligheid van iedereen, ook die van de hond
Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat hoge bloeddruk bij wat oudere katten (net als bij de mens) een belangrijk gezondheidsprobleem is.
Wat veroorzaakt hoge bloeddruk bij de kat?
Nierziekte en nierfalen en dat bij 2/3 van de dieren.
Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier) met snelle hartslag en hartspierfalen.
Diabetes of suikerziekte.
Welke ziekten kan een te hoge bloeddruk veroorzaken?
Loslaten van de retina (netvlies) in het oog met blijvende blindheid.
Embolie of bloedklontervorming met verlammingen als gevolg.
Nierschade.
Hartspierschade met hartfalen.
Hoe weet ik of mijn poes hoge bloeddruk heeft?
Gedurende lange tijd werd de bloeddruk bij dieren slechts zelden gecontroleerd vermits dit een ingewikkelde procedure was. De laatste jaren zijn er echter toestellen op de markt gekomen die de bloeddruk van hond en kat heel nauwkeurig kunnen meten op een eenvoudige manier. Dit onderzoek moet om de zes maanden worden uitgevoerd en past in onze preventie campagne voor de senior katten .
Wat te doen als ik weet dat mijn kat een hoge bloeddruk heeft?
1. Dieet: zout vrij eten is aangewezen.
2. Levenslange medicatie met bloeddrukverlagers.
3. De bloeddruk laten controleren om de zes maanden.
Wat is het vooruitzicht met een goede behandeling?
Na monitoren en in orde maken van de bloeddruk is de levensverwachting van uw poes terug normaal.
Plasproblemen als gevolg van blaasgeruis komen bij katers veelvuldig voor. Katers hebben een erg nauwe urinebuis die gemakkelijk verstopt.
Symptomen
De kater zit steeds te persen en er komt nog wel een beetje urine af. Vaak plast hij dat buiten de kattenbak; hij blijft zitten persen en miauwt klagelijk en is slomer.
Wat kunt U doen?
Zo snel mogelijk contact opnemen met Uw dierenarts.
Wat kunnen dierenartsen eraan doen ?
Het is vooral van belang te controleren of de blaas niet overvuld is. Urine-onderzoek kan vervolgens uitwijzen of er spake is van een door gruis veroorzaakte blaasontsteking. Wanneer geen sprake is van gruisvorming, kan worden volstaan met het geven van een antibioticakuur. Als er sprake is van een door gruis veroorzaakte blaasontsteking, worden medicijnen gegeven die de urinebuis ontspannen, urineverzuurders en een blaasgruis verwijderend dieet gedurende 3 maanden. Dan volgt een urineonderzoek om te controleren of de urine nu ook werkelijk gruisvrij is. Later wordt overgeschakeld op een gruisvoorkomend dieet dat levenslang wordt verstrekt omdat anders 70% kans bestaat dat het gruis terugkomt! Hier is verstandig elk half jaar een urine-onderzoek te laten uitvoeren.
Plasproblemen met urinebuisverstopping
Als een propje de urinebuis verstopt, kan de kater niet meer plassen. Het gevolg is niervergiftiging. De kat wordt suf en kan braken. Binnen de 2 dagen kan deze leiden tot shock, coma of zelfs de dood.
Wat kunt U doen?
Neem zo spoedig mogelijk contact op met Uw dierenarts. Waarschuwing : soms lijkt het wel of de kat zijn ontlasting niet kwijt kan. Neem bij twijfel geen enkel risico.
Wat kunnen we als dierenarts eraan doen?
De verstopping moet zo snel mogelijk worden opgeheven, met behulp van een dun buisje (een catheter). Als het lukt, kan de blaas geleegd worden, vervolgens wordt de blaas gespoeld. Na deze behandeling krijgt de patiënt een infuus en meerdere medicijnen. De catheter blijft in de urinebuis zitten gedurende enkel uren. Nabehandeling : het belangrijkste is ervoor te zorgen dat de urinebuis niet opnieuw verstopt. Dit kan dmv medicijnen, urineverzuurders en een blaasdieet.
Vooruitzichten : als de urinebuis niet langer dan een dag verstopt heeft gezeten, is het vooruitzicht over het algemeen gunstig. De vooruitzichten worden somberder naarmate de verstopping langer heeft geduurd. In ernstige gevallen zien we ook dat de blaasinhoud bijna uit puur bloed bestaat. In die gevallen is het mogelijk dat de patiënt komt te overlijden ondanks intensieve zorgen. Dit komt doordat de niervergiftiging en de blaasbeschadiging te ernstig zijn geworden.
Operatie
In een enkel geval blijkt het niet mogelijk om de urineverstopping op te heffen. Dan is als uiterste redmiddel nog een operatie mogelijk. Deze operatie kan ook een oplossing zijn voor katers die regelmatig verstopt geraken. Het nauwe gedeelte van de urinebuis wordt verwijderd, zodat het gruis zonder problemen worden uitgeplast.
Nazorg
Als U Uw dier weer ophaalt, is het achterste kaalgeschoren en er zitten een aantal kleine hechtingen onder de anus.
Thuisgekomen zal hij nog enige tijd op de urine blijven persen, mogelijk ook buiten de kattenbak. In verreweg de meeste gevallen is de operatie afdoende en treden nooit meer blaasklachten op. Bij katers, die erg veel gruis vormen, komt ook na de operatie bij hoge uitzondering verstopping voor. Dat begint met het aankoeken van gruis aan de rand van de opening waardoor deze in de loop van de tijd als het ware dichtslibt. Het is verstandig om deze dieren toch op een blaasgruisdieet te zetten. Heel soms treedt na de operatie wat wildvleesvorming op bij de nieuwe opening. Dan is een eenvoudige wondcorrectie nodig.
Kortsnuitige hondenrassen hebben een erfelijke aanleg voor afwijkingen aan de bovenste luchtwegen. Deze afwijkingen worden gemakshalve gegroepeerd onder de noemer brachycefaal obstructief syndroom of kortweg BOS. Het syndroom omvat volgende afwijkingen: vernauwing van de neusopeningen, een te lang zacht gehemelte, een naar buiten klappen van de laryngeale luchtzakken en een inklappen van het strottenhoofd. Vernauwing van de neusopening en een verlengd zacht gehemelte zijn de primaire anatomische componenten van het syndroom. Eversie van de laryngeale luchtzakken en inklappen van het strottenhoofd treden secundair op. Rassen waarbij deze afwijkingen in hoog percentage voorkomen zijn: Shiz Tzu, boxer, Engelse en Franse bulldog, Pekinees, mopshond, shar pei, chow chow en Boston terriër. Het gaat om een progressieve aandoening die reeds op een leeftijd van 2 - 4 jaar zijn eindstadium van dodelijke larynxcollaps kan bereiken. Vroegtijdige diagnostiek en behandeling is daarom ten zeerste aangewezen.
Inleiding Door de bewuste menselijke selectie naar eerder extreme uiterlijke kenmerken zijn er verschillende anatomische fouten geslopen in de lichaamsbouw van kortsnuitige honden. We denken dan vooral aan de Engelse en Franse bulldog, de Boston terriër, de mopshond, de Pekinees, de boxer en de dog- en mastiffachtigen. De afwijkingen komen voor op het niveau van de neus (te nauwe neusgaten), de keel (een te lang zacht gehemelte) en het strottenhoofd (het uitpuilen van de laryngeale luchtzakken en het inklappen van het strottenhoofd). Deze aandoeningen worden hieronder in het kort besproken.
De ademhaling De ademhaling heeft als eerste doel lucht in de longen te brengen om het bloed van de noodzakelijke zuurstof te voorzien. Daarnaast gebruiken honden hun ademhaling ook om overtollige warmte kwijt te raken. Tijdens het hijgen zal speeksel op de tong verdampen in de in- en uitgeademde lucht zodat het lichaam afkoelt. Wanneer nu de ademhaling reeds moeizaam verloopt, is het te begrijpen dat de extra inspanning die door het hijgen wordt gevergd er teveel aan is. Dit verklaart waarom de meeste problemen zich voordoen in perioden met warm weer.
Hindernissen Vele bulldoggen hebben een onvoldoende stevig kraakbeenskelet van de neusgaten. Hierdoor zullen de neusvleugels inklappen. Zo ontstaat dan de te nauwe opening van de neusgaten, met de typische snotterende ademhaling. Hierdoor moeten kortsnuitigen soms echt moeite doen om lucht door hun neusgaten naar binnen te zuigen. Vaak wordt erg snel overgeschakeld op open mond ademen.
Een tweede barriëre bevindt zich achterin de keel en wordt gevormd door het zachte gehemelte (de huig). Deze structuur dient normaal om de slokdarm af te sluiten tijdens de ademhaling en gaat enkel open bij het slikken. Kortsnuitige honden hebben echter een te lang zacht gehemelte, dat nu niet enkel de slokdarm, maar ook de luchtpijp gedeeltelijk afsluit. Dit is hoorbaar (vooral tijdens de slaap, omdat de spieren dan verslappen) als een opvallend snurkend geluid.
Doordat kortsnuitigen een extra inspanning dienen te leveren tijdens het inademen om deze barriëres te overwinnen zal er een negatieve druk ontstaan in de bovenste luchtwegen. Deze afwijkende onderdruk zorgt voor zwelling en onsteking van het slijmvlies waardoor het probleem nog verergert.
De negatieve druk kan ervoor zorgen dat twee kleine zakvormige structuurtjes bovenaan in het strottenhoofd (de laryngeale luchtzakken) binnenste buiten keren. Hierdoor wordt de doorgang naar de luchtpijp verder belemmerd.
Wanneer een patiënt langere tijd met deze luchtwegproblemen rondloopt zal, door de afwijkende negatieve druk, de kraakbeenstructuur waaruit het strottenhoofd is opgebouwd zijn stevigheid verliezen. Hierdoor klapt het strottenhoofd in elkaar en kan er praktisch geen lucht meer passeren (larynxcollaps).
Klinische symptomen De voor de eigenaar meest opvallende afwijking is een luidruchtige en bemoeilijkte ademhaling. Patiënten met een te lang zacht gehemelte vertonen zowel bij inademing als bij uitademing een bijgeluid, onafhankelijk van het openen of sluiten van de mond. Sommige patiënten worden aangeboden voor frekwent kokhalzen of het opbraken van slijmen. Aangetaste honden kunnen slikmoeilijkheden hebben, rusteloos slapen en zelfs bewusteloosheid ten gevolge van zuurstoftekort in de hersenen komt voor. Patiënten met ingeklapt strottenhoofd hebben een ademhaling gekenmerkt door het naar achteren opspannen van de mondhoeken, ademen met open mond of continu hijgen, openspreiden van de voorpoten en uitgesproken opspannen van de buikspieren.
Behandeling Bij patiënten met minimale klachten, kan worden gedacht aan het vermijden van de uitlokkende factoren (inspanning, opwinding). Vermageren is een noodzaak door zijn invloed op de lichaamstemperatuur en de inspanningstolerantie van het dier.
Een medicamenteuze behandeling is enkel aangewezen bij spoedpatiënten om op korte termijn het acute respiratoire ongemak te verlichten. Het afkoelen van de patiënt naast het toedienen van kalmeermiddelen, ontstekingsremmers en zuurstof kunnen levensreddend zijn. Op langere termijn kan medicatie de degeneratieve veranderingen echter niet tegenhouden.
Een echte behandeling is enkel mogelijk door het uitvoeren van een chirurgische correctie. Hierbij kunnen indien nodig zowel de neusopeningen, het zachte gehemelte als de luchtzakken in één sessie worden gecorrigeerd. De neusgaten worden wijder gemaakt door een hoeveelheid kraakbeen uit de neus te verwijderen. Het zachte gehemelte wordt zorgvuldig ingekort en de naar buiten geklapte luchtzakken worden weggesneden. Het chirurgisch herstellen van een ingeklapt strottenhoofd leidt helaas niet tot bevredigende resultaten. Het maken van een permanente opening in de luchtpijp (tracheostomie) kan mogelijks een oplossing bieden.
Tijdens de ingreep dient de nodige aandacht te worden geschonken aan het verdovingsrisico. Ook het wakker worden verdient de nodige aandacht. Zuurstoftoediening is aangewezen en de dierenarts dient uitgerust te zijn om een spoed tracheostomie uit te voeren.
Prognose Zonder operatieve correctie is het vooruitzicht slecht omwille van het progressieve verloop wat leidt tot de dodelijke larynxcollaps. Wanneer stenotische neusopeningen de enige afwijkingen zijn is de prognose na chirurgische correctie uitstekend. Wanneer deze afwijking in combinatie met andere van het BOS optreedt, zullen de meeste patiënten een duidelijk verminderde inspiratoire inspanning vertonen en een betere inspanningstolerantie hebben wanneer deze afwijkingen chirurgisch worden gecorrigeerd.
FAQ: Veel voorkomende vragen over honden en katten Op sommige vragen krijg je een antwoord dat specifiek is voor Nederland. Met een beetje googlen vind je ook de informatie voor België. Met een klik op de woorden in het blauw krijg je nóg meer informatie. Veel leesplezier !!
Aanschaf Hoe oud kan mijn hond of kat worden? Gemiddeld wordt een hond twaal tot veertien jaar oud. Een kat kan wat ouder worden: veertien tot zeventien jaar. Natuurlijk zijn er best wel uitschieters naar boven (er komen wel eens katten van 21 jaar op het spreekuur), maar dat zijn uitzonderingen. Meer over de leeftijd van honden en katten vind je hier . Wat kost een hond of kat? Dat is afhankelijk wat u kiest: sommige rassen zijn duur. Informeer hierover bij de rasverenigingen. Adressen zijn op te vragen bij de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland . U kunt natuurlijk ook een dier uit een asiel nemen. Dat is veel goedkoper . Deze zijn al gevaccineerd, ontwormd en onderzocht op ziekten of afwijkingen. Asielkatten zijn altijd gecastreerd of gesteriliseerd (eigenlijk is dat bij dieren hetzelfde: lees hier maar). Waar moet ik op letten als ik een hond of kat koop? Bij de aanschaf van een huisdier moet u een geldig vaccinatiepaspoort, een koopcontract en een betalingsbewijs ontvangen. Bij rasdieren bovendien nog een officiële stamboom, welke wordt afgegeven door de Raad van Beheer (zie boven). Pups en kittens mogen pas vanaf een leeftijd van 7 weken het nest verlaten. Het geeft daarnaast een goed gevoel, en is natuurlijk ook belangrijk, dat het dier goed verzorgd is en dat de eventuele nestgenoten en moeder dat ook zijn.
Ben ik wel geschikt voor een hond of een kat? Bedenk alle voor- en nadelen voordat u een huisdier aanschaft. U hebt 'm niet voor een weekje, maar minstens 10 jaar lang! Komt u er niet uit, dan heeft de Dierenbescherming een hondentest en een kattentest ontwikkeld. Hiermee kunt u uzelf de vraag stellen of u wel geschikt bent voor een hond of kat.
Registratie Wat bedoelen ze met chippen? Onder de huid wordt met een injectiespuit een chip ter grootte van een rijstkorrel ingebracht. Dat is vrijwel pijnloos. De gegevens van chip en eigenaar worden doorgegeven aan een databank. De chip bevat informatie over de eigenaar welke op internet makkelijk is te vinden. Dierenambulances, asiels en dierenartsen kunnen deze chip aflezen met een reader. Op http://www.chipnummer.nl kunt u de gegevens terugvinden. Hier lees je nog meer over het chippen van je huisdier.
Is een chip verplicht? Nee, nog niet. Maar het is wel verplicht bij honden en katten die bedrijfsmatig worden gehouden of verkocht, zoals fokkers. En ook als u uw hond of kat meeneemt op vakantie naar het buitenland. Ook paarden hebben verplicht een chip.
Mijn dier is geregistreerd en is weggelopen. Wat nu? Informeer de politie, de Dierenambulance en uw dierenarts over de vermissing en geef daarbij ook het chipnummer (te vinden in het dierenpaspoort) door. Misschien is hij/zij immers al gevonden en heeft men u nog niet gebeld.
Opvoeding Hebt u tips voor de opvoeding? Hier kun je wat lezen over de opvoeding van de hond. Wees in ieder geval consequent. Sta het dier geen dingen toe die u eerder verboden hebt en andersom. En belonen is beter dan straffen. Bovendien zijn er gehoorzaamheidcursussen en puppy-cursussen die in het gehele land worden gegeven. In onze regio kunt u hier terecht.
Hoe voorkom ik bedelen? Weer door consequent te zijn en uw pup van jongsaf aan niets te geven terwijl u eet. Als u of een gezinslid maar één keer een uitzondering op die regel maakt levert u dat al een bedelende hond op.
Wij zijn pas verhuisd, maar onze kat loopt steeds terug naar ons oude huis. Hoe kan dat? Op korte afstand kan een kat door herkenning de weg naar huis vaak terug vinden. net als wij. Als het echter om een onbekende plaats gaat lijkt de kat over een 'inwendig kompas' te beschikken. Deskundigen nemen aan dat daardoor sommige katten honderded kilometers ver en weken lang kunnen reizen en uiteindelijk toch weer bij hun 'oude' huis aan komen. Voorkom dit door de kat ongeveer een maand thuis te houden, zodat hij vertrouwd raakt met zijn 'nieuwe' thuis.
Mijn kat sproeit. Wat is daar tegen te doen? Katers, maar ook poezen, sproeien wat urine met geurhormonen (feromonen) om andere katten te laten weten dat ze hier leven en om hun leefomgeving vetrouwder te maken. Eigenlijk is het een vorm van communiceren. Castratie helpt zon 80% van de katers van dit gedrag af. Helpt dat niet dan zijn er nog andere mogelijkheden om het gedrag te beïnvloeden. Daarover leest u hier meer.
Wat doe ik aan die vieze sproeiplekken en de stank? Reinigen met water en (groene) zeep, maar beslist geen chloor of ammoniak. Deze stoffen stimuleren juist het sproeigedrag omdat de plek vreemd ruikt voor de kat. De geur kunt u neutraliseren met azijn.
Mijn pup wil niet zindelijk worden. Wat doe ik eraan? Een aantal tips over het zindelijk krijgen van uw pup leest u hier . Katten zijn trouwens erg snel zindelijk. Als ik afwezig ben, breekt mijn hond bijna het hele huis af of blaft hij aan één stuk door. Wat moet ik doen? Dat heet verlatingsangst . Daar is wat aan te doen met gedragstraining, soms gecombineerd met medicijnen.
Vaccineren Wanneer krijgt een kat zijn eerste inenting? Vanaf een leeftijd van zo'n 9 weken. Daarbij wordt hij/zij ook goed nagekeken: we noemen dat een gezondheidscheck . Lees over entingen bij de kat meer op deze pagina. Het kitten wordt dan gevaccineerd tegen katteziekte en niesziekte. Beide zijn besmettelijk. Katteziekte is vrijwel altijd dodelijk.
En een pup? Jonge honden kunnen vanaf een leeftijd van 6 weken worden ingeënt. Ook die worden vooraf goed onderzocht door de dierenarts. Welke entingen dat zijn kunt u hier lezen.
Voeding Mogen katten melk drinken? Van meer dan 50 ml melk per dag kunnen katten diarree krijgen. Dat geldt ook voor andere melkprodukten, zoals yoghurt en slagroom. Geef daarom liever speciale kattenmelk of gewoon kraanwater. Dat een kat melk zou moeten drinken komt meer door stripverhalen zoals de Donald Duck. Echt nodig is het dus niet.
Hoeveel mag een hond of kat per dag drinken? Beide drinken normaal zo'n 40 ml per kilogram lichaamsgewicht per dag, afhankelijk van welk soort voer ze eten. Van droogvoer drinken ze natuurlijk meer dan wanneer ze blikvoer krijgen. Als de totale hoeveelheid boven de 100 ml per kilo per dag komt, zou dit op een ziekte kunnen wijzen. Ga dan naar de dierenarts. Die kan met behulp van o.a. bloed- en urineonderzoek uitzoeken wat de oorzaak is van dit vele drinken.
Kan een hond doodgaan van chocolade? Jazeker! In chocola zitten stoffen (o.a. theobromide) die schadelijk zijn voor hart en zenuwstelsel. Daarover lees je op deze pagina meer.
Waarom eet mijn hond poep? Vrijwel altijd is dat een gedragsstoornis en zelden heeft het met een tekort in de voeding te maken. Lees daarover hier meer.
Verzorging van uw huisdier Mag ik mijn hond of kat wassen? Ja. Zeker als hij of zij vies is. Een vuile vacht is een broeinest voor schimmels en parasieten. Gebruik wel een speciale hondenshampoo. Een tip: begin er al jong mee, zodat uw hond of kat er aan went. En geef 'm daarna een beloning. Droog uw huisdier na het wassen af met een gewone handdoek. Verder likken ze zich wel droog. Eventueeel kunt u ook een föhn gebruiken, bij voorkeur op een wat koudere stand. Houdt pas gewassen honden en katten een paar uur binnen en uit de tocht: ze vatten snel kou.
Wat kan ik doen tegen vlooien? Er zijn heel veel vlooienbestrijdingsmiddelen . En let daarbij niet alleen op uw hond of kat... maar ook op de omgeving (mand, vloerbedekking, etc.).
Welk vlooienmiddel werkt het best? Een middel wat zowel de volwassen vlo bestrijdt en tevens larven en eitjes doodt. En vergeet niet te stofzuigen. Elke vlo legt zo'n 20-30 eitjes per dag en die komen allemaal in de omgeving terecht. Tip: doe een stukje vlooienband in de stofzuigerzak voor u begint te stofzuigen. Dan blijven de vlooien in de zak en springen ze er niet zo snel meer uit.
Hoe zie ik dat mijn huisdier wormen heeft? Soms zitten er volwassen wormen in de ontlasting of in het braaksel. Ook treft u wel eens 'witte rijstkorreltjes' aan rond de anus of op de plekken waar uw dier ligt. Dit laatste wijst op een lintwormbesmetting. Jonge dieren hebben bij ernstige worminfecties een slechte eetlust en een opgeblazen bolle buik
Hoe houd ik mijn huisdier wormenvrij? Al vanaf twee weken na de geboorte kunt u met ontwormen beginnen. Daarna elk half jaar. Overleg met uw dierenarts over de beste wormbestrijding in uw situatie. Meer weten over wormen en de risico's voor de mens? Lees deze en deze pagina maar. Uit een onderzoek van enkele jaren geleden in een grote stad werden in 25% van de parken en 59% van de zandbakken spoelwormeieren gevonden. Vooral kinderen lopen door hun speelgedrag en minder goede hygiëne een grotere kans besmet te worden.
Mijn hond heeft vieze horen. Moet ik daarmee naar de dierenarts? Als het slechts overtollig oorsmeer is (bruine rommel in de oorschelp) dan kunt u dat eenvoudig met een tissue weghalen. Gebruik nooit een wattenstokje: u unt door het trommelvlies prikken en bovendien stampt u het vuil alleen maar aan tegen het trommelvlies. Blijft hij/zij krabben aan het oor of schudt regelmatig de kop, ga er dan mee naar de dierenarts. Oormijt kun je vaak niet met het blote oog zien.
Sterilisatie / Castratie Op welke leeftijd kan ik mijn kat het beste laten steriliseren of castreren? Vanaf een leeftijd van 6 maanden, maar soms kan het ook al eerder omdat katten steeds jonger vruchtbaar worden.
Zijn er nog andere manieren om zwangerschap te voorkómen? Beide dieren kunnen aan de pil. Bij katten is dat vaak een tablet en bij de hond wordt dat gedaan met een injectie. Daar zijn wel nadelen aan verbonden, zoals baarmoederontsteking en borstkanker. Daarom verdient sterilisatie/castratie de voorkeur.
Wat is het verschil tussen castratie en sterilisatie? Er wordt meestal van sterilisatie van een poes of teef gesproken, terwijl de ingreep in werkelijkheid castratie genoemd moet worden, net zoals bij de kater en de reu. Sterilisatie betekent alleen het onvruchtbaar maken: daarbij worden de eileiders of de zaadstreng afgesloten. Dat doen we zelden of nooit bij een hond of kat. Castratie betekent het wegnemen van de eierstokken (poes en teef) of testikels (kater en reu) en dat is wat er bij de ingreep gebeurt. Dus eigenlijk moet je bij de hond en de kat altijd van castratie spreken, of het nu een vrouwelijk of mannelijk dier betreft.
Gezondheid van de mens Mag een hond me in het gezicht likken? Een hondentong herbergt heel veel bacteriën die een enkele keer tot ziektes leiden. Doe het dus liever niet.
Wat te doen met een katten- of hondenbeet? Bij beide moet u zo snel mogelijk naar de dokter om dat te laten behandelen. Vooral kattenbeten kunnen tot vieze abcessen leiden.
En een krab van een kat? Daar kan de mens de 'kattenkrabziekte' van krijgen. Dat is een infectie van de lymfeklieren van oksel of lies. Het ontstaat zo'n 2-6 weken na de krab. Erg vervelend, maar niet levensgevaarlijk. Reinig zo'n krab in ieder geval goed en desinfecteer het met bijvoorbeeld betadine.
Mag mijn zwangere vrouw de kattenbak schoonmaken? Liever niet. In de ontlasting van de kat kan toxoplasma zitten. Deze parasiet kan bij ongeboren babies afwijkingen veroorzaken zoals waterhoofd en blindheid. Toxoplasmose bij de kat kunt u voorkómen door de dieren uitsluitend kant-en-klaar voedsel te geven en vlees altijd te verhitten. Knaagdieren en vogels kunnen een belangrijke bron voor besmetting van uw kat zijn. Katten die uitsluitend binnen worden gehouden hebben er dus geen last van. Als u zwanger bent en alleen woont wees dan voorzichtig. Als u uw buren niet wilt lastig vallen, draag dan rubber handschoenen bij het verschonen van de kattenbak en was uw handen grondig.
Mogen mijn kinderen de kat aaien als hij spoelwormen heeft? Liever niet, want de eitjes van de wormen kunnen in zijn vacht zitten en kinderen kunnen daar ziek van worden. Ook als kinderen in de zandbak spelen, waarin dieren hebben gepoept, kunnen ze deze infecties oplopen. Uit een onderzoek van enkele jaren geleden in een grote stad werden in 25% van de parken en 59% van de zandbakken spoelwormeieren gevonden. Vooral kinderen lopen door hun speelgedrag en minder goede hygiëne een grotere kans besmet te worden. Ontworm daarom uw huisdier regelmatig.
Wat zijn zoönosen? Dat zijn ziekten die u van huisdieren kunt oplopen. Men noemt dat zoönosen. Meer over zoönosen leest u hier.
Kan ik AIDS krijgen van de kat? Nee. Net zoals AIDS (HIV) bij de mens, bestaat er ook een immunodeficiëntie-virus bij katten: FIV (feline immunodeficiëntie virus) . Hoewel FIV tot dezelfde familie behoort als HIV, is er niets dat erop wijst dat het virus kan worden overgedragen op de mens. FIV kan alléén de kat besmetten en niet de mens. Het is dus geen zoonose!!
Ziekten bij hond en kat Wat is de normale lichaamstemperatuur bij de hond en de kat? De normale temperatuur ligt tussen de 38 en 39 graden Celsius, afhankelijk van de grootte van het dier. Kleine honden vaak wat hoger, en grote rassen wat lager. Dus wel wat hoger dan bij de mens.
Welke ziekten zou ik kunnen verwachten bij mijn huisdier? Meer info over ziekten bij de hond en ziekten bij de kat vindt u boven in het menu aan de linkerzijde van dit witte tekstveld.
Mijn hond heeft erge jeuk en de dierenarts zegt dat hij allergisch is. Wat is dat? Als een dier (of mens) in contact komt met een stof die normaal niet in het lichaam thuishoort ontstaat een afweer reactie. Als het om een een virus of een bacterie gaat zorgt die afweerreactie er voor dat ziekte-verschijnselen worden tegengegaan. Bij een allergie is er sprake van een vergelijkbare, maar veel te sterke reactie, die ongewenste verschijnselen, bijvoorbeeld jeuk, als gevolg heeft. Er zijn verschillende soorten van allergie .
Kan ik zelf wat doen aan de wagenziekte bij mijn hond? Geef uw hond vanaf zes uren voor het vertrek geen voer meer. Daarnaast moet de angst voor autorijden worden tegengegaan: een pup kun je met hele korte ritjes (eerst alleen de straat uit en niet verder) laten wennen aan het autorijden. Probeer de hond tijdens de rit af te leiden en gerust te stellen. En als alles goed gaat, is het aan het einde van de rit belangrijk de hond te belonen voor het goede gedrag. Zeker tijdens een lange reis is goed ventileren belangrijk: raampje open en niet roken! En als dat allemaal nog niet lukt heeft de dierenarts medicijnen tegen wagenziekte. Helaas kan de hond daar wat sloom van worden, dus beperk het gebruik tot lange ritten. Wagenziekte komt trouwens ook voor bij de kat.
Algemeen Ik hoor wel eens dat een 3-jarige hond in 'mensenleeftijd' 21 jaar is. Is dat zo? Nee. De vergelijking van 1 jaar dierenleeftijd met 7 jaren mensenleeftijd gaat niet op. Lees hier maar.
Waarom spinnen katten? Vroeger dacht men dat katten spinden als ze tevreden waren. maar er zijn ook katten die met ziek en met veel pijn op de tafel van de dierenarts zitten te spinnen. Dan zijn ze toch niet meer tevreden... Spinnen betekent dat de kat vriendelijk is tegen jou en ook graag vriendschap terug wil. Overigens kunnen tijgers in de natuur (onze katten lijken er erg op) niet zo goed snorren als onze huiskatten, die dat soms uren kunnen volhouden. Maar gelukkig kunnen onze katten weer niet zo brullen :)
De vergelijking van 1 jaar dierenleeftijd met 7 jaren mensenleeftijd gaat niet op. Een teef van 1 jaar oud kan al een nest pups hebben, terwijl dat voor (mensen)kinderen van 7 jaar gelukkig nog lang niet aan de orde is. En er zijn meer honden van 17 jaar oud, dan er mensen van 119 jaar zijn. In onderstaande tabel staat de hondenleeftijd naast de vergelijkbare leeftijd bij de mens. Katten bereiken gemiddeld een hogere leeftijd dan honden. Kleinere hondjes zijn eerder volwassen en worden gemiddeld ouder dan grotere hondenrassen.
Bij honden komt de leeftijd van 18 maanden overeen met een jongvolwassene van 20 jaar! Een 11-jarige hond komt overeen met een zestiger en komt in de herfst van zijn leven. Een hond van 20 jaar heeft een mensenleeftijd van meer dan 100 jaar!
Hieronder een tabel waarin de leeftijden van een hond worden vergeleken met die van de mens. De getallen hangen wel een beetje af van de grootte van het ras. Een kleine hond van 6 jaar is in mensenjaren ongeveer 40 jaar oud, een grote ongeveer 50.
Hond > Mens 3 maanden / 3 jaar 4 maanden / 5 jaar 6 maanden / 10 jaar 8 maanden / 13 jaar 10 maanden / 14 jaar 12 maanden / 15 jaar 18 maanden / 20 jaar 24 maanden / 24 jaar 4 jaar / 32 jaar 3 jaar / 28 jaar 4 jaar / 32 jaar 5 jaar / 36 jaar 6 jaar / 40 jaar 7 jaar / 44 jaar 8 jaar / 48 jaar 9 jaar / 52 jaar 10 jaar / 56 jaar 11 jaar / 60 jaar 12 jaar / 64 jaar 13 jaar / 68 jaar 14 jaar / 72 jaar 15 jaar / 76 jaar 16 jaar / 80 jaar 17 jaar / 84 jaar 18 jaar / 88 jaar 19 jaar / 92 jaar 20 jaar / 96 jaar 21 jaar / 100 jaar Voor katten kan men ervan uitgaan dat een kitten van 3 maanden overeenkomt met een kindje van 2 jaar, een kat van 1 jaar met een jongere van 18 en een kat van 10 jaar met een menselijke zestiger. Als uw kat tenslotte 18 jaar wordt, is hij in mensenjaren een 80-jarig oudje!
De dierenartsen van DZG zijn in de weer om de minst bedeelde volkeren in de allerarmste streken te helpen. In heel wat ontwikkelingslanden is het vee immers de belangrijkste bron van gezond voedsel. Diergeneeskunde is er echter dikwijls niet bestaande zodat het gevaar voor epidemieën nooit ver weg is. En precies hier knelt het schoentje: wanneer de kudde sterft, sterft ook het dorp. Juist daarom is diergeneeskundige hulp op het terrein zo een absolute noodzaak.
Het dier, drijfveer van ontwikkeling
In de derdewereld is landbouw vaak het begin- en eindpunt van alle leven. Het vee speelt daarbij een cruciale rol aangezien landbouw en veeteelt moeten zorgen voor de voedselvoorziening van de mensen. In die streken waar de graanproductie de voornaamste voedselbron is, is het dier een belangrijke schakel in de ketting van de voedselvoorziening. Daar waar de levenswijze, de kwaliteit van de bodem of het klimaat de traditionele akkerbouw in de weg staan, is de veeteelt zelfs van levensbelang. Dierlijke producten als melk, eieren of vlees bevatten immers alle nodige proteïnen voor een gezonde en kwalitatieve voeding. Naast de rol van voedselvoorziening, speelt het vee ook een cruciale rol als natuurlijke werkkracht. Paarden, ezels, runderen en kamelen, het zijn stuk voor stuk trek- en lastdieren. Zij zorgen voor de natuurlijke werk- en trekkracht op de akker, zij putten drinkwater uit de plaatselijke bevoorradingsputten en zij zorgen voor het transport. Zij leven van en voor de landbouw. Zij voeden zich met de landbouwproducten en zij zorgen voor een natuurlijke bemesting van de gronden. Het grootvee mag de rol van het kleinvee niet doen vergeten. De hoenderen, de bijenstal of de vijver zijn ook een belangrijke bron voor voedsel. Als ruilmiddel en inkomensbron maken de dieren bovendien deel uit van een kleinschalige familiale economie. De veeteelt stelt de mensen in staat te sparen, zodat zij op termijn hun levens- en werkomstandigheden kunnen verbeteren. Het bevordert de autofinanciering van de lokale ontwikkelingsprojecten. "Respect en waardering hebben voor de complementaire relatie tussen dier en mens" is één van de basisprincipes voor een duurzame ontwikkeling.
Dieren genezen om mensen te redden
De kudde is voor het volk in de ontwikkelingslanden van essentieel belang om te overleven. Dierenartsen Zonder Grenzen haakt in op de natuurlijke wisselwerking tussen mens en dier. Zij tracht langs die weg de hongersnood op een structurele manier te bestrijden.
Aanmoediging van lokale initiatieven
DZG staat voor duurzame ontwikkelingssamenwerking die vertrekt vanuit de basisbehoeften op het terrein. Ons engagement t.a.v. de derdewereld zoekt naar lange termijnoplossingen voor het probleem van de chronische ondervoeding. Want preventie is nog steeds de beste remedie. Daarom ook wil Dierenartsen Zonder Grenzen lokale initiatieven in de landbouwsector stimuleren en ondersteunen, zodat de plaatselijke bevolking na verloop van tijd het lot opnieuw in eigen handen kan nemen. Waar mogelijk werkt DZG samen met een bestaande lokale partner. In andere gebieden zal Dierenartsen Zonder Grenzen veehoudersverenigingen helpen oprichten.
Strategisch plan 2005 - 2015
Net als heel wat andere non-profitorganisaties wil ook Dierenartsen Zonder Grenzen de Millenniumdoelstellingen halen. "Horizon 2015", ons strategisch plan voor de volgende 10 jaar, legt uit wat Dierenartsen Zonder Grenzen tegen 2015 verwezenlijkt wil zien op vlak van werkwijze en ondersteuning en op operationeel gebied. U kan dit uitgebreide document hier downloaden.
DZG -Belgium Avenue Paul Deschanellaan 36-38 1030 Brussel tel : 32-2-539.09.89 fax : 32-2-539.34.90 Mail: vsf@vsf-belgium.org
8 november: Ketnet Koeiendag over belang van koeien in Niger
15-10-2008
Vanaf 4 oktober Werelddierendag voert Ketnet actie om kinderen bewust te maken van het belang van veeteelt in ontwikkelingslanden. Wrapper Kristien Maes trok met Ketnetter Jona (12) naar het Afrikaanse Niger om met eigen ogen te zien wat het belang van de veeteelt, meerbepaald de koe, voor een Nigerees gezin is.
Om de actie in Vlaanderen te doen leven, vraagt Ketnet de kinderen hun goed hart te laten zien door grote koeien te knutselen. De vijf mooiste koeien dingen mee naar de titel van Miss Koe op Ketnetkoeiendag op 8 november, de apotheose van de Ketnetkoeienactie.
Doel van de actie Voor Vlaamse kinderen is een koe maar een koe. Maar voor de kinderen in Niger, betekent een koe veel meer. Ketnet start met een heuse humanitaire sensibiliseringsactie. Wrapper Kristien wilde weten waarom koeien zo belangrijk zijn in ontwikkelingslanden. Ze ging samen met Jona naar Niger, een groot, droog en arm land in Midden-Afrika. Op 8 november kent de actie zijn hoogtepunt met Ketnetkoeiendag, een hele televisiedag in het teken van de koe.
Fases van de actie Zaterdag 4 oktober: lancering van de actie met oproep aan de kinderen om zelf een koe te ontwerpen en in elkaar te knutselen. Zaterdag 11, 18 en 25 oktober: een informatieve reportage in De week van Karrewiet en vergelijkende reportages in de wrap, met nadien een leuke studiogast en een stand van zaken van de knutselactie. Ketnetradio en Ketnet.be volgen de actie ook op de voet. Kinderen en hun begeleiders kunnen op de website terecht voor meer informatie over de projecten.
Woensdag 15 en zaterdag 25 oktober: inzamelmoment van geknutselde koeien in verschillende provincies. Zaterdag 8 november: Ketnetkoeiendag: een slotshow met BVs en de verkiezing van Miss Koe KetnetFreezzz tijdens de kerstvakantie: tentoonstelling van Miss Koe en haar levensgrote evenbeeld.
Lees hier het volledige persdossier , met interviews van Kristien en Jona
Schildpadden zijn geweldige dieren. Nooit haast, altijd relaxt, ingebouwde pantsering en ze lopen cool. Bied daar maar eens tegenop! Op bezoek in de dierentuin zijn de schildpadden stiekem een leuke belevenis. Als je tenminste wat geduld hebt. Er gebeurt meestal wel iets, alleen soms duurt het even. Onderstaande schildpadden lieten zich fotograferen rond etenstijd.
De schildpad rechts wandelt nog even naar de keuken om een servet en bestek te pakken. De schildpad links is nog nietsvermoedend aan de salade vooraf bezig, voordat hij zometeen als hoofdgerecht opgediend wordt. Óf hij is de kleine maffiabaas die tijdens het eten geflankeerd wordt door zijn lijfwacht. Óf dit is verstoppertje op zijn schildpads, waarbij de rechter nu wegrent om zich te verstoppen, en de linker tot 100.000 moet tellen en twee weken de tijd krijgt om te zoeken. Genoeg interpretaties voor dit tafereeltje, wie vult aan?
Trekvogels spelen een grotere rol in de verspreiding van vogelgriep (H5N1) dan wetenschappers dachten. Sommige onderzoekers gingen er vanuit dat trekvogels niet in staat zijn om het H5N1-virus naar andere continenten te verplaatsen. Dat dit wel degelijk kan gebeuren, bewezen Amerikaanse biologen in een geografische studie naar pijlstaarteenden. Het vogelgriepvirus is de laatste jaren in opspraak geraakt, toen het zich vanuit Azië naar Europa en Afrika verspreidde. Bij deze trek overleden ongeveer 245 mensen en ontstond de angst dat H5N1 zou zorgen voor de volgende grieppandemie (een wereldwijde, dodelijke epidemie). De rol van trekvogels in de verspreiding van vogelgriep was onzeker. Onderzoek liet zien dat het virus zich niet via vogels naar andere continenten kon verplaatsen. Het onderzoek tot dusver richtte zich echter op vogelsoorten die niet tussen verschillende continenten migreren of vogels die voorkomen op plekken waar nog nooit een Aziatisch griepvirus werd gevonden. In Noord-Amerika (Alaska) bestaat een gebied waar continentale trekvogels leven en waar ook al eens Aziatische vormen van H5N1 werden aangetroffen. Amerikaanse biologen namen in dit gebied bloed af bij meer dan 1400 pijlstaarteenden op verschillende locaties. Pijlstaarten komen veel voor in zowel Noord-Amerika als Oost-Azië, waar de dieren overwinteren. Bovendien raken deze trekvogels gemakkelijk geïnfecteerd met griepvirussen. Om de exacte migratieroute van elke pijlstaart in de gaten te kunnen houden, kregen de vogels ook allemaal een zender. Op die manier kunnen de onderzoekers bijvoorbeeld vaststellen waar een bepaalde eend een Aziatische vorm van vogelgriep heeft opgepikt. Hiervan geven de biologen ook een mooi voorbeeld. Zij zagen dat een groep pijlstaarten zich in april 2008 in de wetlanden van Japan bevond. De eenden leefden daar samen met een groep wilde zwanen. In dit gebied werd een schadelijke vorm van Aziatische vogelgriep vastgesteld, waaraan ook enkele zwanen zijn overleden. De onderzoekers vergeleken het bloed van de pijlstaarteenden met dat van andere vogels uit Noord-Amerika en Oost-Azië. Zij vonden geen virussen die helemaal van Aziatische oorsprong zijn en ook geen dodelijke vormen van H5N1. Toch heeft ongeveer de helft van de vogelgriepvirussen, die in het bloedonderzoek bij pijlstaarten werden aangetroffen, op genetische basis meer overeenkomst met Aziatische dan met Noord-Amerikaanse vogelgriep. Continentale trekvogels kunnen dus wel degelijk virusmateriaal uitwisselen met andere vogelsoorten en zo mogelijk gevaarlijke vormen van H5N1 over verschillende continenten verspreiden. Elles Lalieu
Pasgeboren cavia's zijn .nestvlieders'. Bij de geboorte zijn de ogen open, en de vacht en het gebit volledig ontwikkeld. Het zeugje produceert gedurende 2-3 weken melk, maar al enkele dagen na de geboorte beginnen de jongen met de opname van vast voedsel en water. Het geboortegewicht is 70-100 gram. Op een leeftijd van 15-28 dagen worden ze gespeend en ze wegen dan 180-240 gram. Verdere gegevens over de cavia lees je hier .
Baby-cavia's met hun moeder links) en een jonge cavia in de hand
Melk en andere voeding Een melkvervangend preparaat bestaat uit 100 gram volle koemelk + 8 gram Protifar (een eiwitrijke dieetvoeding in poedervorm van Nutricia) + 50 mg (meestal is dat 1 tablet) vitamine C. De fijngewreven tablet vitamine C wordt gemengd met wat Protifar. De rest Protifar toevoegen en met een deel van de melk aanmaken. daarna de rest van de melk toevoegen, roeren en verwarmen tot 38 graden Celsius.
Verzorging Moederloze jongen kunnen makkelijk naar een ander melkgevend zeugje worden overgeplaatst. Handopfok is tamelijk eenvoudig. de omgevingstemperatuur moet niet lager dan 17 graden Celsius zijn. De eerste 5 levensdagen moet je de jongen 5 maal daags kunstmelk geven (ze nemen dan ongeveer 20 gram melk per dag op) met een speenflesje of pipetje.
Vanaf de vierde dag kun je er vast voedsel bijgeven en de kunstmelk in een schaaltje doen. Na elke flesvoeding moet je na elke flesvoeding de buik en gebied rond anus masseren met een vochtig watje of tissue om het poepen en plassen te stimuleren. Per week kunnen de jongen 30 gram groeien.
Voor kleine herbivoren (= planteneters) zoals konijnen, cavia's, chinchilla's, schildpadden en slangen is er via de dierenarts tegenwoordig ook het voedingssupplement Crital Care® beschikbaar wat met water moet worden aangemaakt. Dit wordt gebruikt na ziekte in de herstelperiode maar mag ook worden gegeven zodra aan het jonge dier vast voedsel mag hebben.
Scheuren van de voorste kruisband zien we bij twee types honden. In de eerste plaats bij jonge, vaak zware, atletische honden zoals de Rottweiler, Herder, Berner Sennen, Beauceron enz.. Ten tweede zien we ze ook bij de wat oudere honden van elk ras maar vaak ook bij kleinere rassen zoals de Yorkshire terriër, Maltezer, Poedel, enz..
Deze scheuren ontstaan door overbelasting van de kruisband. Dit gebeurt vaak tijdens een explosieve beweging zoals jagen achter een vogel of poes, of bij spelen met stokken of een bal. Bij oudere honden echter kan de band scheuren bij dagelijkse bewegingen en dat omdat er slijtage en degeneratie op de band zit.
De band scheurt bij slechts een klein aantal honden direct helemaal. Meestal is er een voorgeschiedenis van kleine scheurtjes die aanleiding geven tot periodes van mank zijn. In de beginfase reageert de hond dan ook nog goed op pijnstillers of ontstekingsremmers en dat zolang de scheurtjes klein zijn.
Als de band echter helemaal scheurt, ontlast de patiënt de poot geheel en zullen pijnstillers geen of nauwelijks verbetering veroorzaken. edeeltelijke scheuren van de voorste kruisband leiden in onze ervaring steeds tot gehele rupturen. Deze totale scheuren kunnen optreden dagen, weken, maanden, of jaren na het optreden van de eerste partiële scheuren.
SchuifladeEens de band helemaal gescheurd is, wordt de knie instabiel en treedt het schuiflade syndroom op. Hierbij is de knie abnormaal te bewegen. Om dit uit te testen is het meestal nodig om de patiënt te sederen. De knie wordt dan stevig vastgenomen en onderzocht op het voorwaarts schuiven van het onderbeen ten opzichte van het bovenbeen. Indien dit kan is de schuiflade positief.
Ook tijdens het wandelen zal deze abnormale beweeglijkheid in de knie aanwezig zijn. Daardoor maalt de knie op de duur haar eigen meniscus kapot. Onderzoek heeft aangetoond dat scheuren van de kruisband die niet worden geopereerd in 100 % van de gevallen leiden tot meniscus scheuren na een jaar. ij grote honden zijn een maand na het optreden van een voorste kruisbandscheur reeds 85 % van de meniscussen gescheurd. ls een scheur van de kruisband optreedt, is het dus verstandig om de ingreep redelijk snel uit te voeren (zonder echte spoed). pijtig genoeg treden er ook nog scheuren van de meniscus op na een herstellende ingreep en dit in nog 15 % van de patiënten. Hoewel dit wat ontgoochelend is, is het alleszins veel beter dan in de 100 % die anders te verwachten is. upturen van de voorste kruisband worden, zoals reeds aangegeven, best chirugisch behandeld. Er zijn meer dan 100 technieken beschreven voor het herstellen van deze afwijking. Wat daarbij opviel was dat de resultaten van de chirurgie slechter werden naarmate de hond meer woog. Er werden bij deze zware honden vaak meniscus scheuren waargenomen, soms maanden na de oorspronkelijke ingreep en tevens bleven de dieren vaak mank vooral na rust. Ook trad er zelfs na een ingreep steeds behoorlijk wat arthrose op. aarom werd recent een geheel nieuwe techniek ontwikkeld.
Wij bieden in onze kliniek 2 technieken aan, de TPLO (= Tibial Plateau Levelling Osteotomy) en de TTA (= Tibial Tuberosity Advancement). Aangezien niet elke hond dezelfde knie heeft en sommige honden geen TTA of andersom, geen TPLO kunnen ondergaan, kunnen we kiezen welke techniek uw dier het beste ondergaat.
Het herstel na de ingreep moet langzaam gebeuren. Daarom moet de patiënt tot zes weken na de ingreep aan de korte lijn worden gehouden. In huis mag hij echter vrij bewegen. Wandelingen moeten kort zijn. Tien minuten is echt het maximum, maar dit mag vaak per dag zijn.Na zes weken mag de patiënt meer doen. Maar de patiënt ineens loslaten en plots alles laten doen is te veel van het goede. De knie wordt dan overbelast. Daarom moet de fysieke opbouw langzaam gebeuren over een periode van 1 tot 2 maanden.
Bij katten worden scheuren van de kruisband vaak gezien in combinatie met een ziekte van de hartspier. Een EKG en echografisch onderzoek is dan ook steeds noodzaakelijk voor de anesthesie bij deze diersoort.
Erpe-Mere/Lede - Dierenwelzijnsorganisatie BLID waarschuwt paardenliefhebbers voor de paardenopvang Los Vaqueros. Deze opvang, vroeger gevestigd in Lede, opereert nu vanuit Erpe-Mere en biedt via het internet gratis opvang aan voor paarden, pony's en ezeltjes. "Zoals vaak het geval gaat het ook hier om pure zwendel en worden de paarden doorverkocht", stelt BLID-voorzitter Dirk Blanchart.
BLID haalt een getuige aan die zijn paard afstond en later ontdekte dat dit verkocht was. Een andere paardenliefhebber die zijn 'schenking' wou omzetten in een adoptiecontract ving eveneens bot bij Los Vaqueros. "Sinds wij het probleem onder de aandacht brachten is de blog van de paardenopvang van het net gehaald", aldus Blanchart. Op het net zijn wel nog zoekertjes te vinden waar Los Vaqueros zijn gratis opvang promoot. "Daartegen valt niets te doen, want volgens de politie is er niets strafbaar gebeurd. Toch vragen wij dat FOD Dierenwelzijn iets onderneemt tegen deze niet-vergunde opvangcentra, voordat er nog dieren worden gebruikt voor oplichting.
We willen ook dat de gerechtelijke instanties de praktijken van Los Vaquers onderzoeken en zullen al onze getuigenissen aan hun overmaken." BLID roept andere slachtoffers van niet-vergunde dierenopvangcentra op om zich te melden via n opgelicht@blid.beDit e-mail adres is beschermd door spambots, u heeft Javascript nodig om dit onderdeel te kunnen bekijken Bij Los Vaqueros was niemand bereikbaar voor commentaar.
Ieder jaar maken duizenden paarden een barre tocht per vrachtwagen van Spanje en Oost-Europa naar Zuid-Italië. Met als enige doel om daar te worden geslacht. Hun barre tocht duurt 36 tot 46 uur.
Vele transporteurs lappen de regelgeving van de Europese Unie voor de bescherming van deze dieren aan hun laars. Tijdens hun wrede reis krijgen de paarden onvoldoende rust, voedsel en water. De paarden lijden aan stress doordat ze te weinig ruimte hebben. Bovendien moeten ze tijdens het vervoer constant hun gewicht verplaatsen om zich in balans te houden. Een reis van 36 tot 46 uur betekent dat de dieren in feite bijna twee dagen moeten lopen zonder rust. En dan de verstikkende temperaturen; die kunnen oplopen tot wel 40 graden Celsius! Door deze omstandigheden wordt deze dieren in hun laatste uren bijzonder groot leed aangedaan.
De lange reis naar de slacht is onnodig wreed. Er is maar één reden waarom deze dieren moeten lijden: als ze in Italië worden geslacht, kan hun vlees op misleidende wijze aan de man worden gebracht als traditioneel Italiaans
Dit moet stoppen. En dit kan ook stoppen, met úw hulp! Binnenkort vergadert de Europese Commissie over het vervoer van dieren over lange afstand. Laat uw stem horen, vandaag nog. Laat deze paarden niet aan hun lot over!
Na twee uur blijft enkel nog het staartje van de verorberde prooi over.
Vorige maand verbaasde een spin de wereld door een vogel op te eten, nu was het de beurt aan een python om een soortgelijk huzarenstukje te herhalen. Op zoek naar een fantastische maaltijd liet de slang haar oog vallen op een grote geelkuifkaketoe. De tamme papegaai die zich van geen kwaad bewust was, zat uit te rusten in een boom in een tuin in Cairns, Noord-Australië.
Baasje Het baasje van de kaketoe, Cindy Lane, zat te schilderen in haar studio toen ze plots gekrijs hoorde in haar tuin. Op het moment dat de Australische vrouw naar buiten liep, was haar kaketoe al half opgegeten door de python. "Ik wou hem nog proberen te redden maar hij blies letterlijk zijn laatste adem uit toen ik naderde," vertelt ze gechoqueerd.
Twee uur De slang deed er ongeveer twee uur over om de hele vogel te verorberen. "Het was heel moeilijk voor me om dit tafereel gade te slaan", voegt mevrouw Lane eraan toe. "Tegelijkertijd was het echter fenomenaal hoe de slang dit voor mekaar kreeg." (hlnsydney/kh)
Veel meer nog dan in andere winters dreigen kleine vogels de komende maanden op grote schaal om te komen van de honger, nu er in de Europese bossen nauwelijks voedsel te vinden is. Volgens de Belgische natuurorganisatie Natuurpunt produceren bomen van jaar tot jaar een sterk verschillend aantal zaden en is op dit moment op het continent sprake van een groot tekort aan beukennootjes, eikels en hazelnoten. De afgelopen maanden heeft dat reeds voor een invasie van zaadetende vogels uit Scandinavië en Oost-Europa gezorgd, die stevige concurrentie leveren voor de hier levende dieren.
Op zoek naar voedsel trekken de vogels daarom nu massaal naar steden en parken. "Wie een voederplank in de tuin zet, kan al snel op heel wat bezoek rekenen", aldus Natuurpunt.
Met één klap op het water springt een hele groep dolfijnen omhoog. Begeleid door trainers in kano's en op vlotten laten de dolfijnen zien wat ze kunnen. Maar, hoe leren dolfijnen dat eigenlijk? Wat doorlopen dolfijnen en andere dieren uit het Dolfinairum van training tot show?
Jeroen Brauckmann, trainer van de dolfijnen uit de Dolfijnendelta weet er alles van. ¨Als je een dolfijn iets wilt leren probeer je eigenlijk een dolfijn zover te krijgen dat hij iets doet wat jij wilt. Je kunt niet met woorden uitleggen wat je bedoelt. Je kunt het ook niet voordoen. Je moet ze dus op een andere manier duidelijk maken wat de bedoeling is. Wij leren dolfijnen om naar een bepaalt punt toe te gaan, dat kan je hand zijn maar ook een target (een stok met een rode bol aan het einde). Wat belangrijk is, is dat er je voor de dolfijn een leuk spelletje van maakt. De eerste keer dat een dolfijn een target ziet, weet hij natuurlijk niet wat hij ermee moet en is het een beetje eng. Je kunt dan, als je de target alleen maar laat zien, de dolfijn belonen met een visje. Zo wordt het target minder eng. Als je dat vaker oefent begint de dolfijn een target leuk te vinden en kun je uiteindelijk een dolfijn proberen aan te raken met het target. Als dat wordt toegelaten beloon je dat weer met een visje. Dat is hetzelfde verhaal: eerst is het spannend, daarna neutraal en daarna steeds leuker. Als je maar goed genoeg beloont kun je steeds meer uitbouwen. Uiteindelijk kan de dolfijn een target dan helemaal volgen in een ronddraaiende beweging en maakt hij een salto.¨ Het target kan dan geleidelijk aan worden vervangen door een handgebaar. Deze targettraining wordt bij vrijwel alle dieren in het park gebruikt, zelfs bij de haaien.
Dat die methode werkt is even later te zien als Jeroen één van de jongere dolfijnen Spetter (3,5 jaar) om een salto vraagt. Nieuwsgierig kijkt het dier hem aan en als hij door heeft wat er van hem verwacht wordt snelt hij weg. Na een paar seconden schiet hij uit het water en laat de salto zien. Bij terugkomst wordt hij beloond met een aantal visjes en applaus van een enthousiaste Jeroen.
Jeroen vertelt dat het wel eens lastig is om altijd enthousiast te moeten zijn bij het omgaan met de dolfijnen. Op die mindere dagen neemt hij vóór de training een moment om even om te schakelen. En, vertelt hij, vaak is het dan eigenlijk wel opbeurend om een training te doen. Het is dan ook een beroep dat hij altijd al wilde beoefenen. ¨Het is hier zelden een aantal maanden hetzelfde. Er is altijd wel wat aan de hand en dat maakt het werk heel afwisselend en, naar mijn mening, interessant.¨
Na een trainingssessie krijgt elke dolfijn een cijfer van 1 tot 3. Bij een 3 ging de training heel goed, bij een 2 ging de training goed en bij een 1 ging het niet zo goed. Verder wordt genoteerd hoeveel vis de dolfijn heeft gekregen en wat er tijdens de training is gedaan. Overigens leren niet alle dieren dezelfde gedragingen. Sommige dolfijnen hebben meer aanleg voor een sprong dan andere. Dat is een kwestie van uitproberen.
Veel gedragingen die aan de dieren geleerd worden zie je terug in de shows. Jeroen vertelt hoe zo'n show wordt opgebouwd. ¨Wat in het Dolfinarium belangrijk is, in elk geval bij de dolfijnen, is dat de shows onvoorspelbaar zijn want een show is elke dag. Hier in de Dolfijnendelta hebben we één per dag, dat is te overzien. Als je drie of vier shows per dag hebt dan vinden wij het heel belangrijk dat de shows voor de dieren onvoorspelbaar en afwisselend zijn. Dat maakt het leuker voor ze. Als de dolfijnen altijd hetzelfde moeten doen wordt dat saai. Bij de showopbouw zitten we altijd vast aan een aantal aspecten omdat er een verhaallijn is. Daarom proberen we zoveel mogelijk af te wisselen in waar de dieren werken, met welke trainer, welke onderdelen we wel en niet doen en in welke volgorde. Ook beloningsvormen kun je afwisselen.¨ Dolfijnen krijgen namelijk niet alleen vis als beloning. Spelen, applaus en aanraking zijn andere vormen van beloning. ¨Er zijn parken waar wel altijd dezelfde show wordt gedraaid en die zien er soms heel goed uit. Ik ben van mening dat het voor de dieren zelf leuker en beter is, en dat ze zich er mentaal ook beter bij voelen, als ze afwisseling in hun leven hebben. Zeker met de shows. Als je die elke dag doet, moet je zorgen dat geen dag hetzelfde is. We merken ook dat die afwisseling het leuk houdt voor de dieren. Als we een periode druk zijn worden de shows vrij standaard. Dat merk je vrij snel aan de dieren, ze zijn dan minder goed in de show. Dat is voor ons een teken dat we meer moeten afwisselen. Dan gaat het vaak gelijk een stuk beter.¨
Er gaat dus heel wat vooraf aan het handgebaar dat een dolfijn doet springen. Geduld en veel belonen helpen een aanraking langzaam uit te bouwen tot bijvoorbeeld een salto. Daarnaast moet je als trainer zorgen dat de dieren zich niet gaan vervelen door veel afwisseling in de dagen te brengen. Al die dingen bij elkaar zorgen ervoor dat de trainers en de dieren dag na dag een spetterende show aan het publiek kunnen laten zien.
mailgroep huisdieren
Kooikerhondjes behoren tot een oud, Nederlands ras. Op schilderijen van 17e eeuwse meesters o.a. Jan Steen komt men veelvuldig spioenachtige hondjes tegen die veel lijken op het huidige kooikerhondje. Ook op 18e en 19e eeuwse familie-portretten ziet men deze hondjes.
Door de achteruitgang van het aantal eendenkooien aan het begin van de twintigste eeuw dreigde het type kooikerhondje te verdwijnen. 
Raad van Beheer op Kynologisch Gebied georganiseerde keuringsdagen ten behoeve van erkenning van het ras. Deze dagen werden georganiseerd in 1958, 1959 en in 1961. 
De dierenartsen van DZG zijn in de weer om de minst bedeelde volkeren in de allerarmste streken te helpen. In heel wat ontwikkelingslanden is het vee immers de belangrijkste bron van gezond voedsel. Diergeneeskunde is er echter dikwijls niet bestaande zodat het gevaar voor epidemieën nooit ver weg is. En precies hier knelt het schoentje: wanneer de kudde sterft, sterft ook het dorp. Juist daarom is diergeneeskundige hulp op het terrein zo een absolute noodzaak.
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00471/vogel_471508d.jpg"," ","ANP ",200,145); "javascript:fotovenster(\"http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00471/vogel_471508d.jpg\",\" \",\"ANP \",200,145);")
