Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
19-12-2007
Hazen houden niet van natte poten (Tante Lotte)
Hazen houden niet van natte poten
Gepubliceerd op 19 december 2007, 11:06 Laatst bijgewerkt op 19 december 2007, 11:26
SCHIERMONNIKOOG -
Op de kwelder van Schiermonnikoog zijn nog nooit zo weinig hazen gesignaleerd als deze herfst. Ieder najaar tellen oud-jagers en studenten de hazen op de Oosterkwelder.
Zij noteerden op 23 oktober een diepterecord van 173 dieren. In 2004 zagen de tellers nog 675 hazen in 2005 waren het er 361. Volgens onderzoekers van de universiteit van Wageningen heeft het weer grote invloed op de hazenstand.
Sinds dertien jaar is er op Schiermonnikoog een hazen-inventarisatie. In jaren dat er veel neerslag viel of het zeewater over de kwelder spoelde, waren er weinig dieren.
bron; dierennieuws
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte*
Apen kunnen bijna even goed hoofdrekenen als Amerikaanse studenten. Dat blijkt uit een Amerikaans onderzoek waarvan de resultaten maandag zijn vrijgegeven.
Eerder onderzoek had al uitgewezen dat dieren, net als mensen, getallen met elkaar kunnen vergelijken. Zo zien dieren het verschil tussen vier en acht objecten. Maar tot nu toe was niet bewezen dat dieren ook kunnen hoofdrekenen.
Elizabeth Brannon en Jessica Cantlon van de Duke University deden hun onderzoek met makaken. De apen werden voor een computer met een aanraakscherm gezet waarop een verschillend aantal stippen te zien was. Na en tijdje verdwenen de stoppen en werd een nieuw aantal stippen zichtbaar. Daarna verscheen een derde scherm dat in twee helften was verdeeld. Op de ene helft stond de som van het aantal stippen afgebeeld, op de andere helft een ander aantal stippen. De apen werden beloond als ze de helft met de som van het aantal stippen aanraakten. 76 percent van de apen slaagde in de test.
Dezelfde test werd ook bij een groep studenten uitgevoerd. Bij hen slaagde 94 procent. Gemiddeld hadden de studenten en de apen elk een seconde bedenktijd nodig.
Zowel de studenten als de apen vergisten zich het vaakst als het getoonde resultaat dichtbij het afwijkende resultaat lag. "Als de exacte som 11 was en de andere helft van het scherm toonde 12 stippen, hadden de apen en de studenten meer tijd nodig en vergisten ze zich vaker", aldus Cantlon.
Het feit dat mensen en apen eenvoudige rekensommen kunnen uitvoeren, kan een aanwijzing zijn voor een gedeeltelijk gezamenlijk afgelegde evolutie. bron GVA
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte*
Af en toe worden we geconfronteerd met vragen over de opfok van moederloze dieren: van egels tot eekhoorns, en van konijnen tot kittens.
De Cavia
Pasgeboren cavia's zijn .nestvlieders'. Bij de geboorte zijn de ogen open, en de vacht en het gebit volledig ontwikkeld. Het zeugje produceert gedurende 2-3 weken melk, maar al enkele dagen na de geboorte beginnen de jongen met de opname van vast voedsel en water. Het geboortegewicht is 70-100 gram. Op een leeftijd van 15-28 dagen worden ze gespeend en ze wegen dan 180-240 gram. Verdere gegevens over de cavia lees je hier .
Baby-cavia's met hun moeder links) en een jonge cavia in de hand
Melk en andere voeding Een melkvervangend preparaat bestaat uit 100 gram volle koemelk + 8 gram Protifar (een eiwitrijke dieetvoeding in poedervorm van Nutricia) + 50 mg (meestal is dat 1 tablet) vitamine C. De fijngewreven tablet vitamine C wordt gemengd met wat Protifar. De rest Protifar toevoegen en met een deel van de melk aanmaken. daarna de rest van de melk toevoegen, roeren en verwarmen tot 38 graden Celsius.
Verzorging Moederloze jongen kunnen makkelijk naar een ander melkgevend zeugje worden overgeplaatst. Handopfok is tamelijk eenvoudig. de omgevingstemperatuur moet niet lager dan 17 graden Celsius zijn. De eerste 5 levensdagen moet je de jongen 5 maal daags kunstmelk geven (ze nemen dan ongeveer 20 gram melk per dag op) met een speenflesje of pipetje.
Vanaf de vierde dag kun je er vast voedsel bijgeven en de kunstmelk in een schaaltje doen. Na elke flesvoeding moet je na elke flesvoeding de buik en gebied rond anus masseren met een vochtig watje of tissue om het poepen en plassen te stimuleren. Per week kunnen de jongen 30 gram groeien.
Voor kleine herbivoren (= planteneters) zoals konijnen, cavia's, chinchilla's, schildpadden en slangen is er via de dierenarts tegenwoordig ook het voedingssupplement Crital Care® beschikbaar wat met water moet worden aangemaakt. Dit wordt gebruikt na ziekte in de herstelperiode maar mag ook worden gegeven zodra aan het jonge dier vast voedsel mag hebben.
Af en toe worden we geconfronteerd met vragen over de opfok van moederloze dieren: van egels tot eekhoorns, en van konijnen tot kittens.
De Fret Er zijn situaties waarbij je zelf de opfok van de jongen ter hand moet nemen. Dat kan zijn als de moeder ('moertje') geen melk geeft, als ze is gestorven of als ze een melkklierontsteking (mastitis) heeft. Een enkele keer kan het ook voorkomen dat het moertje haar jongen wil opeten (kannibalisme).
Globale leeftijdsbepaling Worpgrootte: 2-17 (gemiddeld 8) Geboortegewicht: 5-12 gram Jongen zijn bedekt met fijn wit haar en blind: pasgeboren haar begint te groeien: 3 dagen Wisselende melktanden: 2 weken Eerste vaste voedsel wordt geaccepteerd: 2 weken Jongen begeven zich buiten het nest: 2-3 weken Donkere aftekening bij wildkleur zichtbaar: 3-4 weken Openen van ogen en oren: 28 dagen Ogen volledig open: 35 dagen Doorbreken van de hoektanden: 47-52 dagen Speenleeftijd: 6-8 weken Uitvallen melkhoektanden: 50-70 dagen Speengewicht: 300-450 gram Volwassen gewicht: na 4-5 maanden
Twee baby-fretjes
Huisvesting Zet vóór de geboorte een drachtig moertje apart in een kooi met een vrij klein werphok. Als nestmateriaal gebruik je stro of houtschaafsel. Het werphok moet klein zijn om het moertje een beschermd gevoel te geven en om te voorkómen dat de jongen verspreid komen te liggen en zo eventueel onderkoeld raken. De omgevingstemperatuur mag niet beneden de 15 graden Celsius komen. In een te dikke laag strooisel kan een jong verloren gaan.
Voeding Je kunt daarvoor lactosevrije kunstmelk voor kittens gebruiken. Een alternatief is: 1 dl volle melk 1 ei (dooier + wit) 1 eetlepel Brinta. Alles goed mengen en verwarmen tot het ei gestold is. Daarna laten afkoelen tot 30-35 graden Celsius.
Na 2 weken kan je kattenvoer (blik) bijvoeren. Geleidelijk aan geef je meer blikvoer.
Verzorging Een jong moet je minstens 6-8 maal per dag voeren. De eerste dagen oppassen dat ze niet ondervoed raken. Steeds kleine beetjes voeren omdat ze zich kunnen verslikken en daarmee kans lopen op een longontsteking. Na het voeren met een vochtig watje of diekje de buik en anus wrijven om het poepen en plassen te stimuleren. Als de ontlasting dun wordt of gaat stinken, dan ander voer proberen.
De eerste dagen moet het gewicht telkens toenemen. Let daar dus op. Na het spenen groeien ze sneller. Zelfstandige jongen (meestal zijn ze dan al 300 gram) kun je voeren met een commercieel verkrijgbaar nertsenvoer.
Af en toe worden we geconfronteerd met vragen over de opfok van moederloze dieren: van egels tot eekhoorns, en van konijnen tot kittens.
De Egel
Inleiding Het verzorgen van jonge egels is lastig en tijdrovend. Als ze toevallig in een nest buiten op een geschikte plek toegedekt worden gevonden, laat ze daar dan liever en let op of de moeder terugkomt. De egel is in Nederland beschermd op grond van de Natuurbeschermingswet. Het is dus verboden de egel te verstoren tenzij men een vergunning heeft. In Nederland zijn ongeveer veertig adressen (vergunninghouders) waar egels worden opgevangen die ziek of gewond zijn. Jonge egels zijn nestblijvers: ze worden hulpeloos, blind en met korte zachte stekeltjes geboren. In geval van nood moeten ze door de mens worden verzorgd.
Een baby-egeltje in de hand
Globale leeftijdsbepaling Geboortegewicht: 12-20 gram Stekels wit en zacht: geboortestekels Stekels aan basis donker en lichte top: 3 dagen Gewicht tot 45 gram: 2 weken Melktanden breken door: 2 weken Gewicht 75-150 gram: 3-4 weken Gewicht 150-175 ram: ongeveer 5 weken Speenleeftijd: ongeveer 40 dagen (soms eerder) Volwassen stekels, beginnend aan achterhand: 6 weken en ouder Gewicht 300-375 gram: ongeveer 7 weken Een volwassen egel weegt zo'n 800-1200 gram en heeft zo'n 6000 stekels op zijn rug.
Huisvesting Jonge (baby)egels leg je op een rustige plaats in een nestje van warme zachte materialen, zoals handdoeken. Met een warmtekussen wordt het nest op ongeveer 30 graden Celsius gehouden. Niet met een warmtelamp ('biggelamp'), want dan liggen ze voortdurend in het licht! Wat grotere dieren (200-300 gram) houd je binnen in een ruime doos met daarin als slaapvertrek een kleinere doos die je op zijn kop zet met een ingang in de korte kant. In de doos leg je wat hooi en doeken als nestmateriaal. Egels zijn zindelijk in hun slaapvertrek: ze hebben een eigen toilet. Maak daarom de grote kooi dagelijks schoon en het slaapvertrek eenmaal per week.
Voeding Als melkvervanger kun je gebruiken een (lactose-vrije) kunstmelk voor jonge kittens. Ook heel goed is biest van koeien of geitenmelk. Als voedsel kun je zuigelingendieet van Nutricia geven en kattenvoer uit blik.
Verzorging Baby-egels moet je elke 3-4 uur voeren met melk. Je kunt dat druppelgewijs ingeven met bijvoorbeeld een pipetje of een spuitje. Je voert net zo lang tot de diertjes hun kopje afwenden of in slaap vallen. na het eten de buik masseren met een vochtig watje of kietelen met een penseel. Egeltjes van 50-70 gram kun je zuigelingendieet voeren. Controleer regelmatig het gewicht. Als ze niet of slecht groeien kun je eventueel rijstebloem toevoegen of teruggaan naar het lactosevrije melkpreparaat.
Op een leeftijd van zo'n 4 weken (80-100 gram) wordt vast voedsel (kattevoer uit blik) in lage bakjes voorgezet. Eventueel kun je nog fruit, bruin brood en rozijnen toevoegen aan het dieet. En ook nu kun je ze tevens lactosevrije melk voorzetten.
Egels van 250 gram of meer krijgen voeding voor volwassen egels: kattevoer (zowel nat voer als droge brokjes) en schoon en vers drinkwater. Heeft een gevonden egel diarree geef 'm dan maximaal 24 uur een elektrolieten-oplossing.
Als een egel tenminste 700 gram weegt en geen parasieten heeft (teken, vlooien en vliegenlarven) kun je 'm uitzetten: ver weg van de snelweg in een gebied met veel hopen takken en blad om een nest te kunnen maken. de eerste dagen kun je eventueel nog wat van het vertrouwde voedsel en water klaarzetten.
Weersveranderingen hebben op ons allemaal een effect, ook op onze honden waarvan sommigen een dikke wintervacht bezitten. Je zou al snel denken dat deze dikke vacht hen kan beschermen tegen alle effecten van de winter, maar niks is minder waar!
Continue atmosferische wijzigingen, stormen en natuurlijk ijs en sneeuw zijn dingen waar de hond meestal meer mee te maken heeft dan wij. Sommigen zijn immers vaker buiten dan hun baasjes.
Maar de winter is ook een periode van feesten en vakantie. Honden zijn slim en houden van het opruimen van restjes. De combinatie van de twee zijn een gevaarlijke combinatie in een periode waar er nogal wat eetfestijnen plaatsvinden. Heel wat van de gerechten en zoetigheden die we verorberen zijn niet al te best voor onze viervoeters( chocolade bvb) en maken van de kerstperiode een echte risicoperiode voor vergiftigingen en het verdikken van onze huisdieren. Dus hou ze weg van uw viervoeter als zijn leven u lief is!
We geven u graag in deze laatste nieuwsbrief van 2007 nog enkel nuttige tips om je hond gezond te houden in deze risicoperiode.
Meer beweging
Het is natuurlijk heel verleidelijk om in deze winterperiode in een bolletje te kruipen achter het warme haardvuur. Toch is het aangeraden om regelmatig eens de laarzen aan te trekken en een fikse wandeling te maken met de hond om hem actief te houden. Dus pomp uw activiteitsniveau een beetje op en u zal zien dat uw hond en uzelf er wel bij varen.
Geef hem een goed onderkomen
Dit is voornamelijk belangrijk voor alle honden die regelmatig buiten vertoeven. Een stevige schuilplaats die hem beschermt tegen regen en wind is essentieel. Er vriezen regelmatig honden dood ook al bij de Noorse rassen met hun dikke wintervacht. Een winteronderkomen voor een hond moet goed geïsoleerd zijn en groot genoeg zodat de hond erin kan rechtstaan, omdraaien en volledig neerliggen. Maar opgelet: een hondenhok dat te groot is zal de lichaamswarmte van de hond niet bewaren en dus niet warm genoeg blijven.
Vers Water
Sneeuw is geen vervangmiddel voor vers water. Het eten van sneeuw kan het dorstgevoel van je hond verhogen en zijn lichaamstemperatuur verlagen met risico op onderkoeling. Zorg er dus voor dat je hond steeds vers, onbevroren water ter beschikking heeft.
Sneeuw
Het eten van sneeuw vergt een enorme hoeveelheid energie en lichaamswarmte van uw hond om de sneeuw te doen smelten. Tevens is de hoeveelheid water een pak lager dan de hoeveelheid sneeuw die hij verorberde. Zo zal een volle emmer sneeuw maar een heel kleine hoeveelheid water opleveren.
Sneeuwvergiftiging
Is een recente term die men gebruik bij een hond die is omgekomen van de dorst terwijl hij eigenlijk omringd was door sneeuw. Het is dus uitermate belangrijk dat vers water beschikbaar is en in de handel zijn nu voor bepaalde regios zelfs verwarmde drinkbakken beschikbaar. Een hond heeft ook meer water nodig in de winter omdat zijn lichaam meer energie verspild om op temperatuur te blijven.
Hou antivries weg van de hond!
Verwijder direct alle lekken van je wagen als het om antivries gaat en hou de antivries weg van plaatsen die voor je hond bereikbaar zijn. Antivries is namelijk een zoet smakend en snelwerkend vergif dus wees er voorzichtig mee! In de handel zijn er trouwens ook niet- giftige antivriesmiddelen, indien u gaat voor zekerheid!
2008 het jaar van het Verantwoord Honden Bezitterschap ( VHB)
In tijden waar iedereen in België de mond vol heeft over BHV ( BrusselHalle-Vilvoorde) willen wij met iCare in 2008 aandacht besteden aan VHB: Verantwoord Honden Bezitterschap. Graag willen we nu reeds een introductie tot dit VHB geven als aanzet tot de verschillende acties die in 2008 zullen volgen.
Maar wat is Verantwoord Honden Bezitterschap?
VHB wil zeggen dat u een zo goed mogelijk eigenaar / verzorger dient te zijn voor uw hond. Het is dus veel meer dan enkel voeding, water en onderkomen verschaffen aan je hond. Verantwoord Honden Bezitterschap is de morele verplichting die hondeneigenaars hebben om al het nodige te doen om de hond in onze maatschappij te integreren en daarbij rekening te houden met de noden van medemensen .Het is voorzien in alle behoeften van onze geliefde viervoeters hoe gevarieerd deze ook kunnen zijn.
V erantwoord H onden B ezitterschap betekent:
Zich realiseren dat een huisdier voor het leven is en dat toewijding aan je huisdier een noodzaak is.
Zich realiseren dat het houden van een hond verantwoordelijkheden met zich meebrengt en dat zijn welzijn van het baasje afhankelijk is.
Alle nodige inspanningen leveren om je puppie de nodige verzorging te geven ( juiste dierenartskundige verzorging, vaccinaties, ontworming, goede voeding)
Alles aanleren over degelijke hondenvoeding en de gezonde keuzes maken voor je hond.
Investeren in de beste medische zorg voor je hond gedurende zijn ganse leven.
Mijn hond voorzien van alle benodigde identificatie zoals een halsband met hangertje ( bescherming tegen verlies) en identificatie via microchip/ tattoo ( bevestiging eigendomsrecht)
Uw hond op een positieve manier aanleren om een goede hondse burger te zijn en hem socialiseren door hem veelvuldig in contact te brengen met andere mensen, plaatsen en dieren.
Uw hond trainen om geen last te zijn voor anderen en hem te helpen dit doel te bereiken.
Uw kinderen leren om respect op te brengen voor dieren en ze niet te misbruiken tijdens hun spelletjes ( Verantwoord Ouderschap)
Gehoorzamen aan de wetten ter bescherming van uzelf en de bescherming van anderen ook al heeft uw hond niet echt een leiband nodig. Door de wetten niet na te leven brengt u schade toe aan anderen.
Niet fokken met uw hond omdat het zo leuk is een nestje te hebben
U ervan bewust zijn dat niet iedereen van honden houdt en uzelf afvragen wat u kan doen om uw hond voor hen ook zo aangenaam mogelijk te maken.
Uw bijdrage leveren om de overbevolking van honden in de hand te houden en ervoor zorgen dat uw ongerepte hond ook wegblijft van andere honden. Hem stereliseren om onnodige gezondheidsrisicos uit te schakelen.
Andere medemensen aanleren hoe ze moeten omgaan met honden.
Uw hond een familie bieden en niet zomaar voeding en onderdak. Honden zijn heel sociale dieren, en isolatie van hun familie zal resulteren in ongelukkige en daardoor ongezonde honden.
Uzelf verantwoordelijk gedragen voor alle schade die uw hond heeft aangebracht en al het nodige doen om deze schade te herstellen.
In een wereld waar honden in groeiende mate worden omschreven als vuil en gevaarlijk is het Verantwoord Honden Bezitterschap het enige wat de hond zal houden waar hij thuis hoort: aan de zijde van de mens.
Hondenweetjes
We geven nog enkele curiositeiten mee over onze geliefde viervoeter:
Wist u dat er twee honden de ramp met de Titanic hebben overleeft? Een Pekineesje dat eigenaar was van ene Henry Sleeper Harper en een Dwergkeesje dat toebehoorde aan Miss Margaret Hays?
Wist u dat een hond tien tot dertien keer ademt per minuut ?
Wist u dat er slechts twee zoogdieren zijn die een prostaat hebben? Honden en mensen
Wist u dat in tegenstelling wat men alom denkt honden helemaal niet kleurenblind zijn en dus kleuren kunnen zien. Het is wel zo dat hun kleurenpalet niet zo levendig is als dat van de mens en te vergelijken is met wat wij zien in schemer. Katten daarentegen zien een stuk beter dan honden en dat is het gevolg van een andere manier van kijken. Honden zien voorwerpen door beweging te registreren , daarna door de helderheid en pas daarna door hun vorm.
Weet u dat een hond zich bij het neerliggen in een bolletje krult om in koud weer zijn neus warm te houden?
bron : ICARE
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte*
Bij een zachte winter hoef je geen extra water te voorzien voor vogels. Ook sneeuw maakt drinkschalen overbodig, want de vogels eten dan sneeuw om voldoende vocht binnen te krijgen. Bij langere periodes van vorst hebben vogels wel drinkwater nodig. Normaal gezien drinken de beestjes uit plassen, vijvers, beekjes..., maar bij langdurig vriesweer zijn deze dicht gevroren.
Hoe zorg je ervoor dat de vogels in jouw tuin vers drinkwater vinden? Plaats een ondiepe schaal op een windvrije plek in je tuin waar je zuiver water in giet. Voeg er niets anders aan toe: sommige mensen gebruiken antivries, suiker of zout om het bevriezen van het drinkwater tegen te gaan, maar daar zijn vogels helemaal niet mee gediend. Wat je eventueel wel kan doen is een kaars of gloeilamp bij de schaal plaatsen. Gebruik geen ijzeren of metalen voerderbakjes, daar kunnen vogels aan vastvriezen.
Let erop dat vogels kunnen drinken van de schaal, maar er niet in kunnen baden. Bij vriestemperaturen is het daar veel te koud voor: natte veren kunnen bevriezen en beperken vogels in hun bewegingen, waardoor ze ten prooi kunnen vallen aan roofdieren. Daarom leg je best een rooster of gaas over de schaal. Ijsblokjes serveren die je eerst verbrijzelt met een hamer, zijn ook erg praktisch. Ververs het water verschillende keren per dag.
Tegenwoordig hebben heel wat mensen een vijver in de tuin. Die doet ook prima dienst als drinkplek voor vogels. Strenge vorst legt echter een laagje ijs op de vijver, zodat de vogels ook deze bevoorradingsplaats niet meer kunnen gebruiken. Wat kan je eraan doen? Smelt een gat in de ijslaag met heet water. Op die manier oefen je geen druk uit op het ijs, wat zich voortzet in trillingen onder water. Zo stoor je de vijverfauna niet in hun winterslaap.
De vliegende vissen (Exocoetidae) zijn een familie straalvinnige zeevissen bestaande uit ongeveer 70 soorten, gegroepeerd in 7 tot 9 geslachten. Vliegende vissen komen in alle belangrijke oceanen voor, hoofdzakelijk in warm tropisch en subtropisch water. Hun belangrijkste kenmerk zijn hun borstvinnen, die ongewoon groot zijn en de vissen in de gelegenheid stellen korte duikvluchten te maken om te ontsnappen aan roofdieren. Bij sommige soorten zijn de bekkenvinnen ook ongewoon groot, en lijkt het alsof de vis vier vleugels heeft.
Om zich voor een glijdende beweging klaar te maken, scheert de vis met grote snelheid vlak onder het wateroppervlak door, en houdt daarbij de vinnen dicht bij het lichaam. Als de vis het water verlaat, spreidt hij zijn vinnen uit. De staartvin is gewoonlijk diep gevorkt; het onderste gedeelte van de vin is langer dan het bovenste. De vis beweegt snel de onderste kwab om zich voort te bewegen als het overige deel van het lichaam het water reeds heeft verlaten. Uiteindelijk komt zelfs de staart boven het water uit. Vliegende vissen klapperen niet met hun "vleugels". Bij het glijden kan een vliegende vis zijn snelheid bijna verdubbelen, soms tot wel 60 km/u. Met de techniek overbrugt de vis gewoonlijk een afstand van 30-50 meter en bereikt een hoogte van maximaal 1,5 meter. De vliegende vis kan ook een serie glijdende bewegingen maken, waarbij deze elke keer de staart in het water dompelt en een voorwaartse stoot maakt om zich zo opnieuw af te zetten.De vliegende vis vliegt dus eigenlijk niet maar glijdt door de lucht doormiddel van luchtdruk (net zoals een vliegtuig).
De meeste soorten worden maximaal 30 cm lang, alhoewel enkele soorten lengtes tot 45 cm zouden kunnen bereiken. De ogen zijn platter dan bij normale vissen en zijn speciaal toegerust om boven het wateroppervlak te kunnen zien. De vliegende vis leeft dicht bij het wateroppervlak en voedt zich met plankton .
Geslachten
Met onderscheidt de volgende geslachten vliegende vissen:
Graag had ik jullie aandacht even voor iets wat niet meer mag gebeuren. Er is vrijdagavond (14/12) in een hondenschool - de naam zal ik nog niet noemen - in het ringwerk een hond door zijn baas zo geslagen en geschopt dat het diertje het niet overleefd heeft. Dat kan dus niet!
Daarmee heb ik een site opgericht om jullie mening daarover te geven want alleen kunnen we niks doen. Zo willen we de voorzitter van de club ook doen inzien dat het niet helpt om die persoon voor een maand of 2 niet meer te laten trainen met een hond. Die persoon zou nergens meer mogen zijn. Ik zend wel de naam van die persoon door naar de hondenscholen zodat ze wel weten over wie wij het hebben.
Zaterdag 15 december 2007 - NOORDWELLE - Laura Loeve uit Noordwelle heeft in haar hondenschool een eigen methode ontwikkeld om honden te leren gehoorzamen. "Ik zeg wel eens: ik geef mensen les en niet de honden.".
Ze heeft hierover een boek geschreven dat deze week is verschenen. De methode, de Bell-methode, gaat uit van lichaamstaal in plaats van gesproken woord. "Een hond communiceert vooral met lichaamstaal en gebruikt daarnaast af en toe geluid, zoals grommen of blaffen. Bij mensen is dat juist andersom. Wij praten en ondersteunen dat met gebaren." De hond leert met een gebaar wat hij of zij moet doen. Een op een bepaalde manier uitgestoken hand betekent bijvoorbeeld 'zitten'. "In de leerfase kan je best gebruik maken van een snoepje of wat eten, maar uiteindelijk moeten ze gehoorzamen op een gebaar."
De methode is ontstaan toen Loeve Iggy moest trainen. Deze pup was doof, dus gesproken commando's zoals 'zit' werkten niet. "Maar handgebaren werkten uitstekend."
In het boekje beschrijft Loeve niet alleen de verschillende gebaren en de manier waarop dit aan een hond te leren is. Ze gaat ook in op het gedrag van honden en de signalen die honden zelf afgeven. Is het beest ontspannen, is het hoofd laag (teken van onderdanigheid) of juist hoog en hoe wordt de staart gehouden. "Ik hoop dat mensen na het lezen van het boekje honden beter gaan begrijpen." Verder is het de bedoeling dat mensen beter weten wat het eigen gedrag voor een hond kan betekenen. Over een hond leunen bijvoorbeeld, is in hondentaal een dreiging. "Mensen nemen een hond op schoot omdat het zo gezellig is, maar die hond denkt niet zo." Volgens Loeve is het daarom belangrijk dat mensen goed nadenken over hoe ze op honden reageren. "Een hond die heel bang is bij de dierenarts en die wordt getroost, zal denken: zie je wel, het is terecht dat ik bang ben."
- Het boekje is verkrijgbaar via www.sierrade.nl.
bron PZC
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte*
Cubaanse hutia Groep : op het land levende zoogdieren
Er zijn tien soorten Cubaanse hutia's binnen het Capromys-, Mesocapromys- en Mysateles-geslacht. De tijd dringt voor deze tropische knaagdieren die een sociaal, koloniaal leven leiden. Hun aantallen in de bossen en moerassen van Cuba nemen nog steeds af. De meeste van de tien Cubaanse hutiasoorten zijn boombeklimmers die leven van vegetatie en hagedissen. Vanwege hun geheimzinnige gewoontes en onaantrekkelijke uiterlijk werden ze weinig bestudeerd, en sommige zijn al tientallen jaren niet meer gezien. De meeste soorten Cubaanse hutia's leven in de bomen, en de twee soorten grijpstaarthutia's zijn zeer goed klimmers. De grootste hutia is de zogenaamde hutiaconga, die grofweg de grootte heeft van een grote huiskat. Deze soort is overdag actief, hij is dan zonnebadend op takken te zien of etend tussen de bladeren. De kleinere hutia's, die ongeveer zo groot zijn als een rat, zijn meer nachtdieren. Sommige hutia's graven holen in de aarde, anderen, waaronder de Cabrera-hutia's rollen zich op in nesten van bladeren die ze bouwen in mangrovebomen. Net als de meeste knaagdieren zijn hutia's sociaal. Ze leven in kolonies en delen vaak nesten of holen. De hutia past zich moeilijk aan de klimaten van na de ijstijd aan en daardoor nam het aantal hutia's waarschijnlijk in eerste instantie al af, voordat de mens Cuba bereikte, ongeveer 4500 jaar geleden. Inheemse indianen gebruikten honden om op hen te jagen vanwege hun vlees, en Europese plantagehouders en slaveneigenaars legden vanaf 1500 plantages aan en verminderden zo hun leefgebied. Zeelieden introduceerden per ongeluk ratten, die concurreerden met de hutia's en ze opaten. In 1880 werd de kleine Inidase mangoest geïntroduceerd om het aantal ratten te beperken, maar hij viel ook hutia's aan. Pas in de twintigste eeuw werd de wanhopige toestand duidelijk, maar tegen die tijd waren verschillende soorten al uitgestorven. Toch gaat de ontbossing nog steeds door en wordt er nog steeds op hutia's gejaagd ! Dit knaagdier voedt zich voornamelijk met plantaardig materiaal, waaronder bladeren en bast van bomen. Hij ontschorst voedsel met zijn beitelvormige snijtanden en vermaalt ze met de grote kiezen tot pulp. De hutia eet zittend; hij houdt hapjes tussen zijn voorpoten. Ook grijpt hij kleine dieren, zoals hagedissen. Hij doodt ze met één snelle beet. De hutia heeft een maag met verschillende kamers, iets wat ongebruikelijk is bij knaagdieren. Hutia's kunnen het hele jaar door paren, en het mannetje probeert het vrouwtje voor zich te winnen met grommend geroep. De draagtijd is met bijna vijf maanden verrassend lang voor een knaagdier, en een nest heeft gewoonlijk één of twee jongen. Binnen een paar uur na de geboorte kunnen de jongen reeds goed lopen. Beide ouders zorgen voor hun jongen.
Wist u dat: strepen van een zebra voor verkoeling zorgen, leeuwen wel 30 a 40 keer per dag paren, de kleinste vis op de wereld maar 8mm groot is en zeepaardmannetjes zwanger kunnen zijn. Dit artikel bevat leuke 'Wistudatjes' over dieren.
Strepen van een zebra zorgen voor verkoeling
De zebra heeft opvallend wit en zwart gestreepte huid. De huid is ook wel het beschermingsmechanisme voor de zebra's wanneer een leeuw op jacht is. De leeuw kan de zebra's moeilijk onderscheiden van elkaar als een kudde gaat rennen. Dit omdat leeuwen alleen in zwart en wit zien. Naast de bescherming zorgen de zwart/wit strepen ook voor verkoeling. Doordat de witte strepen het licht weerkaatsen en de zwarte strepen het zonlicht absorberen kan er een een temperatuursverschil optreden van wel 10 graden tussen de diverse strepen. Doordat dit temperatuursverschil zo dicht bij elkaar zit ontstaat er een klein beetje wind wat de zebra afkoelt in de brandende zon.
Leeuwen paren wel 30 a 40 keer per dag in de paartijd
In de paartijd gedurende ongeveer 6 a 7 dagen paren de leeuwen iedere 20 minuten van de dag. Op de eerste dag van de paartijd paren leeuwen wel iedere 15 minuten, naarmate de dagen verstrijken worden de tussenposen verlengt steeds langer. Tijdens de paartijd jagen en eten leeuwen niet. U zult zich afvragen hoelang paren peer keer dan duurd, bij leeuwen is dit zeer kort, een paring duurd 4 tot 6 seconden per keer.
De kleinste vis op de wereld is maar 8mm groot
De kleinste vis op de wereld is de 'Paedocypris progenetica' en is op volwassen leeftijd maar 8mm groot. Buiten het feit dat dit de kleinste vis is ter wereld is het ook direct het kleinste gewervelde dier. De Paedocypris progenetica leeft in een moerassig overstroomd bosgebied en een bebaald type zuur water.
Zeepaardmannetjes dragen de zwangerschap
De voortplanting bij zeepaardjes is zeer opmerkelijk omdat het mannetje de eitjes in een soort buidel op de buik draagt. Het vrouwtje brengt tijdens de paring de eicellen in de buidel van het mannetje waarna het mannetje ze bevrucht met zijn zaad. Kort gezegt maakt het vrouwtje dus de man zwanger en beschermt hij de embryo's in de buik totdat ze zelfstandig kunnen leven. Een ander leuk feitje bij zeepaardjes is dat ze erg monogaam zijn, een koppeltje zal dus hun hele leven bij elkaar blijven.
Bent u soms ook op zoek naar een verklaring voor het gedrag van uw kat? Wilt u de betekenis van haar lichaamstaal beter begrijpen? Met een paar eenvoudige tips komt u al een heel eind!
Mensen beweren soms dat katten minder communiceren dan honden, maar niets is minder waar. U moet alleen oog hebben voor de juiste signalen.
Staart
Staart recht omhoog, met puntje lichtjes naar voren: de kat is blij u te zien
Heen en weer bewegende staart: je hindert, irriteert haar. Hoe meer de kat geïrriteerd raakt, hoe heviger de staart heen en weer zal bewegen.
Slaande beweging: als de staart een slaande beweging maakt, laat uw kat dan gerust of anders gebeuren er ongelukken.
Een ineengedoken kat, starend naar iets, met nerveus bewegende staart: de kat is nieuwsgiering of opgewonden.
Oren
Oren voorwaarts gericht en lichtjes achteruit gekanteld: uw kat voelt zich rustig, tevreden, vreedzaam
Oren voorwaarts gericht maar reagerend op geluid: uw kat is alert
Oren achterwaarts gericht en plat tegen het hoofd gedrukt: uw kat is angstig, neemt een onderdanige houding aan, of is in defensieve positie. Een teken om haar gerust te laten!
Ogen
Wijd open: de kat is nieuwsgierig en tevreden. Dit is een goed moment om samen te spelen.
Half-open: uw kat is rustig
Trage knippering: een teken van affectie
Verwijde pupillen: uw kat gaat aanvallen
Snorharen
Voorwaarts gericht: uw kat is geïnteresseerd en nieuwsgierig
Plat tegen zijn gezicht: uw kat is angstig of klaar om aan te vallen
Geluiden
Spinnen: je kat spint wanneer ze tevreden is, maar ook als ze bang is of gekwetst, als ze gaat bevallen, of zelfs als ze dood gaat. Als het lichaam van uw kat ontspannen is en ze heeft de ogen half gesloten, dan is ze tevreden. Als haar lichaam echter gespannen is, dan spint de kat om zichzelf te sussen.
Miauwen: katten onderling miauwen zelden tegen elkaar, behalve dan als het gaat om een moederkat tegen haar kittens. Miauwen komt meestal voor als de kat bij mensen is.
Stille miauw: een beleefd verzoek, bijvoorbeeld om een snoepje
Sissen, blazen,grommelen: "ga weg"
Gejank: uw kat is opgewonden of gaat vechten voor een vriendinnetje
Tsjirpgeluid: komt meestal voor wanneer uw kat op een prooi jaagt. Soms hoor je ze dan ook hun tanden tegen elkaar klikken.
Ander gedrag
"Halloween" katgedrag: de kat zet zijn poten dicht tegen elkaar en zijn rug omhoog. Tegelijkertijd maakt het zijn staart dik. Op die manier ziet ze er groter en angstaanjagender uit, maar eigenlijk is ze bang. In deze positie zal ze zijwaartse bewegingen maken om toch te vluchten, terwijl ze er schrikwekkend uit blijft zien. Laat uw kat gerust op dergelijk moment zodat ze kan afkoelen.
Krabben aan zetels of bomen: uw kat laat op die manier zijn geur achter, maar tegelijkertijd scherpt ze haar klauwen en doet ze aan lichaamsbeweging
Tegen je benen aan schuren: je kat markeert je met haar geur en toont aan de rest van de wereld dat je bij haar hoort.
Kopjes geven: teken van affectie
Urine of uitwerpselen achterlaten: dit is een meer dominante vorm van terrein afbakenen
Derde ooglid is zichtbaar: uw kat is ziek. Ook wanneer ze niet meer eet,glazige ogen krijgt, zich niet meer wast,.. voelt ze zich waarschijnlijk niet goed. Katten verstoppen meestal hun ziektesymptomen totdat ze zich echt ziek voelen, dus als het zover is, ga dan zeker naar de dierenarts. (dier-en-natuur.infonu.nl)
Falabella's De kleinste paarden ter wereld! (Martina1)
Falabella's De kleinste paarden ter wereld!
De Falabella, het kleinste paardenras ter wereld! De Falaballa krijgt door de meeste mensen de stempel "pony" opgedrukt. Echter is dit een zeer foute benaming voor de Falabella paarden. De Falabella is namelijk een "gewoon" paard, maar dan in een hele kleine maat.De lengte van de romp is namelijk gelijk of korter dan de schofthoogte, net als bij paarden. Verder heeft het de bekende verhoudingen als een "normaal" paard.
Geschiedenis van de Falabella.
De Falabella heeft zijn naam te danken aan de Argentijnse familie Falabella. De familie Falabella heeft zich sinds medio 19e eeuw bezig gehouden met dit indrukwekkend kleine raspaard. De oorsprong van de Falabella ligt hoogtswaarschijnlijk in de periode dat de Spanjaarden hun Andalusische paarden hadden meegebracht met hun veroveringen van Latijn Amerika. Veel paarden werden achtergelaten toen de Spanjaarden de gebieden weer verlieten, waardoor de paarden zich moesten zien te redden in de extreem barre omgeving, waar ze verbleven.
De moeilijke omstandigheden waarin de dieren geleefd moeten hebben, hebben waarschijnlijk enkele genetische veranderingen teweeg gebracht. Uiteindelijk heeft dit geleid tot een kleiner type paard.
Dhr Netwall (Ierland) ontdekte in 1845 een aantal van deze kleinere paardjes. Deze paardjes werden door de Indianen gehouden in een (kleine) kudde. Netwall wist het voor elkaar te krijgen - na meerdere dagen onderhandelen - om meerdere exemplaren te kopen van de Indianen. Met deze paardjes begon Netwall te fokken.
Dhr Falabella (de oudste schoonzoon van de heer Netwall) was degene die het ras verder verbeterde en (nog meer) verkleinde. Dhr Falabella gebruikte hiertoe een aantal kleine Europese rassen en kleine volbloeden.
Aan het begin van de twintigste eeuw kreeg de Falabella, welke toen al zijn rasnaam droeg, zijn huidige vormen. Rond de jaren 30 van de vorige eeuw begon dhr Falabella met de registratie en het verder systematiseren van het fokproces van de Falabella paarden. Ook kreeg dhr. in deze periode de leiding van de Establecimientos Falabella, te Argentinië. Dit was de ranch waar de Falabellas werden gefokt. Deze ranch bestaat overigens nog steeds.
Het Falabella Stamboek.
De Falabella is het enige raszuivere miniatuur paardenras ter wereld. De Falabella mag, zoals al eerder gezegd, geen pony genoemd worden, maar is een echt paardenras. Helaas is de Falabella een (zeer) zeldzaam paardenras te noemen. In heel Europa zijn slechts 170 raszuivere Falabella's te vinden, welke in het Falabella Stamboek staan ingeschreven. Over de gehele wereld staan naar schatting 3500 raszuivere Falabella's ingeschreven in het stamboek van de Falabella. Ongeveer 500 Falabella paarden staan op de ranch Establecimientos Falabella (Argentinië). Deze ranch is de grootste Falabella fokkerij ter wereld en zal naar alle waarschijnlijkheid ook de allergrootste ter wereld blijven.
Het Falabella Stamboek registreert enkel de Falabella's die raszuiver gefokt zijn in Europa en in de rest van de wereld. Onder het motto "de Falabella is een uniek miniatuurpaard, maar niet elk miniatuurpaard is een Falabella" hecht het Falabella Stamboek erg veel waarde aan de zuiverheid van het ras. Een aantal jaren geleden heeft wetenschappelijk onderzoek aangetoont dat er wel degelijk enkele genetische verschillen bestaan tussen de Falabella, een miniatuurpaard en een (mini-)shetlander. Met behulp van dit unieke Falabella DNA-profiel kan er dus aangetoond worden of het gaat om een 100% raszuivere Falabella of niet. Dit kan onderzocht worden, omdat het DNA profiel van de Falabella enkele "merkers" bevat, welke niet in het DNA profiel van de (mini-)shetlander en het miniatuurpaard voorkomen. Deze ontdekking van het unieke DNA profiel staat op naam van Wim van Haeringen.
Om in het Stamboek een Falabella te laten registreren, moeten beide ouders voor 100% raszuivere Falabella's zijn. Om dit te kunnen aantonen, wordt het desbetreffende Falabella paard aan een DNA onderzoek onderworpen.
Daarnaast heeft het Stamboek ook als doel om de fok van de Falabella's te bevorderen.
De Fok.
De fok van de Falabella is vele malen moeilijker dan de fok van de andere paarden- en ponyrassen die op deze wereld voorkomen. Dit komt vooral omdat de KI (kunstmatige inseminatie) niet is toegestaan bij het Falabella paard, in tegenstelling tot bij andere pony- en paardenrassen. Een andere reden is dat de vruchtbare merrie en hengst een duidelijke voorkeur hebben voor partners, waarmee de fok niet altijd wilt lukken.
De Rasbeschrijving.
De herkomst van de Falabella is Argentinië.
De Falabella bezit alle kenmerken van zijn grotere familieleden; de paarden. De Falabella heeft een duidelijk paardachtige uitstraling, dus edel en harmonieus. Dit in tegenstelling tot de pony, welke over het algemeen grover gebouwd is en over kleinere benen beschikt dan de paarden. De Falabella is qua uiterlijk het beste te vergelijken met de Arabische Volbloed (Arabier).
Schofthoogte: Tussen de 74 en 83 centimeter. Ook komen er grotere en kleinere dieren voor, maar er ijn nooit extreme verschillen.
Kleur: Alle kleuren zijn toegestaan. Zwart en bruin komen echter het meeste voor. De "Appaloosa" kleur komt ook voor bij de Falabella, alleen slechts zelden. De kleur Appaloosa wordt liever niet gebruikt voor Falabella's, dit omdat de Appaloosa een op zich zelf staand ras is. In dit geval spreekt men dus liever van zwart gestipt of rood gestipt.
Hoofd: Het hoofd van de Falabella is edel en mooi gevormd.
Lichaam: De Falabella beschikt over een lange en slanke hals, en tevens over een slank lichaam.
Benen: De benen zijn lang en slank, waardoor de Falabella groter lijkt dan hij (of zij) daadwerkelijk is.
Karakter: De Falabella heeft een zeer goed temperament, is intelligent en uitermate vriendelijk. De Falabella is erg makkelijk in de omgang met mensen en andere dieren.
Skelet: Het bijzondere aan dit paardje is het feit dat het skelet afwijkt van het skelet van de pony. De Falabella heeft namelijk 2 ribben en 2 wervels minder dan de pony.
Gebruiksmogelijkheden.
Zoals U misschien al begrepen had uit dit artikel, is de Falabella - dankzij zijn bouw en afmetingen - niet geschikt om bereden te worden. De Falabella is uiteraard wel geschikt om in een tweespan of meerspan te rijden, indien de desbetreffende Falabella niet te klein is.
Daarnaast wordt de Falabella ook wel gezien op shows bij o.a. de volgende onderdelen:
Vrij springen
Circus uitvoeringen
Spelletjes
Mooiste kind-paard combinatie.
Door hun karakter en afmetingen is de Falabella ook een perfecte speelkameraad voor Uw kind(eren).
De aanschaf van een Falabella.
Wanneer U besloten heeft om een Falabella aan te schaffen, realiseer U dan goed dat de Falabella NIET bereden kan worden!
De Falabella heft minder ruimte nodig, ongeveer 1/10 van de ruimte die een "groot" paard nodig heeft. Een (kleine) stal met uitloop op zand is zeer geschikt voor Uw (toekomstige?) Falabella. Hierdoor krijgt de Falabella voldoende bewegingsruimte en kan het paard niet continu gras eten. De Falabella eet namelijk eerder teveel dan te weinig.
Het voedsel van een Falabella is hetzelfde als het voedsel van zijn grotere familieleden, alleen in kleinere porties. De Falabella eet ongeveer 1/8 van de dagelijkse hoeveelheid van de grote paarden.
De Falabella vraagt geen bijzondere behandeling, het vraagt dezelfde verzorging als elk ander (groter) paard.
Wanneer u de Falabella aanschaft als gezelschapsdier, kunt u het beste een hengst aan gaan schaffen. Het karakter van een Falabella hengst dient U NOOIT te vergelijken met het karakter van een Shetlander hengst, die niet voor niets "bijtertjes" genoemd worden.