Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
11-03-2009
Aziatische eekhoorns
Prasat Pueai Noi is de grootste Khmer heiligdom in noord-oost Thailand. De tempel bestaat uit 3 bakstenen gebouwen gebouwd op dezelfde laterale basis, en zijn allen gericht naar het oosten.
Vanwege de serene en rustige ligging, kan je hier met wat geluk en een scherp oog één van de 26 bekende soorten eekhoorns in Thailand tegenkomen.
Uit deze 26 soorten, vermoed ik dat deze de Callosciurus finlaysoni is
Je kan er niet naast kijken, in onze streek zie je in elk dorp wel ergens een afbeelding van een dinosaurus. Reden om eens op onderzoek te gaan op het internet om verklaring te vinden.
De Isaanstreek is zéér bekend om zijn opgravingen. Als gevolg van "recentelijke" botsingen tussen de Eurasian continentale plaat en de Indo-Australian plaat (50 miljoen jaar geleden) is het Khorat plateau ontstaan. Door deze botsingen zijn de heuvels in het Isaan gebied onstaan waarbij beenderen uit het Jurassic tijdperk naar boven kwamen. Grootse beelden van diverse dinausaurussen zijn dan ook alom aanwezig in deze streek, waarbij de "Isanosaurus attavipachi" genoemd naar de streek zelf het meeste voorkomt. In 1976 is door de heer Sutham Yaemniyom, tijdens bodemonderzoek naar Uranium, Thailand's eerste dinosaurus fossiel gevonden in de heuvels van Phu Wiang tussen Khon Kaen en Chum Phae.
Voor wie eens het verleden wil induiken, kan je een bezoek brengen aan dit wel overzichtelijke museum gelegen in Phuwiang national park. (Vanuit Khon Kaen richtig Chum Phae, halverwege rechts af slaan.) Thaise benaming " พิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ภูเวียง " of " pí-pít-pan dai-noh-săo poo wiang "
Het museum werd opgericht in 1976 nadat een geoloog Mr. Sudham Yamniyom beenderen vond op op wat nu "site 3" geworden is.
Een paar kilometer verder kan je de vindplaatsen zelf bezoeken. Een uitgestippelde wandeling van enkele kilometers brengt je naar de verscheidene "site's" waar de fossielen gevonden zijn. Nu, wil ik wel even waarschuwen voor diegene die geen stevige "bergwandelbenen" hebben..... stevig wandelschoeisel is echt wel aan te bevelen.... de eerste kilometers gaan stevig bergop.... de terugtocht gaat langs een vervaarlijk kronkelend dalend weggetje (klauteren over rotsblokken).... niet echt aan te bevelen tijdens regenweer of de "ouderen" onder ons, of wie slecht te been is.
Greets from Thailand
Farang Geplaatst met toestemming van de webmaster.
Wandelende taken en bladeren (ook wel phasmiden genoemd) zijn insecten die doorgaans een sterke gelijkenis hebben met twijgen en bladeren. Wandelende takken en bladeren (Phasmida) zijn ingedeeld in orde der Orthoptera waar toe ook de sprinkhanen, krekels, oorwormen en bidsprinkhanen behoren. In tegenstelling tot deze laatste groepen zijn phasmiden obligate herbivoren die niet kunnen springen zoals de meeste sprinkhanen en krekels, terwijl zij ook de haken aan het achterlijf, die zo typisch zijn voor oorwormen, missen.
Wandelende takken vinden hun verspreiding voornamelijk in de tropen en de subtropen, hoewel ook enkele soorten in het zuiden van Europa voorkomen.
Heden ten dagen zijn er ongeveer 2900 soorten wandelende takken en bladeren bekend. Onderling vertonen phasmiden een grote variëteit aan vormen en kleuren. Zo bevindt zich in deze groep dieren het grootste insect Phobaeticus serratipes die inclusief poten 55 cm meet, maar ook het tweede zwaarste insect Heteropteryx dilatata die wel 65 g kan wegen. De meeste soorten zijn onopvallend en vaak uitgerust met fraaie versierselen op hun lichaam en poten die doen denken aan weelderige schors of doorntakjes, terwijl andere gevleugelde soorten juist heel opvallend gekleurd zijn.
De meest bekende wandelende tak is ongetwijfeld de Indische of laboratorium wandelende tak (Carausius morosus Sinéty) die aan het eind van de vorige eeuw door Franse missionarissen naar Europa is gebracht. Sindsdien wordt deze eenvoudig te houden soort door velen succesvol gekweekt. Met de Indische wandelende tak als voorbeeld zal hieronder de kweek van wandelende takken uitgelegd worden.
Behuizing
De Indische wandelende tak is niet veeleisend en is gemakkelijk te houden en te kweken in een goed doorlucht terrarium of een kooi van horregaas. Een geschikt onderkomen is minimaal 20 cm breed, 20 cm diep en 30 cm hoog om de dieren voldoende levensruimte te geven. De bodem kan men bedekken met een stuk papier of tissue zodat excreta en eieren gemakkelijk verwijderd kunnen worden. De Indische wandelende tak verdraagt geen temperaturen beneden 10oC maar gedijd goed bij normale kamertemperatuur (18-22oC) zodat de kooi dus binnenshuis geplaatst kan worden. Om een goede luchtvochtigheid te waarborgen kan men eens in de een of twee dagen met een bloemenspuit de behuizing licht bespuiten.
Voedsel
Zoals alle wandelende takken is de Indische wandelende tak een planteneter die gevoederd kan worden met bladeren van enkele lokaal voorkomende heesters, struiken en bomen. Geschikte voedselplanten zijn braam, roos, klimop, liguster, framboos, meidoorn en vuurdoorn. Kleine takken met verse bladeren van deze planten kan men samen bundelen en plaatsen in de kooi in een pot gevuld met water. Omdat de Indische wandelende tak een insect is moeten deze voedsel planten vanzelfsprekend wel vrij zijn van insecticiden en andere chemicaliën.
De phasmiden zijn over het algemeen 's nachts actief en hangen overdag bewegingsloos en goed gecamoufleerd tussen het gebladerte. Onder normale omstandigheden zullen de wandelende takken tijdens het schemeren gaan foerageren en beginnen te knabbelen aan de randen van de bladeren. Het meeste vocht nemen de wandelende takken op via het voer, doch soms hebben zij ook behoefte aan water. Dit water kan men het best aanbieden in de vorm van kleine waterdruppeltjes die men met een bloemenspuit op de voedselplanten kan spuiten. Let wel, wandelende takken houden er niet van om nat gespoten te worden dus spuit het water alleen op de planten.
De levenscyclus
Wandelende takken hebben een uitwendig skelet dat regelmatig vervangen moet worden door een grotere versie omdat het insect anders niet kan groeien. Voordat de Indische wandelende tak volwassen is moet deze eerst zes maal vervellen, dit proces gebeurt ongeveer om de 20 dagen. Een tot drie dagen voordat een wandelende tak gaat vervellen stopt deze met eten, en kort voor de eigenlijke vervelling gaat het insect onderste boven hangen. Vervolgens wordt de kop sterk naar voren gebogen waardoor het uitwendig skelet scheurt en de wandelende tak zich uit zijn vel kan worstelen. Voordat het nieuwe vel uitgehard is heeft het insect de gelegenheid om te groeien door zich vol te pompen met lucht. De vervellingen vormen de meest kwetsbare momenten in het leven van een wandelende tak en men moet er zorg voor dragen dat de insecten in geen geval tijdens dit proces gestoord worden.
Voortplanting
Ongeveer 14 dagen na de laatste vervelling begint de Indische wande
Oude Chinese bronnen vermelden, dat de eerste goudvis, Carassius auratus rond 300 na Chr. werd ontdekt. Het is een kweekproduct van een karperachtige die nauw verwant is aan de ook in Nederland voorkomende kroeskarper. Na de kweek ontstonden er al snel verschillende kleuren en patronen en later, door zorgvuldig kruisen en kweken, weer nieuwe varianten. Deze varianten worden doorgaans 14 jaar oud, dit in tegenstelling tot de goudvissen, die ongeveer 35 jaar oud kunnen worden, mits ze in gunstige omstandigheden kunnen leven.
Het gebeurt nog te vaak, dat men zich te laat realiseert, welke consequenties het houden en verzorgen van dieren in het algemeen, en in dit geval de goudvissen, met zich meebrengt.
Natuurlijk kunt u voor advies en informatie bij de dierenspeciaalzaak terecht! Waarbij dan direct gezegd moet worden dat het houden van goudvissen in een kom, niet de juiste manier is om deze dieren te huisvesten. Vanwege de te nauwe hals van de bolronde kommen is de zuurstofuitwisseling namelijk zeer gering, waardoor dieren vaak langzaam stikken, en zijn dus zeer dieronvriendelijk.
Aanschaf
Als u een goudvis wilt kopen, bedenk dan van tevoren dat deze vissen wel 15 jaar oud kunnen worden. Helaas bereiken veel goudvissen een leeftijd van niet meer dan een paar weken of maanden door slechte verzorging. Hoewel de goudvis één van de gemakkelijkste vissen is ¨in het onderhoud¨, is er toch een basiskennis nodig om het dier goed te kunnen verzorgen. Zolang het vis in uw bezit is zult u er dus dagelijks de nodige aandacht en zorg aan moeten besteden.
Overweeg of u dagelijks de tijd heeft en wilt nemen om de vis(sen) te verzorgen. Daarnaast kost het schoonmaken van het aquarium of de vijver wekelijks zo'n 2 tot 3 uur. Houd er rekening mee dat u voor vervanging zorgt, als u zelf een paar dagen weg gaat of op vakantie bent.
Huisvesting
Wie goudvis zegt, denkt waarschijnlijk aan een viskom. Kommen zijn niet geschikt voor goudvissen. Ten eerste is de zuurstofuitwisseling door de nauwe hals van de bolronde kommen zeer gering. De vissen kunnen hierdoor ernstig zuurstofgebrek hebben en een langzame verstikkingsdood sterven. Ten tweede is een kom vaak te klein voor de vis(sen). Tenslotte verontreinigen ze veel sneller dan een aquarium.
Schepnet Gebruik een schepnet om de vis uit het water te halen. Deze zijn er in alle soorten en maten. Hoe groter het net is, hoe gemakkelijker de vis te vangen is. Zorg ervoor dat de goudvis aan het net gewend raakt. Leg er bijvoorbeeld wat voer in en volg de vis vanaf de zijkant van het aquarium en niet van bovenaf.
Aquarium Goudvissen zijn bewegelijke vissen die veel ruimte nodig hebben. Een technisch ingewikkeld aquarium is overbodig, maar een goudvis in een kom leidt een slecht leven. Er is een regel die zegt dat een vis per centimeter lichaamslengte 1.8 liter water nodig heeft. Een goudvis met een lengte (van neus tot staartwortel gemeten) van 8 centimeter heeft dus minstens 14,4 liter water nodig. Heeft u meerdere vissen, dan neemt het benodigde watervolume dus toe met het aantal centimeters 'vis'. Een andere bron vermeldt dat goudvissen met een totale lengte van 15-20 centimeter minstens een aquarium van 200 liter nodig hebben (100x40x50 cm). Zolang ze nog jong zijn is een bak van 80 liter voldoende (80x35x40 cm). Zeer belangrijk is in ieder geval een groot wateroppervlak, zodat er voldoende zuurstof beschikbaar is.
Voor een bak met een lengte tot 80 cm. is een binnenfilter met een membraanpomp geschikt. Grotere bakken hebben een waterpompfilter nodig. Het is de bedoeling dat hierbij de inhoud van het aquarium één keer per uur de filter passeert.
Daglicht of verlichting Plaats het aquarium op een koele plaats en niet bij een venster op het oosten, zuiden of westen in verband met fel zonlicht. Als het aquarium niet bij een raam staat is kunstmatige verlichting nodig. Diverse lampen zijn geschikt. Halogeenlampen hangt u vrij boven de bak. Tl-buizen met de lichtkleuren nr. 21, 22, 31 en 37, plaatst u in een houder boven op het aquarium. Per liter water is 0.5 tot 1 watt nodig, anders komen de waterplanten om. Zorg dat de lampen een veiligheidskeurmerk dragen.
Let op dat het water niet door invloeden van buitenaf extra kan opwarmen. De beste temperatuur ligt tussen de 10 en 22 graden Celsius. Goudvissen zijn koudwatervissen en hebben dus geen water met tropische temperaturen nodig. Ook hebben ze geen speciaal zeewater nodig. Vissen zijn koudbloedig. Ze kunnen hun eigen temperatuur niet regelen en nemen de temperatuur aan van het water waarin ze leven. Een plotselinge temperatuursverandering van het water maakt dat hun eigen temperatuur ook snel toe- of afneemt.
Varianten op de gewone goudvis zijn vaak moeilijker te verzorgen. De sluierstaart heeft zo bij voorkeur een watertemperatuur van 22-24 graden Celsius nodig. Bij deze temperatuur is het dier actiever. Hiervoor is elektrische staafverwarming of een verwarmingskabel met een laag voltage nodig. Vraag hiervoor altijd om advies bij de speciaalzaak. Leg een drijvende thermometer in het water om de temperatuur te controleren. Zorg ervoor dat de stekker uit het stopcontact is alvorens het water aan te raken.
Dek het aquarium af met een kap, zodat niet te veel water verdampt en geen stof of dampen in het water terechtkomen. Bedek de bodem met fijne kiezelsteentjes of grind (1-3 mm). Strooi vervolgens een laagje grovere kiezels (5-8 mm). De kiezels moeten rond zijn, zodat de goudvis zijn mond niet beschadigt. Zorg ervoor dat ze schoon zijn, door ze eerst in een emmer grondig te spoelen.
Een aantal decoraties in het aquarium is leuk, maar laat ook ruimte voor de vis over. Zorg ervoor dat deze accessoires niet scherpe randen hebben. Plaats ook een aantal waterplanten (zie plantaardig voedsel). Vul de bak als laatste met water (de vis volgt als allerlaatste!). Gebruik hiervoor gewoon leidingwater. Het mag echter niet direct uit de kraan komen en moet eerst een dag staan. Gebruik geen gechloreerd water.
Vijver De aanleg van een vijver kost aanmerkelijk meer voorbereiding dan de aanschaf van een aquarium. Houd echter rekening met het volgende. Een vijver heeft per dag 4 tot 6 uur zonlicht nodig en mag niet in de buurt van vallende bladeren liggen. Als u wilt dat de goudvissen ook in de winter in de vijver overleven dan heeft u een diepwatergedeelte nodig van 1 vierkante meter met een diepte van 80 cm. Voor meer informatie over vijvers verwijs ik onder andere naar de genoemde literatuur in de bronvermelding.
Van belang is verder het reiger-bestand bij u in de buurt. In veel gevallen zal u vijver worden gecontroleerd op door overvliegende en neerstrijkende reigers, en uw felgekleurde vissen zijn snel aan de beurt. Een net over de vijver of draden langs de kant en/of over het water wil vaak helpen.
Verzorging
Pas gekochte goudvissen zijn erg teer. Ze hebben een lange en zware reis achter de rug. Kweker, exporteur, vliegtuig, importeur, groothandel, winkelier en tenslotte uw viskom, aquarium of vijver. Steeds is de vis overgezet in water van een andere temperatuur en/of een andere samenstelling, bv hardheid, zuurgraad en zuurstofgehalte. Tijdens de reis worden ze minimaal gevoed om waterbederf te voorkomen. Ook is hun dag- en nacht ritme verstoord. De slijmhuid die de vis beschermt tegen parasieten, bacteriën en andere ziekteverwekkers is door het vele overscheppen beschadigd. Zorg dat het water van de nieuwe behuizing dezelfde temperatuur heeft als bet water in de zak waarin u de vis mee naar huis krijgt. Dit kunt u met een aquariumthermometer goed controleren. Geef uw vis zoveel mogelijk ruimte. Niet meer dan twee stuks van ongeveer 5 cm in een kom van 7 liter. De beste behuizing is een aquarium of vijver. Kiest u voor een viskom, neem dan liever een lage en brede kom dan een hoge en smalle. In de eerste kan door het grotere raakoppervlakte van water en lucht meer zuurstof in het water worden opgenomen en koolzuurgas uitgedreven worden. Vul een viskom daarom tot maximaal 3/4 deel. Zorg voor een lichte standplaats, maar geen direct zonlicht vanwege de hitte.
Wanneer de planten goed groeien geven ze zuurstof af en nemen ze koolzuurgas en andere afvalprodukten van de vis uit het water op. Waterpest, cabomba en penningkruid zijn hiervoor zeer geschikt. Staat de bak te donker dan gaan de planten dood en verbruiken ze juist zuurstof door het rottingsproces. Bruine alg op het glas geeft dit aan. Groeit er binnen korte tijd groene alg op het glas dan is de standplaats te licht. Groeien de planten goed en het glas blijft lang helder dan staat hij op de juiste plaats.
Een goudvis kan zeker 15 jaar oud worden. Schoonmaken van de viskom doet u als volgt: Als het glas en het water niet vuil zijn kunt u volstaan met wekelijks 1/5 deel van het water te vervangen door kraanwater van dezelfde temperatuur. Kook nooit het water, dit zal niet alleen het chloor, maar ook de zuurstof uit het water drijven. Zit er allen wat algaanslag op het glas, doe dan 4/5 deel van het water, de vis en de planten voorzichtig in bv een schone pan of emmer zonder zeep resten ed. Maak met het bekende kunststof huishoudschuursponsje het glas schoon en spoel de steentjes tot alle vuil eruit is. Vul de kom weer met het achtergehouden water en voeg weer 1/5 deel vers water toe. Als het water troebel is kunt u het beste enkele dagen niet voeren en dagelijks 1/3 deel water vervangen tot het weerhelder is.
Een vuistregel voor het berekenen van het aantal te houden vissen in een aquarium gaat als volgt. U rekent voor een vis van 2,5 cm. (Gemeten van neus tot staartwortel) 4,5 liter water. Waarbij u zich natuurlijk moet realiseren dat vissen groeien. Maar denk er bij de aanschaf van een aquarium aan er één te nemen met een zo groot mogelijk wateroppervlak, dit om de zuurstofuitwisseling ten volle te kunnen benutten.
Al zijn goudvissen koudwatervissen die in een onverwarmd aquarium gehouden kunnen worden, zijn ze wel erg gevoelig voor snel wisselende temperaturen. De beste temperatuur ligt tussen de 10°C en 21°C. Goudvissen zullen er geen last van ondervinden als de temperatuur eens hoger of lager ligt, als het maar geleidelijk gaat en niet met plotselinge temperatuurschokken.
Bij water verversen moet altijd eerst de watertemperatuur in het aquarium met een thermometer opgenomen worden en daarna het verse water d.m.v. mengen dezelfde temperatuur gemaakt worden. Dus de goudvissen nooit in koud water zetten.
Wanneer nieuwe vissen aangekocht zijn, moet u ze altijd minimaal een uur in de geopende plasticzak in het aquarium laten drijven om aan de temperatuur te laten wennen om zo een temperatuurschok te voorkomen!
Het gebruik van een filter in een aquarium met grotere vissen, zoals goudvissen, is gewenst. De reinigende biologische werking van het filter voorkomt het onnodig oplopen van concentraties van giftige stoffen en zorgt tevens voor een betere zuurstofverdeling.
De behoefte aan zuurstof van goudvissen en sluierstaarten is relatief groot. Voldoende echte waterplanten (bijvoorbeeld waterpest en cabomba) in combinatie met voldoende belichting kunnen ervoor zorgen dat deze zuurstofbehoefte volledig wordt gedekt. Het zuurstofgehalte van het water daalt echter indien temperaturen te hoog oplopen. Vissen komen dan naar de oppervlakte om "lucht te happen´. Ditzelfde verschijnsel doet zich voor als een aquarium overbevolkt is en teveel vissen zuurstof voor hun ademhaling gebruiken.
Om beschadiging aan uw vissen te voorkomen gebruikt u bij voorkeur stenen zonder scherpe randen. Zuurstofplanten zet u in bosjes van 3 of 4 planten bij elkaar in de bodem.
Voeding
Voer uw vissen niet te veel, maar ook niet te weinig. Ze mogen er niet mager uitzien, maar moeten een volle buikpartij tonen. Een maaltijd per dag is meestal voldoende. Al het voer moet binnen 5 minuten opgegeten worden. Overgebleven voedsel resten maken het water troebel en bederft het. Geef ze ook eens levend voer, bv rode muggelarven, een ware delicatesse voor uw goudvissen. Hebt u geen levend voer in huis dan is dit ook in diepvriesvorm verkrijgbaar. (wel tevoren even ontdooien. red.) Als uw jonge kind de goudvis voert laat het dan korrels geven in plaats van vlokken. U kunt dan het aantal korrels klaarleggen, zodat er niet teveel wordt gevoerd. Meestal zijn 1 of 2 korrels per dag voldoende. De vis eet ook waterpest. Zorg dat dit dus altijd ruim aanwezig is.
Voorkom watervervuiling en voer niet meer dan de vissen in korte tijd op kunnen eten. Maximaal drie deeltjes die niet naar de bodem zakken. Geef de sluierstaartgoudvis korrels als voedsel dat naar de bodem zakt. Anders hapt de vis naar lucht en gaat het op de rug zwemmen waardoor hij dood gaat. Voer vissen regelmatig, daar wennen ze aan.
Voortplanting:
In de voortplantingstijd is het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes beter te zien dan anders, de vrouwtjes worden aanzienlijk zwaarder door kuitaanzetting en het mannetje ontwikkelt kleine "wratjes" ook bekend onder de naam " voortplantingspareltjes " langs borstvinnen en kop, reikend vanaf de zijkant van de neus en lippen tot aan de ogen. Het mannetje volgt het vrouwtje steeds, stoot haar in de buikstreek totdat ze bereid is de 500 a 1000 eieren af te zetten. Hierbij komen ook zijn geslachtsproducten vrij en dan worden de eieren bevrucht. De eieren blijven tussen de waterplanten kleven en hangen daar totdat ze uitkomen, zo'n zeven dagen later. De larven hangen dan nog ongeveer 2 dagen tussen de planten totdat hun vinnen zodanig zijn ontwikkeld dat zij in staat zijn zelfstandig vrij te zwemmen.
Door Paardentango op 08-03-2009 22:29:09 - 60 keer bekeken
In deze tijd is er redelijk veel recent onderzoek beschikbaar over paarden en hun gedrag. Waar blijven alleen de publicaties van onderzoeksresultaten waar paard en mens wat aan hebben ? Waar is de informatie? Ik leerde zelf veel uit de praktijk en op de opleidng voor gedragstherapeut voor paarden, veel informatie die zo nuttig zou kunnen zijn voor anderen. Of meer nog, voor paarden en hun belang. Helaas staat het wetenschsappelijke onderzoek naar paarden even stil, met name omdat het zo enorm kostbaar is. Paarden houden is anders dan een bak met ratten of muizen. We hopen op financiële middelen om nog meer gedegen onderzoek te kunnen doen. Daar is behoefte aan, mensen willen graag feiten horen om iets te geloven. Nog een lastig punt is dat bij onderzoek de onderzoeksvoorwaarden hetzelfde moet zijn om een conclusie te trekken. Dat vinden de wetenschappers, maar de meeste mensen weten op basis van hun ervaring wel te vertellen wat goed en niet goed is voor dat ene paard.
Gevoelige dieren Paarden zijn gevoelige dieren, aan de ene kant wordt dat erkend en durft de wetenschap uit te spreken dat paarden last kunnen hebben van eenzaamheid, stress, claustrofobie, frustratie, angst en pijn. Terwijl aan de andere kant maar heel schoorvoetend gesproken wordt over de meer positieve gevoelens en emoties als blijdschap, vreugde, liefde en behoefte aan sociale contacten. Allerlei paardengedrag en mensen zoals ik zitten te springen om andere mensen hierover voor te lichten in de vorm van cursussen. Maar de instaties die kunnen helpen bellen niet terug.
Een tipje van de sluier Bij het spenen van veulens en het opsluiten van jonge paarden na een gezamenlijke opfokperiode in een stal is vaak veel sprake van stress. Onderzoek liet zien dat 40-60% van deze paarden kleine maagzweertjes hebben. Als die niet verholpen worden kan dit zich voortzetten. De reactie op de maagpijn is luchtzuigen of kribbebijten. Luchtzuigen, kribbenbijten wordt nu als één gezien. Uit onderzoek blijkt dat het gedrag voortkomt uit een reactie op de opsluiting. Het ene paard is meer gevoelig vor maagklachten als gevolg van stress dan het andere. Opsluiting die stress veroorzaakt in het innerlijk van het paard kàn maagbeschadigingen geven. In 40-50% van de onderzochte paarden bleek dit zo te zijn. Net als mensen zal het ene paard nergens last van hebben, en het andere paard weer wel. Ieder dier is immers weer net een beetje anders en heeft andere behoeften.
Weven Weven is ook een verschijnsel wat gezien wordt als 'stalgebrek'. De oorzaak van weven ligt echter in de bovenstaande beschrijving. Het paard wordt onrustig in de stal en zoekt een manier om die stress aan te kunnen. Weven is een reactie op een te kleine ruimte die onvrede geeft. Het paard kan niet veel en ontwikkelt zogenaamd stereotiep gedrag. Vergelijkbaar met wilde dieren in de dierentuin die hun dag besteden door de hele dag maar heen en weer te lopen voor hun hek. Weven is gedrag wat voortkomt uit onvrede en onoplosbaarheid, vanuit het aard bekelen, van de situatie. Een grotere ruimte doet het weven verdwijnen. Redelijk eenvoudige oplossingen, en tich wordt het paard zijn gedragm zijn gevoeligheid gezien als 'een stalgebrek' en niet andersom. Net als wilde dieren is ons huidige paard nog altijd van nature een steppedier. Steppedieren leven op open vlaktes en hebben onder andere behoefte aan ruimte om te rennen en aan sociale contacten met soortgenoten.
Geestdodend gevangen In de praktijk zie je ook vele paardenstallen met een uitzicht op een blinde muur of de hooi- en stro voorraad voor de komende winter. Het behoeft geen uitleg dat dit geestdodend is voor paarden. Gedrag als passerende soortgenoten aanvallen is dan geen stalgebrek, maar een vorm van uiting geven aan het gevoel van onvrede wat een paard heeft. Het is zijn manier van het hebben van sociaal contact, soms zelfs het enige sociale contact. Paarden zijn horizon kijkers, ze hebben behoefte aan impulsen van buiten. Net als mensen is opsluiting met een doelloze en inhoudsloze dag zonder uitzicht geestdodend en brengt individueel gedrag met zich mee. De ene kan er beter mee omgaan dan de ander. Maar in veel gevallen verwachten wij wel erg veel aanpassingsvermogen van de paarden.
Voorkomen Om dergelijk onwenselijk en medisch gezien ongezonde reacties te voorkomen is er eigenlijk maar één oplossing. Kritisch kijken naar het stalmanagement. Soms kan een paard wat weeft een grotere plek krijgen, het weven stopt dan. Misschien is het mogelijk meer weidegang aan te bieden, paarden weven niet in de wei. Ook het kritisch kijken naar voertijden en hoeveelheden is een overweging. Allerlei punten die je stapsgewijs eens kunt nalopen.
Oplossingen zoeken Kortom als een paard symptomen vertoont die niet wenselijk zijn, pak dan niet het paard aan wat onwenselijk gedrag vertoont, maar kijk eens goed naar de omgeving van dat paard. Wat heeft dat ene paard nodig? Heel vaak is een kleine aanpassing voldoende om het welzijn van het paard te verbeteren. Beetje creativiteit èn een hart voor paarden en hun welzijn zijn de sleutel van het geluk voor paard en mens.
Eenzame Amerikaan bouwt luxeranch voor 500 katten "Caboodle Ranch, waar katten niet behandeld worden als dieren", zo kondigt de eenzame Craig Grant zijn eigengereide project aan. Wie de ranch in Florida bezoekt, kan er niet naast kijken. Meer dan 500 katten, één voor één straatkatten, bevolken deze onwaarschijnlijke mini-stad. "Het is allemaal begonnen toen mijn zoon uit het ouderlijke huis vertrok. Hoewel ik eerst een hekel had aan zijn kat, bleef ik ze toch verzorgen. Zo raakte ik aan ze gehecht. Sindsdien heb ik mijn job opgegeven om een reusachtig kattenresort uit de grond te stampen", zegt Grant, die 100.000 dollar (80.000 euro) in de verblijfplaats van zijn 'vrienden' pompte. "Ik ben dag in dag uit met mijn katten bezig. Hoewel ik zelf vaak honger lijd, gaat alles naar mijn viervoeters. Ik zou niet willen dat ze iets te kort komen", aldus Grant. Grant knutselde onder meer eigenhandig een kapel, lagere school en winkeltje in elkaar, om zijn katten niets te ontzeggen. Maandelijks moet de werkloze Grant om en bij de 6.000 dollar (4.800 euro) neertellen om zijn viervoeters te onderhouden. Een hels karwei, als u het ons vraagt... (dea)
In close up lijkt 'Ugly Bat Boy' nog afschrikwekkender.
Deze kater is zo lelijk dat de melk in zijn kommetje er prompt zuur van wordt. 'Ugly Bat Boy' heet hij toepasselijk en het dier komt zonder twijfel in aanmerking voor de titel van 'lelijkste kat ter wereld'.
Dierenkliniek Het grootste deel van zijn lijf is kaal, maar op zijn borst groeien dan weer weelderige manen. 'Ugly Bat Boy' verblijft in een dierenkliniek in het Engelse Stratham. Het personeel daar noemt hem bij zijn koosnaampje 'Uggs'.
Ondanks zijn eerder weerzinwekkende uiterlijk, is de lelijkerd een ware publiekstrekker geworden in de dierenkliniek. De medewerkers moeten er wel telkens bijvertellen dat de kat niet ziek is, enkel lelijk. (eb)
Bericht uitgegeven door de Zoogdiervereniging op zaterdag 28 februari 2009
De lente is in aantocht. De eerste konijnenjongen zijn al waargenomen.
In de Uithof, Utrecht zijn de eerste jonge uitlopende konijnen van dit jaar waargenomen. Dat is vrij vroeg: meestal worden de eerste jonge dieren in maart-april gezien.
Na een zwangerschap van 28-30 dagen, komen jonge konijnen naakt en blind geboren, in een ondergronds hol. De moeder bezoekt de dieren eenmaal per dag om ze te zogen. De jonge konijntjes groeien snel, en na ongeveer 25 dagen komen de jonge konijntjes, intussen met een zacht vachtjetevoorschijn. Een week later moeten ze al voor zichzelf zorgen. Die hele jonge konijnen (uitlopertjes) zitten vaak nog in of vlakbij de holingang.
Konijnen zijn sinds het uitbreken van konijnenziekte VHS begin jaren 1990 minder talrijk dan vroeger. Gelukkig nemen ze de laatste paar jaren weer toe. Je ziet ze ook steeds meer in stadsparken, industrieterreinen en campings waar ze genieten van het korte, versgemaaide gras.
De Natuurkalender verzamelt eerste waarnemingen van uitlopertjes. Meld uw eerste waarneming van uitlopertjes van het jaar op www.natuurkalender.nl .
Ik heb er ook geen idee van hoe snel die zijn. Alhoewel deze krokodillen schuw zijn, hier even gaan zwemmen kan je echter beter niet doen. Eten hebben ze genoeg, de vijvers zaten boordevol met vis, waarvan ik twee soorten meteen herkende die eveneens in onze vijvers (zonder krokodillen) rondzwemmen.
De eerste soort, Pla Nin of (Oreochromis niloticus) is een zoetwatervis van de Cichliden famillie. De tilapia is origineel afkomstig uit Afrika.
Een tweede soort is de striped snake head of "ปลาช่อน" , een straalvinnige vis uit de familie van slangkopvissen en behoort derhalve tot de orde van baarsachtigen. De vis kan maximaal 100 cm lang en 3000 gram zwaar worden. Hij komt voor in zoet en brak water. De vis prefereert een tropisch klimaat. Het verspreidingsgebied beperkt zich tot Azië. De diepteverspreiding is 1 tot 10 m onder het wateroppervlak.
Greets from Thailand
Farang Geplaatst met toestemming van de webmaster.
Een mens gaat rond zijn vijfenzestigste met pensioen. Sommigen zijn dan nog heel vitaal, terwijl bij anderen de kaars al een eind opgebrand is.
Wanneer kunnen we spreken van een oudere hond? Op sommige wedstrijden en clubmatches is er een speciale klasse voor de senior hond, honden ouder dan 7 jaar. Ook hier geldt, dat lang niet alle honden van 7 jaar oude honden zijn, hoewel het grootste deel van het hondenleven wel voorbij is. Oud worden ze pas als ze mogen meedoen in de veteranenklas (boven de 11 jaar).
Het is niet eenvoudig om aan te geven, wanneer uw hond tot de categorie 'oudere honden' behoort. Daarbij komt dat de hond niet van de een op de andere dag oud is. Het ouder worden is een langzaam verlopend proces en de snelheid ervan is afhankelijk van o.a. erfelijke aanleg, voeding, conditie, leefomstandigheden etc.
Grotere rassen worden door de band genomen tussen de tien en twaalf jaar oud. Het is zeer wel mogelijk, dat uw hond tot het einde toe vitaal blijft, maar het kan ook zijn, dat hij een redelijk lange oude dag heeft.
Ouder worden is geen ziekte
Iedereen wil graag zijn of haar hond zo lang mogelijk in goede gezondheid bij zich houden en zo lang hij nog plezier in zijn leven heeft.
U moet uw ouder wordende hond niet als zielig gaan behandelen. Dit mag u hem niet aandoen. Hij verdient uw respect. Wel moet u meer dan voorheen zijn gezondheid in de gaten houden, omdat sommige organen minder goed zullen gaan functioneren.
Ouderdom geeft verschijnselen van slijtage en uitval van één of meerdere organen. De cellen op zich worden oud en functioneren niet meer optimaal, kleine mankementen ontstaan in de weefsels en dit geeft slijtageverschijnselen. De manier waarop wij de hond zijn leven lang verzorgd hebben, is van grote invloed op deze ouderdomsverschijnselen.
Ouderdom betekent dat reserves opraken, een gegeven dat we niet dagelijks opmerken. Vaak komt dat pas na een 'stresssituatie' aan het licht.
Verzorging van de senior hond
Wij kunnen voor de ouder wordende honden veel doen. De dagelijkse voedingis van groot belang, ook aangepaste beweging, bepaalde diëten en verzorging van de huid.
Voor wat het dieet betreft: het voedsel moet makkelijk verteerbaar zijn (tragere stofwisseling). Het 'normale voer' bevat voor de oudere hond vaak teveel eiwitten, dit geldt overigens ook voor rood vlees. Er zijn tegenwoordig speciale voeders in de handel, die geheel zijn aangepast aan de behoeften van de senior hond.
De huidvan de oudere hond vraagt veel aandacht (wekelijks borstelen voor een goede doorbloeding van de huid), net als de controle en verzorging van het gebit. Ze kunnen nl. last hebben van loszittende tanden, waar dan vaak ook een ontsteking ontstaat. Tandsteen is het begin van losrakende tanden en het regelmatig verwijderen hiervan verlengt de levensduur van het gebit (zie "Tandsteen").
Ook de ogen en oren moeten regelmatig worden gecontroleerd. Laat bij een bezoek aan de dierenarts de ogen en oren van de hond, en ook longen en harteens controleren.
Honden lopen bij het ouder worden vaak al langer met afwijkingen rond, zonder dat wij het in de gaten hebben. Reuen kunnen op oudere leeftijd last krijgen van de prostaat .
Ouderdomscontroles zijn nog niet altijd zo gebruikelijk bij de dierenartsen, maar als u erom vraagt, zal iedere dierenarts bereid zijn om uw oudere hond eens aan een algehele inspectie te onderwerpen.
Als de hond wat ouder is geworden, kan de huid vaak een penetrante geur verspreiden. Dit kan worden tegengegaan door de hond eens te wassen en regelmatig te borstelen.
Lichaamsbeweging
Denk er vooral aan dat de normale hoeveelheid lichaamsbeweging niet ineens veranderd kan worden. Als de hond de hele winter met u kleine blokjes om heeft gelopen, mag hij in geen geval bij de eerste mooie voorjaarsdag worden meegenomen voor een lange wandeling. Daardoor kunnen er, door teveel beweging ineens bij een relatief warme dag, allerlei klachten bij de hond ontstaan, zoals hartklachten, zonnesteek etc. Geleidelijk de bewegingshoeveelheid per dag opvoeren is daarom ook het advies.
Ook een vakantie in de bergen kan een aanslag plegen op de algehele lichamelijke conditie van de ouder wordende hond.
Als laatste punt nog de omgevingstemperatuur. Een grote overgang van kou naar warmte of omgekeerd is slecht voor de ouder wordende hond. Hoe ouder de hond wordt, hoe groter zijn behoefte aan warmte zal worden.
U zult, door uw hond goed te observeren, ontdekken dat u de hond op een juiste wijze kunt begeleiden in het verouderingsproces. En de hond, waar we zo trots op waren toen hij jong was en die altijd in was voor een partijtje ravotten, heeft het verdiend, dat we hem ook bij het verouderingsproces helpen. En daarmee bedoelen we met alles wat in ons vermogen ligt om de hond in goede gezondheid en met waardigheid oud te laten worden!
Weet dat er tegenwoordig verschillende goede medicijnen bestaan die net zoals bij de mens de oude dag merkelijk kunnen verlichten. Spreek er gerust uw dierenarts over aan.
" พระพิฆเนศวร " of " prá pík-nêt " ook Ganesha genaamd, is de hindoestaanse godheid met het olifantenhoofd. Hij is de god van kennis en wijsheid, neemt hindernissen weg en is de beschermheilige van reizigers. Hindoes bidden tot Ganesha voor ze aan iets nieuws beginnen, zoals een nieuwe baan of wanneer ze verhuizen. Ganesha is de zoon van Shiva en Parvati.
Al toen Ganesh nog zeer jong was, wou hij met rust gelaten worden en het liefst was hij alleen. Om die reden en omdat Shiva oorlog ging voeren, had Shiva de kans niet om zijn zoon goed te leren kennen. Na jaren te hebben gestreden keert Shiva terug naar Parvati (zijn vrouw) en Ganesh (zijn zoon). Als hij thuiskomt ziet hij een indringer, en omdat hij zo temperamentvol is, onthoofdt hij de indringer meteen.
Maar het was al te laat toen hij zag dat die indringer eigenlijk zijn eigen zoon was, die hij op het eerste zicht niet had herkend omdat hij hem nog maar zo weinig had gezien. Shiva beval zijn dienaren om op zoek te gaan naar het eerste het beste levende wezen dat men tegen zou komen en ze keerden terug met de afgehakte kop van een olifant. Shiva bevestigde de olifantenkop op het levenloze lichaam van zijn zoon die terug tot leven komt en de geschiedenis zou ingaan als de halfgod met de olifantenkop.
De strop of lasso in de rechterhand noemt men " บ่วงบาศ " of " bòr wong bàat " of "pasam". De pasam is het symbool om verlangens en gevoelens in toom te houden. De " ขอช้าง " of " kŏr cháang " of olifantenhaak in de linkerhand is het symbool van controle om iemand terug in de juiste richting te sturen.
De haak is dus net zoals een paard teugels heeft, om het dier de richting aan te geven.
De Thai zien de vorm van hun land graag als de kop van een olifant, waarbij het Maleisische schiereiland de lange slurf moet voorstellen. Die vergelijking ligt hier nogal voor de hand, aangezien olifanten in de Thaise oerwoudgebieden voorheen zeer algemeen voorkwamen. Tot in het recente verleden waren tamme olifanten belangrijk als rij- en lastdieren, zowel bij het wegtransport als bij het werk in de bosbouw. Tot 1916 sierde een olifant het nationale wapen van Thailand. Het dier kwam verder voor op de eerste Thaise munten. Olifanten worden tegenwoordig nog slechts beperkt ingezet bij de bosbouw, maar doen nog volop dienst voor toeristische doeleinden.
Klik hier voor de stichting "Bring the elephant home"
วัดอุุดมคงคาคีรีเขต of Wat Udom Khongkha Khiri Khet is een afgelegen maar prachtig onderhouden tempel gelegen in weelderige bossen van Tambon Ban Khok, Mancha Khiri district.
Slechts enkele stoffelijke restanten getuigen nog van een zekere Luangpu Phang, een bekende overleden boeddhistische monnik in meditatieleer, die hier ooit woonde.
Groot was mijn verwondering dat er in het door ons geliefde Isaan, nog van deze exemplaren in het wild voorkomen.
Op enkele vijvers bij deze afgelegen tempel zagen we deze waarschuwingsborden met het opschrift: ระวังจระเข้ดุ of rá-wang jà-rà-kây dòo, wat zoveel betekend als opgepast onvriendelijke krokodillen.
De Siamese krokodil (Crocodylus siamensis) is een krokodil uit de familie echte krokodillen (Crocodylidae).
Met een lengte van maximaal vier meter voor de grotere mannetjes is deze soort een gemiddelde krokodil, de meeste exemplaren blijven onder de drie meter.
Momenteel waarschijnlijk nog geen probleem voor België, maar hier in Thailand dienen onze dieren bij een huidige temperatuur van 38° à 39° wel degelijk af te koelen.
Wat kunnen we doen?.... buiten dat onze honden, wanner we onderweg zijn, steeds in een laadbak zitten met airconditioning....
Krijgen ze dagelijks hun portie ijs om zich af te koelen........
uiteraard geen ijskreem, maar gewone ijsblokjes die ze maar al te graag aflikken.....
buitenshuis is de temperatuur echt wel te hoog om de ganse dag in te verblijven.......en zeggen dat het nog een 10° graden warmer zal worden!.... en mogen ze tijdens dit jaargetijde in de bijkeuken liggen waar gedurende de dag een ventilator ter beschikking staat om voor de nodige verfrissing te zorgen...
Uiteraard kunnen ze "vrij" wanneer ze het wensen even in de vijver springen!
De Belgische wetenschapper Philippe Kok heeft een nieuw hagedisgeslacht ontdekt in Guyana. De hagedis werd gevangen op een hoogte van bijna 2.100 meter, op de top van de Mount Maringma in het oosten van Guyana. Het dier kreeg de naam 'Pantepuisaurus rodriguesi', ter ere van Miguel Rodriguez, een Braziliaanse wetenschapper die reptielen en amfibieën bestudeert.
Het is al de tweede keer dat Kok een nieuw genus (een groep van soorten die overeenkomstige kenmerken vertonen en die evolutief nauw verwant zijn) ontdekt. Naast het nieuwe hagedisgeslacht ontdekte Kok, een herpetoloog van het Koninklijke Belgische Instituut voor Natuurwetenschappen, in Guyana ook een hagedissoort en een kleine pad. Zijn conto staat ondertussen al op vijftien nieuwe soorten - zowel amfibieën als reptielen - sinds het begin van zijn onderzoek in de regio.
'Door de globale opwarming is het moeilijk om de dieren daar te redden', zegt Kok, die de biodiversiteit in het gebied wil optekenen. 'Maar met hun ontdekking verdwijnen ze tenminste niet zonder dat we het beseffen.' In november gaat hij terug naar de dichtbeboste wouden. 'Ik ben al vijftien jaar onderzoeker en vertoef al vijf jaar in dat Zuid-Amerikaanse gebied. Elk jaar worden er honderd nieuwe hagedissoorten ontdekt. Het vinden van een genus is uitzonderlijker, maar het toont toch aan dat er heel wat onbekend leven dreigt te verdwijnen.'
Kok doet zijn werk met passie: 'Rijk word je er niet van, integendeel. Ik stop er zelf geld in. Sponsors mogen zich bij deze aanbieden.'
Het fantastische giraffeverhaal van gisteren, krijgt al bijzonder snel een staartje! Gisteren nog stelden we het veulentje van mama Diamant onder grote belangstelling aan de pers voor. Het andere zwangere moedertje, Barbie, heeft geen twee weken zoals voorspeld gewacht en zette vannacht haar stevige veulen op de wereld! De warme stal vormt een vertederend decor voor deze snelle gezinsuitbreiding. Deze tweede babygiraf is nog slanker, nog groter dan de vorige en staat meteen zeer stevig op de pootjes. Het geslacht kennen we op dit moment nog niet.
Samen met hengst Baridi, oma Maji en de 2 tantes Sarah en Diamant met haar kersverse jong telt de giraffefamilie nu 7 leden in Planckendael. Je kan hen allemaal in volle glorie aanschouwen in de binnenstal via de inkijkramen in de lodge op de savanne van het park.
Deze giraffen zijn een bedreigde ondersoort en gelijken sterk op de zeer bedreigde giraffen in Niger, waarvan er nog slechts een 200 tal in leven zijn. Planckendael neemt deel aan het Europese kweekprogramma maar steunt ook de giraffen in situ (in Niger in dit geval) door geld in te zamelen voor het bouwen van een waterput voor de lokale bevolking. Hierdoor verdwijnt de concurrentie tussen mens en dier voor water en verbetert zowel de sociale als economische situatie van de bevolking en brengt de giraf hen geluk in plaats van een rivaal te zijn.
Giraffen zijn in hun milieu succesvol geworden doordat de evolutie ervoor heeft gezorgd dat ze over een uitzonderlijk lange nek beschikken. Hierdoor reikten ze zover dat ze in dat deel van hun omgeving geen concurrentie hadden van andere bladeters. Kortom, de eerste langere nekken konden daar hun voordeel uithalen en werden succesvolle dieren.
Op www.planckendael.be en www.ketnet.be vind je alvast enkele mooie namen die de verzorgers uitkozen voor onze twee veulentjes. Het publiek kan vanaf nu ook stemmen welke naam hun voorkeur wegdraagt.
Planckendael 2009, vlekken troef op de savanne! (ook moddervlekken mogelijk)!
BRUSSEL- Een gemiddelde hond deponeert jaarlijks vijfentachtig kilo drollen. Dierendokter Rob Lückerath mocht aan den lijve ondervinden dat deze hoopjes vaak op de meest verkeerde plaatsen liggen. 'Ergernis troef', zegt hij. 'Maar je kan de hoeveelheid drollen aanzienlijk verminderen als je de juiste voeding geeft.'
Uitgerekend op het ogenblik dat hij in Brussel op een grote poster leest hoeveel kilo drollen een hond gemiddeld legt op een jaar, trapt hij midden in een hoopje. 'Nu ben ik wel wat gewoon, maar doorgaans heb ik aangepast schoeisel aan', zegt Rob. 'Met mijn mooie schoenen geeft dat helemaal geen prettig gevoel.'
Het voorval zette de dierendokter aan het denken. 'Als je hond een hoopje laat, ruim dat dan meteen op', zegt Rob. 'Het is niet meer dan fatsoenlijk.'
Maar Rob ging ook op zoek naar een manier om 'te bezuinigen op de productie'. 'Het is eigenlijk heel simpel', zegt hij. 'Eten doe je om te kunnen verbruiken. Als je benzine in de auto gooit, wordt die verbruikt. Als een hond, kat of mens eet, dan wordt dat voedsel in het lichaam omgezet in energie, voor het algemeen welzijn en om ziektes te voorkomen. De hoeveelheid uitwerpselen is in sterke mate afhankelijk van de grootte en de leeftijd van de hond, maar net zo goed van de inspanningen die hij levert en het seizoen. Een hond die in de stad leeft, doet over het algemeen minder inspanningen maar eet toch veel. Gevolg: te veel van het opgenomen voedsel wordt omgezet in vet en afvalstoffen.'
De juiste voeding in de juiste hoeveelheid is essentieel om de hoeveelheid drollen te verminderen. Hoe meer het lichaam opneemt, hoe minder afval. 'Voer van goede kwaliteit brengt altijd zijn kostprijs op', zegt Lückerath. 'Het is niet zo best om goedkope spullen te kopen. Vraag advies aan uw dierenarts.' (rbm)
BRUSSEL- Bij een hond die met geen stokken het huis uit te krijgen is, op het eerste gezicht liever lui dan moe is, en dan ook nog eens op korte tijd kilo's verzamelt, kan er meer aan de hand zijn dan 'de oude dag'. 'Honden kunnen net als mensen problemen krijgen met de schildklier', zegt dierendokter Rob Lückerath. 'Vaak zien we de patiënt pas in de praktijk in een laat stadium.'
De aandoening heeft de moeilijke naam hypothyreoïdie . 'Je merkt het als hondeneigenaar pas na een tijdje', zegt Rob Lückerath. 'Je hond gaat minder graag de deur uit, ziet het helemaal niet zitten om achter de bal aan te rennen, ligt het liefst van al thuis in zijn mand. Zijn eetlust is doorgaans normaal maar je ziet hem dikker worden. De ondervacht geeft problemen, plots zijn er kale plekken te zien en krijgt je hond huidproblemen. En als klap op de vuurpijl ziet je huisdier er ontzettend triest uit. Het lijkt wel alsof hij op het punt staat in huilen uit te barsten. Dat komt omdat er vochtophopingen ontstaan onder de gezichtshuid.'
De oorzaak ligt bij de schildklier die te weinig hormoon aanmaakt en langzaam zijn functie verliest. De symptomen duiken niet ineens op, vandaar dat het ook moeilijk is om de aandoening snel vast te stellen. 'Het is als baasje belangrijk om snel de signalen op te vangen en naar de dierenarts te gaan', zegt Rob Lückerath. 'Met een simpele test kan hij een diagnose stellen en de juiste behandeling voorschrijven. Meestal is het met een eenvoudig medicijn redelijk snel te verhelpen.'
Vroeger bestonden er alleen tabletten die de hond een tot twee keer per dag moest innemen. Nu is er ook een vloeistof die maar een keer per dag moet worden gegeven. Omdat de schildklier niet meer kan herstellen, zal de hond het medicijn voor de rest van zijn leven moeten blijven nemen.
'Het resultaat van de behandeling is al na enkele weken zichtbaar', zegt Rob Lückerath. 'Je hond wordt actiever en gaat weer graag wandelen. Die ommekeer zie je al na twee weken. De huid herstelt zich na een tot vier maanden. Aanvankelijk zal de kaalheid wel nog een beetje toenemen. Binnen de drie maanden krijgt je hond ook zijn slanke lijn terug. Alles samen is je huisdier meestal na dertien weken helemaal de oude.'
De wasbeer rukt langzaam maar zeker op in ons land. Het agressieve beestje valt huisdieren aan en kan zelfs dodelijk zijn voor kinderen.
'Hun schattige uiterlijk doet iets anders vermoeden', zegt Irène Langlet uit Barvaux, in de provincie Luxemburg. Ze woont aan de rand van een uitgestrekt bos. 'De jongste tijd krioelt het hier van de wasberen. We hebben hier een draad van twee meter hoog gezet. Wel, daar kruipen ze met gemak over.'
Nog niet zo lang geleden kreeg Irène een eerste keer met haar nieuwe 'buren' te maken. 'Onze honden, een jackrussellterriër en een Engelse jachthond, werden allebei aangevallen door een wasbeer. Op klaarlichte dag. De ene zijn snuit was opengereten en bij de andere hadden ze verschillende keren met hun klauwen uitgehaald.'
'De nagels van een wasbeer zijn bijna vijf centimeter lang. Eerlijk gezegd, ik weet niet of ik mijn kleinkinderen nog in onze tuin durf te laten rondlopen.'
Nauwelijks een goed jaar geleden signaleerde Irène voor het eerst een wasbeer in haar tuin. Intussen zijn het er steeds meer. Nu zitten er al enkele honderden in Wallonië. 'De wasbeer hoort van nature niet thuis in onze contreien en kan daarom een bedreiging vormen voor verschillende inheemse dieren', zegt Koen Van Den Berge van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO). 'In het ergste geval kan hij ons ecosysteem uit zijn evenwicht halen.'
Oorspronkelijk komen de dieren uit Noord-Amerika, maar in 1929 werden ze in Duitsland ingevoerd voor hun mooie vacht en het jachtplezier van Hitlers naaste medewerkers.
In Noord-Amerika duiken er geregeld dieren op met een spoelworm, die ook bij mensen voor infecties kan zorgen en het hersenweefsel aantast. Elk jaar sterven er in de VS verschillende kinderen aan de gevolgen van zo'n infectie.
Planckendael steekt zijn nek uit: recordprestatie van piepjonge babygiraf! Doe ons giraffenveulen maar na met een vrije val van 2 meter!
De gloednieuwe savanne in Planckendael heeft er nog voor de lente begint een bewoner bij: het allereerste girafje in de geschiedenis van Planckendael is geboren. Kersverse moeder Diamant koestert haar allereerste kalfje dat iedereen kan bekijken in de warme stal vanuit de lodge. Vader Baridi neemt genoegen met een nieuwsgierige blik vanuit de naburige stal. De geboorte is een ware recordprestatie want het dier -een mannetje- maakte een val van zowat 2 meter om al snel op zijn ranke pootjes te staan. Zowel voor Planckendael als voor de giraffemama is dit een primeur van formaat!
Deze giraffen zijn een bedreigde ondersoort en gelijken sterk op de zeer bedreigde giraffen in Niger, waarvan er nog slechts een 200 tal in leven zijn. Planckendael neemt deel aan het Europese kweekprogramma maar steunt ook de giraffen in situ (in Niger in dit geval) door geld in te zamelen voor het bouwen van een waterput voor de lokale bevolking. Hierdoor verdwijnt de concurrentie tussen mens en dier voor water en verbetert zowel de sociale als economische situatie van de bevolking en brengt de giraf hen geluk in plaats van een rivaal te zijn.
Giraffen zijn in hun milieu succesvol geworden doordat de evolutie ervoor heeft gezorgd dat ze over een uitzonderlijk lange nek beschikken. Hierdoor reikten ze zover dat ze in dat deel van hun omgeving geen concurrentie hadden van andere bladeters. Kortom, de eerste langere nekken konden daar hun voordeel uithalen en werden succesvolle dieren.
De draagtijd van giraffen bedraagt 14 tot 15 maanden. Mannetjes worden tot 5 meter hoog, vrouwtjes strekken de nek tot 4,30m. Ze zijn de hoogste dieren ter wereld en toch hebben ze maar 7 nekwervels net als een muis. Steek nooit je tong uit naar een giraf, want die van hen is wel 45 cm lang. Dit mooie verhaal krijgt bovendien nog een staartje want ook Barbie verwacht nu elk moment haar eerste baby.
Deze piepjonge verleidingskracht zal, als het warmer wordt, buiten huppelen op de savanne samen met de Kaapse elandantilopen, de impalas en de grappige helmparelhoenders. Op het belevingsparcours dat rond de savanne kronkelt, kan je je naar hartelust uitleven. Op www.planckendael.be en www.ketnet.be vind je alvast enkele mooie namen voor het dier die de verzorgers uitkozen. Het publiek kan vanaf nu ook stemmen welke naam hun voorkeur wegdraagt.
mailgroep huisdieren
.gif)
