Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
01-07-2008
Chinees verkoopt dode muggen (Martina1)
Chinees verkoopt dode muggen
Een Chinees is gestart met een online handel in dode muggen. In twee dagen verkocht hij ruim 10.000 geplette exemplaren.
Nin Nan uit Shanghai kwam op het vreemde, maar uiterst lucratieve, idee terwijl hij een manier bedacht om belangstellenden naar zijn online juwelierszaak te lokken. "Terwijl ik nadacht, sloeg ik met een ferme pets een mug dood. Zo is het idee ontstaan", legt de man uit.
50 eurocent De muggenlijkjes gaan voor zes yuan, ongeveer 50 eurocent, vlot van de hand. Slogans als 'Gedood door mensenhanden' en 'Kan gebruikt worden voor wetenschappelijke studies' trokken al zo'n 25.0000 bezoekers naar Nins website.
Goudmijn Inmiddels stromen ook de adverteerders voor zijn webwinkel toe en kreeg hij twee banen aangeboden. Zijn diensten worden gegeerd door een Australische wijnbouwer en een communicatiebedrijf uit Shanghai. Hij gaat niet in op de aanbiedingen. Vooralsnog is de handel in muggenkadavers een goudmijn. Bekend worden is nu zijn grootste goed. (eb)
30 krokodillen sterven door watervervuiling (Martina1)
01/0730 krokodillen sterven door watervervuiling
Parkwachters hebben minstens dertig dode krokodillen gevonden in het Krugerpark, een zoveelste indicatie van de slechte waterkwaliteit in Zuid-Afrika. Nationale en lokale overheden doen volgens critici niet voldoende om de bestaande installaties te onderhouden of te verbeteren.
De karkassen van de dertig volwassen krokodillen dreven in de Olifantenrivier in het park. Ze waren allemaal gestorven aan pansteatitis, een ontsteking van het lichaamsvet. De ziekte wordt in de meeste gevallen in verband gebracht met het eten van giftige vis, maar er zijn geen recente berichten van vervuiling of illegaal storten die de giftige vis zouden kunnen verklaren.
De dierenartsen die de karkassen onderzoeken, houden rekening met de mogelijkheid dat de krokodillen het gif rechtstreeks binnengekregen hebben uit het water. Dat is verbazend voor dieren die in een beschermd gebied leven.
Het voorbije jaar wordt is duidelijk geworden dat de waterzuiveringsinstallaties en de drinkwaterdistributie in Zuid-Afrika achteruitgaan. Een ernstige crisis lijkt dichtbij. Er spelen verschillende oorzaken mee, maar uiteindelijk zijn het de lokale en nationale overheden die niet genoeg doen voor het onderhoud en de modernisering van de waterinfrastructuur.
Tyfus en cholera
In Mpumalanga, de provincie waar de krokodillen gestorven zijn, blijven tyfus en cholera hardnekkige bedreigingen voor de volksgezondheid. Begin juni liepen nog acht mijnwerkers cholera op. Twee overleefden het niet. Het zijn geen geïsoleerde incidenten: honderden mensen raken besmet met cholera of met ernstige diarree die rechtstreeks toegeschreven kan worden aan de kwaliteit van watervoorraden in het gebied.
Maar het probleem raakt het hele land. In de provincie Oost-Kaap stierven honderd kinderen als gevolg van diarree. In de provincie Gauteng werd het water ernstig vergiftigd door illegale lozing en in de provincie Noordwest kwamen er rellen uit protest tegen de slechte watervoorziening.
Niet groen, maar grijs is de nieuwe aanwinst van Natuurmonumenten. De vereniging, die geregeld natuurgrond opkoopt, is sinds een jaar eigenaar van een bedrijfspand in Waddinxveen. Op de bovenste verdieping van het gebouw huizen zeker 250 zeldzame meervleermuizen.
Het pand staat aan de rand van een bedrijventerrein. Naast de ingang hangt een bordje: Heed Automatisering. In een kantoorruimte turen twee mannen aandachtig naar hun computerscherm. Op de eerste verdieping ruikt het naar verf en hout. In de kale, witte ruimtes steken draden uit het plafond. Niets doet eraan denken dat onder dit dak een vleermuizenfamilie woont.
Wie rond de avondschemering een bezoek aan het pand brengt, krijgt iets anders te zien, vertelt Martijn van Schie, boswachter bij Natuurmonumenten. In de spouwmuren van het gebouw klinkt dan gerommel. Uit de ventilatiegaten vliegen hordes meervleermuizen, enkel vrouwtjes, naar buiten. De mannetjes verblijven elders in een kolonie. Via de naastgelegen sloot fladderen ze over het water naar natuurgebied t Weegje in Waddinxveen, de Reeuwijkse Plassen en vochtige weilanden in de omgeving. Daar jagen ze op voedsel voor hun jongen. In de ochtend keren ze terug, om zich voor de komende zeventien uur weer op te sluiten in het pand.
De kraamkolonie, zoals een groep vrouwtjesvleermuizen en hun jongen wordt genoemd, huist al jaren in het pand aan de Kanaaldijk. Vijftien jaar geleden ontdekte vleermuiswerkgroep Gouda de familie. Tot zijn verrassing, want meervleermuizen zijn zeldzaam. In Nederland wordt de totale populatie geschat op 10.000 dieren, zon vijftig kolonies. In België is de laatste kolonie verdwenen en Duitsland telt er ongeveer vijf.
Niet alleen groen Om de dieren blijvend bescherming te bieden, kocht Natuurmonumenten vorig jaar het gebouw in Waddinxveen op. We willen voorkomen dat het wordt gesloopt. Dat zou een ramp zijn voor deze kolonie, want panden waar vleermuizen zich in kunnen vestigen zijn zeldzaam. Ook verhinderen we op deze manier dat een nieuwe koper de kolonie verwijdert. Dat is laatst in Kamerik gebeurd. Daarbij is een zesde van de hele Zuid-Hollandse populatie uitgeroeid, aldus Van Schie.
Volgens de boswachter is het voor het eerst in Nederland dat een natuurorganisatie een pand aankoopt om een bijzondere populatie te behouden. In Duitsland en Engeland gebeurde het al. We maken hier vaak de denkfout dat natuur alleen in natuurgebieden voorkomt. Maar dieren in de stad horen er net zo goed bij. We kopen niet alleen groen, maar ook grijs.
Het afgelopen jaar knapte Natuurmonumenten het gebouw op. In de spouwmuren, waar de dieren zich ophouden, plaatste een aannemer verwarmingselementen. Daarmee hoopt de organisatie te bereiken dat de dieren zo veel mogelijk in het pand blijven. Meervleermuizen houden van warmte. Afgelopen jaren vlogen dieren regelmatig naar de meubelzaak hiernaast. Daar stond de verwarming altijd aan. De buurman was daar niet blij mee, want vleermuizen zijn niet zindelijk. De poep droop soms bij hem langs de muren, zegt Van Schie.
Is het zeker dat de bovenverdieping geschikt is voor de meervleermuis, dan timmert Natuurmonumenten de tussenmuur dicht. De beestjes kunnen dan niet meer naar de buren. Dat duurt misschien nog wel drie jaar, want we moeten voorzichtig te werk gaan. Als we de verwarming te laag zetten, gaan de beestjes naar de buren. Als wij haar te hoog zetten, gaan de dieren dood. Dat moeten we koste wat kost voorkomen.
Tussen de spouwmuren heeft de natuurvereniging cameras geplaatst. De beelden daarvan kunnen de gasten van het bezoekerscentrum in Nieuwkoop binnenkort bekijken. De organisatie bedient de apparatuur op afstand, want het is de bedoeling om het pand te verhuren.
De verbouwing is, als alles goed gaat, rond de zomer klaar. Veel last zal een huurder niet van de vleertjes hebben, verwacht Van Schie. Hooguit wat gepiep op de achtergrond.
Harige kuit Anders dan de naam doet vermoeden, jaagt de meervleermuis niet alleen boven meren, maar ook boven vaarten, kanalen en zelfs boven weilanden.
Als het dier zit, heeft het de grootte van een kindervuist. Als het vliegt, meet het van vleugeltip tot vleugeltip 30 centimeter. Zijn vacht is op de rug licht- tot donkerbruin van kleur en op de buik crèmewit. Jonge dieren zijn over het algemeen donkerder gekleurd. Langs het onderbeen loopt een rij fijne haren. Hier dankt de meervleermuis zijn wetenschappelijke naam aan: Myotis dasycneme. Dasys betekent harig en cneme betekent kuit.
In de avondschemering verlaat de vrouwtjesmeervleermuis haar slaapplaats en legt via een vaste route langs waterwegen of bomenrijen 10 tot 15 kilometer af naar de voedselgebieden. Deze routes bieden haar beschutting tegen wind en mogelijke vijanden en dienen als oriëntatiepunt.
De meervleermuis kan met hoge snelheid en toch heel laag boven het wateroppervlak jagen. Drijvende insecten harkt zij vanaf de waterspiegel op en verorbert ze razendsnel tijdens de vlucht. Ook andere boven het water vliegende insecten, zoals steekmuggen, eet zij op. Tijdens het jagen behaalt zij soms snelheden tot 35 kilometer per uur. Een vleermuis vangt per nacht ongeveer 300 insecten.
De Nederlandse populatie meervleermuizen, de grootste in Europa, staat onder druk. De aanleg van woonwijken en infrastructuur, met de bijbehorende verlichting, verstoort de leefomgeving van de dieren. Ook recreatie, het kappen van houtwallen langs waterwegen en intensivering van de landbouw zorgen ervoor de biotoop van vleermuizen afneemt.
Op het moedwillig schade toebrengen aan vleermuizen staat een boete die kan oplopen tot 10.000 euro. In omliggende landen zijn boetes veel hoger. In Engeland moet per gedode beschermde vleermuis 5000 pond (7500 euro) worden betaald. Dit is aanzienlijk, aangezien meervleermuizen in groepen van maximaal 750 dieren leven.
Een beetje bedremmeld stonden ze in de deuropening. Twee jonge helden die zojuist een jonge merel gered hadden door die op te pakken van de stoep en hem keurig verpakt in een doosje bij ons aan huis te bezorgen.
Dat dachten ze tenminste. Maar ik heb ze van die illusie beroofd door te vertellen dat de vogel waarschijnlijk helemaal niet zijn ouders kwijt was, maar dat zijn ouders nu juist hem kwijt waren.
Wat moet je nou in zon geval? Het is toch wat te gortig om de kinderen zo weer weg te laten gaan en zelf het laatste stukje opvoeding van zon jonge merel ter hand te nemen. We besloten om gedrieën naar de vindplaats te gaan om te kijken of de oudervogels nog in de buurt waren. Ter plekke aangekomen, legden we de doos met het deksel open op de zijkant en zelf trokken we ons terug in de auto, die ook voor deze gelegenheid weer een perfecte schuilplaats bleek.
De jonge merel hipte uit zijn deur naar buiten en zat enkele ogenblikken wat verdwaasd om zich heen te kijken. Van de oudervogels was niks te zien of te horen. Ineens kwam er een kat aanlopen, die luid miauwend om onze aandacht bedelde. Het leek alsof ze voor de merel helemaal geen aandacht had. Of dat echt zo was, zijn we niet te weten gekomen. Want zodra de kat ten tonele verscheen waren daar ook de luidruchtig waarschuwende oudermerels die kennelijk hun jong allang weer ontdekt hadden. Het pluizenbolletje verdween onder de heg en werd daar ongetwijfeld opgevangen door pa of moe.
In de tijd dat de jonge vogels hun nest verlaten, zien ze er heel hulpeloos uit. Niet zelden maken ze bedelgeluidjes, wat het allemaal nog aandoenlijker maakt. Heel vaak pikken passanten de vogels op in de veronderstelling dat ze de oudervogels zijn kwijtgeraakt. Dat is in negenennegentig van de honderd gevallen niet zo en daarom is het altijd verstandiger om jonge vogels niet aan te raken. De heel enkele vogel die echt verlaten is, zal het misschien niet redden, maar daartegenover staan een heleboel kleintjes die niet in menselijke handen belanden en dan door onoordeelkundige aanpak alsnog het loodje leggen. Gewoon afblijven dus, hoe zielig en aandoenlijk het er ook allemaal uit kan zien.
Man redt beer met blote handen van verdrinkingsdood (Martina1)
30/06Man redt beer met blote handen van verdrinkingsdood
De Amerikaan Adam Warwick heeft op gevaar voor eigen leven een beer gered van de verdrinkingsdood.
De zwarte beer werd gespot in een wijk nabij de kust van Florida. Om het dier te vangen, werd hij beschoten met een verdovingspijltje. Dat had echter niet het gewenste effect; de beer raakte door het dolle heen en sukkelde uiteindelijk in het water.
De verdoving miste echter zijn uitwerking niet, waardoor de beer hulpeloos kopje onder dreigde te gaan.
Adam Warwick (29), werkzaam voor de vis-en natuurcommissie in Florida, bleef niet bij de pakken zitten en sprong in het water.
"Ik wist niet goed wat ik ging doen toen ik erin sprong. Het was een beslissing in het heetst van de strijd," zei Warwick. "Ik zwom naar de beer en probeerde te voorkomen dat hij in dieper water terecht kwam. Het dier was gestresseerd en verloor de macht over zijn ledematen."
Bulldozer
Warwick kon het 165 kilo wegende beest grijpen (zie foto van The Daily Mail) en naar de oever slepen; hij hield er slechts enkele schrammen aan over.
De beer werd vervolgens met een bulldozer uit het water gehesen. Het dier herstelde volledig en werd uitgezet in een bos.
Verschillende soorten wilde vogels imiteren steeds vaker de ringtones van mobiele telefoons, dat stellen Duitse ornithologen. Ze zien er het bewijs in dat de mensheid een sterke invloed heeft op de evolutie van vogelsoorten.
De vogels die we onderzochten, kunnen tot 78 verschillende melodieën zingen, en heel wat daarvan vallen samen met de meest eenvoudige ringtones, zegt ornitholoog Matthias Werner van het Duitse overheidsagentschap voor vogelbescherming.
Volgens Werner kwamen kauwen, spreeuwen en gaaien, allemaal veel voorkomende vogels in Europa, in aanraking met de ringtones als gevolg van de stedelijke uitbreiding, het aantrekkelijke voedselaanbod in de steden en de snelle groei van het gsm-gebruik.
De zang wordt niet enkel gebruikt om een vrouwtje te lokken of om het territorium af te bakenen, maar ook als afleidingsmanoeuvre als de vogel met een mogelijk gevaar geconfronteerd wordt. De Gaai is bijvoorbeeld in staat om de zang van andere vogels te imiteren, alarm te slaan of geluiden te produceren zoals een krakende tak of een jankende kat. De spreeuw kan het geluid imiteren van piepende remmen, van menselijk gefluit of zelfs van een ambulance.
Geen probleem
De deskundigen zijn het erover eens dat de imitatie voorlopig geen gevaar vormt voor de originele zang van de vogels. Integendeel: het duidt erop dat de vogels zich goed aanpassen aan nieuwe omgevingen. Geen enkele soort kan overleven als ze niet in staat is om zich aan te passen, zegt bioloog Matthias Glaubrecht, professor aan de Humboldt University in Berlijn.
Omdat het risico bestaat dat de vogels hun originele zang vergeten, zijn de melodietjes opgeslagen in universiteiten in Europa en Noord-Amerika.
Mag ik eventjes een heel klein beetje trots zijn...? (Cis-ka)
Ik kreeg daarnet een webadresje door van de Heraut, een streekkrant in Nederland, met het berichtje erbij dat ik eens op zoek moest gaan naar een artikeltje over ..... sport en ruiters. Dochterlief had er nl als buitenstaander met een wild card deelgenomen aan de clubkamioenschappen dressuurrijden op een "geleend" paard dat ze nog nauwelijks bereden haden had ze gelijk maar even gewonnen en werd overall DBR clubkampioen . Het was allemaal als grap begonnen, zoals, "Komaan Marian laat eens zien wat je in België geleerd hebt qua dressuurrijden!" (wedstrijden die ze op middenlaag niveau reed, maar door haar studies niet verder had kunnen zetten Moederlief mag dan wel eens trots zijn op dochtertje daar bij de Noorderburen, nietwaar? Ze mag de wisselbeker nu een heel jaar mooi opblinken!
Marian Proost en viervoeter Ricardos Quinten overall-winnaar
De prijswinnaars in de verschillende klassen: Marian Proost, Annelie Hoekstra en Marion v.d. Akker.
Bleiswijk Manege HC Rottemeren vormde zowel vrijdagavond als zaterdag en zondag het decor voor de clubkampioenschappen van PV De Bleiswijkruiters. Met 45 inschrijvingen in drie verschillende groepen was het een drukte van belang. Er werd volop gepoetst en gevlochten (in manen) om zo goed mogelijk voor de dag te komen met dressuurproeven in de ring.
Op vrijdagavond werd het spits afgebeten door de inschrijvers zonder startkaart. Leden die niet deelnemen aan andere wedstrijden, maar wel graag in hun eigen club wilden laten zien wat zij met paard of pony konden presteren. De combinatie Marian Proost - Ricardos Quinten presteerde het beste en mocht de eerste prijs in ontvangst nemen. Er waren tevens prijzen voor de combinatie Marion v.d. Akker Weston, Elvira van As Libero H, Samentha Verboon Patser en Yvette Hooymans Blitseard.
Drukke dagen Zaterdag volgden de klassen M tot Z. Eveneens allemaal presterend met dressuur. En evenals zondag bleef het weer goed en konden alle proeven in de buitenbak worden uitgevoerd. Wedstrijdsecretaris Conny Kool bezette met al haar papieren een tafel in de kantine. Nee, ik kan niets van de wedstrijden zelf zien, omdat die buiten zijn. Maar als je van alles te regelen hebt, kom je er toch meestal niet toe om rustig te gaan zitten kijken. Gelukkig hebben we goede, professionele juryleden waar we alles buiten met een gerust hart aan kunnen overlaten. Ze vult aan: Vanaf vorig jaar januari doen veel van onze ruiters in de diverse klassen mee aan maandelijkse wedstrijden van de KNHS. Daar doen ze heel veel ervaring mee op. De eerste wedstrijd voor ons eigen clubkampioenschap was in april. Daar moest elke ruiter twee proeven rijden. Dit weekend volgt hun tweede wedstrijd in het clubkampioenschap en ook nu mogen ze weer twee proeven rijden. De beste twee van de vier tellen voor de eindklassering.
Alle leeftijden Op paarden en ponys kon men tijdens de dressuur alle leeftijden tegenkomen: van 7 tot een jaar of 50; zowel dames als heren. Iedereen had een fraaie broche gekregen als aandenken aan dit weekend. In de rubriek combinaties B en L was de eerste plaats voor Marion v.d. Akker Timojazzdorijke (B), Lianne Straathof Veronique (L2), Monica Steenhoek Sissi (L2) Bo Brouwer Limit (B) en Dominique Mulder Swelgje (L2). Op M en Z niveau waren de beste plaatsen voor Annelie Hoekstra Painted Black (Z2), Lotte v.d. Berg Black Beauty (M2), Annelie Hoekstra Nikita (Z2), Claudia Kool Halloween (Z1) en Zoe Pakataridis Radja (M1). Overall DBR Clubkampioen werd Marian Proost Ricardos Quinten (zsk), Marion v.d. Akker Timojazzdorijke (L1), Lianne Straathof Veronique (L2), Monica Steenhoek Sissi (L2) en Bo Brouwer Limit (B).
Een groep circusdieren is zondagnacht ontsnapt uit hun hokken op een terrein in Amstelveen in Nederland. Vijftien kamelen, twee zebra's, een groep lama's en enkele hangbuikzwijnen gingen aan de wandel nadat een giraffe vermoedelijk een hok had opengetrapt, meldt de politie vandaag. De giraffe zelf bleef binnen.
Teruggelokt De dierenstoet ontsnapte van het terrein aan de Saskia van Uylenburgweg en liep door naar de Piet de Winterlaan. Na een melding over loslopende dieren kwam de politie in actie. Met hulp van circuspersoneel en twee hondengeleiders zijn ze teruggelokt naar het circusterrein. (novum/sd)
Maak kennis met Chase, de kater zonder gezicht. Het diertje werd aangereden door een auto toen het vier weken was en raakte zwaar verminkt. Alsof dat nog niet volstond, heeft Chase maar drie poten meer.
Plastische chirurgie Plastische chirurgen hebben tevergeefs geprobeerd het gezicht van het poesje te reconstrueren. Chase gaat nu door het leven zonder snoet en oogleden. Ook de pels wil op sommige plaatsen niet meer groeien. Elke dag krijgt hij druppeltjes om te voorkomen dat zijn ogen zouden uitdrogen.
Opfleuren Chase heeft van de nood een deugd gemaakt. Hij toert nu met zijn baasje langs Britse ziekenhuizen. Hun doel: mensen opfleuren die af te rekenen hebben met gelaatsmisvormingen. Niet dat Chase nu zo'n prettige aanblik biedt wanneer je uit een coma ontwaakt, maar het blijkt te helpen. (eb)
'Sterke Zhu' overleefde 36 dagen onder het puin na de aardbeving in China.
Een varken dat gedurende 36 dagen overleefde onder het puin na de aardbeving in China, wordt voorgedragen voor het Guinness Recordboek. 'Sterke Zhu', zoals het dier wordt genoemd, is sterk op weg om een heuse ster te worden. Er zijn zelfs plannen om een film over het beest te maken.
Regenwater en houtskool Het varken verloor twee derden van z'n lichaamsgewicht. Het overleefde op regenwater en houtskool. De knorrende held werd inmiddels geadopteerd door de directeur van het Jianchuan Museum. Daar wordt hij de rest van z'n leven in de watten gelegd. De man zegt dat 'Sterke Zhu' symbool staat voor het Chinese doorzettingsvermogen. Een plaatsje in het Guinness Book of Records zou een teken zijn van erkenning.
Tranen De beer werd gered nadat zijn eigenaar het leger had gevraagd om waardevolle spullen uit z'n varkensboerderij te halen. "Toen mijn vrouw het varken zag, rolden er tranen uit haar ogen", zegt de boer. (eb)
De uitgestorven dodo houdt wetenschappers nog steeds bezig. Recent onderzoek heeft bijvoorbeeld uitgewezen dat de vogel eigenlijk familie is van onze huidige duiven. En op postzegels heeft de dodo altijd goed gescoord.
De dodo is een dier dat we niet meer levend zullen terugzien. In tegenstelling tot de uitgestorven gewaande oervis, de coelacanth, die in 1938 terug opdook. De dodo is nog niet zo lang geleden uitgestorven. De eerste melding van de dodo in de geschiedenis kwam in 1507 van Portugese zeelieden die onder leiding van kapitein Pedro de Mascarenhas. Zij gebruikten een eiland in de Indische Oceaan, het latere Mauritius, als tussenstop.
Het eiland werd pas gekoloniseerd in 1598 door de Verenigde Oost-Indische Compagnie, die het zijn huidige naam gaf naar prins Maurits, de zoon van Willem van Oranje. De dodo's werden in grote aantallen door de matrozen als etenswaar van het eiland gehaald. In een reisverslag uit 1602 van de Gelderland, een schip van de compagnie, staat dat de dodo's gemakkelijk te vangen zijn omdat ze niet kunnen vliegen. Nederlandse kolonisten lusten de dodo niet zo graag als de Portugese zeelieden. Ze noemden hem 'walgvogel', omdat het vlees niet gaar te krijgen was.
De laatste waarnemingen van de dodo dateren van tussen 1598 en 1662. Feit is dat toen de Franse Hugenoot François Leguat in 1693 op Mauritius kwam, er geen dodo meer te bespeuren viel. Opmerkelijk is dat er van de dodo geen opgezet exemplaar bestaat, wat van vele andere uitgestorven dieren wel het geval is. Er resten enkel nog een kop en poot van een ooit opgezette dodo die in 1755 werd verbrand. Er is ook nog een schedel in Kopenhagen en in Leiden bezit het museum Naturalis dijbenen, scheenbenen en middenvoetsbeentje. Het enige originele dodo-ei bevindt zich in het East-London Museum in Afrika.
In 2005 en vorig jaar werden expedities gevoerd om te zoeken naar meer overblijfselen van de dodo. En met succes! Er werden dodobotten gevonden van meer dan 2000 jaar oud. De loopvogel was ongeveer een meter hoog en ongeveer 20 kilo zwaar. Met zijn grote snavel kon hij venijnig bijten.
Als je naar de postzegels van Mauritius kijkt, lijkt de dodo wel het nationale symbool. Toch is dat niet zo. Voor Mauritius in 1968 onafhankelijk werd, was het een kroonkolonie van de Britten, die het op hun beurt in 1810 hadden veroverd op de Fransen. Zo staat de Britse Koningin Elisabeth op een zegel die ook een dodo toont. Op een andere zegel zien we een onderzoeker die opgravingen doet met naast hem een volledig skelet van de dodo. Maar niet alleen Mauritius heeft zegels met dodo's, ook Cuba en Laos wilden deze uitgestorven vogel eren met een postzegel.
Met een themaverzameling rond uitgestorven dieren, kan je jammer genoeg al meerdere boeken vullen. En dat zal niet snel veranderen, integendeel. Wellicht tonen veel postzegels nu planten en dieren die straks uitgestorven zullen zijn.
Nieuwe savenne in Planckendael; oog in oog met de giraffen!
Nieuwe savanne in Planckendael: oog in oog met de giraffen!
Beleving staat centraal!
We nemen avonturiers mee op een reis waarin mens en dier elkaar tegen het lijf lopen, een echte Planckendael-beleving waarin realiteit en fictie niet altijd te onderscheiden zijn. Op tocht doorheen struik- en boomsavanne ben je best op je hoede. Levende (en dode?) fauna en flora staan borg voor onvoorziene omstandigheden.
Na een eerste etappe kan iedereen op adem komen aan het einde van het oplopend pad. Daar bereiken we de lodge, het nieuwe onderdak van de giraffen. Voor deze steltlopers is dit ook een pleisterplaats aangezien het er aangenaam vertoeven is in de zon of uit de wind. Het terras van de lodge brengt ons oog in oog met hen of doet ons over hun schouders heen kijken naar de savanne. We zien er hoe de bewoners met elkaar omgaan, hoe ze op hun strepen staan tegenover elkaar of hoe ze lief en leed delen met hun groepsgenoten.
Op het terras kan je ook kennismaken met de wilde giraffen, . hun soortgenoten in het verre Afrika. De lodge is eveneens een uniek moment waarop je een stukje achter de schermen kan meekijken. Wie klaar is voor een volgende avontuurlijke etappe, vat de zacht hellende afdaling aan. Hier kom je wellicht jezelf tegen! Je wordt er geconfronteerd met je eigen waarnemingsvermogen: heeft de savanne een indruk op je nagelaten of heb je nog wat training nodig? Tot slot voorzien we nog een verrassend rustpunt aan het einde van het traject.
Het nieuwe complex: veel ruimte voor groepsdieren
De giraffen zijn absolute nieuwkomers in Planckendael! Ze zullen samen met Kaapse elandantilopen, impalas en een schare grappige helmparelhoenen een typische gemeenschap van de Afrikaanse savanne uitmaken. Het nieuwe complex is ingekleed als een Afrikaanse lodge, met het typerende rieten dak en een mooi balkon dat onze bezoekers uitzicht biedt over de savanne. De lodge is binnenin zodanig georganiseerd dat ze een giraffenkweekgroep comfortabel kan huisvesten. De groepsstal laat ons toe de dieren zoveel mogelijk samen te laten. Dit is een belangrijk kenmerk van een goed verblijf voor kuddedieren. Drie kleinere stallen laten de optie open individuele dieren of een moeder met jong privacy te geven, mocht dit nodig zijn. De hal waarlangs de dieren naar buiten stappen in de kraal functioneert tevens als squeeze. Dit is een nauwe doorgang die moet toelaten dieren rechtstaand te immobiliseren bij het bezoek van de dierenarts bijvoorbeeld.
Je kan als bezoeker elke fase volgen. Een avontuurlijke wandeling brengt je tot op het balkon, waar je via een groot zijraam zicht hebt in de groepsstal. Deze inkijk zal vooral van belang zijn wanneer de dieren later in het jaar bij lagere temperaturen wel eens zouden verkiezen om binnen te blijven. Op het balkon van het stallencomplex heb je van op 3m hoogte niet alleen uitzicht over de savanne, maar sta je oog in oog met de giraffen, Kaapse elandantilopen en impalas. De savanne is verder voorzien van verschillende schaduw- en voederbomen maar ook van een zandbak zodat we de dieren aanzetten tot verschillende natuurlijke activiteiten en hen motiveren te bewegen over het hele terrein.
Wat doet Planckendael voor de giraf in de natuur (in situ)?
De Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde van Antwerpen (KMDA) wil met elke grote nieuwe realisatie ook opnieuw vorm geven aan de wens een bijdrage te leveren voor de bescherming van de diersoort in zijn natuurlijke biotoop. Voor de giraffen ligt ons hart in Noord-Afrika, meer bepaald in het zuidwesten van Niger. Daar leeft een giraffenondersoort (G.c.peralta) die zeer sterk gelijkend is aan de onze (G.c.antiquorum) en waarvoor hulp wordt ingeroepen.
Het project ASGNiger (Association nigérienne pour la Sauvegarde des Girafes du Niger) is een initiatief van twee collega EAZA-dierentuinen en heeft als hoofddoel de laatste 150 Niger giraffen in noordelijk Afrika voor uitsterven te behoeden.
Deze ondersoort kwam een 100 tal jaar geleden nog voor in verschillende Noord-Afrikaanse landen. In 1996 werden er nog slechts een 50 tal dieren geteld, samengetroept in een klein gebied in het zuidwesten van Niger. De oorzaken van deze achteruitgang zijn velerlei: stroperij, aangroei van de menselijke bevolking, vernieling van de vegetatie, uitdroging en overvloedige aanplanting van cultuurgewassen. De huidige giraffenpopulatie leeft in dit onbeschermde gebied in nauw contact met de plaatselijke bevolking en hun lot is dus sterk verbonden aan dat van de mensen daar.
De inspanningen van ASGN voor het behoud van de giraf in deze streek gaan dan ook hand in hand met duurzame acties ter verbetering van de economische en sociale toestand van de lokale bevolking, ondermeer door de aanleg van waterputten en visvijvers en het beheer van een voedselbank met zaden. De mensen ter plaatse zijn actief betrokken in projecten voor het herbebossen van de biotoop en krijgen in ruil o.a. micro kredieten voor de aanschaf van vee en zaden. Deze principes zijn ons ook bekend van de eigen in-situ projecten in Cameroon en Brazilië waar onze wetenschappelijke medewerkers op gelijkaardige basis aan de slag zijn. De KMDA heeft een eigen wetenschappelijk departement CRC, voluit Centre for Research and Conservation.
Planckendael sponsort het bouwen van een waterput. Hiervoor verzamelen we 12.000. Elke bezoeker kan helpen om dit project te steunen. Een leuke moneyspinner (geldglijbaan) laat de munten rollen. Wij zorgen dat ze terecht komen.
Giraffen winnen lotto!
De giraffen (of eerder de bezoekers?) zijn in de prijzen gevallen. Niemand minder dan de Nationale Loterij is bereid gevonden de avontuurlijke inkleding van de savanneroute te financieren. Voor de structurele financiering van het giraffenproject konden we rekenen op een subsidie van de Vlaamse regering en Toerisme Vlaanderen. Ook de stad Mechelen danken we oprecht. BASE neemt het peterschap van de giraffen op zich. Onze welgemeende dank!
Naast de honingbij telt Europa nog vele honderden andere ongevaarlijke bijensoorten. Het zijn nuttige insecten die helpen met het bestuiven van bloemen en vruchten in de tuin. Door de manier van bouwen zijn er in ons land niet op alle plaatsen goede nestplaatsen voor deze nuttige insecten. Dit hangende bijenhuis zorgt voor een veilig onderkomen tijdens de winter en is in het voorjaar eveneens een geschikte nestplaats voor onder andere de metselbijen. De vrouwtjesbij maakt in de holtes cellen met daarin een eitje en wat pollen + nectar voor de larve als het ei uit komt. De cel wordt daarna vakkundig afgedicht door de insecten en als het larfje volgroeid is, eet het zich een weg naar buiten.
Hang dit bijenhuis op een zonnige op het zuiden gerichte plek. Het kan aan een tak of iets dergelijks omhoog hangen zodat beide kanten dienst kunnen doen. Het kan eveneens tegen een zonnige muur gehangen worden waardoor nog 1 kant dienst kan doen als insectenhotel.
Materiaalsoort van dit mooie insectenhotel: vurenhout en metalen ophangketting. De buitenkant van het hout is behandeld met product zodat het de weersomstandigheden enkele jaren kan doorstaan.
Netto gewicht van het insectenhotel: 660 gram Afmeting van de bijenblok: 17 x 15 x 8 cm
droge hoeven hoeven 2x per week insmeren met een mensel van 1/3 natuurazijn + 2/3 zonnebloemolie, en de kroonranden met laurierzalf. verder kan je biotine bijvoeren. handje brokken, beetje natmaken, biotinepoeder erbij en dat voeren. ilona
Kale plekjes zwavelzalf erop binnen twee weken komen de haren
Mager paard... Is je paard mager probeer,en je wil hem weer dikker krijgen geef dan gekookte aardappelen. Geef hem da een handje mais erbij, het lukt dan vast wel. Of geef hem bij zijn krachtvoer ook een scheutje keukenolie dagelijks
Mok Het heet Sudocreme en je kunt het kopen bij de drogist, het is eigenlijk crème tegen luieruitslag, en het helpt heel goed tegen mok. Elke dag dun opsmeren. Estelle
Vorig jaar had mijn paardje ook een hardnekkige mok dat niet overging met de gangbare middelen (Hydrocortiderm, wassen met betadineshampoo, zelfs met een gezichtsbruiner proberen uit te drogen, wat trouwens wel mee hielp). Ik kreeg toen de tip van een dierenartsassistente om het middel Erykana te proberen. Officieel is het een middel voor koeien tegen uierontsteking. Het is niet al te gek duur, en mijn paardje was na een week van zijn mok af. Valt te proberen. Je zou er ook aan kunnen denken om de algemene weerstand van je paard proberen te verhogen. Dit kan door bijvoorbeeld Echinaforce druppels bij te geven. Judith
zinkzalf op mok smeren werkt ook heel goed sione
Ontstoken ogen
Wij lieten gewoon een tijdje de thee staan tot die lauw was met het zakje erin. En dan met een doekje voorzichtig de ogen schoonmaken. Het hielp wel.
Paard iets tussen de tanden? plastic of ijzerdraadje? rustig met twee handen de lippen van elkaar trekken, niet een beetje maar flink vooral bovenlip en daarin zacht knijpen...rustig toespreken en iemand anders het draadje laten verwijderen...nooit met pincet werken!!!
Verkouden paarden heel simpel, echinaforce voor mensen! 1x per dag 10 druppels in wat water over het voer en klaar! mijn paard was namelijk snot en snot verkouden en na drie dagen dit gedaan te hebben was het over! ok, het kan natuurlijk altijd toeval geweest zijn maar toch.......
Wonden Vulketan gel Ik heb ook al wat ervaring met grote wonden bij paarden. Mijn jongste paard is vier weken geleden van de vrachtwagen gevallen en had zo'n grote wonde dat ik dacht dat het nooit meer goed zou komen. De veearts heeft het zelfs moeten hechten maar aangezien de huid maar met een klein stukje meer vasthong is die huid afgestorven. Nu strijk ik tot drie maal per dag "Vulketan-gel" aan haar been. Ik kan je verzekeren dat het een grote wonde is en aangezien het aan de onderkant van haar been was is het risico op wildvleesgroei groot. Tot hier toe heeft ze nog geen wildvlees dus..... goed product. Ik heb het gekocht bij een apotheker (in België) maar ik ben er zeker van dat ze dat in Nederland ook moeten hebben. Het is speciaal voor paarden. Groetjes Katlijn
ik heb veel ervaring met grote wonden .Om wild vlees groei te voorkomen moet je een pot honing kopen en bij de drogist mieriksworteldruppels (van Vogel ) halen. Meng de druppels goed door de honing en smeer dit 2 keer op een dag op de schoongemaakte wond. Als je dit blijft volhouden ben je er van verzekerd dat je geen of weinig wildvlees groei hebt. P.S. doe voldoende mieriksworteldruppels door de honing want die doen het meeste werk. groetjes Inger.
Vorige week heb ik een goede ervaring opgedaan wat het betreft wond verzorging. Mijn 1 jarige fjorden hengst had een schram aan zijn lip die is gaan ontsteken. Lekkere etter zooi. En zo'n rotplek om schoon te houden. Ik heb het volgende gedaan. Een emmer met warm/koud water, Betadine shampoo er in, een schone theedoek. Die theedoek heb ik in het water gedaan en boven de wond uitgeknepen zdat het water er langs stroomde. dat gewoon een paar keer gedaan en voorzichtig de wond schoon maken. Daarna even laten drogen en met Yellow cream ingesmeerd(dikke laag). Met 3 dagen was de infectie weg en nu zit er een mooie korst op. Die ik nog een beetje insmeer om het soepel te houden. Je moet het gewoon even in de gaten houden en schoonhouden. Het zit natuurlijk wel op een rotplek. Als er een korstje opzit zal het wel spoedig genezen en hoef je je verder geen zorgen te kmaken. Buitenlucht is heel goed voor wondjes. Sandra
Waarschijnlijk weet je het al maar: als je paard een wondje had en daar zit een kostje op. Moet je er niet met je borstel overheen poetsen want dan heb je grote kans dat het weer gaat bloeden. Verona
ontstekingen? weken in biotex sionne
zomerjeuk zeewater er op smeren
Een homeopathisch middel: Allergitum van VSM. Iedere dag ± 15 druppels (exacte hoeveelheid staat op de verpakking) over het voer en je hebt nergens last van. Ik spreek uit ervaring: Een 20 jarige pony die al zijn hele leven zich elke zomer helemaal kapot schuurt en waarop alle middeltjes al zijn uitgetest heeft met dit spul nergens last van. Verkrijgbaar via je dierenarts.
je kunt voordat je paarden naar buiten doet, b.v. op het land, de staart insmeren met klitwortel.Dit kun je halen bij het Kruidvat, het is hun eigen merk. Dit heeft bij mij altijd wel goed geholpen.
Zwellingen Spuit er eens superol op.(kan je krijgen bij de 'gewone' drogist, het zijn tabletjes voor gorgelen bij beginnende keelontsteking, maar kan ook gebruikt worden bij (brand)wondjes). Eén keer per dag even inmasseren en na twee dagen was de zwelling geheel verdwenen! Mirjam
Vlooien zijn vervelende beesten, maar een eiwit in hun poten zou wel eens van pas kunnen komen bij het herstellen van bloedvaten, ontdekten Australische geleerden. De resiline zorgt er bij vlooien voor dat ze een enorme springkracht in hun poten hebben, bij kleine vliegjes geven ze de vleugels de mogelijkheid om supersnel te bewegen. Door manipulatie van het gen dat ertoe aanzet om resiline te produceren zijn wetenschappers erin geslaagd om een kunstmatige variant te maken die dezelfde eigenschappen heeft als de oorspronkelijke, uitrekking mogelijk tot driemaal zijn lengte zonder te breken en dat in de toekomst mogelijk kan worden gebruikt om de elasticiteit van aders te herstellen. Dat zou dan hartaderbreuken kunnen voorkomen.
Wetenschappers hebben een schedel en schouderbeen onderzocht van een vis met vier poten, de Ventastega curonica, die 370 miljoen jaar geleden zou hebben geleefd. Het onderzoek zou wetenschappers helpen om de evolutie van vissen naar hogere gewervelden te begrijpen. Het onderzoek staat te lezen in het blad Nature.
Het dier had een groot kaakbeen met tanden, zijn kop leek op die van een krokodil en het was even groot als een krokodil. Zijn primitieve vinnen doen vermoeden dat de vis zijn prooien in ondiep water ging zoeken, zo stellen de wetenschappers, een team van internationale paleontologen onder leiding van de Zweed Per Ahlberg (Universiteit van Uppsala).
Het fossiel toont ook aan dat de eerste amfibieën in het Devonium (tussen 410 en 360 miljoen jaar geleden) niet noodzakelijk lineair zijn geëvolueerd, zoals werd gedacht, maar zich hebben gediversifieerd in verschillende evolutionaire takken, zo menen de wetenschappers.
"Het is verleidelijk de Ventastega te zien als een duidelijke tussenstap in de evolutie", klinkt het. Toch manen de onderzoekers aan tot voorzichtigheid.
Het fossiel werd ontdekt in het westen van Letland, waar destijds een semi-tropisch klimaat heerste. Eerder werden al fossielen van deze soort gevonden, maar geen enkele was zo volledig als deze. De ontdekking van de Ventastega komt twee jaar na de ontdekking van de Tiktaalik roseae, een soort die ook al werd omschreven als de "missing link" tussen vissen en viervoeters.
Voor de wetenschappers van dit nieuwe onderzoek vult de Ventastega curonica de morfologische leemte tussen de Tiktaalik en de eerste viervoeter, de Acanthostega.
In de namiddag kom ik bij de schaapkooi aan. Alle ooien lopen buiten met hun kroost. 107 lammetjes dartelen door de vallei. Een prachtig gezicht. Dit wordt de laatste week van het aflammeren. 18 ooien staan apart. Zij moeten nog.
Ik waan me vanaf het eerste moment in een compleet andere wereld. Afgezien van de bezoekers, alleen maar bomen, wei, schapen en lammetjes, in de middle of nowhere. Het kleine herdershuisje is sober en oergezellig. Ik krijg het kleine slaapkamertje. Martien zal op een matras in de kamer gaan liggen. Om 5 uur roept M. de honden bij mekaar en worden de dieren de kooi ingedreven.
Ik geef de leblammeren hun fles en maak kennis met Eddy, een heel brutaal rammetje van een week oud. Wat een leuk, pienter diertje. Hij springt meteen op me af. M. vertelt dat hij een van een drieling is. Zijn moeder heeft maar melk voor twee. Maar Eddy is slim en steelt melk bij de andere ooien, door onder hun staart door te duiken. Ik ga midden tussen alle lammetjes en hun 94 moeders in het stro liggen. Puur geluk, een ander woord is er niet.
Na het avondeten lezen we wat en om 23.00 uur doe ik de laatste flessenronde. M. legt uit wat ik moet doen als een ooi weeën krijgt. Kijken of alles goed gaat. Eerst de waterblaas, dan de pootjesblaas. Als het te lang duurt, hand en arm desinfecteren, glijmiddel erop en in het schaap voelen. Lam goedleggen en meehelpen. Als het lam er is, navelstreng ontsmetten met jodium, bij ooi de eerste melk trekken, kraamhokje plaatsen, ooi te drinken geven en blijven tot het lam opstaat en gaat drinken. Zo heb ik dat ook allemaal op de cursus Verloskunde Schapen geleerd. Nu de praktijk nog.
Een beetje zenuwachtig ga ik slapen. Om 2.00 uur gaat de wekker en is het mijn beurt. Snel aankleden en in het aardedonker naar de kooi lopen. Alle ooien liggen vredig te herkauwen, van een wee of waterblaas is niets te bekennen. Om 5.00 uur gaat M. eruit. Ik heb gezegd dat ik geroepen wil worden als er wat is. Maar ik slaap tot 8.00 uur als een roos.
Maandag 25 februari
De Dag Van De Stoere Hoefjes
Om 9.00 uur arriveert de schooltelevisie. Zijn ongeveer 3 uur bezig met allerlei opnamen. Pim, de elfjarige zoon van M. treedt op als woordvoerder en doet het uitstekend. De kinderen zijn verrukt van de lammetjes. Ondertussen werken M. en ik de ochtendrituelen af. Eerst de flesjes geven, 5 in totaal. Dan de troggen, die buiten staan met biks vullen. De aanstaande moeders eten eerst. Als zij klaar zijn, worden ze in hun wei gebracht door de honden. Dan de rest met al de die lammetjes. Die blaten ondertussen de oren van je kop, een oorverdovend geblér.
Als zij hun biks ophebben, gaan ze ook de wei in. De lammetjes racen met z'n allen in grote kolonnes heen en weer, net een grote witte vloedgolf, een prachtig gezicht. Dan met de steekwagen kuilgras opladen en daarmee de ruiven in de kooi vullen. Daarna hooibalen van de zolder gooien en de kooi opstrooien.
Als dat allemaal klaar is, het verharde erf aanvegen met een heksenbezem, die M. zelf maakt van berkentwijgjes. Tussendoor de schapen-adminstratie. Ik ga regelmatig bij de aanstaande moeders kijken, maar er gebeurt niks. De poezen, in de hooiberg, komen regelmatig bedelen om melk. Ik heb ze gister het restant uit de flesjes gegeven en ze weten me nu te vinden. s' Middags komt radio Gelderland voor een interview.
Heb het gevoel dat ik al een half jaar van huis ben. M. ging vanavond naar paardrijles, toen ze om 22.30 uur terugkwam nam ze de Volkskrant mee. Daarmee nam ze de wereld weer mee naar binnen. Hier leef ik voor mijn gevoel in een sprookjeswereld. Om 23.00 uur lopen we samen de laatste ronde. We blijven nog wat in de kooi hangen. Als M. op het punt staat naar bed te gaan zien we ineens een ooi, die ligt te hijgen. En ja hoor, daar is de waterblaas. Na een poosje zien we een paar stoere hoefjes. ¨Dat zal wel een rammetje zijn¨, zeg ik. Maar het lukt niet. De ooi is een jaarling en dan gaat het altijd moeizaam. Hoe ze ook perst, het kopje komt niet mee. Dan maar helpen.
Ik voel voor de eerste keer in een levend schaap. Op school oefenden we met een vuilsnizak, waar een dood geitenlam in zat. Maar dit is warm en zacht en glibberig. Ik voel het kopje. Gelukkig ligt het lam goed. We trekken uit alle macht, maar vanwege de glibberige hoefjes krijg je geen grip. Op een gegeven moment lukt het toch. En dan is het lam daar.
Alles gaat vervolgens zoals het moet, alleen laat de ooi hem niet drinken. Ik melk het schaap in een pannetje, giet dat over in een flesje en het lam drinkt. Het is een extreem groot beestje. 's Nachts melk ik de ooi nog een keer. Ik voel me een hele Piet, dat ik dit toch maar allemaal zo maar doe. Inmiddels raak ik erg gehecht aan die brutale Eddy. We spreken af dat hij met mij mee naar huis gaat.
Dinsdag 26 februari
De Dag Van De Spontane Geboorte
Vanochtend een school, die een lammetje komt adopteren. De kinderen zijn zelf bijna lammetjes. Het is heel moeilijk voor ze om niet te gaan rennen in de wei. Maar dat mag niet, want dan worden de schapen opgejaagd.
Dennis, de autistische jongen, die elke dinsdag komt meehelpen arriveert. Hij wil alles weten, welke dieren ik heb, hoe ze heten. Als een mitrailleur vuurt hij de vragen op me af. Onthoud alles, want begint ineens weer over Booswicht, een van mijn poezen, en met halve antwoorden neemt hij geen genoegen.
's Ochtends belt Hans van der Vlist, webmaster van DierenNieuws.nl of het hier ook zo stormt. Nee dus, maar we zitten hier ook tamelijk beschut in deze vallei. Als ik D. naar de trein rij, haal ik gelijk de journaliste van Avanta van het perron op. Vorige week is ze al bij mij op de boerderij geweest en vanmiddag maakt ze het portet rond.
Als we op de kooi aankomen, is er net een lammetje spontaan geboren in de wei. Ze valt met haar neus in de boter. Is zwaar onder de indruk van alles. We gaan in de kooi zitten om rustig te kunnen praten. Als even later de kudde arriveert, is daar geen sprake meer van. We worden belaagd door alle lammetjes die aan haar blocnote knabbelen.
Woensdag 27 februari
De Dag Van Caesar
De nacht is weer rustig verlopen zonder geboortes. Vanochtend stond er een ooi wat apart van de kudde tijdens het eten. Ze at niet mee en zag er niet erg lekker uit. We hebben haar weer in de kooi gebracht. Vanmiddag kwam de fotograaf om foto's te nemen voor Avanta. Zal je net zien, een stralende ochtend met zon, en toen hij er was, koud, grauw, harde wind en regen. Ben wel eens onder aangenamere omstandigheden gefotografeerd. Benieuwd wat dat wordt. Met de ooi ging het niet goed. Tijdens het voelen komen we niet verder dan één hand naar binnen.
Dan gaat mijn telefoon. De secretarese van Brinkhorst. Vertelt dat ik door hoofd voorlichting gebeld ga worden voor een afspraak over de oormerken. Dat is sneller dan ik had verwacht. Brinkhorst houdt zich aan z'n woord.
Om 5 uur komt de dierenarts. Het wordt een keizerssnee. Een gecompliceerde. Toen hij de snee maakte puilden de darmen er uit. Het bleek dat de baarmoeder helemaal gedraaid was. Vandaar dat ik er niet in kon komen. Het ramlammetje dat er uit komt is meer dood dan levend. We wrijven het schoon en droog met stro en handddoeken. Ondertussen werkt de veearts hard door. Ik neem alles op met de digitale videocamera. Als het schaap klaar is leggen we het slappe lammetje erbij. Hij probeert wat te drinken maar dat lukt niet erg.
De ooi staat al weer gauw op haar poten en stoot het diertje van zich af. We hebben een grote fout gemaakt door haar niet aan het lam te laten ruiken en likken toen ze nog op 'de operatietafel' lag. Dat had makkelijk gekund, ze was alleen plaatselijk verdoofd. Stom! Ze heeft wel melk. Die vangen we op in het pannetje, zodat het lam toch de broodnodige biest krijgt.
Na het avondeten de tarotkaarten gelegd. We zijn met een hele ploeg, dus er valt veel te lachen en bespreken. Er komen verrassende dingen uit. Zoon Pim is de Kluizenaar, daar moet ik hem veel over uitleggen. Als ik 's nachts de biest in de magnetron wil opwarmen hoor ik iedere keer een plof en dan valt het flesje om.
Ik zie alleen maar grote klonten liggen. Lijkt op boter. Ook dat was stom. Biest kan helemaal niet opgewarmd worden, dan gaat het stollen vanwege al die eiwitten die er in zitten. Weer wat geleerd. Dan maar kunstmelk aan de kleine Caesar. Moeder wil nog steeds niets van hem weten.
Donderdag 28 februari
De Dag Van De Chinees Zonder Vlees
Tijdens ontbijt met M. besproken dat ik Caesar ook meeneem. Ik wil er geen oor- of volgnummers in. Op de radio horen we dat er mogelijk MKZ is in Engeland. Ik denk aan vorig jaar toen daar al die schapen werden verbrand. Het lijkt of ik al weken van huis weg ben.
Onwerkelijk ver weg is het. Vanavond komt het bestuur van de schaapskudde eten. Daarmee wordt het einde van de aflammerperiode gevierd. De plaatselijke Chinees brengt om 19.00 uur een aantal grote schalen en rechauds. Ik schep er voorzichtig in om het vlees te omzeilen, het smaakt heerlijk. Het bestuur is erg geïnteresseerd in mijn acitiviteiten, zowel voor mens als dier en hoopt dat ik de schaapskudde in Amsterdam zal promoten.
Vrijdag 1 maart
De Dag Van De Thuisreis
Vanochtend belde Theodor of ik nog meega naar tangoles vanavond. Zat ik op tangoles dan? Het staat lichtjaren van me af. Heb alles in orde gemaakt voor de reis naar huis met de twee baby's. Zeiltje achterin, daar stro op, de opening naar de achterbank dichtgemaakt met een plank. Het valt me zwaar om weg te gaan merk ik. Drie lammetjes zijn er sinds mijn komst geboren, niet veel. Met M. afgesproken dat ik volgend jaar in de 3e week kom i.p.v. de 4e, dan schijnen de meeste geboren te worden. Ik beschouw deze week als een try-out.
Plotseling, waarom weet ik ook niet, krijg ik haast. Ik smijt mijn spullen in de tas, haal Eddy op uit de wei, terwijl ik hem de fles geef en zet Caesar achterin de Volvo. Daar beginnen ze te blaten dat het een aard heeft. Ze zijn bang. Ik voel me naar dat ik ze uit hun wereldje wegruk. Maar het alternatief is de Islamitische slager voor ze over een paar maanden. Bij mij mogen ze leven tot ze omvallen van ouderdom.
Met die gedachte rij ik naar huis, mijn hoofd staat op ploffen van alle indrukken. De baby's laten van zich horen, tot het plotseling rustig is. Ze slapen. Vlak voor ik mijn eigen erf oprij, zijn ze klaarwakker. Ik til ze uit de Volvo, zet ze in hun nieuwe nachthok en maak snel een fles klaar. Als ik even later de enorme kracht en vitaliteit in die lijfjes voel heb ik er het volste vertrouwen in dat het allemaal goed gaat komen.
Maandag 4 maart
De heertjes hebben het naar hun zin. Ze dansen tussen de zwijntjes door, lopen mij bij iedere stap die ik verzet als hondjes achterna, drinken heel goed en groeien als kool. Aanhankelijk en lief zijn ze. Dafne Westerhof (Bron : Dierennieuws 2001)
Een vrouw uit Florida die op zoek was naar haar verloren kat, deed een onthutsende vaststelling. Ze vond wel degelijk haar kat, zij het in de buik van een drie meter lange slang.
Huisdieren De slang werd opgepikt door de mensen van de dierenbescherming in Orlando. Zij staan al lang niet meer te kijken van dergelijke voorvallen. "Het is de zesde keer in twee maanden dat we een slang moeten ophalen", zegt Corey Hicks. "De mensen kopen ze als huisdier, maar kunnen ze na enige tijd niet meer de baas. Ze laten de dieren vrij en dan kom je dit soort onverantwoorde toestanden tegen", zegt de man. (eb)
China evacueert reuzenpanda's na aardbeving (Martina)
China evacueert reuzenpanda's na aardbeving
Reuzenpanda's uit het Chinese natuurreservaat Wolong zijn vanwege het aanhoudende risico op aardverschuivingen na de verwoestende aardbeving in mei tijdelijk elders ondergebracht. Zes panda's werden naar een reservaat 120 km verderop gebracht, nadat vorige week ook al dertien dieren naar die locatie waren overgeplaatst. Negentien panda's werden eerder al in een accommodatie in de hoofdstad van Sichuan, Chengdu, ondergebracht. Tevens zijn er exemplaren naar het zuiden en oosten van China vervoerd. Als het gevaar is geweken, zullen de dieren naar Wolong terugkeren.
Wolong raakte bij de aardbeving zwaar beschadigd, net als 48 andere pandareservaten in Sichuan. Hoeveel panda's door de aardbeving om het leven zijn gekomen, is niet bekend. Er leven slechts 1.600 reuzenpanda's in natuurgebieden in Sichuan en het naburige Shaanxi. China is het enige land waar deze diersoort in het wild voorkomt. (novum/lpb)
mailgroep huisdieren
Een Chinees is gestart met een online handel in dode muggen. In twee dagen verkocht hij ruim 10.000 geplette exemplaren.
parend paartje heideblauwtjes
nieuwe roerganger
jonge zwaluw
hoera! een nieuwe dag
mijn haar? Wat is er met mijn haar?
vlinder "De Kleine Vos"
Gehakkelde aurelia
babykikker
Libelle
bijenblok
Reuzenpanda's uit het Chinese natuurreservaat Wolong zijn vanwege het aanhoudende risico op aardverschuivingen na de verwoestende aardbeving in mei tijdelijk elders ondergebracht. Zes panda's werden naar een reservaat 120 km verderop gebracht, nadat vorige week ook al dertien dieren naar die locatie waren overgeplaatst. Negentien panda's werden eerder al in een accommodatie in de hoofdstad van Sichuan, Chengdu, ondergebracht. Tevens zijn er exemplaren naar het zuiden en oosten van China vervoerd. Als het gevaar is geweken, zullen de dieren naar Wolong terugkeren.
