Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
Omzendbrief OOP 30bis aangaande de uitvoering van de wetten van 13 mei 1999 tot invoering van gemeentelijke administratieve sancties, van 7 mei 2004 tot wijziging van de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming en de nieuwe gemeentewet en van 17 juni 2004 tot wijziging van de nieuwe gemeentewet
e) Het laten baden van huisdieren in visvijvers of waters van openbare parken en plantsoenen of hen de sierdieren te laten beschadigen.
h) Het hinderen van het verkeer door een hond niet aan de lijn te houden
m) Het voeren van wilde of verwilderde dieren.
- Voor de eigenaars van honden : het opruien of niet in bedwang houden van de hond, wanneer deze voorbijgangers aanvalt of achtervolgt, zelfs indien dit geen kwaad of schade tot gevolg heeft.
Dus even navragen in uw gemeente wat is toegestaan !!!! Persoonlijk vind ik dat het wettelijk verplicht zou moeten zijn = honden aan de leiband en enkel op voorziene plaatsen loslopen , vb loopweide. VOOR UW EN ANDEREN HUN VEILIGHEID WIJ LIJNEN ONZE TOSHI ALTIJD AAN. IN STAD EEN GEWONE LEIBAND EN DAAR WAAR MEER VRIJHEID KAN EEN FLEXI-LEIBAND. ( zo eentje dat een 2 tal meter lang is en in en uit kan rollen)
{ zolang er mensen zijn die denken dat dieren niet voelen,
De naam . Tabby' die voor de bekende gestreepte, gemarmerde of gevlekte tekening van zoveel van onze gedomisticeerde katten wordt gebruikt, is ontstaan uit de overeenkomst tussen deze tekening van de kat en een soort taffeta dat werd gemaakt in Attibiya in het district Bagdad. Gestreepte katten worden ook wel . Cyperse-, of Tijgerkatten genoemd. Dat zijn dan de bekende gecyperde Europese Kortharen. Het gaat hier dan alleen om de gestreepte exemplaren. De andere patronen zijn: gemarmerd of gevlekt.
Andere naam voor gemarmerd (afbeelding A) : Blotched Andere naam voor gestreept (afbeelding B) : Cypers of Mackerel Andere naam voor gevlekt (afbeelding C) : Spotted
Let wel!!
De . Tabby', oftewel het . Patroon' van de kat slaat alleen op één van de drie bovenstaande modellen. Natuurlijk zijn er (in principe) ook nog geheel effen katten. In principe omdat ook geheel effen katten ook nog vaak, (hoewel bijna onzichtbaar), een patroon hebben wat slechts met bepaalde lichtval zichtbaar is. Vooral bij zwarte katten is dit vaak vrij duidelijk. Bij witte katten is het slechts heel zelden nog waarneembaar. Elk van de bovenstaande patronen kunnen voorkomen met wit hoewel dit niet noodzakelijk is.
Enkele voorbeelden van gemarmerde katten.
Een Bruin gemarmerde kat,(Brown Tabby Blotched)
Een Rood gemarmerde kat,(Red Tabby Blotched)
Een Zilver gemarmerde kat,(Silver Tabby Blotched)
De drie bovenstaande katten zijn dus géén Cyperse, maar Gemarmerde katten. Zoals eerder gezegd kunnen deze patronen voorkomen in combinatie met wit! Hieronder staat een gecyperderde kat. Let op het patroon! Het patroon (de Tabby) kan in verschillende kleuren voorkomen, net zoals het gemarmerde patroon. Ook hier zijn de kleuren Bruin, Rood en Ziver van toepassing. De combinatie met Wit is ook hier mogelijk!
Zilver gecyperde kat, (Silver Tabby Mackerel)
Als laatste van de . Tabbykatten' het gevlekte exemplaar'. Net als voorgaande katten kunnen ook hier de kleuren Bruin, Zilver en Rood voorkomen, al dan niet in combinatie met Wit.
Zilver gevlekte kat, (Silver Tabby Spotted)
Ook de gevlekte kat is niet Cypers! Al deze patronen komen voor bij Europees Kortharen en zijn voor tentoonstellingen zelfs nog aan regels gebonden maar het zou nu te ver gaan hier nog op in te gaan! Natuurlijk komen ook effen-, of tweekleurige exemplaren voor.
Ook Smoke, hoewel voor tentoonstellingen in Nederland nog niet erkend, is mogelijk!
Zwart-witte kat, (Black / White Parti, of Bi colored)
Zoals eerder gezegd is een Tabby bij deze katten niet onmogelijk. Bij kittens zijn ze vaak nog wel te zien maar ze vervaagd bij het volwassen worden van de kat. Sommige noemen dat Ghostmarking maar volgens de standaard wordt dit gezien als een fout!
Zwarte kat, (Black)
Veel zwarte katten hebben een rossige gloed in hun vacht. Dit komt door de zon. Officieel moeten de haren van een zwarte kat echt ravenzwart zijn tot in de wortels toe. Dit geldt ook voor geheel zwarte katten. In principe bestaan er geen zwarte katten. Of ze hebben ergens wel één wit haartje of ze hebben de nu wel bekende Ghostmarking. Bij zwarte katten wordt dit niet gezien als een foutje.
Creme kat, (Creme)
Creme katten komen niet zo vaak voor, zeker niet bij Europees Kortharen maar ze zijn er wel. Deze kleur onstaat als het dier genetisch rood is met een dunbbele factor blauw. Ook bij Creme kittens zijn vaak strepen (Ghostmarking) zichtbaar maar die verdwijnen bij het volwassen worden hoewel ze bij extreme kou of warmte weer duidelijk zichtbaar worden.
Witte kat, (White, al dan niet Bi-Colored Eyed)
Witte katten zijn in Nederland vrij populair maar ook deze ziet met niet veel. In het wild bestaan witte katten absoluut niet, daar zijn ze te kwetsbaar. Geheel witte katten hebben blauwe ogen. Blauwe ogen duiden op het totaal ontbreken van pigment. Witte katten met blauwe ogen zijn vrijwel altijd doof, tenzij ze ergens op hun vacht één zwart haartje, of één of twee gekleurde ogen hebben, zie inzet!
Met het gehoor van een witte kat met of één zwart haartje, of tweekleurige ogen is dus genetisch niets mis.
Schildpad kat, (Tortie Tabby)
Schildpadden zijn vrijwel altijd poezen hoewel er heel soms ook een schildpad kater voorkomt, maar deze zijn vrijwel altijd steriel. De vacht van deze katten bestaat uit drie kleuren, zwart, lichtrood en donkerrood.
Schildpad met wit, (Tortie Tabby White)
Een schildpad mag geen enkel spoor van wit hebben. Als dit wel het geval is hebben we het over . Schildpad met wit'. Schildpadden worden erg donker geboren en de tekening wordt tijdens het volwassen worden steeds duidelijker. In de volksmond heet dit een . lapjeskat". Schildpad met wit zijn uitsluitend poezen. Het is genetisch onmogelijk een schildpad met witte kater te zijn.
Deze beschrijvingen over kleuren en patronen betreft alleen de "Tabby" van de Kat. Het zijn geen rasbeschrijvingen, hoewel deze kleuren en patronen ook bij veel Raskatten voorkomen.
Moet men in België honden aan de lijn houden? (Martina1)
Moet men in België honden aan de lijn houden?
Er is inderdaad nog geen wet die bepaalt dat honden aan de lijn moeten worden gehouden, maar in de Senaat werd wel al een wetsvoorstel goedgekeurd dat een oplossing biedt voor dit probleem. Daarin zijn heel wat bepalingen opgenomen die incidenten met honden moeten voorkomen. Zoals het artikel dat bepaalt dat alle honden op openbare plaatsen aan de lijn moeten worden gehouden. Eenzelfde verplichting wordt echter al in heel wat gemeentereglementen opgelegd. Doe maar eens navraag bij uw gemeente. Wie zich daar niet aan houdt, riskeert een boete. In theorie, want in de praktijk komt het pas zover als de overtreding in een proces-verbaal wordt vastgesteld, en daarvoor moet dan wel net op dat ogenblik een agent in de buurt zijn. Toch zal de overtreder niet altijd ontsnappen. Als iemand gewond raakt door een loslopende hond, kan dat op twee vlakken gevolgen hebben voor de eigenaar. Enerzijds riskeert hij een sanctie voor onopzettelijke slagen en verwondingen. Anderzijds is er de vergoeding van de opgelopen schade ( gescheurde kleren, medische verzorging, pijn, angst...) Als de eigenaar verzekerd is, zal hij die vergoeding wel niet zelf moeten ophoesten, maar is dat de verzekeringsmaatschappij. Het zou alvast helpen indien eigenaars van honden een beetje begrip tonen voor hun medeburger met of zonder hond. (Ivo Mechels van T-A)
Een hondenras is een groep honden met in uiterlijk en gedrag overeenkomstige eigenschappen. Een hondenras ontstaat doordat mensen selectief op deze kenmerken fokken (zie ook: domesticatie ).
Oorspronkelijk werden honden vooral geselecteerd op het vermogen om bepaalde taken uit te voeren, het hoeden van vee, het assisteren bij de jacht, de bewaking van huis en erf. Daarbij werd gelet op zowel mentale als fysieke eigenschappen, maar vooral op de eerste. Zo is een sterke jachtdrift belangrijk voor een jachthond, maar hetzelfde gedrag is voor een waakhond juist ongewenst.
Alleen in bijzondere gevallen, zoals bij trekhonden of poolhonden, werden ook hoge eisen aan de bouw en de vacht gesteld. Verder is één bepaalde groep honden, traditioneel aangeduid als schoothondjes , altijd al als gezelschapsdier gefokt.
Door de nadruk op het werkvermogen laten de traditionele rassen een grote mate van variabiliteit in het uiterlijk zien. Oude rassen worden daarom ook wel aangeduid als een slag of een type (zie: landras en hondentype ). Maar vanaf de 19e eeuw ontstaat er steeds meer belangstelling voor het uiterlijk van de honden. Er werden eerst enkele, later steeds meer, rassen erkend.
Dat betekende dat de eigenschappen werden beschreven in een rasstandaard en de afkomst van de rashonden werd geregistreerd in een stamboek . Men begon gericht te fokken op eenheid in exterieur en vaste vererving. Dat wil zeggen dat twee honden van hetzelfde ras uitsluitend jongen krijgen met hetzelfde uiterlijk als de ouders.
Van veel rassen wordt verondersteld dat ze zeer oud zijn, maar men moet zich wel realiseren dat ze doorgaans niet al te lang geleden bij de aanleg van het stamboek uit slechts enkele individuen gefokt zijn. Daarnaast zijn er echt nieuwe creaties, raszuiver uitgefokte kruisingen zoals de Dobermann .
Tegenwoordig zijn er meer dan 300 hondenrassen door een kennelclub erkend. In Nederland en België geldt de indeling die door de internationale federatie van kennelclubs, de FCI , is gemaakt (zie: Lijst van hondenrassen), maar met name in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten worden andere rasindelingen gebruikt. Het aantal erkende rassen groeit nog steeds, waarbij opvalt dat naast de West-Europese rassen steeds meer rassen uit andere delen van de wereld een officiële status krijgen.
Rassen worden soms weer onderverdeeld in variëteiten. Bij de FCI is in feite de variëteitsgroep minstens zo belangrijk als het ras zelf, want er wordt alleen met honden uit dezelfde variëteitsgroep gefokt. Zo valt het ras Hollandse herder uiteen in de variëteitsgroepen Korthaar , Langhaar en Ruwhaar die niet onderling gekruist mogen worden.
Fokkers zijn vaak voorstander van een steeds verdere opsplitsing van de rassen. Dat heeft een technische reden, het zuiver fokken van de per ras vastgestelde eigenschappen. Maar het heeft ook te maken met het feit dat de kampioenschapsprijzen per variëteitsgroep beschikbaar gesteld worden: meer groepen, meer prijzen. De steeds verdergaande opsplitsing van soms toch al kleine populaties verergert echter het probleem van inteelt .
{ zolang er mensen zijn die denken dat dieren niet voelen,
,,Het vrouwtje van de teek zuigt zich vol bloed. Het zijn altijd de dames - ook bij de muggen bijvoorbeeld - die bloed zuigen. Dat bloed hebben ze nodig in het kader van de voortplanting. Het volgezogen moederdier brengt haar eieren over op de eerste gastheer, bijv. knaagdieren en vogels. De teek die hiervan afvalt noemt men een larve . Deze larve ligt rustig te wachten tot er een tweede gastheer voorbijkomt om er zich letterlijk laten op te vallen. Ook deze gastheren zijn weer knaagdieren, vogels en eventueel herten. Dit zijn de gastheren van de tweede categorie. Ook bij hen blijft de teek niet lang hangen. De teek die van de tweede gastheer afvalt heet een nymf . Deze nymf gaat uiteindelijk op de mens, kat, hond, enz. vallen en transformeert zich na het bloedzuigen tot een volwassen teek'. (rvdc)
Aan de Amerikaanse oostkust leven zo goed als geen grote haaien meer. Dat is geen goed nieuws, zegt een studie in het vakblad Science deze week. Het verdwijnen van de grote roofdieren brengt de voedselketen in de oceanen in de war.
De overbevissing op grote haaien als de tijgerhaai en de zwartpunthaai voor de oostkust van de Verenigde Staten veroorzaakt een kettingreactie. De grote haaien zijn de natuurlijke vijanden van roggen en kleine haaien, en daarvan zwemmen er nu veel te veel rond. Het aantal koeneusroggen bijvoorbeeld is sinds 1970 vertwintigvoudigd. Dat is dan weer slecht nieuws voor de prooien van de roggen, zoals de kammossels. Die zijn zo bedreigd dat de roggen intussen overschakelen op andere schelpdieren, zoals oesters.
Daar houden de problemen niet op, schrijven marinebiologen Ransom Myers en Charles Peterson in Science. Kammossels en andere schelpdieren filteren zeewater. Door hun achteruitgang gaat ook de waterkwaliteit erop achteruit.
"We hebben grote zeegrasbedden gezien die omgewoeld waren door hongerige roggen op zoek naar schelpdieren", zegt Peterson van het Instituut voor Marinebiologie aan de Universiteit van Noord-Carolina. Zeegrasbedden bevatten verschillende algensoorten en worden beschouwd als de kraamkamer van vele vissoorten.
Grote haaien staan als roofdier helemaal bovenaan de voedselpiramide, wat betekent dat zij eten en door niemand gegeten worden. Deze toppredatoren zijn belangrijk voor het evenwicht van een ecosysteem van de oceaan.
"We hebben letterlijk de top van het voedselweb in de oceaan gekapt en dat brengt het ecosysteem uit zijn evenwicht", zegt Julie Baum van de Dalhousie universiteit in Canada. "Er is weinig twijfel dat hetzelfde aan het gebeuren is in de andere kustgebieden van de planeet." Baum toonde al in 2003 aan dat meer dan negentig procent van alle grote predatoren in de wereldoceanen verdwenen waren, vooral door overbevissing.
Grote haaien zijn niet zo interessant voor hun vlees, maar wel voor hun vinnen en kraakbeen. Veel vissers vangen grote haaien in hun net, snijden de vinnen eraf en gooien de bloedende, stervende haai weer overboord. De vraag naar haaienvinnen, onder meer om er soep van te maken, stijgt met meer dan vijf procent per jaar.
Sommige rapporten schatten dat de markt voor haaienvinnen en haaienkraakbeen als alternatief geneesmiddel tegen gewrichtspijn jaarlijks een biljoen dollar waard is. In de VS verkoopt elke apotheek producten op basis van haaienkraakbeen, hoewel de effectiviteit nooit werd bewezen. Haaien worden pas na zo'n twintig jaar geslachtsrijp en hebben relatief weinig jongen, waardoor de populatie zich uiterst moeilijk herstelt.
De VS en Canada hebben het afsnijden van vinnen en weer overboord gooien van de vis in het begin van de jaren negentig verboden, net als zestig andere landen. Mexico sloot zich er deze maand bij aan. Maar de verboden zijn niet alleen moeilijk af te dwingen, ze leiden ertoe dat nu de hele vis wordt opgehaald en zorgen dus niet voor extra bescherming, zegt Baum.
Volgens marinebioloog Peterson zou het publiek er goed aan doen om geen haaienproducten meer te kopen. Daarnaast zou er een volledig verbod moeten komen op vangst van grote kusthaaien. (IPS)
(GVA, net zoals het artikel in de vorige mail)
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Een van de meest vertrouwde dierengeluiden is het spinnen van katten, maar vreemd genoeg weet niemand precies hoe ze dit geluid maken. Zeker is in elk geval dat de kat zijn stembanden er niet voor gebruikt. De kat brengt met zijn stembanden de minder aangename klanken uit zijn repertoire voort : miauwen en krijsen. Wanneer katten hun karakteristieke zachte en tevreden snorgeluid maken, kan men hun keel voelen trillen. In hun keel bezitten katten, naast hun echt stembanden, een paar zogeheten vestibulaire plooien of valse stembanden. Sommige onderzoeken nemen aan dat de kat deze met zijn ademhaling kan laten meetrillen. Spinnen kost de kat kennelijk erg weinig energie, want hij kan het eindeloos volhouden. Volgens een andere theorie wordt het spinnen helemaal niet veroorzaakt door de valse stembanden, maar door turbulenties in de bloedstroom. Als de kat zich prettig voelt, zou zijn bloed sneller stromen en in een uitzonderlijk dikke ader in de borst gaan wervelen, wanneer deze door de spieren er omheen wordt samengeknepen. Het door deze wervelingen veroorzaakte geluid zou versterkt worden door het middenrif en na het passeren van de luchtpijp nogmaals in de neusholten. Voor pasgeboren katjes, die nog niet goed kunnen horen, is het geruststellende voelbare trillen van de moederbuik waarschijnlijk een belangrijker signaal dan het spingeluid zelf. Overigens spinnen niet alleen huiskatten, maar ook de kleinere wilde soorten zoals de lynx en ze laten op deze wijze hun goede humeur blijken. De grote katachtige, zoals leeuw, tijger en jaguar kunnen niet spinnen. Brontekst : The Readers' Digest
Agressie is een bedreiging of een fysieke inbreuk op de integriteit of de vrijheid van een ander individu.
Sommige vormen van agressie zijn normaal, andere zijn pathologisch. Beide vormen kunnen een gevaar zijn voor de omgeving, een gevaar dat moet ingeschat worden, door de mensen.
Het begrijpen van normale vormen van agressie is van belang bij het opvoeden van honden en mensen!
B Functie
Agressie is een communicatiemiddel, dus om een boodschap over te brengen aan de tegenpartij, zonder dat het noodzakelijk de bedoeling is deze lichamelijk te kwetsen.
Voor zover beide dieren elkaars signalen correct interpreteren volgt er geen gevecht, op voorwaarde dat beide dieren de boodschap aanvaarden. Zoniet ontstaat er wel een gevecht, dat op zijn beurt eindigt zonder veel bloedvergieten, op voorwaarde dat de boodschap bij de opponent nu wel wordt aanvaard.
Zoniet zal de aanval eindigen met de dood van de tegenpartij. Een hond die geen lichaamstaal kon lezen, noch de aanval correct heeft ingeschat, is niet op zijn plaats in een meute, met een sociale rangorde, waar communicatie een middel is om de relaties in de meute te begrijpen, en om gevechten tot een minimum te reduceren.
Bijten is dus een gedragselement, een element dat past in een gedragssysteem, vb bijten komt voor bij agressiegedrag spelgedrag prooivangen.
Agressie is dus een gedragssysteem, die bestaat uit verschillende gedragselementen, om via deze agressie een communicatieve boodschap tot stand te brengen naar de tegenpartij.
Voorbeelden:
-grommen (waarschuwen)
-haren recht (irritatie, opgewonden, angst)
-stijve kwispel (fixeren)
-harde blaf (waarschuwing dat aanval kan volgen)
-ontbloten van snij- en hoektanden (zelfzekere dreiging)
-volledig ontbloten van detanden (stelt zich zwak op)
-lachen (ambivalent gedrag)
Dus:
Één element van één gedragssysteem (zijnde agressie) bevat twee verschillende boodschappen, die info verschaffen over de motivatie en de hiërarchische positie.
Ambivalent gedrag: lachen
2 gedragssystemen die simultaan uitgevoerd worden:
Een agressiesequentie wordt ingedeeld in drie fazen:
1. Een intimidatie of een dreiging met als bedoeling het waarschuwen van de tegenpartij. Indien de andere hond deze dreiging niet correct beantwoordt (dit is zich onderwerpt, zijn actie stopt) volgt er een aanval. De aanvankelijk intimiterende hond kan op zijn beurt eveneens onder de indruk komen van nog meer overtuigende of bedreigende lichaamstaal van de opponent en kan besluiten te vluchten of onderwerpen.
De lichaamstaal die de hond tentoonstelt vertaalt dus de interne gevoelens. Dit geldt voor beide dieren en aan de hand van de verwachtingen wordt er besloten tot aanval of vlucht, of verstijfd blijven staan.
Deze fase is dus van zeer groot belang voor het overleven van beide dieren. Van lichamelijk letsel is er tot nu toe nog geen sprake. Het juist inschatten van de bedoelingen en vooral de capaciteiten van de opponent voorkomt zinloze en weinig productieve vechtpartijen.
2. De aanval komt er pas na duidelijke waarschuwingen. Dit geldt echter niet voor pathologische vormen van agressie. In de normale gevallen is de beet gecontroleerd en bestaat erin dat de opponent wordt genepen met de tanden, zonder te trekken of te scheuren. Deze beet laat enkel lichte blauwe plekken na.
In geval van vb pathologische agressie is de beet veel harder en doordringt de huid: verzorging is hierbij steeds nodig.
3. De kalmeringsfase. Deze fase van bedaren bestaat erin dat het dier terug komt tot een stabiele gemoedstoestand die hem in staat stelt over te gaan tot een ander gedragspatroon. Typisch voorbeeld is hierbij het likken van de hand van degene die gebeten wordt. Dit is geen uiting van verontschuldigingen doch een bevestiging voor de hond van het feit dat de beet gerechtvaardigd was en het juiste resultaat werd bekomen, namelijk winnen van het conflict, en krijgt via het likken een bevestiging van zijn hiërarchische positie .
D Dominantie en agressie
Agressie is geen synoniem van dominantie.
Wanneer men spreekt over dominantie in mensentaal denkt men aan overheersen, de baas spelen enz Men spreekt beter over zich laten eerbiedigen, en dit uit respect voor de status binnen de roedel.
Dominantie is iets wat men krijgt, niet iets wat men neemt. Diegenen die de dominante hond respecteren gaan zich voegen naar hem en zijn uitstraling in acht nemen. Ze gaan pas trachten zijn bevoorrechte positie te ondermijnen indien zij van oordeel zijn zelfrespect af te dwingen. Om dit te bekomen wordt er gebruik gemaakt van agressie en dan voornamelijk van de eerste fase in de gedragssequentie. Indien de dominante hond oordeelt dat de bevoorrechte positie toekomt aan een ander dier dan hijzelf (zijzelf) zal hij zich onderwerpen en de dominante rol als het ware overdragen aan de ander.
Wanneer het dominant dier ondervindt dat de andere leden van de roedel (dus ook mensen) zich niet houden aan de regels, die een logisch gevolg zijn van het niet respecteren door de andere leden van de bevoorrechte positie van de dominante hond, zal er agressief gedrag vertoont worden.
Het is dus logisch dat dominante dieren regelmatiger agressief gedrag vertonen dan onderdanige dieren. Dit is echter een gevolg van het feit dat zijn roedelgenoten (meestal mensen) geen zicht hebben op de relatie die ze met hun hond hebben. Volgens de hond zijn de eigenaars niet consequent en eigenen ze zich dingen toe waar ze geen recht op hebben. Een agressiesequentie is hier dus gerechtvaardigd vanuit het standpunt van de hond.
Frequente agressie naar soortgenoten is eveneens dikwijls een gevolg van het niet respecteren door de mens van de hiërarchische positie van de hond. (vb straffen van de overheersende hond en beschermen van de verliezer).
Een dominant dier heeft in principe geen agressief gedrag nodig om zijn positie te bevestigen.
E. Communicatie hond àhond en hond àmens:
Een hond is een sociaal- en een roedeldier. Om die sociale rol waar te maken gebeurt de communicatie hoofdzakelijk non-verbaal, wat veel eigenaars van honden niet begrijpen.
Communicatie:
Mens à Hond: hoofdzakelijk verbaal en onbewust non-verbaal
Hond à Mens: hoofdzakelijk non-verbaal en veelal niet begrepen door mensen
Aandachtspunten van de non-verbale communicatie van de hond:
-slaapplaats: (bed, slaapkamer, zetel)
hond slaapt niet op zulke plaatsen: zoniet non-verbaal signaal van hoge hiërarchische positie, met alle gevolgen die eruit voort kunnen vloeien
-nemen van initiatief: hond neemt nooit initiatief in spel en in andere omstandigheden: zoniet signaal naar hond toe van zijn dominantie
-controle van de passage: hond slaapt in gang, voordeuropening
controleert binnen- en buitenkomen
-voeding: hond eet nooit vóór eigenaar en krijgt enkel per 15 minuten toegang tot voer
-seksueel gedrag: mag nooit getolereerd worden
-uitdagingen: in den beginne steeds terecht wijzen; worden deze regels niet gerespecteerd, dan ontvangt de hond signalen dat hij of zij dominant is, en waaruit in een challenge een agressie kan volgen.
F Soorten agressie
Er bestaan verschillende vormen van agressie. Van belang zijn o.a.
-de sequentie van gedragspatronen: intimideren aanvallen bedaren
-omstandigheden waarin ze voorkomen
-de psychologische en emotionele status van de hond
1 Hiërarchische competititie
Wanneer een hond het hiërarchisch voorrecht van een ander dier in twijfel trekt of een poging onderneemt om dit voorrecht te verkrijgen spreekt men van
competitieve of hiërarchische agressie
voorbeeldencontrole over voedsel
controle over ruimte
controle over een slaapplaats (bed, zetel, mand )
controle over een sociale of seksuele partner
verloop van de agressieintimidatie
gecontroleerde aanval
kalmering
2 Verdediging
Een dier dat agressief gedrag vertoont in het kader van afweer of verdediging kan zijn oorzaak vinden in verschillende prikkels.
a. irritatieagressie
voorbeeldengevoel van frustratie vb loopse teef niet kunnen benaderen
honger of dorst geen toegang krijgen
pijn spuit van de arts
verloopintimidatie
gecontroleerde aanval
kalmering
b. angstagressie vorm van verdedigingsagressie
voorbeeldende hond bevindt zich op een plaats of in een situatie die beangstigend is en van waar hij of zij niet kan ontsnappen
vb angstige hond strak aan leiband: wil vluchten doch geen
alternatief
verloopverkorte fase van intimidatie
quasi directe aanval met harde en repetitieve beten
GEEN fase van kalmering
c. territoriale agressie
voorbeeldenom te voorkomen dat een individu het territorium van de
GROEP betreedt
verloopnormaal
d. maternale agressie
voorbeeldenwanneer een zogende teef haar pups of substitutiepups
verdedigt (nerveuze lactatie)
verloopnormaal
3 Jacht
Bij de jacht op een prooi vertoont de hond eveneens normale vormen van agressie.
Het doel is hierbij het vangen, vervolgens doden en soms ook het verdelgen van de prooi:
jachtagressie.
voorbeeldenbewegende voorwerpen of levende wezens waar het dier niet
mee vertrouwd is jaagt ze achterna
vb snel bewegen is trigger om jachtgedrag uit te lokken
verlooptypische jachtsequentie met harde beten
visueel besluipen jagen bijten (vasthouden) en dan doden
en verscheuren opeten
4 Hyperagressie
voorbeeldenwaarschuwingsfase weg: kalmeringsfase weg
verloopdirecte of quasi directe aanval met harde beten
viaoperante conditionering
5 Atypische agressie
verlooponvoorspelbaar uithalen met harde beten, ongecontroleerd
geen structuren in agressieve patronen
G Communicatie tussen honden
SignaalOmstandigheden van voorkomen
blaffenwaarschuwing aandacht vragen
grommenwaarschuwing proberen afstand te vergroten
jankenpuppy gedrag
huilenuitnodigen om sociaal contact angstsituatie
staart en oren omhoogwaakzaam, klaar om te inter ageren
aanstarenuitdagend, zelfzeker, proberen afstand te vergroten
heel ziek niet bedreigd
afgerichte blikvrees, verliezen, wil niet uitdagen maar niet onderwerpend
tonen buik (ruglig)onderwerping relaxatie
staart opgeplooid
tegen buikvrees, onderdanig
staart opgeplooid
+ urineverlieserge vrees, onderdanig
grimas maken (lachen)onderdanig, uitnodigend
haar rechtopgewonden met angst afstand vergrotend
haar recht nek of staartzelfzekere hond
stijve stand
(opgespannen ruggen
strekker)zelfzeker: intentie om te inter ageren (niet per definitie agressief)
staart hoger dan
horizontaalhoge status en zelfzeker
staart lager dan
horizontaalmin zelfzeker, lagere status, onderwerping of angst
Wat er precies allemaal gebeurd is met de gorilla's en de eerste mensen, is niet zeker, maar over één zaak lijkt de wetenschap het eens te zijn: schaamluizen zijn een 'geschenk' van de gorilla. Volgens onderzoeker David Reed, van de Universiteit van Florida, heeft de mens de schaamluis zo'n 3,3 miljoen jaar geleden geërfd van de mensaap.
Seks met gorilla's De 'moderne' mens zwierf toen nog niet rond, maar de nieuwe schaamluis nestelde zich op het lichaam van de Australopithecus, de voorouders van de mensen. Het mysterie waarom mensen last kunnen hebben van zowel hoofd- als schaamluizen lijkt daarmee opgelost, rest nog de vraag: hoe is de schaamluis van gorilla op mens overgesprongen? Schaamluizen worden doorgaans verspreid via seksueel contact, maar dat is niet noodzakelijk de manier waarop onze voorouders het diertje van de gorilla's erfden.
"Helaas zullen we het nooit zeker weten," zegt Reed, "maar het blijft mogelijkheid dat de schaamluizen seksueel doorgegeven werden." Waarschijnlijker is echter dat de oermens de parasiet overkreeg door zich in hetzelfde leefgebied als de gorilla's te verplaatsen.
Leefomgeving Om te bepalen wanneer de verschillende soorten luizen ontstonden, verdiepten de wetenschappers zich in het DNA en de evolutie van de parasieten. Ze kwamen tot de bevindingen dat de hoofdluis, die zo'n zes miljoen jaar geleden ontstond, een afstammeling is van de schaamluis. Beide soorten evolueerden apart, in dezelfde periode dat ook mensen en apen een andere levensweg insloegen.
Dat de mens gastheer kan zijn voor beide luizensoorten is waarschijnlijk te verklaren in het feit dat de mens zijn lichaamsbeharing geleidelijk aan verloor: voor een luis vormt elk dier of mens een unieke leefomgeving, waarbij de diertjes zich aanpassen aan het haar en het bloedtype van hun gastheer. Toen de mens zijn beharing geleidelijk aan verloor, ontstonden er twee leefomgevingen voor luizen: het hoofd- en de schaamstreken, elk met hun eigen typische kenmerken.
(hln)
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Kookboeken voor honden en katten bestsellers in de VS (Cis-ka)
Kookboeken voor honden en katten bestsellers in de VS
Kookboeken met maaltijden voor katten en honden zijn in de Verenigde Staten een bestseller geworden. Aanleiding voor de toegenomen verkoop was een probleem met blikkenvoeding van het merk Menu Foods. Viervoeters werden ziek en stierven.
Argwaan De fabrikant erkende de productiefout en gaat de baasjes van de zieke en overleden beestjes vergoeden. Maar de schrik zit er nu goed in bij de Amerikaanse dierenliefhebbers. Blikkenvoeding is van het menu geschrapt en de baasjes gaan massaal zelf aan het koken voor hun lievelingen. "Ik ben heel argwanend geworden. Ik koop geen blikkenvoeding meer", aldus Parish uit Tucker in Atlanta.
Geen sinecure Ook John Slavens uit San Diego laat niets aan het toeval over. Hij staat op zondag vijf uur in de keuken en bereidt dan gevarieerde maaltijden voor de rest van de week. "Mijn honden zijn als familie voor mij." Toch waarschuwen veeartsen voor bacteriën. Vooral het bewaren van grote hoeveelheden zelfbereid voedsel is geen sinecure. Ook zijn niet alle voedingstoffen goed voor honden. Zout, look, uien, druiven en chocolade kunnen maar beter vermeden worden.
Bestsellers Amazon.com doet intussen gouden zaken. De boekverkoper op het internet kan de vraag naar het kookboek 'Real Food for Dogs' amper bijhouden. Ook andere kookboeken voor honden en katten verkopen als zoete broodjes, meldt yahoo.news. (hln)
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Bij een van zijn tochten door het mooie land komt onze koning, Albert II, in Nieuwpoort aan.
Hij houdt even halt bij het standbeeld van wijlen zijn grootvader, Albert I, die fier op zijn paard zit. Albert II staart naar het standbeeld en droomt even weg. Plots hoort hij een stem. " BERREKE", ik heb een nieuw paard nodig! Albert II schrikt op en denkt dat hij gedroomd heeft. Maar dan hoort hij de stem opnieuw nu héél duidelijk:"Albert, breng mij onmiddellijk een nieuw paard!". Onze koning rijdt vliegensvlug naar Brussel en vertelt zijn verhaal aan Guy Verhofstadt. De premier gelooft de koning niet en samen rijden ze terug naar Nieuwpoort. Als ze bij het standbeeld komen, klinkt de stem opnieuw, maar dan nu héél boos: "Albert! Ge moet beter luisteren! Ik vroeg een nieuw paard, geen ezel!"
HET LOKKENDE LICHT VAN EEN GLIMWORM Kristal helpt een glimworm te overleven.
In sommige delen van tropisch Azië kan men zien hoe 's avonds golven licht over de bomen trekken en van de ene boom op de andere overspringen. Dit merkwaardige verschijnsel wordt niet door de bomen zelf veroorzaakt, maar door het gelijktijdig oplichten van duizenden glimwormen.
De reden voor deze massale vertoningen is niet geheel duidelijk. Wat men wel weet, is waarom glimwormen oplichten wanneer ze alleen vliegen en hoe ze hun licht maken. Ze "glimmen" om een partner voor de voortplanting te vinden. Het mannetje van de algemeen voorkomende noordamerikaanse glimworm (photinus pyralis) bijvoorbeeld licht regelmatig op in zijn vlucht. Het vrouwtje dat dit vanaf de grond waarneemt, seint terug in een ritme dat specifiek is voor deze soort. Het mannetje herkent dit signaal en daalt naar haar af.
Mogelijk dient het licht ook als waarschuwingssignaal dat roofdieren eraan herinnert dat glimwormen van wege hun bittere smaak geen lekkere prooi vormen. Dit werkt niet altijd ; sommige kikkers eten zoveel glimworden dat ze zelf gaan oplichten.
Het "lantaarntje" van een glimworm bevat zuurstof en een stof die luciferine genoemd wordt. De chemische reactie tussen deze twee brengt licht voort.
Wat heeft dit alles nu met kristallen te maken? Achter de luciferine in het lantaarntje blijkt een laag ammoniumuraatkristallen te zitten. Deze zorgen voor een betere lichtspreiding en maken zo dit opmerkelijke communicatiesysteem nog doelmatiger. Brontekst : The Readers' Digest
DE SNELSTE, DE TRAAGSTE, DE HOOGST VLIEGENDE VOGELS (Yradja)
DE SNELSTE, DE TRAAGSTE, DE HOOGST VLIEGENDE VOGELS Menselijke records op het gebied van snelheid en uithoudingsvermogen worden voortdurend verbeterd en zo ontdekken natuuronderzoekers ook in de dierenwereld voortdurend nieuwe kampioenen. Voorheen werd algemeen onder biologen de stekelstaartgierzwaluw uit Nooroost-Azië en Japan als de snelste vogel ter wereld beschouwd. Hij haalde de 150km/u. Nu blijkt een andere vogel, de slechtvalk, hem toch nog de baas te zijn. Proeven met snelheidsmeters aan de poten van deze roofvogel hebben aangetoond dat hij in een actieve duikvlucht met zo'n 160km/u op zijn prooi stoot. Daarbij gaat het er zo gewelddadig aan toe dat zijn slachtoffer - meestal een eend, duif of andere vogel - soms letterlijk wordt onthoofd als de krachtige klauwen van de valk hem in volle vlucht grijpen. De vogel die het langzaamst vliegt is de Amerikaanse houtsnip. Het mannetje vliegt tijdens de baltsvlucht zo'n 8 km/u. In de schemering vliegt hij kwetterend rond boven zijn territorium in het bos, om dan plotseling in een zigzaggende duikvlucht omlaag te suizen. De combinatie van trage lucht en plotselinge afdaling schijnt indruk te maken op de vrouwtjes die op de grond staan te wachten. Hoewel roofvogels als torenvalken en buizerds op de wind kunnen blijven hangen of "bidden", zoals ze dat noemen, kunnen maar weinig vogels echt in de lucht stilstaan. Alleen kolibries beheersen die kunst volledig. Zij maken meer vleugelslagen dan welke andere vogel ook - tot 78 per seconde - en kunnen zelfs achteruit vliegen. Hun vliegkunsten zijn mogelijk door hun korte opperarmbeen, stijve vleugelgewrichten en beweeglijke schoudergewrichten waarmee ze hun vleugels in een achtvormige beweging laten roteren. Andere vogels bewegen hun vleugels juist weer erg langzaam - sommige grote gieren doen sechts één slag per seconde. Albatrossen kunnen bijna zonder één vleugelslag dagenlang op de wind over de golven scheren en hebben een spanwijdte die door geen enkele andere recente vogel wordt overtroffen : tot 4 m !! Sommige vogels vliegen snel, andere vliegen hoog. De meeste vogels blijven normaal onder de 150m en zoeken het alleen in de trektijd wel eens hogerop , tot hooguit 1500 m. Maar in de Himalaja zijn door bergbeklimmers trekkende Indische streepjesganzen waargenomen op bijna 9000m hoogte. De onbetwiste houder van het hoogterecord voor vogels is een Rüppells gier die in 1973 boven West-Afrika op 11.250m hoogte in botsing kwam met een vliegtuig. Vogels kunnen in de ijle atmosfeer op zulke grote hoogten overleven, omdat hun ademhalingsorganen en bloedsomloop veel doelmatiger zuurstof aan de lucht weten te onttrekken dan de onze. Mensen zouden op die hoogte alleen met een zuurstofmasker kunnen overleven. Ook de koude deert de hoogvliegers niet :wilde zwanen zijn waargenomen op een hoogte waar de luchttemperatuur - 48° C bedroeg. Brontekst : The Readers' Digest
De arts Samuel Hahnemann ( 1755 - 1843 ) is de rondlegger voor de homeopathie.
homeopathie voor dieren is een natuurgeneeskundige methode die op 2 basisprincipes is gebaseerd:
* Similiawet: het gelijksoortigheidprincipe, deze wet zegt dat een stof die symptomen van een ziekte in een gezond dier opwekt, gebruikt kan worden om een dier te behandelen die een ziekte heeft van dezelfde symptomen
* Potentiering: de geneeskracht (potentie) van een medicijn neemt toe, word krachtiger, door een medicijn te verdunnen.
In de homeopathie maakt men gebruik van de geneeskrachtige eigenschappen van planten, mineralen en dierlijke producten in hele kleine doses. Homeopathie behandeld het hele dier, zowel lichamelijke symptomen als de persoonlijkheid ( constitutie ) van een dier.
Gezondheid is net als een weegschaal, als een dier gezond is, is de weegschaal in balans, bij ziekte is de balans verstoord.
In de reguliere geneeskunde probeert men de balans te herstellen door de symptomen te onderdrukken. Met homeopathie probeert men de balans te herstellen door de oorzaak van de ziekte aan te pakken.
De symptomen kunnen bij chronische aandoening door een homeopathische behandeling bij uw huisdier eerst verergeren voordat het zich herstelt, dit is vaak een teken dat men het juiste middel gebruikt.
In homeopathie worden enkelvoudige middelen gebruikt, maar ook samengestelde middelen hebben een breed werkingsgebied, dieren zullen dan ook vaak met een samengesteld middel sneller genezen.
Reiki
Reiki is een behandelmethode waarbij gebruik word gemaakt van het overbrengen van energie door handoplegging.
Vroeger legde men al de handen op het lichaam van een dier om de pijn te verzachten of weg te nemen.
een moederdier likt instinctmatig haar ziek jong. Als hond of kat pijn heeft, likt het dier als eerst de pijnlijke plek. Bij zowel mensen als dieren straalt er uit het levende lichaam energie en warmte.
Reiki behandeld niet alleen de pijnlijke plek, maar stuurt ook energie naar de oorzaak van de pijn.
Reiki werkt altijd positief, maar je kunt nooit voorspellen hoe een dier tijdens of na de behandeling reageert. Reiki belemmert geen enkel natuurgeneeskundige behandeling, reiki versterkt de behandeling en zorgt dat het dier zich beter voelt. Reiki kan bij elke ziekte of aandoening worden ingezet.
In de terminale fase van een dier kan reiki het stervensproces voor een dier minder moeilijk maken en verlichting bieden.
Reiki is een oeroude soefische wetenschap, het is een eenvoudige techniek voor het overbrengen van genezende energie van de gever naar een ontvanger. Het wordt ook wel heelkunst genoemd en is in de negentiende eeuw herontdekt door de monnik dr. Mikao Usui. Volgens de overlevering zou hij een Christelijke monnik zijn geweest, maar daaraan wordt nu weer getwijfeld.
Bultruggen maken telkens andere onderwatermuziek (Yradja)
In april heldere maneschijn, zal de bloesem schadelijk zijn.
Aprilvlokjes brengen meiklokjes.
Om voorjaarsmoeheid te bestrijden, neem dan kruiden van veld en weiden.
April maakt de bloem, mei bekomt de roem.
April regen is de boer zijn zegen.
Als in april de kevers ontstaan, zal mei van de koude vergaan.
Ligt de poes de hele dag op de stoel, reken dan op een natte boel.
Roze bloeit de appelboom en wit de peer, dat is heel gewoon.
Als de specht lacht, dan wordt regen verwacht.
We beginnen de nieuwe week met een prachtige mooie dag. Vanmorgen stond de zon al als een dikke oranje snoep te blinken aan de hemel. Maar vanaf dinsdag nemen de temperaturen weer een duikje, naar ik hoorde. Maar dag geeft niet, 't blijft droog en dat is goed zo. Nog iets fijns gelezen over "bultruggen".
EEN NIEUWE LENTE, EEN NIEUW GELUID Bultruggen maken telkens andere onderwatermuziek
De zang van de bultrug, een walvis die in alle wereldzeeën voorkomt, is een fantastische opeenvolging van kreunende en tsjirpende geluiden, afgewisseld door diepe zuchten. Een deskundige kan aan de hand van een bandopname precies zeggen in wel jaar die gemaakt is en of het gezang bijvoorbeeld afkomstig is van een bultrug op de broedplaatsen bij Hawai in de Grote Oceaan of bij de Bermuda's in de Atlantische Oceaan. Walvissen zingen voornamelijk tijdens het paarseizoen in de winter, wanneer ze naar het zuiden zijn getrokken vanuit de zomerse foerageergebieden in de poolstreken. De trek naar de subtropische broedgebieden wordt altijd ingezet door de jonge mannetjes die, volgens de wetenschappers, dan een lied aanheffen om een vrouwtje te vinden. Een belangrijke functie van de zang is ook voor een behoorlijke onderlinge afstand tussen individuen te zorgen, maar als een vrouwtje met een jong kalf in de buurt van een zanger komt, houdt hij vaak op met zingen en begeleidt hij ze een tijdlang. Uit onderzoek is gebleken dat ieder lied bestaat uit een vaste opeenvolgint van thema's die elk weer zijn opgebouwd uit een aantal "frasen" met vaste series tonen. De Antlantische bultruggen kennen meer thema's dan hun soortgenoten uit de Grote Oceaan. Een lied kan wel 30 minuten duren en wordt bijna de hele dag herhaald. Het merkwaardigste is de manier waarop de liederen in de loop der tijd veranderen. Aan het begin van de paartijd zijn de liederen doorgaans hetzelfde als die van het voorafgaande seizoen. In de loop van de maanden daarna worden de thema's veranderd, ingekort, langer gemaakt of in sommige gevallen zelfs helemaal opgegeven. De toonhoogt wordt vaak verlaagd, hoewel de volgorde van de thema's wel steeds dezelfde blijft. Kennelijk gelden er bepaalde compositieregels die niet mogen worden overtreden. Na zo'n 8 jaar zijn alle thema's volledig vervangen. Binnen hun broedgebied (in de noordelijke Grote Oceaan zijn er drie) zingen alle walvissen steeds de modernste versie van het plaatselijke lied. Hoe de veranderingen daarin door de dieren worden doorgegeven, is een raadsel. Aangezien alleen de mannetjes zingen, is misschien een dominerend mannetje de trendsetter, die door de andere wordt nagedaan. Waarschijnlijker lijkt het dat de zang net als een menselijke taal verandert door allerlei spontane creatieve bijdragen van leden van de populatie. Het onderzoek naar de zang van de bultrug verkeerde nog in een beginstadium, toen in 1979 werd ontdekt dat de walvissen bij Hawai en die voor de 4.800 km Mexicaanse deelstaat Baja California hetzelfde lied zongen. De verklaring daarvoor is nog steeds niet gevonden. Wel is inmiddels aangetoond dat beide groepen 's zomers samen in de poolstreken bijeen komen. Dat zou een zekere overeenkomst in hun liederen kunnen verklaren, maar veranderingen in het lied van het nieuwe seizoen kunnen moeilijk over de halve oceaan worden doorgeseind. Horen kunnen de dieren elkaar over zo een afstand in ieder geval niet. De grootste draagwijdte van de zang van de bultrug die ooit is waargenomen bedroeg 32 km. Het volume van de zang van de bultrug is gemeten en bedraagt 100 decibel. Dit is vergelijkbaar met het geluidsniveau van een drilboor. De trillingen die door de zang van de bultrug worden veroorzaakt kunnen onverdraaglijk zijn voor mensen die in de buurt zwemmen. ª ª ª
mailgroep huisdieren
De yak (Bos grunniens) in Tibet en in het Sichuanese Gebergte in China klimmen, wanneer ze op zoek zijn naar eten, tot op hoogtes van zo'n 6100m 
