Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
18-04-2007
ZOOGDIEREN (Tante Lotte)
ZOOGDIEREN
De groep zoogdieren vormt de bekendste klasse van het dierenrijk, in het bijzonder omdat wij er zelf toe behoren evenals de dieren waarmee we het meest vertrouwd zijn. De zoogdieren worden in drie subklassen onderverdeeld: hogere zoogdieren (Placentalia ), waarvan de jongen ver ontwikkeld ter wereld komen; buideldieren (Marsupialia ), waarvan de jongen in embryonale toestand geboren worden en die hun ontwikkeling in de buidel van de moeder voltooien; en eierleggende zoogdieren of snaveldieren (Monotremata ).
Zoogdieren zijn gewervelde dieren met borstklieren, lichaamsbeharing en vier ledematen, die bij de meeste zeezoogdieren tot vinnen zijn omgevormd. Ze ademen via de longen en zijn warmbloedig, dat wil zeggen dat hun lichaamstemperatuur min of meer constant blijft, onafhankelijk van de omgevingstemperatuur waarin ze zich bevinden. Ze bezitten een goed functionerende bloedsomloop en een hart met twee boezems en twee kamers.
Zoogdieren planten zich door bevruchting tussen mannetjes en vrouwtjes voort. Met uitzondering van de Monotremata ontwikkelen de jongen zich in de baarmoeder van het vrouwtje. De jongen leven van de moedermelk. Zoogdieren komen sinds ruim 200 miljoen jaar overal op aarde voor, waarbij de grootste diversiteit van soorten ongeveer 15 miljoen jaar geleden voorkwam. Tegenwoordig bestaan er ongeveer 4000 verschillende soorten, waarvan ongeveer de helft uit knaagdieren bestaat. De grootste dieren die momenteel op aarde leven, zoals de reusachtige walvissen en olifanten, zijn zoogdieren. De blauwe vinvis is het grootste dier dat ooit heeft geleefd.
De lichaamstemperatuur van onze gezelschapsdieren kan onder diverse omstandigheden iets afwijken van bovenstaand staatje. Zo kunnen enkele dieren zich in de wachtkamer dusdanig opwinden dat de temperatuur hoger ligt. Bij hond en kat gaat men doorgaans pas echt van koorts uit als de temperatuur boven de 39 graden ligt (opnemen via de anus). Doorgaans ligt de temperatuur bij kleine rassen hoger dan bij grote. Let bij konijnen op dat zij niet in de felle zon staan: deze zijn gevoelig voor hitteslag, wat fataal kan blijken. Pas ook op met zon bij (gedeeltelijk) witte dieren; deze lopen gemakkelijk zonnebrand op.
levenscyclus
levenscyclus
dier (soort)
geslachtsrijp (weken)
draagtijd (dagen)
levensduur (jaren)
cavia
chinchilla
fret
gerbel
hamster
hond
kat
konijn
muis
rat
9
20-25
24-36
9-12
4-7
25-50
25
20-42
6-7
6-10
60-75
105-115
42
24-26
15-17
64-66
61-69
30-35
19-24
18-23
6-8
15-20
6-9
3-5
2-3
6-17
13-22
5-9
2
2-3
Binnen een diersoort kunnen bovenstaande waarden per ras wat variëren. Zo leven grote honden doorgaans korter dan kleine. Bovendien zal bijvoorbeeld een fret in de natuur veel minder lang leven dan zijn soortgenoot als huisdier. Uitzonderingen zullen er altijd zijn: zo worden sommige mensen ook meer dan 100 jaar oud....
Hartvormen zijn, de naam zegt het inderdaad al, wormen die zich in het hart kunnen bevinden bij hond- en katachtigen. Om u maar meteen enigszins gerust te stellen: de infectie wordt in Nederland alleen gezien bij dieren die afkomstig zijn uit gebieden waar deze parasiet voorkomt. De infectie wordt namelijk overgebracht door bloedzuigende muskieten en daarom met name gevonden in de tropische en warme streken van de wereld. Het gebied waar de ziekte kan optreden breidt zich echter wel steeds verder uit. De hartworminfectie is inmiddels al waargenomen tot in Noord- Frankrijk. De streken waar de besmetting echt veel voorkomt zijn Amerika, Afrika, Azië, Australië en Zuid-Europa. De diersoorten waarbij de worm kan voorkomen zijn de hond, dingo (Australië), wolf, vos, fret, zeeleeuwen, tamme en wilde katten.
Levenscyclus van de hartworm Volwassen wormen bevinden zich in de slagaders van de longen en bij zware infecties ook in het hart zelf. Soms kunnen ze doordringen in de grote holle lichaamsader (vena cava). De vrouwelijke exemplaren produceren larfjes die in het bloed gaan circuleren en daar wel twee en een halfjaar in leven kunnen blijven. Wanneer een muskiet bloed zuigt kunnen de larfjes in dit insect terechtkomen en zich binnen twee tot drie weken ontwikkelen tot een larve waarmee weer een ander dier, dit wordt de gastheer genoemd, besmet kan worden via de steeksnuit tijdens een volgende bloedmaaltijd. In het nieuwe slachtoffer ontwikkelt de larve zich onder de huid en in de spieren binnen enkele maanden tot jonge wormen die zich naar de bloedbaan toe bewegen om zo naar de longen en het hart vervoerd te worden. De wormen kunnen wel vijf tot zeven jaar in leven blijven. De kat blijkt minder gevoelig te zijn voor een hartworminfectie dan de hond. In Amerika zijn gemiddeld vijf tot twintig procent minder katten dan honden besmet. Daarnaast blijven de wormen in de kat kleiner en veel minder lang in leven (twee tot drie jaar). Bij de kat verdwijnt de infectie nog wel eens vanzelf, waarschijnlijk door een veel sterkere afweerreactie. Ook verschijnen er maar zelden larfjes in de bloedbaan van de kat.
Ziektebeeld Er treden klachten op doordat de wormen beschadigingen veroorzaken aan de wand van hel hart en de grote longslagaders. Hierdoor kan er vocht ontstaan in de longen en vergroting van het hart met uiteindelijk tekortschieten van de hartfunctie. Vanzelfsprekend kan een dier aan dergelijke ernstige klachten overlijden. Meestal zijn er bij het optreden van klinische verschijnselen meer dan 50 wormen aanwezig. De ziekte begint sluimerend. Het uithoudingsvermogen vermindert en er wordt een keertje gehoest. Later treden er ernstigere klachten op, zoals gewichtsverlies, leververgroting, vocht in de buikholte en ademhalingsproblemen. Bloedarmoede kan het gevolg zijn van beschadiging van rode bloedcellen en nierbeschadiging. In sommige gevallen kan het dier zonder voorafgaande verschijnselen in shock raken doordat wormen de vena cava bereiken en het hart plotseling tekort gaat schieten in de pompfunctie. In dat geval spreken we van een acuut ziektebeeld.
Diagnose De dierenarts denkt aan hartworminfectie wanneer uit de ziektegeschiedenis blijkt dat het dier afkomstig is uit een land waar de infectie bekend is. Ook dieren die op vakantie zijn geweest in zo'n land lopen een zeker risico. De ziektesymptomen wijzen op een hartaandoening en op een foto van de borstholte worden vaak de verwijde longslagaders al gezien samen met vocht in de longen en een vergroot hart. Daarnaast kan de diagnose nauwkeuriger worden gesteld met behulp van een echografie, het maken van een ECG (Electro Cardiogram) en bloedonderzoek. In bloeduitstrijkjes kunnen soms de kleine larfjes worden waargenomen en er bestaan sinds enkele jaren bloedtesten die de aanwezigheid van larfjes kunnen aantonen.
Voorkoming De eenvoudigste maatregel om de ziekte te voorkomen bestaat natuurlik uit het niet meenemen van huisdieren naar gebieden waar de ziekte voorkomt. Wanneer dit toch wordt gedaan, dient er iedere maand behandeld te worden met speciaal hiervoor ontwikkelde medicijnen. Met de behandeling wordt dan begonnen vlak voor vertrek en doorgegaan tot één maand na thuiskomst.
Behandeling De behandeling van een dier met een hartworminfectie brengt risico's met zich mee. Met behulp van injecties kunnen de volwassen parasieten in het hart en in de bloedbaan worden gedood. Wanneer deze massaal loslaten en worden meegevoerd met de bloedstroom, kunnen problemen ontstaan door- dat bloedvaten worden afgesloten (trombose). In ernstige gevallen kunnen de wormen ook operatief worden verwijderd. Zes weken later wordt de behandeling herhaald, maar dan met een ander middel gericht op het onschadelijk maken van de larfjes in het bloed. Wanneer het dier op deze wijze is behandeld en de parasieten zijn verdwenen, dan zijn de vooruitzichten goed.
dierenarts/parasitoloog Via Hofstadklanken Uit Over Dieren
Uit: Over dieren.
Auteur: dierenarts/parasitoloog Paul Overgauw
{ zolang er mensen zijn die denken dat dieren niet voelen,
Zij hebben een rond, afgeplat gezicht met grote naar voren gerichte ogen die vast in de schedel staan. Om dus in diverse richtingen te kunnen kijken moet de uil steeds de kop draaien, wat uilen dan ook zeer goed kunnen. Ze hebben een haaksnavel en krachtige klauwen aan hun poten, die vaak dicht bevederd zijn. Uilen hebben grote ogen die helpen een prooi in het donker te ontdekken. Zij vliegen vaak geruisloos door de nacht op zoek naar prooidieren, zoals muizen . Overdag wordt een slapende uil soms aangevallen door kleinere vogels, die hem proberen te verjagen. Uilen nestelen in een holle boom, op de grond of in gebouwen.
Uilen hebben een bijzonder goed gehoor. Ze zijn in staat om bij complete duisternis hun prooi te vinden. In een experiment wisten ze in 13 van de 17 gevallen een muis te vangen die in een compleet donkere kamer was losgelaten.
Bij een aantal geslachten van de uilen is er sprake van asymmetrie in de ooropeningen. De oren van uilen bestaan uit een ooropening, in sommige soorten bedekt met een oordeksel (operculum ). De oren moeten niet verward worden met de oorpluimen die uilen zoals de ransuil hebben, oorpluimen worden door veren gevormd, en zitten ook niet op de plaats waar de ooropeningen zitten.
De asymmetrie van de oren bij uilen bestaat eruit dat de ooropeningen links en rechts niet op dezelfde hoogte zitten. Ook de vorm van de ooropening (in de huid, maar ook in de schedel) en van het oordeksel kan links en rechts verschillen. De functie van deze asymmetrie is een betere bepaling van de richting waar geluiden vandaan komen voor de verticale component. Het mechanisme werkt vergelijkbaar met de horzontale plaatsbepaling: geluiden uit een bepaalde richting komen iets eerder aan bij het ene oor. Uilen kunnen een verschil tot 30 microseconden in aankomsttijd tussen beide oren waarnemen (een microseconde is een miljoenste seconde).
Om de informatie te verwerken is het deel van de hersenen wat met horen in verband staat bij uilen veel groter dan bij andere vogels. Uilen vormen een plattegrond van de omgeving op basis van geluidsinformatie, zoals mensen dat doen met visuele informatie. Uilen hebben een gebied in de middenhersenen met ongeveer 10.000 neuronen dat net zo georganiseerd als de visuele cortex . De activiteit van de neuronen in dat gebied is geassocieerd met geluid uit een specifieke richting.
Dieren met verticaal symmetrisch geplaatste oren zijn soms ook zeer goed in staat zijn om de bron van een geluid te bepalen, ook verticaal. Ze gebruiken dan echter een volstrekt ander mechanisme voor verticale plaatsbepaling.
Resultaten van genetisch onderzoek wijzen erop dat de uilen zich ongeveer 80 miljoen jaar geleden hebben afgesplitst van andere vogels. Ze hebben een gemeenschappelijke voorouder met de nachtzwaluwachtigen (Caprimulgiformes).
Het oudst gevonden fossiel van de kerkuilen (Tytonidae) dateert van 58 miljoen jaar geleden. De familie van kerkuilen lijkt eerder ontstaan te zijn dan de Strigidae , het oudst gevonden fossiel van deze familie dateert van 40 miljoen jaar geleden.
Op Cuba leefde tot 8-10 duizend jaar geleden een uil die bijna een meter groot was, Ornimegalonyx oteroi. Deze uil had lange poten, als een loopvogel, maar was waarschijnlijk nog wel in staat om te vliegen.
Uilen zijn de enige dieren waarbij asymmetrisch geplaatste oren zijn gevonden2. Omdat de asymmetrie bij verschillende geslachten zo verschilt, gaan onderzoekers ervan uit dat deze asymmetrie in de verschillende geslachten onafhankelijk van elkaar is geëvolueerd (zie ook convergente evolutie ). Er zijn ook uilen waarbij de oren wel symmetrisch zijn geplaatst, en het blijkt dat deze uilen niet graag in complete duisternis vliegen. Uilen met asymmetrische oren hebben daar geen problemen mee.
Asymmetrische oren komen voor bij alle soorten van de geslachten Tytoen Asioen bij enkele soorten van onder meer de geslachten Bubo, Strixen Aegolius. Het is denkbaar dat bij de "symmetrische" uilen de asymmetrie verloren is gegaan. De asymmetrie bij de verschillende groepen is echter zodanig verschillend dat wordt aangenomen dat het in elke groep onafhankelijk is ontstaan. Het opmerkelijke is dat dat dan minstens vier en maximaal zeven maal in gebeurd.
De auteurs van "Ecology and conservation of Owls" concluderen dat de asymmetrie in vijf fylogenetische lijnen onafhankelijk van elkaar is ontstaan.
1). De juiste naam van dit fossiel is Ogygoptynx wetmoreiIn sommige publicaties wordt echter ook Ogygopteryx wetmorei gebruikt. 2). Asymmetrische oren zijn ook gevonden bij de humboldt pinguin. Zie Martin en Young, The eye of the humboldt penguin, Spheniscus humboldti: visual fields and schematic optics. Proc. R. Soc. Lond. B 233, 197-222 (1984).
DE ZINTUIGEN DIE UILEN TOT ZULKE GOEDE NACHTJAGERS MAKEN (Yradja)
DE ZINTUIGEN DIE UILEN TOT ZULKE GOEDE NACHTJAGERS MAKEN De kringen van veren rond de ogen van een uil dienen niet om het dier beter te laten zien, maar om scherper te horen. Aan de rand ervan zit een ring van dicht opeengepakte veertjes die geluiden van hoge frequentie, zoals het gepiep van een muis, naar de oren leiden, die achter de oogkringen liggen. In feite werken ze dus op een zelfde manier als de vlezige uitwendige oren van zoogdieren als konijnen en katten. Met hun enorme ogen zijn uilen zeer goed uitgerust voor de jacht bij zwak licht. Maar ook hun formidabele gezichtsvermogen is niet voldoende om te kunnen zien in de absolute duisternis die 's nachts onder de bomen eerst. Daar moeten ze dan vertrouwen op hun extreem scherpe gehoor. Uilen lokaliseren geluiden op dezelfde wij ze als wij. Een geluid dat van rechts komt, bereikt het rechteroor een fractie van een seconde eerder dan het linker. Dit minieme verschil is voor de hersenen voldoende om de richting van het geluid te bepalen. Op dezelfde wijze kunnen sommige soorten uilen ook de hoogte van een geluidsbron vaststellen, doordat een van hun oren hoger is geplaatst dan het andere. Ze draaien hun kop zodanig dat het geluid in beide oren in balans komt, zo kunnen ze in het donker precies vaststellen waar hun prooi zich bevindt. Alsof dit nog niet genoeg is, hebben uilen ook nog eens bijzonder zachte veren, waardoor hun aanvalsvlucht bijna onhoorbaar is. Voor een muis in het kreupelhout is het een vrijwel hopeloze zaak om aan een uil te ontsnappen. Bron : The Readers' Digest
ziet jou hond je als 'baas' of als kind? (Tante Lotte)
ziet jou hond je als 'baas' of als kind?
Gekke vraag hè? In een lezing vertelde Jan Fennell (straks meer over haar) dat veel eigenaars zichzelf als baas zien. Hun hond luistert toch! Volgens de visie van Jan ziet de hond de mens vaak als een kind waarvoor gezorgd moet worden. De hond gaat overal naar toe waar jij gaat. Hij volgt je overal. Klink mij in ieder geval al niet gek in de oren. En jou? Om je te laten zien waar je naar toe moet, trekt hij aan de lijn, jij weet het volgens de hond anders niet
Maar op de hondenschool luistert mijn hond toch goed! Hoor je het al zeggen? De verklaring die Jan Fennell geeft is dat de hond je dit gunt. Ze zegt: 'Het 'kind' mag ook wel eens zijn zin krijgen.' Volgens haar mag je het vergelijken met een kind dat met zijn ouders naar de speeltuin gaat. De ouders hebben er geen probleem mee als ze van het ene speeltuig naar het andere getrokken worden. Als het tijd is om naar huis te gaan laten de ouders hun overwicht merken en vertrekken ze of het kind er nu zin in heeft of niet. Zo ziet de hond de hondentraining volgens Jan Fennell ook. Na de hondenschool is het gedaan met de speeltijd!
Hoe kan je de positie tegenover je hond bevestigen of verbeteren? Hoe ben je een goede baas? Je kan je hond tiranniseren en met schreeuwen en intimidatie je wil opleggen.
Als je een relatie wil met je hond waarbij hij met plezier jou als een natuurlijke leider ziet kan het ook anders.
Jan Fennell geeft als basis de drie C's Calm, Consistent en Convincing (kalm, consequent en overtuigend). De meeste problemen met honden beginnen volgens Jan bij het gebrek aan een van deze punten bij de omgang met de hond.
Voorbeelden: Tegen je opspringen = gebrek aan respect. Trekken aan de lijn = ik neem de leiding. Niet komen als je roept = Pf, jij moet mij volgen hoor!
Verschillende gedragstherapeuten zullen dit verhaal beamen. Een hond die gehoorzaamt zolang het in zijn straatje past en zodra hij er geen zin in heeft niets doet, moeten we dus leren leiding geven zoals het in de 'hondenwereld' gaat.
In dit boek lees je over:
De leiding nemen. Zonder geweld, consequent, rustig en overtuigd de hond laten merken wat je wilt. Dit op een manier die voor hem meteen duidelijk is en waardoor hij je graag gehoorzaamt.
De eerste test. Zo kan je zien of de communicatie met je hond de juiste is of aangepast moet worden zodat de relatie verbetert.
Vaststellen wie de leider van de roedel is. Door het gedrag van een roedelleider te leren herkennen leer jij hoe je op de juiste manier je boodschap kan overbrengen en de hond jou als 'leider' gaat zien.
Hoe je verlatingsangst moet aanpakken. Je hond raakt niet meer in paniek als je weg gaat.
Wat je moet doen bij nerveuse agressie. Hier is het belangrijk dat je hond jouw leiderschap erkent. Het beschreven praktijkvoorbeeld zegt genoeg.
Honden die bijten. Honden die bijten, bijten vaak niet echt. Ze geven je een waarschuwing. Jan laat zien hoe je ze kan laten zien dat je goede bedoelingen hebt.
Overdreven beschermende honden. Laat je inzien dat je door bepaalde reactie het gedrag juist bevordert. Met de hulp van je buren, wat vrienden en het advies van Jan kom je een heel eind.
Honden die tegen mensen opspringen. Leer je hond respect hebben voor mensen zodat je niet meer hoeft te betalen voor de stomerij omdat je hond weeral met modderpoten tegen je bezoek sprong.
Hoe je hond meteen terug komt als je hem roept. Zonder angst de hond even vrij laten om zijn benen te strekken.
De scherpte uit vechtpartijen halen. Leer agressieve neigingen te onderdrukken en je hond op een gezonde manier kennis maken met andere honden. Jane laat zien dat zaken zoals omgeving belangrijk zijn bij confrontaties.
Angst voor geluiden. Eenvoudige principes die je helpen om de angst te verminderen.
Een puppy in huis nemen. Tips die teleurstellingen voorkomen.
Omgaan met probleempups. Opvoedingsmethode waarbij de pup spelenderwijs en met plezier belangrijke levenslessen opneemt.
Onzindelijkheid. Hoe voorkom je plassen tegen meubels?
De problemen van de samengestelde roedel. Meerdere honden in huis? Lees hoe je de orde bewaart.
Honden met eetproblemen. Leer signalen herkennen die dit gedrag kunnen veroorzaken en wat je moet doen om de eetlust weer te bevorderen.
Chaos in de auto aanpakken. Je hond kan eindelijk weer mee op reis.
Voetknagers en staartbijters. Hoe je 'zenuwpezen' tot rust kan brengen.
Asielhonden. Hoe je problemen kan aanpakken en samen kan genieten van het verdere leven.
Spelen met je hond. Regels om via spel controle over je hond te bevestigen.
...
Het koste Jan Fennel vijfentwintig jaar om haar ideeën te ontwikkelen en deze in dit boek vast te leggen. Haar succes bij 'probleem' honden bewijzen dat haar methode werkt. Jan Fennel is daarom ook een veel gevraagd spreekster die veel hondenliefhebbers weet te boeien met de ervaring die ze deelt. Jij kan ook leren van haar methode van haar boek 'De vrouw die naar honden luistert'.
Ik vond het prachtig toen ik van het werk hoorde dat Jan Fennel in Engeland verichtte. Ik was zo gelukkig om haar daar te ontmoeten en veel van wat ze mij vertelde deed mij terugdenken aan mijn ervaringen van vroeger. Evenals ik, vindt Jan het een groot onrecht dat de mens een dier dat hij zijn grootste vriend noemt, zo vaak slecht behandelt. Ook gelooft zij er vast in dat geweld niet op zijn plaats is in de omgang met dieren. Zij droomt net als ik van een wereld waarin alle diersoorten met elkaar in vrede leven... . Ik ben er trots op dat ik door mijn opvatting te volharden, heb geholpen om de wereld een betere plek voor paarden te maken en hopelijk ook voor mensen. Ik hoop dat dit boek hetzelfde weet te bereiken voor een ander zeer bijzonder schepsel, de hond. Monty Roberts, paardenfluisteraar
Over het product Titel: De vrouw die naar honden luistert Schrijfster: Jan Fennell Jaar van uitgave: 2000 voor de eerste druk Taal: Nederlands Kaft: Paper back Paperback | 191 Pagina's | Tirion Uitgevers | 2002 ISBN10: 9043903523 | ISBN13: 9789043903523
Yoga voor honden: ontspan u samen met uw hond! (Ereli)
Gezondheid Huisdieren
Yoga voor honden: ontspan u samen met uw hond!
Canicross, agility en recenter nog dog dancing... het zijn allemaal disciplines die aan honden en hun baasjes de kans bieden om samen prettige dingen te doen en tegelijk iets te doen aan hun conditie. Sinds kort kunnen mensen en honden nu ook samen de stress van alledag verjagen met lessen yoga .
Rust voor lichaam en geest voor u
Yoga bestond al 3000 jaar voor onze tijdrekening. Deze discipline richt zich tot mensen die innerlijke rust proberen te bereiken door deze ware wetenschap van de geest te beoefenen. Deze bestond in het volgen van een morele code, het beoefenen van bepaalde lichaamshoudingen en een specifieke manier van ademhalen en zou dus lichaam en geest tot rust brengen. Maar vandaag kunnen yogaliefhebbers hun passie ook delen met hun viervoetige vriend! « Dog yoga » is een discipline die kan helpen om nieuwe interacties tot stand te brengen tussen de eigenaar en zijn hond . Niet alleen ervaren yogabeoefenaars kunnen hun passie met hun hond delen, ook beginnelingen kunnen deze discipline op een originele manier ontdekken.
en voor uw hond
Yoga voor honden is een initiatief van een yogaleraar uit de staat Washington in de Verenigde Staten en werd uitgewerkt in samenwerking met een plaatselijke vereniging voor dierenbescherming. Met de hulp van twee honden werden lessen van 40 minuten ontwikkeld waarin de baasjes en hun trouwe metgezel samen een spirituele en lichamelijke ontspanning nastreven om zo af te raken van de dagdagelijkse stress. Deze nieuwe discipline wint stukje bij beetje terrein en heeft al nieuwe leraren voor « dog yoga » aangetrokken in New York, Los Angeles en Pittsburgh. Misschien waait het straks ook over naar Europa
Hondenyoga in de praktijk
Tijdens de lessen die door de leraren worden aangeboden doet de hondeneigenaar yoga door traditionele houdingen uit te voeren en intussen lichamelijk contact te houden met hun hond. Daarna krijgt de hond een massage en doet hij zachte rekoefeningen. Soms fungeert hij ook als accessoire om zijn baasje te helpen bij het uitvoeren van bepaalde houdingen. Zo wordt hem ook gevraagd te gaan liggen en als hoofdsteun te dienen voor zijn baasje Deze discipline is dus alleen bedoeld voor volgzame honden die een goede verstandhouding hebben met hun baasje
Een Nederlands bedrijf beweert het probleem van hondenpoep te hebben opgelost door een speciaal soort hondenvoeding te maken dat geen 'afval' achterlaat.
Uitvinders Jos van der Linden en Nanette Waldrop zeggen dat 90% van het voedsel, dat de naam 'Energiek' draagt, geabsorbeerd word in het lichaam van de hond. De overige 10% zou er achteraan reukloos uitkomen en kan makkelijk opgeraapt worden met een doekje.
Uit een onderzoek van de Universiteit van Utrecht blijkt dat een hond normaal gezien drie keer per dag zijn behoeft moet doen. 'Energiek' zou er echter voor zorgen dat dat gereduceerd wordt tot één keer per dag.
Het echtpaar verkoopt het voedsel, dat helemaal op vlees is gebaseerd, zo snel als ze kunnen vanuit hun fabriek in Friesland. Gewoon hondenvoer bestaat slechts uit 15% vlees, de rest is gemaakt uit maïskroppen en water. ,,Het voedsel komt eruit zoals het erin ging, het probleem is dat hondendarmen niet gemaakt zijn voor maïskroppen'', aldus Van der Linden. ,,Het geheim achter het succes van 'Engergiek' is de eenvoudige benadering dat honden enkel vlees zouden eten als ze geen huisdieren waren.''
Het nieuwe product is verwelkomd als een belangrijke steun in het gevecht tegen het probleem van de hondenpoep in de straat. Enig minpunt is de prijs. 'Energiek' kost immers dubbel zo veel als gewoon hondenvoer. Dat heeft er echter niet verhinderd dat het bedrijf bestellingen krijgt uit de VS, Canada en Israel.
(DS)
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Zwarte weduwe toch nog nuttig voor ...... (Cis-ka)
Zwarte weduwe als middel tegen impotentie
Israëlische onderzoekers die gespecialiseerd zijn in de behandeling van seksuele impotentie, onderzoeken de kracht van spinnengif om dit euvel te behandelen, schrijft de krant Yediot Aharonot.
Onder de spinachtigen is er de zwarte weduwe, een spin met dodelijk gif, net als twee andere insecten uit Afrika en Latijns-Amerika.
Aan de basis van de onderzoeken ligt de ondervinding van mannen die door spinnen werden geprikt en die daarna te maken hadden met "langdurige erecties", schrijft de Israëlische krant.
De lopende onderzoeken staan onder leiding van dokter Ilan Grinolad, van het departement urologie van het ziekenhuis Rambam in Haifa.
"Het gaat over de eerste onderzoeken van dit soort. Ze zijn bedoeld om een hulp te bieden aan een groot aantal mannen", verklaarde de arts aan de krant.
(GVA)
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Kippen houden: verzorging tijdens het broeden. (Yradja)
Kippen houden: verzorging tijdens het broeden.
In het voorjaar is er dan ook heel wat te beleven in het kippenhok. De hennen leggen terug verse eieren en binnenkort lopen de kuikentjes terug te pronken in het gras!
Zorg ervoor dat de vroeg broedende hennen alle nodige zorg krijgen die ze verlangen door extra veel stro in het nest te verwerken zodat de kans op afkoeling van de eieren gering blijft. Ook heel belangrijk is de voeding van onze kippen. Een goede, sterke graanmengeling is dan ook aan te bevelen. De kippen moeten wat aansterken om de kans op ziektes te vermijden. Geef ook af en toe voldoende groenvoer zoals vogelmuur en diverse grassoorten. Ook een vitaminekuur kan wonderen doen bij kippen, je ziet ze opvrolijken.
Kippen en broeden: Kippen gaan over tot broeden omdat hun natuurlijk instinct dit verlangt. Zoals ieder levend wezen hebben zij ook de drang om zich voort te planten en voor nakomelingen te zorgen.
Wie een broedse hen heeft, houdt best rekening met volgende factoren.
Zorg ervoor dat je eieren van kleine krielkipjes niet laat uitbroeden door zware hoenderrassen. Er bestaat gevaar voor het vertrappen van de kleine kuikens.
Bij hoenders met pluimen op de poten gaan we deze afknippen om te voorkomen dat bij het verlaten van het nest de kloek de eieren stuk maakt.
Bij hoenders zoals Cochins en Brahmas moet soms dons geknipt worden rondom de cloaca ( aarsopening) om de bevruchting te bevorderen.
Broeden: Wanner u een ras hebt dat vrij gemakkelijk broeds wordt, kan u deze op vrij eenvoudige wijze natuurlijk laten uitbroeden. Indien een van uw hennen goed broeds is, en dus al een dag of 3 weinig of niet van het nest komt, kan u deze best van de rest afzonderen en er enkele eitjes onder leggen.
Het best zet je de hen op een donkere plaats.
Hier enkele kenmerken waaraan je kunt zien dat een hen broeds is:
Ze blijft op het nest zitten en pikt de verzorger als hij dichter komt.
Ze zet haar pluimen wijd open en maakt een klokkend geluid.
Als je haar een ei geeft, zal ze het onder haar verstoppen.
Vooral ook niet te veel eieren onder de hen schuiven, anders bestaat de kans dat er eieren wegrollen en afkoelen, waardoor het embryo zal afsterven.
Een broedse hen eet en drinkt minder, maar heeft toch elke dag vers water en een beetje graanvoer nodig. Als het hele broedproces goed verloopt dan zullen de kuikens 21 dagen na de start van het broeden uit hun ei breken.
Omzendbrief OOP 30bis aangaande de uitvoering van de wetten van 13 mei 1999 tot invoering van gemeentelijke administratieve sancties, van 7 mei 2004 tot wijziging van de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming en de nieuwe gemeentewet en van 17 juni 2004 tot wijziging van de nieuwe gemeentewet
e) Het laten baden van huisdieren in visvijvers of waters van openbare parken en plantsoenen of hen de sierdieren te laten beschadigen.
h) Het hinderen van het verkeer door een hond niet aan de lijn te houden
m) Het voeren van wilde of verwilderde dieren.
- Voor de eigenaars van honden : het opruien of niet in bedwang houden van de hond, wanneer deze voorbijgangers aanvalt of achtervolgt, zelfs indien dit geen kwaad of schade tot gevolg heeft.
Dus even navragen in uw gemeente wat is toegestaan !!!! Persoonlijk vind ik dat het wettelijk verplicht zou moeten zijn = honden aan de leiband en enkel op voorziene plaatsen loslopen , vb loopweide. VOOR UW EN ANDEREN HUN VEILIGHEID WIJ LIJNEN ONZE TOSHI ALTIJD AAN. IN STAD EEN GEWONE LEIBAND EN DAAR WAAR MEER VRIJHEID KAN EEN FLEXI-LEIBAND. ( zo eentje dat een 2 tal meter lang is en in en uit kan rollen)
{ zolang er mensen zijn die denken dat dieren niet voelen,
De naam . Tabby' die voor de bekende gestreepte, gemarmerde of gevlekte tekening van zoveel van onze gedomisticeerde katten wordt gebruikt, is ontstaan uit de overeenkomst tussen deze tekening van de kat en een soort taffeta dat werd gemaakt in Attibiya in het district Bagdad. Gestreepte katten worden ook wel . Cyperse-, of Tijgerkatten genoemd. Dat zijn dan de bekende gecyperde Europese Kortharen. Het gaat hier dan alleen om de gestreepte exemplaren. De andere patronen zijn: gemarmerd of gevlekt.
Andere naam voor gemarmerd (afbeelding A) : Blotched Andere naam voor gestreept (afbeelding B) : Cypers of Mackerel Andere naam voor gevlekt (afbeelding C) : Spotted
Let wel!!
De . Tabby', oftewel het . Patroon' van de kat slaat alleen op één van de drie bovenstaande modellen. Natuurlijk zijn er (in principe) ook nog geheel effen katten. In principe omdat ook geheel effen katten ook nog vaak, (hoewel bijna onzichtbaar), een patroon hebben wat slechts met bepaalde lichtval zichtbaar is. Vooral bij zwarte katten is dit vaak vrij duidelijk. Bij witte katten is het slechts heel zelden nog waarneembaar. Elk van de bovenstaande patronen kunnen voorkomen met wit hoewel dit niet noodzakelijk is.
Enkele voorbeelden van gemarmerde katten.
Een Bruin gemarmerde kat,(Brown Tabby Blotched)
Een Rood gemarmerde kat,(Red Tabby Blotched)
Een Zilver gemarmerde kat,(Silver Tabby Blotched)
De drie bovenstaande katten zijn dus géén Cyperse, maar Gemarmerde katten. Zoals eerder gezegd kunnen deze patronen voorkomen in combinatie met wit! Hieronder staat een gecyperderde kat. Let op het patroon! Het patroon (de Tabby) kan in verschillende kleuren voorkomen, net zoals het gemarmerde patroon. Ook hier zijn de kleuren Bruin, Rood en Ziver van toepassing. De combinatie met Wit is ook hier mogelijk!
Zilver gecyperde kat, (Silver Tabby Mackerel)
Als laatste van de . Tabbykatten' het gevlekte exemplaar'. Net als voorgaande katten kunnen ook hier de kleuren Bruin, Zilver en Rood voorkomen, al dan niet in combinatie met Wit.
Zilver gevlekte kat, (Silver Tabby Spotted)
Ook de gevlekte kat is niet Cypers! Al deze patronen komen voor bij Europees Kortharen en zijn voor tentoonstellingen zelfs nog aan regels gebonden maar het zou nu te ver gaan hier nog op in te gaan! Natuurlijk komen ook effen-, of tweekleurige exemplaren voor.
Ook Smoke, hoewel voor tentoonstellingen in Nederland nog niet erkend, is mogelijk!
Zwart-witte kat, (Black / White Parti, of Bi colored)
Zoals eerder gezegd is een Tabby bij deze katten niet onmogelijk. Bij kittens zijn ze vaak nog wel te zien maar ze vervaagd bij het volwassen worden van de kat. Sommige noemen dat Ghostmarking maar volgens de standaard wordt dit gezien als een fout!
Zwarte kat, (Black)
Veel zwarte katten hebben een rossige gloed in hun vacht. Dit komt door de zon. Officieel moeten de haren van een zwarte kat echt ravenzwart zijn tot in de wortels toe. Dit geldt ook voor geheel zwarte katten. In principe bestaan er geen zwarte katten. Of ze hebben ergens wel één wit haartje of ze hebben de nu wel bekende Ghostmarking. Bij zwarte katten wordt dit niet gezien als een foutje.
Creme kat, (Creme)
Creme katten komen niet zo vaak voor, zeker niet bij Europees Kortharen maar ze zijn er wel. Deze kleur onstaat als het dier genetisch rood is met een dunbbele factor blauw. Ook bij Creme kittens zijn vaak strepen (Ghostmarking) zichtbaar maar die verdwijnen bij het volwassen worden hoewel ze bij extreme kou of warmte weer duidelijk zichtbaar worden.
Witte kat, (White, al dan niet Bi-Colored Eyed)
Witte katten zijn in Nederland vrij populair maar ook deze ziet met niet veel. In het wild bestaan witte katten absoluut niet, daar zijn ze te kwetsbaar. Geheel witte katten hebben blauwe ogen. Blauwe ogen duiden op het totaal ontbreken van pigment. Witte katten met blauwe ogen zijn vrijwel altijd doof, tenzij ze ergens op hun vacht één zwart haartje, of één of twee gekleurde ogen hebben, zie inzet!
Met het gehoor van een witte kat met of één zwart haartje, of tweekleurige ogen is dus genetisch niets mis.
Schildpad kat, (Tortie Tabby)
Schildpadden zijn vrijwel altijd poezen hoewel er heel soms ook een schildpad kater voorkomt, maar deze zijn vrijwel altijd steriel. De vacht van deze katten bestaat uit drie kleuren, zwart, lichtrood en donkerrood.
Schildpad met wit, (Tortie Tabby White)
Een schildpad mag geen enkel spoor van wit hebben. Als dit wel het geval is hebben we het over . Schildpad met wit'. Schildpadden worden erg donker geboren en de tekening wordt tijdens het volwassen worden steeds duidelijker. In de volksmond heet dit een . lapjeskat". Schildpad met wit zijn uitsluitend poezen. Het is genetisch onmogelijk een schildpad met witte kater te zijn.
Deze beschrijvingen over kleuren en patronen betreft alleen de "Tabby" van de Kat. Het zijn geen rasbeschrijvingen, hoewel deze kleuren en patronen ook bij veel Raskatten voorkomen.
Moet men in België honden aan de lijn houden? (Martina1)
Moet men in België honden aan de lijn houden?
Er is inderdaad nog geen wet die bepaalt dat honden aan de lijn moeten worden gehouden, maar in de Senaat werd wel al een wetsvoorstel goedgekeurd dat een oplossing biedt voor dit probleem. Daarin zijn heel wat bepalingen opgenomen die incidenten met honden moeten voorkomen. Zoals het artikel dat bepaalt dat alle honden op openbare plaatsen aan de lijn moeten worden gehouden. Eenzelfde verplichting wordt echter al in heel wat gemeentereglementen opgelegd. Doe maar eens navraag bij uw gemeente. Wie zich daar niet aan houdt, riskeert een boete. In theorie, want in de praktijk komt het pas zover als de overtreding in een proces-verbaal wordt vastgesteld, en daarvoor moet dan wel net op dat ogenblik een agent in de buurt zijn. Toch zal de overtreder niet altijd ontsnappen. Als iemand gewond raakt door een loslopende hond, kan dat op twee vlakken gevolgen hebben voor de eigenaar. Enerzijds riskeert hij een sanctie voor onopzettelijke slagen en verwondingen. Anderzijds is er de vergoeding van de opgelopen schade ( gescheurde kleren, medische verzorging, pijn, angst...) Als de eigenaar verzekerd is, zal hij die vergoeding wel niet zelf moeten ophoesten, maar is dat de verzekeringsmaatschappij. Het zou alvast helpen indien eigenaars van honden een beetje begrip tonen voor hun medeburger met of zonder hond. (Ivo Mechels van T-A)
Een hondenras is een groep honden met in uiterlijk en gedrag overeenkomstige eigenschappen. Een hondenras ontstaat doordat mensen selectief op deze kenmerken fokken (zie ook: domesticatie ).
Oorspronkelijk werden honden vooral geselecteerd op het vermogen om bepaalde taken uit te voeren, het hoeden van vee, het assisteren bij de jacht, de bewaking van huis en erf. Daarbij werd gelet op zowel mentale als fysieke eigenschappen, maar vooral op de eerste. Zo is een sterke jachtdrift belangrijk voor een jachthond, maar hetzelfde gedrag is voor een waakhond juist ongewenst.
Alleen in bijzondere gevallen, zoals bij trekhonden of poolhonden, werden ook hoge eisen aan de bouw en de vacht gesteld. Verder is één bepaalde groep honden, traditioneel aangeduid als schoothondjes , altijd al als gezelschapsdier gefokt.
Door de nadruk op het werkvermogen laten de traditionele rassen een grote mate van variabiliteit in het uiterlijk zien. Oude rassen worden daarom ook wel aangeduid als een slag of een type (zie: landras en hondentype ). Maar vanaf de 19e eeuw ontstaat er steeds meer belangstelling voor het uiterlijk van de honden. Er werden eerst enkele, later steeds meer, rassen erkend.
Dat betekende dat de eigenschappen werden beschreven in een rasstandaard en de afkomst van de rashonden werd geregistreerd in een stamboek . Men begon gericht te fokken op eenheid in exterieur en vaste vererving. Dat wil zeggen dat twee honden van hetzelfde ras uitsluitend jongen krijgen met hetzelfde uiterlijk als de ouders.
Van veel rassen wordt verondersteld dat ze zeer oud zijn, maar men moet zich wel realiseren dat ze doorgaans niet al te lang geleden bij de aanleg van het stamboek uit slechts enkele individuen gefokt zijn. Daarnaast zijn er echt nieuwe creaties, raszuiver uitgefokte kruisingen zoals de Dobermann .
Tegenwoordig zijn er meer dan 300 hondenrassen door een kennelclub erkend. In Nederland en België geldt de indeling die door de internationale federatie van kennelclubs, de FCI , is gemaakt (zie: Lijst van hondenrassen), maar met name in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten worden andere rasindelingen gebruikt. Het aantal erkende rassen groeit nog steeds, waarbij opvalt dat naast de West-Europese rassen steeds meer rassen uit andere delen van de wereld een officiële status krijgen.
Rassen worden soms weer onderverdeeld in variëteiten. Bij de FCI is in feite de variëteitsgroep minstens zo belangrijk als het ras zelf, want er wordt alleen met honden uit dezelfde variëteitsgroep gefokt. Zo valt het ras Hollandse herder uiteen in de variëteitsgroepen Korthaar , Langhaar en Ruwhaar die niet onderling gekruist mogen worden.
Fokkers zijn vaak voorstander van een steeds verdere opsplitsing van de rassen. Dat heeft een technische reden, het zuiver fokken van de per ras vastgestelde eigenschappen. Maar het heeft ook te maken met het feit dat de kampioenschapsprijzen per variëteitsgroep beschikbaar gesteld worden: meer groepen, meer prijzen. De steeds verdergaande opsplitsing van soms toch al kleine populaties verergert echter het probleem van inteelt .
{ zolang er mensen zijn die denken dat dieren niet voelen,
mailgroep huisdieren
vermijden. Geef ook af en toe voldoende groenvoer zoals vogelmuur en diverse grassoorten. Ook een vitaminekuur kan wonderen doen bij kippen,
je ziet ze opvrolijken. 
Hier enkele kenmerken waaraan je kunt zien dat een hen broeds is:
De yak (Bos grunniens) in Tibet en in het Sichuanese Gebergte in China klimmen, wanneer ze op zoek zijn naar eten, tot op hoogtes van zo'n 6100m 
