Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
14-08-2008
Verlegen tijger durft niet buiten te komen (Martina1)
ap
Verlegen tijger durft niet buiten te komen
De mannelijke amoertijger Nikki is te schuw om zijn nieuwe verblijf in de Erie Zoo in de Amerikaanse staat Pennsylvania te verkennen. Het 170 kilo zware roofdier weigert sinds de opening van het onderkomen twee maanden geleden om zijn hol te verlaten.
'Hij steekt zijn kop nu en dan naar buiten, maar dat is het wel', aldus de directeur van de dierentuin die voor de twee tijgers een prachtige nieuwe buitenruimte ter waarde van 500.000 dollar had aangelegd.
Vrouwtjestijger Anna, met 135 kilo ook niet de kleinste, neust wel regelmatig rond in het verblijf dat voor een half miljoen dollar werd aangelegd.
Nikkis hol blijft dan gesloten, omdat de twee elkaar nog niet hebben ontmoet. Verzorgers hopen dat de geur die Anna achterlaat Nikki nieuwsgierig genoeg maakt om ook eens een kijkje buiten de deur te nemen.
Amoertijgers zijn een bedreigde diersoort. De dierentuin hoopt dan ook dat als Nikki eenmaal gewend is er een romance tussen de twee tijgers ontstaat die tot nakomelingen zal leiden.
Uitstap naar Planckendael met onze mailgroep (Yradja)
6 u wakker!!! Haartjes gefatsoeneerd en kattewaske gepleegd. Boke gesmikkeld en Radja plasje laten maken. Hapje gegeven en om 8u richting Heverlee, vriendin Hilde opgepikt! Gps geïnstalleerd, want... Mechelen? Colomabrug?? 'k zou 't nie weten... Vandaar richting Bertem, carpool waar we Ciska en Jef een lift gegeven hebben. De rijbaan lag er goedgezind en rustig bij, met als resultaat véél te vroeg in Mechelen. De parking naast het station stond er nog verlaten bij en dus hadden we keuze genoeg om mijn kangooke een plaatske te geven. 't was maar friskes, zo vroeg op de dag en de wind speelde wat mee... Lijstje met deelnemers bovengehaald, en dan met veel spanning uitkijken naar de eerste dierenvrienden.... 'k hoor daar een knorretje : 't was Jef, die vond dat we véél te vroeg op de plaats van samenkomst waren, en gelijk had hij. 't was een beetje mijn fout, altijd té zeker willen zijn en té stipt en dan bekom je zulke toestanden hé mannekes. Kwam er dan nog bij dat Jef en Ciska hun water ook hoog stond, net zoals dat van 't kanaal..... Enfin, daar kwamen de eersten aan. 't waren vrienden van de mailgroep reizen... gepakt en gezakt, geschoeid en gevest.... je ziet wel dat die gewoon zijn van uitstapjes te maken hoor. En daar kwam als eerste Wandelfiets, Gwen en Rik, flink uitgerust van de dodendocht, ook Bloepske, Simone, de zusjes Frean en Mitteke. Het echtpaar Wawake was er ook. Het werd een gezellig gekeuvel en eindelijk was het 10u50 en konden we vertrekken. De boot zat goed vol. Vele ouders én grootouders met hun kinderen en kleinkinderen en voor die hummels was het echt genieten! Niet alleen voor hen, ook voor ons : de grote kinderen!!! hihi Na 20' varen waren me in Planckendael aangekomen. Programma-tje meegegritst en we konden aan onze ontdekkingstocht beginnen. Planckendael is prachtig. Het is meer dan 10 jaar geleden dat ik er nog geweest was en ik was héél aangenaam verrast te zien dat alles er héél netjes en verzorgd bij lag. Het is ook fel uitgebreid. We genoten van al het groen, de mooie begroeiing, de bomen, prachtige struiken en aangelegde vijvers én..... van de vele diertjes die het er toch wel héél goed hebben hoor. Maar, sommigen "hun beer" begon ook te knorren en Jef deed zich tegoed aan een pakje frietjes. Ook wij kregen appetijt en na wat weg en weer loeren, waar we onze kaakjes zouden vullen en met wat, vonden we een fijn plekje in een mooi en héél speciaal décor. Opeens werd het muisstil aan tafel, en dat wil wat zeggen. Iedereen had reuzehonger én dorst! Een pilsje, een cola, een koffie... een koud schoteltje, een kaasschoteltje, een warm indisch gerechtje... rijstpapje en brésiliennespiesje of chocomousse... het werd allemaal ferm naar binnen gespeeld. Simone, die genoot dubbel hoor en onze bordjes waren al lang clean als Simonneke nog ferm doorhapte en tot de constatatie kwam dat ze nog 2 broodjes en een dessertje moest opsmikkelen.... En wij terug op stap : Gwen en Rik waren wel onze spoortrekkers! Bedankt, want zonder hen waren we wat 't noorden kwijt geraakt denk ik. Freantje haar linker bipske speelde haar wat parten, maar zus Mitteke had geen compassie met haar en trok haar ferm mee... Tof, die 2 zussen zo bezig te horen.... Wandelfiets was ook druk doende met haar digitaaltje en kan echt op onze lachspieren werken en is een héél gezellige dierenvriendin. Bloepske genoot ook en vertelde over haar Yamas en maakte zich wat druk over sommige mensen die de goudkopaapjes voederden. En gelijk had ze, want er stond een bord : verboden te voederen! En toch... toch zijn er altijd mensen die zich daaraan niet houden. 'k ga eerlijk zijn : ook ik vond het niet kunnen en heb hun er beleefd op gewezen. De leeuw en zijn leeuwin en de jongere generatie : héél mooi. De serre : immens groot en behuist met mooie vogelsoorten en planten. De bizons... de koala's... de lama's... de bokjes... de monniksgieren ... de reigers ... kortom, teveel om op te noemen, en daarom hebben we foto's genomen om jullie te laten meegenieten. Ik zag dat er sommigen al een deel doorstuurden, ik moet ze nog even bekijken en dat volgen ze wel. 'k was nog wat onwennig met mijn digitaaltje bezig. 'k wou de diertjes van dichterbij fotograferen. Plots!! na 2 1/2 jaar mijn toestelletje te gebruiken ontdekte ik het "inzoemknopje"!!!! JOEPIEEE!!!! 'k was nog contenter dan al die kinderen op de boot!! Erg hé!! Wat ben ik toch een kluns!!! Maar alé, 'k heb het ontdekt en zodoende kon ik mooier foto's maken. Ondertussen waren we nog met 5!! want de rest van de vrienden waren we kwijtgespeeld. Een oproepje via de gsm en we wisten mekaar weer te traceren. Sommigen waren wat moe en genoten weer van een drankje, anderen stapten nog lustig verder. Rond 16u30 hebben we de dorstigen nog eens gelaafd en genoten we aan een picnictafel met houten bankjes gezellig zittend onder een schaduwrijke boom, nog wat van een babbel en wat grappen en grollen. Maar ook van bijtjes en dat was wat sneu... De vuilnisbakken waren waarschijnlijk goed gevuld, na zo een drukke dag, vandaar. Er was véél begankenis, maar toch niet overvol, net goed...... Op de terugweg naar de boot deed ik nog een keuveltje met Wawa(ke), een héél lieve man... Zijn Detje was al voorop gelopen. De berm die we op moesten naar de boot, bezaaid met grove dikke rotsstenen waren wat moeizaam om te nemen. 'k heb mijn arm aangeboden en zo zijn we samen de berm opgeklauterd. Tevreden, voldaan, met een héél goed gevoel hebben we allen de terugvaart gemaakt. Niets dan blije gezichten en keuvelende sennetters!!! Wat een fijne supergrandioze dag!!!
Aan de kade stond Martina ons op te wachten.... Dat was een héél fijne verrassing....
En al is dit onze eerste uitstap die we organiseerden met onze dierenvrienden, ik ben er zeker van dat er nog een tweede, derde...... en hopelijk nog meerdere zullen volgen.
Bedankt iedereen voor de fijne dag, het fijn gezelschap, het héél goede humeur en de warme vriendschap!!! Een héél tevreden en gelukkige Yradja
Klinkt mooi hè, dat komt van dien dikken, ach, 'k ga hem bazeke noemen. 't Is ne lieve en dat vrouwke ook. 't Valt mee ik doekik een dutteke waar ik wil en wanneer ik wil, niemand zegt daar wat van, af en toe is er wel den enen of den anderen die met mij wil spelen als ik mijn dutteke doe, maar ja .... Alleen die kleinen TV met knopkes voor dat hebbe ze niet graag dat ik daar op zit. Als dat alles is .....
Ik ben efkes serieus geschrokken daarstraks. Ze pakken mij daar op en zetten mij terug in dat gevangeniske waar ik hiermee terechtgekomen ben. Ik dacht van aï,aï, die doen mij weg. Onderweg ikke maar mekkeren, want 't was ongeveer dezelfde weg terug zoals ik gekomen was. Deze keer met 't vrouwke. Ze pakken mij daar in mijn gevangeniske uit dien auto ....
't Eerste dat kik daar zie tussen mijn traliekes door is een enorm beest, 10 keer groter dan mijn moeke en die witte moeke-tang van mijn nieuw huis !! Ik dacht van ja, ik ben bij die Inge, die paardendokter met die reuzespuiten. En daar dat reuzenbeest nog neven, woef kwam daar uit, en ikke direct mijne grote rug opgezet, die is verschoten sè .... maar ik vond dat helemaal niet leuk.
Die Inge dat viel nogal mee, (haha, die grote woef naast mij had van de schrik op de vloer geplast-bangerik), ik bennekik een grote poes van 3 maanden en ik hebbekik van niks schrik. Ingetje heeft mij zachtjes onderzocht, eigenlijk lekker bepoteld, en dan heb ik het niet gezien, maar een prikske heb ik gevoeld, niet zoiets dat ze in paarden steken, zenne. Die Inge die heeft dat verschil gezien, oef .... En nu zittekik lekker door het venster te kijken op de papierstapel van mijn baaske, tussen de PC's en de back-up schijven. Eigenlijk mag dat niet, maar hij zegt er toch niks van, als ge wat ziekskes zijt dan moogde zowat alles. Wacht maar tot ik beter ben, als dat spuitje haar werk doet, dan vecht ik met alle poezen uit de geburen en ik eet al dat dikkenekke eten van dat witte moekepoes op, nà.
Tot morgen, 't is 't hopen dat dromen geen bedrog zijn.
Jawadde, dat gaat hier goed nu met mijn wintervoetjes aan. Nu kan ik tenminste door de bochten scheren zonder eruit te vliegen. Ik heb hier al plekskes gevonden om een dutje te doen ! Zalig !! En in 't zonneke op de vensterbak op dat kussentje, snor,snor,snor. Gisteren op mijn verkenningstocht ben ik die grote witte mamapoes tegengekomen. Die denkt dat ze ne wolf is, huilen dat die kan. Maar ik heb efkes mijn rug omhoog gezet, dubbel zo groot was ik en blazen, mannekes de papieren vlogen van dien dikken baard zijn bureau. En weg was die grote witte poes. Die dacht dat ze mij de baas kon, hèhè, 'k hebbekik leren vechten van mijn moeke. Met al die Chinese poezen maar niet met mij zenne .... We moeten nog naar dien dierenarts vandaag voor die paardespuit. Mijn hoestje ga niet over en ik heb percies een beteke koorts. Inge heet ze. 'k Hoop dat ze even lief is als hare naam en dat ze niet denkt dat ik een paardje ben. Dat zal toch wel niet zeker ? 'k Word al wat bang .... maar ze zullen mij niet hebben zenne ... 'k zal laten zien dat ik een poes ben ! Hè ! Gisteren is dat vrouwke van dien dikke baard teruggekomen van Rusland. (Zouden ze daar ook poezen hebben ?) Die is nog liever dan dien dikke baard. Die heeft mij direct opgepakt en die heeft mij niet meer losgelaten. 'k Heb mee TV zitten kijken, dien dikken baard die zit altijd maar aan een klein TV-ke met gekke toetskes voor. Maar dat vrouwke kijkt naar de groooote TV. Wou dat deed ik vroeger ook, hier doen ze dat ook ! Jipieeh ! 'k Heb gisteravond uit wraak die witte moekepoes haar bakske leeg gegeten. Die keek nogal beteuterd ! Haha, die heb ik al goe zitten. Dat dikkenekkeneten is toch zo slecht niet als het leek. Ze heeft direct ander eten gekregen van 't vrouwke, dat kreeg ik niet meer binnen anders was ze 't ook kwijt geweest. 'k Zal die grote witte wel temmen. 't Vrouwke heeft direct foto's van mij gemaakt voor in mijn poessiealbumetje. 'k Zal ze hier aan hangen. Ze willen mij ook een andere naam geven, dat kan toch zomaar niet hè, ik heet Poessietje. Toegegeven het trekt heel hard op Snoepietje, dat is die witte tang. Als we niet goed verstaan wat ze roepen dan staan we daar met 2. Ze gaan mij Roske noemen, ook niet lelijk hè ? Die witte is een tang en ikke een roske ....
Nu ga'k een dutteke doen, amaaai in die grote zetel vol met kussekes, niam, niam, grrrrrrr....
Groetjes, Poessietje (alias Roske), JeeCee en Lychee.
Eindelijk lekker eten, dien dikken baard was vergeten dat mijn vrouwke een pakske had meegegeven met mijn melkske en mijn junior eten.
Dat is nogal wat lekkerder dan dat dikkenekkeneten.
Voor zijn straf heb ik heel zijnen bureau afgebroken. Niet echt opzettelijk, maar dat weet 'em toch niet. Hij moet daar maar wat meer orde in houden, dan schuift dat allemaal niet van hier naar ginder. 'k Heb nu een plaatske tussen die lange blarenplanten op de vensterbank, in 't zonneke op een kussentje, maar 'k ga daar neffe liggen, dat dis warm zenne zo'n kussentje, dien dikken baard heeft hier nog nooit gelegen zeker ? Zot ! Oeps, aan deze kant is da groen nog groter. Zalig 'k heb hier al een paar uur zitten slapen, dien dikke zegt dat dat goed is voor mij, jonge katjes moeten veel slapen. Dien is zot, ik ben geen jong poesje meer, ik ben al 3 maanden ik weet wat ik doe !! 'k Zal daar nog eens een blad aftrekken sè, na !
Oei, da grote witte moeke is voorbij gekomen. Heeft die mij scheef bekeken seg ..... dat krijgde natuurlijk van dat dikkenekkeneten. 'k Heb mij heel klein gemaakt. Mij doen ze dat niet eten, maar als zij aan mijne pot aankomt .....
't Schijnt dat mijn nieuw vrouwke ergens in de lucht hangt, 'k snap er niks van. Maar dat grote witte moeke is ook ineens tevoorschijn gekomen. Zou die iets meer voelen ? 'k Ben benieuwd ....
Ik ben juist wakker geworden. Dadis hier nogal iet zenne ! Nen tuin, groot ! Maar 'k kan er niet in de deur is toe. 't Schijnt dat dat is om dat ik anders verloren zou lopen. Dien dikke baard die denkt dakik nog een klein poezeke ben. Ik ben al 3 maanden aub. Gisteren had hij de weg naar de zoldertrap verspert, hij dacht dat ik daar ging afvallen, jawadde. 'k Ben gewoon op eigen kracht naar boven gelopen en ik het eens goed gepiept in 't zoldergat. Hij dacht dat hij mij moest komen halen. Haha, 'k bennekik gewoon langs dat zoldertrapke naar beneden gelopen. 'k Was rapper beneden dan hij boven.
En die hebben hier planten ... met van die lange smalle bladeren. 'k Heb er al ene afgehaald. tof jongens, dat zwiert en zwaddert van hier naar ginder. Dien baard wou met mij met de knikkers spelen, goed zot, 'k ben ik al groot zenne, daarbij zo'n blad dat is nogal wat plezanter.
'k Heb deze nacht heel de nacht met dien dikken baard in bed gelegen. Op zijn kopkussen. Snorren dat die kan !!! Ongelooflijk, en ikke maar meedoen ! Om ter hardst, ik denk wel dat hij gewonnen heeft. Ja, sè .... volgende keer beter. 't Eten hier is wat minder, allemaal van dat eten voor dikkenekken poezen. Niet slecht, maar ze zullen toch iet anders moeten vinden .... geef mij maar gewoon eten. 't Schijnt dat er morgen een fotosessie komt, als dien dikke zijn madam terug is. Hoe zou die deruit zien, misschien een rosse gelijk ik ? Of een heel dikke, of zo'n smalleke. 'k Ben benieuwd. Die andere grote poes heb ik al efkes gezien, percies ons moeke maar dan helemaal wit. We zijn alletwee zo verschoten dat we rap zijn gaan lopen ....
'k Ga nog wat op ontdekkingstocht .... spannend is dat hier, jongens !!! Oei, zsaa98897tcghkfhpoiz, dat was los op dien dikken baard zijn toetsenbord. Amai, die ziet kwaad. Dan gaan ik maar op zijn fotopapier zitten, nah ! Oei,oei dat schuift hier allemaal weg, boenk, knots, 'k zal maar een rustiger plaatske zoeken, want de DVD vliegen hier rond mijn oren. 'k Heb percies ook een hoestje. Daar zullen we eens mee naar Inge moeten. (Da's den dierenarts die ook dien dikke zijn paarden verzorgt. Zou dien iets van katten weten. 't Is hopen dat ik zo geen paardespuit krijg, brrrrr....
Groetjes,
Poessietje en JeeCee (al 2 dikke vrienden, allé dik, hij is dik, ikke niet zenne).
Ik moest bij mijn vrouwke weg omdat een lelijke huiseigenaar geen poezen wou. Ne groten dikke met nen baard is mij komen halen, heeft mij in een klein poezengevang gestoken en meegenomen. Stond wel lekker eten in, toch iets goed. Na een tijdje in dat poezengevangeniske ben ik dan ergens thuis gekomen. Deurtje ging open en .... oeps, uitgeschoven op het parket. Wat ligt hier allemaal ? Ballekes om te spelen, hoekskes en kantjes om te ontdekken, paardereukjes, hondereukjes. Dien baard heeft mij al willen oppakken, maar da's mis hoor, eerst verder verkennen. Ho, een boekenrek, ga ik eens op springen, oei der valt vanalles naar beneden. Wow, wat ne lekkere zetel .... straks doke in doen. Waar zou hier 't WC zijn ? Hups, door de bocht, oei bots tegen de deur. 'k Zal mijn wintervoetjes moeten aandoen. 'k Ruik hier nog poes, maar waar zou die zitten ?
'k Ga hier mijn pootjes wat zitten likken en rustig een dutje doen. Dien baard gaat zijn paarden voederen, paard ? Wat zou dat nu weer zijn ? Dat heb ik nog nooit gezien ... Hups, bonk, amai da was hard, los tegen den brandblusser .. Niet te doen hier, waar zouden ze dat eten nu weer gezet hebben. 'k Moet hier nogal zoeken, zenne,
de kleine kat die die riep verbaasd "schiet een op ik heb ook haast" ik plas haast naast de bak en dan krijg ik op mijn mieter schiet eens op met je gekak"
broertje klein keek alleen maar tussen de spleetjes van de ogen en zag zijn broertje daar vol medelijden en mededogen maar was toch niet van plan om zijn voetjes af te drogen
"ik was eerst, en moest heel snel een grote boodschap doen weet je wel en dan de rest nou dat duurt wel even het is echt niet dat ik je pest"
"schiet toch op, sraks doe ik het op het zeil en dan komt vrouwtje met de dweil heb ik het weer gedaan' en jj kunt weer uit wandelen gaan" sprak nu grote broer heel boos
"oké ik ben klaaar ik kom uit de doos zodat jij nu aan de beurt bent maar je weet het hé alsof je familie van mij bent ik stink als een reiger maar wees niet boos, het is een gratis krijger"
zo kleine broer verliet vol ornaat de kattenbak als overwinaar helemaal leeg van binnen terwijl broerlief nog moest beginnen.
In tegenstelling tot Duitsland is de mol in België en Nederland niet wettelijk beschermd.
We zetten graag alle methodes om mollen te bestrijden voor u eens op een rijtje.
Preventief / voorkomen
Verjagen / afschrikken
Levend vangen
Doden
Preventief / voorkomen
Sterk geurende planten Een groot aantal planten verspreidt een geur waar de mol niet van houdt. Een mollenvrije tuin kan niet worden gegarandeerd, maar het is het proberen waard.
Keizerskroon (Fritillaria imperalis), een 80 tot 100 centimeter hoge plant uit de leliefamilie. De grote vlezige stinkende bollen moeten in groepjes om de acht meter rond de tuin worden geplant.
Kruisbladwolfsmelk (Euphorbia lathyrus), die 80 centimeter tot anderhalve meter hoog kan worden. Ook woelratten en veldmuizen houden niet van de geur van de wortels. Let op: alle planten van de wolfsmelkfamilie zijn giftig.
Gaas U kunt een gedeelte van de tuin of uw serre ontoegankelijk maken door fijnmazig kippengaas of vogelgaas in te graven. De mol gaat gemakkelijk door de mazen van gewoon kippengaas heen. Het gaas moet tot op het grondwater worden ingegraven. Als het ingraven van gaas op problemen stuit, kan worden geprobeerd om de mol af te schrikken, zodat hij op zoek gaat naar een ander jachtgebied.
Verjagen / afschrikken
Naast het gehoor is ook de reukzin van de mol zeer goed om ondergronds prooien te kunnen lokaliseren. U kunt mollen uit de kwetsbare delen van de tuin houden met geuren en geluiden waar de mol niet van houdt.
Geurmiddelen In de gangen leggen van stukjes ajuin / knoflook. Mottenballen = kamferballen in de gangen stoppen zou helpen om de mollen te verjagen. Een in terpentijn of ammoniak gedrenkte doek in een mollengang stoppen. Mogelijk effectiever is het leggen van een sterk geurend produkt dat te koop is in elk tuincentrum. Dit verspreidt gedurende zes tot acht weken voldoende stank om de mol op andere gedachten te brengen en de tuin voortaan te mijden. Deze methode moet u direct toepassen als de eerste molshopen zichtbaar worden. Zodra de mol meerdere gangen heeft gegraven neemt het effect van de afschrikactie af. De geur verspreidt zich dan over zoveel meters gang dat de geur teveel verdunt.
Geluid De mol heeft een uiterst sterk gehoor om hun prooien te kunnen horen bewegen. Ze hebben dan ook een hekel aan alle andere voor de mol storende geluiden en hoge tonen. Hier kunt u gebruik van maken om de mol te verjagen.
Het fluitende geluid van de wind in een flessenhals houdt de mol op afstand. Steek om de één tot twee meter een fles zonder bodem in een mollengang, met de hals boven de grond.
In de winkel zijn apparaten (die werken op batterijen) te koop die trillingen veroorzaken. Naast de mol ook veldmuizen en woelratten op een afstand houden.
Voor de professionele markt (sportclubs, gemeentes en bedrijven) zijn er mollenverjagers met zonnepanelen verkrijgbaar, die een gebied van maximaal 800 m2 molvrij kunnen houden. Elke twintig seconden wordt een voor mollen onaangenaam geluid (hoge tonen) uitgezonden. Het apparaat is niet geschikt voor heel losse grond omdat het geluid dan teveel wordt gedempt.
Levend vangen
U kunt mollen vangen met vangkooien. De meeste kans op succes heeft u als u de kooi in een loopgang plaatst die recent veel wordt belopen. De mol wordt gevangen als hij tegen een klepje aanloopt zodat er achter hem een deurtje dicht slaat. De mol kan dan ergens anders worden vrijgelaten. Controleer geregeld de vangkooien om de gevangen mol snel uit zijn benarde positie te bevrijden zodat deze na enkele uren niet het leven laat door de stress. Anderzijds moet je ook regelmatige controle uitvoeren omdat een mol niet langer dan 12 uren zonder eten in leven kan blijven. Laat de gevangen mol los op een plek waar hij weinig kwaad kan doen.
Doden
We kunnen de mol ook uit zijn gang scheppen als we deze zien graven. Trap daarvoor alle bovengrondse loopgangen en molshopen plat. Daarna moet je geduld oefenen en in alle stilte wachten tot de mol zich weer aan het graven zet. De meeste kans om mollen te zien graven heb je om 8 uur, 13 uur en tussen 18 en 19 uur. Als je een molshoop ziet bewegen ga je er heel langzaam met een spade in de hand naartoe. Dit doe je traag en zo stil mogelijk (op kousenvoeten). Dan wacht je een vijftal minuten tot de mol terug grond omhoog begint te duwen. Op dat moment steek je de spade zo hard als je kunt in de hoop/loopgang en je gooit de mol + grond omhoog. Soms leeft de mol nog. Als je hem wilt laten leven dan zorg je ervoor dat je hem snel in een emmer kunt steken.
Ben je niet snel genoeg dan zal hij zich zeer snel terug ingraven. Let wel op raap de levende, bange mol niet zomaar vast want hij heeft enorm scherpe tandjes waarmee hij diepe, slecht genezende wonden in de vingers kan aanbrengen.
Mollenklemmen , die de mol doden. Mollenklemmen moeten zo zijn afgesteld dat ze de mol direct doden, zodat onnodig lijden wordt voorkomen. De meest geschikte gangen zijn de regelmatig belopen, oppervlakkige gangen. Open voorzichtig de bovenkant van de gang. Steentjes, stukjes graszode,... verwijderen. Voel met uw vingers welke de looprichting van de gang is. Steek de opgespannen klem voldoende diep in de gang. Maak daarna de opening dicht anders voelt de mol de luchtstroom. Doe dit met behulp van kluiten aarde en werk af door er gewone grond zachtjes overheen te strooien. Al is hij 'zo blind als een mol' toch mag hij geen zonlicht waarnemen anders weet hij al op voorhand dat er iets niet pluis is. De grote fout die hier zeer vaak gemaakt wordt is dat de klem onvoldoende diep wordt gestoken. Indien onvoldoende diep kruipt de mol eenvoudigweg onder de klem door en slaat deze niet dicht.
In de winkel zijn er ook rookpatronen op zwavelbasis te koop. Zorg ervoor dat alle mollengangen goed zijn afgesloten en steek daarna een patroon aan in een ingang. Het gas verspreidt zich in de gangen en doet de mol sterven. Let wel op dat je zelf niet met de gas in contact komt want de gas is tevens giftig voor mens en andere zoogdieren, zoals honden en katten.
Met veel geluk gebeurt het wel eens dat een kat zeer goed is in het vangen van mollen.
Als laatste methode kunt U hulp inroepen van een professionele mollenvanger die tegen betaling uw tuin mollenvrij maakt.
Enkele tips:
Molshopen kunt u het beste zo snel mogelijk weer naar beneden drukken. Druk dan het midden van de molshoop omlaag, zodat de gang weer wordt opgevuld. Probeer niet alle aarde terug te duwen want dit lukt toch niet. Hark de overgebleven aarde fijn open over het gazon.
Mollen hebben ook hun positieve kantjes. De mol eet allerlei beestjes, hoofdzakelijk regenwormen maar ook larven die ondergronds van plantenwortels leven, zoals engerlingen (meikeverlarven) en emelten (larven van langpootmug). Mollen eten eveneens veel slakken. Bovendien beluchten ze de grond en zorgen voor een natuurlijke drainage.
Enkele weetjes:
Mollen zijn altijd zwart uitzonderlijk treft men ook wel eens een albino exemplaar aan.
Volgend artikel las ik in een Nederlands dagblad toen ik daar op vakantie was (het was geen 1 april) Een unieke oranje mol heeft het in het Belgische Scherpenheuvel niet overleefd. Het beestje kwam in een klem terecht. 'Mijn grasveld wordt volledig ondersteboven gehaald', vertelt bewoner Michel. 'Ik heb klemmen gezet, waarin de oranje mol is beland. Omdat hij nog niet dood was, heb ik hem uit zijn lijden verlost.' Normaliter zijn mollen zwartgrijs. De faculteit diergeneeskunde van de Universiteit in Utrecht is bekend met witte mollen. 'Maar we horen voor het eerst over een oranje exemplaar', aldus een zegsman. Hij houdt het op een speling der natuur. BRON: 'De Telegraaf' woensdag 1 augustus 2001
Weerspreuken ivm mollen:
Stoot de mol in Januaar,kijk van kou in mei niet raar. Zijn er januari veel mollen, dan laat de winter niet met zich sollen Maakt de mol veel hopen, dan zal de regen lopen.
Vampiervleermuizen doden 38 mensen in Venezuela (Martina1)
Vampiervleermuizen doden 38 mensen in Venezuela
In Venezuela zijn 38 mensen overleden nadat ze zijn gebeten door vleermuizen. Autoriteiten wachten op de onderzoeksresultaten. Als de slachtoffers, allemaal Warao-indianen, zijn gestorven aan hondsdolheid, beginnen ze een grootschalig vaccinatieprogramma. Dat meldt CNN.
Plaag Experts denken dat biotoop van de dieren is verstoord door mijnbouw en grootschalige bouwprojecten en hebben het over een "uitbarsting van de vampiervleermuizen".
Verlammingsverschijnselen De symptomen die de slachtoffers kregen na de beet zijn koorts, pijnen, tinteling in de voeten gevolgd door verlammingsverschijnselen en een extreme angst voor water. Ook kregen ze last van stuiptrekkingen en verstijving.
De indianen wonen in afgelegen dorpjes. De overheid in Venezuela is van plan medisch personeel naar de dorpen te sturen.
Acht kinderen In het dorpje Mukuboina zijn al acht kinderen over overleden. Ze overleden binnen de zeven dagen na het verschijnen van de eerste symptomen. (eb)
In een Britse kroeg komen de klanten niet voor het bier, maar is het de goudvis 'Aussie' die met alle aandacht gaat lopen. De vis zwemt namelijk ondersteboven, weet 'De Telegraaf'.
Klanten van de Globe Inn in Lympstone (in de buurt van het Engelse Devon) staren massaal naar de bijzondere vis. De meesten grappen dat het dier vast dronken moet zijn.
Raadsel Kroegbaas Liam Matthews kocht het beest vier jaar geleden. De eerste zes maanden zwom Aussie nog rechtop, maar daarna kantelde het beest 180 graden.
Het is nog altijd een raadsel waarom de vis voor de verandering heeft gekozen. "Hij is kerngezond. Ik denk dat hij het gewoon leuk vindt om de wereld vanuit een ander perspectief te zien", aldus Matthews. (tlg/svm)
De Oostendse rederij Franlis pakt vanaf volgend jaar uit met tochten voor walvisobservatie voor de kust. De tochten komen er op vraag van natuurverenigingen. "Indien er veel vraag komt, sluit ik niet uit dat we ook voor toeristen zullen uitvaren", aldus Michel Seeger van Franlis.
Volgens Jan Haelters, wetenschapper van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen, zullen opvarenden echt wel geluk moeten hebben. "Bij perfect weer, tussen februari en april, kan je een aantal bruinvissen observeren aan de Trapegeerbank. Buiten die periode wordt het zeer moeilijk. Potvissen mag je al zeker schrappen, tuimelaars (dolfijnen) worden sporadisch gezien." (belga/tdb)
Hond op drie poten is dol op trein rijden (Martina1)
Hond op drie poten is dol op trein rijden
In het Britse Rhewl hebben ze er een nieuwe attractie bij: een hond op drie poten die gek is op rijden met de trein. Jack Russell Peggy verloor als pup een poot in een auto-ongeluk, maar het belet het beestje niet om nog wat avontuur te ondernemen.
Peggy wandelt regelmatig van haar thuis in Rhewl naar het Berwyn Station in Denbigshire. Daar houdt ze toeristen gezelschap op een oude stoomtrein die een rit van twaalf kilometer maakt door Dee Valley.
Fascinatie Haar baasje Dilys Lloyd krijgt regelmatig een telefoontje van de conducteurs om haar hondje te komen afhalen aan het station. "Peggy houdt echt van wandelen", vertelt de oud-lerares, "En blijkbaar is ze gefascineerd door treinen, zeker als ze een gratis ritje kan maken. Ik denk dat ze de passagiers volgt tot aan het station en zo aan boord raakt. Het is een klein aapje."
Volgens Dilys Lloyd weet ze nooit wanneer haar hond zal ontsnappen. "Soms merk ik plots dat ze verdwenen is en dan sta ik de tuin te roepen. Als ze niet komt, dan weet ik dat ze weer naar het station getrokken is voor een ritje."
En Peggy heeft misschien geluk want er zijn plannen om de rit met vier kilometer te verlengen. De plannen moeten wel nog besproken worden. (ka)
Natuurpark Zwin toont ringen van zangvogels (Martina1)
Natuurpark Zwin toont ringen van zangvogels
Het West-Vlaams Provinciaal Natuurpark Zwin presenteert, samen met het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen (KBIN), een publiekspresentatie van het ringen van zangvogels. Dat is uniek voor België, omdat het ringen van zangvogels tot nog toe op een verborgen manier gebeurde.
Trekperiode In België worden jaarlijks ruim 500.000 vogels geringd. Dat gebeurt meestal door vrijwilligers en wordt door het Belgisch ringwerk van het KBIN gecoördineerd. Uit de gegevens van terugmeldingen van geringde vogels kunnen wetenschappers trekpatronen en -strategie'n van de vogels afleiden.
Het najaar is een belangrijke trekperiode waarin miljoenen zangvogels over België trekken op weg naar het zuiden. Veel zangvogels die vanuit Noord-Europa langs de kustlijn zuidwaarts trekken, rusten in het Zwin uit en een percentage daarvan wordt gevangen, gewogen en geringd, waarna ze onmiddellijk worden losgelaten zodat ze hun reis kunnen voortzetten.
Veldstation Het ringen gebeurt verborgen in het struikgewas, maar in het Provinciaal Natuurpark Zwin toont gediplomeerd vogelringer Ivan Goethals hoe alles in zijn werk gaat. Daarvoor is een veldstation ingericht waarheen de opgevangen vogels worden gebracht, zodat het publiek de ringactie kan volgen.
Het ringstation in het Provinciaal Natuurpark Zwin, Graaf Léon Lippensdreef 8 in Knokke-Heist, is dagelijks operationeel van 15 tot 31 augustus en tijdens de weekends van september. (belga/gb)
BRUSSEL - Enkele tientallen vossen hebben het centrum van Brussel als woonplaats uitgekozen, meldt de Vogelbescherming maandag. Ze zijn vooral zichtbaar in parken en langs trein- en metrosporen.
De zoogdieren vestigen zich vooral op plaatsen waar ze een hol kunnen maken of waar ze zich kunnen voeden, hoofdzakelijk met ratten en muizen. De vossen werden vooral gespot op het kerkhof van Elsene en in het park van Anderlecht.
De vos kwam zo'n 20 jaar geleden voor het eerst naar de Belgische hoofdstad. Ze kwamen langs de treinsporen die erg geruststellende doorgangen voor hen vormen, zegt Hugues Fanal, directeur van de Franstalige afdeling van de Vogelbescherming.
Het dier heeft zich gemobiliseerd door de extreme jacht en is in de regio Brussel beschermd. Zijn levensduur is ongeveer 20 maanden, te wijten aan de jacht en het verkeer.
Het mensenschuwe dier is ongevaarlijk voor de mens, net als voor huisdieren zoals honden en kat. Bovendien is er nog geen enkele ziektegeval ontdekt bij vossen in Brussel, zoals hondsdolheid of echinococcose (aanwezigheid van parasieten die de lever aantasten), benadrukte Fanal. Hij voegde nog toe dat het dier erg nuttig is in Brussel omdat het op ratten en muizen jaagt.
De vossenpopulatie in Brussel is stabiel sinds 4 of 5 jaar. Het dier is een onderdeel van de Brusselse fauna, preciseerde Fanal. De belangrijkste jager op vossen is de vos zelf.
Het zoogdier is ook te vinden in de groene rand, aldus Thierry Kervin van het Centrum voor onderzoek van de natuur, wouden en bossen. De vossen zijn goed vertegenwoordigd, vooral in de gemeentes Sint-Genesius-Rode en Ukkel. Ze kiezen hier tuinen uit voor de rust en de continue voedselvoorraad in vuilbakken.
Het lijkt onwaarschijnlijk dat haaien een sterke prooi als en ijsbeer zouden aanvallen
De ijsbeer is al in gevaar door de smeltende ijskap en misschien moeten de dieren nog een ander gevaar vrezen. Wetenschappers waren verrast toen ze de kaak van een jonge ijsbeer in de maag van een haai vonden. "Dit zijn we nooit eerder tegengekomen. We begrijpen niet hoe het daar geraakt is", zeggen de wetenschappers, die eigenlijk wilden onderzoeken in hoeverre haaien op zeehonden jagen.
Dode ijsbeer? Het is niet duidelijk of de haai een zwemmende ijsbeer heeft aangevallen of van een karkas heeft gegeten. Toch geloven de wetenschappers niet dat de haai een levende ijsbeer heeft aangevallen. "Zelfs een jonge ijsbeer zou een zeer zware tegenstander zijn voor een haai." In het verleden zijn al andere dieren in de maag van haaien aangetroffen en ooit geloofde men zelfs dat haaien uit het water sprongen om hun prooi aan te vallen. Maar dat is bij een sterke, gezonde ijsbeer helemaal uitgesloten.
Smeltend ijs De Verenigde Staten hebben de ijsbeer eerder dit jaar op de lijst met bedreigde dieren geplaatst. Als het ijs blijft smelten, zullen de ijsberen steeds vaker het water opzoeken. Maar wetenschappers vrezen niet dat ze dan vaker aan haaien ten prooi zullen vallen, omdat haaien zelf warmer water verkiezen. Alleen orka's zouden gevaarlijke jagers kunnen worden. En zolang er andere, gemakkelijkere prooien bestaan, zullen haaien het risico niet nemen om op ijsberen te jagen. Global warming en het verlies van de habitat blijven de grootste gevaren voor de ijsbeer. (gb)
Soorten vlinders die je in de tuin kan waarnemen: (met helemaal onderaan een vlinderherkenneningsquiz)
Een tuin waar het lekker windstil is en waar dan nog eens vele vlinderplanten terug te vinden, vormen een echt vlinderparadijs. Als het dan ook nog eens voldoende warm is vliegen de vlinders in het rond dat je ze nog amper kan tellen. Voor de kinderen is al dat extra leven in de tuin een stimulans om buiten te spelen en de fladderaars te volgen.
Iedereen kent wel de citroenvlinder en het koolwitje. Maar eigenlijk zijn er verschillende soorten koolwitjes. Je hebt namelijk het groot koolwitje (Pieris brassicae), het klein koolwitje (Pieris rapae) en het geaderd koolwitje (Pieris napi). zie Koolwitjes: soorten, leefwijze en schade.
Hierbij een top tien van de meest voorkomende vlinders volgens een telling van natuurpunt eind juli:
Het meest gezien was het kleine koolwitje.
Het kleine koolwitje (Pieris rapae) Het kleine koolwitje heeft een vleugelspanwijdte van 45 - 58 mm en op de bovenkant van de voorvleugels een kleine driehoekige zwarte puntvlek, vanaf de onderkant van de vleugel is deze vlek eveneens zichtbaar. Het wijfje heeft twee zwarte vlekken bovenop elk van haar bovenvleugels, het mannetje heeft slechts één vlek. Het volwassen wijfje, dat overdag vrij actief is, kan wel honderden eitjes leggen op de onderkant van de gastheerbladeren, deze eitjes komen nooit in clusters voor, altijd afzonderlijk, dit in tegenstelling tot het grote koolwitje. De vlinder is meestal drie generaties actief: de eerste generatie is er vanaf begin april tot eind juni (met een piek in de maand mei), de tweede en de derde generatie is actief van eind juni tot eind september (met een piek tussen 10 juli en 20 augustus). In gunstige omstandigheden kan er zelfs een vierde generatie uitvliegen!
Het grote koolwitje is de tweede meest voorkomende dagvlinder.
Het grote koolwitje (Pieris brassicae) Dit koolwitje is groter (zoals de naam aangeeft) heeft een vleugelspanwijdte van 65 mm. De vlinders hebben op de bovenkant van de voorvleugel een zwarte randvlek die zich uitstrekt van de top tot over de helft van de vleugel. Vanaf de onderkant is deze randvlek eveneens zichtbaar, maar is de kleur eerder geelachtig grijs. Het wijfje heeft zowel op de bovenkant als op de onderkant van de voorvleugel twee duidelijke zwarte stippen. Bij het mannetje ontbreken deze stippen op de bovenkant. De eerste generatie is actief van eind april tot eind juni (met een piek tussen 10 en 31 mei), de tweede en derde generatie vliegen van eind juni tot eind september (met een piek tussen 10 juli en 20 augustus).
De atalanta met zijn prachtige rood, wit en zwarte kleurschakeringen zijn een lust voor het oog.
De Atalanta (Vanessa atalanta) of de admiraalsvlinder. Een vrij grote vlinder met een vleugelspanwijdte van 5-6 centimeter. In de lage landen komen er twee generaties per jaar voor. De waardplant voor de rupsen is de brandnetel. De hele zomer is de atalanta in de tuin aanwezig. Aangezien het een trekvlinder is vertrekken in de herfst een deel van de atalanta's naar het zuiden om dan in het voorjaar terug te keren.
De nummer vier in de top 10 der meest getelde dagvlinders eind juli is voor het bonte zandoogje
Het bontzandoogje (Pararge aegeria tircis) met flets-gele vlekken. De vleugelspanwijdte is 32 tot 42 mm. De vlinder leeft bij voorkeur aan de rand van gemengde bossen en naaldbossen. Je kunt het bont zandoogje van april tot in september zien. Aangezien het de vijfde meest geziene vlinder was bij de vlindertelling van eind juli kunnen we zeggen dat het een algemene soort is die je van begin juli tot eind augustus kunt zien vliegen.
Het oranje zandoogje
Het oranje zandoogje (Pyronia tithonus). Het is een oranje vlinder met zwart oogjes en daarin nog een kleine witte stippen. Het oranje zandoogje kun je vanaf begin juli tot eind augustus zien vliegen.
De dagpauwoog
Dagpauwoog (Inachis io) vleugelwijdte van 45-65 mm. De ogen op de vleugels doen inderdaad denken aan de ogen van een pauwenveer. De 4 opvallende oogvlekken op de bovenkant van de vleugels, dienen echter om vijanden af te schrikken. Dagpauwogen zien we al vroeg in het voorjaar vanaf april en mei verschijnen en ook nog eens van juli tot en met september. In de winter trekt de dagpauwoog zich terug onder onder bladeren of tussen spleten en kieren van een tuinhuisje of zolder. Zodra de lente zich laat voelen, komt de dagpauwoog terug naar buiten.
De waardplant voor de rupsen van de dagpauwoog is de grote brandnetel. De zwarte rupsen zitten in grote groepen samen en vreten ganse groepen netels kaal.
Het bruin zandoogje
Het bruin zandoogje (Maniola jurtina)
Het bruin zandoogje is een vrij grote bruine vlinder met op elke voorvleugel één zwart oogje met witte punt. Het mannetje is alleen bruin en het vrouwtje heeft op de bovenkant van de vleugel een grote oranje vlek.
De vlinder vliegt in vanaf half juni tot eind augustus in heel Nederland en België. Hij vliegt ook nog als het een beetje regent. Als je één bruin zandoogje ziet, zie je er vast meer, want ze leven en vliegen vaak in groep.
Het boomblauwtje
Het boomblauwtje (Celastrina argiolus) is een klein blauw vlindertje. De spanwijdte van de vleugels bedraagt amper tussen de 26 en 32 millimeter. Het mannetje is volledig blauw. Het vrouwtje heeft zwarte randen langs haar blauwe vleugels. De onderkant van zijn vleugels zijn zilverwit met kleine zwarte stippen. Het boomblauwtje vliegt van half april tot begin juni en weer in juli en augustus. Hij overwintert als pop.
De gehakkelde aurelia
De gehakkelde aurelia (Polygonia c-album) 50 mm vleugelspanwijdte. Deze vlinder heeft opvallend gekartelde vleugelranden die dienen als camouflage als hij overwintert tussen dorre bladeren. Na de winterslaap paren de vlinders in maart en april, de volgende generaties zijn te zien vanaf juni tot oktober. Op de onderkant van de vleugel zit een witte c-vormige tekening.
De kleine vos sluit de top tien van de meest geziene vlinders af.
De kleine vos is gemakkelijk te herkennen aan de oranje-met-zwarte vleugels, met aan de rand blauwe halve maantjes. De eieren worden op brandnetelbladeren gelegd. De rupsen maken gezamenlijk een spinselnest. De kleine vos heeft 2 a 3 generaties per jaar en kun je zien vliegen vanaf april tot oktober. De kleine vos overwintert als vlinder onder bladeren of tussen houtstapels. Daar blijven ze de hele winter zitten. Zodra het in het voorjaar warm genoeg is, komt de kleine vos weer te voorschijn. Het is altijd één van de eerste vlinders die je ziet vliegen in het voorjaar. Ze gaan dan op een zonnig plekje zitten om op te warmen. Vooral in augustus zitten er soms veel vlinders van de kleine vos tegelijk op distels.
Dagpauwoog aan het opwarmen tegen een zonnige muur.
Vlinders zorgen voor dat extra beetje sfeer en leven in de tuin. Daarnaast zijn ze met hun mooie kleuren vaak ook nog een lust voor het oog. Wie meer vlinders in zijn tuin wil zien, kan best eens volgende lijstje met planten bekijken waarvan de bloemen druk door de kleurrijke fladderaars bezocht worden. Vlinders lokken in de tuin
Heb je ze allemaal goed bekeken en zijn ze gekend??? Dan kun je nu meedoen aan de vlinderherkenningsquiz.
VIJLEN (ANP) - Restaurant Cuba Libre in Vijlen (Limburg) zoekt een aap. Het restaurant maakt namelijk bananensoep. De aap, bananenexpert bij uitstek, moet gaan testen welke soep het beste smaakt, zei eigenaar Viktor Terpstra van Cubra Libra zaterdag. Het restaurant plaatst volgende week een grote advertentie in verschillende media: ,,Aap gezocht''. Het restaurant gaat er prat op de beste bananensoep van Limburg te serveren. De aap mag de soep opslurpen uit een halve kokosnootschaal.
Belgische sportduif strandt op eiland Wight (Martina1)
Belgische sportduif strandt op eiland Wight
Brading Roman Villa, een Romeins-Britse archeologische site in het Verenigd Koninkrijk, heeft sinds een week een verloren gevlogen Belgische sportduif als bijkomende attractie. Dat schrijft de lokale krant Isle of Wight County Press. Het dier raakte bijna 500 kilometer van zijn koers af.
Poirot Het cateringteam van de Brading Roman Villa op het eiland Wight, ten zuiden van Groot-Brittannië, gaf het dier eten en noemde het Poirot, naar de Belgische detective, omdat het een ring aan had met een Belgische code.
Duivenbond onderzoekt de zaak Poirot zou in goede gezondheid verkeren, maar toonde nog niet veel initiatief om opnieuw naar huis te keren. De Royal Pigeon Racing Association (RPRA), die advies geeft over wat te doen met verdwaalde duiven, zei dat ze niets doet als het gaat om een buitenlandse duif. De Koninklijke Belgische Duivenliefhebbersbond had geen idee van wat ze moest doen, maar onderzoekt de zaak.
Tevreden Volgens Adam Watson van de Brading Roman Villa was de vogel al sinds vorige week zaterdag op de site aanbeland. "Waarschijnlijk raakte ze van koers door sterke wind. We gaven de duif eten en drinken in de hoop dat ze weer huiswaarts zou keren. Maar nu lijkt het alsof ze hier vrij tevreden is".
Populair "De RPRA doet niets en de dierenbescherming is niet geïnteresseerd zolang ze niet gewond is. We weten niet wat ermee moeten doen, maar de vogel is ondertussen populair geworden bij de graafploeg". (belga/eb)