21 December 1941.
Het recht op leven van onze zeevissers.
Wij kunnen hier niet de historiek maken van de plagerijen en de onverschilligheid ten overstaan ons vissersvolk.Onze vissers werden behandeld als verstotelingen en moetsten zich troosten met de woorden<< Brussel ligt ver van Oostende>>
De personaliteiten uit het Brusselse hebben alicht andere belangrijke zaken te behandelen dan de onze.Economische en sociale maatregelen ten voordelen van het visserswezen moesten afgedwongen worden.Anders kwam er niets van in huis.Af en toe,toen de tijd der verkiezingen naderde ,ging in de kamer of senaat,een stem op om de belangen der vissers te verdedigen,maar in feite om enkele tientallen stemmen op naam van een kleur kandidaat te verkrijgen van ons zo beproefde zeevissersvolk.Een prinselijk initiatief,omdat de openbare machten achterwege bleef.
Hoe kon men dan van de buitenlandse regeringen verwachten dat zij inschikkelijk zouden zijn tegen over onze zeevissers;als onze eigen regeringen er zich niet om bekommerden?
En wij willen het voornamelijk hebben over het strenger optreden van de Franse overheden ten opzichte van onze mensen,die meenden het recht te hebben Gods vis uit Gods zee te mogen halen ,waar deze vis ook te vinden was.
Het toeval wil nu eenmaal dat de haring te vinden is aan de Franse kust en niet aan de Belgische kust,hetzij op de zoom van het watergrens gebied,het zij er binnen.Onze vissers meenden het recht te hebben de vis te gaan halen,daar er geen enkele natuurwet is die zulks kan verbieden.Zij zagen niet in,in hun eenvoudige ,eerlijke manier van denken,dat zij daarmede kwaad konden doen.En zij deden het ook niet van alle mensen die niet verslaafd waren,aan enge particularistische gedachten.
Dat belet niet dat onze vissers behandeld worden als eenvoudige stropers door de Franse marineoverheid.Durfden zij het aan binnen het grensgebied te vissen,dan werde zij opgeleid en hun vaartuigen aan de ketting gelegd.Grote geldboetes werden opgelegd.onze vissers, die tegen soortelijk gedoe niet verzekerd waren werden geruïneerd of zonken nog dieper in de klauwen van sommige banken ,die zich gespecialiseerden in >> Krediet en Financiële hulpverlening<<die soms wel een reukje had.
Men kan er zich kunnen aan verwachten,dat de Franse vissers, die zich toch onze bondgenoten waren in de oorlog 1914-1918 ,wat mensenlieverden tegen over ons optreden na 10 Mei 1940/Wij weten dat er misverstanden geweest zijn ,voortvloeiende uit de oorlogdomstandigheden,maar die moeten nu toch al uit de weg geruimd zijn en klare toestanden geschapen zijn.
We hadden dan ook zeer veel vertrouwen tegenover onze zuiderburen.
zeker ogenblik was er sprake van dat onze vissers,de haringvangst aan de Franse kust zou mogen gebeuren.
De haring zou dan gelost worden in een Franse haven en vandaar rechtstreeks,in transit doorgevoerd worden naar België.Onze vaartuigen zouden dan onder eigen vlag varen.
Men had gerekend zonder de waard in de persoon van de Franse overheid,die vermoedelijk,tot verzet tegen deze maatregel gedreven werd door de Franse vissers.Allerlei moeilijkheden werden opgeworpen om te beletten dat de Vlaamse vissers naar Frankrijk zouden trekken.
Het particularisme,of liever de jaloersheid van de Franse vissers,die weten dat zij op beroeps gebied,het niet kunnen halen tegen onze vissers,kwam in verzet.Het kon niet zijn dat onze vissers mogen vissen voor onze bevolking in nood.
De Duitse overheid grijpt in.
Het is dan dat deze vissers,en hun woordvoerders,besloten de hulp te vragen aan de Duitse overheid.
Er werd te Oostende een Marine officier aangesteld, die recht heeft op de erkentelijkheid van gans onze vissersbevolking en ook van alle andere mensen,want door zijn beslissing heeft hij veel toe bijgedragen om de gedeeltelijke bevoorrading,in haring,van ons land te verzekeren.
De Diuse overheid zelve deed de nodige stappen aan de Franse zijde.Resultaat?
Onze vaartuuigen mogen de haringvangst plegen aan de Franse kust.
Dank aan de personen die opgetreden zijn voor het welzijn aan onze vissers en zij die de bevolking hebben kunnen voorzien van vis om hun voedings behoefden op peil te brengen.
|
/foto's/01%20-%20bustocht%20bssl/slachthuizen%20kuregem.jpg)
