aantal stappen: 3.017.320 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 250
aantal fietstochten: 79
Zoeken in blog
08-08-2023
Naar en door het bos.
Amaai, het was vandaag geen "zit-op-je-kont-dag". Het begon al vanmorgen toen onze dochter 'n berichtje stuurde of wij mee wilden naar de kindermarkt, voor één keer 'n onderdeel van de gewone wekelijkse markt. Wij mee dus. Terug thuis, 'n vol uur uitgetrokken om mijn gras te maaien en de boorden mooi recht te trimmen. Na het middagmaal, enkele uurtjes zoet geweest om wat planten- en bloemenborders onkruidvrij te maken. Vervolgens kwam onze zoon zich vergewissen of er wat groenten in onze tuin te scoren waren. En uiteraard laat je hem niet gaan zonder ene fijne babbel.
Zo kwam het dat ik pas nà 15u00 aan mijn wandeling kon beginnen. Het was naar en door het bos. Deze keer trok ik het bos in op het einde van de Bremstraat. Het is maar 'n smal pad en af en toe moet je over omgevallen bomen heen stappen. Dat paard trok mijn aandacht omdat het kortbij aan de afsluiting kwam staan. Nieuwsgierig van aard ... ?
In het bos zag ik 'n plant waarvan ik maar weer eens de naam niet kende. Volgens mijn App Obsldentify zou dat de Late Guldenroede moeten zijn. Je ziet deze plant nu overal in 't bos. Vervolgens de grote weg over om langs het rusthuis en het ziekenhuis, terug te keren naar Pietersheim. Daar aan de visvijver 'n jong gezinnetje opgemerkt. En dan naar huis, op tijd terug om nog de tafel te dekken voor het avondmaal.
Dat was het voor vandaag, druk-druk-druk. Dadelijk de benen omhoog en kijken naar Wim Lybaert op de VRT. Morgen, bij hopelijk droog weer, ga ik fietsen.
Eindelijk nog eens 'n relatief mooie dag, zeker na die desastreuze zondag gisteren. Het heeft toen maar één keer geregend, maar wel de hele dag. Ik ben nauwelijks buiten geweest en vandaag voelde dan ook aan als 'n ware opluchting.
Maar vanmorgen was er toch 'n kleine kink in de kabel, de chauffeurs van De Lijn, met stelplaatsen Tongeren en Lanaken, waren in staking gegaan. Het werd zelfs omgeroepen op de radio. En net vandaag wilde ik gaan wandelen vanuit Zutendaal. Het was dus even afwachten of de staking algemeen was of niet. Gelukkig kunnen we dat nu allemaal 'n beetje volgen via 'n App op de gsm. En ja hoor, mijn bus reed wel, meer zelfs, ze was precies op tijd.
In Zutendaal aan de halte 15 Augustusstraat, afgestapt om vervolgens door de wijk Gewaai te wandelen. En dan kom je aan dat mooi gebouw. Vroeger was dat het Oud Kantoor, 'n tolhuis en afspanning (herberg) uit de 1ste helft van de 18de eeuw op de baan Maastricht - Aken. In 1925 werd de woning herbouwd en sinds enkele jaren is de naam van de gevel verdwenen. Het gebouw is nu wel mooi gerestaureerd.
Vanaf dat punt heb ik mijn weg vervolgd via het fietspad naar Gellik. Ook hier zag ik weer vele paarden grazen. En in Gellik centrum, had deze jongen dorst. Een goei tas koffie met likeurtje en 'n frisse Duvel, konden mij zeker bekoren. Op het Kerkplein ook nog 'n foto gemaakt van de spiksplinternieuwe kiosk. Ze is gemaakt op verzoek van de plaatselijke bevolking.
Dag vriendinnen en vrienden, zondagmorgen 8u00, het regent en volgens de buienradar zit er voor de rest van de dag niet veel beterschap in. Hoe graag ik ook naar buiten zou willen trekken, helaas.
Er speelt ook 'n externe oorzaak mee, in de voormiddag moeten we op de kleine passen. Zijn mama en papa willen ongestoord gaan uitkijken voor wat nieuwe spulletjes in huis. En deze namiddag is er koers. Benieuwd of een van onze landgenoten met de hoofdprijs kan gaan pronken.
Het wordt dus 'n rustdag, tenzij ......... het vanmiddag toch nog even zou opklaren, dan lezen jullie het wel achteraf.
Maar om jullie niet in de steek te laten, wil ik jullie toch 'n speciale gemeente voorstellen. Ze ligt niet zo ver van Lanaken en ik kom er per fiets geregeld. Het gaat hier om de gemeente Voeren. Voeren werd in 1963 aangehecht bij het Vlaams Gewest en ondergebracht in de provincie Limburg. Het is 'n gemeente met faciliteiten voor de Franstaligen. De gemeente ligt in het noorden van de provincie Luik maar behoort sinds oudsher tot het groter Limburgstalig gebied. Wij Belgen kennen allemaal de politicus José Happart.
Voeren bestaat uit de dorpen 's Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren, Sint-Pieters-Voeren, Teuven, Remersdaal en Moelingen. Daarnaast zijn er nog heel wat woonkernen met 'n eigen naam zoals Schoppem, De Plank, Sinnich en verschillende anderen.
Waarom fiets ik er graag? Ten eerste, het is 'n zeer mooie streek, er zijn heel wat hellingen en de toerist komt er zeker aan bod. Een aanrader dus om te bezoeken. Om al wat kennis te krijgen van die dorpen, hier 'n selectie van oude postkaarten, veelal nog met de Franstalige benaming. En waarom Franstalig? De kaartjes zijn van het begin van de 20ste eeuw toen de dorpen nog behoorden tot de Franstalige provincie Luik. Nog ene fijne zondag.
Oef, droog terug thuis geraakt. Dat was niet zo vanzelfsprekend, zeker met al die donkere wolken die ik onderweg gezien heb.
Maar eerst "first things first", muilezel van dienst zijn bij het winkelen. Dat moet bij ons allemaal per fiets gebeuren en met die pijnlijke schouder en nek van mijn echtgenote, was het raadzaam mee te gaan om al die zware fietstassen te dragen.
Daarna was er tijd voor 'n fietstocht, een rit met de stadfiets. De vertrekrichting had ik al in mijn hoofd, beginnen in Smeermaas aan de Maas. Daar vind je 'n bord met de verhalen over Hilarion Thans. Wat me ook opviel is dat de Maas 'n stuk hoger staat dan 'n aantal dagen geleden. Het is dan ook 'n regenrivier.
In Herbricht zijn de verstevigingswerken van de dijk, blijkbaar tot 'n goed einde gekomen. Vele tonnen breuksteen werden er aangebracht. En wat verderop in Uikhoven heb ik het lot laten beslissen. Ik zag fietsers aangereden komen die juist van de andere kant van de Maas kwamen. Het bootje lag dus aan Belgische kant en het leek me wel 'n goed idee om naar Ned. Limburg te trekken. De schipper heeft nog 'n ogenblik gewacht maar is uiteindelijk met mij alleen vertrokken, 'n privécruise op de Maas. Tegenwoordig is het ook nog eens gratis.
Aan de overkant even gestopt aan 'n gedenkteken van de grote overstroming van juli 2021 in Meerssen. En natuurlijk zie je aan Nederlandse kant mooie kastelen zoals Meerssenhoven en dat van Borgharen. Ook in Borgharen wordt al melding gemaakt van 'n fietsbrug naar Maastricht. Dat zal voor ons fietsers 'n mooie oplossing zijn, want de brug zal dan te nemen zijn, even de grens over in Smeermaas. We hoeven dus niet meer doorheen Maastricht of over de Noorderbrug te rijden.
Vandaag in Maastricht nog 'n foto gemaakt van 'n mooi terras aan 't Bad. Bij Lumière zit het bij goed weer altijd vol. Aan de oude spoorbrug met zijn torentjes, verlaat je dan Nederland en rij je België binnen via Smeermaas.
En zoals gezegd, het was droog, het bleef droog en het is nog altijd droog (14u00).
Twee vliegen in één klap vandaag, eerst 'n fietstocht en vervolgens enkele uurtjes werken in de tuin totdat ..... - ja, ik moet er geen tekening bijmaken - het omstreeks 15u00 begon te regenen, 'n korte stevige bui. Ik heb er toen maar de brui aangegeven, mij opgefrist en aan mijn fietsverslag begonnen.
Eerst wat boodschappen gedaan vanmorgen (oa. naar de bakker op de markt, apotheek, nieuw grasmachine voor de kin ...) en ná de koffie, zag ik 'n fietstocht wel zitten. Het zou droog blijven, maar de wind was wel spelbreker. Om met de koersfiets op pad te gaan, waaide het te hard. Met de stadsfiets ging dat wel lukken.
Eerst naar Gellik waar ik in de achtergrond 'n bivakkamp zag. Hopelijk hebben ze geen last van de koeien. En dan naar Eigenbilzen waar ik toch even wilde stoppen aan dat mooie huis met zijn bloemenpracht. En dan door het veld naar de kerk van Hees. Op dat punt verder het fietsroutenetwerk gevolgd. Ook 'n foto op het - vermoedelijk - hoogste punt van de gemeente. Maar dan die plassen, niet één keer, niet twéé keer, maar zeker ene keer op zeven ben ik door die plassen moeten fietsen. Uiteraard telkens op het laagste punt. En zonnebloemen genoeg onderweg.
Terugkeren deed ik via die stevige bomenrij tussen Kesselt en Veldwezelt. Aan de brug, rechts af naar het fietspad richting Smeermaas. Ook daar zijn de schaapjes aan 't grazen. In Smeermaas nog even rechts af naar de Zuid-Willemsvaart om via de sluis van Neerharen terug naar huis te fietsen. Ik kon direct aanschuiven aan 'n restjesmenu, doorgaans - en ook nu - altijd héél lekker klaargemaakt.
En of het helemaal droog gebleven is ....? Wat dacht je, ... tussen Eigenbilzen en Mopertingen wat gemiezer maar gelukkig geen natte bedoening.
Je energie kwijt geraken, al moet dat dan maar in de regen.
Links of rechts lees ik al eens dat iemand 'n winterslaap houdt in de zomer. Nu, mij zul je daar niet op betrappen, ik heb niet voor niks mijn blog ondergebracht in de sportieve groep. En ja, ik weet het, het weer is kl ..te (sorry voor het woord), maar binnenblijven ligt toch niet in mijn aard. Een mens moet toch zijn energie kwijt geraken ...!
Ik vertrok met gemiezer en op het einde begon het zelfs te regenen. Het eerste deel van mijn wandeling ging oa. langs de Pastoorslindestraat en de paarden aan de Kewithdreef. Op dat punt ben ik nog eens naar rechts gegaan, de Zavelstraat in om even verder naar links te wandelen, de Kerkstraat. Ik maakte oa. foto's van die mooie kruiwagen, op het Kerkplein en aan de trappen met zicht op de Wijerdijk.
Terugkeren deed ik via de kletsnatte wegen van de Kounterstraat. Aan de Sportoase waren de kinderen toch bezig aan hun voetbaltraining. Tja, als je wil voetballen, dan moet dat in België in alle weersomstandigheden. En dat het geregend heeft (of nog doet), dat zie je aan de Langkeukelbeek. Er zit weer water in de beek. En die vlag ....? Wel, je hebt Belgische of Vlaamse vlaggen, maar ook deze.
Wat deze week nog brengt? Om te fietsen zijn de kansen eerder klein. We zullen wel zien.
Zelden heb ik op 'n paar uur tijd, zoveel mensen gezien als deze voormiddag. Wielertoeristen, dagjesfietsers, joggers en wandelaars, het was precies of iedereen aan 't profiteren was van enkele uren zonneschijn en 'n droog moment. En dat was natuurlijk ook mijn gedacht, effe de fiets op voor 'n kort toerke.
Ver kon ik niet gaan, ik was eerst sous-chef in de keuken met als taak, groenten te snijden die daarna de diepvries in moesten. Het was dus pas na de koffie dat ik kon vertrekken.
Eerst richting de Industrieweg waar ik naar het jaagpad kon langs het Albertkanaal. Daar kwam ik al verschillende grotere groepen wielertoeristen tegen, allemaal met de wind in de rug. In Vroenhoven zag ik vele joggers, langs het kanaal maar ook op de brug, vermoedelijk 'n georganiseerde activiteit.
En 'n mens mag ook al eens geluk hebben, ergens bij het begin van het jaagpad, reed mij 'n viertal voorbij op elektrische fietsen. Het waren vier senioren, zo te zien toch wat jaren jonger dan ikzelf. Ik heb mij - ongevraagd - in hun zog genesteld, ze hadden de juiste snelheid en ik kon met hun meedrijven tot in Kanne waar ik toch enkele foto's wilde maken.
Aan de sluis van Lanaye ben ik linksaf gereden naar Petit Lanaye. Aan die opstelling van witte fietsen kon ik maar moeilijk voorbij zonder foto. Juist daartegenover zag ik iets wat ofwel 'n kapel of kerkje geweest is en nu, zo te zien, 'n privé woning. Aan de voormalige ENCI veel volk gezien die 'n kijkje wilde gaan nemen aan die uitkijkpost. Zelf ben ik er nog niet geweest, het wordt eens tijd dat ik er werk van maak.
Via de Sint-Servaesbrug in Maastricht en de sluis op de Bosscherweg, kwam Smeermaas al rap dichterbij. Kijkende op mijn klok zag ik dat ik nog wat respijt had eer ik aan het middagmaal verwacht werd. Het werd dus nog 'n lus doorheen het bos van Hochter Bampd en doorheen domein Pietersheim.
En geloof het of geloof het niet, tijdens mijn laatste twee kilometers begon het zowaar te druppelen. Ik had dus weer effe geluk dat ik - eer het erger werd - tijdig thuis geraakte.
En deze namiddag ...? De benen omhoog en we maken het met ons twee gezellig.
Zaterdagavond, iets na 18u00. Deze jongen had zijn wandelschoenen al aangetrokken en zich klaar gemaakt voor 'n toerke richting Gellik. Maar gelukkig had ik wat getalmd bij het vertrek, er viel opeens 'n stevige bui. Ik heb dus letterlijk onder ons terras, het einde van de bui afgewacht om te kunnen vertrekken.
Met de donkere wolken richting Maasmechelen, vertrok ik oa. door de Pannestraat waar 'n deel was afgezet voor 'n straatfeest. De Bosstraat links, stond ook vol auto's, daar was 'n privéfeest bezig. De dj liet de hele buurt meegenieten van de opzwepende muziek.
Na de onverharde uitloper van de Bosstraat kwam ik langs Hoeve Kiewit. En via de Kewithdreef met zijn paarden, mooi op 'n rij, keerde ik terug langs de Dorpsstraat in Gellik. En o ja, heel even toch nog mijn paraplu nodig gehad voor 'n klein buitje.
In Lanaken op de Stationsstraat nog 'n laatste foto genomen waar ooit Henri Martin woonde. Hij was burgemeester van onze gemeente van 1944 tem. 1952. Omwille van zijn verdiensten werd 'n straat naar hem genoemd.
Dat was het zo ongeveer. Vanmorgen heb ik gebruik gemaakt van 'n droog moment om wat onkruid te wieden. Ben er toch 'n drietal uur mee bezig geweest. En het kon niet uitblijven, omstreeks 14u00 viel de eerste regen. Dan maar naar de mooie overwinning van Remco gekeken. Tot morgen.
De meeste weersvoorspellers en buienrardars gaven voor vandaag, en vooral deze voormiddag, grote kans op buien. Deze morgen om 7u10 toen ik naar de bakker ging voor brood en pistolets, was het weer nochtans veelbelovend, zon en weinig of geen wind. En jullie kennen mij onderhand wel 'n beetje, als er kans is om te fietsen, dan zal ik die kans niet rap laten liggen. Mijn route lag trouwens al klaar sinds gisterenavond.
En dus werd er gefietst, ondanks die veeleer negatieve weersvoorspellingen. En wat denken jullie, op letterlijk twee druppels na - ik heb ze geteld - is het volledig droog gebleven. Slechte weersvoorspellers of geluk gehad ...?
Mijn fietstocht heb ik voornamelijk afgelegd door de bossen. Dat begon al in Zutendaal. Mooi waren die muurschilderingen onder 'n brug, kort aan de Molenvijvers in Genk. En dan verder noordwaarts via de Abdijhoeve in Kelchterhoef en de brouwerij De Dool in Helchteren. Ergens onderweg, even 'n korte halte om mijn boterhammen op te eten. Een van de vele kapellen onderweg, was het Kapelleke van het Bomen in Peer. Opgetrokken in 1857 en gerestaureerd in 1976, vandaar dat jaartal op de gevel. Ook in Peer, de vele reproducties van 'n schilderij van Pieter Bruegel de Oude langs de wegen die telkens een der opmerkelijke onderdelen van het schilderij in de kijker zet. In dit geval, het boomklimmen.
En als je zo iets moois ziet zoals in Wijshagen - Oudsbergen, dan moet je uiteraard stoppen voor enkele foto's. Die paarden zijn gemaakt met héél veel hoefijzers. Prachtig toch. Mijn pauze nam ik vandaag onder de brug in Tongerlo-Bree langs de Zuid-Willemsvaart. Een koffie met appeltaart en 'n cola voor 8,40 euro. Toevallig zat daar ook 'n ex-collega van het werk op het terras, samen met zijn vrienden. Robert en zijn maten wonen in Veldwezelt.
De terugweg was 'n makkie, gewoon langs het kanaal met oa. 'n zicht op het haventje van Eisden en 'n ingepakte brug tussen Eisden en Maasmechelen. Ik dacht dat inpakkunstenaar Christo al lang overleden was ...? Op mijn laatste foto's was toch 'n dreigend wolkendek te zien, voor ene keer dus maar rechtstreeks naar huis.
Ben blij met mijn rit, 'n stevige afstand, 'n redelijk tempo en met overschot van energie.
Tja, het weer dezer dagen, op verschillende foto's kunnen jullie zien hoe het was vóór mijn wandeling en tijdens mijn wandeling. De wolken liegen niet. En inderdaad, ergens halverwege passeerde weer 'n bui. Gelukkig was ik juist in Pietersheimbos onder de bomen. Ik ben dus nauwelijks nat geworden.
Vandaag begon ik pas laat aan mijn dagelijkse uitstap. We hebben de hele dag op onze kleinzoon moeten passen en het was dus pas ná het avondeten dat ik 'n stapje in de wereld kon zetten.
Ver ben ik niet gegaan, zeker gelet op die dreigende wolken. Gewoon via de Heuvelstraat en de nieuwe wijk, grenzende aan de oude woonkern van Pietersheim. Nu, nieuw is relatief, de wijk is toch al - denk ik toch - 50 jaar oud. Vervolgens langs de burchtruïne, de voorkant en de loopbrug achteraan, om het domein ten slotte te verlaten aan de tunnel in Tournebride.
En toen ik langs het jaagpad aan 't terugkeren was, hoorde ik al de muziek van de Vintage Chroom Meeting op de parking achter het Cultureel Centrum. Ik ben er in de rapte eens gaan kijken. Er waren vele zware motoren tentoongesteld, er was eten en drinken en 'n leuk coverbandje gaf het beste van zichzelf. En de publieke belangstelling was groot, 'n pluim dus voor de organisatoren.
Ik ben er niet lang gebleven, mijn verslagje diende nog gemaakt te worden, morgen vroeg op om naar de bakker te gaan en bij droog weer ga ik daarna fietsen.
Waar wij wonen, zijn we op wandelafstand van zowel het bos als het kanaal. Ik heb dus dagelijks de keuze, en vandaag was dat nog eens 'n toerke doen langs het kanaal.
Eerst kwam ik op de Pastoorslindestraat waar ik 'n woning zag met 'n serie gieters tegen de gevel. Een mooie verzameling. Vervolgens door Op de Puin en de Kounterstraat om dan het jaagpad naar het kanaal te nemen met de iconische brug op de achtergrond.
Kort aan de sluis zag ik 'n boot afgemeerd liggen. Enkele dagen terug lag die er ook al. Nu van kortbij zag ik geen auto op het schip, vermoedelijk is de schipper dringend weggeroepen voor het een of ander. En tussen de bomen door, zijn er ook speciale foto's te maken.
Dat was het zo ongeveer, ik had vanmorgen naar de buienradar gekeken en iets na 11u00 ging het regenen. En inderdaad, ze hadden gelijk. Maar goed dus dat ik op tijd vertrokken ben.
En mijn laatste foto, gisterennamiddag met ons twee, toch 'n gaatje gevonden tussen de buien door om elders iets lekkers te gaan nuttigen. Het werden pancakes met ahornsiroop. Lekker, en dat scheelde toch 'n boterham bij het avondeten.
Het gebeurt niet dikwijls maar vandaag wordt het 'n rustdag. Vanmorgen was ik al nat geworden tijdens mijn korte fietstocht heen en terug naar de bibliotheek en ook de rest van de dag blijft het 'n guur weertje.
Geen erg, we plannen toch in de loop van deze namiddag 'n bezoekje aan de plaatselijke horeca, al moet dat eventueel met de paraplu in de hand. Even de deur uit.
En voor de rest, op de pc kijken wat er zoal in de wereld gebeurt, 'n nieuwe fietstocht voorbereiden en straks vermoedelijk naar de laatste rit in de Tour de France kijken.
Tot voor enkele jaren fietste ik in 'n fijn groepje, maar van dat groepje schiet vandaag niks meer over. Maurice heeft het fietsen definitief vaarwel gezegd, Eric fietst nog, zij het op 'n bescheiden niveau, Peter heeft zijn fiets dit jaar nauwelijks bekeken, Michel fietst wel nog maar meestal met zijn echtgenote, en mijn maat Hubert is zich precies de vraag aan 't stellen: "wat wil ik nog en wat kan ik nog". Ik heb zo 'n vermoeden dat hij tijdens ons fietsverlof, zijn lat wat te hoog gelegd heeft. Nu, geen probleem, ik doe gewoon verder op mijn niveau. Uiteraard hoef ik niks meer te bewijzen, enkel nog te genieten. En rij ik slechts 19,5 km/uur, het zij zo. Vandaag was dat iets meer dan 21 km/uur.
Ik heb dus gefietst en mijn rit is zonder problemen verlopen. Ook dat nieuwe zadel heeft voor geen pijnlijk achterwerk gezorgd. Er zit trouwens 'n soort gel in het zadel en gecombineerd met 'n goede koersbroek, zat dat toch comfortabel.
Ik vertrok via Gellik en Eigenbilzen om in Beverst 'n eerste keer door 'n fietsstraat te peddelen. Dat is altijd plezant omdat de auto's achter je moeten blijven. Aan de Tuibrug in Godsheide, ging ik rechtsaf naar Bokrijk. Daar nog ene keer "door het water" gefietst. Het was nog vroeg in de voormiddag, daarom was het er nog vrij rustig.
En dan naar Zonhoven. Aan 'n brug in die gemeente, toch even halt gehouden om enkele foto's te maken. Enkele jaren terug heb ik dat ook al eens gedaan. Vandaag viel het mij op dat die kunstwerken er nog altijd even mooi en fris uitzien. Van Zonhoven naar Houthalen-Helchteren om vervolgens rechts af te slaan naar Meeuwen-Gruitrode. Daar in Meeuwen wilde ik mijn pauze nemen, maar de Bullenschool was dicht. Geen vlaai dus. Even verderop wel even gestopt aan dat natuurgebied met prachtige vijver. Zoals altijd heb ik mijn boterhammen bij en die smaakten evenzeer.
Van Meeuwen naar Opglabbeek en verder door naar As. Aan de brug naast het oude spoorwegstation, zag ik dat ik vandaag fietser nr. 509 was. Het weer was tot dusver goed en het was 'n feestdag vandaag. Velen hebben dus geprofiteerd om 'n uitstapje te maken. Normaal had ik in Maasmechelen aan de Salamander rechts af moeten slaan, maar er zat nog genoeg jus in de benen voor 'n extra lus. Vandaar dus die 111 km. In Lanaken 'n goei tas koffie gedronken en 'n lekker biertje en terug thuis zijnde, begon het 2 minuten later stevig te regenen. Oef, juist op tijd terug dus, 'n mens mag al eens "chance" hebben.
En dat fietszadel, ... goedgekeurd! Dinsdagavond online besteld, donderdagvoormiddag geleverd door de Post.
De boog moet niet alle dagen gespannen staan, vandaag 'n halve rustdag genomen. Nu ja, rusten is niet helemaal het juiste woord, ik bedoel eerder dat ik gewoon als hobby, geen extra sportieve inspanningen gedaan heb. Ik ben deze morgen wel naar de dokter geweest (maandelijks bloedonderzoek) en vervolgens naar de bakker. Tussendoor, terwijl mijn echtgenote winkelen was, stand-by thuis gebleven om 'n pakje van de postbode in ontvangst te nemen. Ik had 'n nieuw koersfietszadel nodig en enkele frisse bidons.
Maar stilzitten, dat zit er ook deze namiddag niet in. Het gras moet weer gemaaid worden en verschillende perken hebben 'n opfrissing nodig (lees: onkruid wieden).
Zo kwam het dat ik vandaag niet veel foto's heb. De eerste maakte ik in onze straat waar jaarlijks Chirokampen doorgaan. Slapen doen ze blijkbaar pal aan de straatkant. Nu, bij ons is het geen drukke straat, dus dat slapen zal wel meevallen. Verder enkele foto's in het Uilenstraatje waar de blauwe regen begint te bloeien. De laatste foto maakte ik op de Stationsstraat. Een rustplaats voor vele senioren.
Hebben jullie dat soms ook, al je energie bijeen moeten krasselen om toch te kunnen doen wat je zou willen doen ...? Dat had ik vandaag dus ook. In de voormiddag had ik mijn bezigheden, oa. naar de kapper geweest, in de namiddag waren dochter en kleinzoon op bezoek. Maar eens zij vertrokken waren had ik de keuze, ofwel naar het einde van de koers kijken of toch gaan wandelen. Dat eerste leek mij uitermate aantrekkelijk, het gevaar was echter dat ik niet meer uit de zetel zou geraken. Dan toch maar die wandelschoenen aangetrokken. Wat uiteraard ook speelde, sinds die fabuleuze overwinning van Jonas Vingegaard gisteren, is de spanning in de Ronde wat weggeëbd. Ik zal het ritverslag straks wel bekijken bij Vive le Velo.
Op pad dus, het bos in via de Maastrichterweg en camping San Lanaco. Het was er goed wandelen, nergens drassige plaatsen of modderstroken, maar desondanks stond er nog heel wat water in de beken. En zoals ik in mijn titel schreef, geen mens te bespeuren in 't bos. Zat dan iedereen naar de koers te kijken of waren ze allemaal met vakantie ...? Wie zal het zeggen. Maar genoten van de stilte heb ik uiteraard. Ook die paar mooie dreven nodigen uit om er telkens opnieuw langs te wandelen. Banken zag ik ook genoeg, alleen, ... er was niemand om er op plaats te nemen.
Het bos heb ik verlaten aan de kinderboerderij via die houten vlonder. En de koers ..., die heb ik af en toe toch stiekem bekeken op mijn gsm. Toen ik thuis kwam, zag ik nog juist Tadej Pogacar met grote achterstond de meet overschrijden. En die energie ..., die is weer helemaal terug. Wat 'n goede boswandeling allemaal kan doen.
Je hebt zo van die dagen dat je route - in dit geval, mijn fietsroute - anders loopt dan gepland. De bedoeling was dat ik vandaag doorheen Gulpen zou fietsen om vervolgens die stevige helling - de stad uit - omhoog te peddelen. Maar ergens onderweg heb ik 'n bordje gemist van het fietsroutenetwerk en heb dan maar 'n andere helling beklommen.
Nu, aan hellingen geen gebrek, bekijk maar mijn hoogtemeters, meer dan 600. Het begon al in Meerssen (1ste foto van 'n mooi prieel) waar ik rechtsaf naar boven fietste op de Waterval, richting Genhout. Geen moeilijke klim maar toch 2,1 km. lang. Onderweg ook even gestopt bij die verzamelaar van landbouwwerktuigen. Ook in Schinnen even halt gehouden aan die mooie waterplas. En dan ging het naar Brunssem. Je fietst daar prachtig doorheen de heide. Vandaag ook verschillende kastelen gezien, oa. dat robuuste kasteel in de verte en het mooie slot van Wijnandsrade.
Er ergens in die omgeving 'n verkeerde weg ingeslaan. Dat kan gebeuren. Dus even improviseren en 'n andere route bepalen. Het simpelste was gewoon naar Valkenburg te fietsen. Eens doorheen die mensenmassa geraakt - het was er zéér druk - lag de Cauberg vóór mij te blinken. Ik kijk altijd met bewondering naar de tv als de renners daarover trekken tijdens de Amstel Goldrace. Hun snelheid vergeleken met de mijne. En ja, ook 'n foto gemaakt in Valkenburg van de kasteelruïne boven op de helling.
Uiteindeling en ondanks mijn routeaanpassing, toch nog 89 km. gefietst. In Lanaken met 'n schaakcollega nog 'n fijne babbel gehad onder het genot van 'n lekkere pint.
Het was vandaag kiezen, wandelen in de voormiddag en werken in de tuin in de namiddag, of ... omgekeerd. Het is het eerste geworden, 'n wandeling naar het buitenland.
Nu, buitenland is bij ons weinig zeggend omdat de streek eigenlijk één geheel vormt. Strikt genomen ging ik naar Oud-Caberg, deelgemeente van Maastricht. Dat deed ik via de Grensstraat, deels onverhard tot aan de eerste woningen over de grens. En dan langs de koeien naar de veldkapel. Op dat punt door de holle weg omhoog naar de straat met de toepasselijke naam: "Lanakerweg". Op het einde (of het begin zoals je wenst), 'n infopunt waarop staat dat er in die regio al 7.400 jaar aan landbouw wordt gedaan. Ik neem aan dat archeologen dat goed bestudeerd hebben.
Vervolgens door Oud-Caberg. Er is in feite maar één hoofdstraat met vele oude boerderijen. Helemaal op het einde van de straat, gaat het terug bergaf met de industriezone van Lanaken aan de einder. Bij één van die bedrijven staat die mooie giraf. Via de fiets- en wandelbrug terug naar het centrum om wat bankzaken te doen om vervolgens in de Stationsstraat 'n mooi bloemenperk te zien vóór die bouwput die er al jaren ligt te verkommeren. Ooit stond daar 'n bloeiend café, maar 'n makelaar heeft de boel opgekocht om er 'n nieuw warenhuis te bouwen en tal van appartementen. Maar sinds de makelaar noodgedwongen de boeken moest neerleggen, is er van bouwen - of verder bouwen - geen sprake meer. Alhoewel, .... de geruchtenmolen spreekt over 'n nieuwe bouwheer. Laat het ons hopen want die bouwput ligt er al jaren.
Wat verder in de straat, in het mooie oude gebouw waar vroeger 'n dokter en tandarts praktijk hadden, woont nu 'n jonger gezin met 'n 18-jarige die gevierd wordt. Mijn laatste foto maakte ik in het Uilenstraat, achter de woning van mijn overleden kennis, Mathy Engelen.
Nu zijn ze me ook aan 't werk in de Molenstraat. Natuurlijk, in 2024, gemeenteraadsverkiezingen (lees: de meerderheid wil dat de bevolking zich bij het stemmen nog de recente werken herinnert én ... de centen van de huidige legislatuur moeten opgebruikt zijn). Maar 'n opgebroken straat of niet, ik kon er langs.
Vandaag wilde ik nog eens het bos in. Dat deed ik via de Asbeekweg om vervolgens 'n stukje langs de bosrand te wandelen. Even verder, de rode route genomen, ondermeer langs de beek en enkele smalle paden. Aan die liggende boomstam, rechts af richting Domein Zangersheide. Het was vandaag opmerkelijk druk in 't bos, mountainbikers, joggers, veel wandelaars, paardrijders en zelfs 'n groepje Duitstalige dames, met stevige schoenen aan en 'n volle rugzak.
Aan de Neerharenweg, de straat overgestoken en nog eens 'n foto gemaakt van die ketel. Of hij ooit gebruikt is ....? En op dat punt, het thuisfront 'n berichtje gestuurd dat ik pas om 12u15 de benen onder tafel kon steken ipv. 12u00. Zo had ik nog wat tijd om doorheen Pietersheimbos en de burchtruïne te stappen.
Terugkeren deed ik via de Merodelaan en het Uilenspiegelpark. Normaal zijn die banken altijd bezet met jeugd die mekaar daar komen opzoeken. En die schaapjes, die hebben volop te eten. Dat deed ik enkele minuten later ook.
Ik had het kunnen weten deze voormiddag, werken in de voortuin, vóór onze woning (onkruid verwijderen in de kiezel aan de straatkant), dat doe je niet ongestraft op 'n zaterdagvoormiddag. En inderdaad, ik heb minstens dubbel zo lang moeten werken dan anders omwille van het feit dat ik op regelmatige basis van mijn werk gehouden werd door voorbijgangers. Eerst was er een mijner collega's wandelaarster die 'n klapke kwam doen, dan 'n hele babbel met mijn nieuwe buurman, vervolgens 'n goede vriend die het een en ander te vertellen had en ten slotte mijn ex-buurvrouw die kwam kijken hoe de werken vorderen bij haar neef, mijn nieuwe buurman. Maar goed het werk heb ik uiteindelijk gedaan gekregen, maar meer dan dat zat er wel niet meer in.
Er moest nog gewandeld worden, en dat was iets voor ná het middagmaal. Ik heb het mij vandaag niet moeilijk gemaakt, naar de brug van Briegden om daar beneden het jaagpad te kiezen naar de brug van Veldwezelt. De brug over en terug via de weg boven op de helling.
Mijn foto's nam ik oa. in het Uilenspiegelpark, de schaapjes kort bij ons huis, de brug in Briegden met 'n donkere wolk die onderweg voor 'n flinke bui zorgde, de schaapjes op de helling langs het kanaal en dezelfde schaapjes, gefotografeerd aan de overkant van het kanaal. Ik nam voor mijn terugkeer gewoon de weg boven ipv. het jaagpad. Zo zag ik dat er flink gegraven werd om leem te ontginnen, grondstof voor de baksteenfabriek wat verderop.
En zoals gezegd in mijn titel, het begon met veel wind, 'n flinke bui en uiteindelijk toch de zon. Genoeg warmte dus op het einde om nog even neer te strijken op 'n fijn terras aan het Cultuurcafé. Nog ene fijne zondag morgen.
Als je wat ouder wordt, dan is het kwestie om in beweging te blijven. Dat is hetgeen ik deze voormiddag gedaan heb, 'n mooie fietstocht maken. De bedoeling was om via Riemst en Bilzen, door te fietsen naar Genk om dan langs Maasmechelen weer te keren. Het parcours is onderweg even iets anders geworden. Seffens meer hierover.
Mijn route vertrok vanuit Gellik richting Hees, voortdurend doorheen de velden. Een eerste foto van een der oude woningen in Hees. Het is 'n deelgemeente van Bilzen, maar de verst verwijderde van Bilzen-centrum. Hees is 'n slapende gemeente, je hoort er nauwelijks iets over vertellen. Het volgende dorp is Lafelt, 'n deelgemeente van Riemst. Daar kwam ik langs het Iers Kruis. Het is 'n gedenksteen, gemaakt in 1964, en herinnert aan de Slag bij Lafelt in 1747. Een bataljon Ieren vocht er samen met het Franse leger tegen de Oostenrijkers voor het bezit van Maastricht. Er zouden op die plaats 5.000 soldaten gesneuveld zijn.
En ergens in die velden rond Riemst, heb ik 'n bordje naar rechts niet gezien. Ik ben dus gewoon rechtdoor gefietst, de Slingerberg in Kanne naar beneden. Ook geen slechte route uiteraard, maar het was even improviseren. Ik heb mijn weg vervolgd naar rechts, langs 'n klein riviertje, richting Eben Emael. Aan het fort, eens wat korterbij gegaan om 'n duidelijke foto te nemen van de ingang en die tank. Mijn weg doorheen dat stukje Wallonië verdergezet via de Saint-Pierre, 'n klim van 1,2 km. met 'n max. stijging van +/- 7%. Goed te doen dus, zelfs met mijn stadsfiets zoals vandaag. Aan de voet van de helling aan de andere kant, kun je fijn wandelen.
Via de Maas, nadien de brug overgestoken naar Moelingen, 'n stukje Belgisch Limburg geprankt tussen Ned. Limburg en Wallonië. Daarna links af naar Eijsden om vervolgens rechts af te slaan naar Gronsveld. Onderweg enkele mooie vergezichten. Om de binnenstad van Maastricht te mijden, onder de stad doorgereden tot aan de Noorderbrug.
Terugkeren via Smeermaas, Hochter Bampd en Rekem. Aan de Maas in Smeermaas heb ik meerdere foto's gemaakt, de ene al mooier dan de andere, maar op mijn blog kan ik slechts 18 afbeeldingen per verslag kwijt, ik heb mij dus vandaag moeten beperken. Een laatste lus nog doorheen Pietersheim en de hondenuitloopweide (laatste foto) om precies op tijd (12u40) thuis aan te komen voor het warme middagmaal. We hadden het uur zo afgesproken om deze namiddag geen kooktoestanden te hebben tijdens de rit van de Ronde van Frankrijk.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Dat paard trok mijn aandacht omdat het kortbij aan de afsluiting kwam staan. Nieuwsgierig van aard ... ? 
Ik ben nauwelijks buiten geweest en vandaag voelde dan ook aan als 'n ware opluchting. 
En die energie ..., die is weer helemaal terug. Wat 'n goede boswandeling allemaal kan doen. 
Ik ben Eddy Meuris