Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
14-11-2008
Acupunctuur in de diergeneeskunde
Acupunctuur in de diergeneeskunde
Wat is (veterinaire) acupunctuur?
Acupunctuur is een Oosterse manier van behandelen die al meer dan 3000 jaar op mens en dier wordt toegepast. Het is een techniek om pijn te verlichten en het functioneren van verschillende organen te verbeteren door welbepaalde punten op het lichaam te stimuleren. Deze stimulatie kan op verschillende manieren gebeuren: door middel van massage (acupressuur) van de punten, het prikken van naalden al dan niet gestimuleerd door hitte (moxibusti) of electrische stroom , laserstralen, injecties of inplanteren van bepaalde stoffen.
Hoe werkt acupunctuur?
Volgens de traditionele Chinese geneeskunde (TCM ) stroomt er energie doorheen het lichaam van mens en dier. Deze energie stroomt door energiebanen (meridianen) op welbepaalde plaatsen gelegen in het lichaam. Ziekte en pijn ontstaan doordat deze energie niet harmonieus kan doorstromen in de meridianen. Via de welbepaalde acupunctuurpunten kan men toegang krijgen tot de meridianen. En door de stimulatie van de correcte punten kunnen die energieblokkades opgeheven worden en kan de energie weer doorstromen , wat genezing tot gevolg heeft. De Westerse geneeskunde is wetenschappelijk gaan onderzoeken wat er nou precies gebeurt wanneer een acupunctuurpunt geprikkeld wordt. Er zijn vooreerst plaatselijke reacties: er is een sterkere doorbloeding , bepaalde zenuwbanen worden geprikkeld zodat reflexreacties tot stand komen, etc. Maar er zijn ook reacties die effect hebben op het gehele lichaam : het autonoom zenuwstelsel (sympaticus en parasympaticus) wordt geprikkeld die een cascade van reacties kan teweeg brengen thv organen, gladde spieren, etc. Verschillende lichaamseigen hormonen worden vrijgezet, bijv.cortisol uit de bijnierschors, endorfines (pijnstillende hormonen) in het centraal zenuwstelsel, serotonines, groeihormoon, insuline,humorale stoffen (immunoglobulines, interferon, antistoffen ...). Wanneer dus de juiste punten worden geprikkeld zullen bovenvernoemde reacties in het lichaam tot stand komen die zullen bijdragen tot de genezing . De Westerse benadering "ziet" dan wel geen meridianen en hun sleutelgaten (acupunctuurpunten), maar kan wel de acupunctuurpunten precies lokaliseren omdat deze punten op de huid een andere electrische weerstand vertonen in vergelijking met de rest van de huid.
Wanneer kan acupunctuur hulp bieden?
Vooreerst moet gesteld worden dat acupunctuur een behandeling op zich kan zijn, of perfect kan gecombineerd worden met de Westerse geneeskunde om aldus bepaalde medicijnen te kunnen vermijden of lager in dosis te houden. Acupunctuur kan op vele gebieden hulp bieden, maar moet niet beschouwd worden als het ultieme wondermiddel: het is een vorm van geneeskunde, doch wanneer iets onherroepelijk beschadigd is, of het lichaam echt op is, dan helpen daar noch medicijnen, noch acupunctuurnaalden voor.
Acupunctuur wordt met succes toegepast bij:
orthopedische problemen: elke huisdiereigenaar kent de problemen van arthrose, H.D. (heupdysplasie), discus hernia (beter bekend onder de naam van teckelverlamming), spierproblemen, gescheurde kruisbanden , ...
luchtwegaandoeningen: asthma bij de kat, COPD bij het paard, ...
huidproblemen: allergische huidaandoeningen, likgranulomen bij honden...
maag-darm-problemen: obstipatie bij de (zware) kat, braken, diarree, krampen...
vruchtbaarheidsproblemen: bij het mannelijke en vrouwelijke dier.
centraal zenuwstelsel-problemen: epilepsie,...
problemen met specifieke organen zoals lever, nier,...
De acupunctuurbehandeling op zich
1) Pijnlijk?
Door het gebruik van flinterdunne flexibele naalden zullen alleen zeer gevoelige individuen reageren op het doorprikken van de huid. Als de naald op de juiste plaats terecht komt kan men ook een kleine reactie opmerken.
Vaak ziet men tijdens de behandeling reacties van het lichaam, zoals hijgen, relaxatie (gaan liggen of zitten), dwangbewegingen (zoals continu likken op dezelfde plaats), de haren die recht komen staan, etc.Dit zijn echter geen uitingen van pijn en na de sessie verdwijnen deze reacties.
Bij het gebruik van laserstralen voelt de patiënt absoluut niets.
2) Veilig?
Bij gebruik van steriele wegwerpnaalden is er geen gevaar voor infecties.
Wat de bijwerkingen betreft: het enige wat af en toe wordt opgemerkt is een korststondige verergering van de symptomen een dag of paar dagen na de sessie.
Bijwerkingen op lange duur zijn er niet.
3) Hoe lang duurt de sessie en hoe vaak wordt ze herhaald?
De duur van de sessie hangt af van de aandoening. Bij acute gevallen duurt de behandeling een paar minuten, chronische gevallen moeten rekenen op ½ uur.
Ook de frequentie hangt af van geval tot geval. Een acuut probleem moet om de 2 à 3 dagen behandeld worden, een chronische patiënt zowat om de week.
En voor hoe lang ? Gemiddeld moet men rekenen op een 3 à 6 weken. Enige reactie moet men ten laatste na een 4 tal sessies opmerken, ook weer afhankelijk van welk probleem.
4) Wie voert de behandeling uit, waar vindt zo'n sessie plaats?
Belangrijk is dat er eerst een correcte diagnose wordt gesteld door een dierenarts zodat een behandeling kan ingesteld worden: Westers, acupuncturistisch of een combinatie van beiden. De dierenarts in kwestie moet geschoold zijn in beide disciplines om het dier correct te kunnen begeleiden.
BEVAS (zie verder) kan u een lijst doorgeven van dierenartsen geschoold in beide disciplines.
Kleine huisdieren worden steeds in de praktijkruimte van de dierenarts behandeld. De hond of kat is in een vreemde omgeving veel timider, zodat de soms lange duur van een sessie veel geduldiger wordt verdragen.
Paarden en runderen kunnen het best in hun rustgevende stal behandeld worden.
Een bijzondere knuffel voor uw huisdier vanwege het VvD Team
Wat gedaan met een gestrande vleemuis in de tuin ?
Wat gedaan met een gestrande vleermuis in de tuin ?
Eerst even wat algemene informatie over de vleermuis, want de meeste mensen kennen niet veel over dit sympathieke zoogdiertje.
Een vleermuis kan 6 à 10 jaar oud worden en het vrouwtje heeft 1 à 2 jongen per jaar. De dracht duurt een tweetal maanden en op 6 weken leeftijd kan de jonge vleermuis het leven alleen aan. De vleermuis houdt een winterslaap omdat ze in de winter onvoldoende voeding kan vinden, daarom moet ze leven van haar lichaamsvetreserves in de zomer opgedaan en kan ze haar lichaamstemperatuur laten dalen tot de omgevingstemperatuur en haar hartslagritme verminderen met een factor 20: ze is in lethargie. De vleermuis voedt zich met vliegende insecten en ze eet veel: ze verorbert per dag makkelijk haar eigen gewicht aan insecten.
De vleermuis heeft een slecht gezichtsvermogen en desalniettemin "ziet" ze perfect in het donker en dit dankzij haar uniek "sonar-systeem". De vleermuis maakt geluiden van hoogfrequente trillingen (door ons niet te horen), deze ultrasonen botsen tegen voorwerpen of levende (bewegende) wezens en kaatsen terug, deze teruggekaatste trillingen worden opgevangen door de vleermuizenoren: zo krijgt het dier een perfect beeld van de omgeving, prooien etc.... Zo kunnen vleermuissoorten o.a. gedetermineerd worden door middel van batdetectors: elke soort heeft zijn eigen specifiek ultrasontrillingspatroon!
Het zomerverblijf van de vleermuis bevindt zich in bomen, spouwmuren, kerktorens, zolders etc.: de temperatuur bedraagt daar tussen 10 en 40° c. Het winterverblijf in grotten, ijskelders, holle bomen en speciale vleermuiskasten kent temperaturen van 5 à 10°c, maar nooit vriestemperaturen, er moet ook een erg hoge luchtvochtigheidsgraad (meer dan 80 %) heersen en absolute rust.
Deze info is enorm belangrijk voor wanneer u een vleermuis zou opvangen, maar daarover straks meer. Het kleine fladderbeest behoort spijtig genoeg tot de bedreigde diersoorten , de oorzaken hiervan zijn talrijk: chemische bestrijdingsmiddelen in land- en tuinbouw, het verdwijnen van de overwinteringsplaatsen: de grotten krijgen te kampen met overrecreatie: toeristen die aan speleologie doen maken veel herrie, roken en vervuilen de boel, kalkgroeven en mergelgrotten worden nu gebruikt als rioolwaterbergplaats of vuilnisbelt, oude forten en kelders worden afgebroken. Ook dieren die overwinteren op kerkzolders, schuren, dakomlijstingen en spouwmuren worden ten onrecht uitgemoord door de bewoners. De meest voorkomende soorten vleermuizen in België zijn de dwergvleermuizen en de laatvliegers. Vooral de dwergvleermuis heeft zich wonderwel aangepast aan het stadsleven.
Vleermuisopvang
De gouden top 3 van de vleermuis:
optimale temperatuur:
zomer: 10 à 40° c
winter: 5 à 10° c
zeer hoge relatieve vochtigheidsgraad van de lucht : meer dan 80 %
absolute rust
Indien u in de zomer een vleermuis vindt, is het vaak een jong dier dat leert vliegen met vallen en opstaan: het best hangt u het diertje in een boom, beschut voor poezen. Is het diertje gewond of verzwakt, plaatst u het dan in een warme kist, in vochtig papier. Als voeding kunt u stukjes meelworm geven, met honing en kindervitaminen: met een pincet in het muiltje steken. Als drank gewoon water of kunstmelk voor pupjes (nutriwelp).
Indien u een wonde ontdekt in de vlieghuid moet u het dier een kraagje om de nek doen om verdere automutilatie te beletten. Een gebroken vleugel geeft grote genezingsproblemen. Nadat u deze eerste hulp hebt toegediend, kan u best advies vragen en het dier naar een vleermuisopvangcentrum brengen zodat het dier optimale overlevingskansen krijgt.
Koninklijk Belgisch instituut voor natuurwetenschappen chiropterologisch onderzoek, Vautierstraat 29, 1000 Brussel tel: 02/627.43.71 of Natuur 2000 vzw Bervoetstraat 33 2000 Antwerpen 03 231 26 04
Men vraagt vanuit het centrum ook dat wanneer u een dode vleermuis zou vinden, het naar een centrum in uw buurt te brengen, zodat de doodsoorzaak kan onderzocht worden, dit is van belang voor de levende dieren.
Enkele "oude wijven praatjes" over vleermuizen ontkrachten:
een vleermuis vliegt NIET in je haren
een vleermuis in je spouw of zolder brengt GEEN ziekten of geuroverlast mee. Indien u het niet prettig vindt dat ze bij u logeren, moet u wachten tot augustus tot de jongen volwassen zijn om ze verdrijven: u brengt motteballen of wc-blokjes in hun slaapruimte of u plaatst een uitvlieghekje voor het gat (principe duivenhok).
een vampier is GEEN groot beest dat mensen leegzuigt: de vampier is 2 cm groot, woont in Zuid-Amerika en bijt liever het vee dan mensen; mensenbloed is niet smakelijk voor de vampier.
Dit artikel is tot stand gekomen dankzij de welwillende medewerking van chiropteroloog Alex Lefevre.
Een fladderende knuffel voor uw huisdier vanwege het
Kan uw huisdier het leven van een ander dier redden? Geregeld hebben dierenartsen "bloed" nodig om hun patiënt te behandelen en/ofte redden. Hiervoor zijn er dus bloeddonoren nodig, net zoals in de menselijke geneeskunde. In de diergeneeskunde bestaat er helaas geen bloedbank, zodat dierenartsen aangewezen zijn op bloed van bereidwillige dieren met bereidwillige baasjes. Dus ook onze kliniek is telkens weer op zoek naar nieuwe bloeddonoren. Als u wenst kan uw huisdier ook een bloeddonor worden. Heeft u interesse, lees dan even goed de onderstaande informatie door. Vul dan de onderstaande vragenlijst in en bezorg deze aan de kliniek.
Welke huisdieren komen in aanmerking?
De Hond
De ideale donor is een volwassen dier (1-8 jaar) met een gewicht van minstens 30 kg. Deze grootte van hond heeft makkelijke bloedvaten om te hanteren en kan een ruime hoeveelheid bloed afstaan. Het dier mag niet extreem mager zijn of aan overgewicht lijden. Uiteraard moet het dier in een goede algemene gezondheid verkeren. Een zachtaardig, geduldig en handelbaar dier is een absolute vereiste, omdat we de donor niet willen verdoven noch kalmerende middelen willen toedienen tijdens de bloedafname. Is de donor van het vrouwelijk geslacht, mag ze niet drachtig zijn of reeds drachtig zijn geweest (dit in verband met vorming van mogelijke antistoffen door de donor). De hond moet gevaccineerd zijn (hondenziekte, kattenziekte, rattenziekte en hepatitis) en de vaccinaties moeten regelmatig (dwz elk jaar) herhaald zijn. Het dier moet ook geregeld ontwormd zijn geweest. De donor mag zelf geen chronische ziekten hebben (vb hartpatiënten, nierpatiënten, suikerzieken, etc ... en mag zelf nooit een bloedtransfusie hebben gehad. Op het moment dat de donor zou moeten bloed geven, mag hij niet ziek zijn (bijtwonden, braken, diarree, hoestje..), noch medicatie nemen en het vaccin mag niet korter dan 2 weken voor de donatie toegediend zijn.
De Kat De ideale kat is eveneens een volwassen dier (1-8jaar), dat minstens 5 kg weegt (lichtere dieren kunnen te weinig bloed geven in 1 keer) en in goede gezondheid verkeert. Het spreekt voor zich dat de kat in kwestie rustig, geduldig en goed hanteerbaar moet zijn. Denk er wel aan dat een vorm van kalmering meestal wel noodzakelijk is bij de bloedafname van onze feliene vriendjes. De kat moet gevaccineerd zijn (kattenziekte, niesziekte en leucose), jaarlijks herhaald. De kat moet vrij zijn van het FIV-virus (de zogenaamde katten-aids) , het FeLV-virus (virale leukemie) en FIP (besmettelijke buikvliesontsteking). De kat mag zelf ook nooit een bloedtransfusie hebben gehad. De vrouwelijke donor mag een nestje hebben gehad, maar ze mag uiteraard niet drachtig zijn op het moment van de donatie. De ideale donor is een binnenshuislevende kat. Op het moment van de donatie mag het dier niet ziek zijn of te recent zijn gevaccineerd (korter dan 2 weken).
Wat gebeurt er als uw dier wordt opgeroepen tot bloeddonatie?
Na aankomst in de kliniek, zal de behandelende dokter u eerst enkele vragen stellen over de gezondheidstoestand van uw huisdier. Daarna zal hij/zij uw dier grondig klinisch onderzoeken. Indien op dat moment afwijkingen worden gevonden, wordt uw huisdier geweigerd. Waarschijnlijk zal de arts dan adviseren om uw huisdier verder te laten onderzoeken (eventueel op een later tijdstip). Indien uw dier gezond wordt bevonden, mag het bloed afstaan. Katten die erg opgewonden zijn of moeilijk te hanteren zijn, zullen eerst kalmeringsmiddelen toegediend krijgen. Een klein staal bloed wordt afgenomen om de hematocriet te bepalen. Dit vertelt hoeveel procent van het bloed uit rode bloedcellen bestaat. Indien dit bij uw dier te laag is, mag het op dat moment geen bloed doneren. De kat zal ook vooraf ook getest worden op FIV en FeLV. Als alles normaal is, gaat uw dier nu bloed doneren. Hierbij wordt een naald gestoken in een pootader ofwel in de halsader. Aan de naald zit een zakje verbonden met antistollingsmiddel, waarin het bloed wordt opgevangen.
Hond
de hoeveelheid bloed dat wordt afgenomen bedraagt 16-18 ml/kg lichaamsgewicht
een hond kan elke 2-3 maanden bloed afstaan.
gedurende enkele dagen moet overvloedige beweging vermeden worden.
Kat
de hoeveelheid bloed dat wordt afgenomen bedraagt 11-13 ml/kg lichaamsgewicht
een kat kan elke 2-3maanden bloed afstaan.
het dier zeker een weekje binnen houden na een donatie.
Wanneer u denkt dat uw huisdier in aanmerking komt en u bent geïnteresseerd om uw huisdier op te geven als bloeddonor, mag u de vragenlijst invullen en terugbezorgen aan de kliniek. Mocht u nog vragen hebben, mag u steeds contact opnemen.
Alvast bedankt voor uw tijd en uw interesse, en een dikke knuffel voor uw huisdier, al dan niet toekomstige donor.
Vragenlijst
U w n aam :
U w a dres :
U w T elefoonnr :
N aam H uisdier :
D iersoort
mannelijk vrouwelijk
Gesteriliseerd/gecastreerd
ja nee
G eboortedatum :
R as :
G ewicht :
G eboortedatum :
E ventuele ziektengeschiedenis :
Hond
Verkeert uw hond in een algemene goede gezondheid: ja neen Gaat het om een teef?ja neen Indien ja: heeft ze reeds nesten gehad? ja neen Wordt uw hond jaarlijks gevaccineerd?ja neen tijdstip laatste vaccin en type vaccin Is uw hond het afgelopen jaar naar het Middellandse Zeegebied/Afrika geweest?ja neen Lijdt uw dier aan een chronische aandoening (bv hart- of nierlijden,diabetes)?ja neen Drinkt en/of urineert uw hond veel?ja neen Is uw hond gemakkelijk hanteerbaar?ja neen Moet uw hond regelmatig medicatie nemen?ja neen welke Heeft uw hond ooit zelf een bloedtransfusie gekregen?ja neen
Kat
Verkeert uw kat in een algemene goede gezondheid?ja neen Wordt uw kat jaarlijks gevaccineerd?ja neen tijdstip laatste vaccin en type vaccin Is uw dier besmet met het FIV-, FeLV-virus of FIP-virus?ja neenonbekend is dit ooit via bloedonderzoek getest geweest?<ja neen tijdstip Lijdt uw kat aan een chronische aandoening (vb hart-of nierlijden,diabetes)?ja neen Drinkt en/of urineert uw kat veel?ja neen Is uw kat makkelijk hanteerbaar? ja neen Moet uw kat regelmatig medicatie nemen? ja neen welke Heeft uw kat ooit zelf een bloedtransfusie moeten ondergaan?ja neen Leeft uw kat uitsluitend binnenshuis? ja neen
Dank u voor het aanmelden van uw huisdier als bloeddonor, misschien kan uw dier in de toekomst het leven redden van een ander dier!
Dierenkliniek VvD Victor Jacobslei 42-44 2600 Berchem tel 03 239 31 75
Een bastaardhond met de naam Diesel heeft vandaag een prijs gekregen voor zijn moed en het grootste bot uit de slagerij nadat hij had bewezen dat hij echt de beste vriend van de mens is. Diesel riskeerde vorige maand zijn leven om een driejarig jongetje te redden van een dodelijke bruine slang op de boerderij van zijn gezin in Queensland, in het noordoosten van Australië.
De moedige hond kreeg twee beten toen hij zich tussen de kleine Drew en het twee meter lange reptiel wierp. "Diesel gooide zichzelf in de lucht en viel de slang aan", zei de grootvader van de jongen. "Zijn actie redde het leven van Drew, want de slang was gigantisch en de beet zou dodelijk geweest zijn."
Diesel stortte zelf ook in en had een dubbele dosis antigif nodig tegen de slangenbeet. Hij moest twee dagen in een dierenziekenhuis verblijven voor hij terug op zijn poten stond. (belga/bdr)
Agapornissen (Agaporniden) of Dwergpapegaaien horen tot de familie van papegaaien. In het wild komen ze voor in Afrika ten zuiden van de Sahara, waar ze meestal in kleine groepen samenleven. Er zijn meerdere soorten, maar in Europa wordt het meest met de Agapornis Fischeri gekweekt. De naam Agaporniden betekent: de onafscheidelijken. Ze zijn zo genoemd omdat ze huwelijken voor het leven sluiten en veel met elkaar tortelen. Daarom worden ze ook wel lovebirds genoemd. Ze zijn ong. 15cm groot en lijken nog het meest op minipapegaaien met een naar verhouding te grote kop. Ze leven bij voorkeur met een groep in een wat grotere binnen-of buitenvoliere, maar kunnen ook alleen gehouden worden in een kooi. In dat geval gaat de vogel zijn tortelgedrag geheel op de eigenaar richten. U heeft dan een vogeltje, dat heel erg van U houdt. Agapornissen kunnen bij de dierenwinkel of bij een kweker aangeschaft worden. Koop alleen een gezond, stevig uitziend vogeltje.
Dier
Geslachtsrijp
Broedtijd
Eieren
Aanschaf
Leeftijd
Agapornis
912 maanden
2224 dagen
46
8 weken
1215 jaar
Verzorging, voeding, huisvesting
Als u een volière wilt beginnen, moet U daarover advies inwinnen bij bijv. een goede dierenwinkel. Ook op internet zijn veel tips en websites te vinden. Houdt U de agapornis(sen) in een kooi, dan voldoet een flinke parkietenkooi, dus hoog en met horizontale spijltjes. Op de bodem komt een laag schelpenzand, die U regelmatig ververst. De stokken, minstens 3 en van hout en niet van plastic, moeten de juiste dikte hebben. Vogelgrit, slijpsteentjes, sepia moeten in de kooi aanwezig zijn.
BELANGRIJK: Vogeltjes kunnen heel slecht tegen Tefal, het spul wat op pannen zit. De kooi mag dus nooit in de keuken staan en niet in de buurt van een open keuken. Als U in de kamer gaat gourmetten of zo, zet dan de kooi weg. Voor agapornissen bestaan goede voeren bij de dierenwinkel, wat U aanvult met eivoer, kiemzaad, stukjes appel en peer, bessen en trosgierst. Ze hebben ook grit nodig. Het drinkwater moet altijd vers en schoon zijn.
Agapornis en dierenarts
Een agapornis komt alleen bij de dierenarts als-ie ziek is. Bij de volgende verschijnselen is het belangrijk advies aan Uw dierenarts te vragen: slecht eten, bol zitten, vermageren, kale plekken, overmatig plukken en krabben, dunne en vreemd gekleurde uitwerpselen, lusteloosheid. Verder kunnen ze last hebben van te lang doorgegroeide nagels en snavel en van het ringetje om hun poot. Als U met Uw agapornis naar de dierenarts gaat, lees dan onze adviezen
Voerbakjes en drinkflesjes kunt u het beste schoonmaken en desinfekteren in een (afgesloten) emmer met een oplossing van water en bleekwater. Laat dit enkele dagen staan, spoel het af en alles is weer super schoon en fris!
Tip!
Zitstokken kunnen het beste gemaakt worden van natuurhout, zoals bijvoorbeeld wilgen- en fruittakken. Dergelijke takken geven de vogel tevens gelegenheid tot knagen. Een juiste dikte van de stok is, als de tenen van de vogel de stok ongeveer voor 3/4 omvatten.
Tip!
Houten wasknijpers kunnen prima gebruikt worden als bevestigingsmethode voor groente, fruit en takjes. De knijpers zelf zullen bij kromsnavels uiteindelijk ook ten prooi vallen aan hun knaaglust. Dit is voor deze vogels echter niet gevaarlijk.
Tip!
De voeding van papegaaien, zoals grijze roodstaart en amazone papegaaien moet niet uitsluitend bestaan uit "gewoon papegaaienvoer" . Ze eten hier namelijk heel selectief zonnebloempitten en pinda's uit. Hierdoor ontstaan op den duur ernstige vitaminetekorten.
Tip!
Vitamine druppels kunnen het beste gegeven worden op voedsel wat de vogel erg lekker vindt, bijvoorbeeld op een stukje appel.
Tip!
Zachtvoer is voor veel vogels onmisbaar. Als een vogel dit moeilijk wil eten kun je de hoeveelheid zaden het best een tijdje verminderen, terwijl je de rest van het voer constant houdt. Op die manier moet je vogel wel wat zachtvoer eten. Probeer je vogel nooit te dwingen door ál het zaad weg te nemen, want dat kan leiden tot een energietekort. Zon onevenwichtige voeding kan fatale gevolgen hebben!
Tip!
Bij vorst is de luchtvochtigheid in de kweekruimte vrijwel altijd te laag. Hierdoor bestaat de kans dat eitjes uitdrogen. De luchtvochtigheid is op peil te houden door een kletsnatte deken/kleed in de kweekruimte te hangen.
Tip!
Een (haar)hygrometer (instrument die de luchtvochtigheid meet) moet regelmatig geijkt worden. De eenvoudigste manier is de volgende. Wikkel een vochtige doek om de hygrometer en laat deze een uur zitten. Haal de doek weg. De hygrometer moet nu op 100% staan. Indien dit niet het geval is, de wijzer op 100% zetten met de stel- cq ijkschroef.
Tip!
Vervuild/besmet drinkwater is doodsoorzaak nummer 1 bij sterfte onder vogels. Drinkwater dient daarom elke dag ververst te worden. Verstrek het water op ongeveer kamertemperatuur.
Tip!
Ongewenst gedrag bij tamme vogels (bijvoorbeeld papegaaien) is snel aangeleerd en kan het meest effectief bestreden worden door de vogel totaal te negeren.
Tip!
Bij papegaaien kan gebrek aan aandacht en verveling leiden tot onophoudelijk krijsen en verenplukken. In een papegaaiensamenleving geldt een strikte rangorde. Dominante vogels zitten meestal op hogere plaatsen dan ondergeschikte vogels. Een papegaai die regelmatig op het hoofd van zijn baas of op andere hoge plekken mag zitten kan zich snel dominant gaan voelen en zich ontwikkelen tot bijtend en krijsend probleemdier.
Tip!
Controleer regelmatig de nagels van de vogels. Voor een goede bevruchting moeten de nagels van de man niet te lang zijn,anders steken ze als dolken in de rug van de pop.
Tip!
Nagels kunnen het beste geknipt worden door de nagels voor een lamp te houden. Op deze wijze zijn de bloedvaatjes goed zichtbaar en kunnen ze geknipt worden zonder 'in het leven' te knippen.
Tip!
Bij twijfel over de levensvatbaarheid van het jong in het ei kan 2 tot 3 dagen voor het uitkomen, het ei voorzichtig in een glas met lauw water worden 'gelegd'. Zet het glas op een stabiele plaats. Het ei zal blijven drijven en indien het jong leeft zal het ei lichtelijk schommelen in het water. Een teken dat het jong leeft. Laat het ei niet langer dan 1 minuut in het water liggen. Pas op bij het uitnemen van het ei, deze is nu zeer glad!!
Tip!
Na reiniging/ontsmetten van voerbakjes kunt u deze het beste drogen met keukenpapier i.p.v. een droogdoek. Droogdoeken bevatten namelijk, zeker als ze al in gebruik zijn geweest, bacteriën. De kans is hierdoor aanwezig dat je bacteriën overbrengt naar de voerbakjes (Tip van Anja, die ze via de dierenarts heeft gekregen).
Tip!
Om zaad te besparen kun je deze 'uit blazen'. Door het blazen worden de losse velletjes uit het voerbakje geblazen en blijft het nog aanwezige zaad liggen. Draag wel oogbescherming zodat de velletjes niet in het oog terecht kunnen komen.(Tip van Petra Hermsen)
Tip!
s' Winters als het wat vroor deed mijn vader altijd een heel klein beetje suiker in het water dat schijnt een beetje antivriezend te werken.(Tip van Petra Hermsen).
Tip!
Pas uit het ei gekomen vogels en jonge vogels als voeding gewelde puppybrokjes geven, vermengd met eivoer. De jonkies krijgen dan extra eiwitten.(Tip van John en Annette).
Tip!
Veel vogels gebruiken graag (dons)veertjes voor het bekleden van hun nest. Groot voordeel hiervan is een perfecte isolatie van de eitjes. (Voldoende) donsveertjes kunnen gemakkelijk verkregen worden uit een (oude) donzen kussen. (Tip van Ton Koek).
Tip!
Indien je een stuk schors of karton voor de opening van een nestkast hangt (voor parkietachtigen) dan zullen ze,als ze in broedstemming komen, er aan gaan knagen. Door het knagen wordt de broedlust (extra) aangewakkerd en heb je minder kans op onbevruchte eieren!(Tip van Gert Overweg).
Tip!
Het is handig om de nachthokken van binnen niet te schilderen, anders krijg je namelijk condens aan de binnenkant van het hok. Als de binnenzijde van het nachthok niet geschilderd is, heb je hier geen last van! (Tip van Phil).
Tip!
Bij last van bloedluis in het broedblok, shag of potpouri, onder de houtkrullen strooien. (Tip van Arie van Dalen)
Tip!
Bij grasparkieten en andere soorten kun een grote dennenappel gebruiken om groenvoer en of gekiemd zaad in te steken. (Tip van Brecht van Camp)
Tip!
Wanneer je een strodraad uitpluist en in kleine stukjes knipt kun je dat prima gebruiken als nestmateriaal voor kanaries, tropische vogels etc.(Tip van Gert Overweg)
Tip!
Gebruik een waterflesje voor cavia's ( met zo'n kogeltje ) eens voor je parkieten. Het water raakt niet vervuild en jonge vogels pakken deze wijze heel snel op. (Tip van Stefan Boender)
Tip!
Plaats in de broedkooien fijne gazen bodems zodat de vogels gemorst zaad dat met ontlasting in contact is geweest niet meer van de bodem kunnen eten. (Tip van H.F. Heidekamp)
Tip!
Laat kwartels op de bodem van je volière lopen. Deze zullen tussen de zaadvelletjes het gevallen of gemorste zaad nog vinden en dit opeten. Zo te handelen is erg handig want nu wordt alle zaad gegeten en wordt er niets verspild. (Tip van Brecht Van Camp)
Tip!
Rondom de volière citroengeraniums planten, weert muggen en katten. Een aantal planten kunnen in je tuin zeker helpen tegen de muggen: citroengeranium (Pelargonium crispum );citroenmelisse (Melissa officinalis ); lavendel (Lavandula officinalis ); pepermunt(Mentha piperita );eucalyptus (Eucalypus ).
(Tip van Laurenzo Walraevens)
Tip!
Maak de voorraad tonnen/emmers/blikken waarin je jouw voer bewaart elke keer dat ze leeg zijn schoon (met kokend water) om voermijt tegen te gaan.
(Tip van Laurenzo Walraevens)
Tip!
Goed nestmateriaal voor de bodem zijn beukensnippers. Deze nemen veel vocht op. De jonkies hebben ook meer houvast voor de pootjes. (Tip van John en Annette)
Tip!
Geef de vogels vers gesneden brandnetel door het eivoer. Dit is zeer gezond. Ze moeten het wel leren eten. Of geef ze koude thee van gedroogde brandnetel als drinkwater (1 a 2 keer in de week).(Tip van Jarno Bakker)
Er komt stilaan een spannende periode in zicht waarbij enige nauwlettendheid geboden is. Juli is immers de start van de dektijd. Als alles goed is, zijn de ooien in prima conditie en is de ram klaar voor de job.
Voor wie fokt overeenkomstig de Engelse rasstandaard en stamboek werking is 10 juli theoretisch de eerste dag is dat de ram bij de ooien mag. De draagtijd is immers 144 dagen en zo kom je voor het lammeren uit op 1 december, de eerste dag dat de lammeren voor het nieuwe seizoen mogen geboren worden. Dat is de mooie theorie. In de praktijk durft de duur van de dracht variëren. Ook de ooien zijn nu niet meteen tochtig op 10 juli. Dit gaat in cycli van 17 dagen en ook hier kan dus wel enige variatie optreden.
In eerste instantie heb je voor de ooien twee alternatieven. Je kan alles op zijn natuurlijk beloop laten of je kan sponsen. Dit wordt bij voorkeur gedaan door de veearts. Daardoor worden de cycli bij de ooien gelijk gezet en worden ze dus ook als het even meezit, op dezelfde dag gedekt. Spons je niet dan zullen de ooien op verschillende data worden gedekt en zal het lammeren dus over een grotere periode worden gespreid.
De ram wordt voorzien van een dektuig. Dat is een stel riemen met daarop een waskrijt gemonteerd. Wanneer de ram dekt, kleurt hij ook meteen het achterste gedeelte van de ooi zodat je meteen kan uitrekenen wanneer de lammeren komen. Start met een licht kleur en verander om de 17 dagen het kleur waarbij steeds een donkerder kleur wordt ingezet.
Ook wanneer alle ooien gekleurd zijn, moet de ram voor de volgende periode een nieuw kleur opgezet krijgen. Het dekken is immers niet altijd meteen succesvol en wanneer de ooi niet meteen drachtig is, wordt ze 17 dagen later opnieuw tochtig. De ram merkt dit en zal herdekken. De ram moet dus steeds een dektuig dragen tot minstens 17 dagen nadat de laatste ooi is gedekt.
In die periode is het belangrijk dat de groep niet al te veel wordt verontrust. Drijven van de dieren naar een andere weide bijvoorbeeld moet worden vermeden. Het is dus belangrijk dat alle nazicht van de dieren is gebeurd in de periode net voor het dekken.
Laat de ram rustig bij de ooien tot een twee weken voor het lammeren.
Hoe mooi de natuur wel kan zijn, bewijzen het schaap Albert en baby-olifant Themba. Het olifantje verloor zijn moeder toen ze in een ravijn stortte. Dierenartsen hoopten voor hem een nieuwe olifantmoeder te vinden, maar uiteindelijk ontfermde het schaap Albert zich over het weesje.
Toenadering zoeken Een week lang observeerden dierenartsen in het natuurreservaat van de Zuid-Afrikaanse Savanne het olifantje, in de hoop dat een kudde olifanten het weesje zou opnemen. Toen dat niet het geval bleek te zijn werd Themba naar het Shamwari Wildlife Rehabilitation Centre gebracht, waar hij het schaap Albert ontmoette.
Hoewel de twee de eerste uren helemaal niet overeenkwamen, zocht Themba het olifantje toch steeds meer contact met Albert. "Themba kwam naar Alberts hok gelopen en stak er nieuwsgierig zijn slurf door. Hij raakte Alberts wollige rug aan en snoof er even aan. De volgende dag waren de twee samen de vlakte aan het verkennen."
Imitatie De artsen vreesden even dat Themba zou beginnen denken dat hij een schaap was, maar het omgekeerde was waar. "Albert doet alles wat Themba doet. Het is zelfs het eerste schaap dat ik acaciabladeren zie eten", aldus een van de artsen.
Of de vriendschap nog lang zal duren, is de vraag want de artsen zijn van plan om het olifantje opnieuw in het wild los te laten. (ka)
Telenovelas zijn in. Na Emma, Sara en LouisLouise volgt Amika. Boordevol humor, avontuur en romantiek, luidt het.
Het verschil is dat Amika een telenovela voor jongeren is en Amika geen beloftevolle juffrouw, maar een paard. Reken maar dat de maneges er spoedig beter van zullen worden.
Eersteklas kreng
Amika is een duur sportpaard. Een twaalf jaar oude Arabische volbloed. Marie-Claire de la Fayette (Véronique Leysen) kreeg Amika cadeau voor haar vijftiende verjaardag. Marie-Claire Marie-Claire is een onuitstaanbaar kreng. Haar enige ambitie is de mooiste, de beste, de leukste en de duurste zijn. Merel De Ridder (Moora Vander Veken) is een stil meisje dat haar moeder heeft verloren. Ze woont met haar vader Tijs (Bert Cosemans) in een bescheiden huis. Tijs waant zich een uitvinder, maar is vooral een warhoofd.
Vraag het aan het paard
Wanneer Merel in De Paardenhoeve een baantje krijgt als stalhulp, is dat voor haar een droom die uitkomt. Al spoedig is ze heel goeie maatjes met stalknecht Jan (Ken Verdoodt). Dé vraag is: wat is er aan de hand met Amika? Waarom doet iedereen zo geheimzinnig? Waarom mag niemand in de buurt van het paard komen?
Videodagboek
Samen met de reeks loopt op ketnet.be een videodagboek waarin Merel vertelt wat ze allemaal meemaakt, ook over dingen die op het scherm helemaal niet te zien zijn.
Amika is een productie van Studio 100. Er zijn 52 afleveringen op komst. Ze duren telkens twaalfenhalf minuten en ze worden uitgezonden op maandag, dinsdag, woensdag en donderdag. De eerste 28 lopen tot Kerstmis. In de kerstvakantie worden ze herhaald en na Nieuwjaar volgen de 24 andere.
Amika, Ketnet, 18.15 uur. De vier afleveringen van de voorbije week worden op zondag op Ketnet herhaald om 18 uur.
De 19 dolfijnen uit het Japanse zeeaquarium 'Kinosaki Marine World' zijn te dik en moeten op dieet. De zwaarlijvige beestjes presteerden de laatste tijd ondermaats bij het opvoeren van hun kunstjes.
Onderzoek heeft nu uitgewezen dat de snoezige beestjes in de voorbije zomer maar liefst tien kilogram zijn aangekomen. Een feit dat volledig te wijten is aan de overdadige en té vette hapjes die de dolfijnen toegereikt kregen van bezoekers.
Makreel
Het dieet van de dolfijnen zal ook gevolgen hebben voor het dagelijkse menu dat de beesten achter de kiezen krijgen. Normaal krijgt elke dolfijn per dag 14 kilogram makreel gemengd met witvis. Dat wordt nu vervangen door iets vetarm. De beestjes zullen wel meer witvis, dat vetarm is, krijgen voorgeschoteld.
Buiten het eten van evenwichtigere voeding, zullen de Japanse dolfijnen ook meer moeten gaan bewegen.
Zalmkwekerijen hebben een desastreus effect op de oceanen in de hele wereld. Een internationale coalitie van wetenschappers, touroperators en inheemse volken pleit voor een wereldwijd moratorium.
Sinds de start van zalmkwekerijen hebben we een ineenstorting meegemaakt van het zeeleven, klaagt Bob Chamberlin, stamhoofd van de Kwicksutaineuk Ah-kwa-mish. Ik kan enkel met meewarig toezien hoe dit kan blijven doorgaan. In het territorium van de stam, in de Canadese provincie British Columbia, zijn twintig zalmkwekerijen actief.
Moratorium
Wetenschappelijke studies tonen een verband aan tussen de scherpe teloorgang van de wilde zalmbestanden in Canada en ziektes en parasieten die afkomstig zijn van de zalmkwekerijen. In Chili zijn het vooral ontsnapte exemplaren die het ecosysteem onderuit halen.
Een coalitie van actiegroepen uit Noorwegen, Canada, Chili, Schotland en Ierland wil eindelijk paal en perk stellen aan de misstanden. Die vormen een inbreuk op de 'United Nations code on Responsible Fisheries', zeggen ze. Ze hebben de VN formeel opgeroepen tot een moratorium op zalmkwekerijen.
De schaduw van een kwekerij
Het is geen geheim dat de aquacultuur van zalm een ramp vormt voor het ecosysteem en verre van duurzaam is. Er is ongeveer drie kilo wilde vis nodig om één kilo zalm te kweken.
Bovendien heeft elke kwekerij een schaduw op de bodem van de oceaan: een dikke laag uitwerpselen van de vissen die elk leven op de oceaanbodem onmogelijk maakt. Die schaduw kan zich drie of vier kilometer ver uitstrekken, afhankelijk van de stroming, zegt Wolfram Heise, directeur aan de Fundación Pumalin, een beschermingsinitiatief in Chili. Het zuurstofniveau in het water rondom de kwekerijen is soms zo laag dat ze moeten verhuizen naar een nieuwe locatie.
De Vizsla, (ook wel Hongaarse Staande Hond genoemd) is ontstaan in Hongarije uit kruisingen van inheemse Brakken en de uit Turkije meegebrachte Vogelhond, de Duitse Zweethonden en verscheidene andere Staande Honden. Het is een zuiver ras en men heeft zich veel moeite getroost vreemd bloed te vermijden. Bij de fok heeft men het zwaartepunt gelegd op zowel een goede neus als goede apporteereigenschappen. De Vizsla is een snelle zoeker geworden en een uitstekende apporteur. Het ras houdt zeer goed spoor. Waarschijnlijk is de draadharige variant ontstaan uit kruisingen met de Poedelpointer. De Vizsla is een uitstekende jachthond, maar past zich ook aan een gezinsleven aan. Het is een hond met een prettig karakter verenigd met goede werkeigenschappen.
Gebruik:
Jachthond
Activiteit:
De Vizsla heeft zeer veel lichaamsbeweging nodig.
Verschijning:
Algemeen: De Vizsla is middelgroot en oogt edel doch robuust. Zijn bewegingen zijn lenig en zeker. Het lichaam is tamelijk kort, met diepe en matig brede borst. De ribben zijn matig gewelfd. Rug is recht en kort. De buik is iets opgetrokken. De benen zijn lang met flink bot. Middelmatig lange hals zonder keelhuid.
Kleur: Donker tarwegeel.
Hoofd en schedel: Het hoofd is droog en heeft een edele uitstraling. Brede, matig lange schedel. De rechte snuit is iets langer dan de schedel en loopt niet spits toe, doch eindigt stomp. Matig diepe stop. Sterke en krachtige kaken. Bruine neus. Neusgaten tamelijk wijd. De ogen zijn iets donkerder dan de vacht en hebben een verstandige blik. Tamelijk grote, brede en hangende oren. Schaargebit.
Staart: Middelmatig dik, vrij laag aangezet. Tijdens beweging horizontaal gedragen.
Voeten: Rond met korte, gebogen en dicht aaneengesloten tenen. Korte nagels, sterk en donkerder dan de vacht.
Beharing:
draadhaar : 3-4 cm lang, dicht, ruw, aanliggend. Zachte onderwol. Hoofd, oren en benen korter behaard. Wenkbrauwen en baard gewenst.
Wij, mensen, denken altijd te weten wat anderen denken, of wat anderen van iets vinden. Zo ook bij dieren of vooral ook bij dieren. Zonder naar de lichaamstaal van een dier te kijken of er werkelijk verstand van te hebben, denken mensen altijd precies te weten wat erin een dier omgaat. Wat vaak vergeten wordt is dat we onze eigen gevoelens en gedachten projecteren op het dier, m.a.w. het is in veel gevallen niet het gevoel van het dier maar van onszelf. Met dit in gedachten kan je veel dingen op een andere manier gaan zien.
Uitspraken die je vaak hoort zijn bijvoorbeeld de volgende: ¨Die (Siberische) tijger zal het wel koud hebben¨. Bedenk dat hun vacht ervoor gemaakt is om met temperaturen van -50 graden te overleven. ¨Wat zielig dat die zebra's in de modder staan, ze mogen niet eens binnen staan!¨; hoe dacht u dat ze in het wild lopen op een natte dag? ¨Die leeuw is wel mager!¨; de meeste dierentuindieren zijn dikker zijn dan de gemiddelde dieren in het wild. Een goed doorvoerd dier vinden veel mensen blijkbaar leuk maar het is niet echt functioneel bij het jagen, en niet goed voor de gezondheid. ¨De hond blaft, dus die zal wel agressief zijn!¨; mensen praten of schreeuwen, honden blaffen of grommen nou eenmaal om iets duidelijk te maken.
Dat één van mijn katten graag met weer en wind buiten is vinden ook veel mensen zielig. Hoezo zielig als zij zelf aangeeft dit te willen vraag ik mij dan af? Het lijkt mij zieliger als je het dier tegen zijn wil binnen gaat houden.
Allemaal kleine voorbeelden van het projecteren van menselijke gedachten op dieren. Wat mensen aannemen als maatstaaf wordt als de juiste maatstaaf aangenomen. Hoe onjuist is dit en hoeveel leed doe je een dier juist aan door deze gedachten?
Sommige mensen gaan hier wel heel erg ver in, door te zeggen dat het verkrachten van dieren niet erg is want ze vinden het wel leuk. Oh ja zei het dier dat? Dit soort handelingen verricht je sowieso al niet als je de juiste normen en waarden hanteert. Je dwingt een dier tot het verrichten van onnatuurlijke handelingen. Onnatuurlijk ja, want het is niet natuurlijk als mensen en dieren met elkaar ¨paren¨. Ik begrijp dat de meeste mensen dit wel weten, maar vermeld dit er toch even bij om opmerkingen bij voorbaat de kop in te drukken zoals ¨paren is heel natuurlijk gedrag voor dieren hoor!¨.
Mishandelen van dieren is ook iets waar we het hier niet over hoeven hebben, want als je een beetje gevoel in je donder hebt doe je zoiets niet, het is niet normaal!
Maar om dan even terug te komen op het trainen van dieren waar zoveel mensen hun mening over klaar hebben. Niet alleen in het circus, maar ook in opvangcentra en sommige dierentuinen. Dieren trainen (zonder lichamelijk geweld wel te verstaan) is uit den boze volgens het merendeel van de mensen (dieren¨liefhebbers¨). Een dier mag ook geen kunstjes doen, dat is zielig, en mag niet optreden voor menselijk vermaak. Dit uiteraard in positieve zin en niet over mishandelde dansende beren, stierenvechten e.d.; van dwang en mishandeling mag geen sprake zijn).
Mensen vinden dit ¨in principe¨ zielig, maar vinden dieren dit zelf ook? Als je naar hun lichaamstaal kijkt is dit namelijk niet altijd het geval. Je moet het per dier bekijken en niet alles over één kam scheren omdat wij dat vinden.
Er zullen dieren zijn die het doen van kunstjes vreselijk vinden, en dat zal je wel aan hun zien, maar er zullen ook dieren zijn die het leuk vinden. Er zijn dieren die het reizen leuk vinden, anderen weer niet. Mijn hond is dol op autorijden (nou ja meerijden dan) terwijl zijn vriendje al nerveus wordt bij het zien van een auto. Ik ken zelfs katten die de auto inspringen als hun baasjes erin gaan. Het heeft er ook veel mee te maken hoe een dier opgegroeid is en wat hij meegemaakt heeft.
Er kan niet wetenschappelijk bewezen worden wat een dier ergens van denkt. Dierentolken die beweren met dieren te kunnen praten zijn m.i. ook gewoon oplichters. Die bestaan ook alleen omdat sommige mensen ervoor kiezen dit te geloven. Je kan er naar kijken hoe een dier in de natuur leeft, en wat wij als natuurlijk gedrag bestempelen, maar ook dan wil het niet zeggen dat dit gedrag het dier gelukkiger maakt dan ander, aangepast gedrag, of een andere leefsituatie, anders dan wij mensen als ¨de juiste leefsituatie¨ bestempelen.
Het meest in de richting kom je door te proberen het dier te begrijpen, door te kijken wat hij zelf aangeeft en nogmaals, om de lichaamstaal te begrijpen. De houding, de stand van de oren, ogen en staart, de vocale communicatie zegt zoveel meer dan de mening en gedachten waar mensen zich aan vast houden.
Dieren kunnen altijd gelukkig zijn, mits ze dier mogen zijn en er rekening gehouden wordt met hun gedrag en wensen. Dit is geen standaard gegeven, maar per situatie en per dier verschillend.
Dus, mensen, stop met denken voor dieren! Beter voor dier én mens!
Het Russische hondje Laika (Лайка) was het eerste wezen dat levend rond de aarde cirkelde. Al eerder waren er zowel door de Sovjet-Unie als door de VS dieren de ruimte ingeschoten maar die hadden geen omloop volbracht.
De naam Laika betekent "blaffer". Laika was in Moskou van de straat gehaald; ze reisde met de Spoetnik II die op 3 november1957 vanuit Baikonoer werd gelanceerd. Spoetnik II was niet ontworpen om weer te landen en verbrandde bij terugkeer in de atmosfeer op 14 mei1958 , maar Laika was lang voor dat moment al dood. Het plan was geweest haar voor die tijd door een vergif in het voedsel te laten sterven maar in oktober 2002 werd bekend dat Laika al na een paar uur in de ruimte was overleden aan oververhitting en stress , voordat de vierde omloop ten einde was. In 2006 heeft schrijfsterBibi Dumon Tak het Kinderboekenweekgeschenk van 2006 geschreven. Het boek heette Laika in de sterren en ging over Laika de hond.
Miljoenen mensen worden elke dag geconfronteerd met allergieën. Huidschilfers van een huisdier is een van de meest voorkomende oorzaken van allergieën. Deze kunnen ervoor zorgen dat je je zeer oncomfortabel voelt met symptomen zoals een droge mond, lopende ogen en jeukende huid.
Ze kunnen ook serieusere symptomen veroorzaken zoals astma aanvallen, gezwollen, rode huid en moeilijk ademhalen. Ironisch genoeg kan je een hond al sinds een lange periode hebben voor de allergische reacties zich manifesteren.
Het kan dan soms moeilijk zijn om de hond als oorzaak van de allergie te bepalen. Want, sinds de hond er al enige tijd is en de allergie pas nu opkomt, moet het wel iets anders zjin dat het veroorzaakt, niet?
Als je overweegt om je hond te houden, en het effect dat hij op je heeft wil verminderen, is een goede eerste stap een speciale anti-allergische filter te installeren op je stofzuiger. Deze zal er voor zorgen dat er geen huidpartikels door de filter raken en weer in de lucht worden geblazen, wat een gewone stofzuigerfilter niet doet.
Regelmatig stofzuigen zorgt ervoor dat de hoeveelheid huidschilfers in het huis beperkt blijft. Ideaal is om elke dag de tapijten te stofzuigen en de gordijnen eenmaal per maand. Regelmatig je hond wassen is een populaire manier om het aantal huidschilfers te reduceren. Maar, als je je hond te vaak wast, zal de hoeveelheid schilfers die je hond afwerpt juist vergroten. Het beste is om je hond niet meer dan 1 maal per maand te wassen zodat de huid niet uitdroogt.
Deze stappen naleven kan ervoor zorgen dat de hoeveelheid huidschilfers in het huis binnen een beperkte norm blijft, net zoials de allergische reacties. Wanneer je deze stappen combineert met allergiemedicatie of -spuitjes, zal je zowel je geliefde hond kunnen houden en je nog steeds goed in je vel voelen.
In het geval dat je al last hebt van allergieën en toch een hond wil, overweeg dan een hond te nemen die zijn huid traag afwerpt, zoals poedels of schnauzers. Hondensoorten die hun huid snel afwerpen zijn te vermijden (bv. cocker spaniels). Je kan ook overwegen om een hond aan te schaffen die gerust in de tuin kan wonen (wel met een hondenhok, natuurlijk). Dit zorgt ervoor dat je nog altijd het plezier van een hond kan ervaren, zonder dat je huis vol met huidschilfers ligt.
Als je allergieën nog altijd oncontroleerbaar zijn na al deze stappen en je genoodzaakt bent je hond weg te doen, kan je je huis terug schilfervrij en leefbaar maken door grondig de tapijten te stofzuigen en te schoonmaken. Je gordijnen te wassen en je muren met een vochtige doek af te gaan.
Verwijder alle speeltjes en andere objecten waarmee je hond intensief mee in contact is gekomen. Laat je beddengoed grondig, anti-allergisch wassen. Nadat al deze stappen zijn ondernomen kan het tot 3 maanden duren voor de allergie symptomen verdwijnen.
Een laatste tip om de hoeveelheid huidschilfers die worden afgeworpen te minimaliseren is door er voor te zorgen dat het voedsel dat de hond krijgt van zeer goede kwaliteit is. Kwalitatief eten maakt de hond gezonder, de huid steviger en de vacht glanzend. Dit alles zorgt voor een merkbare terugval in de hoeveelheid huidschilfers die afgeworpen worden.
hoera, hoera, leve mijn dierenarts, ik stink eindelijk niet meer uit mijn bek. En neen, dit is geen sluikreclame, maar een heel mooie realiteit. Toen mijn 'assistente' mij zo'n twee weekjes geleden naar de DA bracht, vroeg zij gelijk ook of er nu niets was dat iets zou kunnen doen aan mijn 'slechte adem'.
En ja, Hedwig, zo heet mijn DA hier in H, had iets, dat nog tamelijk nieuw was op de markt. Niet echt goedkoop (rond de 18 euro), maar ik moet er maar zo een ietsiepietsie heel klein beetje van nemen zodat ik heel lang toekom met zo'n doosje.
En, het allerbelangrijkste, ik mag nu met mijn allerliefste snoetje voor de neus van mijn 'assistente' gaan hangen zonder dat zij haar hoofd wegdraait !!
Vermits ik weet dat ik niet de enige hond met een ex-slechte adem, plak ik jullie hier heel graag de gegevens van dat product (en neen, dit is géén sluikreclame!!)
Het product van ecuphar.bv is te verkrijgen in Belgie onder de naam : " Orozyme Bucco-Fresh " ( Ascophylleum nodosum) .Te koop bij de dierenarts of apotheek.
(FCI-standaard N° 314/19-10-2001) - Rasgroep 8. Apporteer- en waterhonden
Land van herkomst
Nederland
Gebruik
Deze kleine spioen, die in de eendenkooien zo voortreffelijk werkte en soms nog werkt, met zijn harmonische bouw, fraaie kleur en schitterende beharing en bevedering is een echt jachthondje met een opgewekt karakter.
Algemene verschijning
Een kwieke, bonte hond van vrijwel kwadratische lichaamsvorm, waarbij de lengte iets meer bedraagt dan de schofthoogte. Goed bevederde staart en opgeheven hoofd. Lengte van schedel en snuit ongeveer gelijk.
Karakter
Vrolijk maar niet luidruchtig, zeer op zijn omgeving gesteld, vriendelijk, goedaardig en attent.
Kop
Schedel: voldoende breed, matig gewelfd. Stop: duidelijk, maar niet te diep. Neusspiegel: zwart. Snuit: niet te diep en profil. Lippen: niet overhangend. Jukbeenderen: goed gevuld. Aftekening: bij voorkeur bles, gekleurde wangen. Ogen: amandelvormig, donkerbruin, met vriendelijke, attente uitdrukking. Oren: matig groot, aanzetting iets boven de lijn tussen neuspunt en ooghoek, zonder wit, tegen de wangen gedragen. De oorharen zijn lang; zwarte haarpunten (oorbellen) zijn gewenst. Gebit: normaal scharend, tanggebit is toegestaan.
Hals
Recht en krachtig gespierd.
Romp
Rug: sterk. Borst: diep met voldoende gewelfde ribben. Staart: horizontaal, tot vrolijk gedragen; niet gekruld. Goed ontwikkelde bevedering met witte pluim. Lengte van de staartwervels tot de hakken reikend.
Poten en voeten
Voor: recht met niet te zware bevedering. Achter: vrij lang behaarde broek; beneden de hak geen bevedering; sprong voldoende gehoekt. Voeten: klein, goed gesloten en kort behaard.
Gangwerk
Moet vlot en elastisch te zijn, niet steppend.
Beharing
Middelmatig lang, lichtgolvend tot sluik; niet krullend en goed aansluitend. Niet te fijne haren. Goed ontwikkeld onderhaar. Gemakkelijk te onderhouden.
Kleur
Duidelijke en heldere oranjeroodkleurige platen op witte ondergrond. De kleur moet overwegen. Zwart-bont en driekleur zijn niet toegestaan.
Grootte
Schofthoogte van ca. 35 tot en met ca. 40 cm.
Reuen
Reuen moeten 2 duidelijk normale testikels hebben, die volledig in het scrotum zijn ingedaald.
Geschiedenis van het kooikerhondje
Schilderijenhondje
Kooikerhondjes behoren tot een oud, Nederlands ras. Op schilderijen van 17e eeuwse meesters o.a. Jan Steen komt men veelvuldig spioenachtige hondjes tegen die veel lijken op het huidige kooikerhondje. Ook op 18e en 19e eeuwse familie-portretten ziet men deze hondjes.
Willem de Zwijger Behalve op schildersdoek treffen we de voorvaderen van ons huidige kooikerhondje aan in geschreven woord. Geschiedschrijver Pieter Hooft maakt in zijn 'Nederlandsche Historiën' melding van een hondje, welke het leven van Prins Willem van Oranje gered zou hebben toen deze in 1572 in zijn legertent bij Hermigny door het gekrab van dit hondje gewekt werd en zodoende tijdig kon ontsnappen aan de Spaanse overvallers.
Recente geschiedenis
De geschiedenis van het kooikerhondje als werkhondje in de eendenkooi, dateert al van enkele eeuwen geleden. Door de achteruitgang van het aantal eendenkooien aan het begin van de twintigste eeuw dreigde het type kooikerhondje te verdwijnen. Het is de verdienste van mevrouw M.C.S. Baronesse van Hardenbroek van Ammerstol dat zij in de jaren veertig van de vorige eeuw de aanzet heeft gegeven om het type kooikerhondje te behouden en tot ontwikkeling te brengen tot een definitief ras. Met behulp van een marskramer die zij een lokje haar en een afbeelding van een kooikerhondje meegaf, slaagde zij erin enkele bruikbare exemplaren op het platteland op te sporen. Zo kwam zij aan het teefje 'Tommie', uit Friesland, welke algemeen beschouwd wordt als de stammoeder van het huidige kooikerhondje. Het eerste nest dat door de Baronesse werd gefokt onder de naam 'Van Walhalla' dateert van 1942. Nico, een kleinkind van Tommie's kleindochter Carlienke van Walhalla, was het eerste kooikerhondje dat ingeschreven werd in het Voorlopig Register.
Erkenning
Aanzet tot erkennig van het kooikerhondje als ras werd gegeven door de onder toezicht van Raad van Beheer op Kynologisch Gebied georganiseerde keuringsdagen ten behoeve van erkenning van het ras. Deze dagen werden georganiseerd in 1958, 1959 en in 1961. Op 18 juni 1966 vond voorlopige erkenning plaats en kort daarna kon men zijn kooikerhondje laten inschrijven in het Voorlopig Register (V.R). Inschrijvingen hiervoor verliepen via een aantal keuringsdagen voor toelating, welke van 1967 tot 1970 regelmatig werden georganiseerd. De officiële definitieve erkenning als ras verleende de Raad van Beheer op 20 december 1971. Op die datum werden ook de nu geldende raspunten van kracht.
Bron: VHNK
Interview met Baronesse van Hardenbroek van Ammerstol
Het hedendaagse kooikerhondje vindt zijn oorsprong bij de stammoeder Tommie van Baronesse van Hardenbroek van Ammerstol. N.a.v. het eerste optreden van het kooikerhondje op de 79ste internationale tentoonstelling in Nederland verscheen in 1968 ( ? ) dit interview met de baronesse in een een Nederlandse krant.
(met dank aan de Belgische club voor Kooikerhondjes
Katten zijn bij de meest verspreide en geliefde huisdieren ter wereld. Vele mensen die houden van het gezelschap van een kat vinden het moeilijk om te gaan met de allergische reacties die ze ervaren door om te gaan met hun huisdier.
De symptomen die ze ervaren kunnen gaan van een jeukerige huid over een verstopte neus, moeilijke ademhaling, niezen, to rode en droge ogen. Indien deze allergische reacties pas beginnen nadat men de kat al een tijd heeft, kan het moeilijk zijn om afstand te nemen van het huisdier.
Er zijn meerdere stappen die je kan ondernemen om de allergische reacties te verminderen, zodat je de kat toch kan houden. De voornaamste oorzaak van de allergenen zijn de huidschilfers van de kat, die zich over het hele huis kunnen verspreiden. In de gordijnen, het beddegoed en op de meubels.
Doordat een groot deel van de dag in de slaapkamer wordt doorgebracht, is het een goed idee om te verhinderen dat de kat toegang krijgt tot de slaapkamer of aan je voeteneinde slaapt. Dit zorgt ervoor dat er geen huidschilfers in je slaapplaats voorkomen. Een douche nemen voor je gaat slapen zorgt ervoor dat je ook geen huidschilfersresidue meeneemt in de slaapkamer wanneer je gaat slapen.
Door je slaapkamer compleet kat-vrij te houden, heb je altijd een veilige plaats om naar te vluchten wanneer de allergische reactie overweldigend wordt.
Als je last hebt van een kattenallergie en toch beslist je kat te houden, zorg dan dat je je beddengoed minstens ��n keer per week vervangt. Stofzuig de tapijten dagelijks en was de gordijnen maandelijks. Deze stappen gecombineerd zullen de hoeveelheid huidschilfers drastisch verminderen. Voor de beste resultaten te verkrijgen bij het stofzuigen installeer je best een anti-allergie filter in je stofzuiger, die alle huidschilfer partikels tegenhoud, in tegenstelling tot een gewone filter.
Het is altijd aan te raden om je handen te wassen nadat je een huisdier aangeraakt hebt om te voorkomen dat vuiligheid en bacteriën overgaan op jezelf. Maar als je een allergie hebt is het absoluut noodzakelijk. Een simpele beweging zoals je kat even aanraken en dan je gezicht aanraken kan ertoe leiden dat de rest van de dag zeer oncomfortabel verloopt.
Indien je je kat wil strelen zonder risico, gebruik dan een micro-vezel doek. Terwijl je het plezier hebt van het strelen, verwijder je tegelijk meer huidschilfers van de vacht dan een bad kan doen. Dit zorgt ervoor dat er minder schilfers zijn die in het huis verspreid kunnen worden.
Als al deze stappen er nog steeds niet in slagen om de allergische reacties te verminderen, probeer dan om de kat te beperken tot een specifieke zone van het huis, zodat je de tijd die gespendeerd wordt in de buurt van de kat kan controleren.
Gezond blijven is natuurlijk het belangrijkste, maar ervoor kunnen zorgen dat je niet moet scheiden van je kat moet ook overwogen worden. Door de stappen te implementeren, samen met je dokter over allergieën praten en eventueel allergie-medicatie te nemen zou je moeten in staat kunnen zijn om je zowel goed te blijven voelen als je geliefde kat te kunnen behouden.
mailgroep huisdieren
De ram wordt voorzien van een dektuig. Dat is een stel riemen met daarop een waskrijt gemonteerd. Wanneer de ram dekt, kleurt hij ook meteen het achterste gedeelte van de ooi zodat je meteen kan uitrekenen wanneer de lammeren komen. 
Kooikerhondjes behoren tot een oud, Nederlands ras. Op schilderijen van 17e eeuwse meesters o.a. Jan Steen komt men veelvuldig spioenachtige hondjes tegen die veel lijken op het huidige kooikerhondje. Ook op 18e en 19e eeuwse familie-portretten ziet men deze hondjes.
Door de achteruitgang van het aantal eendenkooien aan het begin van de twintigste eeuw dreigde het type kooikerhondje te verdwijnen. 
Raad van Beheer op Kynologisch Gebied georganiseerde keuringsdagen ten behoeve van erkenning van het ras. Deze dagen werden georganiseerd in 1958, 1959 en in 1961. 
