Er was gisterenavond geen enkel programma dat me aan de buis kon kluisteren, zelfs "De Rugzak" begon me de keel uit te hangen. Het is altijd hetzelfde met al die durf-alls die overal naar toe trekken om toch maar reisdocu's te maken die de mensen tot het uiterste drijven en de kleine kantjes van iedere deelnemer tonen en op pelicule vast te leggen. Ze hebben wel een gemeenschappelijk scheldwoord om hun frustratie, kwaadheid, irritatie, plezier of verbazing te benoemen: fuck, fuck, fuck en dat tot in de 20e graad. Of ze nu aan de noordpool vertoeven, of in de woestijn, of in de Australian bush, er zijn de gemeenschappelijke vloeken bij pijn, heimwee, verdriet. Was er vroeger het 'godvermiljaardenondeju' dan zijn na zovele jaren de koperen en papieren spreuken van 'hier vloekt men niet, god ziet u' vervangen, door zoals bijna alles, het Engelse 'fuck'. Geen zin wordt er meer gesproken zonder dat dàt woord er ingelast is. Eerlijk gezegd, ik ben er allergisch aan geworden, ik heb er alleen het bijkomende eczeem nog niet van gekregen. Maar 's avonds wil ik toch altijd die tv aanzetten, gewoon om wat kleur te zien in de duisternis en een stem te horen. Ik zet wel onder alle Vlaamse,Nederlandse en Engelse programma's teletekst, zodat het lawaai van de stemmen niet overdonderend is in de stilte van mijn huis. Vandaag zou het dan de ultieme datum zijn dat er een nieuwe regering tevoorschijn komt. Althans dat zou Bartje aan de Koning moeten gaan zeggen. Was het niet zo voor te wenen, ik zou plezier hebben van het theater dat opgevoerd wordt door ene Connor. Volgens mij is dat zijn wraakaktie voor het leed dat hem is aangedaan om als ongecontrolleerde zatterik door het stof van de partij en de Wetstraat te moeten gaan. De mooie jongen laat zich echt van zijn kleine kantje zien en wil tegen de grote broer optornen door dwars te zitten op alle voorstellen die er gedaan worden. Wat is onze stem van juni 2024 in dat rancuneuze vertoon nog waard? Voor Bart is burgemeester zijn belangrijker dan federaal premier zijn en dat laat hij duidelijk blijken. Ik denk ook wel dat zijn grote droom van een Vlaamse land, stilletjes overtroefd wordt door de werkelijkheid, dat we hoeveel ministers we ook hebben, op wereldschaal niks te betekenen hebben. Misschien luistert hij vandaag ook eens naar "As tears go by" van Marianne Faithfull (1946-2025) of nog beter naar "The Ballad of Lucy Jordan". De zangeres met de doorleefde rauwe stem van roken en drinken. Enfin, de wijsbegeerte roept me: "om zijn reputatie te behouden moet elke wetenschapper zeggen dat hij een hekel heeft aan metafysica": schreef Alfred Whithead, een Brits Amerikaans filosoof, natuur- en wiskundige. Ik heb daar weinig aan toe te voegen. Evenals aan de pianiste, jazzzangeres componiste Cecile McLorin Salvant. Nu ga ik nog een beetje van de zon genieten. Tot morgen
"Rainy Days", bezongen door 'V' alias van de Zuid-Koreaanse zanger Kim Tae-hyung en bezorgt door Ivo. Het kan niet natter worden en gelukkig zou die waterdrager deze middag al gepasseerd zijn. Gisteren is dan ook de loodgieter geweest om het lekkende toilet te repareren, maar hij moet het wisselstuk bestellen en tot volgende week zal er dus een blijvende lekkage zijn in mijn wc-pot. Zo is dat nu eenmaal als het kraantjeswater té veel kalk bevat; alles verstopt op den duur. Dat Trump als een daadkrachtige president wil overkomen is geen nieuwigheid. De vorige keer was er de eerste week van zijn ambtsperiode ook de ondertekening van allerlei presidentiële besluiten. Vele werden door de vertegenwoordigers van het volk en de rechters teruggefloten, maar dat gebeurde in stilte terwijl zijn besluiten met telelenzen de wereld werden ingestuurd. Zo wil hij zich doen voorkomen, dat hij een man van zijn woord is en het logge bestel van de fedrale administratie van de overheid wil afslanken. Naar het voorbeeld van Elon Musk, die ook zijn medewerkers per mail de keuze gaf om zelf op te stappen en 3 maanden uitbetaald te krijgen of ontslagen te worden, doet Donald een voorstel aan 2 miljoen federale ambtenaren om een ander werk te zoeken en uitbetaald te worden tot september. Als er geld is natuurlijk. Aan alle beslissingen en besluiten voel je dat de arbeiders of beter gezegd, de vakbonden nooit een gesprekspartner voor zijn Republikeins beleid zullen worden en dat de gewone arbeiders een speelbal zijn van de CEO's van grote bedrijven en dat niemand hen verdedigd of het voor hen opneemt. Genoeg gezeverd over de 'blonde bles'. Hier zitten we nog altijd te wachten, 7 maanden na de verkiezing, op een nieuwe regering. Op luchtbedjes tussenin wat uitrusten tijdens de nachtelijke gesprekken in de Koninklijke Militaire School, heeft niks uitgehaald. Ik ben tegen het twee partijen stelsel in een land, maar dat heeft wel een voordeel dat er geen maanden moet gepalaverd worden over een regeringssamenstelling. De winnaar, zelfs met 0,1 %,heeft het hoge woord en diens wil is wet. Ik zal maar vlug eens kijken naar de muzieklijst van Klara, want muziek brengt vrolijkheid en blijheid. Dat zou tenminste moeten zijn met Séverine Ballon, componiste en celliste. Het zijn voornamelijk improvisaties en daar hou ik niet zo van. Over naar de filosofie, waar men de Vlaamse Patricia de Martelaere (1957-2009) citeert:"Leren sterven is als leren zwemmen". Hoe om te gaan met de eindigheid van ons bestaan? Ik ga er vandaag niet over nadenken, de dag huilt al meer dan genoeg zonder dat er mijn tranen nog moeten bijkomen in dit tranendal. Tja, hetelfde lot is voor iedereen beschoren, willen of niet en in de dood zijn we allemaal gelijk. Ik ga op zoek naar iets vrolijkers, maar ik zal toch effekens moeten zoeken. Ik wil deze donderdag niet als zuurpruim doorkomen. Het zal een zoet mergpijpke worden. Tot morgen
Deze morgen zat ik te wachten op de krant, die later dan voorzien toch is toegekomen. Nu zit ik in eerste instantie te wachten op de loodgieter, die beloofde vandaag te komen. Deze namiddag is het dan Ivo die langskomt. Er komt veel mooi bezoek aanwaaien de laatste tijd. Eerst was het Éowyn, dan Heminia en nu zou Ivo vanaf de Golf van Biskaye naar hier komen en ons van nattigheid en wind voorzien. Aangezien de Golf ongeveer 800 km van hier verwijderd is, zal het toch nog een paar uur duren vooraleer ik me aan de takken van de bomen moet vasthouden. Hetgeen er in de herfst niet was, de najaarsstormen, komt in putteke winter op ons af. Je kan gerust zeggen dat alle weerfenomen toch een stuk goedheid in zich dragen om de mensen ten dienste te staan; regen geeft drinkbaar water, wind geeft energie en beide zijn voor een mensenleven allernoodzakelijkst.
Gisterenavond ben ik superblij, overgelukkig en met een big smile in mijn bed gestapt: ik had een compliment gekregen!. Dat heeft me toch eens aan het denken gezet wat het woord 'vriendschap' voor mij inhoud. Sinds ik hier woon heeft dat toch een andere invulling gekregen. Velen die ik vroeger snel 'vrienden' zou genoemd hebben, zou ik nu omschrijven als 'goede kennissen'. Daar is niks mis mee natuurlijk, daar wordt ook van alles van het leven mee gedeeld. Maar ik heb, sinds ik een aangespoelde ben, de mensen op een andere manier kunnen bekijken. Ik word hier geaccepteerd omwille van 'mezelf', ik behoef geen franjes meer te dragen, of een andere hoed op te zetten naargelang het gezelschap. Ik heb een buitenleven en binnenleven kunnen creëren dat mijn werkelijke 'ik' kan weergeven. En als er dan mensen zijn die dat zonder meer appreciëren en accepteren is dat de mooiste gift van het leven. Moet ik daar zo oud voor geworden zijn om echte en echt gemeende vriendschap te krijgen waar geen eis aan vasthangt of wederdienst? Ik kan nu zeggen, lang of korte duur, ik heb 'het' gekend evenals ik ook eens 'echte' liefde heb gekend.
En nu tot de orde van iedere dag. De filosofie van het leven, per dag weergegeven door echte 'denkers'. "Geen waarheid schijnt mij evidenter dan dat beesten net zo goed begiftigd zijn met denken en rede als de mensen". Dat schreef David Hume (1711-1776), een Schots, atheïstisch filosoof en historicus ten tijde van de Verlichting. Hij is ook te vinden in het lijstje van beroemde 'laatste woorden': "ik sta in vlammen". Er wordt gezegd dat zijn wanhoop op zijn sterfbed een afschuwelijk tafereel gaf om het aan te zien. Dan hebben jullie nog de Klara muzikante van de dag tegoed en dat is Marianna von Martines (1744-1812). Zij was één van de belangrijkste vrouwelijke componisten, klavenciniste, zangeres, vertaalster en muziekpedagoge tijdens de Mozartperiode in Wenen. Haar voorgestelde werk is: "Sonata di cembalo in a-dur". Het beluisteren, zal afhangen of ik het op Spotify kan vinden. Tot morgen
Herminia is nogal kalm boven ons land. Wel wat wind, maar ik noch mijn hondje worden omver geblazen. Wel hier en daar een drupje, maar geen grote hoeveelheden. Zo'n 'drupje' doet me denken aan de 'jonge klare' of een geneverke dat ingeschonken werd in piepkleine glaasjes en bij een bezoekje, vooral ingeschonken werd bij de volwassenen die hun kindjes vergezelden om 'nieuwjaarke zoete' te zingen en/of de brieven te lezen bij meters en peters. Lang vervlogen tijden. Ik vraag me zelfs af, of er nog jenever verkocht wordt buiten de kerstmarkten. Daar staan er dan allerlei soorten op de toonbank, zoals de populaire citroenjenever. De krant is terug op tijd in de bievenbus gekomen, de overgang van de ene bezorger naar de andere zal vlot verlopen. Daar las ik dan weer over die eigenaardige verdwijning van een vrouw. Een moeder van 3 kinderen, die blijkbaar nooit door iemand gemist werd en al 14 jaar zomaar van de radar kon verdwijnen zonder een spoor na te laten. Toch wel zéér eigenaardig te noemen. Wat is er voor mij dan persoonlijk nog een eigenaardigheid te noemen? Ik ben geen cola-drinker maar haal altijd de 20cl blikjes in huis voor als de kleinkinderen komen. Van dat pakketje met 8 schieten er nog 2 over, met de verontrustende inhoud, als ik het productienummer op de onderkant zie staan. Nu moet ik die naar de winkel brengen en dan? Gaan ze me 2 blikjes terug bezorgen? Ik zal ze maar gaan binnenbrengen, ik moet nu ook weer niet de onnozele hals uithangen en ze hier in mijn pompbak leeggieten als ik er wat voor in de plaats kan krijgen. Onze drank en onze voeding is toch verre van koosjer te noemen als zelfs de synthetische vanille, in vanille-ijs en andere producten waar 'vanille' wordt vermeld, van de petroleum komen. Was het vroeger beter? Geen idee, waarschijnlijk niet want we worden groter en leven langer. De Klara kalender zegt me dat ik Berlinde Deman moet leren kennen en beluisteren al is het maar omdat ze niet alledaagse instrumenten bespeelt zoals de 'tuba' en het 'serpent'. Dat laatste instrument is me totaal onbekend want dat is voor mij een ander woord voor 'slang'. Maar blijkbaar is het een zeer oud blaasinstrument en al beschreven in 1590. Het wordt beschreven als de zwaarste variant van de 'baszink' en ook van de 'tenorzink'. Ik zal wel eens luisteren naar haar "Cecil's Dance". Dan is er nog de filosofische gedachte van de dag, ditmaal geschreven door Alan Watts (1915-1973): "Proberen het brein te plezieren is als proberen met je oren te drinken". Bijna onmogelijk dus. Hij heeft een belangrijke bijdrage geleverd om de Oosterse godsdiensten en filosofieën kenbaar te maken in het Westen en een beetje te populariseren. Tot morgen
27 januari is de dag voor de herdenking van de gruwelen van de Holocaust. Nooit vergeten wat is geweest. Blijven herdenken en aantonen welk leed dat we elkaar aandeden en aandoen, blijft nodig. Ook nu weer zijn er velen die onder de last van geweld, oorlog en onderdrukking moeten leven.. Alle groten der aarde zullen zich eens naar Auschwitz Birkenau begeven, om deze 80e verjaardag van de bevrijding van dit concentratiekamp te herdenken. Veel speeches, veel bloemenkransen, minuten van stiltes en ondertussen woeden de oorlogen erger dan ooit, op onze planeet.
Deze 5e week van het nieuwe jaar kondigt zich welgemutst aan, 8°C, droog, met veel zon en wat wind. En bovenal, de reorganisatie van de krantenbedeling is vandaag goed verlopen. Op hetzelfde tijdstip als anders, zat mijn onontbeerlijke dagelijkse lectuur in de brievenbus. Ik mag misschien niet té luid roepen op deze eerste dag, maar de nieuwe bedeling kondigt zich prima aan. Een heugelijker verjaardag is dat 269 jaar geleden, ene Wolfgang Amadeus Mozart(1756-1791) geboren werd in Salzburg, Oostenrijk. Ondanks wat schilderijen die hem afbeelden, is het heel goed mogelijk dat er géén één een correcte weergave is van zijn persoontje. Bij leven werd hij niet afgebeeld en na zijn overlijden werd zijn dodenmasker gebroken. De schilderijen zijn op instructie van zijn zus gemaakt met als belangrijkste gegevens en haar latere goedkeuring: kleine gestalte, bleke huid, bolle ogen, platte oorschelpen. Volgens zijn huisarts Closset zou hij overleden zijn aan 'hitziges Frieselfiever' ofwel 'gierstkoorts' een ziekte met veel koorts en zweten. Een belangrijk werk van hem, leerde ik kennen door de Vlaamse schrijfster Maria de Lannoy (1890-1968). Zij schreef de roman "Kleine Nachtmuziek". Als puber verslindde ik het boek. Nadien luisterde ik veel naar die muziek van Amadeus, die als persoon zo levendig werd voorgesteld in een film van Miloš Forman (1932-2018) in 1984. Er is niet alleen de muziek waarom Mozart zo dikwijls op ons lippen ligt. Vooral de bonbons 'Mozartkugln' zijn waard om opgegeten te worden: pistachenoten, marsepein, daaromheen een mengeling van noga, hazelnoot, amandelen, groene pistache en dat alles overgoten met chocolade en in zilver-blauwe verpakking gedraaid. Dat is het originele recept van banketbakker Paul Fürst in 1890 om de 100e sterfdag van Mozart te herdenken. De imitaties zijn verpakt in rood-goudenpapiertjes en noemen 'Echte Salzburger Mozartkugln' fabriek Mirabell of 'Echte Reber Mozart-Kugln' van fabriek Reber. Eén van die fabrieken heeft onder groot protest, de fabriek in Salzburg gesloten wegens té dure productie en is naar Tsjechië of ander vroeger Oostblokland verhuisd. Eigenlijk lijkt de Ferrero Rocher er een beetje op. Volà, dat is mijn lekkernij van de dag. Ik zal kort zijn over mijn kalenders, voor Klara is dat Jeanne Lee (1939-2000), een jazzzangeres. De filosofische regel komt van Rosa Luxemburg (1871-1919) ; "Uw orde is op zand gebouwd". Haar laatste woorden wil ik jullie niet onthouden: " de revolutie zal zich morgen reeds met luide galm verheffen en tot uw schrik onder bazuinengeschal verkondigen: ik was, ik ben en ik zal zijn". Tot morgen
Na een weldoende rust tijdens een vriesnacht ben ik paraat om hopelijk een zonnige zondag te beleven. Ik moet voor niks buiten, en als de zon schijnt en niet op haar lauweren gaat rusten, kan ik er op mijn bank van genieten. Ik heb wel een goed ontbijt gehad, maar eentje dat ook wat ergernis naar boven bracht. Een chocopot leegmaken!. Niet alleen chocopotten ergeren me, maar ook allerlei confituur- en pastabokalen. Mijn vader stond erop dat we de potten tot de laatste gram leegmaakten en op de boterham smeerden omdat hij ook betaald had voor hetgeen er aan het glas en karton kleefde. Vooraleer een nieuwe pot te beginnen moest de ouwe pot zo goed als choco- of confituurvrij zijn. Dat zijn gezegdes van mijn vader zaliger die telkens naar boven komen als ik aan het laatste deel van een broodbeleg kom. vandaar dat ik liever een reep chocola nuttig dan een lekkernij voor de boterham uit een pot te schrapen. En ik moet mijn hoop op een zonnige zondag ondertussen herzien. Hieruit mag je rustig concluderen dat mijn blog niet altijd met één pennetrek geschreven is. Een berichtje van de buren doet me naar buiten stormen om "De Zondag" uit de brievenbus te halen. Meteen voel ik ook de kilte, van 3°C en de koude wind van Herminia die op komst is. 'Weg' rustig buiten zitten, maar ik zal het binnen wel goed hebben deze namiddag want er is me een zelfgemaakt taartje beloofd. Enfin, het is nog altijd winter en ik mag er niet van klagen. Niet té veel snotvallingen of hoestjes gehad, weinig migraine-aanvallen, kortom, niks speciaals, geen uitersten. Dat is altijd het beste in een mensenleven. Tijd voor Klara, die me mededeelt dat het al 26 januari is en een 34 jarige Poolse globetrotter voorsteld: Hania Rani. Haar muziek is niet onder één noemer te vatten, vanwege de invloeden die ze overal te wereld oppikte en verwerkte in haar composities. De filosofisce quote van gisteren en vandaag komt van een zeer bekende schrijver, filosoof, pedagoog, musicus Jean-Jacques Rousseau (1712-1778). Vooral bekend van zijn briefromans "Julie ou La nouvelle Héloise" en "Émile ou De l'Éducation". In dat laatste boek beschrijft hij de ideale opvoeding, in de natuur, weg van de verderfelijke maatschappij. Dat is zijn idee voor de opvoeding van de jongens tot man, die lijnrecht staat tegenover die voor de meisjes tot vrouw. Want de vrouw heeft geen wil, is passief, zwak en het is voldoende "dat ze weinig weerstand bied". Dat heeft er wel toe geleid dat 'verkrachting binnen het huwelijk' pas méér dan 200jaar later, strafbaar werd. Dat gezegd en geschreven zijnde begrijpt men het citaat van vandaag: "op grond van dat principe kunnen we concluderen dat de vrouw speciaal geschapen is om de man te behagen". Vandaar ook de noodzaak van de vrouwenbeweging, bescherming van alle meisjes en vrouwen en dat begon bij de suffragettes rond 1900 en die strijd voor vrouwenrechten is nog altijd bezig. Tot morgen
Ik slaap goed en heb moeite om uit mijn bed te geraken. Maar dan is het ineens alle hens aan dek want de hond moet buiten. Laat me zeggen dat ik dan al moe ben van op te staan. Mijn dag is dan een paar uur ingekort en eigenlijk vind ik dat niet plezant. Toch zal ik nooit mijn wekker zetten om op een gezegend uur wakker te worden, ik moet nergens naar toe, heb nooit afspraken en eigenlijk heb ik tijd genoeg om alles te doen. Daar zijn nu eenmaal dingen die ik liefst in de voormiddag doe, zoals mijn gazet lezen en kuisen en andere huishoudelijke taken, en hoe korter mijn voormiddag is, hoe mminder tijd ik heb om dat allemaal te doen. 'Je kan dat toch verder doen in de namiddag' hoor ik julllie zeggen. 'Ha nee, dat zijn mijn uren voor ontspanning, want die heb ik ook nodig'. Dus hoe langer ik slaap, hoe minder ik presteer op een dag. En deze morgen, al was het al middag, moest ik gaan foerageren. Niet dat ik op vakantie of op kamp ga, maar mijn voorraad was echt tot een minimum geslonken!. Heel de week, heb ik zit wachten op de loodgieter en durfde mijn huis niet te verlaten uit schrik dat hij zou langskomen als ik afwezig was. Ik doe zelden boodschappen op zaterdag, maar ik moet zeggen dat het ongeloofelijk rustig was in het grootwarenhuis. Hun proevertje deze week was een chinese bereiding van kip met rijst en ik heb dan de zoet-zure versie meegebracht. Dat is weeral een kopzorg minder van 'wat moet ik klaarmaken vanavond'. De porties zijn zodanig dat het voor mij een tweedaagse maaltijd is. Enfin, tijd voor Klara. Voorstelling van de 44 jarige Belgsiche Heleen van Haegenborgh, componiste, pianiste en performer. Haar composities en specialisaties zijn een mengeling van hedendaagse muziek + electronica + improvisatie + experimentele elementen eraan toegevoegd. Het verbaast jullie waarschijnlijk niet dat ik van de mooie Heleen nog nooit gehoord had en ook niet naar haar muziek ga luisteren. De filosofie is voor morgen want in het weekend is dat een uitspraak die voor twee dagen geldt. Nu ga ik dringend nog wat Vit D opscharrelen want de zon schijnt, het is 7°C en windstil. Tot morgen
"Ik sta op wacht.....", maar niet met mijn voeten in de gracht, dat mijn eigen aanvulling is. Een populair liedje van Joop de Knegt (1931-1998) maar immens populair geworden door Bobbejaan Schoepen (1925-2010) en het "Vragenuurtje voor de soldaten" op radio 1, van 18u30-19u van de jaren 1939-1940 en 1945-1971. Dat was een radioprogramma, in het leven geroepen om dienstplichtige miliciens en hun familie een muzikaal halfuurtje te bezorgen met liedjes die ze konden aanvragen voor hun geliefden. Natuurlijk stond ik niet voor mijn geliefden op wacht. Wel voor de loodgieter, die nog eens beloofde vandaag te komen maar ook voor bpost, die vandaag mijn online bestelling zou leveren. Na enkele kleine bestellingen bij de 'van overheidswege' verfoeide Chinese online verkopers (waar ik toch heel tevreden mee was), durfde ik een bestelling bij een shop van hier te lande plaatsen: sneakers en wel van het merk dat ik ondertussen graag aan mijn voeten heb en zeer confortabel aan mijn oudere voeten zitten. Gisteren besteld en vandaag geleverd: wat een luxe is dat! Vanuit mijn luie stoel mijn keuze maken en met wat knopkes te gebruiken, heb ik zonder 1 enkel cijfer te moeten intoetsen, mijn schoenen gekocht. Bij nader inzien en omwille van het gemak, is dat een gevaarlijk koopgedrag vertonen. Geen verplaatsing doen, geen verzendkosten betalen, naft uitgespaard en het milieu en de banen ontlast en alles wordt aan huis geleverd met een glimlach van de postbode, want achteraf moet ik dat ook nog eens evalueren via een email. Ik winkel al niet graag en dat is voor mij eigenlijk een ideale oplossing zelfs voor een moeilijk item als schoenen. Minder goed nieuws heb ik dan van de krant gekregen. Die zetten na zovele jaren de activiteiten met bpost stop, omdat ze geen voordelige tarieven konden geven en dus wordt mijn gazet vanaf volgende week door een andere bezorger in de brievenbus gestoken. Ze hebben in ieder geval het zekere voor het onzekere genomen en me, voor een maand vouchers gestuurd om bij geen levering, mijn krant in de gazettenwinkel te gaan ophelen. Ook kan ik de krant op internet lezen en nog enkele artikelen van bevriende kranten, maar ik wil enkel mijn papieren krant hebben en die 's morgens horen ritselen telkens ik ze vasthou en een pagina omsla. Al die andere daar heb ik toch geen goesting en tijd voor om die te lezen. Afwachten maar. En wat zeggen mijn kalenders ondertussen? De filosoof: "Op windstille dagen mis ik de pijnboom". Aldus de zenmeesteres en boedhitische non, Õtagaki Rengetsu (1791-11875). Vandaag mis ik die lawaaimakende boom in geen geval, er is Beaufort 6 buiten. In de Klara-agenda is er aandacht voor Lara Rosseel die van 2023-2024 de Gentse stadscoponiste was. Ze trok met een mobiele tribune door al de wijken van Gent om de lokale muzikanten de kans te geven even 'buiten zichzelf te treden". Ondertussen heeft er één iemand zijn woord gehouden en zijn mijn sneakers perfect geleverd. Tot morgen
Nee, ik ga het niet hebben over de H. Maagd van de katholieke Kerk, wel over mijn eigen moeder, Maria. Bij leven en welzijn zou ze 102 kaarsjes hebben mogen uitblazen. Spijtig genoeg waren het er maar 89, al was dat zelfs op haar laatste verjaardag niet meer mogelijk. Maar verjaardagen van iedereen die me dierbaar waren, vergeet ik toch niet. Ze verdienen allemaal het eeuwige leven en dat gebeurt alleen als ik ze nog eens vernoem of aan ze denk. Het beste korte dagelijkse programma, "Man bijt hond" verschijnt binnenkort weer op tv en bezorgde me de beste quote van mijn moeder: gaat die man die hond echt bijten op teevee?". "Nee natuurlijk niet mama, dat is maar om te lachen". En dat deed ze dan ook, gerustgesteld dat ze dat niet moest aanschouwen. Zo vliegen de jaren bij iedereen in sneltreinvaart voorbij, of men dat nu graag heeft of niet. Daarom is het goed eens de "50 leefregels om gelukkig te zijn" van Arthur Schoppenhauer (1788-1860) eens onder de loupe te nemen. De dertiende leefregel staat vandaag in de scheurkalender van de filosofie: "wie opgewekt is, heeft altijd een reden om het te zijn, namelijk juist de opgewektheid zelf". Een betere vertaling van deze zin gaf Martin de Haan: "wie vrolijk is heeft alle reden om het te zijn, namelijk juist omdat hij het is". "Ons leven", aldus deze vrolijke pessimist en lachende mensenhater Schoppenhauer, "is gekenmerkt door leed en verveling, maar laten we er eens van uitgaan dat het leven toch de moeite waard is, hoe moeten we het dan inrichten om er zoveel mogelijk geluk uit te halen?". Wat zeggen andere filosofen over deze filosoof? De filosofie vann de zwartgalligste filosoof aller tijden, kan bij wijlen buitengewoon opbeurend, aanstekelijk en zelfs bevrijdend werken. Dat is dan de eerste paragraaf die al 300 woorden telt en die ik gelukkig niet met de pen heb geschreven. Het zou eigenlijk wel moeten op deze "Internationale Dag van het Handschrift". We schrijven alleen nog met onze toetsen van het klavier en nog heel summier met een pen op papier. De lessen schoonschrift zijn waarschijnlijk al lang uit het onderwijs verdwenen. Nu de Klara kalender eens bekijken. De Britse componiste van electronische en akoestische muziek, Anna Meridith. Haar werk "Bumps per minute". Een stuk dat tijdens de rit met botsauto's gespeeld wordt. Eerlijk gezegd, ik luister dan liever naar Guido Belcanto met "Op het zeildoek van de botsauto". , een schoon deuntje van onze Vlaamse bard. De poetsploeg is niet geweest evenmin de loodgieter. Tot morgen
Dag 2 van Trump 2. De krant staat bol van zijn familie of eigenlijk moet ik 'clan' zeggen. Hij wil in ieder geval de Kennedy's verdrijven als vorstelijke familie van Amerika. Zijn vrouw, dochters, schoondochters en kleindochter moeten toonaangevend zijn voor het mondaine deel van de rich and famous in zijn land. Geen democratische presidentsvrouw meer die toonaangevend was voor elegantie, uitstraling en goede smaak. Nu moet dat Melania en Ivanka zijn, die zeggen en tonen wat te dragen bij officiële en andere feestelijke gelegenheden. De hoed neemt nu ook een belangrijk deel van het accessoire in van een stijfdeftige kennismaking met de bevolking. Niettegenstaande Europa niet meer in de bovenste schuif vertoefd van Mister Make America Great Again, de dames van zijn clan kijken toch wel hoe de prinsessen en koninginnen van Europa zich uitmonsteren. Dat is dus met hoeden als ze op stap gaan. Een koninginnelijke en prinsesselijke uitstraling moeten zijn vrouwen dus hebben. De Amerikaanse couturiers hebben voornamelijk naar de jonge generatie van royals gekeken met als biezonder uithangbord Prinses Kate. Mode-icoon van de laatste jaren: gecentreerdeen getailleerde halflange mantels, kleuren allemaal op elkaar afgestemd, sobere chic door de gebruikte materialen. De uitbundige kleuren waar ook de Amerikaanse dames voor gekend waren, zijn samen met Elisabeth II (1926-2022), begraven. Zo gaan we weer een nieuw Trump-tijdperk tegemoet en wat dat vor de wereld gaat betekenen is toch een beetje bang afwachten. Zoals de filosofische gedachte van Michael Sandel, politiek Amerikaans filosoof, schreef in The Gardian; "Markten zijn niet onschuldig". "We zijn van een markteconomie naar een marktsamenleving geëvolueerd, waarin nagenoeg alles te koop is of in financiële waarden uitgedrukt". Een passende filosofische zin voor de regering van Trump. Gelukkig herken ik nu eens een naam in de Klara scheurkalender: Bette Davis (1908-1989), alleen wist ik niet dat die ooit songs had opgenomen. Zij was een vrijgevochten vrouw en actrice die haar imago van promiscue leventje met het lied "Don't call her no tromp" wilde rechtzetten. Haar doorbraak kwam er met de film "All about Eve" in 1950. Bekend werd deze filmdiva voor mij, door het lied van Kim Carnes uit 1981: "She's got Bette Davis' eyes". En die ogen doen me eerder denken aan de 'ziekte van Graves', de bolle ogen die typisch kunnen zijn bij een schildklierafwijking: te snel werkende schildklier. Voilà, ik heb weeral mijn klets gehad voor vandaag. Voor de rest is het nog wachten op de loodgieter en de berichten over de behandeling van mijn vriend. Tot morgen
Er is wind gekomen, frisse wind, en die bracht ook een oude en tegelijkertijd, een nieuwe president. De wereld kan weer gaan wennen aan het optreden van deze man, met uitspraken en boutades die hij zomaar gratuite rondstrooit maar voor velen toch een inpact zal hebben op hun leven als hij ze gaat uitvoeren. De ondertekening van zijn verschillende presidentiële besluiten vonden plaats vóór hij zijn danske placeerde met een stijfdeftige presidentiële vrouwe die oogde als een ouderwetse schooljuffrouw of nanny op wandel met de haar toevertrouwde kinderen. Voor ieder besluit dat hij ondertekende, gebruikte hij een andere pen, die hij achteraf als memorabilia in de zaal gooide. The gossip of the day: Melania had een breedgerande hoed gekozen opdat ze geen kus van haar echtgenoot zou moeten ontvangen noch moest geven. Het bleef bij Donald bij getuite lippen waardoor het zoentje in het ijle bleef hangen. Tot daar de feestelijkheden in Washington, waarvan ik het verslag niet gezien heb maar in de krant gelezen. Zo moest ik niet nadenken over hetgeen ik allemaal hoorde en dat brengt meteen de filosofie gedachte ter sprake van Cornelis Verhoeven (1928-2001). Een Nederlandse filosoof, essayist, hoogleraar: "het denken leidt niet tot conclusies". Een citaat uit zijn boek: "Rondom Leegte". Mijn Klara kalender heeft het weer over een nobele onbekende componiste/organiste, de Zweedse Ellen Arkbro en stelt haar orgelmuziek voor: For Organ and Brass (voor orgels en koperblazers). So, om in de sfeer te blijven, dat was mijn verslag van die geweldige Amerikaanse nieuwe oude president met zijn miljardairsclubje dat bezit nam van het Witte Huis. Nu is het wachten op de loodgieter om mijn lekkend toilet te komen repareren. Tot morgen
Blue Monday, ontelbare songs zijn er geschreven over deze zogenaamde 'meest depressieve dag' van het jaar. Best mogelijk dat het zo is, niet omwille van de katers die overblijven van de voorbije feesten of het blijvende grijze eentonige weer, maar omdat net nu, Trump weer beëedigd zal worden als 47e President of The United States of America. Het is voor iedereen bang afwachten wat deze man weer in petto heeft, hoe zijn houding tegenover de Navo, Europa en alle andere landen zal zijn. Welke verordeningen zal hij binnen het uur van zijn ambtstermijn met grand jar en geste wereldkundig maken? De show der shows, aan zijn bureau in the Oval Office gezeten met plechtige streken van de vulpen de ondertekening van zijn eerste besluiten waar hij de senatoren en de kamer van volksvertegenwoordiging, niet voor nodig heeft!. Natuurlijk zal er wel de vrijlatng komen van de bestormers van het Capitool, maar zijn eigen strafblad zal hij wel niet kunnen wegwerken. Een unicum in de VS: een president met een strafblad!. Ik ga toch niet kijken naar de ceremonie, ik wil de arrogantie van hem en zijn omgeving niet zien. Ik zal me tevreden stellen met te kijken naar de foto's in de krant. Ik zal daar dan naar kijken, nog meer om de kledij van de First Lady te zien. Ik blijf natuurlijk een vrouw die nieuwsgierig is naar hetgeen de andere vrouwen aandoen als ze in de belangstelling komen te staan. Amanda Gorman, zal waarschijnlijk haar nieuwe gedicht over de apocalyptische branden niet komen voordragen: "In deze smeulende dageraad vechten we voort" noch "the hill we climb". Enfin, America heeft gestemd en heeft direct een nieuwe regering gekregen met de goedkeuring van de helft van de bevolking. Hier zijn ze over Arizona nog altijd aan het palaveren en bekvechten, wie het nu uiteindelijk voor het zeggen zal krijgen in de Wetstraat. Nog 11 dagen de tijd om voor de beloofde 'eind januari 2025' een nieuwe regering te hebben. Afwachten maar!!!. Ik wil toch niet voorbij gaan aan de verjaardag van Koningin Mathilde, 52j. De jaren gaan voor iedereen vooruit, ook in de koninklijke familie. Wat zegt de filosofie vandaag: "Filosofie is niet voor het gepeupel gemaakt en kan dan ook niet tot dat niveau worden teruggebracht". Dat zegde en schreef Georg Wilhelm Friederich Hegel (1770-1831) wiens werken dus inderdaad moeilijk te lezen en te pruimen zijn. Een Bahreins/Britse jazzmuzikante en componiste, Yazz Ahmed, kan me weinig bekoren met haar trompet en bugel geschal. Zij staat met haar compositie "La Saboteuse" in de Klara kalender. Ik luister liever eens naar Meat Loaf (1947-2022) en zijn "Paradise by the Dashboard Light". Wat heb ik niet van katoen en van jetje gegeven op dat muziekstuk!!!!.Tot morgen
o°C is op zondagochtend genen cadeau. Wel een geschenk is 'De Zondag' die de buren in de brievenbus hebben gestoken. Een koude kille grijze dag kan wat extra leesvoer gebruiken, vooral ook omdat die de nieuwtjes van zaterdag brengt, die in de weekendgazet nog niet konden gedrukt worden. Maar op zaterdag gebeurt er werkelijk niet zo heel veel en dus is het een magere oogst in de zondagse editie. Het is voornamelijk Trump die de gemoederen nog beroerd en gezien zijn temperament zal hij zeker proberen die eerste week van zijn 2e ambtstermijn, dat blijven doen met zijn zogenaamd vrij van emoties en doortastend optreden. In eerste instantie voor de talloze migranten, legale en illegale. Daarbij vergeten de huidige Amerikanen nogal gemakkelijk dat ze allemaal van immigranten afkomstig zijn en dat de oorspronkelijke bevolking in reservaten zijn ondergebracht. Gemakshalve vergeet Donald zijn Duitse afkomst. Zijn vader of grootvader verengelste Trumpf naar het meer Amerikaans klinkende Trump. De foto van Donald Trump die de voorpagina siert, moet van een 78 jarige, een gedreven persoonlijkheid maken met één gebalde vuist en de andere hand zalvend over zijn borst gelegd. Na zijn eedaflegging en verhuis naar het Witte Huis zal de 'oude man' wel toe zijn aan een welverdiende golfvakantie in zijn verblijf Mar-a-Largo in Florida. En vooral, tot zijn grote opluchting, zal hij kunnen gebruik maken van The Air Force One, voorzien van alle gemakken vandien en betaalt door de overheid. Velen, zowel in Amerika als overal elders in de wereld, houden toch wel hun hart vast wat deze regering weer zal brengen. Hopelijk een storm in een glas water en enkel wat verbaal geweld. Ik noteer nu maar de filosofiegedachte van het weekend, opgetekend door Maurice Merlot-Ponty (1908-1961): "Het is waar, zoals Marx zegt, dat de geschiedenis niet op haar hoofd loopt, maar het is ook waar dat zij niet met haar voeten denkt." En ja, Klara's scheurkalender brengt weer, voor mij, een nobele onbekende, onder de aandacht. Mayke Nas, een Nederlandse componiste van 52 jaar en ooit een paar jaren "Componiste des Vaderlands". In die hoedanigheid van Ambassadrice van de moderne Nederlandse muziek, probeerde ze de erbarmelijke betalingen en vergoedingen van de musici onder de aandacht te brengen van de politici. Veel meer zal er niet gebeuren op deze zondag, iedereen of toch de meesten, zullen zich rustig thuis bezighouden met schrijven, lezen en allerhande kleine huishoudelijk klusjes. Of zoals ik, af en toe eens een stapje in de wereld zetten met de hond. Tot morgen
Na een verkwikkende lange nachtrust, sprong ik uit mijn bed zoals een jonge hinde. Zelfs de hond wilde niet uit zijn nest komen om 9u!. Enfin, het moet niet altijd op zondag zijn om een luxueus ontbijt te nemen. Het voelde vandaag aan, alsof het dé dag was om mezelf daarmee eens te verwennen. Rozijnenboterhammen, besmeerd met goeie boter en belegt met plakjes van de fijnste zwarte chocolade, doorgespoeld met warme chocomelk. Daarachter nog een dikke vitaminenpil. Dat alles om wederom een grijze kille ochtend gezond en welgezind door te komen. Dat lukt, want ik zie de wereld weer helemaal in het blauw voor mijn ogen. Ik heb dan ook een zonnebril met blauwe glazen opgezet. Dat is wel een beetje van 'bedriegt den boer' maar ik ben wat allergisch aan dat grijs geworden. En ik moet zeggen, in onze tegenwoordige tijd bestaat er voor alles wel een oplossing. Vandaag 'blauwe glazen' voor mijn ogen zetten!. Dan komen we weer tot de orde van de dag. Ik heb nog niet helemaal de krant gelezen, mijn opmerkingen zullen dus voor morgen zijn. Het bladje van de filosofie-scheurkalender is ook voor morgen. En van Klara? De roodharige Laura Redhead, die zich toelegt op het gebruik van de 'dode talen' en daar composities mee maakt. Voor haar "learmleoþ - gieddunga" baseerde ze zich op oud-Angelsaksische gedichten. Ik kan er niet meer over zeggen want ik snap zelfs de helft niet van de tekst die op het scheurbladje staat. Ik heb vandaag wel iets bijgeleerd door het lezen van mijn eeuwigdurende kalender: het Eerste en het Tweede Duitse rijk. Ik heb me nooit afgevraagd vanwaar de term "Derde Rijk" van Hitler vandaan kwam. Het Eerste Duitse Rijk was hetgeen men "het Heilige Roomse Rijk" bedoelde en stand hield tot 18 januari 1871 toen men de Duitse Eenwording in de Spiegelzaal van het Paleis van Versailles ondertekende, na de Pruisische overwinning op Frankrijk en de annexatie van de Elzas en Lotharingen. Het 'Tweede Rijk' werd opgedoekt op 9 november 1918 tijdens de Novemberrevolutie en Duitsland een republiek werd. Het vervolg, Het Derde Rijk, is ook een pijnlijke geschiedenis en herhaalt zich hopelijk niet meer. Tot morgen
Willen we nog een hoog drukgebied in onze omgeving hebben? Nee. Willen we dan een laag drukgebied in onze omgeving hebben? Nee, want dat is regen. Wat willen we dan? Gewoonweg een blauwe hemel want dat is synoniem voor de 'zon'. Dat spreekt elkaar allemaal wel wat tegen maar het enige mooie grijs op aarde zijn mijn 'haren' of de haren van de oudere mensen. En spijtig genoeg is er maar enen die daar eerbied voor heeft en die is ook al niet meer te zien op teevee of te horen op de radio: Bobbejaan Schoepen (1925-2010). Die zong zo mooi "Ik heb eerbied voor jouw grijze haren". Onze Koning heeft ook al grijze haren gekregen van de vele supernota' die hij onder ogen kreeg en moest lezen. Vandaag nog eens de bespreking van de 'zoveelste' versie van het sociaal-economische beleid dat de formateur met de geïntersseerden zal bespreken om alle kleuren van de would-be Arizona regering, tot een akkoord te krijgen. Om de kleuren van de politieke partijen, blauw, rood, geel, oranje die aan het debat deelnemen, tot eenstemmigheid te dwingen zal heel moeilijk zijn, dat bewijst al de vele maanden van 'pogen'. Dat is ook logisch. Als je de kleuren rood +blauw = violet, rood + geel = oranje, blauw + geel = groen. Beige zal er niet van komen want men mankeert 'wit'. En wat is nu het resultaat? Hun gemeenschappelijke primaire kleur zal de totale kleur bepalen, en gemeenschappelijk hebben die primaire of secundaire kleuren 'niks'. De regeringsvorming zal nog wat aanslepen afgaande op mijn analyse van het mengen van de kleuren. Bart beweert dat er een regering zal zijn vóór het einde van de eerste maand van het nieuwe jaar!! Wait and see. De filosoof zegde gisteren (zie gisteren) "Zijn er kwellingen onder het volk die niet leiden tot pijn in mijn lijf?" Alzo sprak Wang Yangming (1472-1529). In een geschrift over staatsstructuur, stelde Chinese filosoof de aspirant-heersers, deze vraag. Antwoord van de Chinees op zijn eigen vraag: natuurlijk niet, een goede vorst, is volgens Wang, een vader des vaderlands, hij beschouwt alle inwoners van het rijk, als onderdelen van zijn eigen lijf. Uitleg: wie een leidende positie wil innemen, moet zijn taak niet licht opvatten, maar bereid zijn om al het leed in zijn rijk te (ver)dragen. Voilà, nu hoort ge het ook eens van een Chinees.
Brigitte Fontaine, een 85 jarige Franse zangeres, die op een eigenaardige manier aan de teksten van haar liederen kwam. De titel van een brief aan een stationschef inspireerde haar voor de tekst van haar eerste chanson: "Lettre à monsieur le chef de la gare de La Tour de Carol". Tot morgen
Noemde ik het vorig jaar blijvend grijs weer, nu noem ik het grijs en mistig weer. Een flauw waterzonnetje komt tevoorschijn maar haar warmte zal nog niet voldoende zijn om de mist op te lossen. Er is trouwens ook geen wind om die laaghangende wolken te verdrijven. Ik neem genoegen met wat de hemel mij schaft, er is tenandere geen andere keuze. Gisteren heb ik mijn nieuwjaarskoffieklets gehad met mijn buurvrouw. Een goed gesprek is af en toe nodig om alle malheuren van de buurt te bespreken, onder het drinken van een alcoholvrije aperitief en daarna de straffe koffie met de koekjes. We zijn weer bijgepraat. Nu weer tot de orde van de dag. De grote vraag is: zal Biden nog de laatste week van zijn ambtstermijn, de pluim voor de vrede in het Midden-Oosten op zijn hoed kunnen steken? Ik gun het de man van harte, maar Trump staat al te trappelen om op het wereldtoneel te verschijnen en wil misschien als eerste daad de vrede ondertekenen in Gaza. Zoals het er nu uitziet, zal het heft in de USA door het miljardairsclubje van de VS, in handen genomen worden. Met lede- en argusogen wordt door de rest van de wereld gekeken wie allemaal de belangrijkste postjes in beslag zal nemen. Een softy zoals RFKjr, alias Robert Kennedy, antivaccinatie-activist, krijgt het minst belangrijke ministerie voor 'the rich and famous' ministers: openbare gezondheid. Het merendeel van de lucratieve postjes zal zeker en vast naar zijn kinderen en schoonkinderen gaan. Het nepotisme dat al in zijn vorige legislatuur aanwezig was. De bekende miljardairs zoals Elon Musk zullen gebruik kunnen maken van zijn favoritisme wat niet noodzakelijk een negatieve klank moet hebben, als het bekwame mannen zijn. Wat de politiek in mijn eigen land betreft, komt het citaat in de filosofenkalender, van Judith Shklar (1928-1992) goed van pas: "Het niet nakomen van politieke beloften verzwqkte de representatieve regering en wakkert politiek cynisme en passiviteit aan". Ik zie nu net dat ik een zin aangehaald heb, die eigenlijk voor morgen moest gelezen worden. Een bladje té veel omgeslagen zonder eens goed naar de datum te kijken. Morgen dus het citaat van vandaag. Vandaag de zin van de toekomst, morgen de zin uit het verleden. Muzikaal wordt me Kelly Sheehan voorgesteld, een 41jarige songwriter uit L.A. Zij wordt ook wel eens 'Madame Buttons' genoemd omdat ze ook geluidstechnicus is. Song maakte ze voor Justin, Bieber, Mariah Carey, Kylie Minogue..... Voilà, ik ben weer aan het einde van mijn klapke vandaag. Tot morgen
Nevel en mist buiten, gelukkig nog niet in mijn hoofd. Mijn hersenen zijn nog niet in nevelen gehuld en ik hoop dat het zo voor de rest van mijn leven mag houden. Iedereen wil dat, maar tot hiertoe is er op medisch vlak nog niet veel gevonden of vooruitgang geboekt om dat te voorkomen. Afglijden naar een onbekende wereld is misschien niet zo erg voor de demente of de lijder aan de ziekte van Alzheimer zelf, maar voor de omgeving is dat een ware martelgang. Deze morgen was ik geschokt door een bericht dat vertaald werd uit een wetenschappelijk tijdschrift: "Dierentuinen moeten het doden van gezonde dieren omarmen voor educatie en conservatie". Een artikel geschreven door enkele wetenschappers en dierenartsen omdat de zoo anders een collectie van geriatrische dieren zal worden. Allerlei redenen worden er voor aangehaald om regelmatig gezonde dierentuindieren te euthanaseren en als voedsel voor anderen te geven. Er is geen duidelijk zicht om hoeveel dieren het zou gaan omdat men Gaia en andere dierenrechtenorganisaties geen 'voer' voor protesten wil geven. Dat het gebeurt is niet verwonderlijk. Dieren voor menselijke consumptie kweken en doden is geen issue wel een exotisch dier zoals een zebra, neushoorn, olifant....opofferen om als voedsel voor leeuwen, tijgers, hyena's....te dienen kan niet op enig begrip rekenen van de zoobezoekers en anderen. Meteen dacht ik terug aan de film "Soylent Green" uit 1973, een sciencefiction thriller die zich in 2022 zou afspelen en waar gezonde oude mensen geëuthanaseerd worden en verwerkt worden als voedsel voor de overblijvers, omdat er geen verse voeding meer te krijgen is. Gruwel en schockerend en een film waar ik nog dikwijls aan terugdenk. Misschien omdat het ooit werkelijkheid kan worden? Wie weet met wat men achter de schermen van de laboratoria bezig is en het daglicht niet mag zien?
President in spe Trump, is volop bezig met de voorbereiding voor zijn 2e inauguratie op maandag 20 januari en geeft met mondjesmaat vrij wie er zoal van artiesten mag meewerken aan zijn show. Vandaag las ik dat de goede ouwe groep 'The Village People' toegezegd hebben om "YMCA" nog eens ten gehore te brengen. Niet slecht gezien want de leden zijn uitgedost als de vertegenwoordigers van de Amerikaanse maatschappij: politie, cowboy, indianen, bouwvakker, biker, soldaat. Hun song was ook een wereldhit en gaat over de 'Young Men's Christian Association', een pleidooi voor diversiteit. Ik zou zeggen, niet slecht gekozen van den Donald als zal hem dat waarschijnlijk wel ingefluisterd zijn.
Wat vertellen mijn scheurkalenders? Klara stelt Mieke Van Haute voor. Een Kotrijkse pianiste gekend van haar composities voor piano-solo's. En wat zegt mijn filosoof vandaag? Dat is Aristoteles (384vC- 322vC): "Eén zwaluw maakt nog geen zomer". Het is toch nog wat vroeg op het jaar om die vogeltjes te spotten en voor de zomer is het nog 6 maand wachten. Een verkeerd tijdstip om dit citaat op de kalender te zetten vandaag. Tot morgen
Nog geen diepvriestemperaturen (-18°) aan zee, maar toch 'vries' genoeg om overal een wit lakentje te krijgen. Een dekentje is het nog niet want het vliesje met de ijskristallen is flinterdun. Geen zon te bespeuren en een scherp zuidwestenwindje te voelen. Het is kurkdroog weer en dat levert geen gevaar voor ijsplekken op, waar ik een helse schrik voor heb. Het is vandaag 'Wereldlogica' dag, ingesteld door de UNESCO, en logisch denken is blijkbaar een eigenschap die de mensen onderscheidt van de dieren. Het belang van logisch denken en redeneren, benadukken en zeker in het onderwijs er de nodige aandacht aan besteden. En zoals hierboven vermeld, door logisch na te denken besef ik dat de gladde plekken op de weg nog niet voor de volgende uren zal zijn. Ik ben wel een beetje teleurgesteld in mezelf dat ik na 14 dagen bladjes omslaan van de Klara scheurkalender, nog geen enkele muzikante, componiste, zangeres... ben tegengekomen waar ik zelfs al ooit van gehoord heb. Ik hoop toch de volgende 351 bladjes eens een bekende naam tegen te komen want anders heb ik op muikaal vlak toch serieus tekort geschoten in mijn muzikale opvoeding in de middelbare school. Vandaag stelt de agenda Ruth Crawford Seeger (1901-1953), een Amerikaanse componiste van kamermuziek voor kleine ensembles en onderzoekster van 'folkmusic'. Haar voorgestelde werk is "String quartet 1931 allegro possiibile". Ik ga naar Caterina Valente (1931-2024) luisteren i.p.v. naar Ruth. Idem dito bij de filosofie, daar gebruiken ze de zinnen van een fictief personage uit de film "The Matrix" uit 1999 alwaar een 'Neo' zegt "There is no spoon" en de betekenis van de afwezigheid van 'een lepel' mag ieder volgens eigen goeddunken invullen. Dat kan men dan bij 'logisch nadenken' kaderen of benoemen. Ik heb geen uitleg over deze zin en betekenis en ga er ook niet mijn tijd aan besteden. Wel heb ik vandaag al een en ander gelezen over bedevaarten. Bij de Christenen treft men vooral plaatsen aan waar men op elk moment van het jaar naar toe kan zoals Lourdes, Santiago de Compostella. Aan tijd van het jaar gebonden is er vooral de bedevaart naar Mekka van de Moslims. Maar vanaf gisteren 13/01 tot 26/02 is er de voor de Hindoes de grote bedevaart in Sangam, waar de Ganges, Yamuna en de mythische rivier Sarasvati, in India, samenlopen. Kumb Mela of Nectarkruikenfeest is de belangrijkste bijeenkomst in deelstaat Uttar Pradesh in Prayagraj, en dient om de zonden van zich af te spoelen met rituele baden, naakte monniken, politieke zieltjes winnen. Dit feest kent 4 soorten: 1) Mela of de gewone Kumb Mela (KM), vindt om de 3 jaar plaats. 2) de Ardh KM, om de 6 jaar op 2 plaatsen, Haridwar en Allahbad. 3) Purna KM of volledige bedevaart, het tijdstip is afhankelijk van de stand van de planeten, om de 12 jaar en op 4 verschillende plaatsen. 4) Maha KM, is de grote uitzonderlijke volledige bedevaart en vindt om de 144 jaar plaats. Dat zou dit jaar zijn. Ik denk niet dat de Ganges nog een propere rivier zal zijn ondanks men er 150.000 WC's zal neerzetten. Tot morgen
Onderzoek en de daaruit voortvloeiende statistieken, hebben aangetoond, dat 'een goede morgen' wensen en dan liefst in een purperen kostuumpje met het bijhorende Eurosonglied, elkaar gelukkiger maakt. Al zingend zou dat natuurlijk nog beter zijn en goed om de keel van bij het ochtendgloren te schrapen. Dan zou het wat gemakkelijker zijn om met luide stem, aan iedereen een fijne dag toe te wensen die deze voormiddag mijn huis passeert. Zelf krijg ik sowieso een uitbundige blaf als goede morgen van mijn beestje. Die is gelukkig als hij mij de trap ziet afkomen, en ik ben altijd gelukkig dat ik iedere morgen zo een warm welkom krijg. Het is vandaag 'Verloren Maandag', en wel de eerste maandag na de eerste zondag na Driekoningen, de dag van de worstenbroodjes en de appelbollen. Een dag dat er vroeger op de openbare diensten en bedrijven, de promoties ondertekend werden en dus ook gevierd, zodat er geen tijd meer was om te werken, een verloren werkdag. Het is vooral een gebruik dat in zwang is in de provincie Antwerpen. Waar anders natuurlijk ? !. Voor mij geen appelbollen of worstenbroden, ik denk dat ik ze hier in West Vlaanderen ver zou moeten gaan zoeken, toch zal het bij mij qua werkzaamheden ook een 'Verloren Maandag' zijn. De zon schijnt volop en daar ga ik dubbel en dik van profiteren. Ik beluister geen muziek die Klara in de picture zet vandaag: the queen of salsa, de Cubaanse zangeres Celia Cruz (1925-2003). Ik beluister liever nog eens het oerkoppel "Nicole en Hugo" met hun "Goede Morgen". De filosofe van vandaag, ken ik ook niet, maar ze spreekt wat meer tot mijn verbeelding: Gloria Jean Watkins (1952-2021). Zij was als schrijfster-filosofe beter gekend als 'bell hooks', de naam dieze van haar grootmoeder overnam, voor wie ze een uitzonderlijke bewondering had. Ze droeg wel de naam, maar uit respect en het verschillend willen zijn, zonder 'hoofdletters'. Haar oma was een pittige tante die soms stoutmoedige uitspraken durfde doen. In Amerika omschrijft men dat als iemand met 'snappy and bold tongue'of 'geen blad voor de mond nemen'. Het citaat: "weten hoe je alleen kunt zijn, staat centraal in de kunst van het liefhebben". Volgens bell hooks is het juist belangrijk te leren zonder de ander te zijn. Volgens haar "zoeken velen van ons slechts gezelschap om te vluchten voor de angst voor eenzaamheid. Maar van alleen-zijn, leer je wie je bent en cultiveer je eigenliefde, wat een vereiste is voor de liefde van een ander". Het middaguur is ondertussen al gepasseerd, ik moet nog iets tussen mijn tanden steken om de namiddag zonder appelflauwte door te komen. Tot morgen
Geen diepvriestemperaturen waarvoor de weermannen me waarschuwden. Natuurlijk kan dat in het binnenland wel zo zijn, maar hier speelt dan weer het relatieve warme zeewater mee. Buiten is het nu 5°C, wat wel geen lentetemperatuur is maar toch niet koud genoeg is om me te doen rillen als ik buitenkom. Ik moet er wel bij zeggen, er is bijna geen wind is, wat toch een slok op een borrel schilt. Op politiek vlak is er weinig nieuws te melden, alleen zou de NVA terug de communautaire tour opgaan. De taalstrijd weer wat aanwakkeren zoals bij het begin van de partij (Volksunie → VU & ID → VU en ID21 → Nieuw Vlaamse Alliantie) waarbij het Vlaams, een belangrijk en essentieel thema was, vooraleer ze zichzelf als een nationale partij opstelden. In regeringen belangrijke taken op zich namen, die niets met 'taal' te maken hadden. Op de receptie was het terug naar de roots om zieltjes en stemmen te winnen, zo'n beetje zoals de serie "Kunta Kinte" tv-serie uit 1977. Met dien verstande dat de Vlamingen nooit als slaven weggevoerd werden van hun 'kleigrond'. Laat me stellen dat Bart zijn volgelingen moet paaien en andere objectieven naar voren moet schuiven om het langdurig wachten van een regeringsakkoord, met de snoeipartijen in pensioenen, te verdoezelen. De koning heeft in zijn regeerperiode nog nooit zo dikwijls dezelfde man, die geen vriend of familie is, door zijn statige poort zien komen. 18 maal heeft hij Bartje een taske koffie met koekje, moeten voorzetten om de kelen te smeren. Ik heb ook naar de tv programma's voor vanavond gekeken voor welk filmke ik in mijn zetel moet gaan zitten. De 'Columbus' met zijn reisverhalen van een BV, zal als eerste te bekijken zijn. Voor mij geen spring-in-'t-veld van 65 jaar, ook al een Bart. Ik word hypernerveus van al dat gespring en Vlaamse Rock. Dan zal het kijken zijn en opnemen van de detectieves op Canvas. Een geschikt herdenken van de 'queen of crime' Agatha Christie (1890-1976), die 47 jaar geleden op deze dag zelf slachtoffer werd van 'een laatste adem uitblazen' weliswaar op een natuurlijke manier en in haar eigen bed. Dan is het weer tijd om een muzikante voor te stellen: Sarah Kirkland Snider, een Amerikaanse kamer-, orkest-, liedcyclus-, koor-, en balletwerken componiste van 51j. Je kan natuurlijk zien dat ik alles opgezocht heb van deze, voor mij, wederom onbekende muzikante. Maar ik heb me nu eenmaal voorgenomen de Klara-almanak als een leidraad voor mijn blog te hanteren, zoals ik al met menig ander belangrijk gegeven heb gedaan zoals bv de schilderijen met de spreuken van Pieter Breughel (1525/30-1569). Op zondag moet men niet filosoferen, er is geen citaat voorhanden. Mijn brein hoeft op zondag niet te werken, niet te peinzen. Tot morgen
