Guido Belcanto neemt voorbeeld aan Jezus Christus
Klik op de foto om het filmpje te bekijken
Volgens Guido Belcanto stond in de sterren geschreven dat hij zanger moest worden. Zijn drijfveer is compassie. "Jezus Christus is een voorbeeld voor alle kunstenaars: hij gaf zijn leven voor zijn roeping."
Guido Belcanto maakt al sinds 1989 onder eigen naam platen, met als recentste zijn eerder dit jaar verschenen langspeler 'Een Man Als Ik'.
"Lange tijd wist ik eigenlijk niet goed wat ik met mijn leven wilde aanvangen", vertelt de zanger tijdens een bezoek aan zijn 'heiligdom' in de bossen bij Turnhout. "In feite was ik een nogal ambitieloze jongeman. Ik was dertig jaar toen ik besloot om straatzanger te worden. Ik stapte een café binnen, zong en ging met de hoed rond. Het bleek dat ik met mijn zangstem mensen zodanig kon ontroeren dat ze begonnen te wenen."
In zijn vroege werk zong Belcanto al onverbloemd over seks en ging hij tekeer tegen zijn katholieke opvoeding, tot verdriet van zijn moeder. "Het was voor haar alsof de duivel bezit van me had genomen." Toch heeft veel van die opvoeding zijn plek gevonden in het huidige denkraam van de chansonnier. Belcanto gelooft dat muziek maken zijn lotsbestemming is; hij spreekt in dat kader zelfs van 'een religieus gevoel'.
Bij hem thuis heeft dat gevoel gestalte gekregen in de vorm van talloze Christusbeelden, die net zo goed een idee geven van Belcanto's karakter als de met mos begroeide auto naast het huis en de her en der opduikende schilderijen van vrouwelijk naakt. "Ik heb veel medeleven in mij, ik trek me het lot van de onfortuinlijke mensen aan", zegt hij. "Een kunstenaar moet net als Jezus Christus zijn leven geven voor zijn roeping. Ik heb een roeping, hè. Dit is geen business, geen carrière - dit is een manier van leven. Al in mijn periode als kroegzanger voelde ik mij een soort verlosser."
|
