Seth MacFarlane: "Hollywood zit vol geestelijk gestoorden"

U leest het goed: Hollywood zit vol geestelijk gestoorden. Althans, dat is hoe 'Ted'-regisseur Seth MacFarlane het ziet. Maar ook: "Hollywood bulkt van de significance junkies. Zij denken dat er achter elke fortune cookie en in elk theeblaadje een diepere betekenis schuilt." MacFarlane heeft naar eigen zeggen een hekel aan mensen die overal een betekenis achter zoeken. Dat hij op 11 september 2001 zelf op het nippertje aan de dood ontsnapte - hij miste de American Airlines-vlucht 11 die zich even later in de North Tower van het WTC-gebouw boorde - beschouwt hij als puur toeval: "Ik ben niet bijgelovig en ik probeer alles zo rationeel mogelijk te bekijken." Ik ontmoette de 'Family Guy'-maker in Beverly Hills om er over zijn allereerste film te praten.

"Waar komt het idee van Ted vandaan?"

MacFarlane: "Ik wilde er een paar jaar geleden een geanimeerde serie van maken. Ik zit al lang in dit wereldje dus het plan om er een pratende knuffelbeer in te stoppen, sprak eigenlijk al voor zich. Ik zag hoe de technologie die James Cameron gebruikte voor 'Avatar' voor heel wat films werd overgenomen, maar niet voor een komedie. Die technologie is zo vernuft dat je een knuffelbeer kan maken die er uitziet als een knuffelbeer maar die zoals een mens beweegt. Ik had dat nog nooit in dit genre gezien en ik vond dat het dringend tijd was om daar iets aan te veranderen. Het was iets dat ik heel graag wilde uitproberen."

"Welke grappen gaan voor jou te ver? Waar ligt jouw grens?

MacFarlane: "Het hangt er van af waar je over grapt. Iets kan heel kwetsend zijn, maar dan moet tegelijkertijd ook heel grappig zijn. Hoe beledigender iets is, hoe grappiger het moet zijn anders kom je er gewoonweg niet mee weg."

"Heb je ooit spijt gehad van een grap?"

MacFarlane: "Af en toe, ja. Ik heb ooit een grapje gemaakt over Matt Damon - die overigens één van de aangenaamste mensen is uit het showbizzwereldje - en ik voelde me daar achteraf best slecht om. Ik hoop dat hij me ooit kan vergeven."

"Hoor je soms iets van de mensen met wie jij de draak steekt?"

MacFarlane: "Dat is een zeer goede vraag. (denkt na) Er zijn een paar gevallen, maar ik kan je garanderen dat je die mensen niet eens gaat kennen. Het zijn meestal mensen die al een tijdje niet meer in de schijnwerpers hebben gestaan. Voor 'Ted'? Ik weet niet of iemand contact met ons zal opnemen, maar het is zeker mogelijk, ja."

"Heeft iemand jou ooit gecontacteerd omdat ze vrijwillig in 'Family Guy' wilden komen?"

MacFarlane: "Ja, dat is al gebeurd. We hebben ooit een grapje gemaakt over Marlee Matlin in 'Family Guy', en Marlee belde ons op om te zeggen dat ze zo graag haar eigen stem had ingesproken. We hebben haar dan naar de studio laten komen waar we een rolletje hebben uitgeschreven voor haar. Het is op die manier dat je vrienden maakt. Mensen bellen en ze vinden het fijn dat we hen die aandacht geven."

"Je zegt dat je hierdoor vrienden maakt, maar ik kan me inbeelden dat je op deze manier er ook vijanden bijkrijgt..."

MacFarlane: "Ik ben nooit echt verschrikkelijk hard in de problemen gekomen. Mensen kunnen gelukkig met heel veel dingen lachen, al is Adrien Brody op een feestje ooit een heel klein beetje boos geworden op mij. Ach, ik vind hem nog steeds een fantastische acteur. Er is in de jaren '90 een trend ontstaan waar het hip was wanneer je in 'The Simpsons' de kop van Jut was. Ik hoop dat het door deze trend komt dat we nog nooit echt superkwade mensen aan de lijn hebben gehad. Maar over het algemeen kunnen heel veel mensen heel veel verdragen."