"'Wauters vs. Waes' doorgestoken kaart? Onmogelijk"

Gooi ze maar in de vuilnisbak, de theorieën dat 'Wauters vs. Waes' opgezet spel zou zijn. Geen mens valt graag van een paard, zelfs stoere binken als Tom Waes of Koen Wauters niet, louter omdat het spannende tv oplevert. En in tegenstelling tot de epische fietstocht van Bordeaux naar Parijs vorige week, waren er bij de moderne vijfkamp wél onafhankelijke getuigen en juryleden om de echtheid van de bikkelharde competitie te garanderen. "Doorgestoken kaart? Onmogelijk", stellen coaches en juryleden in Het Laatste Nieuws.

Was er na aflevering één van 'Wauters vs. Waes' nog twijfel over het waarheidsgehalte van de wedstrijd, dan mag de kritiek na de uitzending van gisteravond verstommen.

Twijfels
Ja, tijdens Bordeaux-Parijs werden Tom Waes en Koen Wauters, ondanks de gutsende regen, niet écht smerig.

Ja, de kijker kreeg geen enkele tijdsaanduiding te zien. Ja, het hotel waar beide kemphanen een paar uur overnachtten in Chasseneuil-du-Poitou was niet te vinden op gespecialiseerde websites. En vooral: er ontbrak een onafhankelijke jury, naast Cath Luyten en Cathérine Moerkerke.

Zevenvoudig winnaar Herman Vanspringel in de volgwagen was voldoende geweest om de disbelievers de mond te snoeren. "Op het hoofd van mijn kinderen: ik heb écht die afstand gefietst", zwoer Tom Waes gisteren een dure eed, tussen de opnames van de laatste proeven door.

Trapladdertje
Een week later is er geen nood meer aan televisiecomplotten: in de moderne pentatlon - 200 meter zwemmen, jumping, schermen en een 3.000 meter lange loopwedstrijd met schietproeven tussendoor - stonden er genoeg getuigen langs de kant om elk spoor van oneerlijkheid aan te klagen. Peter Postelmans, bijvoorbeeld. De bronzen medaillewinnaar op het WK 2002 in Jerez de la Frontera was Waes' coach in de jumpingproef. Hij had de 12-jarige ruin Aron bij de teugel toen Waes zijn pijnlijke val maakte. "Tom is nogal een hevige, hè. Hij had nog nooit paardgereden, maar wipte toch fluks in het zadel - ik had 'm nog aangeraden een trapladdertje te gebruiken, maar hij wou er niet van weten. Gevolg: hij draaide zijn schoen in de ribben van het paard, het dier schrok en Tom kon niet blijven zitten. Zélfs voor de show valt niemand op zo'n manier van een paard.