Dimitri Verhulst keert terug naar België: "Opnieuw tijd voor rock-'n-roll"
Een jaar in Zweden leverde hem drie boeken op, maar voor Dimitri Verhulst is het genoeg geweest: hij keert terug naar België. "Dat waarvan ik dacht dat het liefde was, heeft me naar Zweden gebracht. En dat waarvan ik wéét dat het liefde is, heeft me terug naar België gehaald", zegt hij in een interview in Humo.
Een jaar geleden liet Verhulst zijn stek in het Waalse Huccorgne voor wat het was en trok hij naar Zweden, waar hij zich herenigde met een jeugdliefde. Hij leefde er temidden van de uitgestrekte bossen langs het Kattegat. Een droom voor een schrijver, zegt hij in Humo: "Je hebt hier een gevoel van isolement en je zit toch vlak bij de luchthaven. Maar ik heb hier een moeilijk jaar beleefd. Göteborg is een deprimerende stad, Zweden is een immens xenofoob land, de Zweden kille mensen."
Huccorgne noemt hij zijn droomplek, waar hij ook begraven wil worden. Toch bekent hij in zijn nieuwe boek, 'Kaddisj voor een kut', dat zijn kleinburgerlijke geluk in de Waalse gemeente gespeeld was. "Ik had nooit gedacht dat ik zoveel jaren een stabiel bestaan zou aankunnen", zegt hij daarover. "Als ik er nu op terugkijk, lijkt het bijna een detail. Ik heb het gevoel dat ik weer in een rock-'n-rollperiode zit."
Terugkeer naar jeugd Die rock-'n-roll, die beleeft hij met een nieuwe liefde. "Het is een spelregel van de liefde: je gaat er compleet voor. Als ik verliefd word op iemand uit Nicaragua, dan trek ik naar Nicaragua. Maar sinds de nacht van 23 op 24 mei is het dus iemand uit Gent."
Ook 'Kaddisj voor een kut' is een soort terugkeer, maar dan naar zijn jeugd. Na 'De helaasheid der dingen', waarin hij de periode bij zijn vader en grootmoeder beschreef, heeft hij het nu over zijn jaren in een instelling. Een periode die hij omschrijft als "leven in een vuilnisbak". "Ik heb meegemaakt dat een moeder haar kind daar kwam afzetten en zei: 'Ik moet hem niet meer hebben.' Dan is het moeilijk om níét in termen van een vuilnisbak te denken", zegt hij in Humo.
|