Geen spanking en fisting meer: 5 vragen over de controversiële Britse antipornowet

Het Verenigd Koninkrijk voert een nieuwe pornografiewet in om de hoeveelheid "schadelijk" seksueel materiaal, waarmee jongeren op het web geconfronteerd zouden worden, in te perken. "Een beknottende poging tot censuur met weinig effect", klinkt het bij tegenstanders. Vijf vragen en evenveel antwoorden.

Waar gaat het over?

De nieuwe pornografiewet omvat een aantal restricties die inhoud van online pornografische films aan banden leggen.

Het departement voor Cultuur, Media en Sport (DCMS), dat de wet uitvaardigt, laat over het doel weinig twijfel bestaan: "De regels moeten ervoor zorgen dat minderjarigen minder snel in aanraking komen met schadelijk seksueel materiaal."

Wat wordt verboden?

De lijst van restricties, die gisteren vrijgegeven werd, omvat tien seksuele handelingen die voortaan dus niet meer in pornofilms van Britse makelij te zien mogen zijn. Onder die handelingen onder meer het uitdelen van 'agressieve' zweepslagen, wurging, rollenspel met minderjarigen en vrouwelijke ejaculatie.

De invoer van de Audiovisual Media Service Regulations 2014 betekent dat online video-on-demand pornofilms zich vanaf nu aandezelfde regels dienen te houden als filminhouden uit de reguliere DVD-pornoproductie uit seksshops. Op die manier wil de Britse overheid in beide industrieën eenzelfde beschermende veiligheid voorzien.

Is dit geen censuur?

De nieuwe regelgeving kent meteen heel wat kritiek. Onder meer Jerry Barnett, de oprichter van de anticensuurcampagne Sex And Censorship, bestempelt de wet als een vorm van censuur. Barnett stelt dat er geen rationele verklaring is voor het merendeel van de plus 18-regels. "Het is een reeks van morele oordelen door mensen die het Britse volk er al jarenlang van proberen te weerhouden naar porno te kijken", vindt hij.

Volgens Myles Jackman, actievoerder en advocaat inzake obsceniteitswetgeving, luidt de wet zelfs een nieuwe fase binnen de campagne voor internetcensuur in. "De gevolgen van de wet zullen veel verder reiken dan de productie en consumptie van pornofilms alleen", zo stelt hij. In een blogpost waarin hij de nieuwe Sex Act hekelt, vergelijkt Jackman pornografie met de kanarie uit de koolmijn: "Pornografie is de kanarie in de koolmijn van vrije meningsuiting: het is de eerste vrijheid die tenonder zal gaan, maar velen zullen volgen. Als de inbreuk op seksuele vrijheid zo weerloos doorgezet kan worden, zullen veel vrijheiden dat destructieve voorbeeld volgen."

Wat vindt de pornoindustrie?

Een ander soort kritiek die weerklinkt, is er een uit de eerder feministische hoek. Verschillende vrouwelijke insiders in de industrie stellen dat de nieuwe regelgeving de vrouwvriendelijke veranderingen die er in recente jaren binnen de pornoindustrie tot stand kwamen, opnieuw teniet zullen doen.

"Met de invoer van deze wet loopt het Verenigd Koninkrijk het gevaar opnieuw te stranden in een tijdperk van pornofilms die de compleet saaie en onrealistische uitwerking van mannelijke fantasietjes over gewillige bimbo's zijn. Vrouwen die zich volledig aan het andere geslacht ondergeschikt maken, louter en alleen om hen seksueel te plezieren", zei de regisseuse van vrouwvriendelijke pornofilms Erika Lust aan The Independent.

Volgens haar zal de Sex Act ervoor zorgen dat er alleen nog films gemaakt worden waarin vrouwen zich slaafs gedragen en geen eigen controle hebben over hun seksualiteit. "Vrouwen in de industrie dreigen zo niet alleen hun levendigheid, maar ook hun seksuele onafhankelijkheid te verliezen", aldus Lust.