De crisis is wellicht nog niet echt doorgedrongen tot het heir der Bekende Vlamingen, maar twee van hen tonen zich voorzienend. Zij grijpen 'de week van de slaap' aan om een appeltje voor de dorst te vergaren. We hebben het over de immer gezellig grommende Wim Opbrouck en de Antwerpse dandy-op-jaren Herbert Flack.

Beide heren verknallen al de hele week mijn gekoesterde nachtrust met een radiospotje voor matrassenverkopers. De een al wat luxueuzer (en duurder) dan de andere. In het holst van de nacht schrik ik wakker van de echoënde dichterlijke brom van Opbrouck die een exemplaar van Luxury Bedding aanprijst. Moet ik misschien een nieuwe matras kopen?

Zo mogelijk nog verontrustender wordt het wanneer, zoals de voorbije nacht, een nachtmerrie in draf langskomt met Flacks jubelzang op Sleepy in het zadel. Verdorie, ik kocht mijn matras in de Weba. In Deinze.

Woelend weeg ik de opties af. Zal ik me laten verleiden tot zo'n nieuwe matras? Zal ik mijn toevlucht zoeken bij juffrouw Temesta dan wel haar meer ervaren moeder Valium? Of doorprik ik de ballon van de commerciële slaapuitbuiting, negeer ik voortaan BV's die slapend rijk worden en drink ik me vanavond in een prinsheerlijke slaap? Momenteel, in geheel wakende toestand, opteer ik voor deze laatste aanpak.

Overigens, ook op de radio gehoord: morgen is het 'dag van de geuze', dat zalige vocht van het Pajottenland en de Zennevallei. Als ik vannacht maar niet droom van Opbrouck en zijn Palmpaard.