Annelien Coorevits: "Partnerruil en zo, dat is niet aan mij besteed.

Elke woensdagavond zien we in het programma Temptation Island hoe 4 koppels steeds dichter het einde van hun relatie naderen, omdat ze niet kunnen weerstaan aan de verleiding. Maar verleiding kan ook iets moois zijn, vindt presentatrice Annelien Coorevits (29). NINA sprak haar over het spel tussen man en vrouw, jaloezie, de invloed van kinderen op een relatie, ware liefde en de charme van imperfectie.

Je had maar één relatie voor Olivier (Deschacht,  Anderlechtspeler, red.). Ben je nooit nieuwsgierig naar andere mannen?
"Natuurlijk. Het is een bewuste keuze om met Oli verder te gaan. Maar soms stel ik me de vraag: had ik gewacht tot mijn dertigste om me te settelen, hoeveel mannen zou ik gehad hebben? Niet veel wellicht, ik ben geen fladdertype. Of: hoe zou het zijn met iemand anders? Maar als je het goed hebt, zet je dat niet op het spel. Er zijn genoeg voorbeelden van passionele romances die na een jaar stuk lopen en dan willen ze terug."

Mocht je een wildcard krijgen, met wie zou je het willen doen?
"Ik wil geen wildcard, want ik wil mijn vriend ook geen geven. Ik ben zeer ouderwets op dat vlak. Je moet het proberen met twee. Lukt het niet, dan heb je tenminste geprobeerd. Al die moderne toestanden, partnerruil en zo, dat is niet aan mij besteed."

Je zei ooit: 'Ik ben een hopeloze romanticus: niemand is gemaakt om alleen te blijven.' Temptation probeert koppels net uiteen te trekken ...
"Ja, ik heb daarbij stilgestaan. Zelf zou ik nooit deelnemen. Ik vind: je moet de kat niet bij de melk zetten. Maar als je elk weekend uitgaat tot een gat in de nacht, kom je ook in de verleiding. Je zit tussen mannen,  je single vriendinnen zijn aan het flirten ... Iedereen  beslist voor zichzelf aan welke test ze hun relatie onderwerpen. Onlangs zag ik de vier koppels terug. Niet één van hen heeft spijt van hun deelname."

Je kwam zelf niet in de verleiding in Thailand?
"O nee, al die alfamannetjes, dat is niet mijn type. Ik hou van een zelfzekere man, maar niet van de metroman: bezeten van zijn uiterlijk, bij het opstaan vijftig keer pompen ... Oli is ook bezig met zijn lichaam, maar dat is omwille van zijn job, niet uit ijdelheid."

Uiterlijk is niet belangrijk.
"Jawel. Ik hou van grote mannen. Maar een man moet voor mij vooral een 'hoek af' hebben. Imperfectie vind ik heel aantrekkelijk. Humor doet het ook altijd. Niets zaliger dan een man die je doet lachen. Niet kunnen relativeren, hoogmoed, vol van zichzelf zijn en een een slecht gebit zijn dan weer absolute afknappers."

Jij wil ook een echte man.
"Ja. Als een man me vasthoudt, moet ik me geborgen voelen. Belachelijk, ik weet het, maar ik heb dat nodig. Ik hou van het klassieke rollenpatroon: ik zorg graag voor mijn man en kinderen. En al hebben we allebei sterke karakters, als puntje bij paaltje komt, is Oli de baas. Natuurlijk is hij mijn gelijke en al wat je wilt, maar een man moet een man zijn voor mij en dus hij mag het laatste woord hebben."

Op een site met verleidingstips las ik: 'Ga niet met je man in competitie, kleineer hem niet. De man is al de boksbal van zijn baas, zijn vrienden, de maatschappij. Thuis wil een man zich aanvaard voelen.'
"Vooral die 'kleineer hem niet' is waar. Ligt er iets op je lever, babbel het thuis uit of in de auto, maar verneder hem nooit en plein public."