Waarom de baardentrend nooit het Witte Huis heeft bereikt

De mannen die in 2020 Donald Trump willen uitdagen, kunnen alvast beginnen met het aanschaffen van een scheermes. Baarden mogen dan wel (nog steeds) een hoogtepunt kennen, toch nam de voorbije honderd jaar geen enkele man met baard of snor zijn intrek in het Witte Huis.

De huidige Amerikaanse president komt altijd gladgeschoren voor de dag, en dat kon ook van zijn voorbijganger worden gezegd. En van diens voorganger. En zo kan die lijst nog wel even doorgaan, tot 1913 om exact te zijn. Toen nam Woodrow Wilson de job over van William Howard Taft, de laatste president met een memorabele snor. Sindsdien had geen enkele Amerikaanse president noch een noch snor, noch baard, noch opvallende bakkebaarden.

En dat is toch opvallend, aangezien gladde kaken al lang niet meer de norm zijn en zelf de markt van scheermesjes had te lijden onder de hardnekkige baardentrend.

Website Quartz - die de bedenking maakte nadat bleek dat ook Trump zich liever laat omringen door gladgeschoren mannen - zocht en vond een mogelijke reden waarom de baardentrend zich nooit heeft doorgezet in de politieke wereld. Zo zijn vandaag ook slechts twee van de tachtig mannen in de Senaat baarddragers, en werd van de invloedrijke politici enkel Paul Ryan de voorbije jaren met een baard gespot.

Schrikt vrouwelijke stemmers af

Onderzoek van de Oklahoma State University in 2010 legt een link met het vrouwenstemrecht, ingevoerd in 1920. Gezichtsbeharing zou sindsdien veel minder populair geworden zijn onder politici omdat kandidaten met snor of baard sneller geassocieerd wordt met huiselijk geweld en een gebrek aan medelijden, waardoor ‘vrouwen en feministen minder snel geneigd zijn om voor hen te stemmen’.

Die conclusie blijkt ook niet helemaal incorrect te zijn. Professor Rebekah Herrick legde na die bevindingen enkele stellingen voor aan een groep van ongeveer 500 mannen en vond toen een correlatie tussen hun gezichtsbeharing en een hogere score in verband met seksisme. Al heeft het een niet per se met het ander te maken, maar kunnen ze beiden een gevolg zijn van een hoger testosteronniveau.

Wat echter niet bleek te kloppen, is dat congresleden met een baard zich minder aantrekken van vrouwenrechten. Uit bijgehouden data bleek dat zij gemiddeld niet anders stemden bij zulke thema’s dan hun gladgeschoren collega’s.