Astrid Coppens: “Na de rechtszaak met John kan ik alles kwijt zijn. Maar dat maakt me niet meer uit”
De opnames voor Verborgen Verlangen - Astrids eerste filmrol - zitten er net op, maar stilzitten is niet aan de tv-personality besteed. Is het niet de boven haar hoofd hangende rechtszaak die haar aandacht opeist, dan wel haar Astrid Black Label-collectie, waarvoor ze de designs zelf bedenkt. Goesting Magazine vroeg haar om wat modegeheimen. “Alle trends komen van Hollywood, no matter what.”
Met haar hoge hakken in de hand en op flipflops komt Astrid Coppens aangeschuifeld over het Zaha Hadidplein, waar het Havenhuis gracieus boven uittorent. “Sorry, ik heb mijn kleine teen gebroken”, excuseert ze zich. Het mag dan een pijnlijke zaak zijn, gebrek aan professionaliteit kan je Astrid Coppens niet verwijten. Van zodra de fotografe haar toestel tevoorschijn tovert, wurmt Astrid zich in haar stiletto’s. Met hetzelfde doorzettingsvermogen kreeg ze haar Astrid Black Label-collectie in de ZEB-rekken. Die modemicrobe kreeg ze als tiener al te pakken: “Ik zat op school bij De Dames op de Meir, waar we een uniform moesten dragen. Toch wilde ik anders zijn. Ik zette een cool hoedje op of droeg een lange rok in plaats van eentje net onder de knie. Ik werd daarmee gepest, maar twee weken later kwamen mijn klasgenootjes ook met een lange rok de klas binnen.”
Je negende collectie hangt bij ZEB in de rekken, hoe betrokken ben je?
“Enorm! We zijn nu al bezig met de collectie van volgende zomer, terwijl mijn tweede sportswearlijn nog maar een paar dagen geleden is uitgekomen. Ik volg de modeweken in Hollywood op de voet. Niet via social media, maar via de krant. Ik volg bewust weinig mensen via social media, ik heb geen zin om voortdurend overspoeld te worden door het leven van iemand anders. Ik lees de Daily Mail in L.A., dan ben ik meteen mee met de Amerikaanse showbizz. Gigi en Bella Hadid en Kendall Jenner zijn belangrijke celebrity’s voor mijn volgers. Niet dat ik hun stijl blind kopieer, het zijn eerder accenten die ik overneem. Deze winter zullen fluweel en rood het goed doen. Alles komt toch van Hollywood, no matter what. Soms draag ik in Antwerpen een grave broek die hot is in L.A. en merk ik meteen: die hebben ze hier nog niet. Het volgend seizoen hangt die wél in de rekken. Ik probeer voorop te lopen, zie je. Met al die ideeën ga ik naar ZEB. Ik pas zelf heel veel, omdat ik het belangrijk vind dat de ontwerpen goed zitten. Daarna voeg ik nog kleine details toe, zoals het opschrift I shop on 5th Avenue, omdat ik nu eenmaal in Amerika woon. De basics blijf ik elk seizoen vernieuwen, zoals de strakke zwarte broek, die ik nu in faux leather draag.”
Doet het je iets als je iemand ziet lopen in een van jouw ontwerpen?
“Toen we voor de film Verborgen Verlangen draaiden in het Plantin-Moretusmuseum, zag ik heel wat figuranten met een van mijn rokjes of truitjes aan. ‘Heej, dat is mijn jurk!’ riep ik. Die meisjes reageren dan altijd heel blij. Zelfs mijn mama heeft enkele stuks gekocht, terwijl zij eerder een klassieke stijl heeft. Vooral van de hemdjes is ze grote fan: die hoef je niet te strijken. Ook in Wallonië gaat het hard, terwijl ze me daar niet kennen.”
Heb je daar een verklaring voor?
“Toen ik 16 was, ben ik van school veranderd. Ik ging op internaat in Le Val Notre-Dame, tussen Namen en Luik. Zeventig procent van de meisjes was van adellijke komaf. Ik herinner me dat ze erg klassiek gekleed gingen, maar nooit oubollig. Very classy. Wallonië is tot op vandaag nog altijd klassieker dan Vlaanderen, vind ik. De collectie doet het er in sommige winkels zelfs beter dan in Vlaanderen.”
Je bent goed bevriend met Vlaamse stijlpaus Jani. Wat vindt hij van jouw collectie?
“Grappig dat je het vraagt! Nu ik tijdelijk op het Antwerpse Zuid woon, kom ik Jani te pas en te onpas tegen. Na een slopende dag op de filmset zag ik er niet uit: ik had snel-snel een brede broek aangetrokken met een T-shirt dat in een hoek lag te slingeren. ‘Jani, niet naar mij kijken nu!’ riep ik toen ik hem aan de overkant van de straat zag. En Jani maar lachen. ‘Het is u vergeven, schat!’ was zijn reactie. Maar van mijn collectie is hij zeker fan. Voor de fotoshootstyling van mijn sportswearlijn is hij zelfs meegereisd naar Joshua Tree National Park in L.A. Hij heeft me heel wat tips gegeven voor mijn poses. En of het omgekeerd soms gebeurt dat ik hém op een modeblunder wijs? Nee, Jani weet hoe hij zich moet kleden. Maar wat hij soms tegen mensen durft zeggen. Brrr, ik bibber in zijn plaats...”
Heb je voor onze lezers een ultieme modetip?
“Veel vrouwen kopen hun kleding te klein. Ik vind het belangrijk dat een broek comfortabel om je middel zit. Hoe losser iets zit, hoe eleganter vaak. Strakke T-shirtjes en hemdjes zijn nu even niet in de mode, zo simpel is het. Zwart staat ook altijd chic, you never go wrong with black. Als je voor een feestje geen idee hebt wat aan te trekken: een zwarte jeans met een coole T-shirt, boots met een hakje en een opvallende ceintuur, en je fashiongehalte swingt meteen de pan uit.”
|
