Vandaag de dag
De dag start weer met stille huiver Trieste nevel doorklieft mijn kop Laverend tussen moeten en willen Bezweer ik mijn verdriet, kop-op! Huid vernaggelt, verstrakt bezwaard Maag draait, red me met verstand Traanbuizen jeuken, houden zich in Herneemt mijn ratio de overhand Na elke nacht die trage lange dag Uren sluipen aan mijn gevoel voorbij Kruipen steunend door mijn tijd Deze vrije dag is niet besteed aan mij Doelloos, zonder onverwacht ontmoeten God, geef me weer die mateloze kracht Om te doorstaan, opnieuw te overleven Vandaag de dag en straks de nacht
|