Beirut (****) in Marquee: als golven over een woeste zee
Om Elephant Gun van hun te beluisteren druk op de foto
Beirut was aanvankelijk een
soloproject van zanger Zach Cordon, maar is inmiddels uitgegroeid tot
een (elf) koppig gezelschap dat helemaal nergens mee te vergelijken
valt.
Trompet, trombone, hoorn, xylofoon, accordeon, staande
bas en bombardon: het is maar een greep uit het instrumentarium waar de
Amerikaanse band zich op beroept. En hoewel Beirut zich ver houdt van
van wat tegenwoordig als popmuziek wordt gepercipieerd, heeft de groep
een handeltje opgezet in wat weemoedige, maar uiterst toegankelijke
nummers, die de ene keer aan Mexicaanse mariachi doen denken, en de
andere keer weer echo's van klemzer uit de balkan in zich meedragen.
Cordon
had last van een verkoudheid en stond duidelijk met hoge koorts op het
podium, maar hij sleepte zich niettemin moedig door de set. De
melodieën van 'A Sunday Smile' en -uiteraard- de hit 'Nantes' dansten
als golven over een woeste zee, maar ook het minder voor de hand
liggende materiaal was van die aard dat je er -niet zelden met open
mond- stond naar te kijken. (Bart Steenhaut) (br.De Morgen)
|
