.

Buddy Holly (Lubbock (Texas), 7 september 1936 – Mason City (Iowa), 3 februari 1959), werkelijke naam Charles Hardin Holley, was een rock-'n-roll-zanger, gitarist en componist.

Zijn meest bekende nummers zijn That'll Be The Day, Oh Boy (mei 1958 samen met The Crickets), Peggy Sue en Maybe Baby.

Vandaag de dag is Buddy Holly nog steeds een cultfiguur van de rock-'n-roll door zijn talent en ook omwille van het stormachtig verloop van zijn carrière: hij was al een semiprofessioneel muzikant toen hij zestien jaar oud was en overleed bij een vliegtuigongeval, amper 22 jaar oud en al zeer succesvol.

Buddy Holly begon met onvervalste countrymuziek. In september 1953 krijgt Buddy samen met Jack Neal een eigen wekelijks radioprogramma bij een lokaal radiostation. Als Jack trouwt, neemt Bob Montgomery zijn plaats in. Samen met Bob neemt hij in de jaren 1954-55 een tiental countrynummers op, die na zijn dood worden uitgebracht. Nadat Buddy op 2 januari 1955 Elvis Presley had zien optreden in Lubbock, zegt hij de country gedag en speelt hij rock 'n roll. In januari 1956 krijgt Buddy een platencontract bij Decca, Bob is niet in het contract inbegrepen, hij houdt het liever bij country. Zijn Deccaperiode wordt geen echt succes, weliswaar worden er enkele singles uitgebracht maar na een jaar wordt zijn contract niet verlengd. In februari 1957 neemt hij in de studio van Norman Petty in Clovis, New Mexico een tweede versie op van het nummer That'll be the day dat hij eerder al opnam voor Decca. Dit is het begin van Buddy's succes. Samen met drummer Jerry Allison, bassist Joe Mauldin en rhythmgitarist Niki Sullivan formeert hij The Crickets. That'll be the day wordt een succes, een derde plaats in de VS en nummer 1 in Groot-Brittannië. Verdere haalt hij successen met Oh Boy en Peggy Sue. In augustus 1958 trouwde hij met Maria Elena Santiago uit Puerto Rico. De jaren 1957 en '58 zijn een aaneenschakeling van optredens in de VS, Australië en Groot-Brittannië. In oktober '58 valt de band The Crickets uit elkaar. In 1959 gaat Buddy op tournee in het noorden van Amerika. Hij laat zich op deze Winter Dance Party begeleiden door Waylon Jennings, Tommy Allsup en Carl Bunch, die later wegens bevriezingsverschijnselen in het ziekenhuis terecht komt. Verder toerde hij samen met andere bekende solozangers waaronder de 17-jarige Ritchie Valens (bekend van La Bamba) en J.P. Richardson The Big Bopper (die we kennen van Chantilly Lace).

Het transport op deze laatste tournee is slecht georganiseerd. Oude en vaak kapotte bussen. En het is hartje winter. Na een optreden in Clear Lake, Iowa op 2 februari 1959, had Buddy Holly een 4-persoonsvliegtuigje gecharterd om zo wat sneller in de volgende plaats Fargo, North Dakota te komen. Oorspronkelijk was het plan dat Waylon Jennings en Tommy Allsup mee zouden vliegen. Waylon staat zijn plaats af aan een zieke J.P. Richardson. Ritchie Valens probeert Tommy Allsup om te praten om zijn plaats in het vliegtuig af te staan. Omdat Ritchie maar bleef vragen, besluiten ze een munt op te gooien. "Heads" roept Ritchie en kop was het. Vele jaren later had Allsup een bar "Heads up".

In de vroege uren van 3 februari 1959 stijgt de Beechcraft Bonanza op van het vliegveldje van Mason City, Iowa met aan de knuppel de 21-jarige piloot Roger Peterson. Na enkele kilometers vliegt het vliegtuigje om onbekende redenen tegen de grond. Pas de volgende morgen, als het licht is, wordt het wrak ontdekt, niemand heeft het ongeluk overleefd. In het nadien uitgebrachte onderzoek naar het ongeluk wordt de schuld gelegd bij de jonge piloot, die niet competent was om op instrumenten te vliegen, en die mogelijk de gyroscoop precies verkeerd interpreteerde zodat hij dacht dat hij steeg, terwijl hij in feite aan het dalen was.

In 1971 schreef Don McLean het nummer American Pie dat een beschrijving is van de dood van Buddy Holly en de evolutie van de muziek in de jaren na zijn dood. Een bekende zin uit dit nummer zorgde ervoor dat 3 februari 1959 voortaan bekend staat als "The day the music died". In tegenstelling tot populaire mythes is "American Pie" niet de naam van het vliegtuigje.

Holly was een pionier van de Rock and Roll, maar door zijn jeugdig overlijden kon hij zijn muziek niet verderzetten. Hij experimenteerde volop met alternatieve instrumenten zoals de viool in zijn laatste opname's. Hij legde de basis voor vele groepen na hem: The Beatles, The Rolling Stones, Bob Dylan, ...

The Beatles hebben ook nooit ontkend dat Holly (evenals Chuck Berry) een grote invloed hadden op hun ontwikkeling. Paul McCartney kocht in 1976 de rechten op van alle Holly-composities. Hank B. Marvin, lid van The Shadows, bracht de cd Hank plays Holly op de markt als hommage aan Buddy Holly. Het was trouwens door het horen van Buddy's muziek dat Hank B. Marvin vroeg om een Fender Stratocaster gitaar mee te brengen uit de States. (Naar verluidt de eerste gitaar van dat type die ooit in Engeland werd ingevoerd). Naast de typische Buddy Holly sound zou deze gitaar dan ook determinerend worden voor de sound van The Shadows. In 1978 verscheen de film The Buddy Holly Story, met acteur Gary Busey als Buddy.