Slash laat hele Graspopwei meezingen met klassiekers van
Guns n' Roses
De tweede dag van de Graspop Metal Meeting begon net zoals de eerste in
de brandende zon. Vooral Sabaton maakte daar dankbaar gebruik van om een
feestje te bouwen op - en vooral voor - het hoofdpodium. Meezingers
werken altijd beter onder een stralend blauwe hemel.
Chocolade
en pedofielen
Van de Graspopdriedaagde was zaterdag
waarschijnlijk de minste dag, maar met acts als Cannibal Corpse, Slash,
Channel Zero, Carcass, Soulfly, Obituary, Fear Factory, Paradise Lost,
Immortal en Sick of It All kan je moeilijk spreken van een zwakke
affiche. Op het hoofdpodium viel vooral de typische humor van Carcass
op, dat blij was na zestien jaar nog eens op te treden in "het land van
chocolade en pedofielen". Zanger Jeff Walker excuseerde zich nog dat de
band Mastodon niet was, de groep die Carcass kwam vervangen. De (heel)
oude nummers gingen er bij het publiek alleszins even vlot in als het
bier op deze warme dagen, maar wordt het niet tijd dat de groep zich na
een inmiddels al twee jaar durend reüniefeest eens waagt aan een nieuwe
cd?
Guns n' Axl
Slash kreeg op het
hoofdpodium veel bijval, zeker toen hij als tweede nummer de Guns n'
Roses-kraker 'Night Train' inzette. Alweer meer dan twintig jaar oud,
maar het knalt nog steeds. Slash weet ook wel dat het publiek vooral de
hits van Guns n' Roses wil horen, en de beste man heeft er genoeg aan
meegeschreven om er ongegeneerd mee te mogen uitpakken. Naast 'Night
Train' kregen we onder meer 'Sweet Child of Mine', 'Paradise City' en
het enigszins verrassende 'Civil War' te horen, naast wat nummers van
Slash zijn solowerk en Velvet Revolver. Het is trouwens ironisch dat
Guns n' Roses enkele jaren geleden Graspop kwam vervelen met overbodige
gitaarsolo's, terwijl de enige echte leadgitarist van de band vandaag
puur in dienst van zijn nummers speelde.
Channel
Zero
Veel toeschouwers keken erg uit naar het optreden van
het herenigde Channel Zero. Na de verschrikkelijk irritante intro van de
Belgische metaltrots - een jammerende schelle vrouwenstem die maar
blééf ratelen - waren ook de niet-fans blij dat de groep van start ging
met een loeihard 'Suck My Energy'. Net als bij hun vorige
Graspopoptreden in 1996 speelden de mannen van Channel Zero hun nummers
heel erg snel: voor de ene een tornado op het podium, voor de andere een
brij die verzuipt in een muur van geluid. Maar dat laatste kan je
natuurlijk zeggen van veel bands op Graspop. Verder waren de marquees
niet groot genoeg voor vooral Fear Factory en Airbourne, terwijl het
publiek ook tot buiten de Metal Dome stond te drummen voor Eluveitie.
Soulfly
Afsluiter
van de avond was Soulfly, de groep die zanger/gitarist Max Cavalera
oprichtte toen hij Sepultura halverwege de jaren 90 verliet. Hoewel de
groep dus al zowat vijftien jaar bestaat, kwam er veel kritiek op de
keuze voor Soulfly als headliner. Dat is het rare aan het
Graspoppubliek: wanneer Iron Maiden afsluit, hoor je overal gezucht:
"Wéér Maiden!". Wanneer de organisatie een andere headliner boekt,
zuchten dezelfde mensen dat ze toch liever Iron Maiden hadden gehad. Max
en de zijnen hadden alleszins genoeg fans op de wei om hun positie van
headliner te rechtvaardigen, en de inmiddels 41-jarige Cavalera gaat nog
steeds even hard tekeer als twintig jaar geleden. Gewapend met even
simpele als efficiënte kreten "um, dois, três, quatro" en "jump da fuck
up" liet hij het publiek uit zijn hand eten, en de combinatie van
pakkende Soulfy- en Sepulturanummers deed de wei opveren tot aan de
mixtoren. Op het einde gingen ook de twijfelaars voor de bijl met een
kopstoot 'Roots Bloody Roots' en 'Eye For An Eye' - "een ei voor een ei"
in het Dessels. De groep stuurde met een flard 'Creeping Death' van
Metallica de festivalgangers de (bier)tent in.
|
