Scala tourt eerst door Vlaanderen en trekt dan naar Amerika
Klik op de foto om 'With or Without You' te beluisteren
'Ook al wordt maar tien procent van wat er op ons afkomt, ook echt realiteit, dan nog ga ik het jaar van mijn leven beleven.' Met een Amerikaans platencontract op zak en een eerste Amerikaanse tournee in het verschiet, beseft Steven Kolacny dat 2011 wel eens een bijzonder jaar voor Scala kan worden. Maar eerst onderneemt het Aarschotse meisjeskoor een uitverkochte tour langs de Vlaamse culturele centra.
Of hoe zelfs het korte promofilmpje voor een Hollywoodfilm iemands leven kan veranderen. Vorig jaar werd Scala's versie van de Radioheadklassieker Creep in de trailer opgenomen voor The social network, de film over Facebookoprichter Mark Zuckerberg. 'Dat is echt als een komeet ingeslagen', blikt Steven Kolacny, één van de twee Kolacny-broers, terug. 'Al snel gaven maar liefst 60.000 mensen hun adres op in het emailbestand van onze website. Zonder enige reclame werd het nummer in een mum van tijd 20.000 keer gekocht op iTunes. Het heeft ons bestaan danig overhoop gegooid.'
De heisa leverde Scala niet alleen een Amerikaans platencontract op, maar in april dit jaar ook een eerste tournee langs 17 grote Amerikaanse (en Canadese steden). Het betekende ook dat de Kolacny's halsoverkop een Amerikaans management moesten zoeken. 'Het zou waanzin geweest zijn om zelf dat avontuur in goed banen te leiden.' Ze vonden uiteindelijk het bureau dat de carrière van goochelaar David Copperfield in zijn hoogtijdagen begeleidde. Het kantoor dat voortaan hun Amerikaanse persrelaties verzorgt, werkt ook voor Bruce Springsteen en Elvis Costello. 'Echt: dit zijn vreemde tijden. Er komen de gekste dingen op ons af.'
In april moeten jullie naar Amerika. Met alles wat er gebeurt: hebben jullie nog wel tijd voor een tournee door Vlaanderen?
Steven Kolacny: 'Zeker. Dit is uiteindelijk het publiek waarmee we zijn opgegroeid. Dat ons al die jaren is blijven volgen. Het wordt ook gewoon een fijne tournee, omdat we er mee terugkeren naar onze roots: het koor en niets extra's. Op een gegeven moment vroeg een radiostation in New York ons een cover te brengen van Metallica's Nothing else matters. Ik had er absoluut geen zin in, omdat ik uitgekeken was op dat trucje van die rockcovers. We hadden dat al zolang gedaan. Tot Stijn me erop wees: je kan het die mensen niet kwalijk nemen dat ze je nu pas ontdekken. Bovendien is alles daar uiteindelijk ook mee begonnen. Het deed me beseffen dat er niets fout is met die formule. En daarom touren we nu in 'pure' vorm. Al zullen we er net iets meer eigen nummer instoppen dan vroeger.'
Een tournee van 17 concerten door Amerika. Veel van de Scalameisjes studeren nog. Hoe krijg je een koor bij elkaar?
'Ik dacht ook dat het moeilijk ging zijn, want we zijn toch wel een maand weg. Veel van de koorleden zijn voor in de twintig. Ze studeren of geven les. Wel, er staan onderhand al 80 namen op de lijst. Veel te veel. Wat blijkt: ze nemen al hun vakantie van dit jaar op voor ons of ze stappen naar hun baas om vakantie zonder wedde te vragen. Dat had ik niet verwacht. Gelukkig ook dat we een Amerikaans management hebben. Zij regelen de berg papierwerk. Zo krijgen we nu een speciaal werkvisum voor drie jaar.'
Er hangt door 'The social network' duidelijk een buzz rond Scala. Levert het je nog vreemde telefoons op?
'In maart vindt er in Amerika een hip en gerenommeerd muziekfestival plaats: South By Southwest. Alle rockbands bewegen hemel en aarde om daar te mogen spelen. Wel: wij hebben van dat festival een spontane uitnodiging gekregen. Iedereen zegt me hoe uitzonderlijk dat is. Wist ik veel. (lacht) We gaan. Al hebben we er twee Vlaamse concerten voor moeten verzetten. Door The social network blijven we in contact met Hollywood. Er heeft al muziek van ons in de tv-serie Sons of anarchy gezeten, dat op 2Be te zien is. En we zijn nu aan het onderhandelen voor nog een belangrijke opdracht. De rare voorstellen blijven ondertussen ook komen. Men wilden ons laten optreden op het topje van de Eiffeltoren en op het dak van het treinstation in Berlijn. Hoe dwaas de ideeën ook, ik bekijk ze altijd. Maar deze twee bleken toch echt niet realiseerbaar. En jaren Ultravox heeft ons gevraagd voor een plaat, maar daar hebben we geen tijd voor.'
Waar verheug je je vooral op, te midden van al dit goede nieuws?
'Het dagdagelijkse tourleven in de Verenigde Staten. Mijn koffers pakken, wetend dat ik die onder meer in Los Angeles en San Francisco zal kunnen uitpakken. Daar kijk ik gigantisch naar uit.' (br. Het Nieuwsblad)
|
