Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
27-02-2007
Poezen en katers steeds jongere vruchtbaar. (Okidoki)
Poezen en katers steeds jongere vruchtbaar. (September 2005)
VROEGCASTRATIE VAN KATTEN, HET OP JONGERE LEEFTIJD CASTREREN VAN POES EN KATER. Er valt een verontrustend verschijnsel waar te nemen: poezen en katers worden op steeds jongere leeftijd vruchtbaar. Katten kunnen op een leeftijd van 5 maanden of eerder al geslachtsrijp zijn. Veel mensen zijn er nog steeds niet van doordrongen, dat een poes al jongen kan krijgen als ze zelf nog maar net geen kitten meer is. Men denkt te vaak dat ze nog wel even tijd hebben, om vervolgens voor de tweede keer te worden verrast door hun superpoes! Tja? En dan zit je, met een mand of doos vol met zulke schattige donsjes van een week of tien. Waar laat je ze dan? De asiels zitten er inmiddels ook al vol mee, zij bieden hun kittens uit noodzaak zelfs op internet aan. Naarmate de tijd verstrijkt, zijn het geen kittens meer, maar katten, waar er al heel veel van zijn.
De asiels zouden vroegcastratie, vóór herplaatsing in overweging moeten nemen. Voor nieuwe eigenaren een hele zorg minder! De beslissing om op tijd te laten castreren werd al voor hun genomen. Het zwerfkattenprobleem wordt op deze manier ook effectief aangepakt. Van huis geraakte katten planten zich immers niet meer voort.
Stichting Castraatje, belde met 25 dierenartsenpraktijken. We vroegen wat de beste leeftijd is voor castratie van de kater en de poes. De dierenartsen in de grote steden gaven een gemiddelde leeftijd op van 6 maanden. Buiten de grote steden was het advies 8 of 10 en zelfs 12 maanden! Ook vroegen we, of we een afspraak konden maken voor castratie van onze kater, die met sproeien was begonnen en onze poes, die plaste bij deuren en op matten, beide 4 maanden oud. Mispoes!
Vroegcastratie, wordt door dierenartsen in Nederland, nauwelijks of niet gedaan, ook niet bij onzindelijkheidsproblemen. Op onze vraag wat daar de reden van was kregen we geen duidelijk antwoord! Zo krijg je veel onzindelijksheidsklachten, een reden maar al te vaak om een kat te dumpen én ongewenste nestjes!
De dierengezondheidszorg is de laatste tien jaar enorm vooruit gegaan, maar de zeer uiteenlopende leeftijdsadviezen landelijk gezien voor castratie van katers en poezen zijn absoluut onaanvaardbaar.
In Noord Amerika gebeurt vroegcastratie op leeftijd van 13 weken, al meer dan 25 jaar zonder problemen. In 1993 bevestigde de American Veterinary Medical Association, dat ze vroegcastratie steunen en sindsdien hebben velen zich daarbij aangesloten en is er meer onderzoek gedaan. Wij kijken te lang de kat uit de boom. De meeste negatieve opmerkingen worden gemaakt door mensen, die zich niet in de materie verdiept hebben en vasthouden aan oude gewoontes, bakerpraatjes of totaal achterhaalde informatie. De hoop, is dan ook gevestigd op jonge dierenartsen die oog en interesse hebben voor de vele voordelen die pleiten voor vroegcastratie.
Het is U misschien nog niet opgevallen, maar als u in het donker goed om u heen kijkt, bijvoorbeeld in de Amsterdamse Bijlmermeer, kunt u veel zwerfkittens zien, die door honger gedreven massaal op zoek gaan naar eten. Kittens, die als ze blijven leven, zullen opgroeien tot wilde katten. Het probleem groeit en groeit. De katten kunnen het niet helpen. Wij mensen moeten veranderen en onze verantwoordelijkheid nemen. Vroeger castreren, is een stap in de goede richting ter voorkoming van erger.
Stichting Castraatje Neutralisatie - programma Amsterdam e.o. www.castraatje.nl
Zaterdag 24 februari 2007 - WAALWIJK - Lusteloos en bijna niet vooruit te branden. Zo gedroeg de toen driejarige ruin Nikos zich wanneer ruiter Gertjan Bekkers tijdens het rijden ging doorzitten. "Ik vond het zó vreemd, heb allerlei dierenartsen bezocht. Maar die konden niks vinden." Via, via kwam Bekkers, die onder meer clinics met Anky van Grunsven verzorgt, acht jaar geleden in contact met de paranormaal begaafde Anja Reijns.
Anja Reijns. Foto Marc Bolsius
"Ik heb haar een foto gestuurd. Meer niet, dus zonder informatie. Anja kwam tot de conclusie dat Nikos een ontsteking in de darmen had, in de buurt waar het zadel ligt." Reijns: "Als er iets mis is met mens, dier, of zelfs planten, voel ik dat en vang ik beelden op. Bij Nikos waren dat dus zijn darmen." De Waalwijkse zocht Nikos en Bekkers persoonlijk op, bij manege de Vughtse Hoeve. "Ik wil mens en ruiter zien, zodat ik de combinatie kan beoordelen. Want als er geen klik is of onbegrip, is het belangrijk om paard en ruiter te begeleiden en daardoor eventuele blessures te voorkomen.".De ruin knapte na de instraalsessies wonderwel op. De pijn werd weggenomen, het paard was meer in balans. Anja blijft echter Nikos helpen. "Het is een aangeboren kwaal, daar komt hij niet meer vanaf. Maar hij heeft nu bijna geen behandelingen meer nodig." Opvallend is dat twee jaar geleden bij een scan inderdaad een ontsteking in de dikke darm werd geconstateerd. Gertjan was sceptisch toen hij Anja leerde kennen. "Baat het niet, dan schaadt het niet. Zo stond ik er tegenover. Maar ik ben er nu van overtuigd dat het werkt." Meer ruiters delen zijn mening. Zoals Edward Gal. Zijn Risky Business had al lang last van een dik been. Alles aan gedaan, niets hielp. In laten slapen was het advies. Bekkers: "Edward was zo aan dit paard gehecht, hij wilde er niet vanaf. En dus is Anja erbij gekomen. Het been is zichtbaar dunner geworden en hij geniet nu bij Edward van een mooie oude dag." In de wereld van de dierenartsen is er twijfel over de gaven van Reijns. Maar niet bij iedereen. "Ik ben hier een keer langs de stallen gelopen. Bij paarden die wat mankeerden vertelde ik wat er aan de hand was. Er liep toen ook een dierenarts mee. En die zei dat het klopte." Bekkers maakt ook gebruik van Reijns gaven als hij meedoet aan een dressuurwedstrijd. "Mijn paarden worden dan rustiger, meer ontspannen. Dat levert dan ook betere resultaten op."
'Iets mis met mens of dier, of zelfs planten, dan voel ik dat en vang ik beelden op
26-02-2007: In het vorig deel werd uitgelegd dat een eenvoudige papegaaiende papegaai qua vaardigheden overeen kan komen met een kind van zes jaar. Om het maar even cru te plaatsen: een papegaai kan cognitief beter zijn dan een mentaal gehandicapte. Vanzelfsprekend zijn dit soort vermogens relatief en laat ik cruheid verder in het midden...
Net zoals deel 1 bevat deze blog een kleine selectie van onderzoek of nieuws dat duidt op een zelfbeeld bij dieren. Zo gek is dat niet, maar 't is wel iets waar u en ik maar weinig bij stilstaan. We beginnen bij de vis, altijd lekker, die een logisch redenerend vermogen blijkt te hebben.
( Een cichlide )
Als u ooit wel eens in een fysiek gevecht bent verwikkeld dan zult u vast wel weten dat u niet de grootste dreiging gaat uitzoeken. Als u de keuze heeft tussen een teddybeer en een grizzly dan is de kans groot dan teddy's vel verkocht wordt. De cichlide, de vis die u hierboven op foto ziet, denk daar hetzelfde over. "Deze resultaten tonen aan dat vissen wel degelijk redeneren om te bepalen waar ze zich bevinden op de sociale ladder. En dat nog wel alleen door naar andere mannetjes te kijken," aldus deskundige Russel Fernald.
Zelfbeeld herkennen?
Hoe valt eigenlijk te zeggen of mens of dier een zelfbeeld heeft? Eén van de mogelijke signalen is zelfherkenning. Als u in een reflecterend object kijkt, men neme een spiegel, en u heeft geen flauw idee wie die dame of kerel is die zo dom staat te kijken, dan is de kans groot dat het matig met uw zelfbeeld is gesteld.
Aziatische olifanten zouden het in dat geval stukken beter doen. De mastodonten weten zichzelf namelijk prima te herkennen, blijkt uit een onderzoek op drie olifantenwijfjes uit de Bronx zoo van New York. Een PDF van de studie vindt u via deze link. Vanzelfsprekend zijn het niet alleen olifanten die tekenen van een zelfbeeld vertonen. Ook Dolfijnen, mensapen (het kon uw buurman zijn) en andere onderzochte vissen vertonen hetzelfde patroon.
Dumbo geen dombo
Zelfbeeld hebben, dus begrip van de omgeving, betekent ook communicatie. De huisdierenliefhebber zal weten dat katten, honden of vogels met elkaar 'praten'. Het gaat natuurlijk om (voor ons) onverstaanbare klanken, maar dat maakt het niet minder een taal.
Daar houdt het echter niet bij op. Wat dacht u van een olifant die echt kan praten, in mensentaal? Een Zuid-Koreaanse dikhuid was de eerste waarvan dit officieel werd geregistreerd. U ziet het bewuste dier links op foto.
De mannelijke olifant uit de dierentuin van Everland, het grootste amusementspark van Zuid-Korea, begon in 2004 menselijke klanken uit te stoten. De grote grijze doet dat door zijn slurf in zijn bek te stoppen en die tijdens het uitademen heen en weer te bewegen. Eerder was al een Keniaanse olifant bekend die een vrachtwagen nabootste. In geen van de gevallen weten wetenschappers of de olifanten ook weten wat ze zeggen, maar het onderzoek blijft duren.
( De truckende Keniaanse olifant )
En nu? Pootjes geven?
Wat u hier allemaal van moet denken maakt u natuurlijk lekker zelf uit. Dit is hoe dan ook pas deeltje 2 van deze reeks en u hebt er hierna nog minstens één te goed. Daarin zult u kunnen genieten van onze broer de chimpansee.
Net zoals bij het vorige blog mag ik u graag oproepen om in de reactiemogelijkheid eigen links te plaatsen die duidelijk maken dat dieren minstens even beestig als mensen zijn.
Wat is er mis met mijn konijn of mijn cavia ? (Cis-ka)
Konijnen: eigenlijk geen knaagdier maar een haasachtige. Dit omdat konijnen achter hun voortanden nog 4 kleine stifttandjes hebben staan en echte knaagdieren deze niet hebben. Malaise: een konijn wat zich terugtrekt en stilletjes in een hoekje zit is ziek! Controleer zo snel mogelijk of er afwijkingen te zien zijn (gebit, diarree, gespannen buik, vermagering). Wacht niet te lang met langskomen. Gebit: De tanden en kiezen groeien het hele leven door en slijten doordat alles perfekt op elkaar staat. Een veel voorkomende afwijking bij konijnen is een verkeerde stand van de tanden. Hierdoor slijten ze niet goed af en zullen de boventanden naar binnen groeien (op de foto duidelijk te zien) en de ondertanden naar buiten (olifantslagtanden). Uiteraard heeft zo'n konijn problemen met eten, zal vermageren en vaak een natte kin hebben tgv. speekselen. Het is mogelijk deze tanden te knippen (gemiddeld eens per 2 maanden), een andere (betere) oplossing is om ze te trekken! Dit klinkt wellicht raar doch dit is eigenlijk wel de veiligste oplossing. De kiezen kunnen problemen geven als er haken op ontstaan die in het wangslijmvlies prikken. Dit veroorzaakt pijn en een konijn met pijn heeft stress en zal daardoor niet eten. Voeding: voldoende vezels in de vorm van hooi zijn een noodzaak voor konijnen. Indien een konijn te veel bix krijgt en daardoor te weinig hooi eet, zal er diarree optreden. Een vuistregel is: 20 gram bix per kg lichaamsgewicht per dag (liefst over 2 porties). Een konijn van 2 kg mag dus 2 x daags 20 gram krijgen. Weeg dit af op een keukenweegschaal; het is maar heel weinig! Hooi moet altijd te beschikking staan. Scheve kop (torticollis): kan o.a. veroorzaakt worden door middenoorontsteking, hersenvliesontsteking of herseninfarct. Afhankelijk van de bevindingen bij het onderzoek zal de therapie worden ingesteld. Meestal herstellen ze probleemloos, doch een aantal konijnen zal wel een lichte scheve stand blijven houden. Vacht: kaal plukken wordt vaak bij voedsters gezien. Meestal ontstaat tgv schijndracht de behoefte tot het bouwen van een nest. Heeft het konijn echter een schilferige vacht met kale plekken dan wijst dit op luis. Ook vlooien komen voor bij konijnen. Let op: behandel een konijn nooit met Frontline! Reeds meerdere konijnen zijn hieraan gestorven. Laat U zich dus goed voorlichten, voordat U een konijn gaat behandelen. Voortplanting: konijn hebben natuurlijk een reputatie hoog te houden! Zorg er dus op tijd voor om rammelaars en voedsters te scheiden. De castratie van een rammelaar is een relatief kleine ingreep. Na een castratie moeten konijnen nog minimaal 1 maand gescheiden blijven. Het is ook zinnig om vrouwtjes te laten helpen, omdat zij vaak op latere leeftijd baarmoedertumoren krijgen. Een operatie bij een jong vrouwtje is daarom aan te bevelen. Een bijkomend voordeel dat gesteriliseerde vrouwtje vaak een stuk liever worden. Diarree: het is normaal dat konijn 's morgens plakkerige ontlasting hebben. Deze ontlasting eten ze zelf op en is een onmisbare bron van Vit B. Diarree (waterige ontlasting) is niet normaal en kan veel problemen geven. Veel voorkomende oorzaken: voedingsfouten (zie bij voeding), coccidose en wormen, gebitsproblemen. Diarree bij konijnen is eigenlijk een spoedgeval. Probeer ook wat ontlasting mee te nemen voor onderzoek.
Cavia: dit uit Zuid-Amerika afkomstig knaagdiertje is zowel binnen als buiten goed te houden. De meeste mensen zijn er echter van overtuigd dat het tere diertjes zijn die slecht tegen kou kunnen. Dat dit niet zo is, blijkt wel uit het feit dat bij dierenartsen Ebeli en assistente Anita de caafs bij -15°C (februari 2005) nog lekker buiten aan het rondscharrelen waren. Beschutting tegen zon, wind en regen is wel erg belangrijk. Een middagje in de zon op het grasveld kan door oververhitting snel fataal zijn! Hieronder enkele wetenswaardigheden. De zieke cavia: herken je aan vuile oogjes, geen eetlust (zeer afwijkend dus!), terugtrekken. Wacht niet te lang met langskomen. Een zieke cavia is erg kwetsbaar. Niet eten leidt tot fatale uitdroging. Voeding: hooi (van goede kwaliteit) en knaagdiervoer ( 25 gram per dag) aangevuld met vit C tabletjes opgelost in het water zijn de basis van de voeding. Groenvoer (witlof, andijvie, wortelen, paprika) moet ook dagelijks worden gegeven. Huisvesting: cavia's zijn onderzoekende beestjes. Geef ze dus een flinke kooi. Een cavia in zijn eentje in een bakje van 40 bij 60 cm is ronduit zielig. Een huisje om in weg te duiken en wilgentakken geven speelmogelijkheden. Als bodemstrooisel kan het beste zaagsel worden gebruikt. Huidproblemen: zien we bijna dagelijks bij cavia's. Vooral schurft geeft grote problemen: de cavia krabt zich helemaal kapot op de flanken en nek. Schimmel zien we vaak aan de kop en oortjes (en bij de verzorgers, omdat het behoorlijk besmettelijk is voor mensen). Luizen komen we ook regelmatig tegen, doch deze geven minder problemen (en zijn niet overdraagbaar op mensen). Vettige talgklonten op de achterzijde van de rug zien er soms vervelend uit, doch geven zelden problemen. Kortom; heeft uw caaf een huidaandoening, laat hem dan controleren. Gebit: zowel tanden als kiezen kunnen afwijkend doorgroeien. Een cavia die plots mager wordt, speekselt en moeite heeft met eten moet goed in de bek gekeken worden. Op de foto is te zien dat de boventanden te lang zijn en binnen de ondertanden vallen. Tumoren: komen relatief weinig voor bij cavia's. Zwellingen bij cavia's zijn vaker cystes (bijv talgkliercyste op de rug of eierstokcyste in de buik). Diarree: kan bijvoorbeeld veroorzaakt worden door voedingsovergang. Wacht niet te lang met langskomen, want diarree die langer dan 24 uur aanhoudt kan dodelijk zijn. Nagels: zeker aan de voorpootjes kunnen deze krulsgewijs doorgroeien en soms zelfs ingroeien. Korthouden dus.
(Dierenkliniek Buitenmere)
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
De cavia: alles wat je moet of wil weten! (Cis-ka)
De cavia: alles wat je moet of wil weten
Een cavia aanschaffen Een cavia kan je in de dierenwinkel kopen, maar ook bij kinderboerderijen, particulieren en asielen. Cavia's kosten meestal zo rond de 7 , waarbij de gladharigen meestal goedkoper zijn als de borstelharigen. Neem de tijd om de cavia die je op het oog hebt goed te observeren. Het moet gezond zijn, schoon en zonder verwondingen of afwijkingen. Kijk bijvoorbeeld ook naar hoe het verblijf waar je het diertje wil kopen er uit ziet en hoe de cavia omgaat met soortgenoten en of hij een levendige indruk maakt. Koop nooit impulsief dieren! Zorg dat je het verblijf thuis klaar hebt staan en goed geïnformeerd bent over de cavia, de benodigdheden en de kosten die hieraan verbonden zijn. Denk ook aan dierenartskosten die mogelijk aan de orde kunnen komen. Qua karakter maakt het niet veel uit of je een mannetje (beer) of vrouwtje (zeug) koopt. Een beer wordt wel groter en ruikt meer dan een vrouwtje. Mensen met verstand van cavia's kunnen makkelijk direct na de geboorte het geslacht bepalen.
Eten en drinken voor uw cavia Naast hooi hebben cavia's hardvoer nodig dat je bij de supermarkt of in een dierenwinkel kan kopen. Je kan hierbij kiezen tussen geperste graskorrels of gemengd voer. Een nadeel bij gemengd voer is dat de cavia het lekkerste eruit pakt en de rest laat liggen, waardoor hij niet alle voedingsstoffen binnen krijgt, omdat elk verschillend stukje voer een andere samenstelling heeft. Vaak wordt reclame gemaakt dat er extra vitamine C is toegevoegd aan het voer. Dit is dan wel zo, maar dit is echter nog niet toereikend voor de behoefte van de cavia. Om er zeker van te zijn dat de cavia voldoende vitamine C binnen krijgt, kan je elke dag een vitamine C tablet geven van 50 mg. Buiten het hardvoer kan je je cavia ook lekkernijen tussendoor geven, zoals wortel, andijvie, sla, komkommer etc. Doe dit niet te veel anders krijgt de cavia last van zijn buikje door overmatig vocht. Ook kan je knaagdierenlekkernijen in de dierenwinkel kopen, zoals een liksteen, knaagstangen e.d. Geef nooit snoep, koek, chips e.d! Zorg bovendien altijd voor vers, schoon en voldoende water. Het liefst in een fles, zodat de cavia het niet zelf kan bevuilen.
Huisvesting en buitenverblijf Huisvesting
Voor een cavia dient het verblijf minstens 60 x 45 x 40 cm. (L x B x H) te zijn. Voor twee cavia's 90 x 45 x 40 cm. en voor drie cavia's 110 x 45 x 40 cm. Het is aan te bevelen een verblijf te nemen met een ruif, zodat de cavia altijd beschikt over schoon hooi. Als bodembedekking kan je bijvoorbeeld eerst een laag kranten neerleggen. Zorg hierbij wel voor dat de cavia deze niet kan opeten i.v.m. giftige inkt! Hierover kan je een laag kattenkorrels leggen die de urine absorbeert. Ikzelf leg hierover nog een laag houtzaagsel heen, zodat de cavia zacht kan lopen en liggen. Er moet altijd voldoende schoon hooi aanwezig zijn. De darmen van de cavia moeten namelijk altijd bezig zijn (tegen verrotting) en het eten van hooi zorgt hiervoor. Bovendien kan de cavia zich verstoppen in het hooi en zacht en warm liggen. Cavia's vinden het ook fijn als er een huisje of iets dergelijks aanwezig is waar het zich kan terugtrekken of verstoppen. Het beste is om overdag het huisje uit het verblijf te halen. Dan worden cavia's sneller tam en vluchten ze niet telkens als je ze wilt aanhalen en/of oppakken. Zeker bij een nieuwe cavia is dit erg belangrijk. Het verblijf dient 1 a 2 maal per week te worden schoongemaakt.
Buitenverblijf
Als het wat warmer wordt (boven 10 a 15 graden) kan de cavia best lekker buiten staan. Zorg er wel voor dat de cavia veilig is voor andere dieren zoals katten, roofvogels etc. De cavia moet ook tochtvrij staan en voldoende hooi, voer en water tot zijn beschikking hebben. Zet nooit de cavia in de volle zon! Hij kan hierdoor uitdrogen of een zonnesteek oplopen wat fataal kan zijn. Pas ook op dat de cavia niet kan ontsnappen door kieren in het verblijf en geen giftige planten kan eten. Een cavia kan je niet, zoals een hond, mee naar buiten nemen aan de lijn. Ten eerste zijn de straatstenen veel te grof en hard voor de voetzooltjes van je cavia. Ten tweede zijn er veel te veel gevaren zoals hollende kinderen en verkeer. Ten derde kan de cavia zo bang worden, waardoor hij nooit meer in zijn gewone doen en laten zal komen.
Verdraagzaamheid en karakter
Cavia's zijn groepsdieren, maar kunnen desondanks alleen worden gehouden. Als cavia's in een groep worden gehouden, zal er altijd een bepaalde rangorde zijn onderling. Bij geslachtsrijpe beren kunnen er nogal eens problemen ontstaan, omdat zij gaan concurreren met elkaar om met de zeugjes te paren. Hierbij kunnen zij elkaar behoorlijk verwonden. Soms echter gaat het houden van twee mannetjes wel goed. Twee vrouwtjes houden gaat meestal beter. Elke cavia heeft zijn eigen persoonlijkheid en als het niet klikt, dan gaat het fout.
Cavia's zijn van nature zachtaardig en zullen nooit zomaar bijten. Dit gebeurt enkel als ze pijn hebben of er te hardhandig met ze om wordt gegaan. Jonge cavia die pas nieuw zijn in huis, zullen schuw zijn en vaak wegrennen. Benader cavia's altijd van de zijkant i.p.v. de bovenkant. De roofvogel is een van de natuurlijke vijanden en deze valt de cavia van bovenaf aan. De cavia zal jou als een bedreiging zien en wegrennen. Plaats tijdens de wenperiode geen huisje in het verblijf. De cavia zal zich hier vanwege angst in terugtrekken en wordt minder snel handtam.
Cavia-geluiden
Cavia's kunnen vele verschillende geluiden produceren. Maar wat wil nu welk geluid zeggen.
Aandacht vragen: als de cavia aandacht wil of krakende plastic zakjes hoort die hij associeert met eten, zal hij hard gaan piepen. Dit piepen lijkt een beetje op fluiten.
Boos zijn: als de cavia kwaad is, zal hij gaan klappertanden. Dit gebeurt voornamelijk onder soortgenoten.
Zich goed voelen: als de cavia zich op zijn gemak voelt, zal hij een soort van zachte knorrende en piepende geluidjes maken. Pijn hebben: als de cavia pijn heeft zal hij gaan kreunen en piepen.
Geïrriteerd zijn: als een cavia vervelende geluiden hoort zal hij een kort gebrom maken.
(Al deze geluiden kan je beluisteren op de webiste van http://www.huisdierinfopunt.be/Algemeen.htm waar je ook de foto's vindt die bij de verschillende kleurslagen en rassen hieronder horen.
Verschillende kleurslagen
Agoutie:lijkt het meest op de wilde soortgenoten van de cavia en wordt daarom ook wel "wildkleur" genoemd.
Zwart:intens zwart. Men houdt erg van deze kleurvariant en er wordt veel mee gefokt.
Chocolade: de kleur van bittere chocolade. De ogen zijn donkerbruin, maar met bepaalde lichtinval verschijnt er een rode gloed.
Lilac: een lichtblauwe pelskleur met een rossige gloed.
Wit:hebben rode of donkere ogen (bruin of blauw)
Schildpad:heeft blokken op het lichaam met verschillende kleuren zoals het schild van de schildpad.
Hollander:twee gekleurde kopplaten met over de neus een witte bes. Heeft ook een bandtekening op het lichaam.
Rus:wit met rode ogen, maar heeft zwarte neus, oren en pootjes.
Beige:donker roomkleurige vachtkleur.
Rood:een warme kastanje rode pels. Met 9 maanden tot een jaar is de definitieve kleur vast te stellen, omdat de jongen bruin worden geboren en soms daarna erg licht worden.
Goud:mooie rode ogen. De pelskleur is warm oranje.
Buff:lijkt op donkergeel oker. Donkerbruine ogen.
Blauw:een nieuwe kleur. Is een grijze cavia.
Creme:roomkleurig met bruine oortjes.
Japanner:heeft rood met zwarte banden om het lichaam. De Japanner is moeilijk te fokken en komt dan ook sporadisch voor.
Brindle:zwart met bruine kleurtekening
Dalmatiner:genoemd naar het hondenras. Donker gekleurde kop en op het lichaam zwarte vlekken.
Schimmel:de schimmel heeft een bepaalde kleur dat vermengd is met wit. De witten haren moeten voldoende en gelijkmatig aanwezig zijn, behalve op kop en pootjes. Schimmels zijn in de standaard enkel erkend als borstelhaar.
Paren / Dracht / Geboorte / Jongen
Een zeugje wordt eens in de 16 dagen bronstig gedurende 20 tot 24 uur. Tijdens de bronst breekt er een vlies in de vagina waardoor de dekking plaats kan vinden. De paring gebeurd heel discreet en meestal niet in het openbaar. Nadat de beer de zeug gedekt heeft sluit hij haar vagina af met een wasachtige prop, zodat het sperma er niet uit kan lopen. Deze prop laat vanzelf weer los. Drachtige cavia's kunnen flink in gewicht aankomen (50 tot 75 %), maar je kan dit pas echt zien als de dracht al voor driekwart verstreken is. De dracht duurt 65 a 70 dagen. Laat het vrouwtje i.v.m. stress zo veel mogelijk met rust. De zeug heeft behoefte aan extra vitamine C tijdens haar zwangerschap. Geef haar dus elke dag (als je het al niet doet) 50 mg hiervan. De geboorte kan gewoon in het verblijf plaatsvinden en in principe kan de beer er ook bij aanwezig zijn. Hij zal zich weinig van de bevalling aantrekken. Wees er wel van bewust dat de zeug al 24 uur na haar bevalling weer paringsbereid is! Ze kan dus meteen weer gedekt worden door de beer. Hierom kan het dus aan te bevelen zijn om de beer even ergens apart te zetten. Gewoonlijk verloopt de bevalling vlot en binnen een kwartier zijn de jongen op de wereld. Als een jong is geboren likt de moeder het vruchtvlies open en bijt de navelstreng door. Raak de jongen niet aan, want hierdoor krijgen ze een vreemde geur en zullen ze verstoten worden! De jongen komen volkomen ontwikkeld op de wereld: behaard en met de oogjes en oortjes al open. Ook kunnen ze al snel na de geboorte lopen. Zo kunnen ze al meteen vluchten voor gevaar. Hoewel hun maag al meteen ingesteld is op vast voedsel, drinken de jongen nog ongeveer een maand bij de moeder. Hierna worden de jongen verstoten door haar en moeten ze zelf op pad.
Verschillende rassen
Gladhaar:glad haar met een lengte van ca. 3 cm. over het hele lichaam.
Gekruind:lijkt veel op de gladhaar, maar heeft een kruin op zijn kop. Komt in twee soorten: Engels en Amerikaans . Bij Engels gekruinde cavia's heeft de kruin dezelfde kleur als de rest van de vacht en bij Amerikaans gekruinde cavia's heeft de kruin juist een andere kleur dan de rest van de vacht.
Borstelhaar of abessijn:een borstelhaar heeft over het hele lichaam kruinen. De haarlengte is ca. 3,5 cm. Door alle kammen en rozetten is deze cavia minder aaibaar.
Langhaar:er zijn drie verschillende langhaarcavia's: de peruvian , de sheltie en de coronet . Peruvian: Heeft lang haar dat moet worden bijgeknipt. Op de achterhand heeft de peruvian twee rozetten. Borstelen, kammen en wassen is nodig tegen klitten en huidproblemen.Sheltie: onstaan uit de peruvian. Bij de Sheltie zijn de twee rozetten niet aanwezig. Op de snuit is korte beharing, waardoor de ogen goed zichtbaar zijn. Coronet: vrij vertaalt "gekroonde cavia". De cavia is zo genoemd door de rozet die op zijn kop zit. Verder het zelfde lange haar als de peruvian en de sheltie.
Merino:vacht van de Tessel en de kruinen van de Peruvian.
Naakt:Dit zijn haarloze cavia's en hebben dus geen vacht.
Satijn:een van de nieuwste rassen. Deze cavia heeft een holle haarschacht en hierdoor weerkaatst lichtinval terug. Het haar is net als bij de gladhaarcavia ca. 3 cm. lang.
Rex:deze cavia's zijn veelal grote cavia's die wat zwaarder zijn en wat meer tegen een stootje kunnen. De vacht lijkt op die van een teddybeer.
US Teddy:lijkt op de Rex, maar is zachter en de vacht op zijn buik is glad.
Tessel:het nieuwste caviaras in Nederland. De tessel is een kruising tussen de sheltie en de rex. De vacht is mooi gekruld en dicht ingeplant.
Alpaca:vacht is net als de Tesselcavia met een rozet op het voorhoofd
Cuye:reuze cavia die 50 cm. kan worden en 4 kg kan wegen. Een Cuye wordt ongeveer 2-3 jaar oud en is erg schuw.
Abortus/miskraam Aborteren is het verliezen van jongen. Als dit gebeurd voor de zesde week zijn er meestal geen gevolgen. Het is dan beter om de zeug weer onmiddellijk te laten dekken, want vaak gaat de volgende dracht wel goed. Abortus op een later tijdstip kan gevolgd worden door een ontsteking. Dit kan met antibioticum worden verholpen. Dit geld ook bij een baarmoederontsteking. Als de baarmoeder er uitkomt tijdens de bevalling, kan deze, mits het onbeschadigd is, weer door de dierenarts worden teruggestopt 24-02-2007 om 19:24
geschreven door mailgroep
Bezige bijen door zachte winterweer Aantal imkers stijgt de jongste jaren, ook in de steden
Roeselare - Het zachte winterweer haalt de bijen vroeger dan normaal uit hun winterrust. ,,Samen met de flora die in bloei komt. Het is eind februari en de bijen keren al naar hun kasten terug met stuifmeel aan hun pootjes'', bevestigt imker Henri Tilleman.
Bijen vliegen uit als de thermometer een twaalftal graden Celsius haalt. Dat is meestal rond begin april het geval. Het is nu al zo warm en dus ontdek je nu al bijen in de tuin, op zoek naar stuifmeel. Deze drukte zo vroeg in het jaar is geen probleem. Maar ik hoop dat we dit voorjaar dan geen reeks koude dagen meer krijgen. Dat zou de voortplanting kunnen verstoren. Mooi weer is ook belangrijk voor een goede honingproductie. Op dat vlak ziet het er voorlopig goed uit. Maar het mag niet té droog worden'', weet imker Henri Tilleman.
De voorzitter van De Mandelbie woont in een Roeselaarse woonwijk. De moderne imkerij is niet langer het alleenrecht van plattelandsbewoners. ,,Het aantal imkers in de steden ging er de jongste jaren duidelijk op vooruit'', bevestigt Henri Tilleman. ,,Voor veel mensen is het de ideale manier om een stukje natuur in het stadsleven te integreren. Ook meer vrije tijd en de groeiende aandacht voor gezondheid en voeding spelen een rol. In tegenstelling tot wat men zou kunnen verwachten, levert een bijenvolk dat in de stad actief is doorgaans meer honing dan op het platteland. Op de buiten vermindert het aantal wilde bloemen, bossen en struiken. De monocultuur in de land- en tuinbouw, het gebruik van gewasbeschermende producten of onkruidbestrijders is daar niet vreemd aan.''
Minder steeklust
,,In de stad is weliswaar minder groen dan op het platteland, maar doordat almaar meer steden stadsparken en groene pleinen aanleggen, is er een inhaalbeweging bezig. Daarbij wordt een bredere plantenvariatie aangeplant. Bovendien zorgt de aanplanting van vooral lindebomen, wilde kastanjebomen of acacia's ervoor dat de aanmaak van honing bijna het hele seizoen doorgaat. Imkers zijn dan ook heel blij als de lokale overheid kiest voor deze boomsoorten bij de aanleg van een groene oase.''
Niet alleen de flora is sterk veranderd. Ook de bijen zijn niet meer dezelfde als weleer. ,,Door de verstedelijking zijn de buren nooit ver weg. Bijen die om de haverklap de buurt op stelten zetten, passen niet meer in onze samenleving. De moderne imkerij houdt daarom een zachtaardige bij met minder steeklust en aangepast aan ons klimaat.''
,,Een goede imker moet er ook voor zorgen dat de bijen voldoende ruimte hebben in de kast. Als er overbevolking dreigt, gaan de bijen uitzwermen en kunnen ze voor overlast zorgen. De moderne imkerij vraagt duidelijk om opleiding. Een hobbyist zonder professionele kennis loopt vroeg of laat tegen de lamp'', besluit Henri Tilleman.
In het Praktijkcentrum voor Land- en Tuinbouw (PCLT), Zuidstraat 25 start op zaterdag 3 maart een cursus beginnennd imker. Tien lessen telkens van 9 tot 12 uur. Info: henri.tilleman@telenet.be of pclt@skynet.be
Herwig Willaert23/02/2007
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
22-02-2007: Dieren, met uitzondering van ons eigen mensenras, werden lang voor domme eetbare zool versleten. Honden zijn rechtlijnig trouw; papegaaien konden slechts nabootsen en geen enkel ander dier vertoont intelligentie. Mens als kroon op de schepping, u kent het fabeltje wel... Ook de God uit de christelijke bijbel vertelt dat dieren er slechts zijn als instrument van de mens. Als Hij het al zegt; wie zijn wij als kroon dan? Het antwoord is eenvoudig: zoekend en onwetend. Een kroon zijn is ook niet alles...
Een kort artikel uit een oude Kijkgeeft u misschien een indruk waat ik naartoe wil. Leest u even mee?
Vogels hebben niet een aangeboren talent om mooi te zingen. Nieuw onderzoek toont aan dat ze heel precies naar hun eigen gefluit luisteren om het helemaal goed te tunen.
Ornithologen gebruiken vaak het geluid van een vogel om te kunnen identificeren om welke soort het gaat. Studie van de Universiteit van Californië in San Francisco toont aan dat zangvogels niet zijn voorgeprogrammeerd met een specifiek geluid, maar dit tijdens hun leven ontwikkelen.
Na hun geboorte beginnen de vogels met een soort fluiterig gebrabbel. Ze verbeteren hun zangkwaliteiten met de hulp van een leraar. Wanneer ze eenmaal een eigen geluid hebben ontwikkeld gebruiken ze dit om hun territorium af te bakenen of een soortgenoot te verleiden. Kleine verschillen in de melodie onderscheidt de ene zangvogel van de andere. En het kost ze dan ook veel moeite om hun eigen sound hun hele leven vast te houden.
Om tot deze conclusies te komen hebben de wetenschappers verschillende proeven met zangvogels gedaan. Eén hiervan was het niet laten functioneren van het gehoor. Hieruit bleek dat na een tijdje het geluid van de vogel steeds verder afweek van het oorspronkelijke deuntje.
Volgens de onderzoekers gebruiken vogels dezelfde manieren om hun geluid te produceren en terug te horen als wij. De resultaten van hun studie kunnen hierdoor nieuw licht werpen op het onderzoek naar stotteren bij mensen.
(JvdK, 25-09-2006)
Met andere woorden: vogels zijn slim of leren hoe dan ook van situaties op een manier die van een zelfbeeld spreekt. Vooralsnog houd ik het even bij één soort vogel: de papegaai.
Jaco kon uw kind zijn.
Ander onderzoek uit 2006 wijst uit dat papegaaien ook al veel slimmer zijn dan gedacht. Daar kwam men achter door bijna 30 jaar de hersenactiviteit van de Afrikaanse grijze roodstaart papegaai te observeren. Niet voor niets dat die Jaco's bijna zijn uitgestorven. Hoe dan ook blijken de communicatieve vaardigheden van de papegaai overeen te komen met die van een tweejarig kind. Op het gebied van rekenen en herkennen van kleuren en vormen valt zelfs een vergelijking te maken met een kind van vijf á zes jaar. "De allerslimste van de drie vogels waarmee Pepperberg de jongste tijd werkte, de 29-jarige Alex, kan zeven verschillende kleuren benoemen, vijf vormen onderscheiden en tot vijf tellen. Hij herkent, vraagt of weigert zo'n 1000 verschillende voorwerpen en doet ook veel meer dan napraten," aldus de nieuwssite Het Laatste Nieuws.
Humor vereist intelligentie?
Men zegt wel eens dat slechts slimme mensen in staat zijn tot humor; dat het iets te maken heeft met snel schakelen en het associatief vermogen. Wat dan te denken van een moppen tappende papegaai? Alweer een Afrikaanse grijze roodstaart papegaai is in staat om 950 woorden te herkennen en gebruiken.
"Hij formuleert zelfstandig woorden en zelfs hele zinnen als hij met nieuwe situaties wordt geconfronteerd waarin zijn vocabulaire nog niet voorziet. Toen een andere papegaai ondersteboven aan z´n stokje hing riep het beest z´n baasje toe om even snel een fototoestel te pakken. Later lieten de onderzoekers de gevleugelde grappenmaker een foto zien van een dierenverzorger met een aap op z´n arm. Toen daarna de verzorger, nu zonder aap, kwam binnenlopen vroeg de wondervogel waar de verzorger z´n aap had gelaten," aldus Fok.nl.
De grote vraag?
Dit is natuurlijk slechts deel 1. In een volgend deel breng ik u een verzamelijk van leuke dierenmanieren die tonen dat dieren soms menselijker zijn dan u denkt. De grote vraag is: hoe menselijk precies?
Mensen vinden dit een vies gezicht. Maar ontlasting bevat nog voeding. Hoe eiwitrijker de ontlasting des te lekker deze voor de hond is. Bovendien zijn konijnenkeutels en paardenmest rijk aan de vitaminen B, C en K.
Poep eten is dus niet ongezond, mits de ontlasting niet van een ziek dier is. De hond kan wel met het eten van ontlasting van andere dieren zich besmetten met eieren van wormen. Voor Bobtails, Canadeze herdershonden, Collies en Shelties is het ook beter dat in de paardenmest niet het wormdodend middel ivermectine zit.
Hoe onfris het er ook uit ziet, een hond eet poep voor de lekkere trek en kan hier dik van worden.
Poep eten kan
een aangeleerd gedrag zijn,
een vorm van aandacht vragen zijn,
een uiting van verveling zijn,
een uiting van stress zijn,
ten gevolge van een extreem hongergevoel na castratie of 'sterilisatie',
ten gevolge van een extreem hongergevoel door bepaalde medicijnen (b.v. corticosteroïden, phenobarbital of valium) of
soms een lichamelijk oorzaak hebben.
Voorbeelden van een lichamelijke oorzaak zijn:
hormonale stoornissen in de bijnieren (de ziekte van Cushing), de schildklieren (hyperthyreoïdie) en de alvleesklier ( suikerziekte ),
een tekort aan eiwitsplitsende enzymen van de alvleesklier,
aandoeningen aan het centrale zenuwstelsel (b.v. een hersentumor).
Wat te doen tegen het eten van poep?
Zorgen dat de hond er niet bij kan, dus aan de lijn uitlaten. En als de hond los loopt er goed op letten, dat niet stiekem gesnoept wordt. Vooral goed opletten, dat ù het lekkers eerder ziet. En de hond direct aanlijnen zónder dat deze de kans krijgt er een hapje van te nemen. Het duurt maanden, eer uw hond zijn snoepgewoonten verandert.
Ook wordt wel geprobeerd uitwerpselen, die men straks met de hond gaat passeren, tijdens het uitlaten onaangenaam te maken door er bijvoorbeeld zout of een misselijkheid oproepende stof (LiCI) tevoren in aan te brengen, zodat 'voedselvermijdingsleren' kan optreden.
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Glasvleugelvlinder (Jeedeeke, en vertaling van Cis-ka)
Glasvleugelvlinder
Leeft in Zuid-Amerika
Vlinders met doorzichtige vleugels zijn zeldzaam en prachtig. De regenwoudspecialisten beschouwen de aanwezigheid van deze zeldzame vlinder, die even breekbaar is als fijn geblazen glas, als een duidelijke ecologische aanwijzing dat het leefmilieu waarin hij leeft een hoog habitatniveau heeft, en zijn dood waarschuwt hen voor ecologische veranderingen.
De lichtdoorlatende vleugels van de glasvleugelvlinder rivaliseren met de verfijnde schoonheid van glasramen, wanneer de zon hen doet schitteren in hun glimmende turkooise, oranje, groene of rode pracht.
Mooi dingen moeten niet kleurvol zijn om opgemerkt te worden; dat wat in het leven onopgemerkt blijft heeft de grootste kracht. (Tekst vertaald door onze mentor Cis-ka uit het engels). Klik op het plaatje om het groter te zien.
Hier zie je hem nog eens Het is de atlapetes latinuchus yariguierum of ook Yariguiesvink genoemd , een nieuwe ondersoort van de atlapetes latinchus (oef wat een naam!!!)
Olifant niet van de grond door menselijk haar (Cis-ka)
Olifant niet van de grond door menselijk haar
In Taiwan is het plan om een olifant op te tillen met menselijk haar niet doorgegaan omdat er te veel protest op kwam. Het museum voor technologie en wetenschap heeft meer dan 6.000 euro gespendeerd om 1,6 miljoen haren aan elkaar te knopen tot een touw dat 8 ton kon optillen.
Het was de bedoeling om de olifant op te tillen zodat hij op een platform kon gaan staan. Omdat er veel protest opkwam, heeft de Zoo besloten het op een andere manier aan te pakken.
(HLN)
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
De optimale groei van puppies van grote rassen (Cis-ka)
De optimale groei van puppies van grote rassen
Vergeleken met andere diersoorten en de mens vertoont het groeiproces bij honden in een relatief korte tijd opmerkelijke veranderingen. In het bijzonder bij grote rassen is de groei in de lengte (groei van lange botten) spectaculair. Op de leeftijd van 16 tot 18 maanden hebben deze honden hun uiteindelijke lichaamsomvang (niet hun uiteindelijke gewicht) bereikt.
Kouros, onze hond, net volwassen geworden.
Groeischijven
De groei van botten in de lengte vindt plaats in de groeischijven. De botten groeien niet willekeurig, maar alleen in deze groeischijven van kraakbeen, die zich bevinden aan de uiteinden van de botten. Tijdens het groeiproces wordt het kraakbeen gemineraliseerd en omgezet in bot. Dit proces gaat door totdat het bot zijn uiteindelijke lengte heeft bereikt.
Verstoringen die zich tijdens dit proces kunnen voordoen leiden tot skeletaandoeningen die kreupelheid en misvorming van botten tot gevolg hebben. In de meeste gevallen doen deze aandoeningen zich voor in de schouder- en ellebooggewrichten. Ook het kniegewricht, het enkelgewricht en het heupgewricht kunnen worden aangetast.
Een Shar Pei met zijn rechter pootje die niet helemaal recht groeit.
Skeletaandoeningen
Onderzoek bij honden van grote rassen in Zweden, de Verenigde Staten, Duitsland, Australië en Nederland heeft aangetoond dat deze aandoeningen het gevolg zijn van abnormale ontwikkeling van het kraakbeen in het gewricht. Deze aandoening bij honden staat bekend als osteochondrose (OC) of osteochondritis dissecans (OCD). Aan de andere kant kan overbelasting van de gewrichten door een te hoog gewicht eveneens tot problemen leiden. Het bekendste voorbeeld hiervan is heupdysplasie (HD).
Erge heupdysplasie bij een dobberman van 6 jaar oud.
Osteochondrose (OC) en heupdysplasie (HD) zijn aandoeningen die zich ontwikkelen tijdens de groei. Ze zijn erfelijk van aard en kunnen worden beïnvloed door omgevingsfactoren, zoals trauma. HD wordt gekenmerkt door een slecht in elkaar passend heupgewricht, door de vorm van de dijbeenkop of van de kom of van beide. Wanneer een hond geen HD heeft wanneer zijn skelet volgroeid is, zal hij dit nooit krijgen. In het geval dat een hond HD heeft, maar dit niet gediagnosticeerd is toen hij nog jong was, kan dit later gediagnosticeerd worden aan de hand van de daarop volgende artrose. Hetzelfde geldt voor OCD.
In verscheidene studies (waarbij genetische invloeden werden uitgesloten), is aangetoond dat bij opgroeiende puppies een relatief hoog gewicht door overmatige voeding (de puppy is te zwaar ten opzichte van het gewicht dat hij gezien zijn leeftijd zou moeten hebben) een aanzienlijke toename van klinische HD tot gevolg heeft. Een puppy slank grootbrengen geeft een significant resultaat en vanuit orthopedisch gezichtspunt heeft een slanke puppy de voorkeur boven een zwaarlijvige puppy. Overmatig gewicht veroorzaakt misvorming van het heupgewricht (in feite: verhoogt het het risico van HD). De algehele omvang (hoogte aan de schouder) wordt niet beïnvloed door de puppy zo te voeden dat hij slank blijft. Niet de omvang van de puppy groeit langzamer, maar het lichaamsgewicht, wat beter is.
Het risico van een te hoge calciuminname
Calcium is nodig voor de ontwikkeling van gezond botweefsel. Uit uitgebreid onderzoek is gebleken dat calcium de grootste risicofactor is voor de ontwik-keling van OCD. Een te hoge calciuminname verhoogt het risico van de ontwik-keling van klinische aandoeningen bij de hond. Overmatige calciuminname kan zich voordoen a) wanneer calciumsupplementen worden toegevoegd aan een complete en uitgebalanceerde voeding, b) wanneer het dier een complete voeding met een te hoog calciumgehalte krijgt of c) wanneer de eigenaar teveel calcium toevoegt aan een door hemzelf bereide voeding. Toevoeging van calcium aan complete en uitgebalanceerde voedingen dient onder alle omstandigheden vermeden te worden, omdat de hoeveelheid calcium in deze voedingen zorgvuldig is gereguleerd.
Het gevaar van een te hoog caloriegehalte
De ontwikkeling van heupdysplasie (HD) is niet gerelateerd aan de groei van botten in de lengte, maar wordt in hoge mate beïnvloed door voeding. Overmatige voeding (calorieën) tijdens de groei heeft een groter risico op de ontwikkeling van HD tot gevolg. Dit wordt veroorzaakt door de snelle toename van het lichaamsgewicht en het relatief onvolgroeide skelet dat dit lichaamsgewicht moet dragen.
Bij de geboorte bestaat het skelet grotendeels uit kraakbeen, dat geleidelijk wordt omgevormd tot bot. In vergelijking met bot is kraakbeen flexibel en kan en zal van vorm veranderen wanneer dit wordt belast. Wanneer het onvolgroeide skelet, en dus het onvolgroeide heupgewricht, overbelast wordt door het overmatige lichaamsgewicht van de hond (ten opzichte van zijn leeftijd), bestaat het gevaar dat de vorm van zijn heupgewrichten zich daaraan aanpast, wat dysplasie tot gevolg heeft.
HD is echter een erfelijke ziekte en wanneer de genen niet voorkomen in de foklijn, zal een overmatig lichaamsgewicht voor een gegeven leeftijd nooit HD tot gevolg hebben. Aan de andere kant is aangetoond dat, wanneer in de foklijn het risico van HD bestaat, overmatig voeden van de puppy de frequentie en de ernst van de aandoening sterk kan verhogen.
Hetzelfde geldt voor het relatieve risico van OCD en de groep aandoeningen die elleboogdysplasie (ED) genoemd worden. Een te snelle toename van het lichaamsgewicht verhoogt het risico dat deze aandoeningen zich voordoen. Evenwichtige groei in samenhang met een gereguleerde toename van het lichaamsgewicht geeft een optimaal eindresultaat: een gezonde, fitte hond. De juiste dagelijkse hoeveelheid voeding verzekert dat de hond zijn uiteindelijke omvang als volwassen hond bereikt en een optimale lichamelijke conditie verkrijgt.
Het eiwitgehalte heeft geen invloed
Onderzoek naar de groei van de Duitse Dog (Nap RC, Nederland) heeft aangetoond dat het eiwitgehalte in een voeding geen significante invloed heeft op de ontwikkeling van het skelet. Een hoge eiwitinname heeft geen verhoogd risico op de ontwikkeling van OCD of HD tot gevolg en heeft geen invloed op de lengtegroei van bot.
Speciale voeding voor de groei
Gegeven de hoge mate van skeletaandoeningen bij honden van grote rassen, is het goed nieuws dat er voeding beschikbaar is die speciaal is samengesteld om te voorzien in de behoeften van snel groeiende puppies van grote rassen. In deze producten zijn de resultaten van de laatste studies verwerkt, waarin calcium is aangewezen als de grote risicofactor in de voeding van grote rassen en ook verlaging van de algehele energie-inname wordt aanbevolen om gereguleerde groei te bewerkstelligen. Eukanuba Puppy & Junior Grote Rassen is speciaal samengesteld om de hond een lager caloriegehalte en een aangepaste verhouding tussen calcium en energie te bieden om een gezonde groei te ondersteunen. Deze voeding geeft iedere puppy van een groot ras optimale voedingsondersteuning!
Wandelen met de hond is toch heerlijk. Oké soms heb je misschien geen zin maar het is altijd gezond voor je. Dus als je je er even overheen zet, is het echt zo erg nog niet. Zeker niet als je eenmaal aan het wandelen bent. Minimaal drie keer per dag zo'n twintig minuutjes. Dat is wat onze Angel krijgt... soms wat meer en soms wat minder. Het hangt ook een beetje van haar eigen bui af en of we gebald of geskeelerd met haar hebben. Dan heeft die gekke hond meer dan genoeg energie kwijt gekund, geloof me maar. Soms is het voor wat oudere mensen niet meer mogelijk om lange wandelingen te maken of soms zijn mensen gewoon lui. Vergeet dan niet dat je hond wel zijn energie kwijt moet kunnen en investeer je geld in een honden loopband. Op die manier hoef jij niet de deur uit maar krijgt je hond toch de nodige beweging. Ik persoonlijk vind het verschrikkelijk hoor. Dat arme beest moet lekker vrij kunnen rennen, ravotten, met andere honden spelen en lekker achter de bal aankunnen. Waar men in Japan al niet oplossingen voor bedenkt. Onvoorstelbaar... oh ennuh... als je hem wilt bestellen mag je wel eerst je Japans even bijspijkeren Bron: Honden.Blogo.nl
Reizen met je huisdier binnen de Europese Unie is sinds oktober 2004 gemakkelijker geworden.De Europese Unie heeft een beslissing goedgekeurd voor een verplicht paspoort dat elke hond, kat of fret moet vergezellen die zich binnen de lidstaten verplaatst (met uitzondering van Ierland, Zweden en het Verenigd Koninkrijk).Dit paspoort is een diergeneeskundig document en vervangt het oude vaccinatieboekje.
In België zal het paspoort ook steeds meer gebruikt worden binnen de eigen landsgrenzen, dit is als identificatiebewijs en als registratie van de honden.Voor de katten en de fretten is het paspoort enkel noodzakelijk als je buiten België reist.
Wat bevat het?
Naast alle gegevens van de eigenaar en de beschrijving van het dier levert het paspoort het bewijs dat het beest gevaccineerd geweest is tegen hondsdolheid, (dit moet duidelijk door de dierenarts vermeld worden dat het dier antistoffen heeft tegen hondsdolheid) en dat het geïdentificeerd is (via een microchip ingeplant onder de huid, door de dierenarts).
Het kan ook inlichtingen bevatten over andere vaccinaties, ook degene die niet verplicht zijn, alsook informatie over de algemene medische toestand en eerdere ingrepen van het beest.
Het paspoort wordt afgeleverd op het ogenblik van de identificatie ofwel bij de vaccinatie tegen de hondsdolheid en deze kan enkel plaatshebben na de controle van de identificatie van het dier.
In de praktijk:
Geef uw paspoort aan de bevoegden, die zullen je dier scannen om te zien of het nummer van de chip overeenkomt met het nummer dat op het paspoort staat.Aan de jonge dieren die nog niet gevaccineerd mogen worden, wordt toegestaan dat ze reizen zonder deze vaccinatie.
Waar is het geldig?
In alle lidstaten, uitgezonderd in het Verenigd Koninkrijk, in Ierlanden in Zweden waar de nationale wetgeving nog van toepassing is.De niet E.U. buurlanden (zoals Zwitserland of Noorwegen) waar de situatie tegenover hondsdolheid dezelfde is als die in de Europese Unie passen dezelfde regels toe als ons.
Uitzonderingen:
Het Verenigd Koninkrijk, Ierland en Zweden laten eerst een test ondergaan die meet hoeveel antistoffen je dier heeft aangemaakt en dit meerdere maanden na zijn vaccinatie, vooraleer ze toe te laten op hun grondgebied.Deze test controleert de doeltreffendheid van de inenting.
Het Verenigd Koninkrijk en Ierland eisen daarboven nog een behandeling tegen teken en wormen.Zweden gebruikt verschillende procedures afhankelijk van het land van herkomst.Aarzel niet om informatie in te winnen bij de ambassade.
En voor de dieren afkomstig uit een land buiten de Europese Unie?
Dieren uit landen waar hondsdolheid nog heerst, moeten 3 maanden voor hun verplaatsing eerst een test ondergaan.Voor het Verenigd Koninkrijk, Ierland en Zweden wordt de afzondering gehandhaafd.In landen waar geen hondsdolheid is of waar ze onder controle is, is de vaccinatie de enigste vereiste.Voor het Verenigd Koninkrijk, Zweden en Ierland wordt een onderzoek vereist zes maanden voor de verplaatsing.
De honden moeten bovenop de identificatie en de vaccinatie verplicht geregistreerd worden bij de BVIRH (Belgische Vereniging voor Identificatie en Registratie voor Honden).
Waarom is de registratie nuttig?
Om je hond terug te kunnen bezorgen na verlies of diefstal
Om te bewijzen dat de hond je toebehoort
Om de persoon die je de hond verkocht terug te vinden
Om de hondenhandel makkelijker te kunnen controleren
Wat moet je doen?
Als je een dier adopteert, laat het identificeren (door een chip) en indien het een hond is, laat het dan ook registreren bij de BVIRH, vòòr de leeftijd van 4 maanden (documenten geleverd door de fokker of de dierenarts).Indien jij je dier aan een derde persoon wenst te geven en het is nog niet geïdentificeerd (en geregistreerd voor de honden), moet je het zo snel mogelijk laten doen.
Als je hond geregistreerd is na 07/06/04, moet je in het bezit zijn van een paspoort.
P.s.: Vergeet niet alle wijzigingen in verband met je hond aan de BVIRH te melden: adres, overlijden, verlies of diefstal.
Papieren niet in orde?
Neem dit ernstig aan.Volgens het land kan je dier afgenomen worden, in quarantaine gezet worden of teruggestuurd worden naar het land van herkomst.In de ernstige gevallen kan het dier geëuthanaseerd worden.De kosten zijn ter jouw laste.
Controleer de chip voor je vertrekt.De chip kan beschadigd zijn en het wordt onmogelijk om het te scannen.Bovendien kunnen de Europese scanners niet alle chips van buiten Europa lezen.Prettige vakantie!
(huisdierinfopunt)
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Er wordt nogal eens gezegd: "een kat is meer gehecht aan het huis dan aan z'n baasje" . Gelukkig is dit niet helemaal waar maar het geeft wel aan hoe katten zich aan hun woonomgeving hechten! Een kat moet liefst 2 weken binnen blijven in zijn nieuw huis, zodat hij helemaal gewend is, voordat hij naar buiten mag gaan.
We verhuizen naar een woning met tuin Nadat uw kat minimaal 2 weken binnen is geweest mag hij voor het eerst naar buiten. Het beste tijdstip is een 1/2 uur voordat hij z'n eten krijgt zodat als u hem roept hij weer snel naar binnen komt. Blijf wel de eerste paar keer dat hij naar buiten gaat bij hem om een oogje in het zeil te houden.
Sommige katten doen alsof het de normaalste gang van zaken is dat ze naar buiten gaan. Mocht uw kat erg onzeker zijn dwing hem dan niet om naar buiten te gaan. Laat dan ook altijd de deur op een kiertje staan zodat hij weer snel naar zijn vertrouwd plekje kan gaan. U kunt uw kat in het begin ook aan een riempje in de tuin uit laten. Laat hemechter nooitalleen in de tuin achter. Met riempjes zien we op de kliniek erg veel problemen.
Laat uw kat chippen! Bij uw dierenarts kunt u bij uw kat een microchip laten aanbrengen met een uniek identificatienummer meer info
Katten kunnen zich niet goed verdedigen tegenover andere katten en ze kunnen zichzelf ophangen. Met de zogenaamde "veilige" tuigjes zien we ook deze problemen.
We verhuizen van een woning met tuin naar een flat. Ook al is Uw kat een echte buitenkat dan kunt u zonder problemen naar een flat verhuizen . Uw kat is gewend om buiten veel te ondernemen zoals spelen, klimmen en z'n nagels krabben. U moet daarom voor voldoende afleiding zorgen. Speeltjes en een goede krabpaal (liefst een model die bijna tot het plafond gaat) mogen natuurlijk niet ontbreken. Mocht u meerdere kattenhebben dan kan een verhuizing naar een kleinere ruimte problemen geven. Katten zijn gesteld op hun privacy, ze hebben een eigen territorium nodig. Mocht hun territorium te klein worden dan leidt dit tot veel vechtpartijen en stress. Laat de katten daarom in alle woonruimtes toe om zodoende een zo groot mogelijk leefgebied te creëren.
De Afrikaanse wilde hond of hyenahond (Lycaon pictus) is een wilde hondachtige uit de orde der roofdieren (Carnivora). Alhoewel de soort veel lijkt op de hond, zijn de twee geen nauwe verwanten. De hond is meer verwant aan de wolf en de jakhalzen dan aan de hyenahond.
Uiterlijke kenmerken De Afrikaanse wilde hond is een grote, gevlekte hond met een lang, slank lichaam en lange poten, grote afgeronde oren en een lange, volle staart. De kop is vrij kort en breed, met krachtige kaken. Hij heeft een donkerbruine tot zwarte vacht met onregelmatige roomkleurige, witte en geelbruine vlekken. Het vlekkenpatroon en de kleur van de vlekken verschilt zeer per individu, maar onder verwante dieren en dieren uit dezelfde regio zijn gelijkenissen te vinden. De staartpunt is bijna altijd wit, en de snuit meestal zwart. Jonge dieren zijn meer zwart van kleur met verspreid enkele witte vlekken, voornamelijk op de poten.
De Afrikaanse wilde hond heeft een sterke, herkenbare geur. De gemiddelde Afrikaanse wilde hond heeft een kop-romplengte van 76 tot 112 cm, een staartlengte van 30 tot 41 cm en weegt zo'n 15 tot 36 kg.
Verspreiding en leefgebied De Afrikaanse wilde hond leeft in savannes, licht beboste streken, steppen en graslanden, zowel in laagland als in bergen. Hij kwam oorspronkelijk algemeen voor in een groot deel van Afrika ten zuiden van de Sahara, in alle gebieden met voldoende prooidieren. Hij ontbrak enkel in de dichte bossen in West- en Centraal-Afrika. Door toedoen van de mens is zijn leefgebied echter versnipperd geraakt. Deze versnippering is een grote bedreiging voor deze diersoort, die namelijk veel ruimte nodig heeft.
Voedsel
De Afrikaanse wilde hond jaagt voornamelijk op middelgrote antilopen als impala, Thomsongazelle, blauwe gnoe en grote koedoe. Hij is echter ook in staat grotere dieren als zebra's te doden. Afrikaanse wilde honden jagen gezamenlijk op hun prooi. Ze jagen voornamelijk in de schemering. Hun specialiteit is niet zozeer snelheid maar uithoudingsvermogen. Hij kan over een afstand van vijf kilometer een gelijkmatig tempo van 48 km/u volhouden. In een korte sprint kunnen ze snelheden van 60 km/u bereiken.
De troep achtervolgt een prooi en hapt naar de achterzijde en de flanken van het prooidier totdat deze vermoeid raakt. In tegenstelling tot katachtigen zoals de leeuw grijpen de Afrikaanse wilde honden hun prooi niet bij de keel maar in de buik. Ze rukken de ingewanden eruit en hierdoor komen de prooidieren niet door verstikking maar meestal door een shocktoestand om het leven. Dit klinkt barbaars en daarom werden Afrikaanse wilde honden tot in het recente verleden beschouwd als verderfelijk. Recent onderzoek heeft echter aangetoond dat de prooien van Afrikaanse wilde honden sneller overlijden dan die van leeuwen en luipaarden.
Sociaal gedrag en voortplanting Het zijn zeer sociale dieren, die een strikte hiërarchie in hun groep hebben. De kern van een groep is een dominant paartje. Enkel het dominante paartje mag zich voortplanten en het territorium met urine markeren. Andere volwassen dieren helpen mee met de zorg voor de jongen, onder andere door voedsel op te braken.
Een groep bestaat tegenwoordig meestal uit ongeveer zes volwassen mannetjes en vier volwassen vrouwtjes. Vroeger waren groepen veel groter, en zijn er groepen waargenomen van enkele honderden wilde honden. Grotere groepen hebben grotere territoria dan kleinere groepen. Ook hebben welpen in grotere groepen een hogere overlevingskans. Het territorium van een groep kan zeer groot zijn, 200 tot 2000 km². In groepsverband doorkruizen ze het territorium.
De Afrikaanse wilde hond is meestal zwijgzaam. Als contactroep dient een laag, doordringend en herhalend krassend geluid, bij opwinding in de groep laat hij een staccato gepiep horen.
Een volwassen Afrikaanse wilde hond vertoont in zijn omgang met andere wilde honden binnen een groep opvallend vaak infantiel gedrag als bedelen. Op deze manier kan een wilde hond bij een potentieel agressief dier meer zorgzame reacties teweegbrengen, waardoor dit niet zal aanvallen.
De Afrikaanse wilde hond krijgt van alle hondachtigen de grootste worpen: gemiddeld tien welpen per worp. De meeste welpen worden geboren aan het einde van de regentijd in een ondergronds hol, meestal het verlaten hol van een aardvarken. De welpen zijn bij de geboorte blind en hulpeloos. Na een maand komen ze voor het eerst buiten het hol. Na vijf weken gaan ze van moedermelk over op opgebraakt voedsel. Na negen weken gaan ze met de andere volwassen honden mee op jacht, en na een jaar zijn ze volgroeid.
Na het ontwaken, vroeg in de ochtend of laat in de middag, ontstaat er een soort samenkomstceremonie, waarbij jonge wilde honden samenscholen en andere dieren lastigvallen door om ze heen te cirkelen. Dieren die niet lastiggevallen willen worden sluiten tijdelijke vriendschappen met andere dieren, waarbij ook zij samenscholen in grotere groepen. Deze ceremonie zorgt voor het mobiliseren en verbinden van individuele dieren in een jachttroep.
De Afrikaanse wilde hond wordt meestal niet oud: veel dieren sterven voor hun tiende levensjaar.
Bedreiging Van alle grote Afrikaanse roofdieren is de verspreiding van de Afrikaanse wilde hond de laatste jaren het sterkst afgenomen. Een belangrijke bedreiging is het afnemen van geschikte habitat door de oprukkende landbouw, met versnippering tot gevolg. Behalve de versnippering van het leefgebied heeft hij ook veel te lijden van ziekten die zij opdoen van de gedomesticeerde hond, en wordt er op de soort gejaagd omdat hij wel eens vee vangt. Er zijn niet meer dan 2500 volwassen exemplaren over en de soort wordt tegenwoordig als bedreigd beschouwd.
mailgroep huisdieren
Zelfbeeld hebben, dus begrip van de omgeving, betekent ook communicatie. De huisdierenliefhebber zal weten dat katten, honden of vogels met elkaar 'praten'. Het gaat natuurlijk om (voor ons) onverstaanbare klanken, maar dat maakt het niet minder een taal. 
naar binnen groeien (op de foto duidelijk te zien) en de ondertanden naar buiten (olifantslagtanden). Uiteraard heeft zo'n konijn problemen met eten, zal vermageren en vaak een natte kin hebben tgv. speekselen. Het is mogelijk deze tanden te knippen (gemiddeld eens per 2 maanden), een andere (betere) oplossing is om ze te trekken! Dit klinkt wellicht raar doch dit is eigenlijk wel de veiligste oplossing. De kiezen kunnen problemen geven als er haken op ontstaan die in het wangslijmvlies prikken. Dit veroorzaakt pijn en een konijn met pijn heeft stress en zal daardoor niet eten.
is te zien dat de boventanden te lang zijn en binnen de ondertanden vallen.
Kouros, onze hond, net volwassen geworden.
Een Shar Pei met zijn rechter pootje die niet helemaal recht groeit.
Erge heupdysplasie bij een dobberman van 6 jaar oud.
Wandelen met de hond is toch heerlijk. Oké soms heb je misschien geen zin maar het is altijd gezond voor je. Dus als je je er even overheen zet, is het echt zo erg nog niet. Zeker niet als je eenmaal aan het wandelen bent. Minimaal drie keer per dag zo'n twintig minuutjes. Dat is wat onze Angel krijgt... soms wat meer en soms wat minder. Het hangt ook een beetje van haar eigen bui af en of we gebald of geskeelerd met haar hebben. Dan heeft die gekke hond meer dan genoeg energie kwijt gekund, geloof me maar. Soms is het voor wat oudere mensen niet meer mogelijk om lange wandelingen te maken of soms zijn mensen gewoon lui. Vergeet dan niet dat je hond wel zijn energie kwijt moet kunnen en investeer je geld in een honden loopband. Op die manier hoef jij niet de deur uit maar krijgt je hond toch de nodige beweging. Ik persoonlijk vind het verschrikkelijk hoor. Dat arme beest moet lekker vrij kunnen rennen, ravotten, met andere honden spelen en lekker achter de bal aankunnen. Waar men in Japan al niet oplossingen voor bedenkt. Onvoorstelbaar... oh ennuh... als je hem wilt bestellen mag je wel eerst je Japans even bijspijkeren 
