Dag van de moedertaal. Er werd voor 21/02 gekozen omdat in 1952, mensen in Bangladesh betoogden om de officiële erkenning van hun moedertaal, het Bangla. Tijdens deze demonstratie werden verschillende mensen doodgeschoten. In feite martelaren voor hun taal. Tijdens een conventie van de VN in het jaar 2000, werd beslist om ieder jaar op deze dag het belang van de moedertaal te onderstrepen en ook te vieren. De moedertaal is de basis van alle leerprocessen. Een taallabo kan dan een nuttig instrument zijn om een taal beter te leren spreken en de klanken te horen. Maar ik kan ondanks alle moeite mijn dialect- accent niet afleren of wegsteken. Ik denk van mezelf dat ik mooi ABN spreek, tot ik mezelf eens hoor praten, dan val ik achterover van mijn tongval. Niet getreurd, zeg ik maar, zolang de mensen verstaan wat ik zeg is het goed.
Het is dag 2 van het mooie weer en stormenderhand wordt de kust weer ingenomen door de dagjesmensen, die water willen zien, zand willen voelen en in de wind hun haren laten wapperen. Maar Knokke torst een groot verdriet. Dat uitvergrootte dorp aan zee, een enclave in West-Vlaanderen heeft zijn hoofdman verloren. Geen keizer, koning of prins, maar een graaf die handelde of hij die titels allemaal had. Tot zijn groot spijt moest die edelman luisteren naar en handelen volgens de Belgische wetten. Wat een affront was dat voor de burgervader die wel Vlaams spreekt maar zoals het hoort, met Franse tongval ! Wat een deuk in zijn adellijk bestaan. Baas over een dorp dat zo exclusief als Monaco wil zijn, een dorp dat ons rijken kent ons rijken wil zijn, een dorp dat nauw toekijkt of er geen gewone mensen, die van arbeid hun bestaan maken, hun zon-zand-zee komen wegnemen. Al de mensen in hun prachtige witte villa's met oranje dakpannen, al die bewoners of tweede verblijvers van de luxueuze appartementen moeten het nu stellen zonder hun stijlicoon dat het uniform van de Knokkenaar lanceerde: gekleed in millet of ander donsvestje, pull achteloos over de schouders gegooid, oranje- gele -groene- rode broek, modieuze pet of klak en kousloze moccasins aan de voeten. Ook de introduceerder van het golfkarretje ter vervanging van de benen en de fiets. Hoe moet de Cie Het Zoute overleven nu er geen important lid van hun bestuur het voor het zeggen heeft op plattelandsniveau? Misschien leren de dorpelingen te leven zoals alle West-Vlamingen/Belgen? Ik ben alleen nieuwsgierig wanneer de invasie van de zo gevreesde frigobox toerist zal beginnen en welke slagzin het chique volk zal hanteren om dat te beletten. Maatschappelijk en sociaal was deze burgemeester, met de naam van weldoorvoede 'lippen' vooral dienstig voor een kleine minderheid van zijn bevolking. Enfin, tot zover commentaar over het openbare leven van deze aflijvige. De naaste familie zal wel verdriet hebben zoals bij elkeen die een familielid moet missen. Ik bied hun dan ook mijn gemeende en innige deelneming aan. En nu naar buiten.
Vóór de krant in de brievenbus werd gestoken was ik al op post om alles te zien wakker worden. De zee natuurlijk niet, die gaat dag en nacht door met leven. Dat is goed te horen als alle levende wezens nog in slaapmodus zijn. Behalve ik en mijn hond, naturlijk. Ik ben best tevreden met het vroege ontwaken. Observeren hoe anderen wakker worden is toch ietwat speciaal. Hier en daar zie je dan een lichtje aangaan. Ik heb geen uurwerk meer nodig wanneer ik een auto hoor vertrekken, een rolluik dat omhoog gaat, een tram die passeert... voor elke handeling is er een uur, en die ken ik ondertussen wel. Natuurlijk zijn de vogeltjes het eerste op post met hun gezang, als er een streepje licht in het oosten verschijnt. De vroege wandelaars zijn de hondenbezitters en zolang ze niet in de nabijheid van mijn huis komen laat mijn krullebol het maar voor wat het is: een hond die na een nachtrust zijn behoefte moet doen! "Natuurpunt" wil dat we de mollen in de tuin tellen. Men wil de verspreiding van dit diertje kennen, en behalve op het strand, zal dat wel overal te vinden zijn, is mijn idee. Iedereen is mollen liever kwijt dan rijk. Maar hobbytuiniers en telers opgelet, als je de gegevens toch wil noteren. Er zijn 'hopen' en 'hopen', alleen de hoop van de mol opschrijven en niet die van de 'woelrat' of de bult van de 'weidemier'. Maar iedere organisatie moet zijn bestaan rechtvaardigen met allerlei onmisbaar onderzoek naar de onmogelijkste of meest evidente dingen. Dank zij het 'recuperatiemateriaal' zoals ik liefelijk een vondst van mammoettanden wil noemen, zijn er al ettleijke onderzoeken gebeurt naar leeftijd, grootte, verspreiding, uitzicht en verdwijning van het dier. Voor dat laatste zou ik zeggen, het heeft de boot van Noach gemist. Maar de gevonden tand van dat beest, dat 1,2 miljoen jaar geleden verdween, heeft nog DNA in zijn holle tand zitten. Dat is door onderzoekers in het Centrum van Paleogenetica in Stockholm verder onderzocht met de nieuwste technieken. Wat blijkt, de Amerikaanse soort is een hybride van een nieuwe soort met de wolharige mammoet. Ik word er wel niet slimmer van, de olifant ook niet, maar ik ga nu wel beter slapen nu dat uit de doeken is gedaan. En voor 'hybride' denk ik nooit aan een beest maar aan planten en een auto.
Vandaag vermeld ik een speciale heilige voor mijn oudste vriend: feestdag van Jacinta de Jesus Marto (1910-1920). Een mystica genoemd, al was ze nog maar een kind. Was één van de drie kinderen die de verschijning van de Maagd Maria in Fàtima hebben meegemaakt op 13/05/1917
Nooit is de schrikkelmaand zo fel of ze geeft haar 5 zomerse dagen wel! Vandaag dag 1
Met een positieve ingesteldheid begin ik vandaag de dag. Er worden lentetemperaturen in het vooruitzicht gesteld voor vele dagen. Misschien beginnen ze dan aan het dak en heb ik eindelijk uitzicht op een normale woning zonder ijzeren harnas. Ik heb wel iedere dag oefeningen moeten doen om mijn huis binnen of buiten te gaan, en voor de hond was het simpelweg een springparcours. Ooit zal alles weer zijn zoals het was. Zelfs mijn haar heeft weer een grote beurt gekregen en ziet eruit zoals het moet ogen: gezonde witte blinkende haartjes. Een telefonntje van kids heb ik ook gekregen. Eén voor één komen ze me dit weekend met hun kroost bezoeken. Na de kapper ben ik dan maar recht naar de snoepwimkel gegaan om al die lekkere versnaperingen in huis te halen. Lekkerbekken zijn het allemaal wel. Voor een keer mag dat wel. Dat smaakt, zeker als dat suikergoed eten weer een tijdje geleden is. Een soort comfortfood.
Links en rechts hoor en lees ik van de geslaagde 'touchdown'. Een term uit het Amerikaanse en Canadese voetbal. Het is een manier van scoren die ermee bedoeld wordt. Maar daar ging het vandaag niet over. Wel over de geslaagde landing van 'Perseverance', de marslander. Aangekomen op de grond van de Rode Planeet na 203 dagen, 472 milj km en een snelheid van om en bij de 20.000 km/u. Dit is toch weer een sterk staaltje van menselijk kunnen. Uitgerekend vandaag is de geboortedag van Nicolaas Copernicus (1473-1543) die andere inzichten bracht in de astronomie. Vóór hem was er een 'geocentrisch wereldbeeld' met de aarde als middelpunt en centrum van het heelal. Copernicus bracht de 'heliocentrische theorie': de zon als middelpunt van het zonnestelsel en de planeten die rondom haar heen draaien.
Vandaag stop ik met het lied dat ik deze morgen hoorde: Wuthering Heights, uit 1978, gezongen door Kate Bush. Ze heeft een zeer aparte zangtechniek en ook wel een beetje een experimentele stijl. De song is gebaseerd op het gelijknamige boek van Emily Brontë (1818-1848), schrijfster, samen met haar zussen Charlotte en Anne. Ik herinner me vooral de videoclip van haar toen ze dit lied op tv te horen was: loshangende haren, wijd kleed en een radslag dat die vestimentaire uitrusting benadrukte. Dat was mooi.
Soms denk ik dat de Nederlanders hun gewone spreektaal beu zijn. De behoefte om bijna dagelijks nieuwe woorden te laten optekenen is gigantisch. Samensmelting van woorden, onmogelijke combinaties, hoe meer klinkers en medeklinkers, hoe beter. Het zijn ook geen woorden die een lang leven zullen beschoren zijn, alleen al omwille van hun verband met een tijdelijke situatie. Het zijn woorden maken als bezigheidstherapie en 'zie eens wat ik nu weer bedacht heb'. Gisteren was er het 'ongelijkheidsvirus'. Een virus dat bepaalde groepen meer miserie bezorgt dan anderen, voor covid-19 bv ouderen. Vandaag weer zo'n uitzinnig lang woord: turbospoedappel. Ze zetten zelfs geen accent op de 'e' zodat ik eerst dacht dat het om een nieuw soort fruit ging, een 'appel'. Niets van aan. Het is appèl. Een spoedvereisende zaak in het gerechshof, van appèl naar cassatie.! De brontaal van 'appel'is Frans, zonder accent grave. En de taal van Molière is hun spreekwoordelijke god en moet ten allen tijde en voor alles gebruikt worden. Alle woorden die tegenwoordig uit de Hollandse pen of Amsterdamse koker komen moeten een elitair karakter hebben. Alleen gestudeerde mensen kunnen ze nog lezen en ontleden en zo de juiste betekenis achterhalen. Nee, ik ben niet zo slim, ik heb tijd nodig gehad om de woorden te kunnen lezen en begrijpen. Vandaar dat het namiddag is eer ik aan mijn blog kon beginnen. Ik ben favoriet van onze eigenste taal. Die woorden zeggen waar het op staat. Vandaag 'verdapperen'. Het kan gaan om 'dapper worden' 'versnellen', 'rapper lopen', 'sneller rijden', vandaag betekent het 'beter mijn best doen'. Vooral op een kuisdag, eens verdapperen. Er is nog een woord dat mij onder ogen kwam en waarvan ik zeker weet dat het vroeger tot mijn woordenschat behoorde, weliswaar met zwaar accent: perseverance of doortastenheid, standvastigheid, doorzettingsvermogen. Nu is het de naam die de Nasa gaf aan de 'Marslander'. De 'Perseverance' werd gelanceerd op 30/07/2020 met een Atlas V Raket vanop Cape Canaveral. Bang afwachten voor alle intelligentia op aarde, vooral Amerikanen of het machien op de goede plaats op de planeet Mars zal terechtkomen. Stel je nu even voor dat het eerste wat vóór de lens zou verschijnen een 'marsmanneke' is. Verbijstering! Voordeel is wel dat er 3 van de vier experimenten direct een antwoord hebben: is er leven op Mars? zijn er biosignaturen? kan er een voorbereiding op mensen plaatsvinden? De 4e vraag moet de terugkerende Marsrover meebrengen : stalen van de planeet en de Jezero Crater, waar de landing vandaag is voorzien. De Marsrover noemt kortweg 'Percy' of 'volharding' en de helicopter aan boord, 'Ingenuity' of 'vindingrijkheid' zal verkenningsvluchtjes doen. Vanavond eens de beelden bekijken.
Een groot danser, acteur, zanger, producer, is jarig: John Travolta, 67 lentes. Na het zien van de films Saturday Night Fever(1977) en Grease (1978) wilde ik wel eens in zijn armen over de dansvloer zweven. Helaas was Lady Di (1961-1997) me voor tijdens haar bezoek aan de U.S.A. Een klein weetje: de zwarte avondjurk die ze toen droeg, heeft 300.000€ opgebracht op een veiling vorig jaar.
Gisterenavond heb ik naar twee programma's op tv gekeken, die me het gevoel van voyeurisme gaven. Allemaal wilden ze dat wel zelf want anders was er geen programma over gemaakt. Bij gebrek aan wat beters ben ik blijven kijken naar de natuur in het 'Hoge Noorden' en 'Terug naar een sportkamp in de jeugd'. Onbevredigend zijn zo'n programma's voor mij, ze brengen niks bij aan een verbetering van de kwaliteit van mijn leven. Ik heb ook niet de behoefte om de gedachten van mijn medemens van naaldje tot draadje te willen weten en kennen. Aangezien het toch 'Mardi Gras' was heb ik dan maar wat troost gezocht in zoetigheden. Uitspattingen, vraatzucht bijna, vooraleer ik aan de vasten moet beginnen. De tiramisu's gingen vlot naar binnen en vanaf vandaag kan ik aan de verleidingen weerstaan aangezien ik bijna alle lekkernijen al naar binnen gewerkt heb. De kasten zijn, op enkele droge koeken na, bijna leeg. Vette Dinsdag is het sluitstuk van de week, dat alle wintervoorraad, vroeger en nu soms nog, werd opgebruikt. De kuur van 40 dagen eens een matig leven te leiden zijn al eeuwenoud en beschreven in het Oude Testament. Ook in het Nieuwe Testament, met de beschrijving van het 40 daagse verblijf van Jezus in de woestijn, daarmee de nood aantonend, om eens per jaar, een sobere periode in te lassen. Dat is al eens gunstig voor het inwendige van de mens. De katholieken laten iedereen zelf uitmaken wat 'hun' vasten of versterving is vb minder alcohol verbruiken, de sociale media minderen. Alleen op vrijdag, sterfdag van Jezus, een beetje veggie doen, bv vlees te laten of iets minder eten. Bij de moslims zijn er in de ramadan, de na te leven voorschriften.Tot vandaag zijn er feesten te vinden die het einde van het katholieke liturgische jaar afsluiten. Tot Pasen, de Verrijzenis van Jezus, een nieuwe lente, een jaar aankondigd met verse oogst en heerlijkheden. Vandaag begint/ begon de vasten met een 'assekruisje' op het voorhoofd en de woorden: "gedenk mens, dat je stof bent en tot stof zult weerkeren". Onze hoogmoed als mens laten varen, ons laten beseffen dat onze tijd op deze planeet gelimiteerd is. Al zo dikwijls is de foto van 'The Pale Blue Dot' een troost. De miljarden en miljarden stofjes, te zien in het oneindige heelal, zijn al de mensen die hier al geweest zijn en nu op verkenning in het eindeloze heelal zweven en zwerven. Het zien van de nietigheid van de 'stip' waarop we nú leven, is telkens een moment van bezinning. Carl Sagan (1934-1996) heeft daar een mooi boek over geschreven en ik heb dat al vele malen genoemd. Op deze "dag van de vriendelijkheid", eens extra aardig zijn voor de medemens, alles dooen met een goede bedoeling, wil ik een citaat van een andere Sagan gebruiken. Françoise Sagan (1934-2004) schrijfster en regisseuse, met haar echte naam Quoirez: Liefhebben is niet alleen graag mogen. Het is vooral een kwestie van begrijpen.
Citaat van de dag: "Wanneer je oud wordt, duurt het langer om uit te rusten dan om moe te worden". Dat schreef cartoonist Morri Brickman (1917-1994). Ik kan dat beamen. Na een goede slaap, terug met open venster, moest ik zachtjes wakker worden. Dat deed de fluwelen stem van country-zanger Jim Reeves (1923-1964) met zijn lied "He'll have to go" uit 1960. Ik hoorde als tiener ook graag zijn songs, want ik heb nog een vinyltje van hem. Van Brickman is ook het volgende gezegde: "We zijn allemaal voor vooruitgang, mits, die geen veranderingen meebrengt". Dat was ook zo een beetje de teneur van het gesprek van de huisfilosofen in Iedereen Beroemd, gisterenavond. Ze bespraken het 'nieuwe normaal'. Alles zal anders zijn dan vóór maart 2020. Kort gezegd hun besluit: al wat voor de coronacrisis was moet men als 'abnormaal' beschouwen anders kan men nu niet spreken van een nieuw normaal!. Ze leverden vrij goede inzichten en niet al te ver gezocht. Soms zetten ze het met z'n beiden en met woorden wel eens op een loopje.
Weinig nieuws vandaag. Ik zou nochtans veel tijd hebben om uitgebreid te schrijven want hondje is met de 'hondensit' op wandel. Alleen opvallende verjaardagen van drie haantjes. Een oudere haan, heeft wel al van zijn pluimen verloren want is nu een zeer goede verslaggever geworden van de tenniswedstrijden. John McEnroe, verbaasde de wereld en tennisminnend publiek met zijn woorden, vrijpostigheid en nooit gezien agressief gedrag op de tenniscourt in zijn grootse speelperiode van 1981-1984. Men noemde hem 'Big Mac'. Ook weeral goed voor 62 kaarsjes. Vandaag ook jarig de voormalige 'collega's' bij voetbalclub Anderlecht, Wouter Vandenhaute (1962) en Hein Vanhaezenbrouck (1964). Ik gok erop dat ze niet samen zullen vieren. Ze kunnen zelfs niet door dezelfde deur passeren. Tot morgen, ik ga buiten zitten, genieten van de vroege lentezon en wachten op mijn schatje!
Ik kan er niet veel over schrijven. Alleen aandacht vragen voor al de kinderen die zouden moeten leren en spelen maar in de onmogelijkheid verkeren dat te doen.
De financiële berichten op diverse domeinen geven een trieste start van de week. De sport. Ik kan alleen maar de wenkbrouwen fronsen als ik lees dat 'amper 500.000€ 'nodig is als investering voor. een veldverwarming. Sorry voetballiefhebbers, voor dat bedrag zouden er heel veel gezinnen tijdens de winter, hun verwarming in huis kunnen betalen!!! Een tweede verbazing bij de rijkdom van de politieke partijen. De Belgische belastigbetaler investeert en geeft, voor de Vlaamse kant van het politieke spectrum, 60 miljoen € werkingskosten aan de politieke partijen. De helft van dat bedrag gaat naar een partij die het niet ziet zitten om mee het beleid te voeren, de andere helft is verdeeld over 4 andere partijen die hun verantwoordelijkheid hebben opgenomen. Bedragen zonder vergoedingen van maaltijden, verplaatsing, lectuur, gsm, internet... en lonen van parlementsleden van 9 parlementen.
Maar het is niet allemaal kommer en kwel in de wereld. Plezant is de aandacht voor een minuscuul bloempje dat door de sneeuw, de vrieskou en nu de regen zijn kopje blijft opsteken: het sneeuwklokje of galanthus. Ik ben al jaren fan van die knolletjes die in de winter vechten om een bloeiend bloemeke te geven. Verzamelaars, galantofielen van de verschillende soorten, waar veel geld voor sommige knollen betaald wordt en men soms tot stelen overgaat om ze te bezitten. Het is een eenvoudig mooi plantje dat symbool staat voor de overgang van winter naar lente. Een kantelpunt van vriestemperaturen naar een vroeg lentegevoel. Plezant is de aandacht voor Johan Hendrik van Dale (1828-1872), die vandaag 192 kaarsjes zou uitblazen. Bijna dagelijks gebruik ik zijn boek waar hij als schoolmeester de aanzet voor gaf: een 'alphabetische lijst' maken van 'alle Nederlandsche woorden'. Hij overleed aan de pokken, vóór de eerste uitgave in 1873. Hij had wel een voorbericht bij de eerste druk "Het schrijven van een Woordenboek is een ondankbaar en verdrietig werk. Is er veel dat men heeft opgenomen, er is nog veel meer dat men vergeten heeft, dat de aandacht ontsnapt, en alzoo onverbeterd is gebleven.". Jan Manhave (1850-1927) zijn leerling en lexicograaf, voltooide zijn werk. En iedereen weet sindsdien wie of wat "den dikke" is. Plezant vandaag is ook de dag van de "Betaalde Liefde". In de liefde gunt men iedereen zijn speciaal moment. Op 13/2 dag van de minaressen, op 14/2 dag van de echte liefde, op 15/2 de dag van de spielerei in de Rosse Buurt of op de Chaussée d'Amour. Het oudste beroep ter wereld en de betaalde liefde is overal te vinden: bars, bordelen, raamprostitutie, trippelprostitutie, thuisprostitutie, erotische massagesalons, tempelprostitutie. Het maakt al eeuwenlang deel uit van de maatschappij. Spijtig genoeg is er in de prostitutie sprake van mensenhandel, geweld, uitbuiting, ontvoering. Een organisatie zoals Payoke (sinds 1987) is dan ook onontbeerlijk voor iedereen die in de seksindustrie werkzaam is. De brave oerfilms in dat verband is de "Angélique-reeks" (1964-1968) met Michèle Mercier.Toen alleen geschikt voor een volwassen publiek en nu oubollig, antiek en acherhaald.
Op deze bijzondere dag, schrijf ik een gedicht. Een gedicht dat speciaal voor jou zal zijn. Want jij zit voor altijd en eeuwig in mijn hart. Dus daarom ben jij, mijn enige echt valentijn.
Ik moest wel iets speciaals brengen op deze dag en dat gedichtje vond ik op de gedichtensite. Ik draag het op aan alle jarigen vandaag, aan alle geliefden, en allen die een geheime liefde koesteren en geen kaartje of bloemetje kunnen sturen. Het is een dag genoemd naar de Heilige Valentinus van Rome, Terni, Rhetië of van Tongeren. Allemaal, of is het 1 persoon, rond 269 nC als martelaar gestorven. Bij de kerstening van onze contreien hebben de legendes van onze heiligen het overgenomen van de mythes en bijhorende feesten, van onze Keltische en Germaanse voorouders alsook van de Griekse en Romeinse mythologie. Op deze dag was er al een 'vruchtbaarheidsfeest'. Op 14 februari nam men aan dat de vogeltjes voor het eerst weer paarden en aan de vooravond van die dag werden er lootjes getrokken door jongens en meisjes die dan een jaar samenbleven als het rietje paste. De sterfdag van deze heilige gaf zijn naam aan dit gebruik en ritueel. Symbolischer kon het niet want deze man verloor letterlijk zijn hoofd, wat bij verliefden natuurlijk figuurlijk is.
Het vervolg in de reeks van grote verleiders. Ik zou dat nu niet direct een grote verleider noemen maar eerder een gewiekste zakenman die een gat in de blootmarkt vond: Hugh Hefner (1926-2017). Hij kocht voor 500$, een naaktfoto van Marilyn Monroe (1926-1962) waarvoor zij, voor de pose, 50$ had gekregen. Hij plaatste die, uitvergroot op de middenpagina van zijn eerste exemplaar, dat hij "Playboy" noemde, en de eerste 'Playmate' was geboren. Playboy was een erotisch getint luxueus tijdschrift met vele blote vrouwen, vele beroemde playmates, interviews met bekende mensen en ook politieke of culturele analyses van hemzelf. Menige vrouw, moeder heeft het onder de matras van echtgenoot of zoon gevonden. Het magazine heeft bestaan van 1953 tot het internet het overbodig maakte in 2013. Vele vrouwen lieten zich graag puur natuur in het blad van Hefner bewonderen. Zijn Mansion was nog beroemder en sprak nog meer tot de verbeelding van vele starlets om in de aandacht te komen van de grote baas met de zijden pyjama's en kimono's. Zijn succes bij vrouwen stoelde eigenlijk op zijn geld en zijn macht, niet op zijn verleidingskunsten. Romantisch is wel zijn einde: Hij heeft Marilyn Monroe nooit ontmoet, maar op de dodenakker in L.A. had hij een stukje grond gekocht om voor eeuwig haar buur te blijven. Erkentelijk tot in de dood.
Een beetje weerbericht: in 1929 werd de koudste dag in Oostende genoteerd, -19,3°C. In 1961 was er in Ukkel de warmste dag op 14 februari, 17,8°C. Dus om af te sluiten 2 spreekwoorden, 1) Zonneschijn op St Valentijn, geeft goede wijn. 2) Is de aarde met St Valentijn in het wit gehuld, dan zijn de weide en akkers met vreugde vervuld.
Dertien februari is "Wereldradiodag" en ook "Dag van het Jeugdpastoraat". Maar veel dames en heren zullen deze 'Dag van de Minnaars/ Minnaressen niet willen missen om hun relatie eens stilletjes en verdoken te vieren. De dag valt eigenlijk slecht, in een weekend! Ik hoor jullie allemaal 'wel, wel, wel' zeggen en het spreekwoord "van twee walletjes eten*" gebruiken. Maar het zijn dikwijls jarenlange verbondenheden die niet weggeveegd kunnen worden en minstens zo belangrijk kunnen zijn als de legitieme. De beroemdste escapade van de laatste decennia is het liefdesverhaal van Charles en Camilla. Eerst stiekem en afgekeurd door vriend en vijand omdat ze niet maagd genoeg en rijk genoeg was. Dan maar de prinselijke maîtresse gebleven. In dit geval overwint liefde alles. Président François Mitterand liet iedereen met rode kaakjes en verstomming achter toen hij, door journalisten geïnterpelleerd over zijn buitenechtelijke dochter 'of dat wel kon als staatsman', antwoordde: et alors?. Met de perikelen rond Delphine heeft men hier ook de smeuïgheid van het koninklijk leven, van nabij leren kennen. Er zijn verstandshuwelijken en de liefde staat ernaast, een tweesporentrajetct voor sommige mensen. Het is voor gewone mensen, voor prinsen en koningen, al eeuwenlang zo. Soms zijn er huishoudens, onbekend voor elkaar maar met een gemeenschappelijke partner. Boeken over ware verhalen zijn erover verschenen. Als iemand goesting heeft om meer roddels over sommige levens te weten zijn er volgende boeken: "Koninklijke Minnaars en Minnaressen" uit 1984 van Lars Elgklou. Astrid Joosten schreef in 2002 "Verboden Liefdes" en een up date in 2010 "Onmogelijke Liefdes". Marc Gevaert schreef een boek " Liefde Buiten de Lijnen". Natuurlijk zijn er ook een overvloed aan fictie verhalen over dit onderwerp te vinden in 'De Bouquet' reeks of andere grote romans die dit onderwerp behandelen, zoals "Anna Karenina" van Leo Tolstoj (1828-1910) of "Dr Zhivago" van Boris Pasternak (1890-1960). Van beide romans zijn ook prachtige films gemaakt met prachtige filmmuziek.
Het is belangrijk mijn woordenschat op peil te houden. Daarom bekijk ik regelmatig de nieuwe woorden bij Van Dale, die meestal lichtjes Hollands gericht zijn. De journalisten van de Nederlandse week- en dagbladen ijveren om echt origineel uit de hoek te komen met nieuwe samenstellingen en/of afkortingen. Liefst met een Engelse inslag. Meertalig willen onze Noorderburen zijn maar ze hebben geen kaas gegeten van Frans, Duits of Spaans. Een glimlach heb ik wel, niet alleen met de nieuwe woorden maar soms nog meer met de omschrijving, zoals bv voor het nieuwe "afhaalshoppen": de coronacrisis heeft heel wat Engelse woorden en uitdrukkingen een "opkontje" gegeven! Door de zoomgesprekken en online groepsoverleg wil men tegenover anderen niet die lange woorden gebruiken en zegt men gewoon tegenover iemand die je wil storen: ssst, ik zit in een call,!
* Dat is een zegswijze ontstaan door het beeld van een koe die in een greppel stond of ging staan en daarom zowel links als rechts het malse gras kon eten. Nu is het zoiets: waar heb je het meeste profijt van' en is dikwijls niet zò positief bedoeld.
Het weerbericht op radio 1 (7u30 of 8u30) beluister ik altijd. Ook op teevee is dat mijn favoriete programma. Kort en bondig en het zegt wat ik wil weten. Het toont mooie foto's en lijnen met isobaren. Maar de weerman...waarom kan die nu nooit eens blij zijn met een blauwe hemel en mooie zon zoals iedereen? Mooi weer? Ik moet niet denken dat het gezond is daarin mijn 10.000 stappen te doen. Het is slechte luchtkwaliteit uit het Oosten, waar zware vervuilende industrie de boventoon voert. Als ik al verzuip van de regen, wil Frank niet weten van een verzadigende bodem, want het grondwater is nog niet op peil. Is het warm? Dat is dan de verandering van klimaat. Ik moet stilaan mijn levenswandel aanpassen, geen verwarming, niet met de auto of ander vehikel om me te verplaatsen. Enkel de benenwagen kan de uitstoot verminderen. De koude trotseer ik maar, want daar zijn ook weer zijn aanmerkingen over. Ik moet er van profiteren want het zal nog lang duren eer ik nog eens mag genieten van een smeltende man! Dat is dan letterlijk gesproken, figuurlijk is dat ook een waarheid als een koe. Ik heb ook geluisterd naar Aretha Franklin (1942-2018) met haar "Spanish Harlem". De Belgische muziekweek werd vertegenwoordigd door het duet van 'de zingende melkboer' Paul Michiels en de 'filosoof' Jan Leyers. Samen zijn ze 'Soulsister' en gaven "The way to your hart" ten gehore als voorbereiding op Valentijn. Dat was het verslag van mijn vroege ochtendgebeuren. Ondertussen heb ik al de helft van mijn geplande woorden opgebruikt en ik moet nog aan Darwin beginnen. Op de geboortedag van Charles, vandaag in het jaar 1809, wil men deze man herdenken, die overleed in 1882, Eens aandacht wijden aan de belangrijkheid van zijn bijdrage aan wetenschap en de wetenschap in het algemeen. Met het schip "Beagle", zwierf hij over de 7 wereldzeeën. Die brachten hem naar Zuid-Amerika, Zuid-Afrika, Australië en niet te vergeten de Galapagos-eilanden. Die laatste plek inspireerde hem als kenner van natuurlijke historie, botanicus, geoloog, tot de theorie en het boek "Origin of Species by means of Natural Selection". Kort gezegd de evolutietheorie en the struggle of the fittest. Er zijn genoeg populaire werken te vinden over dit onderwerp, zodat ik er niet moet over uitwijden. Plezant om weten is dat zijn nazaten (hij had 10 kinderen) nog altijd naam maken en geïntersseerd zijn in dezelfde onderwerpen als Charles: planten, dieren, geologie, mensen. Samen met de erfelijkheidsleer van Gregor Mendel (1822-1884) legden deze mannen, uit de 19e eeuw, de grondslag voor de 'levenswetenschappen'.
Vandaag valt een geliefde zanger een beetje van zijnen piëdestal. Door alkohol en rijden, een roekeloos gedrag vertonend, beboet voor dronkenschap mocht het spotje van Bruce Springsteen in een chique car gezeten en zingend van Philadelphia, niet uitgezonden worden tijdens de rust van de 'Super Bowl'. Foetsjie veel geld van deze reklameopdracht, maar ook van goede naam. Het liedje volstaat nu.
Poetsdag, nu niet bepaald een bezigheid op de 'Internationale Dag van de Vrouw in de Wetenschap'. Maar kuisen is in deze eeuw ook weer een stuk gesofisticeerder geworden. Met veel meer inzichten, het waarom, het hoe, de noodzaak. Niet dat de job plezant is om doen, maar nood breekt wet. De gezondheid van mezelf, de hond en al wie mijn huisje betreedt, een goede en een hygiënische plaats te garanderen. Vele ziekten en ongemakken zijn op die manier, toch in het Westen, bijna onbestaande geworden. De wetenschapsters die vandaag in het zonneke gezet worden hebben niet het warme water of de bruine zeep ontdekt. Men wil er vooral de aandacht op vestigen dat een wetenschappelijke richting kiezen niet enkel voor macho's of stoere jongens zijn. In alle domeinen zijn er wetenschapsters te vinden, gaande van wiskundigen, sterrenkundigen, geneeskunde, scheikunde, filosofie, IT, enz. Tal van vrouwen, dikwijls onderschat, niet erkend, of in de schaduw van echtgenoot of minnaar, hebben baanbrekend werk gedaan en geleverd. Marie Curie is wel bekend, een radium (nr 88) en polinium ( nr 84)heeft ze op de kaart of liever op de Tabel van Mendeljev, gezet. Ik heb vandaag ook nieuwe namen leren kennen op domeinen waar ik het niet verwachtte. De Britse chemica, Rosalind Franklin (1920-1958). bekende scheikundige vanwege haar bijdrage aan de ontdekking van de structuur van het DNA, met behulp van röntgendiffractie. Haar 3 collega's kregen daarvoor in 1962 de Nobelprijs. Een interessante vrouw is Ada Byron King, Lady Lovelace (1815-1852) , een Brits wiskundige. Na de scheiding van haar ouders, verdween de dichter uit haar leven. Haar moeder liet haar wiskunde en onderzoek studeren om niet in de valkuilen van de poëzie te trappen. Ze hoorde over de 'analytische machine' en hielp deze verder ontwikkelen en ontwerpen. Ze beschreef hoe deze machine met de 'algoritme Bernoulli-getallen' kon gebruikt worden om muziek te componeren, afbeeldingen te maken en aan wetenschap te doen. Dit door haar uitgeschreven plan wordt nu als het '1e computerprogramma' bezien. Ze voorzag toen de potentie van de 'machine'. Er is een programmeertaal 'Ada'in de U.S.A. Jaarlijks wordt er een 'Lovelacemedaille' uitgereikt aan personen die zorgen voor vooruitgang in de informatica. Er is ook een musical over haar leven. Kankerexperte Tessa Kerre, voorzitster van het Fonds Prinses Delphine UZ Gent, leerde me de Britse literatuurwetenschapster, Jane Davis, kennen. Zij is de stichtster van 'The Reader Organisation'. Een therapie gebaseerd op ' samen lezen' of 'voorlezen'. Aan de hand van de tekst, gesprekken voeren over gevoelens, emoties. Kracht geven door lectuur, ontsnappen aan de soms grauwe werkelijkheid van ziekte of het leven. Samen lezen kan ook het geheugen prikkelen van beginnend dementerenden. Het 'lezerscollectief' liet zich door haar organisatie inspireren. Dit zijn maar een paar vrouwen die in de wetenschap een betekenis kregen voor het uitzonderlijke wetenschappelijke werk dat ze verricht hebben en hopelijk is er een hele grote groep meisjes die verliefd zijn, niet alleen op vriend of vriendin maar ook op kennis, kunde en wetenschap. Ik hoop dat ik er alvast over zal horen.
De tijd om elegant voor de dag komen is nu niet aan de orde. Niet dat ik er anders heel elegant bijloop, maar er is toch een verschil. Nu is het induffelen, een woord dat waarschijnlijk zijn oorsprong vindt in de gemeente Duffel (prov Antwerpen). Want warm doffelen vereist een 'duffeljas' en die is gemaakt van Duffelse kwaliteit lakenstof. Kenmerkend daarvoor is, de dikke wollen stof met lang haardek waar nog de vette lanoline van de schapenkrulletjes opzit. Dat zorgt voor bescherming, zoals voor de schaapjes op de wei: warm, winddicht en vochtwerend. Het zijn de boeren geweest die de houtje-touwtjes sluiting maakten om zelfs met verkleunde handen, de jas 'aan en uit' en dicht te doen. Er zat ook geen 'snit' in. Vereisten waren enkel, redelijk confortabel, buiten kunnen werken in weer en wind. Tijdens W.O. I, kwam de stof en model in Engeland terecht. Het losse silhouet, de gemakkelijke en goedkope sluiting was ideaal voor de soldaten. Het is nu onderdeel van de standaarduitrusting bij de marine, elkeen krijgt bij monstering, een exemplaar. Het Engelse werd eraan gegeven door 'veldmaarschalk Montgomery' die het als zijn favoriete uitrusting droeg. De 'duffelcoat' werd toen een 'montycoat' maar is nu terug genoemd naar de gemeente waar hij vandaan komt. Ideaal voor dit seizoen is deze jas.
Mijn bedenkingen vandaag zijn over de lichte dingen van het leven. Ik heb het geluk gehad niet de hype van K3 te moeten meemaken. Toen was 'Tita Tovenaar', de 'Smurfen' van Vader Abraham, de Flinstones en De Simpsons 'hét van hét'. Ze begonnen als deelnemers voor Eurosong, en werden afgekeurd door de jury. Ze schakelden met groot succes over op kinderamusement. Na 10 jaar viel er een 'K' weg. Ondertussen was het geen groepje meer maar een hele commerciële onderneming geworden en keek men richting Nederland. Zelfde taal en veel kindjes die nog te verleiden waren met dekbedden, schooltassen, films, cd's en alle andere noodzakelijke attributen die een kinderhart kunnen blij maken. Toen kwam 'J', voor een 5 tal jaren. Door ouderdom van de andere 'K's' en geen goesting meer van 'J' moesten er 'een rosse, blonde, zwarte' gevonden worden en was er in 'K3' maar 1 'K' meer te horen. Na 5 jaar zegde die gisteren ook vaarwel aan de Vlaamse groep. Ik denk dat de Hollandse mentaliteit moeilijk te assimileren is met het Vlaamse karakter. Na meer dan 20 jaar 'merk K3', ziet Studio 100 er nog genoeg brood in om een nieuwe zoektocht/show op poten te zetten. Misschien nu met een Koen, Karel of Kris. De wereld van amusement heeft geen compassie met niets of niemand, opstaan is plaats vergaan, want 'the show must go on' en anderen en beter. Die bedenking maakte ik me toen ik deze morgen, Soeur Sourire, "Dominique-nique-nique" hoorde zingen. Jeanne Deckers (1933-1985) verliet het klooster en de royalties van de 'Zingende Non' bleven daar ook. Totaal berooid, pleegden zij en haar vriendin zelfmoord. Een mooi grafmonument voor beiden in Waver, met een tekst van Luc Dominique, haar wereldse pseudoniem: j' ai vu voler son âme à travers les nuages.
Ik kijk op maandag naar het 'Kinderziekenhuis Prinses Elisabeth'. Telkens weer ben ik overdonderd door de moed, wilskracht, geduld, aanvaarding van de kleinsten in de samenleving. Telkens weer dat onverzettelijke geloof in kunnen van de geneeskunde, de hoop op genezing en hulp. Telkens weer overkomt me het gevoel dat ik gelukkig mag zijn met gezonde kinderen en kids. Ik vergeet dat af en toe eens. De evolutie van de geneeskunde en heling is onbeschrijfelijk. Voor alle zieke kinderen en bezorgde ouders wens ik uit de grond van mijn hart dat ze verder kunnen dromen. Belangrijk is ook dat die wensen uitkomen, wat ze ook mogen zijn. Voor hen mag Gerard Lenorman (vandaag 76j) zijn liedje dan eens zingen: La Ballade de Gens Heureux, uit 1976. Maar niet alle therapieën en pillekes komen uit een wegsnijden of een doosje. Ik hoorde gisteren de beste beschrijving van een hond: dat is een therapie op 4 poten!. Een hond is voor alles goed, het enige mankement is dat hij niet kan klappen al legt de mijne wel verschillende intonaties in zijn blaffen. Dat heeft hij van mij geleerd, ik spreek ook niet altijd op dezelfde toonhoogte.
Internationale dag van het Veilige Internet. Een dag om de aandacht te vestigen op de 'mogelijkheden' (info voor iedereen, een wereldwijde bibliotheek), maar tegelijkertijd ook de 'moeilijkheden' en de 'gevaren' onder ogen te brengen van het internet. Twee mannen die bij het 'CERN' (een Europese organisatie die fundamenteel onderzoek doen naar 'elementaire deeltjes', kernonderzoek) werkten in 1988, de Brit Tim Berners-Lee en de Belg Robert Cailliau bedachten en zijn de grondleggers van het World Wide Web, www. Het citaat van Brenners-Lee: the web does not just connect machines, it connects people. Een waarheid maar wat een evolutie sindsdien. Van alleen maar gebruikt door wetenschapsmensen is het nu gemeengoed geworden in scholen, gemeenschappen, huishoudens en zoveel meer. Misbruiken zijn er al genoeg gesignaleerd. Het is een fantastisch instrument dat de mensheid heeft gekregen maar oplettendheid is een absolute must om alle misdrijven op te sporen. Een gezegde: ooit als de computers de internetopstand gaan leiden, dan staat het internet aan de spil van de revolutie! Is dat al waar gebleken?
In 2012 was er een koude golf, nu ook in 2021 maar de ergste koude was in 1917 toen gaf de termometer -12,4°C aan. Al maanden wordt er gezegd 'er zijn geen winters meer', en als het dan wintert is het de schuld van de veranderingen in het milieu. Of: vroeger waren er evenveel hittegolven in een jaar als ijskoude periodes en dat evenwicht is verstoord. Mensen het is winter, ik besta vandaag al uit 95% sjaal, kouder moet het absoluut niet worden en ook niet langer duren. Er zijn voor deze tijd toch een paar mooie zinnetjes te vinden. Voor de eenzame vrouwen onder ons: zoek je een man die voor je smelt? maak een sneeuwman! En ook een tongverslikker heb ik in petto: Willem Wever weeft warme witte wollen winter wanten, want warme wolle witte winter wanten, worden warm. Tot morgen
Wil je direct wakker worden? Doe zoals ik en luister naar "The Lion Sleeps Tonight" een lied uit 1939, maar kende het meeste succes door de uitvoering van 'The Tokens' in 1961. Nog niet wakker? Wel ook de song "A Matter of Time" van 'Pearl Jam' frontman, Eddie Vedder, zal de laatste slapertjes uit je ogen wel verdrijven. Al een verlangen naar wat rust na dat muzikaal geweld? Dan wordt je op je wenken bediend door Amatorski met het lied "Come Home" uit 2010. Niet terug in slaap vallen want vandaag is het de 'lach en -geniet'. Naar hartelust genieten van de sneeuwpret en het mooie winterlandschap. Maar laat de ijzige kou, die daar mee gepaard gaat, je glimlach niet bevriezen. Lees het bericht en de up date van het overlegcomité dat me vriendelijk werd toegstuurd door een vriendin: 1) Doodlopende straten en straten die er slecht bijliggen, zullen eerst worden gestrooid. 2) Daarna volgen de essentiële straten. Wanneer dat zal zijn, is nog niet duidelijk, aangezien de nieuwe levering strooizout wat vertraging oploopt. 3) Voor de rest van de straten wordt een strooiplan opgesteld dat begin mei zal klaar zijn! Het is zoals bij de vaccins. Wie en wat is nu essentieel? Uiteindelijk zal men er toe komen om via het alfabet te werken om van alle gezeur vanaf te zijn. Het positieve nieuws is dat er voor alle mensen een sneeuwvakantie in het vooruitzicht is gesteld. Geen kostbare en grote verplaatsingen, geen uithuizigheid, geen kans op besmetting bij de après-ski, alles staat te gebeuren in de eigenste straat. En zoals de krant blokletterde: als wij niet naar de sneeuw mogen, komt de sneeuw wel naar ons!
Buiten 'buiten' kijken is er niet veel te doen deze koude dagen. De hond moppert ook niet, die krult zich liever op mijn voeten om te slapen. Niet dat ik zo'n grote voeten heb, maar hij bolt zichzelf op tot een klein balleke zodat hij op de wreven van mijn voeten past. Mijn nazicht van de lijstjes levert wel mooie namen op die voor mij toch een betekenis hebben. Zoals Jules Verne (1828-1905), Frans auteur, reiziger, en 'vader' van de Science Fiction romans. Verslonden heb ik zijn boeken: "De Reis om de Wereld in 80 Dagen" en " 20.000 mijlen onder Zee". Hij was ook een voorstander van het 'Esperanto'*. Volgens hem was dit de sleutel tot een gemeenschappelijke taal, verloren in Babel. Ik vergeet ook niet filmacteur Jack Lemmon (1925-2001) te vernoemen. Met films als: Some like it hot, Irma la douce, Grumpy old men, The odd couple.....meer dan 60 films staan er op zijn palmares waarvan vele comedies. Een herinnering aan de tv-serie "Rich man, poor man" was de naam van Nick Nolte, vandaag jarig en toen een beginnend acteur. De serie uit 1976 was gebaseerd op het boek van Irwin Shaw (1913-1984) met dezelfde titel en gepubliceerd in 1970. Een reeks die me aan de kijkbuis kluisterde.
*Esperanto: kunsttaal, geïntroduceerd door de Poolse oogarts Lejzer Zamenhof (1859-1917) in 1887. Hij publiceerde toen zjn eerste boek over een internationale taal en ondertekende met het pseudoniem 'Dr Esperanto', of 'iemand die hoopt'. Wilde vereenvoudiging van de meer dan 12 talen die hij sprak.
Een belangrijke dag: de verjaardag van de Belgische Grondwet (1831) waarin werd vastgelegd dat België een parlementaire monarchie is, met scheiding van de 3 machten zijnde: wetgevende, de uitvoerende en de rechterlijke. Er is een pleidooi om onze Grondwet op te nemen in het 'lessenpakket' in de scholen en in 'inburgeringscursussen'. Zéér belangrijk om er kennis van te hebben.
IJskristalletjes en sneeuwvlokjes, daarom moest ik de hond met harde, doch liefdevolle, hand buiten zetten. De kussentjes onder zijn poten hebben het niet graag koud. Voor de rest begint mijn dag met een sober doch lekker ontbijt: straffe koffie om mijn sneetjes brood, royaal met boerenboter besmeerd, te soppedoppen. Als voorbereiding op de vervolgserie van de 'grote verleiders/sters' luister ik naar Juliette Gréco (1927-2020) "Parlez-moi d'Amour". Deze week is de journalist aanbeland bij de eerste latin lover van het witte doek: Rudolf Valentino ( 1895-1926) een ingekorte naam. Een arme Italiaanse immigrant, die vooral tuinwerk deed om te overleven. Dan ober, gigolo en tangokunstenaar werd, in de bekende theesalons van New York. Na een huwelijksdrama bij zijn werkgever, vluchtte hij naar Los Angeles om er zijn geluk te beproeven bij de nieuwste kunstvorm: de film. Hij werd een fenomeen. Zijn met brillantine gecoiffeerde strak naar achter gekamde haren, omgaf een nietszeggend, expressieloos egaal gezicht met een beetje vrouwelijke trekjes. Vooral dan zijn 'bedroom eyes' gaven hem een verlegen, naar liefde smachtend waters-diepe-grondentype te zijn. Allemaal woorden van de reporter die hem blijkbaar ontmoet heeft en voor zijn charmes kon vallen. Evenals de duizenden vrouwen die in zwijm vielen als de schoonheid passeerde. Valentino toonde een nieuw soort man, niet de stoere bink maar een vent die graag juwelen had, een dandy en zijn 'pink powder stuffs' bij de hand had. Het poederdoosje met donsje om zijn macquillage bij te werken. Helaas was hem geen lang leven beschoren. Hij overleefde een blindedarmoperatie niet.
Ik wil mijn dag eens besteden aan 'niks'. Niet zomaar 'lui' zijn. Nee, de 'kunst' van het 'niets' proberen toepassen. Eerst uitmaken wat het 'niets' omvat. Ik moet blijven ademen, mijn hart moet blijven kloppen en alle organen moeten blijven werken. Dat is al een inspanning. Verstand op nul zetten, zelfs op automatische piloot alles afhaspelen, vraagt nog enig denkwerk. Wakker worden, opstaan, eten, allemaal activiteiten die nodig zijn en het 'werkelijke niets' al in eerste instantie ondermijnen. Basishandelingen blijven zeker bestaan in het 'niets'. Want weet wel, ik wil leven en zo lang mogelijk levend blijven. Het is een techniek en kunde die niet zomaar op 1-2-3 geleerd is. Er is geen handleiding, geen cursus, geen prof die me wegwijs kan maken. Het is allemaal zelf te ontdekken hoe ik daaraan moet beginnen en hoe te doen. Niets doen met heel mijn 'zijn' is dus echt niet gemakkelijk. Want wat wordt er eigenlijk onder 'niets doen' of 'het niks' begrepen? Slapen? Misschien, maar dat is toch ook geen leven, zich van niets bewust zijn! Denkwerk genoeg! Mijn voornemen om op deze winterdag 'niks te doen' is naar de vaantjes.
Na een nacht vol lawaaierige regenbuien ben ik, wat later dan gewoonlijk, toch uitgeslapen wakker geworden. De radio bracht weer een leuk aangepast en simpel deuntje uit 1963, "En écoutant la pluie" van Sylvie Vartan, eens een groot idool in Frankrijk. Een cover, zoals zovele van haar succesvolle liedjes. Ik hoor toch liever de versie van Rob de Nijs, ook uit 1963, "Ritme van de Regen". Weliswaar ook een cover van "Rhythm of The Rain" van 'The Cascades' uit 1962. Het was een geliefde song destijds en gezongen in vele talen. Gelukkig is het liedje deze morgen niet van toepassing en schijnt het zonnetje.
Vandaag een internationale dag die in de maatschappij van de 21e eeuw niet meer zou mogen bestaan: Internationale dag tegen Vrouwenbesnijdenis. Door de VN en UNICEF zijn er sinds 2000 sensibiliseringscampagnes aan de gang om deze praktijken, door educatie, in meer aanvaardbare, minder pijnlijke, minder vernederende rituelen om te bouwen. De besnijdenis van vrouwen, om de zgn mannelijke overblijfselen als clitoris, te verwijderen is vastgeroest in sommige Afrikaanse, Aziatische en Midden-Oosterse leefgemeenschappen en culturen. De verminking, de aantastasting van de lichaamlijke integriteit, is in sommige bevolkingsgemeenschappen heel moeilijk om te buigen naar andere minder pijnlijke vormen om de overgang van meisje naar vrouw te vieren. Komt daarbij dat het allemaal in achteraf kamertjes gebeurt door vrouwen de zogenaamde 'exciseuses'. Dikwijls gebruikmakend van rituele voorwerpen, onhygiënsich materiaal, met dikwijls desastreuze gevolgen voor het kind. Op basis van onderzoeken en bevragingen door de UN-gezanten, want cijfers zijn er officieel niet gezien het stiekeme van de ingreep, denkt men dat er een 200 mlj vrouwen deze 'ceremonie' moesten ondergaan en dat het ieder jaar zo'n 4,1 miljoen meisjes te wachten staat variërend van pasgeborenen tot puberteitleeftijd. Alleen al door over dit onderwerp eens wat uitgebreider te lezen, kreeg ik de kriebels en kippenvel. Ik kan maar 1 ding zeggen: gelukkig zijn de initiatierituelen in ons land, afhankelijk van godsdient of vrijzinnig zijn, momenten van feestvieren (communie- of lentefeest) en geen pijnlijke ingrepen.
Captain Von Trapp, is niet meer. Er zijn er naturlijk twee. De echte, Georg von Trapp (1880-1947) en de acteur die zijn geromantiseerde leven speelde: Christopher Plummer (1929-2021). De kapitein- vader die een zachte vrouw als Maria nodig had om zijn kroost een goede opvoeding te geven. De films uit 1956-57 (zie 12/01) en 1963 waren gebaseerd op het boek van Maria Kutchera (1905-1987) "Vom Kloster zum Weiterfolg"/ The story of the Trapp Family singers. Maar Christopher Plummer was niet alleen captain. Voor mij is hij ook bijgebleven als de aartsbisschop/kardinaal Vittorio di Contini-Verchese (die naam moest ik terug opzoeken) in de romantische reeks: De Doornvogels-The Thornbirds. Meer romantiek en dramatiek is er niet te vinden. Ik vond dat Plummer in al zijn film-en tv-rollen zo'n klein cynisch trekje om de mond had, het niet au sérieux nemen van degene die hij speelde. Maar voor de rest was het een prachtige vent om naar te kijken. Dat mag ik ook al eens schrijven.
Een troostende spreuk: Is februari nat en koel, dan is juli heet en zwoel. Is februari kil en nat, geeft dat veel koren in het vat! En dat koren geeft mijn dagelijks brood, zonder kan ik niet leven. Ik heb van de nood een deugd gemaakt en samen met de hond, de auto ook een uitstapje gegund. Iedereen content. Gemakkelijk was dat wel, dan kon ik meteen ook eens een tompouce en een appeltaartje meebrengen. Niettegenstaande het vandaag 'nutelladag' is, smeer ik nooit die hazelnootpasta op mijn bokes. Dan smaken de bovengenoemde pateekes mij een stuk beter. Het is een dag ontstaan op de sociale media en het internet. Ik doe liever mee aan de 15e 'nationale warme truiendag'. Ik draag sowieso al graag truien en zeker 'coltruien. Mijn nekske en keeltje hebben het graag warm. Ik verkies de pulls die gemaakt zijn met een draad van het schaap boven de draden afkomstig van een nevenproduct van olie. Dierenwarmte omarmt me beter dan die koude synthetische draden. Af en toe heb ik dan wel eens een malheur in mijn wasmachine, maar ik neem dat er graag bij. En spijtig genoeg hebben we de dieren niet alleen nodig om op te eten of ons warm te houden met hun krullekes, pels of vel, ze worden ook veel gebruikt voor testen op uit te voeren. Voor medicijnen, ziektes, behandelingen, schoonheidsproducten, enz. moeten ze voor de mensheid ook klaarstaan, zonder dat ze er 1 woord over kunnen zeggen of aan ontsnappen. Ik spreek me niet uit vóór of tegen proefdieren. Ik kan geen mensenleed zien maar evenmin dierenleed. Behalve een vlieg of mug doodmeppen ben ik voorstander van leven en laten leven. Neuroloog Pierre Vanderhaeghen kreeg de de "Prijs Generet naar onderzoek zeldzame ziekten". Eén miljoen euro voor de ontwikkeling van nieuwe onderzoeksmethoden bij hersenziekten vb Alzheimer. Zijn stelling: eerst begrijpen hoe onze gezonde hersen-en zenuwcellen werken vooraleer men de mutatie naar zieke cellen kan verstaan. Voor een correct beeld is een studie van levende cellen nodig. Zijn nieuwe methode en succesvol gelukt: gezonde (en later zieke) menselijke hersencellen transplanteren in het muizenbrein. De muisjes zijn nu al clevere diertjes misschien gaan ze wel de genialiteit tegemoet met onze cellen. Ik hoop in ieder geval dat er een resultaat zal uitkomen om al de Alzheimer patiënten te helpen of de ziekte te voorkomen. Dan zal ik de muisjes geen proefkonijnen meer noemen.
Nog een beetje leesnieuws. Paul Jacobs, een leeftijdsgenoot en eertijds een succesvol tv-en radioproducent (Het Vermoeden, de Taalstrijd, De Rechtvaardige Rechters...) heeft een nieuw boek geschreven: De Agatha Christie-kenner. Dat zal ik niet aan me laten vorbijgaan. Hij is onder mijn radar gebleven want het is al zijn 11e thriller. Dus hoog tijd dat ik me eens ga verdiepen in zijn oeuvre.
Zegswijzen die op ervaringen van eeuwen zijn gestoeld om af te sluiten: Is februari te warm, veel planten worden arm. Is februari guur en koud, meestal een zomer waar men van houdt.
Mijn dag begint altijd goed als ik zo eens een ouwe getrouwe hoor op de radio. Er zijn veel zangers en zangeressen waarvan ik sommige liederen heel graag eens hoor maar daarom niet de vinyl, cassette of cd in mijn bezit heb. Daarom vind ik radio 1 's morgens zo'n leuke zender. Naast de info, nieuws en weerbericht, brengen ze toch regelmatig eens een song waarvan ik blij ben dat eens terug te horen. Nostalgie hoeft voor mij niet een ganse dag, liever af en toe zo'n aangename verrassing. Vandaag Sam Cooke(1930-1964), soul muzikant en R&B, burgerrechtenactivist. Zeker gekend van "Wonderful World" maar vandaag over de mannen die werken met de kettingen aan, "That's the sound of the men working on the chain gang". Toch verleden tijd hoop ik, maar nog altijd is er een beweging als 'black lives matters' nodig in de wereld. In de wereld is er ook de jaarlijkse aandacht voor kanker, Wereldkankerdag. Men zou vergeten dat kanker samen met hart-en vaatziekten de grootste doodsoorzaken zijn. In principe is deze kwaal te genezen. Van hartziekten kan dat niet altijd gezegd worden, omdat het dikwijls kan samengaan met leeftijd. Zelfs in tijden van pandemiën is er aandacht nodig voor de diagnose en goede behandeling van deze ziektes. En in behandeling zijn ook de Belgen straf als ik de titel in de krant mag geloven: IJzersterk in toverdrank!! Naast het 'gouden vocht' geprepareerd in een 278 brouwerijen, produceren we in ons land, met een tiental farmaceutische firma's, ook de hoognodige vaccins tegen de covid 19. Verbazend is het dan wel dat we als burgers van dit land, niet direct de vruchten van plukken. Ze komen naar ons toe via omwegen denk ik. Eerst naar het buitenland per vliegtuig en dan in de lange files van auto's tot bij de Belgen. Enfin, ze komen. Ik zal het daar maar op houden en me ondertussen wel bezighouden met het proberen oplossen van de problemen met mijn mail. Dat houdt me nu al dagen bezig. Via omwegen moet ik nu aan mijn 'taalmails' komen, en nog vele andere die gewoonlijk in mijn box te vinden zijn en er nu niet meer toekomen. Alle cookies ingesteld maar nog geen brief ontvangen. Echt een bezigheid voor regenweer, dus niet voor vandaag want de zon schijnt. Ik moet dubbele portie speeltijd voor de hond inbouwen, want met de bal spelen zat er gisteren met dat strontweer niet in.
Zojuist verscheen er een zeer droef nieuws. Kris De Bruyne is overleden, 70 jaar. Zanger van onvergetelijke liederen als "De Peulschil" "De onverbiddelijke Zoener",nog niet zolang geleden vermeld evenals "Lieve Jacoba""Lydia d'Ile d'Yeu" "Ballerina's". Teveel om al zijn mooie liedjes op te noemen. Van hem heb ik wel cd's om regelmatig eens te beluisteren. Zijn repertoire is te mooi om niet in mijn bezit te hebben. Ik kan maar één ding zeggen: dank je wel voor je mooie muziek, mooie teksten en mooie niet al te perfecte stem zoals ik het graag hoor.
"Niet elke dag zal misschien even goed zijn, maar er zit wel iets goeds in iedere dag". Vandaag is dat 'goede' niet afkomstig van het regenwater maar van een verjaardag binnen de familiekring. Die zal wel duchtig gevierd worden binnen hun bubbel van '6'. Er zal taart zijn, cake en allerhande zelf gemaakte lekkernijen zullen op tafel komen. Smakelijk. Je krijgt van mij, nog 'vele, vele, vele, vele jaren in goede gezondheid.
Nadat ik gisteren al die camions met het opschrift 'Sputnik V' zag passeren op teevee, was de toenmalige Sovjet-Unie weer heel dichtbij. Wat de juiste betekenis is van 'Spoetnik' laat ik in het midden. Het betekent volgens de Russen 'satelliet', in het Westen was het 'reisgenoot'. In ieder geval was er in de USSR een ruimteprogramma opgesteld toen Nikita Chroesjtsjov (1894-1971), Partijleider, werd bij het overlijden van Jozef Stalin (18578-1953). De eerste successen waren voor de Russen. De Spoetnik 1 (okt 1957), nr 2(nov 1957) waren wat men noemt, tot algemene tevredenheid gelanceerd en in een baan rond de aarde geschoten. In nr 2, deed men het experiment, om voor de eerste maal in de mensheid, een levend wezen in de ruimte te brengen, de hond Laika. Met een gigantische show en de truuk van de verwisseling, kwam er bij de landing een levend hondje tevoorschijn uit de capsule. Na wat meer openheid in Rusland was de waarheid dat de hond een 7-tal uren nog geleefd had, gestorven door de hitte en de stress. Sommigen zeggen ook door vergiftigde voeding. De lancering van nr 3 was een groot debâcle. De wedloop om de ruimte te beheersen, was ingezet en niet meer te stoppen. De naam Spoetnik lag toen op ieders lippen, vooral in de muziekwereld met de vele instrumentale bands die als paddestoelen uit de grond schoten en soms heel succesvol waren zoals de Zweeds rockgroep 'the Spotnicks' met als bekendste hit "Amapola" (1963), de Kempense groep The Spoetniks' met als beste nummer "Resmordiente"(1964). De hond "Laika" (1988) werd dan weer bezongen door de Spaanse groep 'Mecano'. Altijd het beluisteren waard deze groep, ze hebben zeer mooie Spaanse liederen. Elton John bezong dan weer zijn "Nikita" een Oost-Duitse grensbewaakster. De Partijleider van toen was ook een specialeke. Volgens de enen was Nikita een charmante, charismatische man, volgens de anderen een platvloerse boer met kinderlijk gedrag. Bij het oneens zijn met een spreker zorgde hij voor luidruchige onderbrekingen of met de schoen op het spreekgestoelte slagen zoals in 1960 in de VN. Wat heeft Laika met mij en mijn broer te maken? De hond die toen in ons huisgezin kwam, 1958, kreeg de naam van de astro-dog. Hij zag er hetzelfde uit als zijn ruimtegenoot, wit met roeste vlekken, maar een stuk kleiner. Het was mijn lievelingske en dat ontlokte mijn broer de woorden: ge ziet die hond liever dan mij! Tot op de dag van vandaag kan ik de woorden van dat kleine ventje niet vergeten, toen hij ook in mijn bed wilde kruipen. Maar de hond lag er al en dus ik 'nee'.
Ik zal vandaag geen pannekoeken bakken, ik heb dat gisteren al gedaan. Ik had extra suiker nodig om mijn ontgoocheling weg te werken. Uitstel van de dakwerken door het regenweer! Ondertussen moet ik onder en over metalen buizen kruipen of springen. Ergernis is verteld en uitgeschreven, voilà. Er zit niets anders op dan te wachten op drogere tijden. Zelfs het KMI heeft vastgesteld dat onze watervoorraad stilaan op peil komt. Het is niet alleen Lichtmis maar ook 'Wereldwaterlandendag'. Ik vergeet soms dat meer dan 1/4 van alle land onder zeeniveau ligt. Niet alleen de Lage Landen, tel daar ook moerassen, waterlanden bij. Die laatsten leveren wel vies modderig water, insecten, irritaties, stank, maar zijn echt wel nodig voor ons fragiel ecosysteem. Ik dacht vandaag eens wat meer over deze maand te zoeken. Een 'sprokkelmaand' genoemd, de laatste takjes naar huis brengen om het vuur gaande te houden. Genoemd naar een god uit de oude Romeinse religie, Februus, de zuiveringsgod. Waarschijnlijk dan overgeslagen naar Febris, godin in de Romeinse mythologie, godin van de koorts, dat ook als zuiverend kan beschouwd worden. Als het binnenweer is, blijf ik klikken tot ik iets vind dat voor mij toch een nieuw venster op het verleden opent. We gebruiken sinds 1582 de gregoriaanse kalender.Tot de mannen van de Franse Revolutie al het christelijke verdreven en hun eigen kalender introduceerden, uitgedokterd door Charles-Gilbert Romme en Fabre d'Eglantier en al het oude in de prullenmand gooiden. Grote eigenwaan van de revolutinairen, die de jaren met Romeinse cijfers aanduiden, 10 maanden met naam, 3x 10 dagen met naam per seizoen en per maand, dagen van 10 uren, met daarin 100 min voor een uur en 100 seconden per minuut. Principe van vereenvoudiging en decimale getallen gebruiken voor alles. Deze jacobijnse jaartelling begon op 22 september 1792 en hield stand tot 31 december 1805. In de revolutionaire kalender is 02/02/2021: jaar, CCXXIX (229), Pluviôse of de regenmaand, decade II (week 2), du Quintidi ( dag 5) genaamd 'avelinier' of hazelaar. De dagen die overbleven 5 of 6, werden sanscullotides, volksfeestdagen genoemd en vrij te besteden. Het uur omrekenen is moeilijker. Ik heb wel een voorbeeldje gevonden: 15u46 min 33sec is bij de revolutionairen 6u22m15s. Er was ook een uurwerk met deze decimale getallen. Voorgoed verdwenen in de annalen van de geschiedenis? Niet helemaal. De wereld heeft er het "Si" stelsel aan overgehouden, 'Système Internationale d'Unité'. Dat is het metriek stelsel voor uniforme internationale standaardeenheden zoals, afstand, gewicht, massa, snelheid, temperatuur. Alles in decimale getallen uitgedrukt. Op die manier zijn gegevens heel gemakkelijk uit te wisselen en algemeen erkent en ingevoerd op 11 oktober 1960 (weg met een pond boter, een ons, een el). Van thuisamusement gesproken! Je mag me aan de leugendetector leggen en zal zien dat het allemaal waar is wat ik schrijf. Dat instrument werd trouwens op deze dag in 1935 getest door Leonarde Keeler (1903-1949) in Wisconsin, een politieagent. Ik heb ook aan mijn scheikundeleraar gedacht, de uren besteed aan het 'periodiek systeem'. Dit werd op punt gesteld door Dmitri Mendelejev (1834-1907) een Russisch scheikundige. Maar Simon Carmiggelt (1913-1987) schrijft: Dansen is de verticale uiting van een horizontaal verlangen. Geen uitleg bij nodig
