S'morgens, en zit al bijna 2 uur te koekeloeren... beneden...Theo slaapt uiteraard nog,
Omdat ik gisterern echt doodmoe was, redelijk vroeg onder de wol gekropen, met resultaat,dat ik om vier uur eigenlijk al wakker was.... draaien, en keren ,ik ben dan maar uit bed gegaan.. ik durf nog geen koffie zetten, want het koffiemachien maalt eerst de koffie en zet dan ( een overheerlijke) tas koffie maar door de oude struktuur van het huis, hoor je dus alles in de slaapkamer wat er beneden gebeurt, en theo heeft blijkbaar meer slaap nodig dan ik, dus zit ik hier zowat te verdrogen:cry:?Als ik te lang blijf liggen, begin ik maar te piekeren, over van alles en nog wat, in hoofdzaak de verbouwing... het lijkt wel dat we al een eeuw bezig zijn, alhoewel  het maar onze eigendom is geworden in september, en we toch al veel gedonder hebben gehad met van alles en nog wat.
Ook hoe ik het probleem moet oplossen van het koppel dat steevast komt schooien om voor hen gratis en voor niets te werken, en bovendien de gemaakte onkosten niet eens wil vergoeden, verbruik van diesel voor de wagen om materiaal voor hen te gaan halen, of de electriciteit die gebruikt wordt om het hout te zagen en tand en groef te slaan, ook wederdienst, wordt dus pertinent geweigerd, het feit  wij helpen jullie, en julllie helpen ons wordt dus botweg geweigerd,Wijzelf komen om van het werk, doen eigenlijk bijna alles alléén,met machines die we daarvoor aangeschaft hebben, anders was er eigenlijk geen beginnen aan, maar toch is het nog erg veel werk.
Het werken met de houtcombiné is wel erg plezierig , maar er kruipt wel veel tijd in.
Goe profiteurs zullen er altijd wel zijn, maar ik krijg het toch niet goed verteerd het  houd me wakker... als ik ze zie afkomen, vlucht ik letterlijk het huis in ... want ik sta zowat op het ontploffen, een stuk van je tong bijten om de lieve vrede te bewaren is goed, maar het telkens opnieuw vreet aan mijn geduld.
Als iemand mij een tip aan de hand kan doen, hoe ik dit moet aanpakken met plezier !