als een lang gekoesterde droom realiteit is geworden De schrijffouten , zijn eigen creatie's en mogen niet gecopïeerd worden , zonder toestemming van ondergetekende
05-05-2012
Deze morgen geen regen maar alles was nog kletsnat...
want s'nachts hebben de watermannekes weer hun best gedaan..... Aangename temperatuur,maar zwaar bewolkt... in Melay was het droog, in Jusey ook, maar deze middag , toen we naar Bourbonne les bains reden, zagen we al van ver dat het daar serieus aan het regenen was...Omdat ik rendez-vous had met de vrouwelijke gendarme, die me de eerste oktober verder heeft geholpen..en ja het dan nadien toch te laat was om nog te beginnen klussen, zijn we naar een pracht van een poort gaan kijken,( we gaan immers toch een hek plaatsen... en het liefst de stijl laten doorlopen tot de rand van ons eigendom in de jaren 1800... de nieuwe hekken in smeedijzer, zijn hier héééééél betaalbaar.... maar ja dat heeft natuurlijk iedereen. en ik hou ( eigenlijk theo ook) van origineel...... dus is het weer zoeken geblazen, naar iets origineels, antique, dat nog schappelijk van prijs is... Theo had een paar weken geleden toch ergens een mooie poort zien staan bij een handel... die is open van dinsdag tot zaterdag.... Maar vandaag had de mens blijkbaar geen goesting, want alles was gesloten, ook geen papier met 1 of andere mededeling... dus voor niets ettelijke km' s gereden... dan hebben we van onze tegenslag, maar een deugd gemaakt, en zijn we dus wegen ingeslagen waar we al verschillende keren voorbij reden... en dus nieuwsgierig zijn wij dus deze namiddag die toch verprutst was , er gaan kijken, wij hebben een prachtig authentique frans dorpje gevonden, dat nog mooier is dan Melay, niet verprutst door alu.ramen of nieuwbouw her en der.... maar er staat niets te koop.... echt wij hebben ons ogen uitgekeken... dat is echt het frankrijk waar je voor gaat.. ( natuurlijk weet ik niet hoe de mentaliteit van de franse mensen daar is) Op dit gebied hebben theo en ik niet te klagen... Onze Melayers zijn allemaal lieve mensen.... en daar alléén al voor zou ik ons Melayke missen sé.. hoe mooi het op een ander ook is... menselijke warmte telt ook erg mee.... Op de terugweg vroeg ik aan Theo is dat nu blauwe lucht in de verte of zwart? Ik kreeg het antwoord , ik vrees nogal zwart.... en ginder is het een stortbui... kijk maar... idd. toen we in blondefonteine kwamen kregen we weer een hoos regen op ons autodak... en nu dat ik zit te schrijven is het hier heerlijk de zon schijnt, met een bewolkte maar blauwe hemel... dus ik ga nu lekker buiten genieten van onze dagelijkse druif-vitamientjes... ( een koel rosétje)
