Zondag zijn we tegen de middag naar antwerpen vertrokken.... toen we daar aangekomen zijn, het klein beetje spullen uitgeladen ( we hebben ze later nog niet eens uitgepakt) om daarna bij ons buurtje lekker frietjes te eten... en zijn verjaardag te vieren, een dag of zo te laat... maar dat was zo afgesproken.... S'maandags ben ik als een gek beginnen rondcrossen, om al de papieren in orde te krijgen, die moesten verwerkt worden, en de stapel betalingen af te handelen...

Opa verwittigd dat de "D-day" er aan kwam dat hij zijn valies moest klaar maken, want dat we hem kwamen halen om op vakantie te komen en onze zaak daar eens duchtig te keuren...

Opa had me nog niet gezien met mijn korte grijs kopje , en hij was een beetje stillekes.... uren later heeft hij mij ronduit gezegd, dat ik vele mooier ben met mijn zwarte pluimkes... dat ik nu myriam niet meer ben... het is natuurlijk aanpassen... hem uitleggen , dat ik toch altijd in het stof, en de smurrie zit en ik het vreselijk vind om met een uitgroei van 1 cm elke maand te zitten.

Onderweg gestopt om een paar broodjes te eten, en onze benen te strekken, want de cabine van de camionette, is redelijk krap voor drie mensen... en op den duur krijg je kramp.

Om half tien zijn we  dan geariveerd, en het was nog heerlijk buiten dus hebben we met een flesje wijn onze veilige aankomst gevierd en het warme hapje ging er ook nog in...

Opa zijn bed was al opgemaakt, hem de nodige inlichtingen gegeven..... en om middernacht zijn we gaan slapen.... wij zijn al een tijdje op, en Opa ligt in zijn mooie bed... in de nieuwe kamer nog lekker op 1 oor..... theo is momenteel jacht aan het maken op ons Luna die weer half Melay aan het wakker maken is, want er is iemand gepasseerd, te voet of met de fiets.... en dat mag niet want de straat is van haar.... dus met de nodige decibels probeert ze iedereen weg te jagen....

en telkens moeten wij der achter aan... ze doet niemand kwaad, maar ze heeft een klep als een klok en wij vinden dit niet echt héél plezierig.... 

straks bij klaar-lichte dag... zal Opa wel op verkenning gaan.... en zullen we het verdict wel horen... waarschijnlijk , dat we knettergek zijn, om zoveel werk in onze nek te trekken... en ja den overschot zien we wel :-),hopelijk wordt het een zalige tijd.... voor Opa en voor ons.... want wij hebben de laatste weken gewerkt als een paard... om onze belofte deze keer te laten doorgaan... 

Als we gedoucht hebben gaan we onze laatste aanwinst uitladen, en waarschijnlijk al uitproberen in de gang......