Gewapend met een tas koffie.... eerst en vooral genieten van de rust en de geuren van een klein dorp, dat volledig opgaat in de oogstijd.... er wordt gehooid ,er wordt met balen stro gesleurd, het gekapte stoofhout , wordt in de schuren opgeslagen, zodat het kan rijpen,( het kan niet direkt verbruikt worden, het moet eerst drogen, dus wordt er minimaal een jaar of twee op voorhand hout gekapt,en wordt het hout dat al 2 jaar in de schuur ligt verbruikt ).... het is een komen en gaan van traktoren, in alle maten en gewichten.

Het kan gaan van een grote John-Deer, tot het formaat van een quad, en achter elk vehikel hangt er een remorque... met daar goederen op van het land of het bos.

Zo , en ondertussen is het eerste luik klaar om geschuurd te worden, en daarna geverfd... ik had eerst gezegd van het in een soort groen te doen, maar heb toch mijn keuze op een andere kleur laten vallen..... al het beslag komt er maar op, als alles gelakt is.

Mijn priegelwerk, gaat gestaag verder, nog twee ramen te gaan voor het gelijkvloers, en aan de straatkant moet er eerst en vooral nog wat meer gebeuren, voor ik dit in groot fatsoen kan afwerken,

Het is absoluut geen zwaar werk, maar het gepeuter werkt danig op mijn systeem dat ik er na een paar uur al tabak van heb... en ik iets anders ga doen, want hiervan wordt ik echt bloed nerveus,

Omdat je der eigenlijk niets van ziet( dat mag ook niet , want anders is het prutswerk geweest)

Nu een gewoon brood gaan bakken, want het brood van de rondrijdende bakker is weer eens niet te eten, het is duurder en kleiner geworden