Omdat we nog steeds buiten om moeten van het woonhuis naar de slaapkamer is het altijd een directe confrontatie met de weersomstandigheden, en nu is het dus kletsnat.

Ik heb ook langzaam maar zeker minder last van de ontwenningsverschijnselen van nicotine-gebrek

We hebben het laatste pakje samen opgerookt op Theo zijn verjaardag ( 16 september)

we waren eigenlijk al een paar dagen eerder gestopt en ik had nog 1 pakje voor een crisis-toestand....Theo is niet zo een overtuigde stopper... en heeft het pakje open gemaakt om toch nog een beetje feest te vieren, en daarna was het dus amen en uit...ik met pleisters... duur , effectief, ( maar ik ben er allergisch aan- ik heb werkelijk bloedrode plekken op de plaats waar de pleisters hebben geweest, zelfs een week nadien, kan je nog steeds die plekken zien... het is pijnlijk en het jeukt..).Theo doet het zonder iets... en het lukt hem wonderwel héél goed.. enkel hebben we opgemerkt, als er iets voorvalt.... iets erg plezierig, een financiële meevaller, of nog andere toestanden, we het wel even moeilijk hebben , en goesting om een sigaret aan te steken..... en dan is het maar goed, dat er wijd en zijt geen tabaksbar te bespeuren is..... 

Af en toe een snoepbui ... maar zenuwachtig of zo zijn we niet !!! hopelijk blijft het goed gaan.