Twee van mijn liefste mailmaatjes hebben  in dezelfde week een dierbaar iemand verloren !!.. en dan is een luisterend oor, welkom... Ik heb mijn maatje uit de west vlaanders .... een klein beetje  gesteund, en ik hoop dat ze nu toch een beter gevoel heeft, een moeder verliezen als je goed met elkaar kon opschieten moet heel erg zijn.... 

een ander maatje is hare knuffelbeer kwijt...na een lang ziekbed...je weet dat het eraan komt.... maar als het dan zo ver is en je moet alléén verder...zijn het harde dagen, weken en maanden, meestal krijg je wel een troostend woord hier en daar, en kan je in het begin wel eens je hart luchten, maar uiteindelijk blijf je s'avonds alléén achter..... en dan tikken de uren traag weg !!.... en zit je met je onuitspreekbaar groot verdriet  te wachten tot het weer licht zal zijn, zodat je terug buiten kan.... en proberen je zinnen te verzetten, en aan iets anders te denken dan aan het leeg gevoel, die je dierbare overledene heeft achter gelaten...

IK hoop uit de grond van mijn hart dat ze alle twee een klein beetje verlichting mogen hebben zodat het leed wat draagbaarder wordt !!.... Bernice, en Marjan sterkte !