Het speculaasdeeg ligt in de ijskas te rijpen..... gek! uit nieuwsgierigheid heb ik dus in de franse kookboeken eventjes gezocht naar een recept voor speculaas, het lekkere koekske dat wij in de vlaanders en ik denk ook in Nederland... bij de koffie nemen ( zeker in café's, restaurantjes en bistro's....) en eigenlijk niet weg te denken is... of je moet er een alternatief voor in de plaats krijgen, zoals een zelfgebakken zandkoekske of een pralinneke... bij de moderne koffieboutiekskes.... die wat sjieker uit den hoek willen komen...

Hier vind je dat niet , het koekske van het gewone volk..... 

Ik heb het geluk om dus de kruiden te kunnen aanschaffen bij zo een allochtone supermarktje... maar je kan die natuurlijk ook zelf maken....

IK heb kleine houten uitgesneden speculaasplankskes... maar ik ben ook op jacht naar zo een grote speculaasvorm... waar je een paar saté-stokken moet insteken voor de stevigheid...

In de Nationalestraat had je dus een bakker en die trok het brood en gebak binnen van een grotere bakker in de volkstraat, die hadden voor weinig geld hele lekkere patékes, en rond deze tijd ook speculaaskoeken en onder andere speculase venten ... zelfs levensgroot, ( ik bedoel toch de gestalte van een kind van 4 a vijf jaar) ... heerlijk was dat... Maar Nicole ( de bakkerin zullen we maar zeggen ) is in pensioen gegaan... de bakkerij is omgetoverd tot een schoenenwinkel... en dat was het dan.... 

Die bakker speelde echt nog in , op de oude volksgebruiken.... verloren maandag..... lag er een levensechte varkenskop in het uitstalraam... omringd van lekker worstenbrood ( het echte ,met echte worsten van varkensgehakt) en appelbollen.... 

Het sint-andrieskwartier ( een dorp in een stad)  was vroeger dus een volksbuurt.... van zakkennaaisters ( voor het zakgoed van de dokken) haringleurders..... en dokwerkers..... de straat waar ik woon (zijstraat van de nationale straat )dat was vroeger de uitgaansbuurt van dit kwartier... elk huis was een café ( bruine kroeg) De Nationalestraat was de grande sjiek..... maar dat is allemaal teloor gegaan..... er is nu in de straat nog 1 café, de multatuli... waar ook een klein theater zijn intrek heeft.... Toen ik mijn huis daar kocht was de buurt al aan het herleven.... van een zeer verpauperde toestand... en nu, nu rijzen de prijzen de pan uit...... Dat is me trouwens voorspeld toen ik het huis kocht..... van een architekt , die wist wat ik het betaald had... en wist wat het zou gaan opbrengen X-aantal jaren verder...

het is uitgekomen..... .Het is nu een zeer gewilde trendy buurt ,Ik ben wel blij dat met de nieuwe toestand verdwijnen  sommige minder goeie toestanden, alcoholisme en het zware socialme....jaloezie...enzovoort... het was niet altijd rozegeur en maneschijn.....  nu is het er aangenaam wonen, moest het niet zijn van de luchtvervuiling .... zou ik het wel weten.... maar dat is jammer genoeg voor ons niet meer haalbaar... ik heb het nog steeds kwaad op mijn longen... en we zijn hier al meer dan een week

Het was een harde leerschool ,maar  ben ik nu opgewassen tegen bepaalde toestanden die ons nu soms  te beurt vallen..... Het is soms een beetje deja-vu  er moet maar 1 rotte appel in de buurt wonen, als het wat tegen zit, sleept die gans de buurt mee in getreiter, en achterbakse roddels.... 

Gelukkig hebben we een goeie dikke poort... en zeeën van werk en hobby's..... om ons te amuzeren  dus !!!

op het program, staan nog bokkepootjes ( althans als ik genoeg spullen in huis heb) en boterkoekskes